Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 24 mei 2017 22:39
Goed dat jullie samen tot een plan zijn gekomen. Hopelijk gaat dit werken.AnnA_C schreef: ↑24-05-2017 22:21Ik heb er net nog even met oudste over gepraat. Hij vindt het zo ook niet leuk, en ik heb gezegd dat ik het ook niet leuk vind om hem zo weg te moeten brengen. Hebben afgesproken dat hij maandag (vrijdag hebben ze vrij) een foto van mij meeneemt en die gaat de juf op z'n tafeltje plakken. Een knuffel heeft hij trouwens al mee: waar hij eerst nog een klein knuffeltje meenam, heeft hij nu ene charmander van ruim 30 cm. Het ding heeft bijna z'n eigen stoeltje nodig in de klas....
Smart: Rhenen is inderdaad leuk! We hebben alleen nog kaartjes voor Emmen (lief cadeau, maar niet echt naast de deur...), dus het wordt ook meteen zo'n onderneming... Ik ken het park ook niet, maar aan de andere kant: het is gewoon een dierentuin en het is mooi weer, dus ik kan op elk bankje dat ik tegenkom neerploffen. Maar gewoon even kijken hoe laat de kinderen morgen wakker zijn en dan bepalen op we morgen gaan of niet.
Emmen is een leuke dierentuin. Wij zijn er pas geweest. Het is alleen wel veel lopen. Het zijn aparte 'werelddelen' waar je door heen gaat, maar ze komen alleen samen op het plein na de kassa's. Je kan niet tussendoor van deel naar deel lopen.
Tip voor parkeren; parkeergarage Willinkplein, doorrijden tot in de garage. Als je dan bovenkomt sta je voor de ingang van het park. En het is goedkoper dan de parkeerplaats van het park.
woensdag 24 mei 2017 23:02
Totdat je verdwaaltZonnetje_van_de_dag schreef: ↑24-05-2017 22:55
Anna, waarom ga je niet naar Dierenpark Amersfoort, leuke dierentuin en de afstanden zijn niet al te groot.
(teminste dat is meestal mijn probleem in amersfoort.Het oude emmen was erg leuk, in de vlindertuin kon ik uren zitgen. Het nieuwe emmen heb ik nog niet gezien. Voordeel van een dierentuin is wel vaak de speeltuin met terras, dan kan jij hangen terwijl de kids rennen.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
donderdag 25 mei 2017 10:34
Hey Anna,
Ik heb echt met je te doen, het lijkt me heel lastig om je kinderen zo achter te laten op school. Ik vind het supergoed dat je doorpakt en de regelmaat er inhoudt!
Maar zoals wat anderen ook al schreven, 'lastige' kinderen gaan ook een beetje samen met dit weer. Ik heb het ook elke middag aan de stok met de oudste. Hopelijk gaat iig de foto op zijn bureautje helpen!
Ik voel mezelf trouwens ook regelmatig een 'rotmoeder'. Ik heb zelf niet veel energie en daardoor ook een korter lontje. Maar we doen allemaal wat we kunnen, toch?
En uh... Misschien kan je je man leren om kraanvogels te vouwen, kan ie zelf wat doen aan de lege plekken voor het raam...
Ik heb echt met je te doen, het lijkt me heel lastig om je kinderen zo achter te laten op school. Ik vind het supergoed dat je doorpakt en de regelmaat er inhoudt!
Maar zoals wat anderen ook al schreven, 'lastige' kinderen gaan ook een beetje samen met dit weer. Ik heb het ook elke middag aan de stok met de oudste. Hopelijk gaat iig de foto op zijn bureautje helpen!
Ik voel mezelf trouwens ook regelmatig een 'rotmoeder'. Ik heb zelf niet veel energie en daardoor ook een korter lontje. Maar we doen allemaal wat we kunnen, toch?
En uh... Misschien kan je je man leren om kraanvogels te vouwen, kan ie zelf wat doen aan de lege plekken voor het raam...
donderdag 25 mei 2017 12:01
Lieve Anna,
Van alles getypt, weer weggehaald, weer getypt, en weer weggehaald. Woorden schieten me gewoon te kort en ik weet niet wat ik moet zeggen. Je topic kwam gisteren voorbij en heeft me enorm aangegrepen. Ik heb inmiddels al jouw (en grotendeels alle andere) reacties gelezen en ik wil je laten weten dat ik je op me over komt als een heel fijn, mooi mens. Hoe voel je je vandaag? Ik moest toen ik wakker werd toch wel aan je denken... Hoop dat je een fijne dag hebt vandaag of dat nou in de dierentuin is of ergens anders
Van alles getypt, weer weggehaald, weer getypt, en weer weggehaald. Woorden schieten me gewoon te kort en ik weet niet wat ik moet zeggen. Je topic kwam gisteren voorbij en heeft me enorm aangegrepen. Ik heb inmiddels al jouw (en grotendeels alle andere) reacties gelezen en ik wil je laten weten dat ik je op me over komt als een heel fijn, mooi mens. Hoe voel je je vandaag? Ik moest toen ik wakker werd toch wel aan je denken... Hoop dat je een fijne dag hebt vandaag of dat nou in de dierentuin is of ergens anders
zondag 28 mei 2017 22:35
Sabke, wat heftig ook voor jou 
Fijn te lezen dat jullie kinderen ook allemaal een beetje dwars waren. Nou ja, niet fijn natuurlijk, maar dat het dus niet alleen bij mij zo is.
We zijn uiteindelijk niet meer naar de dierentuin gegaan. Donderdagochtend lag man nog zo lekker te slapen dat ik hem niet wakker wilde maken. We wilden zaterdag gaan, maar toen vonden we het te heet
. Uiteindelijk dus de afgelopen dagen heerlijk in huis gelummeld: af en toe naar het strandje in de buurt, gebbqed met mijn familie en met schoonfamilie, man heeft was klussen in het huis en in de tuin gedaan en ik heb een begin gemaakt de enorme kasten met speelgoed van de kinderen op te ruimen (dat is er tijdens de verhuizing gewoon ingezet, maar stond nog steeds allemaal door elkaar). En ik heb er stiekem ook heel wat dozen uitgesleept die binnenkort onopvallend dit huis gaan verlaten 
.
Ik had ook niet heel veel zin veel te gaan doen: ik heb jeukende uitslag op mijn onderbenen en mijn voeten, ik denk van de hitte. En het hooikoortsseizoen is ook duidelijk begonnen: zodra ik buiten kom begin ik te snotteren, niezen, zwelt mijn keel op en ik wil ik mijn ogen eruit krabben van de jeuk. Heb dus lekker veel binnen gezeten . Ik wil ook eerst met het ziekenhuis overleggen of ik wel hooikoortsmedicijnen mag gebruiken en welke dan, dus heb er nu ook niks tegen in genomen.
Ik merk wel dat de sfeer een stuk beter is als man ook thuis is, als hij het grootste gedeelte van de opvoeding op zich kan nemen (ik doe soms meer aan voeden dan aan opvoeden....).
En we kregen nog positief nieuws: man krijgt een vast contract! Dat betekent dat hij nu niet met zichzelf rond hoeft te gaan leuren en ook niet perse dit jaar enorm zijn best hoeft te gaan doen om een vidi binnen te gaan slepen. Geeft toch wel weer wat meer rust.
Morgenochtend weer een scan.... Ik ben wel een beetje zenuwachtig. Immers was er in januari gezegd dat ik nog zeker 5 goede maanden had, en ja, misschien ook wel meer. En die 5 maanden.... die zijn nu wel zo'n beetje om. Maar verder voel ik me eigenlijk nog steeds goed (afgezien van bovengenoemde kwaaltjes en de vermoeidheid dan). Man is heel lief aan het opzoeken gegaan wat er allemaal in onze tuin staat (1e zomer in dit huis) en hoe allergisch ik daar voor ben. Maar ja, het gaat alleen nog om deze zomer
.
Zo, nu nog maar even slapen en dan morgen uitgerust de scan in
Fijn te lezen dat jullie kinderen ook allemaal een beetje dwars waren. Nou ja, niet fijn natuurlijk, maar dat het dus niet alleen bij mij zo is.
We zijn uiteindelijk niet meer naar de dierentuin gegaan. Donderdagochtend lag man nog zo lekker te slapen dat ik hem niet wakker wilde maken. We wilden zaterdag gaan, maar toen vonden we het te heet
. Uiteindelijk dus de afgelopen dagen heerlijk in huis gelummeld: af en toe naar het strandje in de buurt, gebbqed met mijn familie en met schoonfamilie, man heeft was klussen in het huis en in de tuin gedaan en ik heb een begin gemaakt de enorme kasten met speelgoed van de kinderen op te ruimen (dat is er tijdens de verhuizing gewoon ingezet, maar stond nog steeds allemaal door elkaar). En ik heb er stiekem ook heel wat dozen uitgesleept die binnenkort onopvallend dit huis gaan verlaten . Ik had ook niet heel veel zin veel te gaan doen: ik heb jeukende uitslag op mijn onderbenen en mijn voeten, ik denk van de hitte. En het hooikoortsseizoen is ook duidelijk begonnen: zodra ik buiten kom begin ik te snotteren, niezen, zwelt mijn keel op en ik wil ik mijn ogen eruit krabben van de jeuk. Heb dus lekker veel binnen gezeten
. Ik wil ook eerst met het ziekenhuis overleggen of ik wel hooikoortsmedicijnen mag gebruiken en welke dan, dus heb er nu ook niks tegen in genomen.Ik merk wel dat de sfeer een stuk beter is als man ook thuis is, als hij het grootste gedeelte van de opvoeding op zich kan nemen (ik doe soms meer aan voeden dan aan opvoeden....).
En we kregen nog positief nieuws: man krijgt een vast contract! Dat betekent dat hij nu niet met zichzelf rond hoeft te gaan leuren en ook niet perse dit jaar enorm zijn best hoeft te gaan doen om een vidi binnen te gaan slepen. Geeft toch wel weer wat meer rust.
Morgenochtend weer een scan.... Ik ben wel een beetje zenuwachtig. Immers was er in januari gezegd dat ik nog zeker 5 goede maanden had, en ja, misschien ook wel meer. En die 5 maanden.... die zijn nu wel zo'n beetje om. Maar verder voel ik me eigenlijk nog steeds goed (afgezien van bovengenoemde kwaaltjes en de vermoeidheid dan). Man is heel lief aan het opzoeken gegaan wat er allemaal in onze tuin staat (1e zomer in dit huis) en hoe allergisch ik daar voor ben. Maar ja, het gaat alleen nog om deze zomer
. Zo, nu nog maar even slapen en dan morgen uitgerust de scan in
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
