Psyche
alle pijlers
Niet kunnen herinneren dat je vroeger een pester was
woensdag 30 oktober 2019 16:48
In het topic over wat je zou doen als je je pester van vroeger tegenkwam, wordt meermaals benoemd dat, toen de gepeste persoon de pestende persoon confronteerde met wat er vroeger gebeurd was, de pester zich dat niet kon herinneren of zich zelfs die hele persoon niet meer kon herinneren. Ik vraag me af of dit vaak voorkomt en waar dit mee te maken kan hebben.
Zelf heb ik het ook ervaren: ik heb naar mijn weten nooit gepest, maar hoorde wel bij het 'populaire groepje' en zal (daardoor?) vast mensen buitengesloten hebben. Echter zag ik een aantal jaar geleden een oud klasgenootje die toen vertelde dat ik haar gepest had. Ik kan me dit totaal niet zo herinneren en twijfel er sindsdien aan of ik daadwerkelijk gepest heb vroeger, of dat zij zich misschien vergiste of het meer over een groepje in het algemeen had, of kan de subjectieve ervaring van de pester en de gepeste zo ver uit elkaar liggen dat de pester dit veroorzaakt heeft, zonder dat hij het zelf doorhad? Ik ben benieuwd wat jullie ideeën hier over zijn.
Zelf heb ik het ook ervaren: ik heb naar mijn weten nooit gepest, maar hoorde wel bij het 'populaire groepje' en zal (daardoor?) vast mensen buitengesloten hebben. Echter zag ik een aantal jaar geleden een oud klasgenootje die toen vertelde dat ik haar gepest had. Ik kan me dit totaal niet zo herinneren en twijfel er sindsdien aan of ik daadwerkelijk gepest heb vroeger, of dat zij zich misschien vergiste of het meer over een groepje in het algemeen had, of kan de subjectieve ervaring van de pester en de gepeste zo ver uit elkaar liggen dat de pester dit veroorzaakt heeft, zonder dat hij het zelf doorhad? Ik ben benieuwd wat jullie ideeën hier over zijn.
woensdag 30 oktober 2019 20:40
Het geheugen is niet betrouwbaar in veel dingen. Mijn zus herinnert zich ook heel andere dingen uit onze jeugd dan ik en zij weet dingen niet meer die voor mij onbegrijpelijk zijn om te vergeten en andersom.
Zelf ben ik flink gepest. Soms overduidelijk, maar er zijn ook heel veel manieren waarbij je je al "anders" voelt en een kleine, niet gemeen bedoelde, afwijzing of (misschien onbedoeld) genegeerd worden een hele grote impact kan krijgen als het zich maar stapelt.
Zelf ben ik flink gepest. Soms overduidelijk, maar er zijn ook heel veel manieren waarbij je je al "anders" voelt en een kleine, niet gemeen bedoelde, afwijzing of (misschien onbedoeld) genegeerd worden een hele grote impact kan krijgen als het zich maar stapelt.
woensdag 30 oktober 2019 20:46
Bijzonder dat je het je niet meer kan herinneren to. Bijzonder maar ik denk niet onmogelijk... waarschijnlijk speelt ook mee dat je als kind vaak impulsief handelt. Waarschijnlijk denk je 9 van de 10 keer ook niet na over de gevolgen. Wat je aangeeft over buitensluiten; er is nog ook een grens tussen buitensluiten of iemand uitschelden/slaan etc. (vanzelfsprekend is het allemaal niet ok 
)
Ik ben zelf enorm gepest. Het heeft een diepe emotionele wond achtergelaten
) Ik ben zelf enorm gepest. Het heeft een diepe emotionele wond achtergelaten
woensdag 30 oktober 2019 20:51
Ben jij wel helemaal goed?aloha66 schreef: ↑30-10-2019 20:19In mijn mening zijn gepestten niet gepest maar voelen ze het zo.
Het zit 'm ook vaak in de reactie van de "gepeste"
Ik ben zelf vroeger gepest, vond ik toen. Nu achteraf bekijkend viel dat best mee. Ik voelde dingen zo maar sec bekeken lag dat ook voor een groot deel aan mijn reactie.
Daarom denk ik dat pesters zich geen pester voelen. Dat pesten zit in het hoofd van het 'slachtoffer"
Natuurlijk zijn er echte ettertjes die echt pesten, iets met rangorde en natuur. Maar zo zwaar als veel mensen het opvatten en het mee dragen tot in volwassenheid (op dit forum iig ) vind ik zwelgen en niet reeel .
Damned if I don’t
woensdag 30 oktober 2019 20:58
Jouw redenering is echt de omgekeerde wereld. Deze theorie kan echt niet door de beugelaloha66 schreef: ↑30-10-2019 20:19In mijn mening zijn gepestten niet gepest maar voelen ze het zo.
Het zit 'm ook vaak in de reactie van de "gepeste"
Ik ben zelf vroeger gepest, vond ik toen. Nu achteraf bekijkend viel dat best mee. Ik voelde dingen zo maar sec bekeken lag dat ook voor een groot deel aan mijn reactie.
Daarom denk ik dat pesters zich geen pester voelen. Dat pesten zit in het hoofd van het 'slachtoffer"
Natuurlijk zijn er echte ettertjes die echt pesten, iets met rangorde en natuur. Maar zo zwaar als veel mensen het opvatten en het mee dragen tot in volwassenheid (op dit forum iig ) vind ik zwelgen en niet reeel .
(tenzij je echt andere ideeën er op na houd).
woensdag 30 oktober 2019 20:58
aloha66 schreef: ↑30-10-2019 20:19In mijn mening zijn gepestten niet gepest maar voelen ze het zo.
Het zit 'm ook vaak in de reactie van de "gepeste"
Ik ben zelf vroeger gepest, vond ik toen. Nu achteraf bekijkend viel dat best mee. Ik voelde dingen zo maar sec bekeken lag dat ook voor een groot deel aan mijn reactie.
Daarom denk ik dat pesters zich geen pester voelen. Dat pesten zit in het hoofd van het 'slachtoffer"
Natuurlijk zijn er echte ettertjes die echt pesten, iets met rangorde en natuur. Maar zo zwaar als veel mensen het opvatten en het mee dragen tot in volwassenheid (op dit forum iig ) vind ik zwelgen en niet reeel .
Nou, gevraagd worden om mee te doen met verstoppertje, aan de beurt zijn met tellen en dan een hand in je haar en je neus keihard tegen de lantaarnpaal... ja, dat voelde toch echt als pesten.
Ook werd ik regelmatig bedreigd. Wacht maar, als we je straks tegenkomen... ik liep echt kilometers om.
Mijn brood uit mijn hand schoppen tijdens de pauze. Verder was ik dom, stom, lelijk, dik en droeg gebreide jurkjes en truien van oma. Mijn moeder knipte mijn haar zelf (visualiseer krullen, twee kruintjes, een scheefgeknipte pony en die krullen moesten wel gekamd, dus coupe oorlog). Daar kwamen later nog een beugel en een bril bij en toen was de ellende compleet. Het geluk dat ik had was dat ik in de derde van de middelbare in een klas kwam met nog drie meiden die vergelijkbaar waren. Met z´n vieren hadden we toch nog een redelijke tijd.
En mijn ouders kochten op een gegeven moment een bouvier. Mijn spieren groeiden samen met die hond, dus tegen de tijd dat ik 15 was, was ik een stuk sterker dan ik eruit zag. Toen er een klasgenoot dat jaar een stoel onder me wegtrok (hihi haha) heb ik hem een klap verkocht die zo hard aankwam dat het pesten per direct stopte.
Later realiseerde ik me wel dat een aantal van die pesters daar een reden voor hadden (groepsdruk en voornamelijk jaloezie, ik was niet dom, niet lelijk en niet dik, integendeel). Maar leuk was wel anders.
Ik ben wel zover dat ze een reunie mogen houden, in de loop der jaren ben ik nog wel eens mensen tegengekomen. Ja, kom maar op met die reunie
.
ceylon wijzigde dit bericht op 30-10-2019 21:06
5.71% gewijzigd
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 30 oktober 2019 21:04
Wauw stoer mens die je bent!Ceylon schreef: ↑30-10-2019 20:58Nou, gevraagd worden om mee te doen met verstoppertje, aan de beurt zijn met tellen en dan een hand in je haar en je neus keihard tegen de lantaarnpaal... ja, dat voelde toch echt als pesten.
Ook werd ik regelmatig bedreigd. Wacht maar, als we je straks tegenkomen... ik liep echt kilometers om.
Mijn brood uit mijn hand schoppen tijdens de pauze. Verder was ik dom, stom, lelijk, dik en droeg gebreide jurkjes en truien van oma. Daar kwamen later nog een beugel en een bril bij en toen was de ellende compleet. Het geluk dat ik had was dat ik in de derde van de middelbare in een klas kwam met nog drie meiden die vergelijkbaar waren. Met z´n vieren hadden we toch nog een redelijke tijd.
En mijn ouders kochten op een gegeven moment een bouvier. Mijn spieren groeiden samen met die hond, dus tegen de tijd dat ik 15 was, was ik een stuk sterker dan ik eruit zag. Toen er een klasgenoot dat jaar een stoel onder me wegtrok (hihi haha) heb ik hem een klap verkocht die zo hard aankwam dat het pesten per direct stopte.
Later realiseerde ik me wel dat een aantal van die pesters daar een goede reden voor hadden (groepsdruk en voornamelijk jaloezie, ik was niet dom, niet lelijk en niet dik, integendeel). Maar leuk was wel anders.
Ik ben wel zover dat ze een reunie mogen houden, in de loop der jaren ben ik nog wel eens mensen tegengekomen. Ja, kom maar op met die reunie
chapeau!!! 
woensdag 30 oktober 2019 21:08
Mijn idee is dat het menselijk geheugen niet heel betrouwbaar is. En dat probleem wordt groter naarmate je terugkijkt op gebeurtenissen waar veel tijd tussen zit.
Ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarbij het gevoel van uitsluiting / gepest zijn wel enigszins klopt, maar dat herinneringen over wie dan precies de pesters waren en hoe erg het allemaal was niet echt accuraat zijn.
Dat pesters vergeten dat ze pestten kan ik me ook wel voorstellen. Mensen onthouden zaken met een emotionele lading, en voor de pester is de situatie nu eenmaal niet heel erg.
Ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarbij het gevoel van uitsluiting / gepest zijn wel enigszins klopt, maar dat herinneringen over wie dan precies de pesters waren en hoe erg het allemaal was niet echt accuraat zijn.
Dat pesters vergeten dat ze pestten kan ik me ook wel voorstellen. Mensen onthouden zaken met een emotionele lading, en voor de pester is de situatie nu eenmaal niet heel erg.
woensdag 30 oktober 2019 21:13
En jij neemt dat aan, laat je dat aanpraten, door 2 knulletjes ??RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑30-10-2019 17:45Mijn pesters, Walter Z en Mark B, waren de popie-boys in de klas.Echt niet dat die door anderen werden gepest, echt wel dat zij mij hebben gepest. En dat ging wel ietsie pietsie verder dan een beetje flauwekul uithalen (lees: iemand vertellen dat die niets waard is, en dat dan niet beschouwen als pesten? En dat je dan later niet kunnen herinneren? maak dat de kat wijs!!!!).
I made my point.
Dat ligt toch echt meer aan jezelf dan aan hun.
woensdag 30 oktober 2019 21:16
Ik heb ooit met een paar meisjes uit de straat de moeder van een klasgenootje gepest. Wij hadden ontdekt hoe je in een telefooncel (bah ik ben oud) collect call kon bellen, en toen gingen we steeds met rare stemmetjes die moeder bellen. Niet zo heel goed vervormd zo bleek, want na een paar sessies stond de desbetreffende moeder ziedend met haar fiets naast de cel. Uiteraard heeft ze het aan onze ouders verteld en mijn vriendinnetjes mochten een week niet buitenspelen, mijn moeder vond het wel grappig. We zijn wel nog sorry gaan zeggen met een cadeautje.
woensdag 30 oktober 2019 21:20
Ik zal als kind heus wel eens gepest of getreiterd hebben, dat doen heel veel kinderen. En kinderen kunnen ontzettend hard en vals zijn, ook onder elkaar en ik vlak mezelf daarin echt niet uit.Rosabella1 schreef: ↑30-10-2019 17:24Je hebt pesters en meelopers en ik denk nou juist dat die laatste groep (meelopers) zich dat later niet meer herinneren.
Het echte structurele pesten wat gebeurde op de middelbare school kan ik me juist als meeloper nog dondersgoed herinneren. We waren pubers dus het excuus 'we wisten niet wat we deden en wat we konden aanrichten' ging niet meer op. We wisten dat wel. Ik weet dat ik nooit actief aan het pesten heb meegedaan, en lachte er ook nog geeneens zozeer om. Ik deed gewoon helemaal niks en dat is minstens net zo erg. Nooit dat ik voor diegene opkwam, echt nooit. Wat ik me van die klas kan herinneren was dat ik er het prima had en ook nog best toffe herinneringen aan ook (wat mezelf betreft dan) maar achteraf vraag ik me af hoe ik dat in hemelsnaam voor elkaar heb gekregen aangezien er meerdere docenten huilend de klas zijn uitgevlucht (veelal invallers). Ik denk dat ik nogal de indruk wekte 'het boeit me niet, het interesseert me allemaal geen fuck'. Ik deed niet mijn uiterste best erbij te horen en liet het allemaal maar langs me af gaan. Denk dat die houding meer werd gerespecteerd dan het krampachtige proberen er per se bij te willen horen, maar zo zat ik gewoon niet in elkaar.
Ergens diep van binnen stiekem de angst gehad om zelf doelwit te worden? Vast wel, daar twijfel ik geen seconde aan. Ik wist namelijk best hoe de klas in elkaar zat. Zolang je jezelf staande kon houden was het prima, en buiten het populaire groepje om was het ieder voor zich. Ik had gewoon het 'geluk' dat ze me op zich wel mochten.
Wat me nog het meest is bijgebleven is hoe de leraren erop reageerden. Die lachten erom en deden zelfs mee aan het pesten. Achteraf verbaast dat me nog het meest. Juist als docent met opleiding zou je beter moeten weten denk ik. Onze mentor deed wel moeite er iets aan te doen en het voor diegene wat te verbeteren. Probleem was dat het altijd uitkwam dat er meldingen waren gedaan naar mentor, wat garant stond aan 'wraak' (dus extra pesterijen) tegen diegene vanuit de hele klas.
Terugkijkend: trots op mezelf? Nee. Zou ik het anders doen mocht ik het over kunnen doen? Heel eerlijk: ook nee. Ik ben allang blij dat ik het goed doorgekomen ben. En buiten een doelwit erbij zou het weinig tot niets veranderd hebben. Ben ik trots op die gedachte, als volwassene zijnde? ook nee, en het zegt waarschijnlijk alles over mij. Maar vooral nu ik terugkijk op die tijd en echt besef: het was ieder voor zich, overleven in die betonnen jungle, zou ik opnieuw voor mezelf kiezen. En me verschuilen achter 'niets herinneren': nee, ik kan me het allemaal nog zo voor de geest halen.
woensdag 30 oktober 2019 21:46
woensdag 30 oktober 2019 21:50
Is toch gewoon kattenkwaad uithalen. Net als belletje lellen of zeiden jullie lelijke dingen?Murrmurr schreef: ↑30-10-2019 21:16Ik heb ooit met een paar meisjes uit de straat de moeder van een klasgenootje gepest. Wij hadden ontdekt hoe je in een telefooncel (bah ik ben oud) collect call kon bellen, en toen gingen we steeds met rare stemmetjes die moeder bellen. Niet zo heel goed vervormd zo bleek, want na een paar sessies stond de desbetreffende moeder ziedend met haar fiets naast de cel. Uiteraard heeft ze het aan onze ouders verteld en mijn vriendinnetjes mochten een week niet buitenspelen, mijn moeder vond het wel grappig. We zijn wel nog sorry gaan zeggen met een cadeautje.
woensdag 30 oktober 2019 21:53
Niet dat ik me kan herinneren, meer gewoon heel rare geluiden en zo, de naam van die moeder noemen. Het was wel een meisje dat een beetje apart was en haar huishouden was ook vreemd, dus het voelde wel als pesten. Hoewel ik er ook gewoon over de vloer kwam en later ook, als ik haar nu zou tegenkomen zou ze me eerder zien als een vriendinnetje van vroeger denk ik. Haar moeder kwam ik als student nog eens tegen en die deed ook aardig.Gatekeeper* schreef: ↑30-10-2019 21:50Is toch gewoon kattenkwaad uithalen. Net als belletje lellen of zeiden jullie lelijke dingen?
woensdag 30 oktober 2019 22:01
Ik vind het heel gezond om je niet kleiner te maken dan je agressor en je eigen gevoelens serieus te nemen. Dit klinkt wel een beetje Stockholm syndroom achtig, alsof de agressor bepaalt hoe je je mag gedragen en wat de consequenties mogen zijn.aloha66 schreef: ↑30-10-2019 20:19In mijn mening zijn gepestten niet gepest maar voelen ze het zo.
Het zit 'm ook vaak in de reactie van de "gepeste"
Ik ben zelf vroeger gepest, vond ik toen. Nu achteraf bekijkend viel dat best mee. Ik voelde dingen zo maar sec bekeken lag dat ook voor een groot deel aan mijn reactie.
Daarom denk ik dat pesters zich geen pester voelen. Dat pesten zit in het hoofd van het 'slachtoffer"
Natuurlijk zijn er echte ettertjes die echt pesten, iets met rangorde en natuur. Maar zo zwaar als veel mensen het opvatten en het mee dragen tot in volwassenheid (op dit forum iig ) vind ik zwelgen en niet reeel .
woensdag 30 oktober 2019 22:13
Ik ben het ook niet eens met deze stelling.Het-groepje schreef: ↑30-10-2019 22:01Ik vind het heel gezond om je niet kleiner te maken dan je agressor en je eigen gevoelens serieus te nemen. Dit klinkt wel een beetje Stockholm syndroom achtig, alsof de agressor bepaalt hoe je je mag gedragen en wat de consequenties mogen zijn.
Ook al ben ik gepest door mijn afwijkende gedrag waaraan een officiële diagnose aan ten grondslag lag en heb ik de alle pesters meelopers en wegkijkers vergeven, ik ben het niet vergeten en ik keur hun gedrag nog steeds af.
woensdag 30 oktober 2019 22:18
woensdag 30 oktober 2019 22:23
Klopt, op mijn dieptepunt wilde ik niet zelf er een einde aan maken maar als ik snel zou sterven had ik er meer dan vrede mee. Dan ben je echt wel ver heen. Maar juist door de schok daarvan ben ik het pesten echt compleet gaan negeren en is het gestopt. Middelbare school is nooit meer echt leuk geworden maar het was te doen.Wageningen1985 schreef: ↑30-10-2019 22:18Ik denk niet dat jij weet hoe het voelt om echt maar dan ook echt gepest te worden, geloof mij je voelt je niks meer waard.
woensdag 30 oktober 2019 22:27
Ja vreselijk, altijd op je hoede zijn dat ze iets uitvreten je zo eenzaam voelen, een rottiger gevoel bestaat haast niet.whateverever schreef: ↑30-10-2019 22:23Klopt, op mijn dieptepunt wilde ik niet zelf er een einde aan maken maar als ik snel zou sterven had ik er meer dan vrede mee. Dan ben je echt wel ver heen. Maar juist door de schok daarvan ben ik het pesten echt compleet gaan negeren en is het gestopt. Middelbare school is nooit meer echt leuk geworden maar het was te doen.
