Erg verdrietig, weinig energie

Ik weet niet precies wanneer het begon. Ik denk in december, toen ik verhuisde naar een dorp waar ik niemand ken. Sowieso ben ik vatbaar voor (winter)depressie. Ik heb veel zorgen aan mijn hoofd: ik werk als zzp'er, de tarieven in mijn branche zijn erg laag en ik kan nauwelijks de eindjes aan elkaar knopen. Ik heb ook nog een flinke schuld uit het verleden die ik af moet lossen en daar heb ik veel stress over.

Bij mijn nieuwe opdrachtgever ging ik eerst als een speer, ik heb veel te veel van mezelf gevraagd. Ik maakte lange uren en weken. Ze waren zeer tevreden. Maar er is een flinke kink in de kabel gekomen. Ineens zijn er allerlei nieuwe ZZP'ers bij en is het vechten voor opdrachten. Gelukkig heb ik wel meerdere opdrachtgevers, maar niet genoeg om het gebrek aan inkomsten op te vangen.

Mijn reactie is dat ik dan een flinke stap terug doe. En mij helemaal terugtrek. Ik twijfel enorm aan wat ik kan. Ik begin soms al met tranen aan de dag. Gelukkig werk ik thuis, zodat niemand het ziet. Soms staar ik naar mijn gevoel uren in de leegte. Ik ervaar veel uitputting en verdriet, een heel diep verdriet, dat ik al jaren heb opgespaard. Tegelijk vind ik dat ik me niet mag aanstellen.

Mijn vriend kan daar niet goed mee omgaan, want 'alles gaat toch goed'. Hij zegt zelfs dat ik 'een heel ander persoon' ben geworden, want hij kent mij als vrolijk, energiek en vol goeie ideeën. Maar dat was in de zomer.

Ik herken dit wel, elk jaar is het rond deze tijd hetzelfde verhaal. En het patroon: keihard ergens voor gaan, mezelf overvragen, maar het dan toch niet volhouden. Ik weet het allemaal niet meer. Ik kan ook amper meer genieten, het is alsof niets mij meer echt interesseert. Het liefst houd ik een winterslaap.

Ik heb in het verleden professionele hulp gehad voor mijn eetstoornis. Ook die steekt de kop op. Verder: cognitieve gedragstherapie, maar dat heeft mij absoluut niet geholpen. Ik ben zelfs zo beschadigd door de GGZ dat ik niet snel opnieuw om hulp zou durven vragen.

Intussen trekt dit alles een zware wissel op onze relatie, ik weet het niet meer. Zijn er mensen die dit herkennen of die tips hebben?

bedankt voor de reacties. Waar ik nu woon is een dorp, bible belt, ons-kent-ons.. er zijn geen co-work plekken o.i.d.

Ik heb ook door AI mijn inkomsten flink zien teruglopen en ben ook aan het kijken naar een parttime baan. Zie alles heel somber in.

bijtie schreef: ↑

08-02-2025 12:43

Van Nunspeet zou iedereen depressief worden.

Nee maar serieus, probeer eens een daglichtlamp. Het kan wonderen doen voor winterdepressie, ik spreek uit ervaring. Ik was elke winter totaal van de wereld en nu gebruik ik 1 week die lamp in de herfst en de hele winter geen last van depressie.

Een parttime baan gaat ook al wat stress wegnemen.

Ik heb in de begintijd van mijn zzp bestaan ook zo geleefd, veel te hard pieken en dan weer crashen, slecht verdienmodel, heel veel stress, ongezonde coping, vaak verhuisd ook naar dat soort oorden. Dan ga je op enig moment onderuit. Maar je krabbelt ook weer op. Achteraf ga je zien dat je veel geleerd hebt in deze tijd. Je kwam jezelf tegen en dat is geen schande. En mens is veerkrachtiger dan je denkt, ook al zie je dat nu helemaal niet.

Goed dat je aan de bel trekt. En er zijn veel coaches en therapeuten zoals haptotherapeuten die heel goed kunnen helpen en empathisch zijn, iemand met wie je een klik hebt. In een paar sessies kan je al veel bereiken.

Ja, he. Dat eerste wat je zegt is helemaal waar

Het is zo bekrompen. Ik word raar aangekeken. Het is ronduit deprimerend, omgeving doet echt wel iets. Bovendien liggen daar slechte herinneren waar ik omwille van de privacy niet verder op in zal gaan.

Ik heb heel wat voor mijn kiezen gehad, ik ben heel veerkrachtig.
..
Het is puur vanwege de woningmarkt dat ik hier zit, opgesloten, afgezonderd maar wel met een torenhoge huur.
Die lichtlamp, ja misschien wel.

ik heb nu trouwens ook de kans woningruil te doen met Lelystad.
dat is tenminste een stad, denk dat een sociaal leven daar opbouwen makkelijker is dan waar ik nu woon.

Dankjewel, wat een mooie reactie, met super goede tips!
Daar was ik zelf nog niet op gekomen.
Meer de natuur intrekken zou mij inderdaad erg goed doen.

Harderwijk is inderdaad een super leuke, gezellige stad.
Ik ga ernaar kijken, thanks.