Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:25
[quote]:
Maar lieverds, ik zou het niet weten, dat wat mijn kwaliteiten dan zijn.[quote]
Nou, ik vind bijvoorbeeld dat je geweldig kunt schrijven. (Ik heb destijds al je blogs gelezen met heel veel plezier).
En daarnaast is het mij opgevallen dat je heel sociaal bent, eerlijk en open, en ook heel erg open staat voor anderen (als in dat je heel begripvol bent, niet snel oordeleelt, enz).
En je schrijft zelf net op dat je heel intelligent bent (en ik heb geen enkele reden om dat in twijfel te trekken).
Waarom zoek jij je "ding" niet in een combinatie van die facetten. Ik noem maar iets, maar ik zou me voor kunnen stellen dat jij hele goede boeken zou kunnen schrijven over allerlei sociale thema's (over mensen die "anders" zijn, over het leven als prostituee, over ... vul maar in). Dan kun je denken aan romans, maar je zou ook kunnen denken aan schoolboeken of onderzoeksverslagen of... vul ook maar in.
Maar lieverds, ik zou het niet weten, dat wat mijn kwaliteiten dan zijn.[quote]
Nou, ik vind bijvoorbeeld dat je geweldig kunt schrijven. (Ik heb destijds al je blogs gelezen met heel veel plezier).
En daarnaast is het mij opgevallen dat je heel sociaal bent, eerlijk en open, en ook heel erg open staat voor anderen (als in dat je heel begripvol bent, niet snel oordeleelt, enz).
En je schrijft zelf net op dat je heel intelligent bent (en ik heb geen enkele reden om dat in twijfel te trekken).
Waarom zoek jij je "ding" niet in een combinatie van die facetten. Ik noem maar iets, maar ik zou me voor kunnen stellen dat jij hele goede boeken zou kunnen schrijven over allerlei sociale thema's (over mensen die "anders" zijn, over het leven als prostituee, over ... vul maar in). Dan kun je denken aan romans, maar je zou ook kunnen denken aan schoolboeken of onderzoeksverslagen of... vul ook maar in.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:28
Sorry Leo, ik wilde niet zwelgen in zelfmedelijden. Dat verafschuw ik namelijk. Da's ook een probleem, want ik kan niet tegen mijn eigen zwakte.
En meid, jij bent zo oogverblindend prachtig dat ik met mijn snoezige hoofdje en semi-perfect lijf niet eens gezien word als ik naast jou sta. Ik ben erg kritisch tov mezelf, dat weet ik. Maar vooral het niet behoren tot een groepje doet me pijn. te extravagant of excentriek, te intelligent, en dit vind ik absoluut geen leuke eigenschappen. Lieve Leo, als ik ook maar tien procent van jouw wijsheid en inzicht had, dan zou ik huilen van geluk. Jij bent een van de weinige mensen waar ik oprecht tegen op kijk. Ik vind mijzelf helemaal niet slim trouwens, ik vind intelligentie (IQ-gewijs) vele malen minder belangrijk dan oprecht gelukkig zijn met jezelf en goede vrienden hebben.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:29
Ik ben het toppunt van middelmatigheid. Zou wel anders willen zijn maar helaas, ik zal ermee moeten leven.
Heb je al eens verzucht dat je liever minder intelligent was maar dan in elk geval 'normaal'? Hier nog één. Ben daar inmiddels overheen gegroeid, in de plaats daarvan twijfel ik aan de houdbaarheid van intelligentie.
Je bent nog altijd kansen aan het creëren voor jezelf, koester dat maar. En probeer voorzichtigaan te accepteren dat een goede middenmoter zijn ook niet echt het einde van de wereld is.
Heb je al eens verzucht dat je liever minder intelligent was maar dan in elk geval 'normaal'? Hier nog één. Ben daar inmiddels overheen gegroeid, in de plaats daarvan twijfel ik aan de houdbaarheid van intelligentie.
Je bent nog altijd kansen aan het creëren voor jezelf, koester dat maar. En probeer voorzichtigaan te accepteren dat een goede middenmoter zijn ook niet echt het einde van de wereld is.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:29
Wat vind je leuk/geweldig/heerlijk om aan anderen, de wereld in 't algemeen of jezelf te geven. Waar loop je warm voor, gaat je hart sneller van kloppen, kun je uuuuren anderen mee vervelen? Ik heb zo het idee dat daar ergens individuele passies en talenten in te vinden zijn.
Ik geloof er niet in dat er mensen zijn met helemaal niks aan talent. Ik geloof wel dat mensen zichzelf veel te gemakkelijk saboteren en blokkeren met hun angsten en onzekerheden. En dan heb je kans dat er dus helemaal niks aan passie of vuur of talent uit komt.
Het is heel makkelijk om te denken: daar zit toch niemand op te wachten. Of: ze zien me al aankomen! Of: ze zullen me uitlachen. Of: wat heb ik nou voor zinnigs te zeggen/doen. Je kunt er ook voor kiezen om te denken: dikke lul, ik doe het lekker toch. Want IK vind het leuk en IK vind het belangrijk. Ik denk dat als het iets is wat dicht bij je aard ligt, je een grote kans hebt dat je er ook nog eens goed in bent.
Wrs vind je me veels te politiek correct, sorry in advance
.
Ik geloof er niet in dat er mensen zijn met helemaal niks aan talent. Ik geloof wel dat mensen zichzelf veel te gemakkelijk saboteren en blokkeren met hun angsten en onzekerheden. En dan heb je kans dat er dus helemaal niks aan passie of vuur of talent uit komt.
Het is heel makkelijk om te denken: daar zit toch niemand op te wachten. Of: ze zien me al aankomen! Of: ze zullen me uitlachen. Of: wat heb ik nou voor zinnigs te zeggen/doen. Je kunt er ook voor kiezen om te denken: dikke lul, ik doe het lekker toch. Want IK vind het leuk en IK vind het belangrijk. Ik denk dat als het iets is wat dicht bij je aard ligt, je een grote kans hebt dat je er ook nog eens goed in bent.
Wrs vind je me veels te politiek correct, sorry in advance
.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:29
Nijn, ik ben het helemaal met je eens. Ik vind mezelf ook vaak gewoon een leuk mens (ben namelijk best grappig irl) maar dan nog vind ik niet dat ik iets echt heel goed kan. Als kind was ik de beste bij het wedstrijdzwemmen, en ook in de dressuursport heb ik (op mijn niveau) veel bereikt. Maar nu is er niet echt meer iets waarvan ik kan zeggen: Zo heey, kijk mij eens!:
Ja, daar ben je idd goed in, Digi![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Ik ben ook zo n middelmatig mens. Blink werkelijk nergens in uit. Maar ik vind mezelf WEL goed genoeg. In de spiegel zie ik een aardige kop met hier en daar een vetrolletje, en toch ben ik blij met mezelf. Ik blink ook niet uit in mn werk, maar ik doe iig iets. Als moeder laat ik ook te wensen over, maar ach, ik krijg geen klachten. Als vriendin ben ik niet altijd even attent, maar ach, er schijnen mensen te zijn die me graag zien.
Ik denk dat je moet stoppen met soppen en beginnen met jezelf te beminnen.
Sjeeeeeeeeeeeeee! Dat rijmt!!!
vrijdag 8 februari 2008 om 22:29
Maar Digitalis, dat sociale leven op een laag pitje, komt dat ook niet omdat je een beetje zwelgt in zelfmedelijden? Correct me if I'm wrong, want ik ken je natuurlijk niet, buiten wat postings die ik van je gelezen heb. Maar je zegt wel erg graag wat niet goed aan je is of niet goed met je gaat. En dat weet niet iedereen te waarderen. Niet iedereen heeft zin om altijd maar weer te moeten melden, dat er toch écht wel iets leuks of iets goeds aan je is, dat betere tijden zich wel weer aandienen en om altijd maar jouw problemen en verdriet aan te horen. Zeker oppervlakkige contaten niet. Die blijven dan op een afstand en deze contacten worden dan moeilijk uitgediept. Want kennissen willen ook wel eens met je over iets luchtigs praten, met je lachen of eens over hún problemen en onzekerheden praten. Ook al zit jouw hoofd vol met pijn, verdriet of onzekerheid, lukt het je wel eens om da te verbergen of op de achtergrond te zetten?
vrijdag 8 februari 2008 om 22:32
Hier sluit ik me helemaal bij aan! Zowel bij het stukje over Leo als bij het stukje over dat geluk en vrienden belangrijker zijn dan intelligentie.
En Digitalis, als ik jou irl zou tegenkomen, dan zou ik graag vriendinnen met je willen zijn. Je bent een heel interessante vrouw en een goed mens (voor zover ik dat hier op dit forum kan beoordelen natuurlijk, maar ik geloof wel dat jij behoorlijk oprecht en jezelf bent hier).
vrijdag 8 februari 2008 om 22:32
[quote]:
Een liedje wat ik ooit hoorde: "Je kunt misschien niet vliegen maar je kunt tenminste springen".
ehh nijn ik weet niet hoe je dit bedoeld maar om digi nou te adviseren om dan maar te springen....
ik lig hier echt rollend van het lachen achter mn computer....
Een liedje wat ik ooit hoorde: "Je kunt misschien niet vliegen maar je kunt tenminste springen".
ehh nijn ik weet niet hoe je dit bedoeld maar om digi nou te adviseren om dan maar te springen....
ik lig hier echt rollend van het lachen achter mn computer....
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 8 februari 2008 om 22:33
Godsamme meid wat zou ik graag een beetje van mezelf aan jou geven! Ik ben eigenlijk altijd gewoon gelukkig en als ik het niet ben dan zorg ik dat ik het word. Ik zou echt niet weten hoe ik het doe anders zou ik het je met alle liefde leren.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 8 februari 2008 om 22:37
Je vraagt wel om eerlijkheid maar volgens mij trek je dat helemaal niet. En ik heb op een ander topic erg mooi geleerd op mijn handen te gaan zitten, dus dat doe ik dan maar even.
Leo, prachtige post. Nijn, ook prachtig. Maar anders. ( Zit nog wel even te visualiseren hoe vetrollen op je kop eruit zien
) Soleil, zinvol.
Leo, prachtige post. Nijn, ook prachtig. Maar anders. ( Zit nog wel even te visualiseren hoe vetrollen op je kop eruit zien
) Soleil, zinvol.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:38
:
Wat vind je leuk/geweldig/heerlijk om aan anderen, de wereld in 't algemeen of jezelf te geven. Waar loop je warm voor, gaat je hart sneller van kloppen, kun je uuuuren anderen mee vervelen? Ik heb zo het idee dat daar ergens individuele passies en talenten in te vinden zijn.
Ik geloof er niet in dat er mensen zijn met helemaal niks aan talent. Ik geloof wel dat mensen zichzelf veel te gemakkelijk saboteren en blokkeren met hun angsten en onzekerheden. En dan heb je kans dat er dus helemaal niks aan passie of vuur of talent uit komt.
Het is heel makkelijk om te denken: daar zit toch niemand op te wachten. Of: ze zien me al aankomen! Of: ze zullen me uitlachen. Of: wat heb ik nou voor zinnigs te zeggen/doen. Je kunt er ook voor kiezen om te denken: dikke lul, ik doe het lekker toch. Want IK vind het leuk en IK vind het belangrijk. Ik denk dat als het iets is wat dicht bij je aard ligt, je een grote kans hebt dat je er ook nog eens goed in bent.
Wrs vind je me veels te politiek correct, sorry in advance
Feliciaatje, remember ons samenzijn? Ik vind jou een heerlijk mens en zo in balans met jezelf. Ik ben te extreem, zoveel ups en downs, en dat zie ik bij mezelf niet terug. Ik weet dat ik veel te snel denk dat mensen geen vrienden met me willen zijn, en dan ben ik zo jaloers op mensen die een uitgebreide vriendenkring hebben. Dat is mijn heikel punt zo'n beetje.
En ja, ik durf niet echt te schrijven. Onder kalmeringspillen heb ik een scriptie geschreven, om maar even aan te geven dat ik dat supereng vind. Parachutespringen, reizen in mijn eentje over allerlei continenten, no problem. Da's geen talent, da's lef hebben. Maar zoiemand als Lindy, die bewonder ik mateloos (niet dat ik haar op een voetstuk plaats, want dat zit niet in me). Succesvol, overtuigd van haar kunnen, ze is journaliste en kan dus schrijven, kortom, ze doet iets wat ik graag wil doen. En ik heb dat wel met meerdere mensen van het forum, Yoyo bijvoorbeeld, die massa's vrienden heeft. Of gewoon iedereen met een goedlopende relatie. Ik haal mezelf naar beneden wellicht, maar -en nu komt het a-politieke weer bovendrijven- haal ik mezelf wel naar beneden? Ben ik niet gewoon echt niet competent, en misschien niet eens geschikt om te leven in een maatschappij? Soms voel ik me net een autist, en ik heb het gevoel dat mensen me nooit geheel kunnen begrijpen door die rottige IQ-factor. Ik hoef geen groot huis, bakken vol met geld, want ik zie niet in dat dat mij gelukkig zal maken. Ik wens een netwerk van goede vrienden, een diploma, een thuishaven en wat passies. Die passies heb ik stiekem wel, maar ik durf er niet naar te leven.
Ok, conclusie: zeiken en overal omheen draaien kan ik wel heel erg goed.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:39
Dan zit je fout, Evidenza. Ik wil het hier niet hebben over zielige depressies enzovoorts, maar over iets waar ik al tijden over nadenk. Dus kom maar van je handen af, hoor.:
Je vraagt wel om eerlijkheid maar volgens mij trek je dat helemaal niet. En ik heb op een ander topic erg mooi geleerd op mijn handen te gaan zitten, dus dat doe ik dan maar even.
Leo, prachtige post. Nijn, ook prachtig. Maar anders. ( Zit nog wel even te visualiseren hoe vetrollen op je kop eruit zien
.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:43
Soleil, dat besef ik maar al te goed. Vandaar dat ik het ook niet doe. Ik ben de vrolijkheid en spitsvondigheid zelve in gezelschap. Ook voel ik geen medelijden met mezelf, maar ik wil dingen veranderen en ik denk oprecht dat er mensen zijn die geen noemenswaardig talent hebben. Dat was de reden voor de openingspost. Maar soms ga ik zo ver in mijn acteerwerk, dat dat resulteert in niet zulke leuke dingen. Ik ben al regelmatig van een voetstuk afgedonderd omdat ik zwakte toonde. En zelfs al praat ik met iemand die naar me wil luisteren, dan nog doe ik dat met een lach en verzwak ik mijn gevoelens. Ik ben misschien niet de meest sociale persoon hier, maar ik kan het wel heel goed spelen en heb inzicht in sociale structuren.
vrijdag 8 februari 2008 om 22:46
:
Geloof je nou werkelijk dat er objectieve criteria bestaan voor de meeste dingen die jij noemt? Succes, nogmaals, hangt grotendeels van lef af, van durven.
Geloven in jezelf dus. Dat kunnen wij niet voor je doen
Weet ik, weet ik. Ik zal beter hulp zoeken voor dit soort zaken, iemand die me de goede richting induwt. Maar voor sociale zaken bestaan er weinig hulpmiddelen, en dat zoek ik zo erg. Ik ben vaak zo teleurgesteld als iemand niets meer van zich laat horen, en dat ik degene ben die altijd moet bellen, anders komt er niets van.
Maar ik ben blij dat er mensen, ook al is het via een forum, toch goede punten van mij weten op te noemen. Want eerlijk waar, ik zie ze al een tijdje niet meer (behalve dan het feit examens te behalen waarvoor ik geen reet heb gedaan).
vrijdag 8 februari 2008 om 22:47
Als ik dat zo lees allemaal, dan denk ik dat je voldoende lef hebt om dingen te doen waarin je niet kunt falen (zoals reizen), maar dat je vreselijke faalangst hebt als het gaat om dingen die wel verkeerd zouden kunnen gaan (zoals schrijven). Je durft de stap niet te zetten omdat je bang bent dat het niet lukt en het je dan een enorme deuk in je ego oplevert. Zeg maar dat je zo perfectionistisch bent dat het je er van weerhoudt om onzekere stappen te zetten? Of zie ik dat helemaal verkeerd?
Ik had (heb) daar ook last van, maar het gaat stukken beter sinds een lerares ooit tegen mij zei: "Wat ben jij ongelooflijk arrogant! Waarom zou de hele wereld fouten mogen maken, behalve jij? Ben jij zo perfect dat het allemaal in 1x goed moet gaan?" Alhoewel ik me te pletter schrok toen zij deze opmerking maakte nadat ik net uitgebreid over mijn onzekerheid had verteld, was het na wat nadenken voor mij een echte eyeopener (waar ik haar nog steeds heel dankbaar voor ben).
Ik had (heb) daar ook last van, maar het gaat stukken beter sinds een lerares ooit tegen mij zei: "Wat ben jij ongelooflijk arrogant! Waarom zou de hele wereld fouten mogen maken, behalve jij? Ben jij zo perfect dat het allemaal in 1x goed moet gaan?" Alhoewel ik me te pletter schrok toen zij deze opmerking maakte nadat ik net uitgebreid over mijn onzekerheid had verteld, was het na wat nadenken voor mij een echte eyeopener (waar ik haar nog steeds heel dankbaar voor ben).
vrijdag 8 februari 2008 om 22:47
Volgens mij kan je mooier dan gemiddeld schrijven en die kunde kan je verder ontwikkelen door schrijflessen te nemen. Schrijven is maar voor een deel talent en voor een groot deel "techniek." Dat laatste is makkelijker te leren dan een mooi verhaal vertellen. En me dunkt dat je genoeg levenservaring hebt voor een massa mooie verhalen.
Een schrijfcursus is zo gek nog niet.
Heb je niet gewoon een beetje last van faalangst?
Een schrijfcursus is zo gek nog niet.
Heb je niet gewoon een beetje last van faalangst?
vrijdag 8 februari 2008 om 22:48
vrijdag 8 februari 2008 om 22:49
