Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 22 december 2016 om 10:23
Goedemorgen, mooie en sterke vrouwen hier!
Hoewel ik dit topic soms los moet laten merk ik dat het mij niet los laat. Dat is voor een deel heel pijnlijk - want sommige dingen gun je niemand - maar de herkenning is ook geruststellend, ik ben dus niet de enige die zich zo voelt, het is dus niet zo raar.
Knuf, fijn dat het gisteren zo goed ging! Ook fijn dat je zo'n goed gesprek hebt gehad met vriend en vriend-van-vriend. Ik lees dat zowel Rhae als jij en ook anderen hier een partner hebben waar ze op kunnen leunen, en dat vind ik mooi.
Ik merk dat ik zelf altijd relaties aangegaan ben met mannen die op het eerste gezicht heel anders leken dan mijn moeder, maar dat uiteindelijk niet waren. En ik dus hetzelfde gedrag bleef vertonen. Mijn man, de vader van mijn kinderen, is wel anders, en gelukkig een hele goede vader. Hij heeft echter zo zijn eigen issues en ik kan, als het met mij niet goed gaat, niet op hem rekenen. Dan loopt hij weg. Dat neem ik hem niet kwalijk, maar ik mis dat wel. Hoe zien jullie dat?
Hoewel ik dit topic soms los moet laten merk ik dat het mij niet los laat. Dat is voor een deel heel pijnlijk - want sommige dingen gun je niemand - maar de herkenning is ook geruststellend, ik ben dus niet de enige die zich zo voelt, het is dus niet zo raar.
Knuf, fijn dat het gisteren zo goed ging! Ook fijn dat je zo'n goed gesprek hebt gehad met vriend en vriend-van-vriend. Ik lees dat zowel Rhae als jij en ook anderen hier een partner hebben waar ze op kunnen leunen, en dat vind ik mooi.
Ik merk dat ik zelf altijd relaties aangegaan ben met mannen die op het eerste gezicht heel anders leken dan mijn moeder, maar dat uiteindelijk niet waren. En ik dus hetzelfde gedrag bleef vertonen. Mijn man, de vader van mijn kinderen, is wel anders, en gelukkig een hele goede vader. Hij heeft echter zo zijn eigen issues en ik kan, als het met mij niet goed gaat, niet op hem rekenen. Dan loopt hij weg. Dat neem ik hem niet kwalijk, maar ik mis dat wel. Hoe zien jullie dat?
donderdag 22 december 2016 om 10:32
@Koontz. Ik heb heel veel aan mijn vriend. Hij en een paar vriendinnen zijn altijd gebleven, hoe onbegrijpelijk ik dat ook vond soms. Ik denk dat het een kwestie is van de juiste mensen tegenkomen, een kwestie van toeval. Het lijkt me heel moeilijk om niet op je man te kunnen rekenen. Weglopen is voor hem een optie, omdat jij het probleem dan oplost? Wat als jij ook wegloopt. Wat doet hij dan? Waarom neem je het hem niet kwalijk? Als je veel herkenning vindt in dit topic, heb jij toch net zo goed 'issues'? Ben jij er wel voor hem als hij last van zijn dingen heeft? Sorry, veel vragen.
donderdag 22 december 2016 om 10:37
quote:Snowfall schreef op 22 december 2016 @ 10:28:
Gewoon elke maand advent!
Of een héle grote kerstadventkalender Met 365 vakjes
Of van nu tot de lente, en dan een nieuwe maken tot de zomer, en dan een tot de kerst. Mogelijkheden genoeg!
Hé, da's raar. Ik wilde het berichtje plaatsen en nu heb ik ineens een gesplitst scherm. Even kijken of 'ie er toch komt.
Gewoon elke maand advent!
Of een héle grote kerstadventkalender Met 365 vakjes
Of van nu tot de lente, en dan een nieuwe maken tot de zomer, en dan een tot de kerst. Mogelijkheden genoeg!
Hé, da's raar. Ik wilde het berichtje plaatsen en nu heb ik ineens een gesplitst scherm. Even kijken of 'ie er toch komt.
donderdag 22 december 2016 om 10:42
@Koontz, ik vind het al heel knap dat je het patroon doorzag en een partner hebt gevonden die goed voor je is. Ik weet niet hoe het in jullie relatie gaat, maar kun je aangeven waarmee je man je, heel concreet, kan helpen? Van een knuffel tot de kids naar bed brengen tot luisteren, zeg maar? Dat reik je hem de hand, zeg maar. Want misschien is het voor hem heel overweldigend om te zien dat jij het moeilijk hebt en weet hij daarom niet wat hij kan of moet doen.
@Knuffelbeertjes, ik ben thuis vandaag. Ik heb vrij tot januari. Eigenlijk moet ik nog wel wat werk afronden, maar ik zit te dubben om dat later te doen en vandaag naar de bios te gaan en alvast wat boodschappen te halen. Ik moet eigenlijk werken van mezelf, maar in de kerstvakantie ga ik niet naar de bios want dan is het te druk (denk ik, maar misschien is het dat nu ook wel). Nu een kopje koffie en er eens over na denken. En een boodschappenlijstje maken.
@Knuffelbeertjes, ik ben thuis vandaag. Ik heb vrij tot januari. Eigenlijk moet ik nog wel wat werk afronden, maar ik zit te dubben om dat later te doen en vandaag naar de bios te gaan en alvast wat boodschappen te halen. Ik moet eigenlijk werken van mezelf, maar in de kerstvakantie ga ik niet naar de bios want dan is het te druk (denk ik, maar misschien is het dat nu ook wel). Nu een kopje koffie en er eens over na denken. En een boodschappenlijstje maken.
donderdag 22 december 2016 om 11:06
quote:Snowfall schreef op 22 december 2016 @ 10:32:
@Koontz. Ik heb heel veel aan mijn vriend. Hij en een paar vriendinnen zijn altijd gebleven, hoe onbegrijpelijk ik dat ook vond soms. Ik denk dat het een kwestie is van de juiste mensen tegenkomen, een kwestie van toeval. Het lijkt me heel moeilijk om niet op je man te kunnen rekenen. Weglopen is voor hem een optie, omdat jij het probleem dan oplost? Wat als jij ook wegloopt. Wat doet hij dan? Waarom neem je het hem niet kwalijk? Als je veel herkenning vindt in dit topic, heb jij toch net zo goed 'issues'? Ben jij er wel voor hem als hij last van zijn dingen heeft? Sorry, veel vragen.Geen probleem, maar ik wil ook Knuffelbeertjes topic niet vervuilen. Herkenning vind ik hier omdat ik in mijn jeugd ook een en ander heb meegemaakt (overigens geen seksueel misbruik, gelukkig) en dat mij heeft beschadigd. Dus ja, ik heb zeker 'issues'. Een van de gevolgen hiervan is dat ik me altijd verantwoordelijk voel voor alles. Dus ik loop niet weg, ik probeer het inderdaad op te lossen. En ben ik er voor hem als hij last van zijn dingen heeft....ja en nee. Ik probeer zijn dingen voor hem weg te nemen, liefst lastige situaties voor hem gewoon voor te zijn, maar ik weet als ik heel eerlijk ben niet of ik er echt voor hem ben, ik weet niet of ik dat kan.
@Koontz. Ik heb heel veel aan mijn vriend. Hij en een paar vriendinnen zijn altijd gebleven, hoe onbegrijpelijk ik dat ook vond soms. Ik denk dat het een kwestie is van de juiste mensen tegenkomen, een kwestie van toeval. Het lijkt me heel moeilijk om niet op je man te kunnen rekenen. Weglopen is voor hem een optie, omdat jij het probleem dan oplost? Wat als jij ook wegloopt. Wat doet hij dan? Waarom neem je het hem niet kwalijk? Als je veel herkenning vindt in dit topic, heb jij toch net zo goed 'issues'? Ben jij er wel voor hem als hij last van zijn dingen heeft? Sorry, veel vragen.Geen probleem, maar ik wil ook Knuffelbeertjes topic niet vervuilen. Herkenning vind ik hier omdat ik in mijn jeugd ook een en ander heb meegemaakt (overigens geen seksueel misbruik, gelukkig) en dat mij heeft beschadigd. Dus ja, ik heb zeker 'issues'. Een van de gevolgen hiervan is dat ik me altijd verantwoordelijk voel voor alles. Dus ik loop niet weg, ik probeer het inderdaad op te lossen. En ben ik er voor hem als hij last van zijn dingen heeft....ja en nee. Ik probeer zijn dingen voor hem weg te nemen, liefst lastige situaties voor hem gewoon voor te zijn, maar ik weet als ik heel eerlijk ben niet of ik er echt voor hem ben, ik weet niet of ik dat kan.
donderdag 22 december 2016 om 11:10
Ik ben er ook weer, en alles bijgelezen.
Nacht met knuffelbeer, maar dan een echte
Knuf, wat heb je dat goed gedaan gisteren.
Hanke, zo herkenbaar wat je een paar pagina's geleden schreef over 'niksig contact'. Dat is iets waar ik ook helemaal niet tegen kan, dat drukt bij mij ook op allerlei triggerknoppen.. en die jonge delen die geen taal hebben.... herkenbaar.
Nog aan het nadenken over het onderwerp straf en slechte mensen, mensen zijn niet slecht maar wel sommige dingen die ze doen, schrijven jullie. Ik heb zo iemand in mijn leven, en ik kom er maar niet uit wat nou eigenlijk waar is. Dat wat hij heeft gedaan, maar daar heeft hij uitleg bij, en die vind ik deels wel aannemelijk, maar toch, het blijft me dwarszitten vanwege de gevolgen. Klinkt misschien vaag, maar niet voor degenen die meer van mij weten. Sorry voor de vaagheid. Iemand die iets echt fouts doet verdient liefde en begrip, dat geef ik en dat heb ik, maar toch. De gevolgen zijn zo groot en moeilijk, in het heden. (ik doel hier niet op vroeger.)
Sorry voor weer eigen dingen in jouw topic, Knuf.
Nacht met knuffelbeer, maar dan een echte
Knuf, wat heb je dat goed gedaan gisteren.
Hanke, zo herkenbaar wat je een paar pagina's geleden schreef over 'niksig contact'. Dat is iets waar ik ook helemaal niet tegen kan, dat drukt bij mij ook op allerlei triggerknoppen.. en die jonge delen die geen taal hebben.... herkenbaar.
Nog aan het nadenken over het onderwerp straf en slechte mensen, mensen zijn niet slecht maar wel sommige dingen die ze doen, schrijven jullie. Ik heb zo iemand in mijn leven, en ik kom er maar niet uit wat nou eigenlijk waar is. Dat wat hij heeft gedaan, maar daar heeft hij uitleg bij, en die vind ik deels wel aannemelijk, maar toch, het blijft me dwarszitten vanwege de gevolgen. Klinkt misschien vaag, maar niet voor degenen die meer van mij weten. Sorry voor de vaagheid. Iemand die iets echt fouts doet verdient liefde en begrip, dat geef ik en dat heb ik, maar toch. De gevolgen zijn zo groot en moeilijk, in het heden. (ik doel hier niet op vroeger.)
Sorry voor weer eigen dingen in jouw topic, Knuf.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 22 december 2016 om 11:11
[quote]Tobbert schreef op 22 december 2016 @ 10:42:
@Koontz, ik vind het al heel knap dat je het patroon doorzag en een partner hebt gevonden die goed voor je is. Ik weet niet hoe het in jullie relatie gaat, maar kun je aangeven waarmee je man je, heel concreet, kan helpen? Van een knuffel tot de kids naar bed brengen tot luisteren, zeg maar? Dat reik je hem de hand, zeg maar. Want misschien is het voor hem heel overweldigend om te zien dat jij het moeilijk hebt en weet hij daarom niet wat hij kan of moet doen.
Ja, dat is het wel, hij heeft ook wel eens gezegd dat hij daar slecht tegen kan. Concreet denk ik dat wat ik vooral zou willen dat hij een keer echt luistert, me een keer echt ziet, er voor me is als ik het moeilijk heb in plaats van weg te lopen of boos te worden. Dat laatste is onmacht, dat snap ik heus wel. Hij doet heel veel, is een prima vader en een leuke man. Alleen niet iemand waar ik af en toe eens op te leunen.
@Koontz, ik vind het al heel knap dat je het patroon doorzag en een partner hebt gevonden die goed voor je is. Ik weet niet hoe het in jullie relatie gaat, maar kun je aangeven waarmee je man je, heel concreet, kan helpen? Van een knuffel tot de kids naar bed brengen tot luisteren, zeg maar? Dat reik je hem de hand, zeg maar. Want misschien is het voor hem heel overweldigend om te zien dat jij het moeilijk hebt en weet hij daarom niet wat hij kan of moet doen.
Ja, dat is het wel, hij heeft ook wel eens gezegd dat hij daar slecht tegen kan. Concreet denk ik dat wat ik vooral zou willen dat hij een keer echt luistert, me een keer echt ziet, er voor me is als ik het moeilijk heb in plaats van weg te lopen of boos te worden. Dat laatste is onmacht, dat snap ik heus wel. Hij doet heel veel, is een prima vader en een leuke man. Alleen niet iemand waar ik af en toe eens op te leunen.
donderdag 22 december 2016 om 11:18
@Elmervrouw, je kunt zijn uitleg accepteren en hem tegelijkertijd toch niet vergeven voor wat diegene heeft gedaan. Dat vind ik met pestkoppen. Ze hadden het vast moeilijk thuis (van sommigen weet ik dat), dus ik snap dat ze ergens op wilden (moesten) afreageren. Er zijn er zelfs geweest die me later hun excuses hebben aangeboden. Die heb ik geaccepteerd, maar ik vergeef hen niet voor het gepest. Dat staat er los van. (Ik geloof sowieso niet echt in vergeving.) Maar het is wel helend als ze inzien dat ZIJ verkeerd zaten.
@Koontz, heb je vriendinnen waar je wel op kan steunen? Het lijkt me nogal eenzaam als je dat niet hebt?
@Koontz, heb je vriendinnen waar je wel op kan steunen? Het lijkt me nogal eenzaam als je dat niet hebt?
donderdag 22 december 2016 om 11:20
quote:Elmervrouw schreef op 22 december 2016 @ 11:10:
Ik ben er ook weer, en alles bijgelezen.
Nacht met knuffelbeer, maar dan een echte
Knuf, wat heb je dat goed gedaan gisteren.
Hanke, zo herkenbaar wat je een paar pagina's geleden schreef over 'niksig contact'. Dat is iets waar ik ook helemaal niet tegen kan, dat drukt bij mij ook op allerlei triggerknoppen.. en die jonge delen die geen taal hebben.... herkenbaar.
Nog aan het nadenken over het onderwerp straf en slechte mensen, mensen zijn niet slecht maar wel sommige dingen die ze doen, schrijven jullie. Ik heb zo iemand in mijn leven, en ik kom er maar niet uit wat nou eigenlijk waar is. Dat wat hij heeft gedaan, maar daar heeft hij uitleg bij, en die vind ik deels wel aannemelijk, maar toch, het blijft me dwarszitten vanwege de gevolgen. Klinkt misschien vaag, maar niet voor degenen die meer van mij weten. Sorry voor de vaagheid. Iemand die iets echt fouts doet verdient liefde en begrip, dat geef ik en dat heb ik, maar toch. De gevolgen zijn zo groot en moeilijk, in het heden. (ik doel hier niet op vroeger.)
Sorry voor weer eigen dingen in jouw topic, Knuf.
Liefde en begrip voor iemand die iets verkeerds doet, dat zelf inziet en er spijt van heeft, ja. Maar wat nu als die persoon helemaal niet in staat is om in te zien hoe verkeerd het was en wat de gevolgen voor anderen zijn? En zelfs als die persoon wel een verklaring heeft voor wat er gebeurd is, al dan niet aannemelijk, verandert dat dan iets aan de gevolgen en de pijn die het veroorzaakt heeft? Ik vind dat lastig hoor.
Ik zie in dat degene die mij in mijn jeugd zo beschadigd heeft daar wellicht zelf niet zo veel aan kan doen, omdat zij nog erger meegemaakt had. Ik koester geen boosheid en durf zelfs te zeggen dat ik van haar hou. Dat wil niet zeggen dat ik niet boos ben om wat mij overkomen is en ik niet nog heel veel woede en verdriet voel.
Oh, en ik ben ook Knuf's topic aan het vervuilen vandaag. Tijd om weer even weg te lopen van het toetsenbord!
Ik ben er ook weer, en alles bijgelezen.
Nacht met knuffelbeer, maar dan een echte
Knuf, wat heb je dat goed gedaan gisteren.
Hanke, zo herkenbaar wat je een paar pagina's geleden schreef over 'niksig contact'. Dat is iets waar ik ook helemaal niet tegen kan, dat drukt bij mij ook op allerlei triggerknoppen.. en die jonge delen die geen taal hebben.... herkenbaar.
Nog aan het nadenken over het onderwerp straf en slechte mensen, mensen zijn niet slecht maar wel sommige dingen die ze doen, schrijven jullie. Ik heb zo iemand in mijn leven, en ik kom er maar niet uit wat nou eigenlijk waar is. Dat wat hij heeft gedaan, maar daar heeft hij uitleg bij, en die vind ik deels wel aannemelijk, maar toch, het blijft me dwarszitten vanwege de gevolgen. Klinkt misschien vaag, maar niet voor degenen die meer van mij weten. Sorry voor de vaagheid. Iemand die iets echt fouts doet verdient liefde en begrip, dat geef ik en dat heb ik, maar toch. De gevolgen zijn zo groot en moeilijk, in het heden. (ik doel hier niet op vroeger.)
Sorry voor weer eigen dingen in jouw topic, Knuf.
Liefde en begrip voor iemand die iets verkeerds doet, dat zelf inziet en er spijt van heeft, ja. Maar wat nu als die persoon helemaal niet in staat is om in te zien hoe verkeerd het was en wat de gevolgen voor anderen zijn? En zelfs als die persoon wel een verklaring heeft voor wat er gebeurd is, al dan niet aannemelijk, verandert dat dan iets aan de gevolgen en de pijn die het veroorzaakt heeft? Ik vind dat lastig hoor.
Ik zie in dat degene die mij in mijn jeugd zo beschadigd heeft daar wellicht zelf niet zo veel aan kan doen, omdat zij nog erger meegemaakt had. Ik koester geen boosheid en durf zelfs te zeggen dat ik van haar hou. Dat wil niet zeggen dat ik niet boos ben om wat mij overkomen is en ik niet nog heel veel woede en verdriet voel.
Oh, en ik ben ook Knuf's topic aan het vervuilen vandaag. Tijd om weer even weg te lopen van het toetsenbord!
donderdag 22 december 2016 om 11:23
Koontz en Snow, deze persoon (vader van mijn kinderen) ziet en voelt wel degelijk hoe zwaar en erg de gevolgen zijn, en wil alles goedmaken, op allerlei manieren. Dat wel en dat kan ik ook voelen. Eigenlijk zijn voor allevier de gevolgen heel groot en zijn alle partijen beschadigd, zou je kunnen zeggen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 22 december 2016 om 11:24
@Koontz, heb je vriendinnen waar je wel op kan steunen? Het lijkt me nogal eenzaam als je dat niet hebt?[/quote]
Nee, niet echt. Ik heb nooit iets over mijn jeugd verteld of de dingen waar ik nu nog mee worstel. Schaamte, schuldgevoel, al dan niet misplaatste loyaliteit.
Dus ik heb zeker wel vriendinnen en andere mensen waar ik een band mee heb, maar die komen eerder bij mij met hun problemen. Dat ligt aan mij, ik kan/wil niet te veel zeggen. Daarom ben ik ook blij met dit topic, al vind ik het ontzettend angstig.
Nee, niet echt. Ik heb nooit iets over mijn jeugd verteld of de dingen waar ik nu nog mee worstel. Schaamte, schuldgevoel, al dan niet misplaatste loyaliteit.
Dus ik heb zeker wel vriendinnen en andere mensen waar ik een band mee heb, maar die komen eerder bij mij met hun problemen. Dat ligt aan mij, ik kan/wil niet te veel zeggen. Daarom ben ik ook blij met dit topic, al vind ik het ontzettend angstig.
donderdag 22 december 2016 om 11:25
Degene die mij in mijn jeugd zo beschadigd heeft is overleden toen ik net 19 was, en er is dus geen enkele mogelijkheid meer om nog met hem te kunnen praten. Geen idee of hij besefte wat hij deed of wat voor gevolgen het had. Mijn moeder leeft nog wel, maar daar is geen inhoudelijk gesprek mee mogelijk. Genoeg geprobeerd..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 22 december 2016 om 11:26
@Elmervrouw, zijn de manieren waarop hij het goed wil maken acceptabel voor jou? (Ik ken je verhaal uit andere topics.) Je kunt misschien ingaan op zijn goedmakerij, tot hoeverre jij daar iets aan hebt, en niet verder. Ik denk dat het vrijwel onmogelijk is om hem opnieuw te vertrouwen. Dat gaat te ver (dat denk ik tenminste).
donderdag 22 december 2016 om 11:28
Ik vind het ook allemaal heel, heel lastig en ik worstel er flink mee.
Nou ja, mijn moeder heb ik 'ergens geparkeerd', ofwel ik zet het opzij en druk het weg, maar wat de andere persoon betreft: die is wel meer in de buurt nu dan in de afgelopen jaren, en het geeft heel veel verwarring.
Nu moet ik ophouden, want het is niet mijn topic.
Nou ja, mijn moeder heb ik 'ergens geparkeerd', ofwel ik zet het opzij en druk het weg, maar wat de andere persoon betreft: die is wel meer in de buurt nu dan in de afgelopen jaren, en het geeft heel veel verwarring.
Nu moet ik ophouden, want het is niet mijn topic.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 22 december 2016 om 11:29
donderdag 22 december 2016 om 11:32
Wat gaat het snel.
@Koontz. Waardevol topic he? Vind ik ook.
Is dat niet zwaar, om er wel te zijn voor anderen met problemen maar andersom niet bij hen terecht te kunnen/willen? Misschien is dit topic een stap in die richting voor jou. Ik vond het eng om het er met m'n beste vriendin over te praten, maar ik wilde het wel vertellen, zodat zij ook begrijpt dat ik vanaf toen (ik hoorde het pas een aantal jaar geleden) wat apart reageerde als misbruik ergens ter sprake kwam of als er iets over op tv was, etc. Een andere vriendin die ik het verteld heb, vertelde mij toen dat zij hetzelfde heeft meegemaakt. De band met haar is toen eigenlijk veel dieper geworden.
@Koontz. Waardevol topic he? Vind ik ook.
Is dat niet zwaar, om er wel te zijn voor anderen met problemen maar andersom niet bij hen terecht te kunnen/willen? Misschien is dit topic een stap in die richting voor jou. Ik vond het eng om het er met m'n beste vriendin over te praten, maar ik wilde het wel vertellen, zodat zij ook begrijpt dat ik vanaf toen (ik hoorde het pas een aantal jaar geleden) wat apart reageerde als misbruik ergens ter sprake kwam of als er iets over op tv was, etc. Een andere vriendin die ik het verteld heb, vertelde mij toen dat zij hetzelfde heeft meegemaakt. De band met haar is toen eigenlijk veel dieper geworden.
donderdag 22 december 2016 om 11:33
quote:Elmervrouw schreef op 22 december 2016 @ 11:23:
Koontz en Snow, deze persoon (vader van mijn kinderen) ziet en voelt wel degelijk hoe zwaar en erg de gevolgen zijn, en wil alles goedmaken, op allerlei manieren. Dat wel en dat kan ik ook voelen. Eigenlijk zijn voor allevier de gevolgen heel groot en zijn alle partijen beschadigd, zou je kunnen zeggen.Ik ken je verhaal wel een beetje, Elmervrouw. Knap dat je nog zo mild over de vader van je kinderen kunt schrijven. Dat zegt wat over jou.
Koontz en Snow, deze persoon (vader van mijn kinderen) ziet en voelt wel degelijk hoe zwaar en erg de gevolgen zijn, en wil alles goedmaken, op allerlei manieren. Dat wel en dat kan ik ook voelen. Eigenlijk zijn voor allevier de gevolgen heel groot en zijn alle partijen beschadigd, zou je kunnen zeggen.Ik ken je verhaal wel een beetje, Elmervrouw. Knap dat je nog zo mild over de vader van je kinderen kunt schrijven. Dat zegt wat over jou.
donderdag 22 december 2016 om 11:34
donderdag 22 december 2016 om 11:36
quote:Snowfall schreef op 22 december 2016 @ 11:32:
Wat gaat het snel.
@Koontz. Waardevol topic he? Vind ik ook.
Is dat niet zwaar, om er wel te zijn voor anderen met problemen maar andersom niet bij hen terecht te kunnen/willen? Misschien is dit topic een stap in die richting voor jou. Ik vond het eng om het er met m'n beste vriendin over te praten, maar ik wilde het wel vertellen, zodat zij ook begrijpt dat ik vanaf toen (ik hoorde het pas een aantal jaar geleden) wat apart reageerde als misbruik ergens ter sprake kwam of als er iets over op tv was, etc. Een andere vriendin die ik het verteld heb, vertelde mij toen dat zij hetzelfde heeft meegemaakt. De band met haar is toen eigenlijk veel dieper geworden.Ik weet niet of het perse zwaar is, of meer uit zelfbescherming, of lafheid. Ik ben doodsbang voor wat er allemaal gebeurt als ik die muren iets laat zakken. Dat heb ik op dit topic al.
Wat gaat het snel.
@Koontz. Waardevol topic he? Vind ik ook.
Is dat niet zwaar, om er wel te zijn voor anderen met problemen maar andersom niet bij hen terecht te kunnen/willen? Misschien is dit topic een stap in die richting voor jou. Ik vond het eng om het er met m'n beste vriendin over te praten, maar ik wilde het wel vertellen, zodat zij ook begrijpt dat ik vanaf toen (ik hoorde het pas een aantal jaar geleden) wat apart reageerde als misbruik ergens ter sprake kwam of als er iets over op tv was, etc. Een andere vriendin die ik het verteld heb, vertelde mij toen dat zij hetzelfde heeft meegemaakt. De band met haar is toen eigenlijk veel dieper geworden.Ik weet niet of het perse zwaar is, of meer uit zelfbescherming, of lafheid. Ik ben doodsbang voor wat er allemaal gebeurt als ik die muren iets laat zakken. Dat heb ik op dit topic al.
donderdag 22 december 2016 om 11:36
quote:Elmervrouw schreef op 22 december 2016 @ 11:10:
Nog aan het nadenken over het onderwerp straf en slechte mensen, mensen zijn niet slecht maar wel sommige dingen die ze doen, schrijven jullie. Ik heb zo iemand in mijn leven, en ik kom er maar niet uit wat nou eigenlijk waar is. Dat wat hij heeft gedaan, maar daar heeft hij uitleg bij, en die vind ik deels wel aannemelijk, maar toch, het blijft me dwarszitten vanwege de gevolgen. Klinkt misschien vaag, maar niet voor degenen die meer van mij weten. Sorry voor de vaagheid. Iemand die iets echt fouts doet verdient liefde en begrip, dat geef ik en dat heb ik, maar toch. De gevolgen zijn zo groot en moeilijk, in het heden. (ik doel hier niet op vroeger.)Ik begrijp niet waar je op doelt, maar hier mijn gedachtes (en die zijn ook niet meer dan dat). Goed of fout zijn, volgens mij, twee begrippen die dingen verabsoluteren, zwart-wit maken, in een wereld waar alleen grijstinten zijn en zwart en wit niet bestaan. Wat maakt dat we dingen als goed of kwaad zien (of welke grijstint in het midden dan ook), hangt samen met wat we belangrijk vinden. Onze waarden en normen. Daarvan delen we er een boel, maar sommige ook niet of we leggen accenten anders. Bovendien is een handeling niet zomaar iets; die vindt plaats in een bepaalde tijd en omgeving, en heeft bovendien allerlei gevolgen. Soms kunnen mensen met de beste bedoelingen iets doen wat verkeerd is, of verkeerd uitpakt, of gevolgen heeft die iemand niet voorzien heeft en ook niet heeft gewild. En sommige handelingen zouden in situatie A prima zijn, terwijl exact hetzelfde in situatie B de plank misslaat. En soms ziet iemand geen andere oplossing dan de minst slechte optie kiezen (ook al zouden er betere zijn, soms zie je die niet). Tot slot is een persoon niet te vereenzelvigen met één handeling. Da's een moment opname. Je luistert ook naar het hele liedje, niet naar één noot. Nou ja, wat ik probeer aan te geven, is dus dat het niet zo makkelijk is om een handeling of persoon te beoordelen. Er zijn vele kanten aan. Voor degene die het gedaan heeft, maar ook voor wie er iets over vindt. Dus het is simpelweg niet simpel, denk ik. Daarvoor zitten mensen en de wereld te ingewikkeld in elkaar. Maar ik loop wel het risico dat ik hier de plank missla, omdat ik niet weet waar je op doelde. In dat geval is het niet bedoeld om je van streek te maken! Voel je vrij om me te negeren. Het lijkt me overigens een moeilijke situatie, veel sterkte gewenst.
Nog aan het nadenken over het onderwerp straf en slechte mensen, mensen zijn niet slecht maar wel sommige dingen die ze doen, schrijven jullie. Ik heb zo iemand in mijn leven, en ik kom er maar niet uit wat nou eigenlijk waar is. Dat wat hij heeft gedaan, maar daar heeft hij uitleg bij, en die vind ik deels wel aannemelijk, maar toch, het blijft me dwarszitten vanwege de gevolgen. Klinkt misschien vaag, maar niet voor degenen die meer van mij weten. Sorry voor de vaagheid. Iemand die iets echt fouts doet verdient liefde en begrip, dat geef ik en dat heb ik, maar toch. De gevolgen zijn zo groot en moeilijk, in het heden. (ik doel hier niet op vroeger.)Ik begrijp niet waar je op doelt, maar hier mijn gedachtes (en die zijn ook niet meer dan dat). Goed of fout zijn, volgens mij, twee begrippen die dingen verabsoluteren, zwart-wit maken, in een wereld waar alleen grijstinten zijn en zwart en wit niet bestaan. Wat maakt dat we dingen als goed of kwaad zien (of welke grijstint in het midden dan ook), hangt samen met wat we belangrijk vinden. Onze waarden en normen. Daarvan delen we er een boel, maar sommige ook niet of we leggen accenten anders. Bovendien is een handeling niet zomaar iets; die vindt plaats in een bepaalde tijd en omgeving, en heeft bovendien allerlei gevolgen. Soms kunnen mensen met de beste bedoelingen iets doen wat verkeerd is, of verkeerd uitpakt, of gevolgen heeft die iemand niet voorzien heeft en ook niet heeft gewild. En sommige handelingen zouden in situatie A prima zijn, terwijl exact hetzelfde in situatie B de plank misslaat. En soms ziet iemand geen andere oplossing dan de minst slechte optie kiezen (ook al zouden er betere zijn, soms zie je die niet). Tot slot is een persoon niet te vereenzelvigen met één handeling. Da's een moment opname. Je luistert ook naar het hele liedje, niet naar één noot. Nou ja, wat ik probeer aan te geven, is dus dat het niet zo makkelijk is om een handeling of persoon te beoordelen. Er zijn vele kanten aan. Voor degene die het gedaan heeft, maar ook voor wie er iets over vindt. Dus het is simpelweg niet simpel, denk ik. Daarvoor zitten mensen en de wereld te ingewikkeld in elkaar. Maar ik loop wel het risico dat ik hier de plank missla, omdat ik niet weet waar je op doelde. In dat geval is het niet bedoeld om je van streek te maken! Voel je vrij om me te negeren. Het lijkt me overigens een moeilijke situatie, veel sterkte gewenst.
