Paniek door de herbelevingen - deel VI

30-08-2017 09:18 3004 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:

Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent


We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.

Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
Verdwalen in je hoofd Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn.
Domino-effect 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'.
2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren.
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent :)

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179

Link naar deel 5:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Thee, hoe is het vandaag? Ik ga duimen dat er vandaag een oplossing wordt gevonden waar jij en je vriend vertrouwen in hebben! Hopelijk kun je de tips van Hanke (fijn om jou ook weer even te lezen) daarbij gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
Hee tobbie, het ging nog erg moeizaam vandaag. Ik blijf langer in de kliniek, dus dat is een oplossing waar iedereen (ook de psychiater en peuten) vertrouwen in hebben. Sorry dat ik dwars door jullie heenging, ik voelde me gister zo paniekerig en richting een paniekaanval gaan. Weet dat ik jullie meestal lees en ben blijven lezen, maar dat het me ook niet echt de moeite waard leek om mijn mening te geven. Hanke, heel fijn en bedankt voor jouw visie/ervaring. Het was/is acuut, maar kan inmiddels wel chronisch worden of is dat misschien ook al wel een beetje. Moeilijk te beoordelen, ik zit er nog zo midden in. Maar ik probeer weer te vertrouwen op mijn sterke kanten, mijn krachten.
Nogmaals, heel lief dat jullie me helpen!
Voor jullie allemaal heel veel knuffels :hug:
Alle reacties Link kopieren
Je ging helemaal niet dwars door het topic, Thee, dus maak je daar maar geen zorgen om. Nog wat langer blijven zorgt er hopelijk voor dat je van 'acuut' naar 'voormalig' kunt gaan (en liever niet chronisch, natuurlijk). Hopelijk is je paniek en stress nu een beetje gezakt! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Hi lieve mooie mensen,
Ik lees jullie allemaal maar ken jullie nog niet goed genoeg om echt op jullie te reageren en durf t ook nog niet ( vind dat ik dat recht niet heb, wie ben ik wel niet etc). Maar ik lees jullie en heb veel aan de tips en herkenning hier...

En eigenlijk ben ik nog steeds op zoek naar (h)erkenning en adviezen...
De psycholoog wil tijdelijk stoppen met de traumabehandeling omdat de stalker/dader zich ineens weer liet zien, en meer richten op de schuldgevoelens en het blijkbaar grote verantwoordelijkheidsgevoel wat me in de weg zit.
Het geeft me t gevoel dat ik dus eigenlijk niet verder kan zolang hij in de buurt is. En hij woont in de buurt dus wat heeft t dan voor zin?
Tegelijkertijd trekt werk enorm aan me (voor mijn gevoel) maar komt er zoveel naar boven als ik alleen de laptop al aansluit... Maar dan niet van vroeger maar van t stalken... Terwijl therapie gericht is op vroeger denk ik...
Ik weet gewoon niet wat ik zelf vind en voel. Ben zo in de war over wat ik wil en waar ik goed aan doe. Moet ik even doorzetten en mn angsten overwinnen en ben ik nu aan het vermijden, of zijn er grenzen die ik aan mag geven?
Hoe kom ik hier in hemelsnaam doorheen? Heb echt t gevoel dat ik doordraai en mezelf alleen maar meer kwijtraak zo...

Sorry voor de vage post.. Maar herkent iemand dit? En hoe zijn jullie hier doorheen gekomen? Wat werkte echt en wat juist niet?
Alle reacties Link kopieren
Lovebird1983 schreef:
03-07-2018 16:52
Hi lieve mooie mensen,
Ik lees jullie allemaal maar ken jullie nog niet goed genoeg om echt op jullie te reageren en durf t ook nog niet ( vind dat ik dat recht niet heb, wie ben ik wel niet etc). Maar ik lees jullie en heb veel aan de tips en herkenning hier...

En eigenlijk ben ik nog steeds op zoek naar (h)erkenning en adviezen...
[...]
Hoe kom ik hier in hemelsnaam doorheen? Heb echt t gevoel dat ik doordraai en mezelf alleen maar meer kwijtraak zo...

Sorry voor de vage post.. Maar herkent iemand dit? En hoe zijn jullie hier doorheen gekomen? Wat werkte echt en wat juist niet?
Reageren mag natuurlijk wel gewoon, dus voeg die onzekerheid vooral niet aan je stress en zorgen toe.

Ik denk dat veel mensen je verhaal (groten-)deels herkennen (afgezien van de stalking dan). Ik vind het alleen moeite om heel concreet te reageren, omdat ik je post niet helemaal begrijp. Een paar dingen waar je misschien iets aan hebt:
- stalken is strafbaar; schakel de politie in als je dat nog niet hebt gedaan;
- werk kan best even wachten, het klinkt bovendien niet alsof je nu erg productief gaat zijn. Mocht je arbo-arts/uwv iets willen, bedenk een strategie met je psych en/of huisarts (want zo'n gesprek zou mij zonder hulp heel veel stress opleveren);
- ik begrijp niet waarom het dealen met de stalking on hold wordt gezet om eerst aan je verantwoordelijkheidsgevoel/schuldgevoel te werken, maar als je psych denkt dat het beter is, zou ik daarin mee gaan - MITS het duidelijk is waarom dat belangrijk is of TENZIJ het je eigen gevoel ingaat;
- grenzen mag je aangeven, maar als je zo bang en in de war bent, is dat lastig. Mij wil het nog wel eens helpen om te vinden wat ik belangrijk vind/wil door me indenken wat ik iemand anders zou adviseren die in mijn situatie zou zitten;
- verder: kun je zoveel mogelijk wegorganiseren/gewoon niet doen waarvan het niet echt noodzakelijk is dat het gedaan wordt (door jou)? Weet je (nog) waar je normaal gesproken rustig/blij van wordt? Probeer dat dan regelmatig te doen! In het kort dus: keihard snoeien in wat stress geeft en je afleidt van dealen met wat er op je bordje ligt en - naast therapie en andere (praktische) hulp - meer doen wat JIJ fijn vindt. :hug:
x

:hug:
anoniem_6527c72758b65 wijzigde dit bericht op 18-10-2018 08:30
99.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat een mooie post Sofie!

Vorige week is de emdr rond pesten afgerond. Tenminste, de lading is nu 0 van het pesten plaatje. Joehoe. Vraag van peut aan mij nu is welke blikken van de stapel om zijn gevallen.

Ik ben een aantal dagen de hort op, (in het bos in een doe het zelf hotel; dichterbij mijn zelfhulp gedoe waarddor ik aardig wat lotgenoten ontmoet) en ik merk verschil. Ik ben minder mijn best aan het doen, niet als een dwangmatige kip zonder kop een programma aan het afdraaien, niet meer aan het stoeien met oordelen dat ik 'wel mijn best moet doen én genoeg moet doen/niet verslappen/conditie kweken!'. Ik ga meer met de stroom mee. Ook ben ik vrolijker en vrijgeviger. Niet meer zo bang alert. Nog wel erg 'wakker' maar de angst lading is er (voor een deel?) af. Ik vaar meer mijn eigen koers ipv dat ik constant voor anderen denk en peil of ik anderen niet ontrief.

Zo doe ik vandaag wat kalmer aan na een wat langere fietstocht gisteren.
En omdat ik voor morgen ook een tamelijk lange heb gepland neem ik nu mijn rust. En heb ik halverwege een beslismoment (fiets in trein/of op de pedalen door?) ingelast.
Alle reacties Link kopieren
Welkom Thee en Lovebird! Schrijf gewoon lekker mee!
Bij mij is er weinig herkenning bij jullie situaties, maar bij anderen weer meer.
Hoewel...met onderliggende zaken als angst, grenzen aangeven, voor jezelf opkomen etc. heb ik wel moeite en daarom schrijf ik ook mee in dit topic. :hug: :hug:

De situatie op het werk waar ik last van had, is inmiddels iets verbeterd. Ik heb met een collega gepraat en de lusten en lasten zijn nu beter verdeeld onder alle collega's. Wel baal ik ervan dat het allemaal zo vlak voor de vakantie besloten wordt. Rustig naar de vakantie toewerken is er niet meer bij. Ik heb nu heel veel extra werk. Oké, ik krijg wel ondersteuning, maar het voelt allemaal niet goed zo op de korte termijn. En daarbij weet ik nu al dat ik in de derde week van mijn vakantie weer aan het werk moet, omdat ik niet zonder enige voorbereiding twee totaal nieuwe klassen kan gaan draaien. Hopelijk lukt het wel om het twee weken los te laten. Als iemand daar tips voor heeft, hoor ik het graag.

Ik ben nu nog over mijn lesrooster aan het brainstormen. Ik moet lessen omgooien en zou nu dus het voor mij perfecte lesrooster kunnen maken. Bijvoorbeeld alleen de ochtenden, waarna ik wel neig, maar hoe kom ik dan 's middags op tijd weg (dat is nu soms al lastig). Anders werk ik straks in de praktijk echt fulltime. Ik moet het deze week beslissen.

Ik ben nu al de hele dag bezig met een opdracht voor de opleiding. Na deze week is die gelukkig even rustig omdat het vakantie is. In september weer verder. Nu nog de laatste loodjes.

Knuffels en koelte voor iedereen! :hug: :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel tobbert en sofie, voor jullie stukjes... Heb weer stof tot nadenken.
Merk dat ik er idd zo snel mogelijk doorheen wil en moet misschien maar gaan accepteren dat t gewoon niet zo werkt.
En veiligheid inbouwen klinkt ook zo gek nog niet. Heb nog zoiets van die heb ik nooit gehad dus ook niet nodig...

:hug: voor iedereen en bedankt voor het meedenken, geeft me t gevoel er niet helemaal alleen voor te staan...
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het met iedereen?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Prima! Het heeft vandaag gewoon 2 mimuten geregend en daardoor is de wereld heerlijk afgekoeld. Alles thuis open gezet en nu eindelijk eens lekker op de bank hangen i.p.v oververhit zo min mogelijk proberen te bewegen :proud:

Mijn lieve vriendje kijkt een stomme film. Iets over predator of zo. En daarna iets met aliens. Dus ik ga lekker vroeg naar bed.
Alle reacties Link kopieren
.
smallthings wijzigde dit bericht op 16-08-2018 20:07
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat een vrolijk berichtje Pingkoningin. Hier zijn drie druppels gevallen. Je moest goed kijken anders zag je ze niet. Wel een stuk koeler nu, ook binnen.

Ik ga naar het werk, zware dag vandaag.
Fijne dag allemaal :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Succes ID!

Lovebird, werken aan veiligheid is essentieel. In mijn omgeving ken ik iemand die met stalking te maken heeft en ik zie wat voor puinhoop dat geeft. Je nergens veilig voelen, je constant een target voelen, hyperalert zijn op je eigen gedrag waardoor normale verhoudingen zoek raken. Alleen controle ervaren in je eigen gedrag en daardoor schuld naar jezelf toe trekken waar deze niet hoort - maar wel veiliger voelt dan target stalking....

Veiligheid. Ik kan me voorstellen dat peut daar nu het accent op legt. Wat voel je? Wat heb je nodig? Wanneer is iets teveel? Oefenen met iets niet willen en dan ook weigeren...vaak allemaal dingen die niet aan bod zijn gekomen. Zo lijkt traumabehamdeling dan slomer te gaan, maar aan deze voorwaarden werken kan je énorm veel opleveren later in het proces. En ja stalking kan pathologisch schuldgevoel geven. Ben blij dat je peut jouw veiligheid voorop stelt.


Ik ben na een vrolijke energieke week gisteren naar peut geweest. Goed gesprek (ziet echt progressie) en meteen besloten wat het volgende target is. De emdr stapel blikjes wordt het trauma rond een klinisch psychotherapeutische behandeling toen ik net 20 was. Ze was vrij expliciet over dat ik vette pech gehad heb destijds daar beland te zijn. Ik blijk niet de enige te zijn die toen daar schade heeft opgelopen. Zij was er bekend mee. o_o

Ik heb een flink aantal voorvallen genoemd die duidelijk maken hoe het voor mij was daar en waar de angel zit. Ik wéét dat zo'n voorbereidend gesprek vaak het lastigst is, maar het ervaren...poeh. Ik zie echt ook dáárin progressie, voel meer mededogen en minder verwarring. Maar dat ik gisteren en vannacht zomaar in snikken uitbarst, of wakker word van fysieke spierpijn omdat ik tijdens het gesprek ook zo verstard heb gesproken...dat is best wel heftig. Ik durf nu tegen mezelf te zeggen dat het verschrikkelijk was daar.

Maar ik kijk er naar uit zowaar, naar de emdr. Die opname daar heeft zoveel gevolgen gehad voor mijn vertrouwen in behandelaars, in mijn gevoel er te mogen zijn (niet dus), heeft zoveel trauma van thuis versterkt...ik zal blij zijn als ik dit op kan ruimen. Als net als het pesten het me niet meer boeit. Niet meer boeit wat zij destijds van me vonden en ik nu achter mezelf kan, durf en wil staan.
hanke321 wijzigde dit bericht op 10-07-2018 11:33
5.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hier ook prima. Nu. Kan over een uur minuut weer anders zijn, maar hé, dan heb ik deze fijne ochtend wel weer mogen ervaren, en dat is erg waardevol :)

Fijn jullie te lezen. Hele mooie posts. Dank voor het delen. Allemaal!
Fijn ook te lezen dat het topic gevonden wordt. En dat jullie er zijn :hug: :daisy: :heart:

Fijne dag lieverds :smooch:
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook goed. Nu. Twee weken genoten van huis- en kattenoppas. Was ontspannend. Gisteravond thuisgekomen. Lekker aan het acclimatiseren nu.

Hanke, sterkte met dit opruimproces. Mooi dat je het nu durft te gaan aanpakken. Ik vind je moedig.

:hug: voor wie het nodig heeft.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Fijn te lezen Knuff dat je een fijne ochtend had. En niet afdwingt hoe het moet zijn. Go with the flow. Knap.

Ik ga binnenkort ook aan de huisoppas EV. Maar wel vaker gedaan dus is ok. Het acclimatiseren ken ik. Heb ik bij aankomst en als ik weer thuis ben. 'Tijd nemen om te landen'.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat acclimatiseren. Maar kent iemand ook dit? Ik moet ook altijd, bij iedereen, een kwartiertje of zo 'wennen' aan iemand. Dan pas voel ik mij meer op mijn gemak. Alsof ik eerst 'aan het scannen ben' of het wel helemaal veilig is of zo..?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Hier redelijk wat stress, maar ik kan het opvangen omdat ik deze week niet werk.

EV, ik ken het alleen in combinatie met bepaalde, afgesloten of afgelegen locaties. Als ik in publieke of heel vertrouwde locaties ben (of met heel vertrouwde mensen), merk ik het niet. En als ik het wel merk, is het meestal een soort achtergrondruis of zo, het is er wel, maar meestal niet erg op de voorgrond aanwezig.

Hanke, wow, da's echt een grote verandering. Wat fijn om te lezen dat de emdr zo goed helpt! Dat er ook anderen zo hebben geleden onder de behandeling vroeger is aan de ene kant heel naar, maar geeft misschien ook soort erkenning?

Knuffel, fijn dat je in ieder geval een fijne ochtend had. Klinkt wel alsof het ook nog steeds heel anders kan zijn, maar toch: deze ochtend heb je maar mooi gehad!

Ping, Diva, hier geen regen, maar wel een luchtvochtigheid van tegen de 100% volgens mijn weer-app. Da's codetaal voor miezer, maar geen druppel regen dus. Diva, ben je er nog uitgekomen met je rooster? En lukt vakantievieren al een beetje?

Sofie, Snow, ST, Selune, Dana, alles goed?

Thee, Lovebird, en alle anderen, hoe is het met jullie?
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Alle reacties Link kopieren
Hanke, bedankt voor je stukje. Ik merk dat ik door dit soort stukjes wat vaker te lezen, ik wat rustiger word en soms wat milder voor mezelf kan zijn. Ik denk soms ook dat ik meer last heb van de gevolgen van stalking dan van t misbruik, maar omdat t dezelfde dader is loopt t ook heel erg in elkaar over.
Ben door beide mezelf volledig kwijtgeraakt..

De peut heeft nu emdr voorgesteld. Dat had ik eerder afgewezen door slexhte ervaring in t verleden. Maar ik wil verder dus aangegeven dat ik het in ieder geval wil proberen. Ze heeft uitleg gegeven en aangegeven dat we samen moeten uitzoeken wat het beste werkt.
Ik ben er bang voor. Ben bang voor emoties eigenlijk. Ben zo hard bezig met onderdrukken omdat t van mezelf niet mag dat ik niet weet hoe dat voelt en of ik het wel kan...

Ook werk is ter sprake gekomen. Omdat t stalken zo verweven is met mn werk (hij volgde me oa vanuit huis naar ov, en eenmaal op werk maakte ik me zorgen over thuis en durfde niet naar huis uit angst hem weer tegen te komen), de mensen waar ik me goed bij voelde inmiddels allemaal weg zijn en ik de werkdruk nu niet aan kan, gaf ze aan dat t waarschijnlijk niet vermijden is wat ik doe, maar een grens. Dat het me niet gaat helpen om terug naar die werkplek te gaan.

Maar hoe pak ik dat aan?
En we spelen met het idee om te verhuizen, zodat we letterlijk alles achter ons kunnen laten. Een hypotheek is makkelijker met 2 salarissen. Wat en hoe zouden jullie dat doen?

Maar is verhuizen wel goed? Kan ik dat de kids aandoen zonder dat ik zeker weet of t dan voorbij is?

Deze dingen gaan 24/7 door mn hoofd en word er alleen maar onrustiger van...

Wordt waarschijnlijk wel iets rustiger nu t bijna schoolvakantie is en ik dan geen confrontaties heb met zijn vrouw of zoon op t schoolplein.

EV, ik herken t wel. Het is altijd even onwennig als ik ergens anders kom of iemand komt bij mij. Eerst even checken of het nog steeds veilig is/voelt en kijk als ik op visite ben ook altijd de ruinte even goed rond. Na paar minuten zakt de alertheid dan vaak wel weer maar t begin is altijd even schakelen.
[...]
@Lovebird, ik weet even echt geen antwoord op je vraag.... @(

Voor jullie allemaal heel veel :hug: :hug: :hug: :daisy: :heart: :heart:
Ik lees zeker mee, en leef ook mee. Reageren zet ik even op een laag pitje. Iets met energie en zo.
anoniem_6527c72758b65 wijzigde dit bericht op 14-07-2018 19:59
83.47% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
hi Sofie,
Wat mooi om te zien dat je schrijft dat het best goed gaat, terwijl je toch hele moeilijke dingen hebt gedaan. Echt mooi om te zien dat je kan reflecteren en relativeren.
En omdat je het zo duidelijk kan omschrijven, leer ik ervan. put er hoop uit en haal er troost uit. Dus dank je wel, dat je je zo kwetsbaar opstelt :hug:
@Lovebird, heb je contact met Slachtofferhulp? Zij kunnen je tips geven over omgaan met stalken. Ik snap dat je wilt verhuizen, maar mocht de stalker het adres van je koophuis achterhalen, kun je niet zo snel weg als bij een huurhuis. Ik zou niet weten wat verstandig is. Wat een vreselijk enge situatie.
Alle reacties Link kopieren
Tobbert schreef:
10-07-2018 19:51
EV, ik ken het alleen in combinatie met bepaalde, afgesloten of afgelegen locaties. Als ik in publieke of heel vertrouwde locaties ben (of met heel vertrouwde mensen), merk ik het niet.

Ping, Diva, hier geen regen, maar wel een luchtvochtigheid van tegen de 100% volgens mijn weer-app. Da's codetaal voor miezer, maar geen druppel regen dus. Diva, ben je er nog uitgekomen met je rooster? En lukt vakantievieren al een beetje?

Het eerste herken ik ook, als ik net bij iemand ben. Bij vertrouwde plekken en mensen heb ik er geen last van. Bij onbekende mensen eigenlijk altijd. Soms kort: als ze meteen heel hartelijk zijn, is het snel weg, maar als ik me niet op mijn gemak voel, blijft dat gevoel lang hangen. Ik heb ook dat ik bij sommige mensen niks durf of niks weet te zeggen. Meestal is er dan ook geen klik. Bij andere mensen klets ik juist heel heel veel :facepalm: en dat zijn dan ook de mensen bij wie ik me helemaal op mijn gemak voel. O.a. bij man, hoewel hij vindt dat ik soms te veel praat :proud:

Tobbie, ik ben eruit met mijn rooster. Ik heb nu het perfecte rooster (denk ik): ik ga na de vakantie een hele dag en vier ochtenden werken. Dan is meteen het probleem wat ik ervaarde met de te korte middagpauze opgelost. Ik hoop aan het einde van de dag meer energie over te houden. Ik weet alleen nog niet hoe ik ervoor ga zorgen dat ik ook op tijd wegga op het werk. Mijn les is tot 12:00, maar hoe zorg ik ervoor dat ik niet tot 16:00 blijf hangen? Als iemand daar tips voor heeft, hoor ik ze graag. Anders werk ik fulltime in plaats van 24 uur.

Ik krijg na de vakantie ook twee nieuwe (niveau)klassen. Een heb ik zelf om gevraagd en een is me opgedrongen vanwege een soort reorganisatie. Het is wel weer een uitdaging, maar ik zal wel weer een nieuwe balans moeten vinden, qua lesvoorbereiding etc.

Ik moet nog een week werken en dan heb ik drie weken vakantie. We gaan ook nog weg, maar het is duimen dat het door kan gaan, want man heeft een opa van in de 90 met wie het niet goed gaat. Hij is net gebeld dat het niet goed gaat en is erheen en ziet sinds bijna een jaar geen contact zijn moeder weer. De status is nog steeds dat er geen contact is, op wat e-mail over opa na. Ik ben bewust niet mee nu, ik zit liever thuis dan in alle spanningen daar.

Trek jij de stress nog een beetje Tobbie? Aangezien je deze week niet hoefde te werken, was het denk ik geen werkstress? Heb jij nu vakantie?

Knuffels voor alle anderen :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Ik ga nog even bijlezen.
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 14-07-2018 12:54
0.04% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Sofie, mooie post! :hug: :redrose:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven