Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 mei 2019 18:43
Hoi allemaal,
Ik kom ook even brutaal hier binnen vallen. Sinds kort gediagnosticeerd met ptss type 1 en herken veel in wat anderen hier zeggen over je aanstellen etc. Ondanks dat ik nu de diagnose heb, denk ik nog altijd dat het wel meevalt. Mijn behandeling moet nog gaan starten en dat vind ik heel spannend. Ik lees graag met jullie mee en zal ook proberen te reageren, maar het overzicht houden en de concentratie ontbreekt momenteel nog behoorlijk.
Hebben jullie ook last van zelfverwijt? Ik heb heel erg het gevoel dat het mijn eigen schuld is dat ik ptss heb opgelopen want 'ik had er gewoon tegen moeten kunnen'.
Liefs uggs
Ik kom ook even brutaal hier binnen vallen. Sinds kort gediagnosticeerd met ptss type 1 en herken veel in wat anderen hier zeggen over je aanstellen etc. Ondanks dat ik nu de diagnose heb, denk ik nog altijd dat het wel meevalt. Mijn behandeling moet nog gaan starten en dat vind ik heel spannend. Ik lees graag met jullie mee en zal ook proberen te reageren, maar het overzicht houden en de concentratie ontbreekt momenteel nog behoorlijk.
Hebben jullie ook last van zelfverwijt? Ik heb heel erg het gevoel dat het mijn eigen schuld is dat ik ptss heb opgelopen want 'ik had er gewoon tegen moeten kunnen'.
Liefs uggs
dinsdag 28 mei 2019 22:01
@Uggs: welkom!
ik denk dat de meeste lezers én schrijvers hier experts zijn in zelfverwijt. Dus ja, wel herkenbaar vanuit het verleden.
Tegenwoordig speelt het bij mij een stuk minder. Inmiddels vind ik het wel schattig als ik op de zelfverwijtende toer ga. Er komt nu vrijwel automatisch een -het-zelfverwijt-weer-relativeren-rideltje achteraan, dat scheelt.
Ik werk veel met Voice Dialogue, dat helpt mij heel goed.
Fijn als je de ruimte voelt om over jou en het proces wat je doormaakt te delen, maar niets hoeft, doe het op de manier die je fijn vindt!
ik denk dat de meeste lezers én schrijvers hier experts zijn in zelfverwijt. Dus ja, wel herkenbaar vanuit het verleden.
Tegenwoordig speelt het bij mij een stuk minder. Inmiddels vind ik het wel schattig als ik op de zelfverwijtende toer ga. Er komt nu vrijwel automatisch een -het-zelfverwijt-weer-relativeren-rideltje achteraan, dat scheelt.
Ik werk veel met Voice Dialogue, dat helpt mij heel goed.
Fijn als je de ruimte voelt om over jou en het proces wat je doormaakt te delen, maar niets hoeft, doe het op de manier die je fijn vindt!
dinsdag 28 mei 2019 22:06
@Diva: ai. Ik hoop dat de taalcursus uiteindelijk toch mee gaat vallen. En zo niet, dan bestaat er nog altijd zoiets als afmelden, gewoon, omdat je behalve jezelf, niemand iets verplicht bent.
Wat overigens makkelijker gezegd geschreven is, dan gedaan, I know...
Die verwijzing: die was er bij mij destijds binnen vijf minuten, dus na anderhalve week mag je t echt wel even checken ja.
Wat overigens makkelijker gezegd geschreven is, dan gedaan, I know...
Die verwijzing: die was er bij mij destijds binnen vijf minuten, dus na anderhalve week mag je t echt wel even checken ja.
dinsdag 28 mei 2019 22:39
Diva, het hele punt van iets gaan leren is dat je het nog niet hoeft te kunnen, hè. Dus je mag gewoon je beste Fins, Chinees, of Arabisch b(r)abbelen. Jij verwacht ook niet van cursisten ook niet dat ze alles al kunnen, dus waarom leg je jezelf wel die verwachting op? Als je morgen niet wil gaan, meld je dan af. Maar misschien is het toch wel fijn om dingen te doen die je (in principe, normaal gesproken) leuk vindt.
Verwijsbrieven gaan hier soms trouwens rechtstreeks naar de bestemming, dan krijg je ze dus niet zelf.
Uggs, welkom, en ik beaam wat Sofie zegt. Al deal ik er op een iets andere manier mee. (Ik heb overigens geen ptss.)
Verwijsbrieven gaan hier soms trouwens rechtstreeks naar de bestemming, dan krijg je ze dus niet zelf.
Uggs, welkom, en ik beaam wat Sofie zegt. Al deal ik er op een iets andere manier mee. (Ik heb overigens geen ptss.)
donderdag 30 mei 2019 18:01
Oh, dat is een mooie: het hele punt van iets gaan leren is dat je het nog niet hoeft te kunnen. Die mag ik wel goed gaan onthouden. Ik ben ook met iets begonnen wat echt uit mijn comfortzone is, en ik kom een hoop faalangst en beren op de weg tegen. Alles zit tussen mijn oren uiteraard.
Welkom, Uggs.
Herkenbaar: ik had er maar gewoon tegen moeten kunnen. Hoe vaak ik dat tegen mezelf heb gezegd... maar als ik dat bij jou lees, denk ik: nee, het is niet waar. Je hoeft helemaal niet overal maar gewoon tegen te moeten kunnen. (Rare zin, maar je snapt wel wat ik bedoel, hoop ik.)
Welkom, Uggs.
Herkenbaar: ik had er maar gewoon tegen moeten kunnen. Hoe vaak ik dat tegen mezelf heb gezegd... maar als ik dat bij jou lees, denk ik: nee, het is niet waar. Je hoeft helemaal niet overal maar gewoon tegen te moeten kunnen. (Rare zin, maar je snapt wel wat ik bedoel, hoop ik.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 31 mei 2019 15:58
Elmervrouw, precies wat je zegt inderdaad. Als een ander het mee had gemaakt had ik ook helemaal begrepen dat het genoeg was geweest, maar bij mezelf denk ik: nee, het hoort bij je werk, je hebt dit vak gekozen, dit is part of the job. Dodelijk vermoeiend.
Smallthings, ook heel herkenbaar: de diagnose klopt niet. Hoezo ik heb ptss? Dat treft alleen militairen enzo (even gechargeerd) niet mij. En ik begrijp je metafoor. Het is inderdaad niet zichtbaar. Als ik een gebroken been heb is het voor iedereen (inclusief mezelf) duidelijk dat ik iets mankeer. Nu kan ik nog lekker ontkennen enzo en doen of het allemaal wel meevalt. Enige nadeel is dat ik alleen mezelf daarmee heb.
De acceptatie is er nog niet. Durf de controle niet los te laten, want wat gebeurt er als ik dat wel doe? Wat gebeurt er als ik het wel ga accepteren? Eigenlijk is elke dag opnieuw een gevecht met mezelf.
Smallthings, ook heel herkenbaar: de diagnose klopt niet. Hoezo ik heb ptss? Dat treft alleen militairen enzo (even gechargeerd) niet mij. En ik begrijp je metafoor. Het is inderdaad niet zichtbaar. Als ik een gebroken been heb is het voor iedereen (inclusief mezelf) duidelijk dat ik iets mankeer. Nu kan ik nog lekker ontkennen enzo en doen of het allemaal wel meevalt. Enige nadeel is dat ik alleen mezelf daarmee heb.
De acceptatie is er nog niet. Durf de controle niet los te laten, want wat gebeurt er als ik dat wel doe? Wat gebeurt er als ik het wel ga accepteren? Eigenlijk is elke dag opnieuw een gevecht met mezelf.
vrijdag 31 mei 2019 20:01
Helemaal waar ST. Ik kan deze theoretische kennis inmiddels ook praktisch gezien beamen. PTSS is bij mij niet meer aan de hand. Niet volledig klachtenvrij en zeker nog heel veel gedans hier, maar niet meer in de nare vorm die PTSS heet.Smallthings schreef: ↑31-05-2019 18:44Misschien is dat als je dat wel doet je snel klachtvrij bent omdat je goed de therapie ingaat ipv met weerstand. Het onder ogen komen is pijnlijk maar noodzakelijk. Ptss is namelijk het afsplitsen van je “zelf” en daarmee vermijden. Wanneer je het integreerd schijnen de klachten weg te gaan.
Tot zover mijn theoretische kennis.
Klinkt veel simpeler dan dat het is![😅]()
Snel ging het niet bij mij, geleidelijk, hand in hand met de verdwijnende weerstand.
x
Je kniemetafoor vind ik overigens geweldig. Ik hou van metaforen, zeker als ze ook nog een beetje grappig zijn. En dat is deze. Leuk grappig (niet uitlach-grappig).
anoniem_6527c72758b65 wijzigde dit bericht op 03-06-2019 18:33
Reden: Privacy
Reden: Privacy
24.22% gewijzigd
zaterdag 1 juni 2019 19:12
@ Sofie: de cursus ging niet door. Ik zit nu wel te denken: ik had hele andere verwachtingen (oké dat kan), maar ik ben er verder ook niet tevreden over én ik heb nog niks betaald...kan ik er dan nog mee stoppen? Man zegt dat ik ook kan voorstellen dat ik betaal voor het aantal lessen dat ik nu gevolgd heb, maar dat is 1,5 ipv 2 omdat het allemaal zo raar gaat.
Nog niet gebeld en ook nog geen brief. Ze zou de brief niet naar de instelling maar naar mij sturen, vorige week. Ik ga volgende week écht bellen.
Ik zie erg op tegen volgende week, met name tegen maandag. Ik krijg vanwege de krimp bij ons heel veel nieuwe cursisten erbij in één van mijn klassen en eigenlijk is dat aantal teveel voor één groep. Ik weet nog niet hoe ik het ga doen en vooral, in welk lokaal. Ik heb er al 2 keer over gedroomd. Na die les ben ik waarschijnlijk helemaal uitgeput en dan heb ik vrijwel meteen erna weer een les (tot aan de vakantie werk ik vanaf komende week weer de hele maandag). Ik ben zo blij als de vakantie begint (over 5 weken) en dat ik na de vakantie minder uur ga werken.
Nog niet gebeld en ook nog geen brief. Ze zou de brief niet naar de instelling maar naar mij sturen, vorige week. Ik ga volgende week écht bellen.
Ik zie erg op tegen volgende week, met name tegen maandag. Ik krijg vanwege de krimp bij ons heel veel nieuwe cursisten erbij in één van mijn klassen en eigenlijk is dat aantal teveel voor één groep. Ik weet nog niet hoe ik het ga doen en vooral, in welk lokaal. Ik heb er al 2 keer over gedroomd. Na die les ben ik waarschijnlijk helemaal uitgeput en dan heb ik vrijwel meteen erna weer een les (tot aan de vakantie werk ik vanaf komende week weer de hele maandag). Ik ben zo blij als de vakantie begint (over 5 weken) en dat ik na de vakantie minder uur ga werken.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 2 juni 2019 19:05
maandag 3 juni 2019 18:40
@Diva: het goede nieuws is dat maandag inmiddels voorbij is. Hoe is het met je? Heb je nog energie over voor de avond, of wordt het (met of zonder dekentje) op de bank?
Je twijfel over de cursus kan ik niet helemaal volgen, omdat het volgens mij niet om het geld gaat. Het gaat om jou. Wil jij de cursus doen, dan doe je m, wil je m niet doen, dan doe je m niet. En als je m alleen wilt doen omdat je anders het geld kwijt bent, dan is dat in mijn beleving niet echt een goede reden.
Dus maak gewoon de afweging: wil ik het wel of niet, wat levert het me op. Als dat niet opweegt tegen dat wat het kost aan energie, dan doe je het niet.
Als je er niet mee verder gaat, kun je inderdaad overleggen of je (een deel van het) geld niet hoeft te betalen. Met een beetje geluk ben je er dan verder niets aan kwijt, en anders heb je pech.
Toch?
Zorgen voor jezelf gaat over doen wat goed is voor jou. En iets doen, alleen maar omdat je anders het geld kwijt bent, lijkt me niet goed. Er zijn allerlei andere redenen waarom het misschien wel goed zou zijn om het te doen, maar geld.... die mag je laten schieten.
Bellen voor je verwijzing lijkt me een heel goed idee. Doen!
Dag lieve Knuff
Je twijfel over de cursus kan ik niet helemaal volgen, omdat het volgens mij niet om het geld gaat. Het gaat om jou. Wil jij de cursus doen, dan doe je m, wil je m niet doen, dan doe je m niet. En als je m alleen wilt doen omdat je anders het geld kwijt bent, dan is dat in mijn beleving niet echt een goede reden.
Dus maak gewoon de afweging: wil ik het wel of niet, wat levert het me op. Als dat niet opweegt tegen dat wat het kost aan energie, dan doe je het niet.
Als je er niet mee verder gaat, kun je inderdaad overleggen of je (een deel van het) geld niet hoeft te betalen. Met een beetje geluk ben je er dan verder niets aan kwijt, en anders heb je pech.
Toch?
Zorgen voor jezelf gaat over doen wat goed is voor jou. En iets doen, alleen maar omdat je anders het geld kwijt bent, lijkt me niet goed. Er zijn allerlei andere redenen waarom het misschien wel goed zou zijn om het te doen, maar geld.... die mag je laten schieten.
Bellen voor je verwijzing lijkt me een heel goed idee. Doen!
Dag lieve Knuff
dinsdag 4 juni 2019 11:13
@Imaginary_Diva, heb je inmiddels gebeld?
@Uggs, welkom in het topic!
Wat zelfverwijt betreft, ik denk dat daders heel goed weten wie ze uitkiezen. Vaak nemen ze ook de tijd om iemand zover te krijgen dat diegene goed vindt wat ze willen doen. In dit topic gaat het ook nog eens over volwassenen tegenover kinderen, dan zouden volwassenen toch beter moeten weten.
Maar volgens mij is zelfverwijt ook een soort copingtechniek. Als je jezelf namelijk (geheel of gedeeltelijk) de schuld geeft dat jou iets is overkomen, dan vind je dat je ergens de controle had om het te voorkomen maar die niet hebt ingezet. Het accepteren dat je iets is overkomen wat je niet hebt kunnen tegenhouden geeft een ontzettend angstig en machteloos gevoel.
voor iedereen hier.
@Uggs, welkom in het topic!
Wat zelfverwijt betreft, ik denk dat daders heel goed weten wie ze uitkiezen. Vaak nemen ze ook de tijd om iemand zover te krijgen dat diegene goed vindt wat ze willen doen. In dit topic gaat het ook nog eens over volwassenen tegenover kinderen, dan zouden volwassenen toch beter moeten weten.
Maar volgens mij is zelfverwijt ook een soort copingtechniek. Als je jezelf namelijk (geheel of gedeeltelijk) de schuld geeft dat jou iets is overkomen, dan vind je dat je ergens de controle had om het te voorkomen maar die niet hebt ingezet. Het accepteren dat je iets is overkomen wat je niet hebt kunnen tegenhouden geeft een ontzettend angstig en machteloos gevoel.
voor iedereen hier.
dinsdag 4 juni 2019 14:50
Diva, ik sluit me aan bij Sofie met betrekking tot je cursus. Hoe is het verder met je?
Elmervrouw, hoe is het nu met jou?
Snowkitty, mijn ptss is werkgerelateerd dus net weer een beetje anders dan bij veel van jullie. In die zin heb ik niet direct te maken met een ‘dader’.
Ik heb momenteel moeite mijn dagen door te komen. Heb eigenlijk geen hobby en ook nergens zin in. Zou eigenlijk wel een hobby moeten gaan krijgen, maar zou niet weten wat. Momenteel duren de dagen vooral heel lang en lijkt elke dag weer zinloos, ofzo...
Elmervrouw, hoe is het nu met jou?
Snowkitty, mijn ptss is werkgerelateerd dus net weer een beetje anders dan bij veel van jullie. In die zin heb ik niet direct te maken met een ‘dader’.
Ik heb momenteel moeite mijn dagen door te komen. Heb eigenlijk geen hobby en ook nergens zin in. Zou eigenlijk wel een hobby moeten gaan krijgen, maar zou niet weten wat. Momenteel duren de dagen vooral heel lang en lijkt elke dag weer zinloos, ofzo...
dinsdag 4 juni 2019 17:02
Hoi lieverds
Even reactie voor Uggs op je laatste berichtje. Als eerst even een knuffel, want het is gewoon een zware tijd
Dan over tijdbesteding, zoals een hobby. Mooi idee en geeft vaak ook wat houvast aan de dagen én een competent/waardevol gevoel, wat zo belangrijk is!
Waar houd je van, en/of heb je behoefte aan, en/of zou fijn zijn voor jou? Soms helpt het ook te bedenken wat je leuk vond toen je kind was.
Dan kun je al gerichter denken en zoeken. Een hobby krijgen kostte in mijn geval ook veel tijd, omdat ik echt niets van mijn eigen interesses afwist. Inmiddels wel, dus wie weet heb je wat aan mijn tips Onderstaande dingen heb ik allemaal zelf uitgeprobeerd afgelopen 2 jaren. Dat zou ik niet aanraden, tenzij het je echt leuk lijkt. Het is voor nu meer als inspiratie bedoeld. Ik heb uiteindelijk zelf nu een paar fijne hobby’s en dingen die mijn dagen waardevol maken, maar dit heeft echt wel wat tijd gekost hoor.
Je kunt denken aan vrijwilligerswerk (uurtje per week kan al veel voldoening geven), sporten (van wandelen tot golf, en fietsen tot yoga, en zwemmen tot touwtje springen, etc etc), knutselen (haken,, kleuren, verven, kleien).
Lezen in een boek of via een luisterboek. Muziek luisteren of maken. Een nieuwe taal leren. Een cursus zoals koken. Een lekker recept maken. Koekjes bakken. Bij een clubje gaan of een vereniging.
Post crossing, Pokémon vangen, een foto album maken, in bad gaan of lekker douchen en daarna insmeren met van alles.
Folders lezen, winkelen, een kamer verven of opnieuw inrichten.
Een film of serie kijken, naar de bioscoop of het zwembad.
Nieuwe gerechten uitproberen. Ergens lunchen. Nieuwe chocolade smaken uit proberen.
Een puzzel maken, zoals zo’n grote leg puzzel, of sudoku’s. Patience spelen, of Mario.
Dansen, naar de dierentuin.
Er zijn op dit forum ook topics waar mensen schrijven over sommige van bovenstaande hobby’s. Forummen kan ook leuk zijn.
Door de ptss zal niet alles mogelijk zijn, maar dat is persoonlijk en ook vaak een kwestie van uitproberen.
Overigens is een potje huilen ook helemaal niet erg (of misschien wel 10 potjes), net als onder een kleedje rusten of voor je uit staren. Als je je maar niet ongelukkig(er) gaat voelen, dat is al naar genoeg. Ik had zelf eerst heeeeel veel tijd nodig om uit te rusten en bij te komen, ook dat kan belangrijk zijn, maar is het handigst om met je behandelaar te bespreken. Is het al duidelijk wanneer je starten mag met therapie?
Even reactie voor Uggs op je laatste berichtje. Als eerst even een knuffel, want het is gewoon een zware tijd
Dan over tijdbesteding, zoals een hobby. Mooi idee en geeft vaak ook wat houvast aan de dagen én een competent/waardevol gevoel, wat zo belangrijk is!
Waar houd je van, en/of heb je behoefte aan, en/of zou fijn zijn voor jou? Soms helpt het ook te bedenken wat je leuk vond toen je kind was.
Dan kun je al gerichter denken en zoeken. Een hobby krijgen kostte in mijn geval ook veel tijd, omdat ik echt niets van mijn eigen interesses afwist. Inmiddels wel, dus wie weet heb je wat aan mijn tips
Onderstaande dingen heb ik allemaal zelf uitgeprobeerd afgelopen 2 jaren. Dat zou ik niet aanraden, tenzij het je echt leuk lijkt. Het is voor nu meer als inspiratie bedoeld. Ik heb uiteindelijk zelf nu een paar fijne hobby’s en dingen die mijn dagen waardevol maken, maar dit heeft echt wel wat tijd gekost hoor. Je kunt denken aan vrijwilligerswerk (uurtje per week kan al veel voldoening geven), sporten (van wandelen tot golf, en fietsen tot yoga, en zwemmen tot touwtje springen, etc etc), knutselen (haken,, kleuren, verven, kleien).
Lezen in een boek of via een luisterboek. Muziek luisteren of maken. Een nieuwe taal leren. Een cursus zoals koken. Een lekker recept maken. Koekjes bakken. Bij een clubje gaan of een vereniging.
Post crossing, Pokémon vangen, een foto album maken, in bad gaan of lekker douchen en daarna insmeren met van alles.
Folders lezen, winkelen, een kamer verven of opnieuw inrichten.
Een film of serie kijken, naar de bioscoop of het zwembad.
Nieuwe gerechten uitproberen. Ergens lunchen. Nieuwe chocolade smaken uit proberen.
Een puzzel maken, zoals zo’n grote leg puzzel, of sudoku’s. Patience spelen, of Mario.
Dansen, naar de dierentuin.
Er zijn op dit forum ook topics waar mensen schrijven over sommige van bovenstaande hobby’s. Forummen kan ook leuk zijn.
Door de ptss zal niet alles mogelijk zijn, maar dat is persoonlijk en ook vaak een kwestie van uitproberen.
Overigens is een potje huilen ook helemaal niet erg (of misschien wel 10 potjes), net als onder een kleedje rusten of voor je uit staren. Als je je maar niet ongelukkig(er) gaat voelen, dat is al naar genoeg. Ik had zelf eerst heeeeel veel tijd nodig om uit te rusten en bij te komen, ook dat kan belangrijk zijn, maar is het handigst om met je behandelaar te bespreken. Is het al duidelijk wanneer je starten mag met therapie?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 4 juni 2019 17:08
Ja dit is heel herkenbaar natuurlijk voor mij. Het is een sterk beschermingsmechanisme. Eentje die mijn leven gered heeft, maar de dagen nu soms nog moeilijk maakt. Het is niet eenvoudig om te leren gaan met de realiteit na zoveel jaren met dissocaties geleefd te hebben. Maar het kan wel
Bedankt voor het verwoorden Snow en de knuffels. Ook voor jou!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 4 juni 2019 17:13
Imaginary_Diva schreef: ↑01-06-2019 19:12Ik ben zo blij als de vakantie begint (over 5 weken) en dat ik na de vakantie minder uur ga werken.
Gelukkig dat de maandag voor jou weer voorbij is, en dat het einde van deze periode ook in zicht is. Ik vind het erg dapper wat je laatst hier en bij je man en huisarts gedeeld hebt. Hopelijk lukt het je dingen aan te blijven geven bij degenen die jou nu verder helpen en wordt het allemaal daardoor iets dragelijker voor jou, dat gun ik je zeer.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 4 juni 2019 18:13
@Smallthings, tijd voor een backuplijstje?
Misschien deze: https://www.deluisterlijn.nl/ (eerst heette dat Sensoor)
Of 113Online zelfmoordpreventie. Als je je akelig voelt, kan je daar ook mee bellen of chatten/mailen. Je hoeft niet direct aan de crisisdienst toe te zijn om met hen te kunnen bellen.
Misschien deze: https://www.deluisterlijn.nl/ (eerst heette dat Sensoor)
Of 113Online zelfmoordpreventie. Als je je akelig voelt, kan je daar ook mee bellen of chatten/mailen. Je hoeft niet direct aan de crisisdienst toe te zijn om met hen te kunnen bellen.
dinsdag 4 juni 2019 19:49
Handig inderdaad een backuplijstje Snow Ik heb veel gehad aan het besef dat er altijd iemand bereikbaar was , en met Sensoor ook gemaild en gechat destijds, heel fijn!
Herkenbaar wat je schreef hoor Small. Hier helpt het sowieso dat ik inmiddels mijzelf er goed in begrijp. Het heeft bij mij alles met verstoorde hechting en onveiligheid te maken, vanuit vroeger. Wat zou het handig zijn geweest wanneer mijn peuten eerst een tijdje gewoon er altijd konden zijn en met kiekeboe spelletjes de hechting hadden kunnen herstellen
Zo is het natuurlijk niet gegaan, maar qua relatie, verbondenheid, vertrouwen en opnieuw leren hechten (maar ditmaal gezond en veilig) hebben we toch maar mooi een hoop voor elkaar gekregen
Verder voor zulke dagen, wat mij hielp: accepteren van de emoties, afleiding, wat fijns voor mezelf plannen vooraf én achteraf (het is immers hard werken!), mailen of van me af schrijven wat het raakte, besef dat mijn peuten wél bleven en terug kwamen, en zo veilig en goed mogelijk er door heen komen. Ik heb nu ook nog altijd afspraken met mijn peuten over veiligheid tijdens hun afwezigheid, dat ze erop kunnen rekenen dat ze me weer (gezond en heel) terug zien. Ik verwacht dat van hen, zij dus ook van mij. Vond ik natuurlijk vreselijk lastig eerst, maar heeft me er wel doorheen geholpen. Hopelijk heb jij ook dingen die jou helpen, en maken jullie het ook bespreekbaar. Zo te lezen doe je het heel goed! Fijn dat je het hier schreef, ik lees je graag, bedankt voor het delen
Ik heb veel gehad aan het besef dat er altijd iemand bereikbaar was , en met Sensoor ook gemaild en gechat destijds, heel fijn!Herkenbaar wat je schreef hoor Small. Hier helpt het sowieso dat ik inmiddels mijzelf er goed in begrijp. Het heeft bij mij alles met verstoorde hechting en onveiligheid te maken, vanuit vroeger. Wat zou het handig zijn geweest wanneer mijn peuten eerst een tijdje gewoon er altijd konden zijn en met kiekeboe spelletjes de hechting hadden kunnen herstellen
Zo is het natuurlijk niet gegaan, maar qua relatie, verbondenheid, vertrouwen en opnieuw leren hechten (maar ditmaal gezond en veilig) hebben we toch maar mooi een hoop voor elkaar gekregen Verder voor zulke dagen, wat mij hielp: accepteren van de emoties, afleiding, wat fijns voor mezelf plannen vooraf én achteraf (het is immers hard werken!), mailen of van me af schrijven wat het raakte, besef dat mijn peuten wél bleven en terug kwamen, en zo veilig en goed mogelijk er door heen komen. Ik heb nu ook nog altijd afspraken met mijn peuten over veiligheid tijdens hun afwezigheid, dat ze erop kunnen rekenen dat ze me weer (gezond en heel) terug zien. Ik verwacht dat van hen, zij dus ook van mij. Vond ik natuurlijk vreselijk lastig eerst, maar heeft me er wel doorheen geholpen. Hopelijk heb jij ook dingen die jou helpen, en maken jullie het ook bespreekbaar. Zo te lezen doe je het heel goed! Fijn dat je het hier schreef, ik lees je graag, bedankt voor het delen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 4 juni 2019 20:59
Diva, ben je de maandag goed doorgekomen? (En de dinsdag?) Hoe dan ook, het aantal maandag dat je nog moet, is op één hand te tellen. Nog even volhouden, en dan heb je een welverdiende vakantie! Heb je trouwens al iets van je verwijzing gehoord? Hopelijk zijn er niet al te lange wachtlijsten.
Snow, fijn je weer even te zien! Hoe gaat het nu met je partner, en met jou?
Small, ik wilde net als Knuffel ook als tip geven dat je voor vóór (, tijdens,) en na moeilijke momenten ook een zelfzorgplan kunt maken. Dus niet alleen vooraf bedenken wat je tijdens moeilijke momenten doet, maar ook wat je in de dagen voor de moeilijke momenten kunt doen om jezelf zo goed mogelijk voor te bereiden. En wat je gaat doen om jezelf weer zo snel en goed mogelijk te laten landen erna. Dat heb ik hier ooit geleerd, van Hanke (waar ben je gebleven?) en werkt voor mij heel goed als ik moeilijke momenten aan zie komen. En misschien ben je dan veel te goed voorbereid en heb je het helemaal niet nodig, maar ja, beter zo dan andersom.
Knuffel, fijn om zoveel tips voor tijdverdrijf en plezier te lezen. Je bent er druk mee geweest, en ik hoop dat het heel veel fijne ervaringen heeft opgeleverd, waar je ook gewoon van mocht genieten van jezelf. En ik ben blij dat je peuten je nog steeds zo fijn bijstaan.
Over 'er maar tegen hadden moeten kunnen' heb ik al eerder iets gezegd, maar dat is iets waar ik ook nog steeds mee worstel. Wat Sofie al zei, voice dialogue helpt daarbij (ook al was ik bij mijn eerdere berichtje in de war en zei ik dat ik een andere methode gebruik, da's niet zo; ik noem het alleen anders). Net als een regel dat ik mezelf dat nooit normen mag opleggen die ik nooit (hardop) aan anderen zou opleggen. Als het me lukt om die twee in te zetten, kan ik ontsnappen uit het machteloze gevoel en kijken wat ik nu nodig heb om me beter te voelen. Tot de volgende keer. En herhaal. Ad infinitum.
Stapel voor wie 't kan gebruiken.
Snow, fijn je weer even te zien! Hoe gaat het nu met je partner, en met jou?
Small, ik wilde net als Knuffel ook als tip geven dat je voor vóór (, tijdens,) en na moeilijke momenten ook een zelfzorgplan kunt maken. Dus niet alleen vooraf bedenken wat je tijdens moeilijke momenten doet, maar ook wat je in de dagen voor de moeilijke momenten kunt doen om jezelf zo goed mogelijk voor te bereiden. En wat je gaat doen om jezelf weer zo snel en goed mogelijk te laten landen erna. Dat heb ik hier ooit geleerd, van Hanke (waar ben je gebleven?) en werkt voor mij heel goed als ik moeilijke momenten aan zie komen. En misschien ben je dan veel te goed voorbereid en heb je het helemaal niet nodig, maar ja, beter zo dan andersom.
Knuffel, fijn om zoveel tips voor tijdverdrijf en plezier te lezen. Je bent er druk mee geweest, en ik hoop dat het heel veel fijne ervaringen heeft opgeleverd, waar je ook gewoon van mocht genieten van jezelf. En ik ben blij dat je peuten je nog steeds zo fijn bijstaan.
Over 'er maar tegen hadden moeten kunnen' heb ik al eerder iets gezegd, maar dat is iets waar ik ook nog steeds mee worstel. Wat Sofie al zei, voice dialogue helpt daarbij (ook al was ik bij mijn eerdere berichtje in de war en zei ik dat ik een andere methode gebruik, da's niet zo; ik noem het alleen anders). Net als een regel dat ik mezelf dat nooit normen mag opleggen die ik nooit (hardop) aan anderen zou opleggen. Als het me lukt om die twee in te zetten, kan ik ontsnappen uit het machteloze gevoel en kijken wat ik nu nodig heb om me beter te voelen. Tot de volgende keer. En herhaal. Ad infinitum.
Stapel
voor wie 't kan gebruiken.
dinsdag 4 juni 2019 22:49
Hier is Hanke!
Ja landen naderhand is iets wat mij is bijgebracht en ik nu soms doorgeef.
Mijn peut was laatst een maand afwezig en dit keer kon ik zelf ook in mijn hoofd vrij nemen van therapie. Raar hoor, ik kon op een gegeven moment niet eens terughalen waar we waren gebleven!
En de hele angst van 'peut weg en crisis!' was er ook niet. Is nieuw maar hier kan ik wel aan wennen
Al heb ik natuurlijk nog niet de beruchte week in het najaar gehad
Maar goed inmiddels weer wat sessies gehad en weer op opgestart. Ik ben ein-de-lijk aan het praten over dat inerte, blokkerende, shakende, spasmen gevende, verkrampende lichaam van me.
Het roept veel spanning op en de window of tolerance wordt regelmatig overstegen op zulke momenten. Maar inmiddels ben ik zover dat ik een/mijn neutraal kijkende peut dan niet waarneem als een mijn veroordelende kritische lelijkerd. Maar de motorische onrust neemt dan wel toe.
Opnieuw komt het woord haptotherapie ter sprake. Klote dat de vergoeding zo minimaal is, zelfs met een aanvullend pakket. Dat juist waarin emdr en ggz me niet kan helpen ik zélf moet dokken. Ik zou er niet raar van opkijken als een lichaamsgerichte therapievorm over 10 jaar standard practice is bij cptss (met structurele secundaire dissociatie). Net als toen ik rig jaar terug trauma therapie kreeg maar emdr nog niet was uitgevonden. Ik ben gewoon te vroeg! (Frustie emoticon)
Maar goed, het zou dus kunnen dat ik tóch een gesprek aanga met een haptopeut .
Zelfverwijt herkenbaar trouwens. Maar inmiddels ook schaamte die boven komt. Dirven delen over waar ik geen taal voor heb. Wat zo afgesneden voelt dat ik er alleen in sta.
Ja landen naderhand is iets wat mij is bijgebracht en ik nu soms doorgeef.
Mijn peut was laatst een maand afwezig en dit keer kon ik zelf ook in mijn hoofd vrij nemen van therapie. Raar hoor, ik kon op een gegeven moment niet eens terughalen waar we waren gebleven!
En de hele angst van 'peut weg en crisis!' was er ook niet. Is nieuw maar hier kan ik wel aan wennen
Al heb ik natuurlijk nog niet de beruchte week in het najaar gehad
Maar goed inmiddels weer wat sessies gehad en weer op opgestart. Ik ben ein-de-lijk aan het praten over dat inerte, blokkerende, shakende, spasmen gevende, verkrampende lichaam van me.
Het roept veel spanning op en de window of tolerance wordt regelmatig overstegen op zulke momenten. Maar inmiddels ben ik zover dat ik een/mijn neutraal kijkende peut dan niet waarneem als een mijn veroordelende kritische lelijkerd. Maar de motorische onrust neemt dan wel toe.
Opnieuw komt het woord haptotherapie ter sprake. Klote dat de vergoeding zo minimaal is, zelfs met een aanvullend pakket. Dat juist waarin emdr en ggz me niet kan helpen ik zélf moet dokken. Ik zou er niet raar van opkijken als een lichaamsgerichte therapievorm over 10 jaar standard practice is bij cptss (met structurele secundaire dissociatie). Net als toen ik rig jaar terug trauma therapie kreeg maar emdr nog niet was uitgevonden. Ik ben gewoon te vroeg! (Frustie emoticon)
Maar goed, het zou dus kunnen dat ik tóch een gesprek aanga met een haptopeut .
Zelfverwijt herkenbaar trouwens. Maar inmiddels ook schaamte die boven komt. Dirven delen over waar ik geen taal voor heb. Wat zo afgesneden voelt dat ik er alleen in sta.
