Psyche
alle pijlers
Rust vinden in jezelf hoe doe je dat?
vrijdag 29 december 2017 07:46
Ik ben een piekeraar, altijd wel geweest.
Maar momenteel gaat het niet goed. Ik ben overspannen bevonden door een arts. De bedoeling is dat ik rust moet gaan ervaren , omdat ik mezelf de hele dag opgejaagd voel , een hart dat voortdurend overslaat. Doodeng !
Het lukt me nog niet. Afleiding probeer ik te vinden , leuke dingen te ondernemen.
Ik vind het behoorlijk lastig met een gezin , een baan en de zorg voor mensen in de omgeving.
Hoe doe jij dat?
Maar momenteel gaat het niet goed. Ik ben overspannen bevonden door een arts. De bedoeling is dat ik rust moet gaan ervaren , omdat ik mezelf de hele dag opgejaagd voel , een hart dat voortdurend overslaat. Doodeng !
Het lukt me nog niet. Afleiding probeer ik te vinden , leuke dingen te ondernemen.
Ik vind het behoorlijk lastig met een gezin , een baan en de zorg voor mensen in de omgeving.
Hoe doe jij dat?
vrijdag 29 december 2017 10:55
Je schreef in een vorig topic dat je met behulp van diverse psychologen als persoon bent gegroeid, en dat je perfectionistisch bent.
Hebben de psychologen voorheen een diagnose gesteld en welke was of waren dat? Had je het idee dat zij jou voldoende hadden geholpen om op eigen kracht verder te gaan? Waaruit bestond hun hulp?
Of zeiden zij dat je altijd kwetsbaar zult blijven? Kun je het geleerde van voorheen nu oppakken?
Sterkte want met een gezin lijkt het mij lastig om voldoende los te laten en te ontspannen.
Hebben de psychologen voorheen een diagnose gesteld en welke was of waren dat? Had je het idee dat zij jou voldoende hadden geholpen om op eigen kracht verder te gaan? Waaruit bestond hun hulp?
Of zeiden zij dat je altijd kwetsbaar zult blijven? Kun je het geleerde van voorheen nu oppakken?
Sterkte want met een gezin lijkt het mij lastig om voldoende los te laten en te ontspannen.
vrijdag 29 december 2017 12:04
Hier ben ik het mee eens, ik heb nu ad waardoor mijn leven 100% verbeterd is, maar dat is weer een verhaal apart natuurlijk. Toch heb ik met bv oxazepam zeker rust gehad. Ik wil je geen medicijnen aanpraten, maar wees niet te 'stoer'. Ik denk dat je nu hulp van een praktijkondersteuner krijgt? Fijn, dan gaat het ook niet van je eigen risico af.poesiepoes schreef: ↑29-12-2017 09:53Eén ding snap ik niet... Waarom krijg je geen medicatie "omdat het puur psychisch is"? Rustgevende medicatie kan je misschien juist wat ondersteunen. Een psychiater heeft daar goed zicht op, veel meer dan de huisarts (iig deze, blijkbaar).
Ik heb van alles dat "psychisch" is, daar krijg ik ook medicatie voor. Het lost je problemen niet op, maar kan je wel een steuntje in de rug geven. Bij mij werkt Seroquel (Quetiapine) om wat rustiger te zijn.
Rust in mezelf heb ik ook niet, dus ik lees even mee
Een mooi schrift kopen en elke dag positieve gedachten of pluspunten opschrijven, al is het maar dat er een roodborstje in je tuin van een broodkorst zat te genieten van mijn part, kan ook helpen.
vrijdag 29 december 2017 14:08
Ik had geen idee meer van voorgaande topic eigenlijkRosesAreRed schreef: ↑29-12-2017 10:55Je schreef in een vorig topic dat je met behulp van diverse psychologen als persoon bent gegroeid, en dat je perfectionistisch bent.
Hebben de psychologen voorheen een diagnose gesteld en welke was of waren dat? Had je het idee dat zij jou voldoende hadden geholpen om op eigen kracht verder te gaan? Waaruit bestond hun hulp?
Of zeiden zij dat je altijd kwetsbaar zult blijven? Kun je het geleerde van voorheen nu oppakken?
Sterkte want met een gezin lijkt het mij lastig om voldoende los te laten en te ontspannen.
Ik weet heel goed hoe ik dingen moet doen , maar dingen eigen maken is moeilijk.
Wat ik auperlastig vind is om lak te hebben aan anderen. Dat ik het per se perfect wil doen en het nooit goed genoeg vind.
En piekergedachtes wegdrijven lukt nog steeds niet.
En men zegt je niet het doen! Maar toch lukt het vaak niet .
vrijdag 29 december 2017 14:31
Wist je dat je zo'n 60.000-80.000 gedachten hebt per dag? En dat het grootste deel van die gedachten er gisteren ook al waren? En daarvoor? Sommigen al jaren? En al die tijd zitten ze IN je hoofd. En grote kans dat je dus met jezelf in discussie gaat (niet goed genoeg, wat denkt de nader wel niet...) dus gedachten over gedachten zeg maar. En ook die heb je vast al vele malen eerder gehad, IN je hoofd.binkie schreef: ↑29-12-2017 14:08Ik had geen idee meer van voorgaande topic eigenlijk
Ik weet heel goed hoe ik dingen moet doen , maar dingen eigen maken is moeilijk.
Wat ik auperlastig vind is om lak te hebben aan anderen. Dat ik het per se perfect wil doen en het nooit goed genoeg vind.
En piekergedachtes wegdrijven lukt nog steeds niet.
En men zegt je niet het doen! Maar toch lukt het vaak niet .
En ik weet dat veel mensen dit heel lastig vinden (en daarom vooral ook vaak roepen: dit werkt niet) want het is heel confronterend: schrijf je gedachten op. Een paar keer per dag. Gewoon opschrijven wat er in je opkomt. Zonder oordeel, want niet alle gedachten hebben iets zinnigs te zeggen, alleen zijn dat vaak wel de gedachten die geloofd worden en die ons slecht over onszelf laten voelen. Doe dit bijvoorbeeld voor taken die je moeilijk of juist makkelijk vindt, en ook erna. Als je opstaat en voor je naar bed gaat. Steeds maximaal 1. minuut.
Je zult snel verbanden gaan zien en ook de absurditeit van je gedachten. Daarnaast: als je ze opschrijft, gaan ze vaak ook uit je hoofd.
Je beoordeeld nu je gedachten omdat je bang bent voor het oordeel van de ander. Maar wat maakt jou zo belangrijk dat een ander over jou denkt? En wat is het ergste dat kan gebeuren als iemand je beoordeeld? Wat zegt het oordeel van de ander nu echt over jou? En wat zegt het over de ander?
vrijdag 29 december 2017 14:37
En vraag je eens af: wat levert het piekeren je op?
Onze hersenen zijn nogal lui en doen bij voorkeur alleen dingen die ze iets opleveren. En dat kunnen verschillende dingen zijn. Bijvoorbeeld:
- levert je het gevoel van controle op?
- het idee dat het makkelijker is als jij de eindverantwoordelijke bent zodat de ander er geen last (verdriet, pijn...) van heeft?
- van nodig zijn en zo alle lasten zoveel mogelijk te willen dragen zodat anderen het makkelijker hebben?
- aandacht?
- erkenning?
- voldoening?
En levert het dat dan ook echt op? heb je daardoor controle? Hebben anderen het makkelijker? Word je er minder snel negatiever door beoordeeld? Ervaar je ook oprechte erkenning, voldoening of wat dan ook?
En wat zou het je allemaal opleveren als je niet meer piekert?
Onze hersenen zijn nogal lui en doen bij voorkeur alleen dingen die ze iets opleveren. En dat kunnen verschillende dingen zijn. Bijvoorbeeld:
- levert je het gevoel van controle op?
- het idee dat het makkelijker is als jij de eindverantwoordelijke bent zodat de ander er geen last (verdriet, pijn...) van heeft?
- van nodig zijn en zo alle lasten zoveel mogelijk te willen dragen zodat anderen het makkelijker hebben?
- aandacht?
- erkenning?
- voldoening?
En levert het dat dan ook echt op? heb je daardoor controle? Hebben anderen het makkelijker? Word je er minder snel negatiever door beoordeeld? Ervaar je ook oprechte erkenning, voldoening of wat dan ook?
En wat zou het je allemaal opleveren als je niet meer piekert?
vrijdag 29 december 2017 17:12
Dag Binkie, ik kan je perfect volgen hoe vervelend het is. Mindfullness is hier inderdaad het meest aangewezen voor. Ik ben van heel diep gekomen. Ik was een zeer negatief persoon over mezelf met een zeer laag zelfvertrouwen. Het zit allemaal in de mindset meid. Pas op, je moet er hard mee bezig zijn om hier uit te geraken. Want soms durft het gepieker nog wel eens opkomen. (haha, deze week nog). Ik heb hier opnieuw mijn whiteboard volgeschreven met de dingen die ik heb geleerd om mijn gedachten te transformeren en positieve gedachten, leven in het nu, dankbaar zijn, enz enz.....
Ook meditatie helpt erg goed. Het leert je leven in het NU zonder te piekeren over de toekomst. Ikzelf ben ook nog eens gepassioneerd in tai chi en kung fu, wat me ook enorm helpt.
Het belangrijkste is: Als je WILT dat het verandert, dan zal het je lukken en nog belangrijker is: zoek U een goede WHY waarom je wilt stoppen met piekeren. Waarom wil je dat veranderen? Waarom ben je het beu te piekeren. Hoe sterker je "why" wordt hoe gemotiveerder en hoe succesvoller het zal worden. Hopelijk heb je hier iets aan.
Groetjes en de beste nieuwjaarswensen
Ook meditatie helpt erg goed. Het leert je leven in het NU zonder te piekeren over de toekomst. Ikzelf ben ook nog eens gepassioneerd in tai chi en kung fu, wat me ook enorm helpt.
Het belangrijkste is: Als je WILT dat het verandert, dan zal het je lukken en nog belangrijker is: zoek U een goede WHY waarom je wilt stoppen met piekeren. Waarom wil je dat veranderen? Waarom ben je het beu te piekeren. Hoe sterker je "why" wordt hoe gemotiveerder en hoe succesvoller het zal worden. Hopelijk heb je hier iets aan.
Groetjes en de beste nieuwjaarswensen
vrijdag 19 januari 2018 19:17
Paar weken verder nu en ik ben niet meer gaan werken. Dat was het advies vd arbo arts.
Maar jeetje ik voel me nog ellendiger dan voorheen.
Hartkloppingen zijn minder en ook uitgesloten medisch dat er iets mis is.
Maar mijn lijf vertoont allemaal rare kuren.
En ik kan huilen om elke scheet.
En doodmoe elke dag om 20.30 uur is het op.
Voor nu vind ik het lastig om te denken dat het ooit beter wordt , maar dat zal best.
Het helpt echter niet dat mijn baas me op de huid zit.
Maar jeetje ik voel me nog ellendiger dan voorheen.
Hartkloppingen zijn minder en ook uitgesloten medisch dat er iets mis is.
Maar mijn lijf vertoont allemaal rare kuren.
En ik kan huilen om elke scheet.
En doodmoe elke dag om 20.30 uur is het op.
Voor nu vind ik het lastig om te denken dat het ooit beter wordt , maar dat zal best.
Het helpt echter niet dat mijn baas me op de huid zit.
vrijdag 19 januari 2018 20:56
Ik zeg het niet gauw, want het wordt veel te snel geroepen, maar dit klinkt wel een beetje als een burn-out. Zijn goede, gespecialiseerde coaches/psychologen voor.binkie schreef: ↑19-01-2018 19:17Paar weken verder nu en ik ben niet meer gaan werken. Dat was het advies vd arbo arts.
Maar jeetje ik voel me nog ellendiger dan voorheen.
Hartkloppingen zijn minder en ook uitgesloten medisch dat er iets mis is.
Maar mijn lijf vertoont allemaal rare kuren.
En ik kan huilen om elke scheet.
En doodmoe elke dag om 20.30 uur is het op.
Voor nu vind ik het lastig om te denken dat het ooit beter wordt , maar dat zal best.
Het helpt echter niet dat mijn baas me op de huid zit.
Ga met je bedrijfsarts in gesprek of je daar heen kan.
zaterdag 20 januari 2018 00:53
Hoe kom je je dagen nu door? En ben je nog in gesprek met de huisarts?
Ik ben ook van ver gekomen, wat mij geholpen heeft is gesprekken bij de psycholoog en uiteindelijk ad.
Is er bij jou ook bloed geprikt? Want daar kan ook nogal eens iets uitkomen, was bij mij ook het geval.
Blijf hier lekker van je afschrijven, dat lucht vaak al op.
Ik ben ook van ver gekomen, wat mij geholpen heeft is gesprekken bij de psycholoog en uiteindelijk ad.
Is er bij jou ook bloed geprikt? Want daar kan ook nogal eens iets uitkomen, was bij mij ook het geval.
Blijf hier lekker van je afschrijven, dat lucht vaak al op.
zaterdag 20 januari 2018 08:29
Ik ben in overleg met de arbo arts en dat is een prima arts die meedenkt.
Ook sta ik op de wachtlijst bij de psycholoog, maar die lijst is lang wel 4 maanden is nu het vooruitzicht.
Bloed prikken staat op de planning voor komende week.
Ik kom mijn dagen door met vroeg opstaan, kinderen naar school en daarna thuis schoonmaken etc tot de kinderen weer gehaald moeten worden.
Of ik ga eens wandelen , tv kijken dat soort dingen.
Ook sta ik op de wachtlijst bij de psycholoog, maar die lijst is lang wel 4 maanden is nu het vooruitzicht.
Bloed prikken staat op de planning voor komende week.
Ik kom mijn dagen door met vroeg opstaan, kinderen naar school en daarna thuis schoonmaken etc tot de kinderen weer gehaald moeten worden.
Of ik ga eens wandelen , tv kijken dat soort dingen.
