Psyche
alle pijlers
Schoonzus doet zelfmoordpoging, schoonouders gaan op reis
donderdag 24 mei 2018 09:48
Beste Viva-forumdames,
Ik lees al een tijdje mee maar heb nog nooit iets gepost. Nu heb ik iets op mijn hart en ik weet echt niet wat ik er mee aanmoet. Hopelijk heeft iemand tips!
Ik had altijd veel respect voor mijn schoonouders. Het zijn hoogopgeleide mensen die altijd hard hebben gewerkt en erg succesvol zijn. Ze zijn een beetje elitair en voelen zich beter dan anderen, maar als ik zie wat ze gespresteerd hebben kan ik dat wel accepteren (niet dat ik ze beter vind dan anderen, laat dat duidelijk zijn).
Dat mijn schoonvader een tikkeltje narcistisch is, dat wist ik ook wel maar kon daar altijd wel mee dealen. Een van mijn talenten is aanpassen aan anderen en daar zelf geen problemen me ondervinden.
Het gezin van mijn schoonouders bestaat uit 8 (!) kinderen. Bijna allemaal erg geslaagd in het leven. En er is redelijk goed contact tussen de kinderen en hun ouders. Mijn schoonouders zijn altijd in het buitenland, maar iedereen lijkt dat geaccepteerd te hebben. Hun opvoedfilosofie is 'laissez faire' wat inhoud: bemoei je niet met je kinderen en besteedt er weinig aandacht aan. Dat heeft goed uitgepakt voor een aantal kinderen (waaronder mijn man) en wat minder goed voor anderen.
Mijn schoonzusje van begin 30 is het zwarte schaap van de familie. Zij is jong in een psychose geraakt en eigenlijk sindsdien altijd psychotisch geweest. De ouders van mijn man konden hier, toen dit gebeurde, niet mee omgaan: mijn man heeft als student een jaar van zijn studie opgeofferd om zijn zusje te begeleiden bij therapeuten en artsen.
Haar ouders leggen geen enkele blaam bij zichzelf en zien de psychose als puur medisch. De stress van de gezinsstructuur en het niet accepteren van 'gevoeligheid', de nadruk op hard werken en geen gevoel tonen hebben echter zonder twijfel invloed gehad op het ontstaan van haar psychose.
Haar ouders negeren de zorg voor haar, zijn het grootste gedeelte van het jaar luxe op reis, en laten hun dochter bijna volledig over aan de verzorgingsstaat. Terwijl ze zelf exorbitant leven en 'belangrijk' doen, in mijn ogen. (ze presenteren zich ook nadrukkelijk als belangrijk en fantastische mensen).
Nu heeft mijn schoonzus (10 jaar later) een zelfmoordpoging gedaan. Een gedeelte van de broers en zussen spingt op en neemt de zorg op zich. Mijn schoonouders komen 3(!) dagen naar nederland, een week na dato, en vetrekken vervolgens naar Amerika. voor 3 maanden. Terwijl mijn schoonzus volledig fysiek en psychisch in de prak in het ziekenhuis ligt en de komende 3 maanden daar zal moeten blijven.
Een vreselijke situatie dus.
Maar wat is nu mijn probleem? Het probleem is dat ik me dit enorm aantrek en dit wil 'oplossen'. Ik vind de sitatie vreselijk onrechtvaardig en wil dit duidelijk maken aan mijn schoonouders. Zij moeten hier verdorie hun dochter ondersteunen en dat niet overlaten hun eigen kinderen die allemaal in het spitsuur van hun leven zitten (met kleine kinderen etc.). Zij moeten hier staan! en verantwoordelijkheid nemen voor hun fouten! Zij kunnen niet weggaan en op reis gaan en hun dochter laten stikken??
Alle kinderen van mijn schoonouders (ook mijn man) houden de hand boven hun hoofd. Onder het mom van 'onze ouders zijn incapabel om deze situatie op te lossen'. Daardoor worden mijn schoonouders gespaard. En kunnen zij vrolijk op reis terwijl hun kinderen de ellende oplossen. (Of niet oplossen: beter proberen te maken). In mijn ogen zijn de enige die dit beter kunnen maken mijn schoonouders zelf, door aandacht en liefde te geven aan hun dochter.
Ik geloof wel dat mijn schoonouders incapabel zijn.. maar niemand wijst ze hierin terecht. Ze proberen het niet eens en blazen nog wel hoog van de toren met hun goede opvoedadviezen en hun status.
Mijn probleem hier in is dat ik niet tegen onrecht kan. Ik kan me hier zo boos over maken dat ik het uitvit op mijn man. wat natuurlijk helemaaaal niet juist is (hij kan beter mijn steun gebruiken dan mijn verwijten over zijn ouders). Maar ergens doet dit iets met mij wat mijn hele gevoel overhoop haalt. Ik wil kalm blijven en het juiste doen. Maar wat het juiste is is misschien niet luisteren naar mijn intuitie.
Alles schreeuwt in mij: maak het onrecht weer recht!! Trek die ouders bij de les! confonteer ze! Help die arme meid!
Mijn intuitie roept: luister naar je gevoel! laat dit niet gebeuren! ga er niet bijstaan! los dit op!!
Anderzijds wil ik ook mijn man steunen en het hem niet moeilijker maken. Hij zou liever hebben dat ik accepteer dat mijn schoonouders dit niet kunnen en hun ego in tact laten. En me vooral niet kritisch uitlaten want dat breekt met mijn (narcistische) schoonvader. Mijn man heeft goed contact met zijn ouders omdat hij zich goed kan schikken (zonder daarmee over zijn eigen grenzen te gaan). Hij is daar erg pragmatisch in.
Ik niet. Ik sta in volledige tweestrijd. en voel me emotioneel meegesleurd in iets waar ik niets aan kan veranderen maar wat me opbreekt. Ik kan niet niet aanzien.
Wat zouden jullie doen?
Hoe zouden jullie mijn schoonzus helpen?
Zouden jullie je schoonouders confronteren (en luisteren naar je rechtvaardogheidsgevoel) of juist je man bijstaan en je schikken naar zijn wensen (en dus die van je schoonvader) en ja en amen zeggen en zijn troep opruimen?
dat was een heeeel verhaal.
Ik hoop op reacties!
Anna
Ik lees al een tijdje mee maar heb nog nooit iets gepost. Nu heb ik iets op mijn hart en ik weet echt niet wat ik er mee aanmoet. Hopelijk heeft iemand tips!
Ik had altijd veel respect voor mijn schoonouders. Het zijn hoogopgeleide mensen die altijd hard hebben gewerkt en erg succesvol zijn. Ze zijn een beetje elitair en voelen zich beter dan anderen, maar als ik zie wat ze gespresteerd hebben kan ik dat wel accepteren (niet dat ik ze beter vind dan anderen, laat dat duidelijk zijn).
Dat mijn schoonvader een tikkeltje narcistisch is, dat wist ik ook wel maar kon daar altijd wel mee dealen. Een van mijn talenten is aanpassen aan anderen en daar zelf geen problemen me ondervinden.
Het gezin van mijn schoonouders bestaat uit 8 (!) kinderen. Bijna allemaal erg geslaagd in het leven. En er is redelijk goed contact tussen de kinderen en hun ouders. Mijn schoonouders zijn altijd in het buitenland, maar iedereen lijkt dat geaccepteerd te hebben. Hun opvoedfilosofie is 'laissez faire' wat inhoud: bemoei je niet met je kinderen en besteedt er weinig aandacht aan. Dat heeft goed uitgepakt voor een aantal kinderen (waaronder mijn man) en wat minder goed voor anderen.
Mijn schoonzusje van begin 30 is het zwarte schaap van de familie. Zij is jong in een psychose geraakt en eigenlijk sindsdien altijd psychotisch geweest. De ouders van mijn man konden hier, toen dit gebeurde, niet mee omgaan: mijn man heeft als student een jaar van zijn studie opgeofferd om zijn zusje te begeleiden bij therapeuten en artsen.
Haar ouders leggen geen enkele blaam bij zichzelf en zien de psychose als puur medisch. De stress van de gezinsstructuur en het niet accepteren van 'gevoeligheid', de nadruk op hard werken en geen gevoel tonen hebben echter zonder twijfel invloed gehad op het ontstaan van haar psychose.
Haar ouders negeren de zorg voor haar, zijn het grootste gedeelte van het jaar luxe op reis, en laten hun dochter bijna volledig over aan de verzorgingsstaat. Terwijl ze zelf exorbitant leven en 'belangrijk' doen, in mijn ogen. (ze presenteren zich ook nadrukkelijk als belangrijk en fantastische mensen).
Nu heeft mijn schoonzus (10 jaar later) een zelfmoordpoging gedaan. Een gedeelte van de broers en zussen spingt op en neemt de zorg op zich. Mijn schoonouders komen 3(!) dagen naar nederland, een week na dato, en vetrekken vervolgens naar Amerika. voor 3 maanden. Terwijl mijn schoonzus volledig fysiek en psychisch in de prak in het ziekenhuis ligt en de komende 3 maanden daar zal moeten blijven.
Een vreselijke situatie dus.
Maar wat is nu mijn probleem? Het probleem is dat ik me dit enorm aantrek en dit wil 'oplossen'. Ik vind de sitatie vreselijk onrechtvaardig en wil dit duidelijk maken aan mijn schoonouders. Zij moeten hier verdorie hun dochter ondersteunen en dat niet overlaten hun eigen kinderen die allemaal in het spitsuur van hun leven zitten (met kleine kinderen etc.). Zij moeten hier staan! en verantwoordelijkheid nemen voor hun fouten! Zij kunnen niet weggaan en op reis gaan en hun dochter laten stikken??
Alle kinderen van mijn schoonouders (ook mijn man) houden de hand boven hun hoofd. Onder het mom van 'onze ouders zijn incapabel om deze situatie op te lossen'. Daardoor worden mijn schoonouders gespaard. En kunnen zij vrolijk op reis terwijl hun kinderen de ellende oplossen. (Of niet oplossen: beter proberen te maken). In mijn ogen zijn de enige die dit beter kunnen maken mijn schoonouders zelf, door aandacht en liefde te geven aan hun dochter.
Ik geloof wel dat mijn schoonouders incapabel zijn.. maar niemand wijst ze hierin terecht. Ze proberen het niet eens en blazen nog wel hoog van de toren met hun goede opvoedadviezen en hun status.
Mijn probleem hier in is dat ik niet tegen onrecht kan. Ik kan me hier zo boos over maken dat ik het uitvit op mijn man. wat natuurlijk helemaaaal niet juist is (hij kan beter mijn steun gebruiken dan mijn verwijten over zijn ouders). Maar ergens doet dit iets met mij wat mijn hele gevoel overhoop haalt. Ik wil kalm blijven en het juiste doen. Maar wat het juiste is is misschien niet luisteren naar mijn intuitie.
Alles schreeuwt in mij: maak het onrecht weer recht!! Trek die ouders bij de les! confonteer ze! Help die arme meid!
Mijn intuitie roept: luister naar je gevoel! laat dit niet gebeuren! ga er niet bijstaan! los dit op!!
Anderzijds wil ik ook mijn man steunen en het hem niet moeilijker maken. Hij zou liever hebben dat ik accepteer dat mijn schoonouders dit niet kunnen en hun ego in tact laten. En me vooral niet kritisch uitlaten want dat breekt met mijn (narcistische) schoonvader. Mijn man heeft goed contact met zijn ouders omdat hij zich goed kan schikken (zonder daarmee over zijn eigen grenzen te gaan). Hij is daar erg pragmatisch in.
Ik niet. Ik sta in volledige tweestrijd. en voel me emotioneel meegesleurd in iets waar ik niets aan kan veranderen maar wat me opbreekt. Ik kan niet niet aanzien.
Wat zouden jullie doen?
Hoe zouden jullie mijn schoonzus helpen?
Zouden jullie je schoonouders confronteren (en luisteren naar je rechtvaardogheidsgevoel) of juist je man bijstaan en je schikken naar zijn wensen (en dus die van je schoonvader) en ja en amen zeggen en zijn troep opruimen?
dat was een heeeel verhaal.
Ik hoop op reacties!
Anna
anoniem_370057 wijzigde dit bericht op 24-05-2018 09:52
Reden: spelfouten
Reden: spelfouten
1.44% gewijzigd
donderdag 24 mei 2018 10:31
Huilie Rescue Squad
Dat je een tweede account aanmaakt om jezelf bij te vallen als de reacties in een topic je niet bevallen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
donderdag 24 mei 2018 10:31
Wat ik zou doen in jouw geval: eerst eens voor de spiegel zitten en naar mezelf kijken. Want jouw oordelen en mening over jouw schoonouders, hun opvoeding, hun manier van liefde geven, hun manier van leven en wat jij vindt dat ze zouden moeten doen zijn is alleen maar iets van jou. Jij maakt er onrecht van. Jij denkt dat schoonzus geholpen is door mensen erbij te betrekken die er blijkbaar een hele andere levensfilosofie op na houden en andere verwachtingen aan hun volwassen kinderen hebben. Dat jij dat veroordeelt is jouw probleem, niet dat van hen! Je klinkt nogal (en bij gebrek aan een beter woord) superieur, jij weet het allemaal wel even, niet dus. En deze houding is en niet sierend en niet helpend.
Hoe ik mijn schoonzus zou helpen? Door er voor haar te zijn en haar te vragen wat ik voor haar mag betekenen. En dat kan een schouder zijn om tegen te rusten, dat kan samen lachen en of huilen zijn, dat kan luisteren zijn of wat dan ook. Als je je oordelen maar thuis laat, die zijn voor haar wss helemaal desastreus nu.
En daarnaast zou ik je man en zijn broers en zussen leidend laten zijn. Blijkbaar heeft hij wel een balans gevonden in zijn stamgezin. Volg hem maar, dan krijgt je schoonzus iig de zorg en liefde die nodig zijn.
Succes!
Hoe ik mijn schoonzus zou helpen? Door er voor haar te zijn en haar te vragen wat ik voor haar mag betekenen. En dat kan een schouder zijn om tegen te rusten, dat kan samen lachen en of huilen zijn, dat kan luisteren zijn of wat dan ook. Als je je oordelen maar thuis laat, die zijn voor haar wss helemaal desastreus nu.
En daarnaast zou ik je man en zijn broers en zussen leidend laten zijn. Blijkbaar heeft hij wel een balans gevonden in zijn stamgezin. Volg hem maar, dan krijgt je schoonzus iig de zorg en liefde die nodig zijn.
Succes!
donderdag 24 mei 2018 10:32
Dit inderdaad.
Je komt erg veroordelend en betweterig over. Je spreekt bijvoorbeeld je minachting uit over je schoonouders omdat zij zich beter zouden voelen dan anderen - maar tegelijk komt in je post zo nadrukkelijk naar voren dat je je ver verheven voelt boven je schoonouders. Iets met de pot en de ketel?
donderdag 24 mei 2018 10:33
Ik denk juist dat die schoonouders meer kwaad dan goed kunnen doen. Als ze er heel hun leven al niet voor hun dochter zijn geweest, waarom dan nu ineens wel?
Ik snap je gedachtegang, en dat het oneerlijk en krom aanvoelt voor jou, maar blijkbaar is dit de gezinsstructuur. Ik zou juist nog meer afstand nemen van die nare mensen. En zorgen dat je schoonzus omringt wordt door mensen die oprecht voor haar klaar willen staan.
Ik snap je gedachtegang, en dat het oneerlijk en krom aanvoelt voor jou, maar blijkbaar is dit de gezinsstructuur. Ik zou juist nog meer afstand nemen van die nare mensen. En zorgen dat je schoonzus omringt wordt door mensen die oprecht voor haar klaar willen staan.
donderdag 24 mei 2018 10:33
Dit is oprecht geen tweede account van TO. Ik lees vaak mee op viva forum en zag deze post en heb toen besloten een account aan te maken. Heb wel al eerder een account gehad ih verleden.
En wat een nare reactie van jou zeg!
donderdag 24 mei 2018 10:34
donderdag 24 mei 2018 10:34
Als ze 8 (!) kinderen hebben dan hielden ze er al 'n rare moraal op na anno nu en dan zijn die kinderen waarschijnlijk nummers ipv dierbaren. Als ze na de hectiek van 8 kinderen groot brengen eindelijk aan zichzelf toekomen en besluiten te gaan reizen zullen ze idd niet terugkomen voor iedere scheet. In grotere gezinnen komen vaak niet eens alle siblings op de begrafenis van een sibling. Laat die schoonzus ergens opnemen, is ook niet jouw verantwoordelijkheid.
donderdag 24 mei 2018 10:35
Ik vind je nogal veroordelend naar je schoonouders toe. Je zegt respect voor ze te hebben maar daarna blijkt je schoonvader een tikje narcistisch, vind je het maar raar dat het gezin hun verblijf in het buitenland "geaccepteerd hebben" en zou de ziekte van je schoonzus hun schuld zijn.
Ik snap je zorgen maar het is echt jouw zaak niet. Laat je man en zijn broers/zussen dit oplossen. Jij bent "slechts" aangetrouwd, hiermee moet je je niet bemoeien.
Ik snap je zorgen maar het is echt jouw zaak niet. Laat je man en zijn broers/zussen dit oplossen. Jij bent "slechts" aangetrouwd, hiermee moet je je niet bemoeien.
donderdag 24 mei 2018 10:37
Welk een coïncidentie.Lemonsandlemonade schreef: ↑24-05-2018 10:33Dit is oprecht geen tweede account van TO. Ik lees vaak mee op viva forum en zag deze post en heb toen besloten een account aan te maken. Heb wel al eerder een account gehad ih verleden.
En wat een nare reactie van jou zeg!
Ja, hele nare reactie, zo ben ik.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
donderdag 24 mei 2018 10:37
Ik kan me inderdaad voorstellen dat schoonzus zelf helemaal niet op haar ouders zit te wachten in deze situatie. Zelfs al zouden ze te bewegen zijn om naar haar toe te gaan, nu of na hun reis, dan nog zullen ze echt niet opeens weten hoe ze met haar om moeten gaan, of wat ze tegen haar moeten zeggen. Dat wisten ze al die tijd niet, dus waarom nu wel? Ze gaan echt niet opeens 180 graden draaien in hun gedrag en houding.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 24 mei 2018 10:37
Dat kun je wel zeggen ja.Milonga schreef: ↑24-05-2018 10:32Dit inderdaad.
Je komt erg veroordelend en betweterig over. Je spreekt bijvoorbeeld je minachting uit over je schoonouders omdat zij zich beter zouden voelen dan anderen - maar tegelijk komt in je post zo nadrukkelijk naar voren dat je je ver verheven voelt boven je schoonouders. Iets met de pot en de ketel?
De vermaledijde schoonouders zien de psychose als iets medisch, maar gelukkig hebben ze een schoondochter die ze kan uitleggen dat “De stress van de gezinsstructuur en het niet accepteren van 'gevoeligheid', de nadruk op hard werken en geen gevoel tonen hebben echter zonder twijfel invloed gehad op het ontstaan van haar psychose. “
Hoe krijg je het opgeschreven, TO!
donderdag 24 mei 2018 10:37
Sorry, ik lees dat ouders weinig hebben gezorgd. TO schrijft heel duidelijk 'laissez fair' ofwel bemoei je niet met je kinderen en besteedt er weinig aandacht aan. Dat heeft goed uitgepakt voor een aantal kinderen (waaronder mijn man) en wat minder goed voor anderen waaronder schoonzus die als het zwarte schaap in de familie bekend staat.Snoesje666 schreef: ↑24-05-2018 09:56Korte samenvatting?
Je vindt het dus irritant dat je man en zijn siblings een beetje voor haar zorgen?
Die ouders hebben dat al héél lang gedaan, wie weet is het juist verstandig dat zij zich terug trekken en is dat gemakkelijker als er letterlijk afstand is.
Waarom moeten siblings zorg dragen voor hun zus terwijl eigen ouders lang-leve-de-lol rond reizen en niet omkijken naar kind dat hulp en zorg nodig heeft?
Stel jezelf maar eens voor in zo'n situatie. Hoe zou jij dat vinden?
donderdag 24 mei 2018 10:38
Helemaal mee eens!!GenieInABottle schreef: ↑24-05-2018 10:31Wat ik zou doen in jouw geval: eerst eens voor de spiegel zitten en naar mezelf kijken. Want jouw oordelen en mening over jouw schoonouders, hun opvoeding, hun manier van liefde geven, hun manier van leven en wat jij vindt dat ze zouden moeten doen zijn is alleen maar iets van jou. Jij maakt er onrecht van. Jij denkt dat schoonzus geholpen is door mensen erbij te betrekken die er blijkbaar een hele andere levensfilosofie op na houden en andere verwachtingen aan hun volwassen kinderen hebben. Dat jij dat veroordeelt is jouw probleem, niet dat van hen! Je klinkt nogal (en bij gebrek aan een beter woord) superieur, jij weet het allemaal wel even, niet dus. En deze houding is en niet sierend en niet helpend.
Hoe ik mijn schoonzus zou helpen? Door er voor haar te zijn en haar te vragen wat ik voor haar mag betekenen. En dat kan een schouder zijn om tegen te rusten, dat kan samen lachen en of huilen zijn, dat kan luisteren zijn of wat dan ook. Als je je oordelen maar thuis laat, die zijn voor haar wss helemaal desastreus nu.
En daarnaast zou ik je man en zijn broers en zussen leidend laten zijn. Blijkbaar heeft hij wel een balans gevonden in zijn stamgezin. Volg hem maar, dan krijgt je schoonzus iig de zorg en liefde die nodig zijn.
Succes!
Je post druipt van een volkomen misplaatst superioriteits gevoel.
Je schoonouders incapabel om problemen van schoonzus op te lossen? Dat zou zo maar kunnen. Het is namelijk heel normaal dat mensen die het dichtst bij een persoon staan, juist degene zijn die vaak machteloos moeten toekijken omdat zij JUIST degenen zijn die niet kunnen helpen.
ik heb van dichtbij de worsteling van een vriendin en haar man gezien met de steeds terugkerende heftige psychische problemen van hun zoon en alles wat daar uit voort kwam. Zij hebben het zeer dringende advies van de psychiater gekregen om letterlijk en figuurlijk meer afstand te scheppen, omdat ze er zelf helemaal aan kapot gingen.
Wie weet wat je schoonouders al met haar hebben meegemaakt.
donderdag 24 mei 2018 10:38
O joh, ik ben er ook wel eens van beschuldigd stiekem de TO te zijn, en ik heb en had al heel veel posts. Het is bizar, maar laat het gaan.Lemonsandlemonade schreef: ↑24-05-2018 10:33Dit is oprecht geen tweede account van TO. Ik lees vaak mee op viva forum en zag deze post en heb toen besloten een account aan te maken. Heb wel al eerder een account gehad ih verleden.
En wat een nare reactie van jou zeg!
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 24 mei 2018 10:39
Dat valt me wel vaker op bij mensen die ziek zijn. De omgeving vindt van alles en er wordt vooral niet aan de zieke gevraagd wat hij of zij wil. Of er wordt geen rekening mee gehouden. Ik ben zelf chronisch ziek en als ik me ziek voel, wil ik zoveel mogelijk met rust gelaten worden. Daar denkt mijn omgeving heel anders over en ze komen om de haverklap langs om te kijken hoe het gaat. Heel lief, maar ik wil het gewoon niet en ik zit me weer aan te passen aan die ander want "het is zo goed bedoeld".
donderdag 24 mei 2018 10:40
De siblings moeten daar ook geen zorg voor dragen. Ze is volwassen. Lever haar over aan een passende instantie.Kleppeboxx schreef: ↑24-05-2018 10:37Sorry, ik lees dat ouders weinig hebben gezorgd. TO schrijft heel duidelijk 'laissez fair' ofwel bemoei je niet met je kinderen en besteedt er weinig aandacht aan. Dat heeft goed uitgepakt voor een aantal kinderen (waaronder mijn man) en wat minder goed voor anderen waaronder schoonzus die als het zwarte schaap in de familie bekend staat.
Waarom moeten siblings zorg dragen voor hun zus terwijl eigen ouders lang-leve-de-lol rond reizen en niet omkijken naar kind dat hulp en zorg nodig heeft?
Stel jezelf maar eens voor in zo'n situatie. Hoe zou jij dat vinden?
donderdag 24 mei 2018 10:41
redbulletje schreef: ↑24-05-2018 10:34Als ze 8 (!) kinderen hebben dan hielden ze er al 'n rare moraal op na anno nu en dan zijn die kinderen waarschijnlijk nummers ipv dierbaren. Als ze na de hectiek van 8 kinderen groot brengen eindelijk aan zichzelf toekomen en besluiten te gaan reizen zullen ze idd niet terugkomen voor iedere scheet. In grotere gezinnen komen vaak niet eens alle siblings op de begrafenis van een sibling. Laat die schoonzus ergens opnemen, is ook niet jouw verantwoordelijkheid.
Jij noemt een zelfmoordpoging 'iedere scheet'?
donderdag 24 mei 2018 10:41
Wat kunnen die schoonouders dan nu doen? Niets toch? De schade in de onderlinge relatie tussen die ouders en die ene dochter is al decennia oud. En zoals de ouders het zien, die dochter is de enige die afwijkt, want kijk maar naar de rest, die doen het wel allemaal goed en redden zich zelfstandig.
En die schoondochter zal ook niet opeens veranderen omdat haar ouders opeens alle dagen aan haar ziekenhuis bed gaan zitten en haar gaan lopen paaien met mooie woorden.
De oorzaak voor de problemen van jouw schoonzus liggen in het verleden. Dat verleden kan niet veranderd worden, alleen hoe schoonzus er verder mee omgaat. Daar kunnen schoonouders nu op dit moment ook verder niets mee doen.
En die schoondochter zal ook niet opeens veranderen omdat haar ouders opeens alle dagen aan haar ziekenhuis bed gaan zitten en haar gaan lopen paaien met mooie woorden.
De oorzaak voor de problemen van jouw schoonzus liggen in het verleden. Dat verleden kan niet veranderd worden, alleen hoe schoonzus er verder mee omgaat. Daar kunnen schoonouders nu op dit moment ook verder niets mee doen.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 24 mei 2018 10:43
redbulletje schreef: ↑24-05-2018 10:34Als ze 8 (!) kinderen hebben dan hielden ze er al 'n rare moraal op na anno nu en dan zijn die kinderen waarschijnlijk nummers ipv dierbaren.
donderdag 24 mei 2018 10:43
Je denkt dat ouders die 24/7 op haar lip komen zitten haar van zelfmoord weerhoudt? Het zou mij júist het laatste zetje geven. Ik zou haar contact laten opnemen met de levenseinde kliniek, die zijn er ook voor psychisch lijden. Niet iedereen wil leven.
donderdag 24 mei 2018 10:45
Dit!jaw schreef: ↑24-05-2018 10:41Wat kunnen die schoonouders dan nu doen? Niets toch? De schade in de onderlinge relatie tussen die ouders en die ene dochter is al decennia oud. En zoals de ouders het zien, die dochter is de enige die afwijkt, want kijk maar naar de rest, die doen het wel allemaal goed en redden zich zelfstandig.
En die schoondochter zal ook niet opeens veranderen omdat haar ouders opeens alle dagen aan haar ziekenhuis bed gaan zitten en haar gaan lopen paaien met mooie woorden.
De oorzaak voor de problemen van jouw schoonzus liggen in het verleden. Dat verleden kan niet veranderd worden, alleen hoe schoonzus er verder mee omgaat. Daar kunnen schoonouders nu op dit moment ook verder niets mee doen.
