Psyche
alle pijlers
Ongelukkig
zondag 14 juli 2024 19:19
Hoi allemaal,
Ik zit erg met mezelf in de knoop. Loop daarvoor al een jaar bij de ggz (ggnet). Verder ben ik 27 jaar, werk ik als basisschool-leerkracht en woon ik samen met m'n vriend.
Heb een aantal jaar geleden anorexia ontwikkeld. Dat ben ik nu weer te boven gekomen. Sinds m'n herstel en ook momenteel heb ik veel last van emotie-eten/eetbuien.
Ik heb veel haat naar mezelf en ben vaak boos op mezelf. Dat komt onder andere door het eten, maar ook vind ik mezelf altijd niet goed genoeg vind. Ik denk ook vaak dat anderen negatief over me denken of dat mensen me negeren.
Dit bespreken we een beetje in oefeningen bij therapie, maar werk nog weinig verandering. Zit nu in een groep voor schematherapie. Ik mis de persoonlijke gesprekken. Ik kan die beperkt aanvragen. Heb het gevoel daar nog niet echt hele fijne hulp te krijgen.
Ben vaak neerslachtig, verdrietig en boos. Verder heb ik de laatste tijd best veel suïcidale/straffende gedachtes. In ieder geval gedachtes dat ik mezelf pijn moet doen. Ik gun mezelf geen leuke dingen, want die verdien ik niet.
M'n vriend lijdt hier ook heel erg onder. Ik ben lang niet altijd gezellig en m'n vriend wordt er vaak verdrietig van als ik me zo slecht voel.
Nu heb ik zes weken zomervakantie en dan worden de negatieve gedachtes alleen maar erger. Als ik afleiding heb, gaat het wat beter. Maar logischerwijs kan ik niet 6 weken helemaal vol plannen. Nu zie ik er heel erg tegenop. Ik heb een weekje vakantie geboekt, maar die gun ik mezelf eigenlijk niet. Ik heb wat andere dingen gepland, maar die zeg ik het liefst ook weer af. Ik kan het best niet alleen zijn, maar m'n vriend moet natuurlijk gewoon werken.
Had even behoefte om van me af te schrijven. Hebben jullie tips?
Liefs R
Ik zit erg met mezelf in de knoop. Loop daarvoor al een jaar bij de ggz (ggnet). Verder ben ik 27 jaar, werk ik als basisschool-leerkracht en woon ik samen met m'n vriend.
Heb een aantal jaar geleden anorexia ontwikkeld. Dat ben ik nu weer te boven gekomen. Sinds m'n herstel en ook momenteel heb ik veel last van emotie-eten/eetbuien.
Ik heb veel haat naar mezelf en ben vaak boos op mezelf. Dat komt onder andere door het eten, maar ook vind ik mezelf altijd niet goed genoeg vind. Ik denk ook vaak dat anderen negatief over me denken of dat mensen me negeren.
Dit bespreken we een beetje in oefeningen bij therapie, maar werk nog weinig verandering. Zit nu in een groep voor schematherapie. Ik mis de persoonlijke gesprekken. Ik kan die beperkt aanvragen. Heb het gevoel daar nog niet echt hele fijne hulp te krijgen.
Ben vaak neerslachtig, verdrietig en boos. Verder heb ik de laatste tijd best veel suïcidale/straffende gedachtes. In ieder geval gedachtes dat ik mezelf pijn moet doen. Ik gun mezelf geen leuke dingen, want die verdien ik niet.
M'n vriend lijdt hier ook heel erg onder. Ik ben lang niet altijd gezellig en m'n vriend wordt er vaak verdrietig van als ik me zo slecht voel.
Nu heb ik zes weken zomervakantie en dan worden de negatieve gedachtes alleen maar erger. Als ik afleiding heb, gaat het wat beter. Maar logischerwijs kan ik niet 6 weken helemaal vol plannen. Nu zie ik er heel erg tegenop. Ik heb een weekje vakantie geboekt, maar die gun ik mezelf eigenlijk niet. Ik heb wat andere dingen gepland, maar die zeg ik het liefst ook weer af. Ik kan het best niet alleen zijn, maar m'n vriend moet natuurlijk gewoon werken.
Had even behoefte om van me af te schrijven. Hebben jullie tips?
Liefs R
zondag 14 juli 2024 19:44
zondag 14 juli 2024 19:48
We zijn nu zo'n 4 maanden bezig! Dankjewel! Voel me momenteel echt radeloos...auroraatje schreef: ↑14-07-2024 19:44Hoe lang ben je al bezig bij schema therapie?
Mijn ervaring is dat het best een tijdje kan duren voor het echt 'klikt'. En soms kan je opeens getriggerd worden bij een bepaalde oefening, dan kan de groep juist heel steunend zijn.
Hou vol, het wordt beter. Echt waar!
zondag 14 juli 2024 19:56
Dat is mooi balen. 6 weken vakantie kan heerlijk zijn, maar ook een straf! Helemaal in jouw situatie. Met je ongelukkigheid kan ik niet helpen. Misschien heb je wat aan mijn tips om je vakantie door te komen.
Ik weet niet of er een BSO bij je school aangesloten is, maar verschillende jonge leerkrachten die ik ken werken in de vakantie nog een paar weken in de opvang (om de tijd te doden en dan een extra luxe vakantie of wat festivals te kunnen bekostigen).
Verder had ik het altijd nodig om iets te doe te hebben (toen ik nog geen kinderen had). Anders kwam ik de deur niet uit.
Ik maakte een lijst met dingen die ik leuk vond om te doen. Iedere dag moest ik er 1 doen van mezelf. Gewoon om buiten te komen. Niet altijd grote activiteiten, ook gewoon kleintjes. Maar dit agenderen hielp me.
- koffie drinken bij m'n moeder
- lunchen in de stad een eind verder
- naar de bios naar een film die ik graag wilde zien
- strand/bos/stadswandeling
- iedere vakantie een museum bezoeken
- langs gaan bij een vriendin die ik al lang niet gezien heb
- een lange wandeling
- op zoek naar een nieuwe jas/tas/vaas/of wat ik dan ook nodig had.
- uitgebreid koken (en dus boodschappen) voor iemand die ik leuk vind
Etc etc.
Ik ging steeds op zoek naar iemand die met me mee wilde doen.
Zorgde ervoor dat ik toch een gezellige vakantie had. Misschien helpt dat je?
En je vakantie niet verdienen? Waarom moet je die verdiend hebben? Er zijn mensen die een vakantie 'verdienen' maar er geen geld voor hebben of om wat voor andere reden niet kunnen. Er zijn rotlui die 3x per jaar 4 weken op luxe vakantie gaan (en het dus iets minder zouden verdienen). Jij gaat gewoon op vakantie omdat dat kan en je daar zin in hebt. Verdienen heeft hier niks mee te maken. Geniet er gewoon van (zover als dat je lukt).
Zet hem op! Maak er wat van....
Ik weet niet of er een BSO bij je school aangesloten is, maar verschillende jonge leerkrachten die ik ken werken in de vakantie nog een paar weken in de opvang (om de tijd te doden en dan een extra luxe vakantie of wat festivals te kunnen bekostigen).
Verder had ik het altijd nodig om iets te doe te hebben (toen ik nog geen kinderen had). Anders kwam ik de deur niet uit.
Ik maakte een lijst met dingen die ik leuk vond om te doen. Iedere dag moest ik er 1 doen van mezelf. Gewoon om buiten te komen. Niet altijd grote activiteiten, ook gewoon kleintjes. Maar dit agenderen hielp me.
- koffie drinken bij m'n moeder
- lunchen in de stad een eind verder
- naar de bios naar een film die ik graag wilde zien
- strand/bos/stadswandeling
- iedere vakantie een museum bezoeken
- langs gaan bij een vriendin die ik al lang niet gezien heb
- een lange wandeling
- op zoek naar een nieuwe jas/tas/vaas/of wat ik dan ook nodig had.
- uitgebreid koken (en dus boodschappen) voor iemand die ik leuk vind
Etc etc.
Ik ging steeds op zoek naar iemand die met me mee wilde doen.
Zorgde ervoor dat ik toch een gezellige vakantie had. Misschien helpt dat je?
En je vakantie niet verdienen? Waarom moet je die verdiend hebben? Er zijn mensen die een vakantie 'verdienen' maar er geen geld voor hebben of om wat voor andere reden niet kunnen. Er zijn rotlui die 3x per jaar 4 weken op luxe vakantie gaan (en het dus iets minder zouden verdienen). Jij gaat gewoon op vakantie omdat dat kan en je daar zin in hebt. Verdienen heeft hier niks mee te maken. Geniet er gewoon van (zover als dat je lukt).
Zet hem op! Maak er wat van....
zondag 14 juli 2024 21:03
Wat vervelend dat je je zo voelt. Je straffende ouder is heel hard aan het schreeuwen. Welke handvatten heb je in de therapie gehad om daar tegenin te gaan? Zou je je OP (voor jezelf) eens kunnen herschrijven maar dan vanuit de gezonde volwassene? Wat zou je deze zomer kunnen doen om je blije kind wat ruimte te geven?
zondag 14 juli 2024 21:16
Met allebei wel. Stoelentechnieken en dan krijgt elke kant een stoel. Ja ik heb veel last van een kritische en straffende ouderstem.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 19:53En werken jullie vooral met de schema's of met de modi? Als ik het zo lees heb jij een vrij sterke veeleisende / straffende ouderstem die je weinig rust en plezier gunt.
zondag 14 juli 2024 21:25
Ik had eerst dus heel veel zin in vakantie, maar nu de werkdruk eraf is, vind ik het helemaal niet fijn. Als ik eenmaal in zo'n negatieve spiraal zit, kom ik er haast niet meer uit. Dan gun ik mezelf echt helemaal niks, behalve boos en verdrietig zijn.Stefke schreef: ↑14-07-2024 19:56Dat is mooi balen. 6 weken vakantie kan heerlijk zijn, maar ook een straf! Helemaal in jouw situatie. Met je ongelukkigheid kan ik niet helpen. Misschien heb je wat aan mijn tips om je vakantie door te komen.
Ik weet niet of er een BSO bij je school aangesloten is, maar verschillende jonge leerkrachten die ik ken werken in de vakantie nog een paar weken in de opvang (om de tijd te doden en dan een extra luxe vakantie of wat festivals te kunnen bekostigen).
Verder had ik het altijd nodig om iets te doe te hebben (toen ik nog geen kinderen had). Anders kwam ik de deur niet uit.
Ik maakte een lijst met dingen die ik leuk vond om te doen. Iedere dag moest ik er 1 doen van mezelf. Gewoon om buiten te komen. Niet altijd grote activiteiten, ook gewoon kleintjes. Maar dit agenderen hielp me.
- koffie drinken bij m'n moeder
- lunchen in de stad een eind verder
- naar de bios naar een film die ik graag wilde zien
- strand/bos/stadswandeling
- iedere vakantie een museum bezoeken
- langs gaan bij een vriendin die ik al lang niet gezien heb
- een lange wandeling
- op zoek naar een nieuwe jas/tas/vaas/of wat ik dan ook nodig had.
- uitgebreid koken (en dus boodschappen) voor iemand die ik leuk vind
Etc etc.
Ik ging steeds op zoek naar iemand die met me mee wilde doen.
Zorgde ervoor dat ik toch een gezellige vakantie had. Misschien helpt dat je?
En je vakantie niet verdienen? Waarom moet je die verdiend hebben? Er zijn mensen die een vakantie 'verdienen' maar er geen geld voor hebben of om wat voor andere reden niet kunnen. Er zijn rotlui die 3x per jaar 4 weken op luxe vakantie gaan (en het dus iets minder zouden verdienen). Jij gaat gewoon op vakantie omdat dat kan en je daar zin in hebt. Verdienen heeft hier niks mee te maken. Geniet er gewoon van (zover als dat je lukt).
Zet hem op! Maak er wat van....
Dankjewel voor je al je tips! Mega lief dat je zoveel de tijd neemt om het helemaal uit te werken ook!
Ik pas nu zo'n twee dagen per week op in de vakantie. Dat is wel wat uurtjes fijn tijdverdrijf. Geen idee of een bso een optie is. Zie dat alleen zelf niet zo heel erg zitten. Volgensmij zijn ze niet echt op zoek naar mensen.
Kreeg inderdaad van de bedrijfsarts ook de tip om elke dag wat leuks te doen. En verder ook vaste structuur aan te houden. Heb geprobeerd om al wat dingen te plannen, maar kom nog niet zo heel ver. Je komt wel met leuke dingen en heb zelf ook al wel wat van die dingen bedacht! Heb niet zo heel veel mensen om die die dingen met te gaan doen. Alleen ga ik die dingen dan toch niet zo snel doen, omdat ik dan toch vind dat het niet nodig is...Of omdat ik me zo slecht voel. Of omdat ik de motivatie niet heb. Of het niet lukt.
Wat vakantie betreft... Op het moment dat ik het boekte voelde ik me best oke, dus dan gun ik mezelf het wel. Maar later dan weer niet. En ook vervelende mensen gaan inderdaad op vakantie...
zondag 14 juli 2024 21:48
Hi, dankjewel! Ze vinden dat ik vooral moet kijken naar wat ik wel kan en minder streng voor mezelf moet zijn. Dat is heel lastig. Verder handvatten gekregen om de kritische ouder tegen te spreken en de kamer uit te zetten.Hangmat24 schreef: ↑14-07-2024 21:03Wat vervelend dat je je zo voelt. Je straffende ouder is heel hard aan het schreeuwen. Welke handvatten heb je in de therapie gehad om daar tegenin te gaan? Zou je je OP (voor jezelf) eens kunnen herschrijven maar dan vanuit de gezonde volwassene? Wat zou je deze zomer kunnen doen om je blije kind wat ruimte te geven?
Mijn blije kind zou blij worden van: ijsje eten, zwemmen, naar het strand gaan, dat soort dingetjes... Veel verder kom ik eigenlijk niet helaas.
zondag 14 juli 2024 23:32
Hier is het iedere vakantie weer puzzelen bij de BSO. En ze zouden hier blij zijn met wat extra mensen zodat de vaste krachten tóch ergens een dagje vrij kunnen hebben! Misschien voor deze vakantie te laat, maar de moeite waard om het eens na te vragen. Het leuke van bij de BSO werken (heb ik ook wel eens gedaan) vind ik dat je met de kinderen kan doen waar je in de klas geen tijd voor heb. Eens lekker uitgebreid kletsen, leuke crea-opdrachten, buitenspelen zolang je zin hebt. Ik vond het echt leuk!onlyhappyvibes schreef: ↑14-07-2024 21:25Ik had eerst dus heel veel zin in vakantie, maar nu de werkdruk eraf is, vind ik het helemaal niet fijn. Als ik eenmaal in zo'n negatieve spiraal zit, kom ik er haast niet meer uit. Dan gun ik mezelf echt helemaal niks, behalve boos en verdrietig zijn.
Dankjewel voor je al je tips! Mega lief dat je zoveel de tijd neemt om het helemaal uit te werken ook!
Ik pas nu zo'n twee dagen per week op in de vakantie. Dat is wel wat uurtjes fijn tijdverdrijf. Geen idee of een bso een optie is. Zie dat alleen zelf niet zo heel erg zitten. Volgensmij zijn ze niet echt op zoek naar mensen.
Kreeg inderdaad van de bedrijfsarts ook de tip om elke dag wat leuks te doen. En verder ook vaste structuur aan te houden. Heb geprobeerd om al wat dingen te plannen, maar kom nog niet zo heel ver. Je komt wel met leuke dingen en heb zelf ook al wel wat van die dingen bedacht! Heb niet zo heel veel mensen om die die dingen met te gaan doen. Alleen ga ik die dingen dan toch niet zo snel doen, omdat ik dan toch vind dat het niet nodig is...Of omdat ik me zo slecht voel. Of omdat ik de motivatie niet heb. Of het niet lukt.
Wat vakantie betreft... Op het moment dat ik het boekte voelde ik me best oke, dus dan gun ik mezelf het wel. Maar later dan weer niet. En ook vervelende mensen gaan inderdaad op vakantie...
In welke regio woon je (bij welke grote stad)? Als het hier een beetje in de buurt is wil ik best een keer met je lunchen (of als je dat lastig vindt ook gewoon alleen iets drinken). Moet je wel tegen veel geklets kunnen
.
zondag 14 juli 2024 23:54
Hee, dank voor je lieve reactie! Dat is zeker waar inderdaad! Voor veel relaxte dingen heb je dan niet echt tijd nee. Ik pas wel op 2 kindjes en dan kom ik meer aan die trekken. Das altijd wel fijn!Stefke schreef: ↑14-07-2024 23:32Hier is het iedere vakantie weer puzzelen bij de BSO. En ze zouden hier blij zijn met wat extra mensen zodat de vaste krachten tóch ergens een dagje vrij kunnen hebben! Misschien voor deze vakantie te laat, maar de moeite waard om het eens na te vragen. Het leuke van bij de BSO werken (heb ik ook wel eens gedaan) vind ik dat je met de kinderen kan doen waar je in de klas geen tijd voor heb. Eens lekker uitgebreid kletsen, leuke crea-opdrachten, buitenspelen zolang je zin hebt. Ik vond het echt leuk!
In welke regio woon je (bij welke grote stad)? Als het hier een beetje in de buurt is wil ik best een keer met je lunchen (of als je dat lastig vindt ook gewoon alleen iets drinken). Moet je wel tegen veel geklets kunnen.
Ik woon zelf in de buurt van Zutphen! Kletsen is altijd goed haha, daar kan ik wel tegen!
maandag 15 juli 2024 00:07
Laatst was hier iemand die zich erg slecht voelde na 5 mnd schematherapie.
Het is een zware tijd, bewust onbekwaam zijn en niet de macht, kennis of inzicht om het anders te doen. Die straffende ouder probeert je te beschermen.
Misschien wel de moeilijkste tijd van je hele leven. Dat een relatie eronder lijdt lijkt me onvermijdelijk.
Ik weet nog dat ik ook dingen moest doen om voor mijn kindmodus te zorgen wat totaal niet lukte, was ook alleen maar gewend erop in te hakken en te straffen.
Therapeut gaf als tip om mooie muziek te luisteren. Ik luisterde destijds alleen maar duistere muziek met zelfhaatteksten. Vond hij niet voldoende, het moest liefdevoller. Ik weet nog dat ik NIETS kon bedenken. Ik had meer hulp en meer tijd nodig.
Dus: geef het tijd. Je bent net begonnen. Je bent super goed bezig ook al lijkt het niet zo. Er is al iets in gang gezet, vertrouw op het proces.
Het is een zware tijd, bewust onbekwaam zijn en niet de macht, kennis of inzicht om het anders te doen. Die straffende ouder probeert je te beschermen.
Misschien wel de moeilijkste tijd van je hele leven. Dat een relatie eronder lijdt lijkt me onvermijdelijk.
Ik weet nog dat ik ook dingen moest doen om voor mijn kindmodus te zorgen wat totaal niet lukte, was ook alleen maar gewend erop in te hakken en te straffen.
Therapeut gaf als tip om mooie muziek te luisteren. Ik luisterde destijds alleen maar duistere muziek met zelfhaatteksten. Vond hij niet voldoende, het moest liefdevoller. Ik weet nog dat ik NIETS kon bedenken. Ik had meer hulp en meer tijd nodig.
Dus: geef het tijd. Je bent net begonnen. Je bent super goed bezig ook al lijkt het niet zo. Er is al iets in gang gezet, vertrouw op het proces.
maandag 15 juli 2024 00:29
Ah, dat is best ver weg. Bijna anderhalf uur rijden. Jammer...!onlyhappyvibes schreef: ↑14-07-2024 23:54Hee, dank voor je lieve reactie! Dat is zeker waar inderdaad! Voor veel relaxte dingen heb je dan niet echt tijd nee. Ik pas wel op 2 kindjes en dan kom ik meer aan die trekken. Das altijd wel fijn!
Ik woon zelf in de buurt van Zutphen! Kletsen is altijd goed haha, daar kan ik wel tegen!
maandag 15 juli 2024 00:49
Wat een ontzettend lieve woorden! Dat straffen heb ik natuurlijk heel m'n leven al gedaan. Voor zo lang ik al weet, kijk ik heel negatief naar mezelf.bijtie schreef: ↑15-07-2024 00:07Laatst was hier iemand die zich erg slecht voelde na 5 mnd schematherapie.
Het is een zware tijd, bewust onbekwaam zijn en niet de macht, kennis of inzicht om het anders te doen. Die straffende ouder probeert je te beschermen.
Misschien wel de moeilijkste tijd van je hele leven. Dat een relatie eronder lijdt lijkt me onvermijdelijk.
Ik weet nog dat ik ook dingen moest doen om voor mijn kindmodus te zorgen wat totaal niet lukte, was ook alleen maar gewend erop in te hakken en te straffen.
Therapeut gaf als tip om mooie muziek te luisteren. Ik luisterde destijds alleen maar duistere muziek met zelfhaatteksten. Vond hij niet voldoende, het moest liefdevoller. Ik weet nog dat ik NIETS kon bedenken. Ik had meer hulp en meer tijd nodig.
Dus: geef het tijd. Je bent net begonnen. Je bent super goed bezig ook al lijkt het niet zo. Er is al iets in gang gezet, vertrouw op het proces.
Wat voor dingen moest je zoal doen om voor je kindmodus te zorgen? Die opdracht heb ik zelf nog niet gehad. Ben bij mezelf wel heel benieuwd wat voor dingen dat allemaal zullen zijn eigenlijk.
Ik hoop echt niet dat m'n relatie eronder lijdt. Al gun ik mezelf die relatie aan de andere kant ook niet. Hij is ontzettend lief en geduldig.
Heb heel erg t gevoel dat ik niet gezien wordt door anderen. Dat andere mensen mij negeren. Dat ik er niet bij hoor. En dat ik het niet waard ben. Die kritische stem trekt heel erg hard.
Ik heb alleen maar het gevoel dat ik zo blijf en alsmaar lelijker word.
maandag 15 juli 2024 01:06
Heb je zo'n vragenlijst ingevuld over welke schema's je hebt?
En heb je het boek "patronen doorbreken" al in huis?
Lezen over de theorie hielp mij erg, toch een beetje het gevoel dat ik iets nuttigs deed.
Zelfzorg en kindmodus dingen was vrij basic. Onder een dekentje op de bank films kijken die ik als kind mooi vond. Ben weer met een knuffel gaan slapen. Alleen iets leuks kopen in de stad en niets wat noodzakelijk is. Puzzel maken (vond ik als kind leuk). Tekenen of andere knutseldingen. Geurkaarsjes branden. Foto's van mijn ouders uit zicht verwijderd.
Voor mijn gevoel zette het ook allemaal geen zoden aan de dijk, ik dreef rond in een zwart gat van ellende. Destructief gedrag ging niet weg maar werd erger. Maar ongemerkt gebeurt er toch een hele hoop. Soms vallen dingen pas veel later op hun plek. Je kan niet alles van tevoren weten. En controle loslaten kan je niet forceren bij jezelf. Dus het is allemaal maar gedoe en schipperen vond ik.
Hoe is het verder om in de groep te zijn?
En heb je het boek "patronen doorbreken" al in huis?
Lezen over de theorie hielp mij erg, toch een beetje het gevoel dat ik iets nuttigs deed.
Zelfzorg en kindmodus dingen was vrij basic. Onder een dekentje op de bank films kijken die ik als kind mooi vond. Ben weer met een knuffel gaan slapen. Alleen iets leuks kopen in de stad en niets wat noodzakelijk is. Puzzel maken (vond ik als kind leuk). Tekenen of andere knutseldingen. Geurkaarsjes branden. Foto's van mijn ouders uit zicht verwijderd.
Voor mijn gevoel zette het ook allemaal geen zoden aan de dijk, ik dreef rond in een zwart gat van ellende. Destructief gedrag ging niet weg maar werd erger. Maar ongemerkt gebeurt er toch een hele hoop. Soms vallen dingen pas veel later op hun plek. Je kan niet alles van tevoren weten. En controle loslaten kan je niet forceren bij jezelf. Dus het is allemaal maar gedoe en schipperen vond ik.
Hoe is het verder om in de groep te zijn?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
