Psyche
alle pijlers
Paniek en angst
zaterdag 18 juli 2020 19:34
Hoi Allemaal,
Ik ben nieuw hier en ik lees wel regelmatig mee hier op het forum. Nu heb ik sinds vorig weekend, nadat het jaren is weggeweest, weer last van angst/paniekaanvallen. Als ik ze heb is het echt heel heftig. Ik heb ook wel een periode achter de rug waarin veel gebeurd is dus het is niet zo heel gek dat het nu opspeelt. Ik ben bij de huisarts geweest en die heeft me iets kalmerends voorgeschreven om even de cirkel weer te doorbreken. Ik zou graag van lotgenoten horen hoe zij weer uit zo'n periode zijn gekomen. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik weet met mijn verstand wel dat het over gaat maar als je er midden in zit lijkt het alsof het nooit meer over gaat. En dat maakt me nog het meest angstig
Hoor graag van jullie!
Elsbels
Ik ben nieuw hier en ik lees wel regelmatig mee hier op het forum. Nu heb ik sinds vorig weekend, nadat het jaren is weggeweest, weer last van angst/paniekaanvallen. Als ik ze heb is het echt heel heftig. Ik heb ook wel een periode achter de rug waarin veel gebeurd is dus het is niet zo heel gek dat het nu opspeelt. Ik ben bij de huisarts geweest en die heeft me iets kalmerends voorgeschreven om even de cirkel weer te doorbreken. Ik zou graag van lotgenoten horen hoe zij weer uit zo'n periode zijn gekomen. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik weet met mijn verstand wel dat het over gaat maar als je er midden in zit lijkt het alsof het nooit meer over gaat. En dat maakt me nog het meest angstig
Hoor graag van jullie!
Elsbels
woensdag 29 juli 2020 00:09
Wat naar! Die dwanggedachten over de angst herken ik ook wel! Je brein wil je steeds weer daar naartoe trekken op de een of andere manier.
Ja bij mij helpen de kalmeringsmiddelen wel om de storm in mijn hoofd wat te minderen. Ik word er lichamelijk én geestelijk rustiger van. Alleen hielp oxazepam dan weer helemaal niet...misschien scheelt het per middel. Ik heb die van jou nooit gehad.
Ik hoop echt voor je dat je ook weer wat rust krijgt in je hoofd. In zo'n periode zitten is topsport..weet er alles van.
woensdag 29 juli 2020 09:49
de ochtend is zo zwaar vind ik wordt wakker en dan ben je gelijk weer in dat werleldje wil ik er nou niet uit of lekker uitslapen ... zo raar om daar al gelijk
aan te denken gelijk er dus weer mee bezig ..is toch erg overal bij nadenken
hopelijk slijt dat wel en sta ik ooit weer op waarbij ik me dat soort dingen niet
afvraag en er niet meer mee bezig ben maar soms denk ik t is een gewoonte geworden welke rustgever gebruik je
aan te denken gelijk er dus weer mee bezig ..is toch erg overal bij nadenken
hopelijk slijt dat wel en sta ik ooit weer op waarbij ik me dat soort dingen niet
afvraag en er niet meer mee bezig ben maar soms denk ik t is een gewoonte geworden welke rustgever gebruik je
woensdag 29 juli 2020 10:50
Inderdaad! De ochtenden zijn het ergst (maar dat heb ik ook wel eens ergens gelezen dat de altijd zo is bij psychische klachten) je wordt dan wakker met een kater en meteen dat angstige, onrustige gevoel bah...goldster schreef: ↑29-07-2020 09:49de ochtend is zo zwaar vind ik wordt wakker en dan ben je gelijk weer in dat werleldje wil ik er nou niet uit of lekker uitslapen ... zo raar om daar al gelijk
aan te denken gelijk er dus weer mee bezig ..is toch erg overal bij nadenken
hopelijk slijt dat wel en sta ik ooit weer op waarbij ik me dat soort dingen niet
afvraag en er niet meer mee bezig ben maar soms denk ik t is een gewoonte geworden welke rustgever gebruik je
Ik heb Alprazolam (xanax)
woensdag 29 juli 2020 16:06
Dat onheilspellende had ik ook..dat er iets met mijn dietbaren zou gebeuren..constant angstig en bammmm afgelopen jaar plots mijn man overleden..hij was pas 39 .gevolg..nu nog banger .Elsbels84 schreef: ↑28-07-2020 22:34Ja ik slik ad's, al vanaf mijn 15de. Was er nu bijna vanaf en dan zal ook wel meespelen. Het is ook familiair bij ons, helaas. Ik heb nu de kalmeringsmiddelen echt nodig om de dag door te komen, anders slaan de stoppen weer door , door de angst.
Ik ben vooral bang dat er enge/ernstige dingen gebeuren met mij of mijn dierbaren. Een onheilspellend gevoel maakt zich meester van mij. Heb ook wel wat last van hypochondrie..dus speelt ook wel mee.
Jij dan?
Hele dagen door hyperventilatie..hartkloppingen . Waardoor ik banger ben en continu op elk klein dingetje in mn lichaam let en wekelijks bij de huisarts zit. Zij zeggen heb vertrouwen in je lichaam..maar makkelijk gezegd.
Bij t opstaan al soort misselijk,bang gevoel en 0.0 energie..alsof er iets ergs gaat gebeuren..en dit alles al vanaf 2010
woensdag 29 juli 2020 17:28
[quote=rammie post_id=31706089 time=1596031581 user_id=55465]
Dat onheilspellende had ik ook..dat er iets met mijn dietbaren zou gebeuren..constant angstig en bammmm afgelopen jaar plots mijn man overleden..hij was pas 39 .gevolg..nu nog banger .
Hele dagen door hyperventilatie..hartkloppingen . Waardoor ik banger ben en continu op elk klein dingetje in mn lichaam let en wekelijks bij de huisarts zit. Zij zeggen heb vertrouwen in je lichaam..maar makkelijk gezegd.
Bij t opstaan al soort misselijk,bang gevoel en 0.0 energie..alsof er iets ergs gaat gebeuren..en dit alles al vanaf 2010![😞]()
[/quote
Oh rammie.. wat verschrikkelijk! Wat een trauma is dat! Kan me voorstellen dat jij alle vertrouwen in je lichaam en het leven kwijt bent.
En het is heel makkelijk inderdaad om te zeggen "je moet vertrouwen hebben in je lichaam" maar je geest is zó overstuur waardoor dat gewoon niet lukt.
Ik hoop dat je goede psychische hulp kunt krijgen zodat je de klachten enigzins kunt temperen en er mee te leven valt.
Sterkte!
Dat onheilspellende had ik ook..dat er iets met mijn dietbaren zou gebeuren..constant angstig en bammmm afgelopen jaar plots mijn man overleden..hij was pas 39 .gevolg..nu nog banger .
Hele dagen door hyperventilatie..hartkloppingen . Waardoor ik banger ben en continu op elk klein dingetje in mn lichaam let en wekelijks bij de huisarts zit. Zij zeggen heb vertrouwen in je lichaam..maar makkelijk gezegd.
Bij t opstaan al soort misselijk,bang gevoel en 0.0 energie..alsof er iets ergs gaat gebeuren..en dit alles al vanaf 2010
[/quote
Oh rammie.. wat verschrikkelijk! Wat een trauma is dat! Kan me voorstellen dat jij alle vertrouwen in je lichaam en het leven kwijt bent.
En het is heel makkelijk inderdaad om te zeggen "je moet vertrouwen hebben in je lichaam" maar je geest is zó overstuur waardoor dat gewoon niet lukt.
Ik hoop dat je goede psychische hulp kunt krijgen zodat je de klachten enigzins kunt temperen en er mee te leven valt.
Sterkte!
woensdag 29 juli 2020 21:26
men rammie wat zwaar voor je .. kom je de dagen wel een beetje door?
elsbels gebruik je nu wel weer een ad ? of alleen de alpro>>> iedere dag
op t moment gebruik ik lorazepam maar echt helpen doet t niet ,maakt me lichaam wat rustiger maar de angst gedachten en t huilen gaat er dwars door heen
ik huil heel veel en mede door dat ik er maar ook mee bezig ben in me hoofd
wat ik voel en denk
iedere dag vind ik op t moment over leven
de avond al bang voor de ochtend
en t gaat maar wil me leven terug
hoe kom jij je dag door
elsbels gebruik je nu wel weer een ad ? of alleen de alpro>>> iedere dag
op t moment gebruik ik lorazepam maar echt helpen doet t niet ,maakt me lichaam wat rustiger maar de angst gedachten en t huilen gaat er dwars door heen
ik huil heel veel en mede door dat ik er maar ook mee bezig ben in me hoofd
wat ik voel en denk
iedere dag vind ik op t moment over leven
de avond al bang voor de ochtend
en t gaat maar wil me leven terug
hoe kom jij je dag door
woensdag 29 juli 2020 23:55
Goldster ik gebruikte al ad's (sertraline( maar was er bijna vanaf. Slikte nog maar 25 mg per dag terwijl ik op 200 mg heb gezeten. Nu in overleg met de huisarts naar 50 mg en we gaan zien of dat genoeg is ..de rustgevers zijn om de periode door te komen voordat de sertraline weer aanslaat met deze dosis.
Ik kom de dag door doordat er heel goed voor me gezorgd wordt, de zorg voor de kinderen wordt me uit handen genomen en ik slaap veel. Ben uitgeput door de angsten. Verder probeer ik afleiding te zoeken. Zingen helpt bij mij of een praatje maken met iemand.
Ik heb geen ervaring met lorazepam..alprazolam werkt bij mij redelijk goed. Als ik merk dat ik het weer tijd om die in te nemen merk ik dat ik weer angstiger en onrustiger wordt. Daarvan afbouwen gaan we later weer doen zegt de huisarts.
Huilen is soms wel lastig, kost een hoop energie. Maar het kan ook helpen! Tenminste ik voel me vaak daarna wel wat beter. Wat mij ook heel erg helpt is een dagboekje bijhouden. Daarin schrijf ik de positieve punten en de negatieve punten op van de dag..het helpt me relativeren..en je ziet dat er na hele slechte dagen ook weer goede komen.
Hoe kom jij de dagen door?
Ik kom de dag door doordat er heel goed voor me gezorgd wordt, de zorg voor de kinderen wordt me uit handen genomen en ik slaap veel. Ben uitgeput door de angsten. Verder probeer ik afleiding te zoeken. Zingen helpt bij mij of een praatje maken met iemand.
Ik heb geen ervaring met lorazepam..alprazolam werkt bij mij redelijk goed. Als ik merk dat ik het weer tijd om die in te nemen merk ik dat ik weer angstiger en onrustiger wordt. Daarvan afbouwen gaan we later weer doen zegt de huisarts.
Huilen is soms wel lastig, kost een hoop energie. Maar het kan ook helpen! Tenminste ik voel me vaak daarna wel wat beter. Wat mij ook heel erg helpt is een dagboekje bijhouden. Daarin schrijf ik de positieve punten en de negatieve punten op van de dag..het helpt me relativeren..en je ziet dat er na hele slechte dagen ook weer goede komen.
Hoe kom jij de dagen door?
donderdag 30 juli 2020 09:29
ik ben niet moe dat scheelt ,en probeer wel aardig wat te doen .als afleiding
maar t helpt niet zo veel me hoofdje raast door en huilen staat me steeds nader
zo bang dat ik nooit meer mezelf wordt .rot angstgedachte laat me steeds huilen
ik voel me veel somber of boos op dit alles en ook dat laat me vaak huilen
wanhoop .... ben er gewoon zoveel mee bezig in me hoofd en dat maakt me echt bang
idee dat ik nooit meer ergens anders aan kan denken of normaal opsta
me inspiratie is weg en ben best bang ook om dingen te doen
enkel maar omdat ik in me hoofd leef want doe ik de dingen die ik altijd deed
voelt t nu zo anders omdat ik me zelf niet ben
lijkt wel of ik mezelf beetje kwijt ben en dat maakt me bang
ik zit nu 3 weekjes aan aan de ad dus moet nog veel geduld hebben
maar t helpt niet zo veel me hoofdje raast door en huilen staat me steeds nader
zo bang dat ik nooit meer mezelf wordt .rot angstgedachte laat me steeds huilen
ik voel me veel somber of boos op dit alles en ook dat laat me vaak huilen
wanhoop .... ben er gewoon zoveel mee bezig in me hoofd en dat maakt me echt bang
idee dat ik nooit meer ergens anders aan kan denken of normaal opsta
me inspiratie is weg en ben best bang ook om dingen te doen
enkel maar omdat ik in me hoofd leef want doe ik de dingen die ik altijd deed
voelt t nu zo anders omdat ik me zelf niet ben
lijkt wel of ik mezelf beetje kwijt ben en dat maakt me bang
ik zit nu 3 weekjes aan aan de ad dus moet nog veel geduld hebben
donderdag 30 juli 2020 22:13
Kom net bij de voetreflextherapie vandaan..dat heeft even wel heel veel stress uit mijn lijf gevoerd. Rechtervoet deed ze eerst en deed me niet zoveel, behalve dat het ontspannend was. Toen ze mijn linkervoet deed raakte ik helemaal overspoeld door emoties, ik kreeg het ook ineens heel erg warm en het leek even alsof ik een paniekaanval kreeg.
Ik liet het maar over me heen komen en merkte dat het ook ineens weer wegzakte. Ook waren de aanrakingen daarna minder gevoelig. Heel gek. Ik voel me het rustigst in weken eigenlijk. Het kan een placebo effect zijn natuurlijk. Maar het blijkt dus wel dat je linkerkant de kant van de emoties is, en dit had ze me van tevoren niet verteld.
Ook vandaag gesprek gehad met de psych..waarschijnlijk sprake van een combinatie van een burn out, heftige periode, afbouwen medicijnen en gevoeligheid voor angsten. We gaan het traject starten. Moeten wel het afvallen in de gaten houden, in overleg met de huisarts ook. Er gaat nu een halve tot een kilo van af per dag...zo zie je maar wat stress doet met een lichaam.
Ik liet het maar over me heen komen en merkte dat het ook ineens weer wegzakte. Ook waren de aanrakingen daarna minder gevoelig. Heel gek. Ik voel me het rustigst in weken eigenlijk. Het kan een placebo effect zijn natuurlijk. Maar het blijkt dus wel dat je linkerkant de kant van de emoties is, en dit had ze me van tevoren niet verteld.
Ook vandaag gesprek gehad met de psych..waarschijnlijk sprake van een combinatie van een burn out, heftige periode, afbouwen medicijnen en gevoeligheid voor angsten. We gaan het traject starten. Moeten wel het afvallen in de gaten houden, in overleg met de huisarts ook. Er gaat nu een halve tot een kilo van af per dag...zo zie je maar wat stress doet met een lichaam.
donderdag 30 juli 2020 22:45
ja in het begin van deze periode viel ik ook heel veel af .mocht wel wat van af maar niet op zo manier vond dat echt niet leuk ging zelfs expres snoepen en veel eten
o dat klinkt lekker van je voetjes soms wil je echt van alles proberen om je weer goed te voelen denk dat ik ook ieder middeltje wat er te koop is heb geprobeerd
waarvoor gebruik jij eigenlijk de rustgever bij de AD worden je angsten erger en heb je er nog meer bij? onrust heb ik heel veel dat ik echt wil vluchten helaas helpt geen ene rustgever echt goed
ik voel me ook erg somber maar ik wordt echt niet goed van me hoofdje
zit net lekker buiten met visite en je beland gewoon tijdens gesprekken in je eigen hoofd je bent er zo echt de hele dag mee bezig verlang gewoon iedere keer naar me bedje om ff rust te krijgen ..overal gaat t met me mee naar de douche wc enz
en waar ik presies aan denk weet ik soms niet eens .maar wordt er echt bang van zo in me hoofd zitten
ben t soms heel zat
slaap je wel goed?
o dat klinkt lekker van je voetjes soms wil je echt van alles proberen om je weer goed te voelen denk dat ik ook ieder middeltje wat er te koop is heb geprobeerd
waarvoor gebruik jij eigenlijk de rustgever bij de AD worden je angsten erger en heb je er nog meer bij? onrust heb ik heel veel dat ik echt wil vluchten helaas helpt geen ene rustgever echt goed
ik voel me ook erg somber maar ik wordt echt niet goed van me hoofdje
zit net lekker buiten met visite en je beland gewoon tijdens gesprekken in je eigen hoofd je bent er zo echt de hele dag mee bezig verlang gewoon iedere keer naar me bedje om ff rust te krijgen ..overal gaat t met me mee naar de douche wc enz
en waar ik presies aan denk weet ik soms niet eens .maar wordt er echt bang van zo in me hoofd zitten
ben t soms heel zat
slaap je wel goed?
vrijdag 31 juli 2020 08:40
Ja ik ken het..de storm blijft in je hoofd razen of je nu wilt of niet. Gelukkig helpen bij mij de rustgevers wel enigzins om die storm een beetje te laten liggen.goldster schreef: ↑30-07-2020 22:45ja in het begin van deze periode viel ik ook heel veel af .mocht wel wat van af maar niet op zo manier vond dat echt niet leuk ging zelfs expres snoepen en veel eten
o dat klinkt lekker van je voetjes soms wil je echt van alles proberen om je weer goed te voelen denk dat ik ook ieder middeltje wat er te koop is heb geprobeerd
waarvoor gebruik jij eigenlijk de rustgever bij de AD worden je angsten erger en heb je er nog meer bij? onrust heb ik heel veel dat ik echt wil vluchten helaas helpt geen ene rustgever echt goed
ik voel me ook erg somber maar ik wordt echt niet goed van me hoofdje
zit net lekker buiten met visite en je beland gewoon tijdens gesprekken in je eigen hoofd je bent er zo echt de hele dag mee bezig verlang gewoon iedere keer naar me bedje om ff rust te krijgen ..overal gaat t met me mee naar de douche wc enz
en waar ik presies aan denk weet ik soms niet eens .maar wordt er echt bang van zo in me hoofd zitten
ben t soms heel zat
slaap je wel goed?
Ik heb ze nu omdat de ad's zijn verhoogd en dat weer even tijd nodig heeft om aan te slaan. Even om te overbruggen eigenlijk.
Ja ik slaap prima. Ook omdat ik er s avonds nog eentje inneem. Bovendien ben ik erg moe door de burn out klachten.
Slaap jij een beetje?
vrijdag 31 juli 2020 09:16
ja ik slaap we goed alleen de ochtend wordt ik 6 uur wakker en dan begint het vaak te malen kan nog wel even blijven liggen maar vind t zo erg dat ik weer in dat wereldje wakker wordt je denkt gelijk weer aan waar je in zit
meestal huil ik er van want wil graag wakker worden en niet dat je overal bij nadenkt
wat je gaat doen je douchen je aankleden ben zo bang dat dat nooit meer verdwijnt
en je weer zo opstaat en niet aan dit alles denk ben vaak overstuur de ochtend
ben ook wel erg depri erbij dus denk ook een depressie
meestal huil ik er van want wil graag wakker worden en niet dat je overal bij nadenkt
wat je gaat doen je douchen je aankleden ben zo bang dat dat nooit meer verdwijnt
en je weer zo opstaat en niet aan dit alles denk ben vaak overstuur de ochtend
ben ook wel erg depri erbij dus denk ook een depressie
vrijdag 31 juli 2020 09:27
Heb je verder wel hulp? Begeleiding van de huisarts? Mensen waar je op terug kunt vallen? Je bent nu ziek en hebt even extra steun nodig. Dit kan je niet alleen!goldster schreef: ↑31-07-2020 09:16ja ik slaap we goed alleen de ochtend wordt ik 6 uur wakker en dan begint het vaak te malen kan nog wel even blijven liggen maar vind t zo erg dat ik weer in dat wereldje wakker wordt je denkt gelijk weer aan waar je in zit
meestal huil ik er van want wil graag wakker worden en niet dat je overal bij nadenkt
wat je gaat doen je douchen je aankleden ben zo bang dat dat nooit meer verdwijnt
en je weer zo opstaat en niet aan dit alles denk ben vaak overstuur de ochtend
ben ook wel erg depri erbij dus denk ook een depressie
vrijdag 31 juli 2020 10:21
ja ik loop bij een spy maar kan er niet zoveel mee ja kan vertellen hoe ik me voel.
want heb verder geen problemen of wat dan ook
zal t moeten accepteren hoe ik me voel maar dat lukt me maar steeds niet
is ook van de ene op andere dag gekomen
na een stressvolle periode ..... zal t toch zelf moeten doen
heb veel steun van me gezinnetje wel
want heb verder geen problemen of wat dan ook
zal t moeten accepteren hoe ik me voel maar dat lukt me maar steeds niet
is ook van de ene op andere dag gekomen
na een stressvolle periode ..... zal t toch zelf moeten doen
heb veel steun van me gezinnetje wel
vrijdag 31 juli 2020 12:25
t is bij mij echt t denken wat me zo angst geeft t bewust zijn van me gedachten .. ook t verschrikkelijke rot/angst gevoel dat maar aanwezig is ..maakt me echt bang en overstuur . soms denk ik t is al ovver .maar houdt me zelf erin .door dat denken
maar ja t gaat niet uit ..loop veel met me ziel onder me arm wat verzinnen wat ik ga doen ..lijkt wel of niks meer vanzelf gaat .. helemaal in je eigen wereldje
vind ik pijnlijk er niet meer echt bij zijn ..voel me wat vervreemd niet meer mezelf
net of ik niet meer ben 24 uur per dag maar mee bezig vind t een opsessie lijken . steeds ook maar huilen dan ben ik echt ff bang dat t niet over gaat en altijd zo blijf denken je wordt er toch mee geconfronteert iedere ochtend .zal niet ineens veranderen van yeh ga me dag beginnen .heb ook veel herhalingsgedachten ben ik moe gaat t wel 10x in me gedachten ik ben moe .en dat is bij alles wel ... me hoofd heeft me over genomen...deed een curcus mindfulness maar vind t zo eng
ben dan nog meer bezig met wat ik denk en voel en daar moet ik juist vanaf.
heb geen negatieve gedachten ofzo maar loop meer te denken hoe pak ik me leven weer op en komt alles weer goed ga ik t vergeten.enz ook veel gesprekken met me zelf in me hoofd ..overal denk ik gewoon bij na en dan t bewust er van zijn muziek was me leven nu huil ik erbij geen idee waarom denk dat ik t allemaal een beetje kwijt ben ..niet meer weet hoe ik moet genieten gefrusteerd ook ..hoor ik mensen om me heen ben ik gewoon jaloers zo van waarom ben ik niet mezelf waarom is t gebeurd waarom zit ik tijdens een gesprek ook in me hoofd te denken zo van was ik maar mezelf of soms alleen maar woorden of een zin .liep van de week op t strand en ging alleen maar door me heen ik ben ziek .. en ja na 1x weet je dat wel haha ..denk hersenenen echt een loopje met me neemt ..heb t allemaal nog een keer gehad zo 10 jaar geleden ben toen door ad weer helemaal mezeld geworden en dat ook 10 jaar gebleven,
nu lijkt wel of ik niks meer durf alles is eng of voelt raar omdat je anders bent
doe alles wel maar samen met me hoofd erbij .want blijf denken over t denken lijkt wel geeft dan weer angst dat ik nooit meer huppelend door t leven ga .. want had t die 10 jaar top naar me zin ...ga vandaag me maar weer bezig houden wil wel wat doen maar eigenlijk niet op deze manier me eerst goed en mezelf weer voelen en niet steeds in dat hoofd zitten en bwust van gedachten ..bv met muziek de gedachten heey ik zing mee bij gapen o ik gaap wordt je niet goed toch van zelfs heey ik ben vrolijk komt nog niet voor jammer genoeg...maar men wat bewust ben ik er van allemaal ...hopelijk gaat ad wat aanslaan dat ik er niet meer zo bang van wordt en die gedachten er gewoon kan laten zijn ....nu anderhalve lora in genomen erg duf poe heey maar hoop beetje op rust al gaat er dan weer door me heen ben duf .. accepteer lijkt wel niks moeheid niet duf niet ... maak t mezelf erg moeilijk haha
maar ja t gaat niet uit ..loop veel met me ziel onder me arm wat verzinnen wat ik ga doen ..lijkt wel of niks meer vanzelf gaat .. helemaal in je eigen wereldje
vind ik pijnlijk er niet meer echt bij zijn ..voel me wat vervreemd niet meer mezelf
net of ik niet meer ben 24 uur per dag maar mee bezig vind t een opsessie lijken . steeds ook maar huilen dan ben ik echt ff bang dat t niet over gaat en altijd zo blijf denken je wordt er toch mee geconfronteert iedere ochtend .zal niet ineens veranderen van yeh ga me dag beginnen .heb ook veel herhalingsgedachten ben ik moe gaat t wel 10x in me gedachten ik ben moe .en dat is bij alles wel ... me hoofd heeft me over genomen...deed een curcus mindfulness maar vind t zo eng
ben dan nog meer bezig met wat ik denk en voel en daar moet ik juist vanaf.
heb geen negatieve gedachten ofzo maar loop meer te denken hoe pak ik me leven weer op en komt alles weer goed ga ik t vergeten.enz ook veel gesprekken met me zelf in me hoofd ..overal denk ik gewoon bij na en dan t bewust er van zijn muziek was me leven nu huil ik erbij geen idee waarom denk dat ik t allemaal een beetje kwijt ben ..niet meer weet hoe ik moet genieten gefrusteerd ook ..hoor ik mensen om me heen ben ik gewoon jaloers zo van waarom ben ik niet mezelf waarom is t gebeurd waarom zit ik tijdens een gesprek ook in me hoofd te denken zo van was ik maar mezelf of soms alleen maar woorden of een zin .liep van de week op t strand en ging alleen maar door me heen ik ben ziek .. en ja na 1x weet je dat wel haha ..denk hersenenen echt een loopje met me neemt ..heb t allemaal nog een keer gehad zo 10 jaar geleden ben toen door ad weer helemaal mezeld geworden en dat ook 10 jaar gebleven,
nu lijkt wel of ik niks meer durf alles is eng of voelt raar omdat je anders bent
doe alles wel maar samen met me hoofd erbij .want blijf denken over t denken lijkt wel geeft dan weer angst dat ik nooit meer huppelend door t leven ga .. want had t die 10 jaar top naar me zin ...ga vandaag me maar weer bezig houden wil wel wat doen maar eigenlijk niet op deze manier me eerst goed en mezelf weer voelen en niet steeds in dat hoofd zitten en bwust van gedachten ..bv met muziek de gedachten heey ik zing mee bij gapen o ik gaap wordt je niet goed toch van zelfs heey ik ben vrolijk komt nog niet voor jammer genoeg...maar men wat bewust ben ik er van allemaal ...hopelijk gaat ad wat aanslaan dat ik er niet meer zo bang van wordt en die gedachten er gewoon kan laten zijn ....nu anderhalve lora in genomen erg duf poe heey maar hoop beetje op rust al gaat er dan weer door me heen ben duf .. accepteer lijkt wel niks moeheid niet duf niet ... maak t mezelf erg moeilijk haha
zaterdag 1 augustus 2020 19:50
Ja ik ken het! Vreselijk is het! Een storm waar geen einde aan lijkt te komen. Nu had ik het gisteren nog zó slecht, echt een dag met alleen maar huilen en bang zijn. Vandaag ging 70 % beter en zo zullen er weer slechte dagen en goede dagen volgen. Als uiteindelijk de goede dagen maar steeds meer worden, dan weet je dat je aan het herstellen bent.goldster schreef: ↑31-07-2020 12:25t is bij mij echt t denken wat me zo angst geeft t bewust zijn van me gedachten .. ook t verschrikkelijke rot/angst gevoel dat maar aanwezig is ..maakt me echt bang en overstuur . soms denk ik t is al ovver .maar houdt me zelf erin .door dat denken
maar ja t gaat niet uit ..loop veel met me ziel onder me arm wat verzinnen wat ik ga doen ..lijkt wel of niks meer vanzelf gaat .. helemaal in je eigen wereldje
vind ik pijnlijk er niet meer echt bij zijn ..voel me wat vervreemd niet meer mezelf
net of ik niet meer ben 24 uur per dag maar mee bezig vind t een opsessie lijken . steeds ook maar huilen dan ben ik echt ff bang dat t niet over gaat en altijd zo blijf denken je wordt er toch mee geconfronteert iedere ochtend .zal niet ineens veranderen van yeh ga me dag beginnen .heb ook veel herhalingsgedachten ben ik moe gaat t wel 10x in me gedachten ik ben moe .en dat is bij alles wel ... me hoofd heeft me over genomen...deed een curcus mindfulness maar vind t zo eng
ben dan nog meer bezig met wat ik denk en voel en daar moet ik juist vanaf.
heb geen negatieve gedachten ofzo maar loop meer te denken hoe pak ik me leven weer op en komt alles weer goed ga ik t vergeten.enz ook veel gesprekken met me zelf in me hoofd ..overal denk ik gewoon bij na en dan t bewust er van zijn muziek was me leven nu huil ik erbij geen idee waarom denk dat ik t allemaal een beetje kwijt ben ..niet meer weet hoe ik moet genieten gefrusteerd ook ..hoor ik mensen om me heen ben ik gewoon jaloers zo van waarom ben ik niet mezelf waarom is t gebeurd waarom zit ik tijdens een gesprek ook in me hoofd te denken zo van was ik maar mezelf of soms alleen maar woorden of een zin .liep van de week op t strand en ging alleen maar door me heen ik ben ziek .. en ja na 1x weet je dat wel haha ..denk hersenenen echt een loopje met me neemt ..heb t allemaal nog een keer gehad zo 10 jaar geleden ben toen door ad weer helemaal mezeld geworden en dat ook 10 jaar gebleven,
nu lijkt wel of ik niks meer durf alles is eng of voelt raar omdat je anders bent
doe alles wel maar samen met me hoofd erbij .want blijf denken over t denken lijkt wel geeft dan weer angst dat ik nooit meer huppelend door t leven ga .. want had t die 10 jaar top naar me zin ...ga vandaag me maar weer bezig houden wil wel wat doen maar eigenlijk niet op deze manier me eerst goed en mezelf weer voelen en niet steeds in dat hoofd zitten en bwust van gedachten ..bv met muziek de gedachten heey ik zing mee bij gapen o ik gaap wordt je niet goed toch van zelfs heey ik ben vrolijk komt nog niet voor jammer genoeg...maar men wat bewust ben ik er van allemaal ...hopelijk gaat ad wat aanslaan dat ik er niet meer zo bang van wordt en die gedachten er gewoon kan laten zijn ....nu anderhalve lora in genomen erg duf poe heey maar hoop beetje op rust al gaat er dan weer door me heen ben duf .. accepteer lijkt wel niks moeheid niet duf niet ... maak t mezelf erg moeilijk haha
Wat ik je als tip kan meegeven ( en geloof me ik weet hoe moeilijk het is, en het lukt mij ook niet altijd) laat het over je heen komen, omarm het als iets wat nu, helaas, even bij je hoort. Zie het als een wolk die langskomt maar ook weer voorbij drijft. Hoe meer je je verzet, hoe erger het wordt is mijn ervaring. Ik wens je heel veel sterkte! En hopelijk slaan de ad's snel aan en krijg je rust.
Zet hem op!
zaterdag 1 augustus 2020 22:43
dank je voor je lieve berichtje
dat onarmen is me al vaker gezegd maar weet maar niet hoe ........... zou het zo graag willen t er laten zijn .probeer me de hele dag bezig te houden van alles te doen
wat ik altijd al deed . accepteren dat ik steeds bewust ben van me gedachten
soms gaat dat goed .waardeloos is t wel als je loopt te shoppen en je zit alleen maar in je hoofd en weet soms nog niet eens wat ik denk . en meestal loopt t dan weer uit op veel huilen wanhoop en angst dat t niet over gaat ... en begin je weer opnieuw want weer nieuwe stress.. hoop idd dat deze ad snel iets gaat doen want ben t zo zat
tv kijken lukt niet ...... hangen gedachten op de achtergrond lekker ff kunnen ontspannen>>>>>
dat onarmen is me al vaker gezegd maar weet maar niet hoe ........... zou het zo graag willen t er laten zijn .probeer me de hele dag bezig te houden van alles te doen
wat ik altijd al deed . accepteren dat ik steeds bewust ben van me gedachten
soms gaat dat goed .waardeloos is t wel als je loopt te shoppen en je zit alleen maar in je hoofd en weet soms nog niet eens wat ik denk . en meestal loopt t dan weer uit op veel huilen wanhoop en angst dat t niet over gaat ... en begin je weer opnieuw want weer nieuwe stress.. hoop idd dat deze ad snel iets gaat doen want ben t zo zat
tv kijken lukt niet ...... hangen gedachten op de achtergrond lekker ff kunnen ontspannen>>>>>
zondag 2 augustus 2020 10:37
Ik mag van die rustgevers 6 op een dag..vorige week toen ik het zó slecht had nam ik er 5..nu 4..hopelijk volgende week of de week daarna 3. Huisarts zegt dat we dat gewoon rustig gaan afbouwen. Pfff vanaf Januari deze ellende al..ik heb met je te doen. Ik zou toch maar weer eens contact opnemen met je huisarts om een plan te maken hoe je deze 'aanlooptijd' van de ad's door moet komen..Dit is ook geen doen.
Sterkte!
woensdag 5 augustus 2020 11:01
hier gaat t helaas nog niet zo goed .. de ochtend vind t zo erg . je wordt weer wakker in t wereldje huilen bang angstgedachten dat t niet meer over gaat .. de dag verder trekt t ietsje bij .. en soms blijf ik er in hangen .. loop ook veel met me ziel onder me arm wat moet ik gaan doen inspiratie weg
woensdag 5 augustus 2020 11:10
Wat kunnen die rot emoties de overhand nemen hè?
Waarschijnlijk is er bij mij toch ook sprake van een burn-out met daarbij de angst en paniek klachten.
Daar waar ik me de afgelopen weken eigenlijk voornamelijk 'vlak' voelde, heb ik sinds een paar dagen dat ik me vooral verdrietig en huilerig voel.
Ik ben een alleenstaande moeder van een puber van 14. Ik voed haar alleen op. Ze heeft echt niks aan mij momenteel. Geen uitjes, geen vakantie, terwijl ik anders graag wat onderneem. Daar voel ik me schuldig over...
Volgende week gaat ze toch nog even op vakantie, met familie. Ik blijf thuis. Super dat dat kan. Maar ik kan maar aan één ding denken: als zij weg gaat, val ik vast verder terug. Het maakt me onrustig. Eigenlijk wil ik helemaal niet dat ze weg gaat, maar ik gun het haar wel ontzettend. Zo dubbel...
Waarschijnlijk is er bij mij toch ook sprake van een burn-out met daarbij de angst en paniek klachten.
Daar waar ik me de afgelopen weken eigenlijk voornamelijk 'vlak' voelde, heb ik sinds een paar dagen dat ik me vooral verdrietig en huilerig voel.
Ik ben een alleenstaande moeder van een puber van 14. Ik voed haar alleen op. Ze heeft echt niks aan mij momenteel. Geen uitjes, geen vakantie, terwijl ik anders graag wat onderneem. Daar voel ik me schuldig over...
Volgende week gaat ze toch nog even op vakantie, met familie. Ik blijf thuis. Super dat dat kan. Maar ik kan maar aan één ding denken: als zij weg gaat, val ik vast verder terug. Het maakt me onrustig. Eigenlijk wil ik helemaal niet dat ze weg gaat, maar ik gun het haar wel ontzettend. Zo dubbel...
