Psyche
alle pijlers
Overdrachtgevoelens; wat moet ik doen?
zaterdag 13 april 2024 12:38
Ik zit ergens mee en schaam mij er best wel voor.
Ik loop al een tijd bij een POH. Tussendoor ook wel een tijd gestopt. Maar sindskort weer naar de POH naast mijn normale hulp bij de psycholoog.
Puur omdat ik het gevoel heb dat ik soms bij de POH meer kan en durf te vertellen en hij mij dan ook meer advies kan geven en bij hem mijn verhaal kan vertellen. En juist daardoor ook eerlijker kan en durf te zijn bij mijn psycholoog.
Maar nu komt het; elke keer als ik weer naar hem toe moet kijk ik er naar uit. Het geeft mij een fijn gevoel en mag hem graag zien. Niet specifiek verliefdheid maar denk meer iets in de vorm van aandacht? Of iets dat zijn aandacht trekt.
Maar misschien ook gedeeltelijk onbewust op op zoek naar liefde en aandacht? Wat ik thuis nooit heb gekregen en ontvangen.
We hebben leuke gesprekken maar ook gewoon over leuke dingen. Hij gaf af en toe wel een compliment van je ziet er goed uit, netjes etc.
Maar regelmatig ook wel complimenten van dat ik er goed uit zie en echt niet alleen blijf etc.
Maar steeds meer kijk ik er naar uit om naar hem te gaan, maar dat is ook niet altijd een fijn gevoel.
Laatst zei hij nog; oh tijd is bijna om. Tijd met jouw gaat altijd zo snel.
En van de week hadden we het er weer ergens over en toen zei hij ook 1. Je bent zelfstandig 2. Je hebt het goed voor elkaar en 3 je bent knap.
Maar ben er achtergekomen dat het een soort overdrachtgevoelens zijn. Ik schaam mij er voor. Ik merkndat ik bij hem goedkeuring zoek.
En het op hem projecteer wat ik in mijn jeugd heb gemist.
Ook omdat sindskort mijn familie, ouders en zusje en broers, mij in de steek laten en geen contact meer met mij willen hebben. Dat voelt als een steek in mijn rug.
Maar die overdrachtgevoelens... is het goed om dat bespreekbaar met hem te maken? Of gewoon daar weggaan voor het erger wordt? Ja het knaagt zoveel aan mij dat ik in het begin dacht het valt mee en toch blijf ik er mee in mijn maag...
Vind het gewoon spannend om om het te bespreken, alhoewel ik wel een brief heb gemaakt.
Ik loop al een tijd bij een POH. Tussendoor ook wel een tijd gestopt. Maar sindskort weer naar de POH naast mijn normale hulp bij de psycholoog.
Puur omdat ik het gevoel heb dat ik soms bij de POH meer kan en durf te vertellen en hij mij dan ook meer advies kan geven en bij hem mijn verhaal kan vertellen. En juist daardoor ook eerlijker kan en durf te zijn bij mijn psycholoog.
Maar nu komt het; elke keer als ik weer naar hem toe moet kijk ik er naar uit. Het geeft mij een fijn gevoel en mag hem graag zien. Niet specifiek verliefdheid maar denk meer iets in de vorm van aandacht? Of iets dat zijn aandacht trekt.
Maar misschien ook gedeeltelijk onbewust op op zoek naar liefde en aandacht? Wat ik thuis nooit heb gekregen en ontvangen.
We hebben leuke gesprekken maar ook gewoon over leuke dingen. Hij gaf af en toe wel een compliment van je ziet er goed uit, netjes etc.
Maar regelmatig ook wel complimenten van dat ik er goed uit zie en echt niet alleen blijf etc.
Maar steeds meer kijk ik er naar uit om naar hem te gaan, maar dat is ook niet altijd een fijn gevoel.
Laatst zei hij nog; oh tijd is bijna om. Tijd met jouw gaat altijd zo snel.
En van de week hadden we het er weer ergens over en toen zei hij ook 1. Je bent zelfstandig 2. Je hebt het goed voor elkaar en 3 je bent knap.
Maar ben er achtergekomen dat het een soort overdrachtgevoelens zijn. Ik schaam mij er voor. Ik merkndat ik bij hem goedkeuring zoek.
En het op hem projecteer wat ik in mijn jeugd heb gemist.
Ook omdat sindskort mijn familie, ouders en zusje en broers, mij in de steek laten en geen contact meer met mij willen hebben. Dat voelt als een steek in mijn rug.
Maar die overdrachtgevoelens... is het goed om dat bespreekbaar met hem te maken? Of gewoon daar weggaan voor het erger wordt? Ja het knaagt zoveel aan mij dat ik in het begin dacht het valt mee en toch blijf ik er mee in mijn maag...
Vind het gewoon spannend om om het te bespreken, alhoewel ik wel een brief heb gemaakt.
zaterdag 13 april 2024 12:55
Ik twijfelde al of die opmerkingen wel normaal waren of ik er niet teveel achter zoek. Bijna bij elke sessie herhaalt hij dat soort dingen en weet ook niet goed tot hoe ver die opmerkingen normaal zijnMijniebelle schreef: ↑13-04-2024 12:48Ik zou daar eerlijk gezegd weggaan. Wat hij tegen jou zegt over dat je knap bent en die andere opmerkingen vind ik eigenlijk ook op het randje, en dat helpt jou niet mee.
Maar snap dat het lastig is als je iemand graag ziet.
zaterdag 13 april 2024 13:01
zaterdag 13 april 2024 13:08
Thnx, ga ik bespreken met psycholoog.Goudglitter schreef: ↑13-04-2024 13:01Ik vind dat deze praktijkindesteuner grensoverschrijdend gedrag vertoont. Helemaal omdat hij zou moeten weten wat dit soort opmerkingen met je zouden kunnen doen. Wat dus nu ook gebeurd.
Ik zou er 's met de psycholoog bespreken welke opmerkingen hij maakt richting jou.
Dit is niet de 1e keer dat ik te maken heb met grensoverschrijdend gedrag. Laatst ook al zoiets en dat liep uit de hand.
En daarom vind ik dit ook een beetje eng. Meer van wat moet hij van mij? Want straks loopt het uit de hand.
zaterdag 13 april 2024 13:08
Dat dacht ik dus ook. Bijna bij elke sessie hoor ik dat, net alsof hij iets wilYakuzakiko schreef: ↑13-04-2024 13:05Ik vind het ook raar, die opmerkingen over dat je knap bent. Dat doet toch niet terzake?
zaterdag 13 april 2024 13:23
Hier ook iemand die verliefd wordt op hulpverleners. Ik ben altijd gestopt zodra zulke dingen gebeuren, en verder laat ik het gaan.
Heb ook een trieste jeugd gehad met weinig liefde en veel onveiligheid, vervolgens stel je je kwetsbaar op en zorgt iemand voor je in het contact. Moeilijk om dan niet die warme gevoelens te verwarren met liefde/vriendschap (vind ik).
Maar ik vind veel hulpverleners er ook niet zorgvuldig mee omgaan, helaas. Het zijn therapeuten die zelf graag aardig/leuk gevonden willen worden en het contact te informeel en zelfs vriendschappelijk maken. Ik vraag me altijd af of ze zelf doorhebben hoe verkeerd het is in hun positie.
Van anderen hoor ik het ook, een vriendin heeft zelfs seks gehad met een maatschappelijk werker die bij haar thuis kwam.
Zelf zou ik het vanuit mijn ervaringen absoluut niet bespreekbaar maken maar een andere hulpverlener zoeken. Het zijn fijne warme gevoelens en daar mag je best van genieten maar het is te verwarrend en zinloos om het verder op te zoeken.
Heb ook een trieste jeugd gehad met weinig liefde en veel onveiligheid, vervolgens stel je je kwetsbaar op en zorgt iemand voor je in het contact. Moeilijk om dan niet die warme gevoelens te verwarren met liefde/vriendschap (vind ik).
Maar ik vind veel hulpverleners er ook niet zorgvuldig mee omgaan, helaas. Het zijn therapeuten die zelf graag aardig/leuk gevonden willen worden en het contact te informeel en zelfs vriendschappelijk maken. Ik vraag me altijd af of ze zelf doorhebben hoe verkeerd het is in hun positie.
Van anderen hoor ik het ook, een vriendin heeft zelfs seks gehad met een maatschappelijk werker die bij haar thuis kwam.
Zelf zou ik het vanuit mijn ervaringen absoluut niet bespreekbaar maken maar een andere hulpverlener zoeken. Het zijn fijne warme gevoelens en daar mag je best van genieten maar het is te verwarrend en zinloos om het verder op te zoeken.
zaterdag 13 april 2024 13:24
Persoonlijk vind ik het vreemd dat je bij 2 zorgverleners loopt, een psycholoog en een POH GGZ. Daarmee neem je onnodig de plaats in van een andere patiënt/cliënt en vraag ik me af wat de meerwaarde is van door elkaar lopende therapieën.
Ook vind ik, dat als hij inderdaad dit soort opmerkingen maakt, hij een grens over gaat. Jij zit daar in al je kwetsbaarheid en hij is zorgverlener. Jullie verhouding is per definitie daardoor scheef.
Ik zou stoppen met de gesprekken bij die POH.
Ook vind ik, dat als hij inderdaad dit soort opmerkingen maakt, hij een grens over gaat. Jij zit daar in al je kwetsbaarheid en hij is zorgverlener. Jullie verhouding is per definitie daardoor scheef.
Ik zou stoppen met de gesprekken bij die POH.
zaterdag 13 april 2024 13:27
Overdrachtsgevoelens schijnen heel normaal te zijn. Ik heb er ook last van en niet op een prettige manier.
Wat ik lees, klinkt als overdrachtsgevoelens en ik zou dat bespreken met je psycholoog want de poh klinkt niet echt in orde. Een patiënt/cliënt vertellen dat die zijn zaken op orde heeft en zelfstandig is, lijkt me prima. Echter elke keer iets zeggen in de zin van “je bent knap” is echt niet oké! Die heeft zijn zaken niet zuiver. Ik zou dat enerzijds met je psycholoog bespreken en anderzijds ook aankaarten bij de huisarts, want dit gedrag van hem is schadelijk voor jou. Als je durft kun je het hem ook zeggen, maar ik zou het voor jezelf vooral bespreken met je psycholoog.
Overdrachtsgevoelens zijn shit en die hang naar aandacht en bevestiging verslavend. Pas goed op jezelf!
Wat ik lees, klinkt als overdrachtsgevoelens en ik zou dat bespreken met je psycholoog want de poh klinkt niet echt in orde. Een patiënt/cliënt vertellen dat die zijn zaken op orde heeft en zelfstandig is, lijkt me prima. Echter elke keer iets zeggen in de zin van “je bent knap” is echt niet oké! Die heeft zijn zaken niet zuiver. Ik zou dat enerzijds met je psycholoog bespreken en anderzijds ook aankaarten bij de huisarts, want dit gedrag van hem is schadelijk voor jou. Als je durft kun je het hem ook zeggen, maar ik zou het voor jezelf vooral bespreken met je psycholoog.
Overdrachtsgevoelens zijn shit en die hang naar aandacht en bevestiging verslavend. Pas goed op jezelf!
zaterdag 13 april 2024 14:10
Overdrachts gevoelens, check.
Maar bij mij is het altijd meer de moederrol.
Ik bespreek ze nu, en daardoor kunnen we ook voor het eerst bespreken hoe eng vertrouwen, deze band, voor mij is.
Het hardop uitspreken vind ik vreselijk, zeker ook omdat je weet je voor de ander ' maar werk' bent en het ook weer op gaat houden.
Maar het bespreken ervan zorgt wel voor het eerst dat ook patronen van willen pleasen, bang om boos te maken, bang om eerlijk te zijn (en kwijt te raken), voor het eerst besproken worden.
Doodeng, maar het geeft me ook voor het eerst wat ruimte.
Ik weet niet hoe jouw zelfbeeld is, en of hij daarom veel herhaalt dat je uiterlijk mooi is.
Maar ook dit zou je -als het goed is- bespreekbaar moeten kunnen maken?
Uiteindelijk kan je heel veel oefenen en leren met een vertrouwensband en klik.
Meer dan bij de meest kundige therapeut waar je geen klik mee hebt of die je niet vertrouwt.
Maar het is aan jou om te kijken wat je hiermee wil.
Het kan dat hij jou ook gewoon een leuke cliënt vindt. Dat hoeft niet te betekenen dat ie wat van je wil, wel dat hij betrokken is bij je.
Tussen 'leuk persoon' en 'wil ik wat van' zit een wereld van verschil.
Bespreken bij je psycholoog is ook een goed idee.
Maar bij mij is het altijd meer de moederrol.
Ik bespreek ze nu, en daardoor kunnen we ook voor het eerst bespreken hoe eng vertrouwen, deze band, voor mij is.
Het hardop uitspreken vind ik vreselijk, zeker ook omdat je weet je voor de ander ' maar werk' bent en het ook weer op gaat houden.
Maar het bespreken ervan zorgt wel voor het eerst dat ook patronen van willen pleasen, bang om boos te maken, bang om eerlijk te zijn (en kwijt te raken), voor het eerst besproken worden.
Doodeng, maar het geeft me ook voor het eerst wat ruimte.
Ik weet niet hoe jouw zelfbeeld is, en of hij daarom veel herhaalt dat je uiterlijk mooi is.
Maar ook dit zou je -als het goed is- bespreekbaar moeten kunnen maken?
Uiteindelijk kan je heel veel oefenen en leren met een vertrouwensband en klik.
Meer dan bij de meest kundige therapeut waar je geen klik mee hebt of die je niet vertrouwt.
Maar het is aan jou om te kijken wat je hiermee wil.
Het kan dat hij jou ook gewoon een leuke cliënt vindt. Dat hoeft niet te betekenen dat ie wat van je wil, wel dat hij betrokken is bij je.
Tussen 'leuk persoon' en 'wil ik wat van' zit een wereld van verschil.
Bespreken bij je psycholoog is ook een goed idee.
zaterdag 13 april 2024 14:11
Overdracht is niet gek, maar zijn opmerkingen zijn dat wel. Normaalgesproken zou het goed zijn die overdrachtgevoelens kenbaar te maken, maar bij iemand die tijdens de gesprekken zulke opmerkingen maakt, lijkt me dat niet verstandig. Die opmerkingen zijn niet professioneel en het is daardoor dus maar de vraag of hij wél professioneel kan reageren als jij over de overdracht vertelt. Die kans lijkt me nihil. Tijd om te stoppen bij deze meneer en vervolgens de overdracht te bespreken bij de psycholoog.
zaterdag 13 april 2024 14:27
Ik sta hier wat dubbel in merk ik. Ik heb momenteel een mannelijke begeleider die 2 keer per week bij mij thuiskomt.bijtie schreef: ↑13-04-2024 13:23Hier ook iemand die verliefd wordt op hulpverleners. Ik ben altijd gestopt zodra zulke dingen gebeuren, en verder laat ik het gaan.
Heb ook een trieste jeugd gehad met weinig liefde en veel onveiligheid, vervolgens stel je je kwetsbaar op en zorgt iemand voor je in het contact. Moeilijk om dan niet die warme gevoelens te verwarren met liefde/vriendschap (vind ik).
Maar ik vind veel hulpverleners er ook niet zorgvuldig mee omgaan, helaas. Het zijn therapeuten die zelf graag aardig/leuk gevonden willen worden en het contact te informeel en zelfs vriendschappelijk maken. Ik vraag me altijd af of ze zelf doorhebben hoe verkeerd het is in hun positie.
Van anderen hoor ik het ook, een vriendin heeft zelfs seks gehad met een maatschappelijk werker die bij haar thuis kwam.
Zelf zou ik het vanuit mijn ervaringen absoluut niet bespreekbaar maken maar een andere hulpverlener zoeken. Het zijn fijne warme gevoelens en daar mag je best van genieten maar het is te verwarrend en zinloos om het verder op te zoeken.
Het contact is heel informeel. Je zou het bijna vriendschappelijk kunnen noemen. Maar dat is het niet . Maar het geeft mij juist wel het veilige gevoel waardoor ik opener durf te zijn. Voor mij is het volstrekt duidelijk dat ik " maar" 1 van zijn clienten ben.
Ik herken het gevoel van het fijn vinden als iemand interesse heeft , betrokken is.
Voor mij is het geen belemmering. Integendeel.
Ik begrijp jou ook! Dus geen oordeel! Ik ervaar het anders.
TO: steeds benadrukken dat je knap bent is best raar. Ik kan me er iets bij voorstellen dat het een keer ter sprake komt omdat jij aangeeft jezelf bv onaantrekkelijk te vinden en hij dan zegt... je ziet er juist erg goed uit , je bent knap.
Maar het elke sessie herhalen...mwah.
Het is zo lastig ook..
Een klik met een hulpverlener is noodzakelijk. Werkt beter . En natuurlijk kan een hulpverlener ook aangetrokken zijn naar een cliënt. Maar dat benader je dan proffesioneel. En doe je dus niks mee.
Ik heb zelf een tijdje contact gehad met POH. Zij is vrouw, ik ben vrouw en beide hetero. Maar wel een enorme klik. Ze neemt nog regelmatig contact met mij op. Mailtje . Voelt best fijn en bijzonder.
In jouw geval zou ik het idd met psycholoog bespreken.
Bah , wat vervelend dit ! Het maakt het ongemakkelijk en wie ook beter dit contact te stoppen. Niet leuk !
Loslaten is de hoop opgeven op een beter verleden. # omdenken
zaterdag 13 april 2024 14:31
Ow ik had bij 3 mensen. Dat mag niet ? Misschien is het soms nodig ? Of een toevoeging ?Flipflop schreef: ↑13-04-2024 13:24Persoonlijk vind ik het vreemd dat je bij 2 zorgverleners loopt, een psycholoog en een POH GGZ. Daarmee neem je onnodig de plaats in van een andere patiënt/cliënt en vraag ik me af wat de meerwaarde is van door elkaar lopende therapieën.
Ook vind ik, dat als hij inderdaad dit soort opmerkingen maakt, hij een grens over gaat. Jij zit daar in al je kwetsbaarheid en hij is zorgverlener. Jullie verhouding is per definitie daardoor scheef.
Ik zou stoppen met de gesprekken bij die POH.
Bij mij ging ik naar psychiater voor diagnose en nedicatie, psycholoog om start behandeling te maken en begeleider/ poh om te ventileren .
Alle 3 noodzakelijk. En onderling volstrekt duidelijk wat er bij de anderen gebeurde.
Loslaten is de hoop opgeven op een beter verleden. # omdenken
zaterdag 13 april 2024 14:33
Ik vind het ook niet kunnen, niet op maar over het randjeMijniebelle schreef: ↑13-04-2024 12:48Ik zou daar eerlijk gezegd weggaan. Wat hij tegen jou zegt over dat je knap bent en die andere opmerkingen vind ik eigenlijk ook op het randje, en dat helpt jou niet mee.
Maar snap dat het lastig is als je iemand graag ziet.
You're not wrong, you're an asshole
zaterdag 13 april 2024 14:39
Als TO iedere sessie zou zeggen dat ze onzeker is, dat ze zichzelf niet knap vindt oid, dan zou ik die opmerkingen van de POH in principe nog wel kunnen plaatsen, maar het hangt erg af van de toon en context. Het feit dat TO haar gevoel als overdracht bestempelt geeft aan dat ze zelf snapt wat er gaande is als het om haar eigen gevoelens gaat. In dat geval kan ze het beste daar weggaan, ongeacht of de opmerkingen van de POH wel of niet "kunnen".
zaterdag 13 april 2024 14:59
Ik heb het ook niet als belemmering ervaren. Ik vond het vooral fijn en het gaf me een gevoel van veiligheid. Heb er ook veel van geleerd, vooral om me meer open stellen naar mensen en een positiever zelfbeeld te krijgen. Ik kon hun goede intenties voelen.Sasha schreef: ↑13-04-2024 14:27Ik sta hier wat dubbel in merk ik. Ik heb momenteel een mannelijke begeleider die 2 keer per week bij mij thuiskomt.
Het contact is heel informeel. Je zou het bijna vriendschappelijk kunnen noemen. Maar dat is het niet . Maar het geeft mij juist wel het veilige gevoel waardoor ik opener durf te zijn. Voor mij is het volstrekt duidelijk dat ik " maar" 1 van zijn clienten ben.
Ik herken het gevoel van het fijn vinden als iemand interesse heeft , betrokken is.
Voor mij is het geen belemmering. Integendeel.
Ik begrijp jou ook! Dus geen oordeel! Ik ervaar het anders.
De andere kant ervan is dat ik het niet correct vind hoe amicaal sommige van deze hulpverleners zich opstelden. Ik had het gevoel dat ondanks hun goede bedoelingen ik mijn grenzen moest bewaken. En ik vond de gevoelens uiteindelijk te verwarrend.
Ik heb een vrouwelijke therapeut al heel lang, daar heb ik het nooit bij gehad.
zaterdag 13 april 2024 15:01
Nou nee, ook dan niet want a) het verandert niks aan TO's onderliggende gevoel als POH dat zegt, b) het doet niet ter zake of TO knap is of niet, laat staan of POH haar knap vindt of niet en c) juist omdat hij als het goed is weet dat TO deze onzekerheden heeft en aandacht e.d. tekort is gekomen, moet hij daar uiterst behoedzaam mee om gaan. Dus hij kan prima zeggen dat hij ziet dat ze stappen maakt, maar zeggen dat ze knap is, voegt echt niks toe.Knuddestudder schreef: ↑13-04-2024 14:39Als TO iedere sessie zou zeggen dat ze onzeker is, dat ze zichzelf niet knap vindt oid, dan zou ik die opmerkingen van de POH in principe nog wel kunnen plaatsen, maar het hangt erg af van de toon en context. Het feit dat TO haar gevoel als overdracht bestempelt geeft aan dat ze zelf snapt wat er gaande is als het om haar eigen gevoelens gaat. In dat geval kan ze het beste daar weggaan, ongeacht of de opmerkingen van de POH wel of niet "kunnen".
meisje85 wijzigde dit bericht op 13-04-2024 15:05
1.55% gewijzigd
zaterdag 13 april 2024 15:03
Ik heb nooit echt gezegd dat ik mezelf onaantrekkelijk vindt wel iets van laag zelfbeeld en soms niet veel waard vindt. En dat ik een tijd erg depressief ben geweest en dat hij een opmerking maakte van je zorgt wel goed voor jezelf omdat de meeste met depressie in bed blijven liggen. Maar al die andere keren gaf hij gewoon die complimenten zonder dat ik wat over mezelf zei.Knuddestudder schreef: ↑13-04-2024 14:39Als TO iedere sessie zou zeggen dat ze onzeker is, dat ze zichzelf niet knap vindt oid, dan zou ik die opmerkingen van de POH in principe nog wel kunnen plaatsen, maar het hangt erg af van de toon en context. Het feit dat TO haar gevoel als overdracht bestempelt geeft aan dat ze zelf snapt wat er gaande is als het om haar eigen gevoelens gaat. In dat geval kan ze het beste daar weggaan, ongeacht of de opmerkingen van de POH wel of niet "kunnen".
zaterdag 13 april 2024 15:05
Ik ga idd ook naar de poh, puur om alleen te ventileren en zonodig advies te krijgen. Daardoor durf ik ook eerlijker re zijn tegen mijn psycholoog. En heb ook een ambulant begeleider begeleider voor mijn ASS. Die mij helpt om ASS beter te accepteren en mee leren omgaanSasha schreef: ↑13-04-2024 14:31Ow ik had bij 3 mensen. Dat mag niet ? Misschien is het soms nodig ? Of een toevoeging ?
Bij mij ging ik naar psychiater voor diagnose en nedicatie, psycholoog om start behandeling te maken en begeleider/ poh om te ventileren .
Alle 3 noodzakelijk. En onderling volstrekt duidelijk wat er bij de anderen gebeurde.
zaterdag 13 april 2024 15:39
Hij vindt mij knap, zei hij van de week nog.Lila-Linda schreef: ↑13-04-2024 15:08Vindt hij jou Knap, of vindt hij het Knap hoe je dingen aangepakt hebt
En dat ik mooi ben, er goed uit ziet etc.
zaterdag 13 april 2024 16:15
Ik merk wel dat ik steeds meer moeite krijg om afstand van hem te nemen. Ik wil eerst dit hem zelf bespreken maar weet nog niet hoe.Butterfly_fly schreef: ↑13-04-2024 13:27Overdrachtsgevoelens schijnen heel normaal te zijn. Ik heb er ook last van en niet op een prettige manier.
Wat ik lees, klinkt als overdrachtsgevoelens en ik zou dat bespreken met je psycholoog want de poh klinkt niet echt in orde. Een patiënt/cliënt vertellen dat die zijn zaken op orde heeft en zelfstandig is, lijkt me prima. Echter elke keer iets zeggen in de zin van “je bent knap” is echt niet oké! Die heeft zijn zaken niet zuiver. Ik zou dat enerzijds met je psycholoog bespreken en anderzijds ook aankaarten bij de huisarts, want dit gedrag van hem is schadelijk voor jou. Als je durft kun je het hem ook zeggen, maar ik zou het voor jezelf vooral bespreken met je psycholoog.
Overdrachtsgevoelens zijn shit en die hang naar aandacht en bevestiging verslavend. Pas goed op jezelf!
Ben bang dat t een keer uit de hand loopt wat al een keer eerder is gebeurd.
Weet ook niet of hij dit tegen al z'n cliënten zegt en waarom hij het vaak zegt. Maar ik vind het gewoon verwarrend dat ik bang ben dat hij meert wil. Want het is niet een type man waar ik zo snel op zou vallen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
