Psyche
alle pijlers
Onzekerheid, twijfel en angst dat je bekruipt
zaterdag 27 november 2010 om 20:47
Het ene moment gaat het goed, het andere moment een stuk minder (kan ineens omslaan) .... Zoals nu op dit moment. Er bekruipt mij een onbehaaglijk gevoel, bijna beangstigend. En voel me soms best alleen.
Wie herkent deze strijd met zichzelf. Het ene moment denk of voel je dit, het andere moment kan het totaal anders zijn. Om het even waar het over gaat.
Wie herkent deze strijd met zichzelf. Het ene moment denk of voel je dit, het andere moment kan het totaal anders zijn. Om het even waar het over gaat.
zaterdag 27 november 2010 om 21:02
zaterdag 27 november 2010 om 23:09
ik herken het, heb me mbv coaching wat meer leren 'los zien' van die wisselende emoties. Het lijkt vaag maar bleek toch een kwestie van inzicht. Ik had niet echt bijzondere klachten en heb ook niet echt bijzondere hulp gehad, maar voel me zo ontzettend veel beter dan een jaar of twee geleden... Ik ben nu 34, ik zie bij meer vrouwen dat ze -allemaal via andere methodes- hier een fijne ontwikkeling in hebben doorgemaakt. Het hoort er misschien ook een beetje bij in een bepaalde fase in je leven. Hoe oud ben je?
zaterdag 27 november 2010 om 23:46
hoi sjim2008,ik had net een uitnodiging verstuurd naar je ,maar dat was de bedoeling niet sorry,
ik las dat stukje over angst,en herken mezelf hier precies in,
gaat het al wat beter met je?en zoja weet je nu waar het vandaan komt?ik heb hier allang mee te kampen,en het is gewoon slopend,ook ben ik gescheiden na een knipperlichtrelatie van bijna 10 jaar,en nu definitief,en het gaat wel ,totdat ik ineens overmand wordt door vreslijke angst en gejaagdheid,ik ga dan zomaar me ex bellen en zeg sorry terwijl hij ijgenlijk sorry moet zeggen.ik bel iedereen zomaar en ga daarmee praten,echt triest.
wie herkent dit ook?
Groetjes een visje
ik las dat stukje over angst,en herken mezelf hier precies in,
gaat het al wat beter met je?en zoja weet je nu waar het vandaan komt?ik heb hier allang mee te kampen,en het is gewoon slopend,ook ben ik gescheiden na een knipperlichtrelatie van bijna 10 jaar,en nu definitief,en het gaat wel ,totdat ik ineens overmand wordt door vreslijke angst en gejaagdheid,ik ga dan zomaar me ex bellen en zeg sorry terwijl hij ijgenlijk sorry moet zeggen.ik bel iedereen zomaar en ga daarmee praten,echt triest.
wie herkent dit ook?
Groetjes een visje
zondag 28 november 2010 om 01:56
Relatiebreuk kun je vergelijken met een rouwproces,die heeft verschillende fases en stenmmingen.
Onder andere......ontkennen,boosheid,accepteren enz..
Het is dus heel logisch dat je nu niet lekker in je vel zit er gaat vanalles door je hoofd...ene keer zus andere keer zo.
Geef het de tijd, het is een weg en proces waar geen tijd voor staat..alleen de tijd die jij er voor nodig hebt.
Zoek de juiste mensen vrienden of vriendinnen die eindeloos naar je willen en kunnen luisteren.
De stemmingen vertellen je het gevoel van dat moment,probeer die op dat moment te relativeren, bv...: je voelt je rot omdat je weer alleen bent.....vraag aan jezelf of je dat ook niet (soms/vaak)was in je relatie,door bv onbegrepenheid of neit gewaardeerd worden,noem maar even iets.
Of droevige gedachtes als " het was toen en toen zo leuk en fijn en ik mis dat zo....probeer op die momenten eens na te gaan of het wel allemaal zo vaak leuk was, was het vaker minder leuk dan leuk.
Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan ,i know.....het is ook niet zomaar weg wat er was....maar je komt er sterker uit dan je was toen je erin ging...het leven is immers een leerweg met soms harde lessen.
Sterkte!
Onder andere......ontkennen,boosheid,accepteren enz..
Het is dus heel logisch dat je nu niet lekker in je vel zit er gaat vanalles door je hoofd...ene keer zus andere keer zo.
Geef het de tijd, het is een weg en proces waar geen tijd voor staat..alleen de tijd die jij er voor nodig hebt.
Zoek de juiste mensen vrienden of vriendinnen die eindeloos naar je willen en kunnen luisteren.
De stemmingen vertellen je het gevoel van dat moment,probeer die op dat moment te relativeren, bv...: je voelt je rot omdat je weer alleen bent.....vraag aan jezelf of je dat ook niet (soms/vaak)was in je relatie,door bv onbegrepenheid of neit gewaardeerd worden,noem maar even iets.
Of droevige gedachtes als " het was toen en toen zo leuk en fijn en ik mis dat zo....probeer op die momenten eens na te gaan of het wel allemaal zo vaak leuk was, was het vaker minder leuk dan leuk.
Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan ,i know.....het is ook niet zomaar weg wat er was....maar je komt er sterker uit dan je was toen je erin ging...het leven is immers een leerweg met soms harde lessen.
Sterkte!
zondag 28 november 2010 om 11:30
zondag 28 november 2010 om 12:52
Nee het is niet dat onze relatie niet goed was. Het had met allerlei factoren te maken waar wij in verzeild raakten. Heb nooit geloofd in speling van het lot maar nu dus wel. Alles wat tegen kon zitten, heeft tegen gezeten. Een dochter (puber met allerlei puberproblemen), een faillessement, zijn huis verkocht met zwaar verlies. Al met al een een schuld (van zijn kant) van ca 150.000 euro.
Als wij beiden deze ellende uitvlakken en puur naar ons zelf kijken als persoon, dan komen we tot de conclusie dat als het wel mee gezeten had, wij het samen goed hadden kunnen hebben. We hadden het fijn en leuk, maar wat ons is overkomen in 3 jaar tijd is niet mis geweest. Nu kan je denken; liefde overwint alles maar zo simpel is het natuurlijk niet.
Slari, ik herken het zeker. Dat bellen naar je ex, op de stomste momenten. En hij vindt het niet eens erg. Hij begrijpt het wel.
Maar heb er nu een punt achter gezet want het zette geen zoden aan de dijk. We zijn er allebei stuk van geweest.
Hij had er al veel eerder een punt achter gezet, alleen zijn wij vrouwen daar misschien wat emotioneler in en kunnen wij wat moeilijker loslaten.
Als wij beiden deze ellende uitvlakken en puur naar ons zelf kijken als persoon, dan komen we tot de conclusie dat als het wel mee gezeten had, wij het samen goed hadden kunnen hebben. We hadden het fijn en leuk, maar wat ons is overkomen in 3 jaar tijd is niet mis geweest. Nu kan je denken; liefde overwint alles maar zo simpel is het natuurlijk niet.
Slari, ik herken het zeker. Dat bellen naar je ex, op de stomste momenten. En hij vindt het niet eens erg. Hij begrijpt het wel.
Maar heb er nu een punt achter gezet want het zette geen zoden aan de dijk. We zijn er allebei stuk van geweest.
Hij had er al veel eerder een punt achter gezet, alleen zijn wij vrouwen daar misschien wat emotioneler in en kunnen wij wat moeilijker loslaten.
zondag 28 november 2010 om 17:24
Idd een mooie spreuk, en sprookjes bestaan niet. Soms zijn de spanningen zo groot dat je daar moeilijk mee om kan gaan of helemaal niet mee om kan gaan. We zijn allemaal mensen met emoties en als daar woede door bijv. faillessement bij komt kijken, de onrust in huis door een puberdochter met natuurlijk egoistische gedachten en ook nog eens een grote schuld door gedwongen woningverkoop....hoe positief kan je dan nog samen naar de toekomst kijken.
zondag 28 november 2010 om 17:26
Mensen komen in je leven om een bepaalde reden.
Een seizoen of een heel leven.
Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor die persoon kunt doen.
Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.
Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen, je te begeleiden met ondersteuning en je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen.
Ze lijken door IETS gestuurd en dat zijn ze ook.
Ze zijn er om een reden waarvan IETS het nodig vindt dat ze er zijn.
Dan, zonder dat jij iets verkeerd doet, of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beëindigen.
Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.
Wat we ons dan moeten realiseren, is dat aan onze behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun werk is gedaan. Het gebed dat je opzond is beantwoord en nu is het tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.
Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.
Geloof het, het is echt, maar slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van je leven, leren je levenslessen, dingen waar je op kunt bouwen om zo een solide emotionele fundering te hebben.
Het is jouw taak de lessen te accepteren.
Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.
Zo bekijk ik het maar! Het doet heel veel pijn maar hij is niet voor niets op mijn pad gekomen. Heb veel geleerd van hem, ondanks de moeilijke tijd.
Een seizoen of een heel leven.
Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor die persoon kunt doen.
Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.
Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen, je te begeleiden met ondersteuning en je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen.
Ze lijken door IETS gestuurd en dat zijn ze ook.
Ze zijn er om een reden waarvan IETS het nodig vindt dat ze er zijn.
Dan, zonder dat jij iets verkeerd doet, of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beëindigen.
Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.
Wat we ons dan moeten realiseren, is dat aan onze behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun werk is gedaan. Het gebed dat je opzond is beantwoord en nu is het tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.
Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.
Geloof het, het is echt, maar slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van je leven, leren je levenslessen, dingen waar je op kunt bouwen om zo een solide emotionele fundering te hebben.
Het is jouw taak de lessen te accepteren.
Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.
Zo bekijk ik het maar! Het doet heel veel pijn maar hij is niet voor niets op mijn pad gekomen. Heb veel geleerd van hem, ondanks de moeilijke tijd.
zondag 28 november 2010 om 17:36
Mooi Sjim! ik zie het ook zo.
Dingen gebeuren niet zomaar, er zit altijd wel een boodschap aan.
Mag ik je verhaal aanvullen?
http://www.youtube.com/watch?v=_3iPubvwPZM
Dingen gebeuren niet zomaar, er zit altijd wel een boodschap aan.
Mag ik je verhaal aanvullen?
http://www.youtube.com/watch?v=_3iPubvwPZM
zondag 28 november 2010 om 17:47
Auw Brightmind, ik ben in een vreselijke huilbui uitgebarsten.
Weet je Brightmind deze relatie heeft zoveel met mij gedaan. Het was echt heel goed, de ellende was gewoon teveel.
Ik ben hierdoor ook anders in het leven gaan staan. Heb alle vriendschappen afgekapt, leid al lange tijd geen sociaal leven meer, mijn werk is leuk en godzijdank de reden om op te staan maar ik laat geen mensen meer toe. Ik wil de pijn niet meer voelen. De link is echt heel mooi maar zit veel liever alleen in de coupe en maak de reis wel alleen af.
Maar bedankt voor je reactie!!
Weet je Brightmind deze relatie heeft zoveel met mij gedaan. Het was echt heel goed, de ellende was gewoon teveel.
Ik ben hierdoor ook anders in het leven gaan staan. Heb alle vriendschappen afgekapt, leid al lange tijd geen sociaal leven meer, mijn werk is leuk en godzijdank de reden om op te staan maar ik laat geen mensen meer toe. Ik wil de pijn niet meer voelen. De link is echt heel mooi maar zit veel liever alleen in de coupe en maak de reis wel alleen af.
Maar bedankt voor je reactie!!
zondag 28 november 2010 om 18:25
Je lijkt mij emotioneel door het leven nogal stevig door elkaar gegooid, TO.
Wat je enorm zou kunnen helpen voor de toekomst is het steeds in het oog houden van je behoeften en hun prioriteit. Mensen hebben vooral aan de basis dezelfde behoeften, die een voorwaarde zijn voor 'hogere' behoeften. Als je een pracht van een top op de piramide (van Maslow) hebt maar een wankele basis, dan ben je verder van huis dan met alleen de basis.
Kijk maar wat je hiermee kunt. Sterkte!
Wat je enorm zou kunnen helpen voor de toekomst is het steeds in het oog houden van je behoeften en hun prioriteit. Mensen hebben vooral aan de basis dezelfde behoeften, die een voorwaarde zijn voor 'hogere' behoeften. Als je een pracht van een top op de piramide (van Maslow) hebt maar een wankele basis, dan ben je verder van huis dan met alleen de basis.
Kijk maar wat je hiermee kunt. Sterkte!
zondag 28 november 2010 om 18:30
quote:Frankie33 schreef op 28 november 2010 @ 18:25:
Als je een pracht van een top op de piramide (van Maslow) hebt maar een wankele basis, dan ben je verder van huis dan met alleen de basis.
Als de basis niet goed is dan kun je bouwen en bouwen maar het valt zo weer om. Alleen in deze situatie hadden deze man en ik ook nog eens een vergelijkbaar verleden. Dus we begrepen elkaar echt heel goed. Daarom voelt het zo oneerlijk.
Als je een pracht van een top op de piramide (van Maslow) hebt maar een wankele basis, dan ben je verder van huis dan met alleen de basis.
Als de basis niet goed is dan kun je bouwen en bouwen maar het valt zo weer om. Alleen in deze situatie hadden deze man en ik ook nog eens een vergelijkbaar verleden. Dus we begrepen elkaar echt heel goed. Daarom voelt het zo oneerlijk.
zondag 28 november 2010 om 18:54
quote:Sjim2008 schreef op 28 november 2010 @ 18:30:
[...]
Als de basis niet goed is dan kun je bouwen en bouwen maar het valt zo weer om. Alleen in deze situatie hadden deze man en ik ook nog eens een vergelijkbaar verleden. Dus we begrepen elkaar echt heel goed. Daarom voelt het zo oneerlijk.
Een gedeeld verleden is iets anders dan de vervulling van je dagelijkse behoeften. Maar het kan wel een enorme honger naar begrip en een plekje op de wereld stillen, een honger die groter voelt dan een rammelende maag!
Ik vind het ook oneerlijk. Ik zie meer stellen in de problemen komen door praktische beslommeringen waar ze geen invloed op hebben. Hoe banaal, dat liefde onderuit kan worden gehaald door zulke aardse zaken. Ik zou daar zelf stierlijk chagrijnig van worden...
[...]
Als de basis niet goed is dan kun je bouwen en bouwen maar het valt zo weer om. Alleen in deze situatie hadden deze man en ik ook nog eens een vergelijkbaar verleden. Dus we begrepen elkaar echt heel goed. Daarom voelt het zo oneerlijk.
Een gedeeld verleden is iets anders dan de vervulling van je dagelijkse behoeften. Maar het kan wel een enorme honger naar begrip en een plekje op de wereld stillen, een honger die groter voelt dan een rammelende maag!
Ik vind het ook oneerlijk. Ik zie meer stellen in de problemen komen door praktische beslommeringen waar ze geen invloed op hebben. Hoe banaal, dat liefde onderuit kan worden gehaald door zulke aardse zaken. Ik zou daar zelf stierlijk chagrijnig van worden...
zondag 28 november 2010 om 20:09
quote:Frankie33 schreef op 28 november 2010 @ 18:54:
[...]
Een gedeeld verleden is iets anders dan de vervulling van je dagelijkse behoeften. Maar het kan wel een enorme honger naar begrip en een plekje op de wereld stillen, een honger die groter voelt dan een rammelende maag!
..
Hoe verzin je dit? Hoe kom je er op? Soms denk ik wel eens; ik wil deze wijsheid ook, ik wil het ook zo neer kunnen zetten. Ik vind je wat genuanceerder overkomen dan eerder op de dag bij een ander topic.
We hadden een gedeeld verleden en we vulden elkaar aan. Geen twijfel daaraan.
[...]
Een gedeeld verleden is iets anders dan de vervulling van je dagelijkse behoeften. Maar het kan wel een enorme honger naar begrip en een plekje op de wereld stillen, een honger die groter voelt dan een rammelende maag!
..
Hoe verzin je dit? Hoe kom je er op? Soms denk ik wel eens; ik wil deze wijsheid ook, ik wil het ook zo neer kunnen zetten. Ik vind je wat genuanceerder overkomen dan eerder op de dag bij een ander topic.
We hadden een gedeeld verleden en we vulden elkaar aan. Geen twijfel daaraan.
maandag 29 november 2010 om 17:52
quote:Sjim2008 schreef op 28 november 2010 @ 20:09:
[...]
Hoe verzin je dit? Hoe kom je er op? Soms denk ik wel eens; ik wil deze wijsheid ook, ik wil het ook zo neer kunnen zetten.
Dat ik dat soms kan, komt vooral door veel ervaringen in het verleden (lees: pijn op allerlei geestelijk gebied) gecombineerd met een beetje schrijftalent.
Ik vind je wat genuanceerder overkomen dan eerder op de dag bij een ander topic.
Oh, dank je wel. Ligt ook aan het onderwerp. Over seksualiteit ben ik inderdaad ongenuanceerd gaan denken; ik heb tot geen andere conclusie kunnen komen, langs welke edele weg dan ook. Maar misschien zie ik nog dat ene elementje over het hoofd waardoor alle waarden zich weer omkeren? Wie zal het zeggen.
We hadden een gedeeld verleden en we vulden elkaar aan. Geen twijfel daaraan.
Je hebt geen keus dan voor jezelf en eventueel kind te zorgen als in de behoeftenpiramide. Vroeger waren relaties een voorwaarde voor eten, veiligheid, enz. Vooral voor vrouwen. Relaties stonden lager in de piramide en betekenden minder een persoonlijke onplooiing. Als je relatie niet prettig was kon je eigenlijk maar moeilijk weg. Nu zijn relaties veelal een luxe geworden, ze zijn omhoog gegaan in de piramide. Dat betekent dat we ze ons moeten kunnen veroorloven, in plaats van omgekeerd (dus dat je je een bestaan zónder relatie moet kunnen veroorloven).
Als jullie inderdaad zo naadloos op elkaar aansluiten qua karakter en verleden, dan zou ik de mogelijkheid zeker niet uitsluiten dat jullie in betere tijden weer meer ruimte voor luxe (elkaar) zullen hebben. Dingen kunnen raar lopen!
[...]
Hoe verzin je dit? Hoe kom je er op? Soms denk ik wel eens; ik wil deze wijsheid ook, ik wil het ook zo neer kunnen zetten.
Dat ik dat soms kan, komt vooral door veel ervaringen in het verleden (lees: pijn op allerlei geestelijk gebied) gecombineerd met een beetje schrijftalent.
Ik vind je wat genuanceerder overkomen dan eerder op de dag bij een ander topic.
Oh, dank je wel. Ligt ook aan het onderwerp. Over seksualiteit ben ik inderdaad ongenuanceerd gaan denken; ik heb tot geen andere conclusie kunnen komen, langs welke edele weg dan ook. Maar misschien zie ik nog dat ene elementje over het hoofd waardoor alle waarden zich weer omkeren? Wie zal het zeggen.
We hadden een gedeeld verleden en we vulden elkaar aan. Geen twijfel daaraan.
Je hebt geen keus dan voor jezelf en eventueel kind te zorgen als in de behoeftenpiramide. Vroeger waren relaties een voorwaarde voor eten, veiligheid, enz. Vooral voor vrouwen. Relaties stonden lager in de piramide en betekenden minder een persoonlijke onplooiing. Als je relatie niet prettig was kon je eigenlijk maar moeilijk weg. Nu zijn relaties veelal een luxe geworden, ze zijn omhoog gegaan in de piramide. Dat betekent dat we ze ons moeten kunnen veroorloven, in plaats van omgekeerd (dus dat je je een bestaan zónder relatie moet kunnen veroorloven).
Als jullie inderdaad zo naadloos op elkaar aansluiten qua karakter en verleden, dan zou ik de mogelijkheid zeker niet uitsluiten dat jullie in betere tijden weer meer ruimte voor luxe (elkaar) zullen hebben. Dingen kunnen raar lopen!
maandag 29 november 2010 om 19:11
Toch vind ik het knap dat jij op de juiste en zulke mooie woorden kan komen.
Iedereen heeft bagage, maar niet iedereen kan het zo mooi omschrijven.
En idd wie weet wat de toekomst brengt. Voor nu en de komende jaren alleen maar donkere wolken. Maar misschien kom ik hem ooit weer tegen, een andere tijd, andere plaats.
Iedereen heeft bagage, maar niet iedereen kan het zo mooi omschrijven.
En idd wie weet wat de toekomst brengt. Voor nu en de komende jaren alleen maar donkere wolken. Maar misschien kom ik hem ooit weer tegen, een andere tijd, andere plaats.
