Kapot van verdriet

23-09-2024 15:39 15 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve forummers,

Vorige week ben ik ontslagen uit de GGZ. Het leek erop dat ik nergens terecht zou kunnen, maar op het laatste moment heeft mijn moeder een slaapplaats aangeboden. De psychiater vond dit een goed idee.

Maar nu, sinds ik hier ben, heb ik ontzettend veel huilbuien. Ik voel me onzeker. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet. Ik vind het ontzettend lief van mijn moeder, maar ik merk dat het haar ook zwaar valt. Haar echtgenoot is wat boos op mij, dus er hangt een gespannen sfeer. Morgen gaat mijn moeder met me naar de huisarts voor verder advies.

Hebben jullie nog verder advies dat ik kan doen? Ik voel me echt een sfeerverpester momenteel :-(
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom is de echtgenoot boos?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo snel mogelijk eigen woonruimte zien te vinden.
Het was je toch ook afgeraden naar je moeder te gaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe oud ben je en wat is je behandelplan? Lijkt me wel relevant voor eea. Was het idee dat het slechts een paar nachtjes was bij de GGZ? Zo ja, waar woonde je hiervoor dan? En waarom kun je daar niet naar terug?
Alle reacties Link kopieren Quote
Had je niet een woning per 1 oktober?
Ik neem aan dat je nu ambulante behandeling krijgt. Bespreek het daar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Inderdaad, je hebt nu vast ambulante begeleiding. Ik denk dat deze veel beter op de hoogte is van je situatie en band met je moeder om je van advies te kunnen voorzien.

Fijn dat je moeder haar deur voor je heeft opengezet en ik hoop dat je 1 oktober je eigen plek hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je de sfeer wil verbeteren kun je misschien iets in en om het huis doen? In de tuin werken. Deel van het huishouden oppakken. Boodschappen doen. Lekker koken voor ze. ????
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom ben je kapot van verdriet?
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog een week, dan zit je eindelijk op je eigen plek. Kun je je niet wat aan de sfeer onttrekken door ze gewoon niet op te zoeken? Er een beetje op uit en verder op je kamer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom ontslaan ze iemand, die nog geen eigen plek heeft?
Ik heb er geen ervaring mee, is het niet gangbaar dat er iemand verder begeleid 'buiten' dan? Lastig om in te schatten en zo advies te geven. Ik weet verder niet wat de situatie is. Hoe was het contact voorheen met je moeder en haar partner, waarom is de partner boos op je. Is hij echt boos of denk je dat? Je leeftijd, dagbesteding, help je mee waar kan, enz enz.
Een dag zonder latte anais, is als een vrieskist zonder ais.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom ben je niet naar het Nivon huis gegaan?
yasmijn schreef:
23-09-2024 15:41
Waarom is de echtgenoot boos?
Of: waarom is de TO niet in staat zelf een slaapplaats te hebben? Voorkomen is beter dan genezen, toch? BTW: familie en/of aanverwanten zijn nooit verplicht opvang te bieden, toch?
NONALOLA schreef:
25-09-2024 17:05
Of: waarom is de TO niet in staat zelf een slaapplaats te hebben? Voorkomen is beter dan genezen, toch? BTW: familie en/of aanverwanten zijn nooit verplicht opvang te bieden, toch?
Natuurlijk niet. En de man van TO heeft een goede reden om dat niet te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
23-09-2024 17:59
Nog een week, dan zit je eindelijk op je eigen plek. Kun je je niet wat aan de sfeer onttrekken door ze gewoon niet op te zoeken? Er een beetje op uit en verder op je kamer.
Bedankt voor je steun!

Het gaat inmiddels alweer beter met me gelukkig. Morgen kan ik lekker naar mijn eigen plekje. De verhuurder heeft geregeld dat ik een dag eerder terecht kan, ontzettend lief!

Ik heb van alles geprobeerd om de sfeer hier te verbeteren, maar ik was gewoon ontzettend emotioneel. Het zal wel met mijn opname van doen hebben. De huisarts zei van de week al tegen mijn moeder dat tranen er mogen zijn. Dat deed me erg goed!

Het Nivonhuis kon op dit moment helaas niet vanwege geldgebrek. Maar ik ben mijn moeder heel dankbaar dat ik in de woonkamer op haar bank mocht slapen.

Ik begrijp inmiddels ook waarom ik niet meer bij mijn ex terecht kon. Het is noodzakelijk dat ik hard met mezelf aan de gang ga. Ik gun hem een fijne toekomst en in het belang van mijn zoontje ga ik akkoord met zijn voorstel. Zo zijn we hopelijk zo snel mogelijk gescheiden.

Iedereen bedankt voor de reacties, steun en medeleven :heart:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven