Paniek door de herbelevingen - deel VII

01-11-2018 10:33 1908 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!

Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:

Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent


We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.

Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
Verdwalen in je hoofd Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn.
Domino-effect 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'.
2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren.
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent :)

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179

Link naar deel 5:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579

Link naar deel 6:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Nee, er worden al geruime tijd plantjes voor de lente verkocht bij de tuincentra.

Hoe doe je dat, relativerende gedachten inzetten?
Alle reacties Link kopieren
Toetsen of je gedachten waar/de enige manier om iets te bekijken zijn, en zo nee, bewust iets denken wat wel waar is. Als een soort mantra gebruiken om op terug te vallen als de angst weer opkomt.

Voor het virus zelf: mezelf voorhouden dat - zelfs voor de kwetsbaren in risicogroepen - de kans heel groot is dat alles goed komt. En dat de kansen dat andere situaties met kwetsbaren verkeerd aflopen (veel) groter zijn. (Dat laatste is soms ook aanleiding voor paniek, maar daar leef ik inmiddels al een tijd mee en dan wordt het normaler ofzo.) Maar ik kan me indenken dat dat voor jou anders ligt, gezien wat er vorig jaar met je partner is gebeurd.

Maar ik begin banger te worden te worden voor mensen en de langetermijn gevolgen voor de maatschappij, en daar heb ik nog geen goede tegenhanger voor gevonden. Ik probeer me voor te houden dat ik waarschijnlijk een vertekend beeld heb door de angst. En dat niemand er belang bij heeft dat het echt een chaos wordt.

Is je balkon groot genoeg voor wat potten, of ga je van die bakken aan de rand hangen? Wat voor plantjes wil je?
@Snow & Tobbie & anderen die zich heel bang voelen :heart: :heart: :heart: :hug: :hug: (die knuffels op een afstand natuurlijk) :heart:
Hoe je dat doet, angsten relativeren? Wat ik doe, is mezelf beseffen dat een groot deel van dat waar ik bang voor ben, daadwerkelijk zou kunnen gebeuren (dus ik ga mezelf er niet van overtuigen dat dit niet kan), ook al is de kans klein. En me vervolgens realiseren dat, als het gebeurt, ik er niets aan kan doen (wat het voor mezelf in eerste instantie nog een beetje enger maakt) en me dan heel indringend te laten beseffen dat ik ermee kan dealen, wat er ook gebeurt. En dan dat dit ook geldt voor vele anderen. En die laatste twee dingen, die doorvoel ik, in meditatie, heel sterk.
Nou heb ik makkelijk, veel makkelijker praten dan jullie, want de angsten die ik voel, imponeren mij veel minder. Dus ik begrijp heel goed dat het niet zo easy voor jullie is als hoe ik het beschrijf.
Heb vertrouwen, in jezelf en in anderen, dat, wat er ook gebeurt, we hier mee kunnen leren omgaan. En dat we dit nu nog niet hoeven en kunnen leren, omdat het nog niet zover is.
:heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart:
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de situatie nu ook wel lastig.
Aanvankelijk behoorde ik tot kamp 'het valt allemaal wel mee' en ik ben afgelopen weekend nog twee dagen gaan wandelen met man en we hebben nog in ons favoriete lunchtentje gezeten en gisteren nog zelfs nog op een terrasje (waar het erg rustig was). Maar sinds de laatste maatregelen van gisteravond ben ik toch een beetje bang geworden. Sinds vandaag weet ik ook dat een collega waarschijnlijk corona heeft. Ik heb haar vorige week waarschijnlijk niet gezien of alleen van een afstandje, maar het is allemaal maar klein waar ik werk en daarnaast schijnen er ook meerdere mensen ziek te zijn, wat dat dan ook inhoudt.

Wij zijn nu ook 3 weken gesloten en er wordt gezegd dat ze gaan onderzoeken of we online kunnen gaan lesgeven en daar word ik onrustig van, omdat ik echt niet zou weten hoe ik dat kan doen met de doelgroep die ik heb en het is allemaal nieuw enzo. Maar hier loop ik natuurlijk heel erg op de zaken vooruit en dat weet ik ook wel, maar toch. En ik ben bang voor m'n baan, ookal heb ik een vast contract, maar de organisatie zat al in zwaar weer.

En net als Snow vind ik het heel vervelend dat ik niet weet tot hoe lang alles gaat duren en wil ik het liefste dat alles weer normaal wordt. Ik vind het ook vervelend dat ik nu thuis zit te niksen (ik heb al moeite met iets te gaan doen, die paar ochtenden werk waren mijn enige houvast en reden om op tijd uit bed te komen) terwijl andere beroepsgroepen zich uit de naad moeten werken. Ik ben niet ziek en kan (en wil) ook graag iets doen.

Ik heb mijn afspraak met de psych voor vandaag afgebeld ivm de vele zieke collega's op het werk en omdat ik zelf ook een beetje paranoia aan het worden ben over mijn gezondheid. Die van volgende week staat vooralsnog, dus als ik geen klachten krijg, ga ik daar maar wel gewoon heen. Verder is alles gecanceld, ook mijn slaaponderzoek. Ik had ook zelf al willen afbellen, bij ons is code rood in de ziekenhuizen, dus ik wil er dan ook liever niet naartoe.

Ik ga ook proberen mezelf af te leiden. Volgens man moet ik gewoon accepteren dat ik nu thuis zit en niks kan te doen. Hij zegt 'je kunt zoveel doen: een (online) cursus, een boek lezen, tv/Netflix kijken, een wandelingetje maken, in de tuin werken of zitten, de auto wassen (eh nee ;-D), muziek luisteren, de kamer stoffen, administratie doen en opruimen, boodschappen doen. Zelf denk ik dan nog: knutselen (kleuren, verven, met haken beginnen), keyboard spelen, strijken en was opruimen, me inlezen over werken als freelancer, vacatures zoeken etc. etc.

Alles is goed, zolang ik maar niet dingen op ga zoeken over corona of om de 5 minuten het nieuws ga checken. Dat doe ik dus wel en dat is helemaal niet goed.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een dagprogramma gemaakt voor mezelf en de kinderen. Ik moet ook online lesgeven de komende weken en een aantal activiteiten als nakijken en rapporten schrijven kan sowieso online. Verder veel via e-mail en met in opdrachtvorm. Zowel bij mijn werk als op de scholen van de kinderen.

Ik heb mijn angst niet heel goed onder controle, maar ben daar deels ook aan gewend, dus ga wel door. Bij mij ook een collega die wss besmet is en het lijkt erop dat een vriendin van onze dochter besmet is. Zelf heb ik lichte klachten, maar doe geen ik in het winterseizoen vaak, dus voorlopig ga ik er vanuit dat dat geen Corona is, maar gewoon mijn normale gestel (behalve als angst en paniek weer even overheersen, dan slaat mijn hoofd op hol).
Forever is a hell of a long time
Ik kan vooralsnog gewoon thuiswerken, wat ik normaal ook doe. Maar het kan wel zijn dat het werk flink gaat afnemen de komende weken.
Veel besmettingen in mijn woonplaats.
De komende dagen heb ik maar proberen vol te plannen met huishoudelijke dingen en zo. Bezig blijven, in beweging zijn, ik hoop dat het helpt.

Mocht je trouwens medicijnen nodig hebben, zou ik ze zo vroeg mogelijk regelen. Veel huisartsen zijn nauwelijks bereikbaar.

@Imaginary_Diva, balen dat je slaaponderzoek is afgezegd. Hopelijk wordt het gauw opnieuw ingepland. Leuke klusjes heb je gepland. :-D

@Selune, ik ga er ook maar vanuit dat de angst niet helemaal onder controle is te houden. Maar als het maar niet de hele dag gaat overheersen. Slim van je dagprogramma.

@Sofie1979,
"En me vervolgens realiseren dat, als het gebeurt, ik er niets aan kan doen (wat het voor mezelf in eerste instantie nog een beetje enger maakt) en me dan heel indringend te laten beseffen dat ik ermee kan dealen, wat er ook gebeurt."

Dat doe ik al heel lang. Maar ik ben een beetje op wat dat betreft. Vorig jaar dacht ik ook steeds: als het ergste gebeurt, overleef ik dat toch wel. Maar nu mag alles wel weer eens normaal zijn. Er moet toch een periode zijn waarin ik mag bijkomen van alles en die lijkt er steeds niet te zijn.

@Tobbert,
"Ik probeer me voor te houden dat ik waarschijnlijk een vertekend beeld heb door de angst. En dat niemand er belang bij heeft dat het echt een chaos wordt."

Ja, dat probeer ik ook te denken.
En proberen te accepteren dat ik niet goed het verschil kan zien nu tussen realistische en angstige/overdreven gedachten. Lastig, zeg.

"Is je balkon groot genoeg voor wat potten, of ga je van die bakken aan de rand hangen? Wat voor plantjes wil je?"

Het balkon is flink groot. Ik zou graag wat verschillende kleuren bloemen neerzetten. Lekker vrolijk maken. Maar ik heb geen verstand van bloemen, dus ik kan je ook geen namen geven. Ik denk dat ik morgenochtend ga, meteen om 9 uur als het nog rustig is.
Snowkitty schreef:
16-03-2020 14:16
[...]
@Sofie1979,
"En me vervolgens realiseren dat, als het gebeurt, ik er niets aan kan doen (wat het voor mezelf in eerste instantie nog een beetje enger maakt) en me dan heel indringend te laten beseffen dat ik ermee kan dealen, wat er ook gebeurt."

Dat doe ik al heel lang. Maar ik ben een beetje op wat dat betreft. Vorig jaar dacht ik ook steeds: als het ergste gebeurt, overleef ik dat toch wel. Maar nu mag alles wel weer eens normaal zijn. Er moet toch een periode zijn waarin ik mag bijkomen van alles en die lijkt er steeds niet te zijn.

[...]
Dat vind ik ook Snow, dat vind ik ook. En die periode komt. Nog niet helemaal nu, maar hij komt wel. Echt. :hug:
Alle reacties Link kopieren
@ Snow: oh ja, naar het tuincentrum kan er ook nog wel bij op m'n lijstje van klusjes! Dat vind ik ook echt leuk, maar ook alleen als het rustig is.

Viooltjes zijn het hele jaar door wel verkrijgbaar en staan altijd leuk!

Ik heb vanmiddag uiteindelijk nog telefonisch contact met de psych gehad en dat was eigenlijk wel fijn. Kon ik het nog even met haar over het gesprek van vorige week hebben.

Knuffel voor iedereen :hug: :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Voor de vooraad :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

We hebben een goede keus gemaakt. Zitten nu in onze boshut in de bossen. Alles is dicht verder op het park dus we hebben onze airdfryer in de auto gegooid voor de verse broodjes. Spelletjes mee, boeken mee, heerlijk wandelweer en het park is bijna leeg, zelfs alle seizoensplaatsen.

Geen mensen, geen nieuws, even weg van alles.


Ik hoop alleen snel een nieuw contactpersoon te hebben bij de ggz. Zit nu tussen twee behandelaren in en ik hoor niks. Van 3x therapie per week ineens naar niks en geen zicht op wanneer weer wel (ik zou vn groepstherapie krijgen).
Heb gebeld en gemaild dat ik in ieder geval een contactpersoon wil hebben in het geval van crisis, dus hoop snel iets te horen.
Sofie1979 schreef:
16-03-2020 19:27
Dat vind ik ook Snow, dat vind ik ook. En die periode komt. Nog niet helemaal nu, maar hij komt wel. Echt. :hug:
Ik hoop het. Nou ja, er kan niet echt veel meer bij realistisch gezien. Ik heb zowat alles nu wel meegemaakt. Maar ja, dat dacht ik vorig jaar ook, he.

Naar een tuincentrum durf ik nu niet. Misschien morgen wel. Ik ga straks wel een stuk fietsen. Het is hier prachtig weer. Het is belangrijk voor me om elke dag naar buiten te blijven gaan. Ik hoop dat dat nog een tijdje kan.

@Imaginary_Diva, fijn dat je contact had met je psycholoog. Ik ga maar even een mailtje schrijven naar de mijne. Ik denk niet dat hij aan afspraken doet nu (en ik zou ook niet willen gaan denk ik), maar misschien is er iets online mogelijk.

@GreenLadyFern, dat klinkt als een heerlijke plek. Ik hoop dat je er een beetje oplaadt.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat naar buiten gaan mogelijk blijft en dat we niet allemaal verplicht binnen moeten gaan blijven. (Ik had nooit gedacht dat ik deze zin ooit serieus zou opschrijven.) Ik probeer er in ieder geval maar van te genieten zolang het kan. Vandaag ging dat heel goed.

Ik was gisteren trouwens al bij ons tuincentrum. Toen was het erg rustig. Misschien is het handig om rond lunchtijd te gaan? Veel mensen proberen een soort van structuur aan te houden, zeker als ze kinderen hebben. En als de parkeerplaats vol staat, kun je altijd later een keer terugkomen. Ik heb trouwens plantjes gekocht met paarsige bloemetjes. Geen idee wat voor. Ik hoop dat ik ze in leven kan houden.

Zien dat mensen ook nog gewone dingen doen (met een beetje meer afstand), helpt mij trouwens wel om rustig te blijven.

Het klinkt heerlijk, Green, die vakantiestek van je.

Iedereen sterkte met alle spanning, ook van het wel/geen/van wie therapie.

Omdat 't digitaal nog mag:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Goed dat jullie nog wel naar buiten gaan. Ik denk dat fietsen een heel veilige manier is. Je blijft makkelijk op afstand van iedereen. Als je een bekende tegenkomt, roep je gewoon vanaf een afstand heel hard hallo :hello: . Je loopt niet het risico dat je moet stoppen voor een praatje, zoals wanneer je wandelt.
Ikzelf werk in een 'vitaal beroep' (echt, nooit eerder van gehoord ;-D ) en daar ben ik blij mee. Ik ben niet bang voor contact met anderen en maak ook graag grappen over het virus, maar ondertussen neem ik het wel hartstikke serieus.
De hele dag zonder enige afleiding mijn leven moeten leven, zou ik heel moeilijk vinden. Ik mag lekker doorwerken en dat voelt goed. Doordat ik ook nog vrij hard moet werken, ben ik 's avonds heel moe en ga ik op tijd naar bed. Dat is mooi, want daardoor mis ik ook alle nieuwsitems, opinieprogramma's, enzovoorts.
En kan ik ook niet nadenken over andere dingen, zoals mijn verbroken relatie en hoe verdrietig en alleen ik me daar toch nog wel een beetje om voel.
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Weer een dag bijna om, wat goed van ons, zeg!

Vandaag weer naar buiten geweest, @Tobbert?

@Sofie1979, ik heb gelukkig ook nog werk. Dat geeft wat afleiding inderdaad en ook kan ik dan niet piekeren dat mijn geld opraakt.
Alle reacties Link kopieren
@ Sofie: ik begrijp heel goed wat je zegt. Ik zou willen dat ik een vitaal beroep had en eigenlijk heb ik dat ook, maar ik hoor niks van mijn werkgever en weet nu niet goed wat ik moet doen en hoe. Ondertussen zit ik thuis zonder dagstructuur, met een omgedraaid dag-nachtritme, zie ik teveel nieuws, en voel ik me eigenlijk behoorlijk nutteloos.

Aan de ene kant denk ik, zal ik dan maar vrijwilligerswerk gaan zoeken, zodat ik me tenminste nuttig voel, maar aan de andere kant denk ik 'ik help ook door me aan de maatregelen te houden' en ben ik stiekem ook een beetje bang geworden voor het virus. Tot vorige week dacht ik echt dat het allemaal wel mee viel.

Knuffels voor iedereen die keihard aan het werk is (Snow, Sofie en anderen) en ook voor iedereen die net als ik thuis zit en moeite heeft met een goede dagstructuur :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Ik plan nu gewoon meer dan ik kan doen in een dag, zodat ik constant nog iets heb liggen om te doen. En ik ga vroeger naar bed, want als ik moe ben komt dat piekeren. Verder wat contacten opgediept, vragen hoe het met een ander gaat online, mijn focus verleggen naar positieve of grappige dingen. En af en toe de boosheid eruit fietsen buiten of op mijn hometrainer. Ik had het mezelf zo gegund om het dit jaar wat luchtig te hebben, met van die alledaagse klaagjes die ik eigenlijk al een hele tijd mis. Het leven is zo enorm anders als een jaar geleden. Ik mis aanrakingen en echt contact, ik mis iemand die me vaker op een dag gerust kan stellen, ik mis normaal. Maar ja. Zoals ik al zei, ik probeer de dag te vullen en om te krijgen zodat ik niet te veel tijd heb voor zelfmedelijden. Daar heb ik immers ook niks aan.

Dus. Huis lekker schoonmaken, overal opruimen, werken natuurlijk, hobbyen, forummen, tv kijken of streamen, niet vergeten te eten en dan op tijd naar bed. Deze periode gaat voorbij. Elke dag is er één.
Alle reacties Link kopieren
Mooi dat we elkaar hier altijd (virtueel) weer kunnen vinden, zelfs/juist/ook nu. Ik heb zelf niet het gevoel dat ik iets zinvols toe heb te voegen, maar ik wilde wel even laten weten dat ik er nog steeds ben en jullie graag lees :hug: :smooch: :heart: :sun:
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
:hug:
dana wijzigde dit bericht op 09-04-2020 15:49
99.41% gewijzigd
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Ik snap je wel hoor, Dana. Nu lag er voor mij sowieso al veel stil, maar het afzeggen van heel veel (groeps)activiteiten en geen sociale verplichtingen bevalt me prima op het moment.
Het enige waar ik even van heb gebaald is dat mijn behandelingen nu niet doorgaan. Daarna meteen gerelativeerd; Afgelopen jaar heb ik ook op een wachtlijst gestaan zonder te weten wanneer ik aan de beurt kwam. Dat is nu niet anders. Wel balen.

Ik mis wel de therapie en ook vooral de yogalessen, en heb een beetje last van de onzekerheid. Maar ja, mijn toekomst is sowieso heel onzeker. Ik zit al twee jaar thuis, voor mij verandert er niet zoveel nu.

Ik heb wel gevraagd om de coronapijler te blokkeren, en ga proberen om gewoon mijn ding te doen zonder continue eraan herrinerd te worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de rust ook heel fijn en ik ben ook elke dag lekker uitgerust. Oké, ik heb geen optimaal dagritme nu, dus daar moet wel verandering in komen, maar qua energie voel ik me prima.

Vorige week was ik wel onrustig omdat ik niet wist waar ik qua werk aan toe was en wat er van mij verwacht werd. Ik kan niet thuiswerken en voelde me zo nutteloos. Op advies van mijn man heb ik deze vragen naar mijn lg gemaild en vanmorgen heb ik met haar gebeld en ze heeft me voor nu wel gerust kunnen stellen.

De teamleider belde ook nog om even bij te praten en ook zij zei dat ik rustig aan moet doen en als ik niks kan doen thuis qua werk, dat ik dan maar iets anders leuks moest gaan doen. Dat het nu gewoon even niet anders is, totdat we meer weten.

Uiteindelijk heb ik het grootste deel van de middag nog besteed aan me inlezen over online lesgeven en ben ik een lijst aan het maken van ideeën hoe ik dat goed vorm kan geven met mijn doelgroep. Verder is het even afwachten op het besluit van de minister of online uren mogen meetellen in de inburgering.

Morgen werk ik niet en ga ik m'n aandacht proberen te verzetten. En zo min mogelijk naar het nieuws kijken overdag. Soms lukt dat en dan lijkt het weer even normaal te zijn.

Welteruste iedereen en blijf gezond :hug: :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
niet quoten ajb

Ik flipper een beetje heen en weer. Enerzijds vind ik het ook fijn dat de wereld even in een tempo leeft dat ik goed aankan, en ik leef toch al grotendeels alleen doordat m'n wereldje de laatste jaren wel heel klein is geworden. En ik heb al ruime oefening met omgaan met angst, maar...

Maar op andere momenten is er wel veel angst over wat er allemaal gaande is (gisteravond heel heftig). Gisteren en vandaag veel paniek gehad, omdat ik dacht dat ik - met veel mensen in m'n omgeving die of zelf kwetsbaar zijn of close zijn met mensen die kwetsbaar zijn - een redelijke kans loop nu lang niemand in het echt te kunnen spreken. Maar goed, als dat mensen redt, dan moet het maar. Ook al is het heel zwaar en heftig. Kan ik nog wat extra oefenen met emoties voelen en accepteren enzo ;-)

Ik heb inmiddels ook voor het eerst via de telefoon therapie gehad, maar dat was nogal raar. Meer een soort therapie light.

Diva, kun je niet kijken naar een online cursus? Bij coursera ofzo? Dat is misschien niet direct nuttig, maar je bent dan wel inhoudelijk bezig.

Snow, lukt het nog steeds om genoeg activiteiten te vinden om je dag te vullen? Wel af en toe naar buiten gaan, hoor!
@Tobbert, ik heb vanochtend een eindje gefietst in de zon. Dat was fijn na 3 dagen thuis. Ik probeer niet te ver vooruit te kijken. Ik kijk per dag wel wat ik aankan en wat lukt.
M'n vriend heeft zo'n vitale functie, en we zien elkaar dus niet, maar bellen wel dagelijks. Wat hij zegt maakt me tegelijk bang voor de huidige situatie en stelt me gerust dat het gauw beter zal worden.

Het lijkt me raar om therapie via de telefoon te krijgen. Misschien is het ook een kwestie van wennen?
Ik weet niet of het verschil voor je zou maken om te gaan beeldbellen. Niet per se met je therapeut, maar vrienden of zo. Ik heb zelf gemerkt dat dat iets helpt, met iemand praten terwijl je het gezicht ziet.

@Imaginary_Diva, waarom moet je een optimaal dagritme hebben? Geeft dat je een idee van controle? Ik bedoel, een dagritme is prima, maar ik denk dat je momenteel niet naar 'optimaal' hoeft te streven. De dag doorkomen is voldoende.

@GreenLadyFern, knap dat je het kunt relativeren.

@Dana, ik lees dat bij meer mensen. Zo van dat anderen nu in een situatie zitten die jij altijd al had.
Alle reacties Link kopieren
@ Snow: Ik merk wel dat ik nu minder moe ben dan normaal, maar ik slaap ook echt wel veel. En ik heb vooralsnog bijna geen stress doordat ik geen tijdsdruk heb.

Vooralsnog, omdat ik wel steeds meer met werk bezig ben (vooral in mijn hoofd) en dat ik moet oppassen dat ik er niet de hele week mee bezig ga zijn.

Ik heb afgelopen week therapie via de laptop gehad en het is me best goed bevallen. De verbinding was gelukkig goed. For the time being is het wel een oplossing.

@ Tobbie: Hoe gaat het nu? Heb je wel nog contact met familie of vrienden?
Ik ben een cursus (van vorig jaar) weer aan het oppakken. Wil hem toch graag afmaken en het is een goede afleiding.

Hoe gaat het met de rest?

:hug: :hug: :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
:hug: :hug: :hug: voor iedereen en in het bijzonder voor Snow (omdat ik las dat je 't nu even kan gebruiken).

Ik hoop morgen even inhoudelijk te reageren; vandaag al de hele dag knallende koppijn.
:hug:

Ik heb maar wat leuke dingen besteld om mezelf op te vrolijken. Morgen of overmorgen komt het pakketje!
Alle reacties Link kopieren
:hug:

Ik hoop dat dat je wat afleiding biedt Snow!
Forever is a hell of a long time

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven