Verloop traject adhd

18-09-2018 13:32 43 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!
Ik heb binnenkort een intakegesprek bij een ggz instelling om me te laten testen op ADHD, ik Google me suf maar ik kan nergens iets vinden over het verloop van zon traject.
Er zijn hier vast dames die mij voor zijn gegaan en mij dus wat kunnen vertellen over hoe dat ongeveer werkt
Bij mij was het zo dat ik zelf op gesprek moest komen, en vragenlijsten moest invullen en interviewvragen beantwoorden, daarna moesten er mensen uit mijn nabije omgeving langskomen om ook vragen over mij te beantwoorden en moest ik mijn rapporten van vroeger meenemen.

Daarna zijn ze intern de resultaten gaan bekijken en bespreken en werd dit met mij besproken, op basis daarvan is er bij mij ADHD met een anders gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis uitgekomen.

Als ik het zo schrijf lijkt het wel heel simpel, maar het zijn best uitgebreide vragenlijsten en gesprekken
Bij mij ging het ook zo.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij ook ongeveer zo, en er werden tests afgenomen. Een intelligentietest en een persoonlijkheidstest, zinnen afmaken en zo.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
En is dat dan een traject wat maanden duurt of gaat het een stuk sneller?
anoniem_376264 wijzigde dit bericht op 18-09-2018 14:28
Reden: Te snel geplaatst
43.41% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Heb je zelf iets te zeggen over eventueel beginnen met medicatie of bv eerst therapie proberen?
Alle reacties Link kopieren
net hetzelfde hier , tests ging over 3 opeenvolgende dagen als ik mij niet vergis .
Alle reacties Link kopieren
Bij mij duurde het een paar maanden. Er zat steeds vrij veel tijd tussen de afspraken, ook door vakantie en dergelijke. De onderzoeken waren volgens mij verspreid over twee ochtenden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Oké is dus niet zoveel over te zeggen hoelang het allemaal gaat duren... ligt er maar net aan wanneer er afspraken gemaakt kunnen worden. Aan mij zal t niet liggen loop er al veel te lang tegenaan te hikken en als t aan mij ligt mag er nu wel een beetje vaart achter gezet worden.
Het word er niet leuker op thuis met mij
Druktemaker1987 schreef:
18-09-2018 14:23
Heb je zelf iets te zeggen over eventueel beginnen met medicatie of bv eerst therapie proberen?
Ja zeker, ze wouden mij eigenlijk met medicatie laten beginnen maar dat wou ik niet. Dus zou ik beginnen met groepstherapie.
Maar daar heb ik uiteindelijk ook vanaf gezien omdat ik net nieuw werk had toen dat zou beginnen.

Dus je hebt zelf alle vrijheid in hoe je daar mee om wilt gaan
Alle reacties Link kopieren
Dat is fijn... dat ik geen dingen moet gaan doen waar ik niet achter sta...
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk, ze kunnen je nooit dwingen om medicatie te gebruiken. Zelfs al zou je geen therapie willen proberen. Je bent tot niks verplicht.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
En als je juist wel medicatie wil proberen... heb je daar dan ook zelf iets over te zeggen
Alle reacties Link kopieren
Dat gaat in overleg, dan krijg je een of meer gesprekken met de psychiater, dan bespreken ze de opties met je, je wordt medisch gekeurd (gewogen, hartslag, er wordt gevraagd of er hartproblemen in de familie voorkomen, dat soort dingen). Je kan het niet eenzijdig beslissen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Nee dat is begrijpelijk maar ik weet dat medicatie werkt en dat ik er een stuk leuker mens door ben. Dus ik zou t wel aan kunnen kaarten
Alle reacties Link kopieren
Ja natuurlijk, dat kan altijd.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
En hebben jullie tips voor t eerste gesprek.
Ik ken mezelf en ik begin waarschijnlijk als een kip zonder kop een heel onsamenhangend verhaal te kwekken....
Of zegt dat misschien juist genoeg😂😂
enige tip is gewoon het gesprek aan gaan zoals je bent, dat is voor hun het duidelijkst. Mocht je afdwalen of iets dan helpen zij je wel met bijsturen.

Ik vond het zelf alleen wel pittig. Ik vond het best een lang gesprek en had ook echt heel veel moeite om mijn aandacht er bij te houden.
Alle reacties Link kopieren
Ja dan zien ze idd wel gelijk je punt zeg maar...
Ik dacht misschien is het handig om een lijstje te maken met waar ik tegenaan loop. Anders zit ik thuis mezelf weer op te vreten omdat ik dat en dat en dat en dat nog wilde zeggen
Ja dat zou je wel kunnen doen inderdaad.
Dat had ik voor mij zelf ook al gemaakt.

Maar ik heb dat lijstje verder gewoon aan hun laten lezen en de regie (hoe moeilijk ook) aan hun overgelaten
Alle reacties Link kopieren
Op basis van dat lijstje kunnen ze dan misschien gerichter doorvragen ofzo... ik vind het lastig... het voelt nu een beetje alsof ik iets moet bewijzen ofzo
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op dit moment ook een onderzoek naar ADHD. Heb eerst gewoon gesprek gehad met een psycholoog en vantevoren moest ik ern heel lang formulier met vragen invullen over mijn klachten en m’n problemen vroeger als kind en puber etc. Na het gesprek nog een test voor ADHD moeten invullen. Daarna nog een vragenlijst over hoe ik als baby en kind was meegekregen voor mijn ouders en toen nog een gesprek over m’n jeugd met mijn moeder erbij en de psycholoog.
En toen nog een gesprek met een psychiater hij stelde heel veel vragen maar weet eigenlijk al niet meer echt welke maar je hieft je echt niet voor te bereiden hun vragen en je geeft gewoon antwoord gaat echt vanzelf.
Nu krijg ik nog een neurologisch onderzoek en erna stellen ze pas de diagnose of het adhd is of missvhien iets anders wat mijn concebtratieproblemen en impulsief gedrag veroorzaakt. Hyper ben ik eigenlijk niet.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij heeft het diagnose-traject maanden geduurd. Alleen met psychiater, samen met partner, samen met ouder. Daarna ook nog eens neuro-psychologisch onderzoek (of heet het neuro-biologisch onderzoek?).

Ik had zelf trouwens een heel boekwerk opgesteld met voorbeelden van waar ik tegen aan liep en eigenschappen van mezelf waarvan ik zelf denk dat het 'niet normaal' is. Het wachten op de eerste afspraak duurde me te lang en zo kon ik die tijd een beetje doorkomen, met schrijven. Achteraf heb ik het idee dat daar niks mee gedaan is in de diagnosestelling :-).

Na diagnose staat het helemaal vrij wat je er mee wilt doen. Zelf heb ik net een psycho-educatie traject achter de rug en ben medicatie aan het uitproberen. Binnenkort zal ik deelnemen aan een coachings-groep.

Ik vond het allemaal ook erg lastig en stressvol. Ik was bang dat ze me niet serieus zouden nemen, me een aansteller of lui zouden vinden. Maar ze hebben natuurlijk wel ervaring met mensen met dergelijke problematiek en ik werd (en word) heel respectvol behandeld!
Alle reacties Link kopieren
Het inderdaad het gevoel dat ze me niet serieus nemen. Ik denk zelf ook vaak: je kan ook gewoon normaal doen.... maar ik kan dus blijkbaar niet normaal doen.
Alle reacties Link kopieren
Haha ja ik denk ook bijna dagelijks van nu is het gebeurt met het gepruts, morgen ga ik me als normale volwassene gedragen. Nou nee dus...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven