Psyche
alle pijlers
Niet kunnen herinneren dat je vroeger een pester was
woensdag 30 oktober 2019 16:48
In het topic over wat je zou doen als je je pester van vroeger tegenkwam, wordt meermaals benoemd dat, toen de gepeste persoon de pestende persoon confronteerde met wat er vroeger gebeurd was, de pester zich dat niet kon herinneren of zich zelfs die hele persoon niet meer kon herinneren. Ik vraag me af of dit vaak voorkomt en waar dit mee te maken kan hebben.
Zelf heb ik het ook ervaren: ik heb naar mijn weten nooit gepest, maar hoorde wel bij het 'populaire groepje' en zal (daardoor?) vast mensen buitengesloten hebben. Echter zag ik een aantal jaar geleden een oud klasgenootje die toen vertelde dat ik haar gepest had. Ik kan me dit totaal niet zo herinneren en twijfel er sindsdien aan of ik daadwerkelijk gepest heb vroeger, of dat zij zich misschien vergiste of het meer over een groepje in het algemeen had, of kan de subjectieve ervaring van de pester en de gepeste zo ver uit elkaar liggen dat de pester dit veroorzaakt heeft, zonder dat hij het zelf doorhad? Ik ben benieuwd wat jullie ideeën hier over zijn.
Zelf heb ik het ook ervaren: ik heb naar mijn weten nooit gepest, maar hoorde wel bij het 'populaire groepje' en zal (daardoor?) vast mensen buitengesloten hebben. Echter zag ik een aantal jaar geleden een oud klasgenootje die toen vertelde dat ik haar gepest had. Ik kan me dit totaal niet zo herinneren en twijfel er sindsdien aan of ik daadwerkelijk gepest heb vroeger, of dat zij zich misschien vergiste of het meer over een groepje in het algemeen had, of kan de subjectieve ervaring van de pester en de gepeste zo ver uit elkaar liggen dat de pester dit veroorzaakt heeft, zonder dat hij het zelf doorhad? Ik ben benieuwd wat jullie ideeën hier over zijn.
woensdag 6 november 2019 18:45
Geen geld en geen verzekering. Daarnaast vertrouw ik die therapeuten hier bij ons niet, Zie de post hierboven, ik heb er geen vertrouwen in dat ze het me niet nogmaals flikken.Coconuts12 schreef: ↑06-11-2019 18:43Waarom kun je dat niet? En dank je. Ik moet echt het verleden zien te verwerken. Mijn depressie is daar mede het gevolg van.
woensdag 6 november 2019 18:47
woensdag 6 november 2019 19:39
Dat kinderen het niet meer herinneren vind ik normaal. Niet enkel omdat ze nog zo jong waren, maar ook omdat kinderen minder snel door hebben welk effect hun gedrag heeft op anderen en zij het zelf ervaarden als spelen of als grapje.
Verder denk ik dat vooral nare gevoelens in je herinneringen wortelen. Wanneer pesters er niet altijd bij stil staan met wat ze deden, vergeten ze het gauw. Maar als het om zwaar fysiek pesten gaat, denk ik niet dat je zoiets gauw vergeet.
Ooit bij een sportclub lachte een jongen met een bepaald uiterlijk kenmerk van me waarvan je eigenlijk zeker mag zijn dat zoiets niet grappig is om mee te lachen. Ik negeerde het altijd en keek weg. Maar op een keer bleef hij doorgaan dat ik het niet meer hield. De tranen rolden over m’n wangen en ik begon te snikken. Ik weet nog heel goed dat hij daarvan schrok en meteen stil werd. (Ofwel zei hij niets, ofwel heeft hij wel iets van ‘sorry’ of ‘zo bedoelde ik het niet’ gezegd, dat is dan weer iets dat ik niet meer herinner.) Na de sportles waren we nog als laatsten in de zaal. Ik weet niet meer zeker of hij misschien met opzet even met mij alleen wilde zijn. Hij begon toen normaal te praten tegen mij en vroeg of ik een bepaalde personage op tv kende en zei dat er grappige YouTube filmpjes van waren en hij deed de personage wat na. Niet dat dat relevant was, maar om aan te tonen dat ik denk dat hij er spijt van had en het rotgevoel dat ik had gekregen bij me terug weg wilde halen. Daarna heeft hij altijd normaal gedaan zoals hij tegen anderen deed: af en toe grapjes, maar geen persoonlijke of kwetsende meer.
Ik heb hem hierdoor ook nooit als een pester gezien. Ik denk dat hij oprecht niet doorhad dat opmerkingen veel pijn kunnen doen. Ik begrijp nog altijd niet hoe hij erbij kwam om grapjes te maken over dat uiterlijk kenmerk van me, maar ben achteraf wel blij dat mijn echte emoties naar boven kwamen ook al wilde ik het dat moment zelf niet. Het heeft hem blijkbaar wel doen realiseren waarmee hij bezig was. Of hij het nu nog zou herinneren weet ik niet (zou me ook niet verbazen als hij het is vergeten aangezien we elkaar niet lang kenden), maar ik ben heel zeker dat hij het niet meer zou herinneren als hij me nooit in tranen had zien barsten.
Verder denk ik dat vooral nare gevoelens in je herinneringen wortelen. Wanneer pesters er niet altijd bij stil staan met wat ze deden, vergeten ze het gauw. Maar als het om zwaar fysiek pesten gaat, denk ik niet dat je zoiets gauw vergeet.
Ooit bij een sportclub lachte een jongen met een bepaald uiterlijk kenmerk van me waarvan je eigenlijk zeker mag zijn dat zoiets niet grappig is om mee te lachen. Ik negeerde het altijd en keek weg. Maar op een keer bleef hij doorgaan dat ik het niet meer hield. De tranen rolden over m’n wangen en ik begon te snikken. Ik weet nog heel goed dat hij daarvan schrok en meteen stil werd. (Ofwel zei hij niets, ofwel heeft hij wel iets van ‘sorry’ of ‘zo bedoelde ik het niet’ gezegd, dat is dan weer iets dat ik niet meer herinner.) Na de sportles waren we nog als laatsten in de zaal. Ik weet niet meer zeker of hij misschien met opzet even met mij alleen wilde zijn. Hij begon toen normaal te praten tegen mij en vroeg of ik een bepaalde personage op tv kende en zei dat er grappige YouTube filmpjes van waren en hij deed de personage wat na. Niet dat dat relevant was, maar om aan te tonen dat ik denk dat hij er spijt van had en het rotgevoel dat ik had gekregen bij me terug weg wilde halen. Daarna heeft hij altijd normaal gedaan zoals hij tegen anderen deed: af en toe grapjes, maar geen persoonlijke of kwetsende meer.
Ik heb hem hierdoor ook nooit als een pester gezien. Ik denk dat hij oprecht niet doorhad dat opmerkingen veel pijn kunnen doen. Ik begrijp nog altijd niet hoe hij erbij kwam om grapjes te maken over dat uiterlijk kenmerk van me, maar ben achteraf wel blij dat mijn echte emoties naar boven kwamen ook al wilde ik het dat moment zelf niet. Het heeft hem blijkbaar wel doen realiseren waarmee hij bezig was. Of hij het nu nog zou herinneren weet ik niet (zou me ook niet verbazen als hij het is vergeten aangezien we elkaar niet lang kenden), maar ik ben heel zeker dat hij het niet meer zou herinneren als hij me nooit in tranen had zien barsten.
donderdag 7 november 2019 09:00
Nee, het is sowieso niet mijn bedoeling iemand te kwetsen ermee. Wat vind je er kwetsend aan? Dan kan ik wat uitleg geven.
Ik vertelde wel specifiek een situatie van mij. Ik trek dit echt niet door op iedereens situatie. Ik wil niet zeggen omdat ik hem niet als pester zag dat andere pesters ook niet gezien moeten worden als pester, als dat is wat er werd aangenomen? Naja geen idee, ik probeer in te zien waar het kwetsende zou kunnen liggen, maar misschien zit er helemaal naast. In ieder geval vroeg TO naar of het mogelijk is dat pesters zich het niet meer herinneren dat ze pestten en ik wilde gewoon een ervaring meegeven ze het soms niet echt door hebben. Als ze het niet door hadden, vind ik het niet raar dat ze het helaas wel makkelijker vergeten dan de gepeste.
donderdag 7 november 2019 10:39
Mijn pesters waren pubers en jong volwassenen. Als zij het zich niet meer kunnen herinneren zou ik dat wel heel gek vinden. Ik zou wel eens willen weten wat ze zouden zeggen als wisten hoe ze mijn leven verpest hebben.
De kinderen op de basisschool die mij niet kozen met de gym en mij raar vonden, neem ik het veel minder kwalijk.
De kinderen op de basisschool die mij niet kozen met de gym en mij raar vonden, neem ik het veel minder kwalijk.
anoniem_370063 wijzigde dit bericht op 07-11-2019 10:41
20.73% gewijzigd
donderdag 7 november 2019 14:35
Ik vraag me dat soms ook af. Zou dan vooral willen weten waarom ze mij uitkozen voor hun pesterijen. Maar je kunt ook een botte reactie krijgen.Coconuts12 schreef: ↑07-11-2019 10:39Mijn pesters waren pubers en jong volwassenen. Als zij het zich niet meer kunnen herinneren zou ik dat wel heel gek vinden. Ik zou wel eens willen weten wat ze zouden zeggen als wisten hoe ze mijn leven verpest hebben.
donderdag 7 november 2019 15:36
Andersom schreef: ↑30-10-2019 20:30Dit!
Verhaal van mijn dochter op het vmbo-t. Dochter was meisje A. Meisje B wilde graag bevriend zijn met onze dochter. Dochter heeft het een kans gegeven, maar het was geen leuke vriendschap, erg ongelijkwaardig door de dominante houding van B. Meisje B blies alles zo op en ging naar de mentor met alles wat mijn dochter haar zou hebben aangedaan. Ging over de lulligste dingen als fiets te dicht bij de hare zetten of juist niet naast die van haar. Etc.
Dat ging zo ver dat uiteindelijk (na twee jaar) meisje B gelukkig als pester werd gezien. Ook door school/mentor. Meisje heeft daarbij gelukkig ook hulp gekregen, heeft alleen niet veel gedaan voor het meisje. Dochter zat in die twee jaar regelmatig bij de mentor, de teamleider, directie belde ons als ouders op om over het (vermeende) pestgedrag van onze dochter te praten. 'Zoiets doet uw kind niet, ja ja mevrouw dat denken alle ouders van pesters.'
Onlangs hoorde ik via, via dat meisje B nog steeds beweert dat mijn dochter haar pester was.
Grappig. Als ouders denken dat hun kind zoiets nooit doet. Jouw dochter komt hier wel mooi uit de verf. Zou de moeder van meisje B precies hetzelfde verhaal vertellen? Ik gok van niet.
donderdag 7 november 2019 15:41
Ja precies, waarom ik. Ik herken wel iets van wat Solo hier in het begin over haar zoon schreef. Op de basisschool is dat wel zeker het geval. Later weet ik het niet. Maar ik werd op mijn uiterlijk gepakt en ik zou best willen weten waarom. Toch ben ik blij dat ik nooit meer iemand van toen tegenkom (of niet zo makkelijk in ieder geval), want een negatieve reactie van hen dat ga ik niet aankunnen.hondenmens schreef: ↑07-11-2019 14:35Ik vraag me dat soms ook af. Zou dan vooral willen weten waarom ze mij uitkozen voor hun pesterijen. Maar je kunt ook een botte reactie krijgen.
vrijdag 8 november 2019 06:17
Dankje, ik let er echt wel op bij een gevoelig onderwerp als deze om niets kwetsend te zeggen, dus niet erg fijn als er wordt gezegd dat het kwetsend zou zijn. Ik ga ervan uit dat het een verkeerde interpretatie was, maar sta open om te horen hoe het toch zo opgevat kon worden.Coconuts12 schreef: ↑07-11-2019 10:40Omnivore, ik las ook niks kwetsends in jouw post. Alleen een persoonlijke ervaring.
vrijdag 8 november 2019 10:50
Je schreef:Omnivore schreef: ↑08-11-2019 06:17Dankje, ik let er echt wel op bij een gevoelig onderwerp als deze om niets kwetsend te zeggen, dus niet erg fijn als er wordt gezegd dat het kwetsend zou zijn. Ik ga ervan uit dat het een verkeerde interpretatie was, maar sta open om te horen hoe het toch zo opgevat kon worden.
Verder denk ik dat vooral nare gevoelens in je herinneringen wortelen.
Heb je het dan over de pester of gepeste?
vrijdag 8 november 2019 11:07
De gepeste, denk ik.Coconuts12 schreef: ↑08-11-2019 10:50Je schreef:
Verder denk ik dat vooral nare gevoelens in je herinneringen wortelen.
Heb je het dan over de pester of gepeste?
Ergens klopt die uitspraak ook wel, we geven zelf betekenis en context aan onze herinneringen.
Maar het is eveneens gevaarlijk kort door de bocht en biedt pesters de kans de schuld bij de gepeste te leggen, terwijl zij zelf het gedrag net zo goed of helemaal achterwege zouden moeten laten.
Het is moeilijk hier iets zinnigs over te zeggen op dit forum, hoop dat ik zo niemand voor het hoofd stoot.
vrijdag 8 november 2019 11:18
Ik ben zelf gepest op de lagere school. Ik weet dat dit gebeurd is en kan ook benoemen hoe dat anders had kunnen lopen. Als mijn ouders me hadden geleerd om meer mijn schouders op te halen bijvoorbeeld. Ik was namelijk absoluut niet lelijk of anders dan klasgenootjes. Ik hapte alleen snel.
Maar eigenlijk kan ik het me niet meer herinneren hoe en wat er nou precies gebeurde. Wie wat deed en zei enzo. En het gevoel kan ik al helemaal niet meer oproepen. En het was echt niet mals want ook weleens in elkaar geslagen en in de sloot gegooid enzo.
Ik weet wel dat het me op een bepaalde manier heeft gevormd tot wie ik nu ben. Wat overigens niet gelijk iets heel slechts is.
Maar ik kan het me wel voorstellen dat pesters nu (in mijn geval 35 jaar later) niet meer alles kunnen herinneren. Zeker als het gaat om zaken als buitensluiten en zeggen dat je iemand stom, lelijk, vies of weet ik veel wat vindt.
Maar eigenlijk kan ik het me niet meer herinneren hoe en wat er nou precies gebeurde. Wie wat deed en zei enzo. En het gevoel kan ik al helemaal niet meer oproepen. En het was echt niet mals want ook weleens in elkaar geslagen en in de sloot gegooid enzo.
Ik weet wel dat het me op een bepaalde manier heeft gevormd tot wie ik nu ben. Wat overigens niet gelijk iets heel slechts is.
Maar ik kan het me wel voorstellen dat pesters nu (in mijn geval 35 jaar later) niet meer alles kunnen herinneren. Zeker als het gaat om zaken als buitensluiten en zeggen dat je iemand stom, lelijk, vies of weet ik veel wat vindt.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
vrijdag 8 november 2019 11:38
Ik zou niet weten hoe ik de woorden: wat ben jij lelijk. In mijn herinnering een andere betekenis en context moet geven.whateverever schreef: ↑08-11-2019 11:07De gepeste, denk ik.
Ergens klopt die uitspraak ook wel, we geven zelf betekenis en context aan onze herinneringen.
Maar het is eveneens gevaarlijk kort door de bocht en biedt pesters de kans de schuld bij de gepeste te leggen, terwijl zij zelf het gedrag net zo goed of helemaal achterwege zouden moeten laten.
Het is moeilijk hier iets zinnigs over te zeggen op dit forum, hoop dat ik zo niemand voor het hoofd stoot.
*Niet aanvallend geschreven.
vrijdag 8 november 2019 12:59
Het is gewoon een heel lastig iets. Bepaalde dingen die gebeurd zijn zouden best anders bedoeld kunnen zijn dan ik toen dacht. Maar het echte uitschelden kan ik echt niet anders uitleggen dan mij moedwillig pijn doen. Ze hadden er zichtbaar lol in en op het MBO met jongvolwassenen die ook precies wisten wat ze deden en zeiden.whateverever schreef: ↑08-11-2019 11:48Misschien is er wel geen context en maak me zelf iets wijs.
Coconuts.
Lief, je knuffel!
vrijdag 8 november 2019 18:05
Niet aanvallend bedoeld:Coconuts12 schreef: ↑08-11-2019 12:59Het is gewoon een heel lastig iets. Bepaalde dingen die gebeurd zijn zouden best anders bedoeld kunnen zijn dan ik toen dacht. Maar het echte uitschelden kan ik echt niet anders uitleggen dan mij moedwillig pijn doen. Ze hadden er zichtbaar lol in en op het MBO met jongvolwassenen die ook precies wisten wat ze deden en zeiden.
Lief, je knuffel!
Ook al zeg je moedwillig kwetsende dingen en weet je dat een ander daar onder lijdt, neemt dat niet weg dat de ander kan handelen uit gevoelens van onveiligheid en/of deel is van een systeem dat een algeheel gevoel van onveiligheid in stand houdt.
Niet dat dat schuld wegneemt, die blijft bestaan.
vrijdag 8 november 2019 18:13
De pesters bedoel je?whateverever schreef: ↑08-11-2019 18:05Niet aanvallend bedoeld:
Ook al zeg je moedwillig kwetsende dingen en weet je dat een ander daar onder lijdt, neemt dat niet weg dat de ander kan handelen uit gevoelens van onveiligheid en/of deel is van een systeem dat een algeheel gevoel van onveiligheid in stand houdt.
Niet dat dat schuld wegneemt, die blijft bestaan.
Ik ben nog niet zover dat ik milder naar de pesters kan kijken. Ik heb door hen veel schade opgelopen. Wat mij beteft mogen ze branden in de hel. Ik hoop door de traumatherapie straks dat ik verlost ben van dit soort gevoelens en vrij van angst, onveiligheid en beelden ben. Nu ben ik nog niet zo ver.
vrijdag 8 november 2019 18:18
Ik heb een van mijn pesters van de basisschool gesproken toen we een jaar of 14 waren, hij kon zich ook oprecht de meeste dingen niet herinneren. 1 ding wist hij nog, maar meer niet. Hij heeft daar oprecht zijn excuses voor aangeboden.
Maar hij was ook het probleem niet zo zeer, wat ik erger vond is dat mijn leraren me niet konden beschermen en me daarom in een leeg klaslokaal plaatste de hele dag. Dan ging de deur op slot zodat niemand erbij kon want anders was ik alsnog de lul. Komt nog bovenop dat mijn moeder doodleuk zegt dat ze dat helemaal niet wist. Deze situatie heeft echt intens trauma bij mij veroorzaakt, waar ik momenteel voor in therapie ben.
Maar hij was ook het probleem niet zo zeer, wat ik erger vond is dat mijn leraren me niet konden beschermen en me daarom in een leeg klaslokaal plaatste de hele dag. Dan ging de deur op slot zodat niemand erbij kon want anders was ik alsnog de lul. Komt nog bovenop dat mijn moeder doodleuk zegt dat ze dat helemaal niet wist. Deze situatie heeft echt intens trauma bij mij veroorzaakt, waar ik momenteel voor in therapie ben.
'Happiness is only real when shared'.
vrijdag 8 november 2019 18:44
Dank jewhateverever schreef: ↑08-11-2019 18:17Die bedoel ik, ja.
Ik heb alle begrip voor je.
Succes met de therapie!
vrijdag 8 november 2019 18:53
Mijn kleuterjuf neem ik het het meest kwalijk, omdat zij al volwassen was. Bij haar is mijn negatieve zelfbeeld begonnen. Ze zei vaak dat ik een baby was en niks kon, omdat ik onhandig was (slechte motoriek). Om de kleinste dingen kreeg ik straf. Als ik mijn tussendoortje niet op kon, als iets niet lukte. Binnenblijven in de pauze. Of dreigen dat ik niet naar huis mocht. Een andere moeder zag mij een keer huilen en sprak de juf daarop aan. Haar antwoord: "Oh die huilt altijd." In groep 5 kreeg ik haar weer. Deed de hele klas iets wat niet mocht, sprak ze alleen mij aan. Eerst probeerde ik nog aardig gevonden te worden. Dan liet ik mijn nieuwe kleren of fiets zien. Haar antwoord: "Ja ik zie het." Verder niks. Ik kreeg eetproblemen door de stress dat jaar. Toen mijn nichtje 14 jaar later bij haar in de klas kwam zei ze dat ik haar tante was. Sinds juf dat wist kreeg ze vaker straf. Wat dat mens precies tegen me had weet ik niet.
vrijdag 8 november 2019 22:09
Dat is niet 1 op 1 waar.
Sommige mensen vergeten het omdat ze te jong waren, anderen omdat ze het niet echt boeiend vonden en sommigen komen pas later in een pestdynamiek terecht, bijvoorbeeld op het werk.
En sommigen herinneren het wel en willen het met gepesten erover hebben. Daar zit je ook niet altijd op te wachten, eerlijk gezegd.
