Psyche
alle pijlers
Eetprobleem op latere leeftijd
vrijdag 5 juli 2024 08:39
Bijna 50 en een eetprobleem 
.
Ik heb een geschiedenis met anorexia dus helemaal vreemd is het niet. Alleen is dat alweer 20 jaar geleden.
Vorig jaar ben ik in korte tijd 10 kilo aangekomen. Hoe en waardoor geen idee. Zal een combinatie van hormonen en stress etc zijn.
In januari begonnen met afvallen maar ik schiet door. Niet dat ik te mager wordt nu of niet meer eet maar ik ben bezeten van wat ik eet, hoeveel ik eet en wat en hoeveel ik sport.
Ik weeg nu tussen de 59 en 60 kilo bij een lengte van 166 cm. Prima gewicht maar voor mij een probleem want nog drie kilo boven mijn oude gewicht. Mijn brein heeft gewoon die 56 in het hoofd en kan het niet loslaten.
Ik verleg mijn grenzen qua sporten. Waar ik eerst 7 km per dag moest rennen wil ik nu een minimum van 10 km per dag hardlopen want ik heb gelezen dat afvallen pas gebeurt bij een uur sporten of meer.
Ik dwing mezelf 1 dag niet te sporten in de week maar dan wil ik wel minimaal 10 km wandelen. En eten is die dag echt een probleem. Ik wordt fysiek misselijk ervan.
Ik ben naar de huisarts geweest, ik heb een verwijzing naar een diëtist gespecialiseerd in eetproblemen maar dat duurt nog twee weken.
Ik vind nog niet eens dat ik er slecht uitzie. Als ik in de spiegel zie zie ik een vrouw van bijna 50 met een oké figuur. Niet prachtig maar oké. Ik denk dat het echt controle over cijfers is. Rationeel kan ik me ook wel bedenken dat ik met een uur per dag sporten spieren krijg en dat die ook zwaarder zijn maar daar heb ik geen bewijs van dus dat telt niet.
Ik zoek wat herkenbaarheid, en wat tips wat ik zelf al zou kunnen doen. Ik weet dat ik niet goed bezig ben en ik heb hulp gezocht maar ik wil eigenlijk voor die tijd zelf al wat kunnen doen. Het maakt nu mijn leven op dagelijkse basis ellendig
. Ik heb een geschiedenis met anorexia dus helemaal vreemd is het niet. Alleen is dat alweer 20 jaar geleden.
Vorig jaar ben ik in korte tijd 10 kilo aangekomen. Hoe en waardoor geen idee. Zal een combinatie van hormonen en stress etc zijn.
In januari begonnen met afvallen maar ik schiet door. Niet dat ik te mager wordt nu of niet meer eet maar ik ben bezeten van wat ik eet, hoeveel ik eet en wat en hoeveel ik sport.
Ik weeg nu tussen de 59 en 60 kilo bij een lengte van 166 cm. Prima gewicht maar voor mij een probleem want nog drie kilo boven mijn oude gewicht. Mijn brein heeft gewoon die 56 in het hoofd en kan het niet loslaten.
Ik verleg mijn grenzen qua sporten. Waar ik eerst 7 km per dag moest rennen wil ik nu een minimum van 10 km per dag hardlopen want ik heb gelezen dat afvallen pas gebeurt bij een uur sporten of meer.
Ik dwing mezelf 1 dag niet te sporten in de week maar dan wil ik wel minimaal 10 km wandelen. En eten is die dag echt een probleem. Ik wordt fysiek misselijk ervan.
Ik ben naar de huisarts geweest, ik heb een verwijzing naar een diëtist gespecialiseerd in eetproblemen maar dat duurt nog twee weken.
Ik vind nog niet eens dat ik er slecht uitzie. Als ik in de spiegel zie zie ik een vrouw van bijna 50 met een oké figuur. Niet prachtig maar oké. Ik denk dat het echt controle over cijfers is. Rationeel kan ik me ook wel bedenken dat ik met een uur per dag sporten spieren krijg en dat die ook zwaarder zijn maar daar heb ik geen bewijs van dus dat telt niet.
Ik zoek wat herkenbaarheid, en wat tips wat ik zelf al zou kunnen doen. Ik weet dat ik niet goed bezig ben en ik heb hulp gezocht maar ik wil eigenlijk voor die tijd zelf al wat kunnen doen. Het maakt nu mijn leven op dagelijkse basis ellendig
vrijdag 5 juli 2024 08:51
Kun je iemand hierover in vertrouwen nemen en dan elke dag even bellen over hoe het gegaan is? Dat je een plan hebt voor de dag, wat je gaat eten en welke dingen je gaat doen qua sport, maar ook andere activiteiten qua afleiding? Is dat iets, dat je niet in je eentje hier steeds mee bezig bent en een soort van vriendelijke verantwoording aflegt? Of geeft dat juist extra stress?
vrijdag 5 juli 2024 08:57
Te meer gezien het feit dat TO ook in een flinke burn-out zit en zichzelf maar fysiek blijft uitputten.
stippestaartje wijzigde dit bericht op 05-07-2024 09:11
9.26% gewijzigd
. Wat een pittige situatie zit je in. Goed dat je het je bewust bent. Hopelijk vind je een modus ermee om te gaan.
vrijdag 5 juli 2024 09:06
Woord voor woord wat ik wilde schrijven.
TO, een paar kilo aankomen rond de overgang is normaal. Door veranderde hormoonspiegel en lichaamssamenstelling. Kun je dat niet beter “gewoon” proberen te accepteren?
En ik zou een deel van dat hardlopen vervangen door krachttraining om spiermassa te behouden.
vrijdag 5 juli 2024 09:10
Ik loop bij een psycholoog ivm mijn burn-out. Huisarts en ik hebben erover gehad en besloten dat het nu niet handig is om twee trajecten door elkaar te laten lopen. Ik weet ook de dynamiek die erachter zit. Hetzelfde als twintig jaar geleden. Toen was ik ook depressief en als mijn leven niet in controle is zoek ik controle in sporten en beweging. Ik moet goed zijn van mezelf in alles. En dat probeer ik nu te bereiken in afvallen en sporten. Dat zijn zaken die ik in therapie ook besproken worden alleen dan meer algemeen.
Dus daarom eerst een gespecialiseerde diëtist. Mocht dat niet voldoende zijn is een extra traject nog een optie
Dus daarom eerst een gespecialiseerde diëtist. Mocht dat niet voldoende zijn is een extra traject nog een optie
vrijdag 5 juli 2024 09:12
Ik doe nog krachttraining erbijRavintola schreef: ↑05-07-2024 09:06Woord voor woord wat ik wilde schrijven.
TO, een paar kilo aankomen rond de overgang is normaal. Door veranderde hormoonspiegel en lichaamssamenstelling. Kun je dat niet beter “gewoon” proberen te accepteren?
En ik zou een deel van dat hardlopen vervangen door krachttraining om spiermassa te behouden.
Alleen voelt dat niet als echt sporten dus ik tel dat niet echt bij dat uur
vrijdag 5 juli 2024 09:14
En ja ik weet dat aankomen rond de overgang normaal is. De kilo’s zitten ook echt op de plek waar het hoort bij te komen in de overgang heupen en buik. En verstandelijk gezien kan ik dat ook accepteren. Ouder worden en veranderen. Alleen dat cijfer op de weegschaal. Dat kan ik niet accepteren. Dat is het gekke. Als ik in de spiegel kijk denk ik oké het ziet er prima uit. Als ik op de weegschaal sta denk ik shit.
vrijdag 5 juli 2024 09:18
Maar waarom heb je dan een weegschaal? Klinkt alsof je jouw eigen duivel in huis hebt..lonelycat schreef: ↑05-07-2024 09:14En ja ik weet dat aankomen rond de overgang normaal is. De kilo’s zitten ook echt op de plek waar het hoort bij te komen in de overgang heupen en buik. En verstandelijk gezien kan ik dat ook accepteren. Ouder worden en veranderen. Alleen dat cijfer op de weegschaal. Dat kan ik niet accepteren. Dat is het gekke. Als ik in de spiegel kijk denk ik oké het ziet er prima uit. Als ik op de weegschaal sta denk ik shit.
vrijdag 5 juli 2024 09:19
Controle, als ik niet weeg durf ik helemaal niet meer te eten.gonniegijsje schreef: ↑05-07-2024 09:18Maar waarom heb je dan een weegschaal? Klinkt alsof je jouw eigen duivel in huis hebt..
vrijdag 5 juli 2024 09:20
vrijdag 5 juli 2024 09:21
Ik kan me je vorige topic over dat je graag wilde afvallen nog erg goed herinneren. Aan de ene kant snap ik wel je huisarts de trajecten niet door elkaar wil laten lopen, maar zoals je zelf ook al aangeeft is het eetprobleem psychisch en niet zozeer ‘wat moet ik nou eten’. Je kent de mechanismes van je eerder eetstoornis, maar dat betekent niet dat je niet ook deze keer hulp verdiend om er weer uit te komen, want dat alleen doen als je je al zo kloten voelt is (vrijwel) niet te doen. Jij verdient de hulp, dus laat je helpen 
Voor nu. Weten mensen in je omgeving ervan? Kan je wat eetmomenten met hen doen? Heb je nog een oud voedingsschema liggen van je vorige keer herstellen dat je nu weer kan gaan volgen? Stoppen met sporten is kut, maar nu waarschijnlijk wel belangrijk, wat zijn dingen die je ontspannen waar je nu eerst het sporten door kan vervangen?
Voor nu. Weten mensen in je omgeving ervan? Kan je wat eetmomenten met hen doen? Heb je nog een oud voedingsschema liggen van je vorige keer herstellen dat je nu weer kan gaan volgen? Stoppen met sporten is kut, maar nu waarschijnlijk wel belangrijk, wat zijn dingen die je ontspannen waar je nu eerst het sporten door kan vervangen?
vrijdag 5 juli 2024 09:34
Nee, jij focust je op die drie kilo. Maar eigenlijk schreeuw je om rust en zekerheid.
Ik denk dat je het heel goed ziet dat als je weer beter in je vel zit, eten en sporten vanzelf minder een obsessie wordt. In de tussentijd helpt het misschien om je te realiseren dat je burn-out er niet beter op wordt als je jezelf zo blijft uitputten met onvoldoende voeding en teveel inspanning.
Dat klinkt misschien hard, maar je hebt nu voldoende voeding en rust nodig om te herstellen.
Ik denk dat je het heel goed ziet dat als je weer beter in je vel zit, eten en sporten vanzelf minder een obsessie wordt. In de tussentijd helpt het misschien om je te realiseren dat je burn-out er niet beter op wordt als je jezelf zo blijft uitputten met onvoldoende voeding en teveel inspanning.
Dat klinkt misschien hard, maar je hebt nu voldoende voeding en rust nodig om te herstellen.
vrijdag 5 juli 2024 09:45
Dit is precies wat mijn gevoel zegt.Ravintola schreef: ↑05-07-2024 09:34Nee, jij focust je op die drie kilo. Maar eigenlijk schreeuw je om rust en zekerheid.
Ik denk dat je het heel goed ziet dat als je weer beter in je vel zit, eten en sporten vanzelf minder een obsessie wordt. In de tussentijd helpt het misschien om je te realiseren dat je burn-out er niet beter op wordt als je jezelf zo blijft uitputten met onvoldoende voeding en teveel inspanning.
Dat klinkt misschien hard, maar je hebt nu voldoende voeding en rust nodig om te herstellen.
Ik hoop nu gewoon met een diëtist een fatsoenlijk dieet te krijgen waar ik qua gewicht stabiel bij blijf ook als ik minder sport. Ik wil orde en regelmaat.
vrijdag 5 juli 2024 09:47
Ja, grootste probleem is dat ik nog steeds niet durf toe te geven aan de burn-out. Ik ben nog steeds aan het vechten om overeind te blijven. Door sporten bijvoorbeeld. Ik ben als de dood dat als ik eraan toegeef dat ik volledig instort en dat ik niet meer voor mijn kinderen kan zorgen. Dus balanceer ik nog steeds op het randje van wat ik aankan
vrijdag 5 juli 2024 09:53
laat me raden, en je durft niet naar een psycholoog, want stel dat ze je van je angsten afhelpt, en je komt aan
echt hoor, met een gezondere kijk op jezelf wordt je gezonder oud
Voor vrouwen is een paar kilo extra na de overgang echt niet ongezond
vrijdag 5 juli 2024 10:03
Eerlijk gezegd weet ik niet of ik naar een psycholoog zou durven. Het heeft een paar maanden geduurd voor ik de stap naar de huisarts durfde te nemen. Want ik neem potentieel het risico dat ik straks ga aankomen.Lila-Linda schreef: ↑05-07-2024 09:53laat me raden, en je durft niet naar een psycholoog, want stel dat ze je van je angsten afhelpt, en je komt aan
echt hoor, met een gezondere kijk op jezelf wordt je gezonder oud
Voor vrouwen is een paar kilo extra na de overgang echt niet ongezond
Ik probeer steeds tegen mezelf te zeggen dat het belangrijkste is dat ik gezond kan leven en sporten. Met name het laatste.
Ik heb doelen, ik wil graag ultra’s gaan rennen maar ik mis nu gewoon de energie om dat te doen. Ook doordat ik te weinig eet. Als ik een kijk ik ook naar andere lopers die beter lopen dan ik en die zijn vaak steviger dan ik. Ik realiseer me dan echt wel dat ik brandstof nodig heb om te kunnen bewegen. Maar dat getal en dus de controle loslaten is zo moeilijk
vrijdag 5 juli 2024 10:05
vrijdag 5 juli 2024 10:07
Ik snap je, ik herken het. Daarom snap ik ook je weerstand tegen een psycholoog.lonelycat schreef: ↑05-07-2024 10:03Eerlijk gezegd weet ik niet of ik naar een psycholoog zou durven. Het heeft een paar maanden geduurd voor ik de stap naar de huisarts durfde te nemen. Want ik neem potentieel het risico dat ik straks ga aankomen.
Ik probeer steeds tegen mezelf te zeggen dat het belangrijkste is dat ik gezond kan leven en sporten. Met name het laatste.
Ik heb doelen, ik wil graag ultra’s gaan rennen maar ik mis nu gewoon de energie om dat te doen. Ook doordat ik te weinig eet. Als ik een kijk ik ook naar andere lopers die beter lopen dan ik en die zijn vaak steviger dan ik. Ik realiseer me dan echt wel dat ik brandstof nodig heb om te kunnen bewegen. Maar dat getal en dus de controle loslaten is zo moeilijk
Maar dat brengt je heel erg veel. Heel veel rust. Heel veel minder-moeten. En een gezonde kijk op eten.
Eten als brandstof, eten als lekker, en niet alleen als het minimale innemen waar je mee wegkomt.
En daarmee brengt het je de energie om lekker in het leven te staan
Mijn moeder heeft haar hele leven al een eetstoornis, nog steeds. Ze is 75. En het te weinig eten heeft de sporen nagelaten
Dat moet je niet willen hoor.
vrijdag 5 juli 2024 10:11
Nou moet jij jezelf ook even tot de orde roepen.
Je weet zelf ook heus wel dat het volslagen debiel én ongezond is om bijna elke dag een uur hard te lopen en ook nog krachttraining ernaast te doen als je geen beroepssporter bent, een burn out hebt in combinatie met de andere problematiek die zich nu openbaart.
Bespreek dit met een psycholoog
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
