Vermoeid in gezelschap - Herkenning of tips?

30-10-2020 23:47 44 berichten
Wanneer ik in gezelschap, met vrienden of familie, ben merk ik dat ik snel moe en/of overprikkeld ben.
Ik spreek dan ook liever niet langer dan een dag of avond af. Maar ook dan merk ik soms dat het 'te veel' is. Waarom? Geen idee. Ik vind mijn energielevel sowieso moeilijk te pijlen, hier ben ik nog zoekende in.

Daarnaast, soms duurt een afspraak langer, want ik blijf eten of het komt zo uit. Of ik reis eerst een stuk met de trein. Maar na die treinrit ben ik wel (even) op. Ik hoef er geen uren van bij te komen. Maar als ik dan met vriendin/familielid ben is, kom ik er ook niet echt overheen waardoor ik moe blijf.

Het klinkt misschien alsof ik er als een half lijk bij zit op die momenten, maar zo erg is het niet :P
Maar neutraal of energiek voel ik me vrijwel nooit, in gezelschap dan.

Ik ben gezond, voor zover ik weet geen vitamine tekort. Ik sport 2-3x per week. Ik heb wel ADHD, wellicht niet onbelangrijk.
Maar ik merk dit vooral de laatste jaren, dus of het daar echt veel mee te maken heeft betwijfel ik een beetje. En wanneer ik alleen ben heb ik hier ook veel minder last van.

Maar het irriteert me behoorlijk en ik vind het moeilijk om hier een weg in te vinden. Zijn er mensen die dit herkennen of/en tips hebben?
Ja, herkenbaar. Maar ik spreek dan ook niet vaak iets af en zeker niet met hele gezelschappen.
Zorg dat je zsm met eigen auto naar afspraken kunt, dan raak je in elk geval niet al overprikkeld van al die mensen in een trein.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, ik ben snel overprikkeld, ik heb ADD. Feestjes en verjaardagen zijn voor mij energieslurpers. Een bezoek aan iemand is voor mij na anderhalf uur wel genoeg.
Fijn die herkenning! Behalve dat ik jullie ook beter gun natuurlijk.

Die van de auto is een goede tip. Ov is behoorlijk vermoeiend inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
Ik had dat ook vaak vrij snel, maar bij mij kwam het doordat ik in de breedste zin van het woord niet goed genoeg naar mijn eigen gevoel luisterde. Dat houdt in; afspreken op momenten dat ik eigenlijk niet wilde, langer blijven dan ik behoefte aan had, me opstellen zoals ik dacht dat van me verwacht werd of wat ik graag bij mezelf wilde zien. Kortom: sociaal wenselijk gedrag vertonen. Heel vermoeiend. Ik denk niet dat dit is waar jij het over hebt, maar misschien speelt het wel mee.
Alle reacties Link kopieren
Heb je dit bij iedereen of vooral bij specifieke mensen?

Ik merk zelf wel dat ik bij sommige mensen heel moe en chagrijnig word. :P In dat geval zou de oplossing redelijk simpel zijn.
Alle reacties Link kopieren
Waarom heet dit tegenwoordig overprikkeld, alsof er iets mis mee is?
Sommige mensen doen het gewoon beter op meer tijd alleen, prima toch?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook en heb ASS. Kan gerust in het weekend tot 2:00 opblijven in mijn eentje. Maar in gezelschap, zowel bij gewoon bezoek als feestjes ben ik veel sneller moe. Ik trek dat zo'n 2 of 3 uurtjes en dan zit ik aan mijn tax.
In een pretpark of dierentuin kan ik het wel zo'n 6 uur uithouden. Dan heb je iets te bekijken en je bent bezig. Maar de volgende dag plan ik dan niks.
Alle reacties Link kopieren
Zeker herkenbaar, hoewel ik geen ADHD of iets anders heb.
Hoe beter ik in mijn vel zit, hoe meer ik mijn energie kan 'bewaken' om het zo te zeggen. Maar aan alles zit een grens.
Meerdere sociale afspraken op één dag naast werk doe ik liever niet. Mocht dit wel voorkomen, moet ik voor een rustmomentje tussenin zorgen waarin ik even niks kan of hoef. Even opladen.

Je gaat, wanneer je hier op gaat letten, vanzelf merken wanneer iets te veel wordt. Trek je terug, neem je tijd, en kijk dan verder.

No worries 🙂
vindingrijk wijzigde dit bericht op 31-10-2020 01:24
Reden: Typ fout
0.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf geen ADHD of ADD maar ik ben wel heel introvert. Daar bedoel ik niet mee dat ik verlegen ben of niet sociaal. Maar ik kan maar korte tijd met andere mensen zijn en dan moet ik echt even alleen zijn om op te laden. Ik heb dat inmiddels geaccepteerd en plan daarom niet te veel afspraken in een week en zorg dat ik genoeg tijd heb om me alleen te ontspannen.
Alle reacties Link kopieren
Je bent gewoon een introvert persoon. Lees maar eens over de introverte persoonlijkheid.

Introverte mensen laden op door alleen te zijn en te ontprikkelen, en lopen leeg door sociale contacten en prikkelrijke omgevingen.

Niks geks aan. Alleen in deze extraverte maatschappij is dat wel eens lastig, omdat extravert de norm lijkt.
Geloof niet alles wat je denkt.
Alle reacties Link kopieren
Misschien voel je je dan in gezelschap niet zo comfortabel als je dacht. Vooral degenen die volkomen zichzelf zijn voelen zich dan heel ontspannen en als een vis in het water, maar anderen voelen zich altijd wat opgeprikt of gedwongen. Ze willen zich op een bepaalde manier gedragen, en dat kost energie.

Dus dan betekent het moment dat ze alleen zijn, ontspanning. Pfftt. Lekker eindelijk doen wat ik zelf wil. Niet meer hoeven opzitten en pootjes geven.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
31-10-2020 07:24
Misschien voel je je dan in gezelschap niet zo comfortabel als je dacht. Vooral degenen die volkomen zichzelf zijn voelen zich dan heel ontspannen en als een vis in het water, maar anderen voelen zich altijd wat opgeprikt of gedwongen. Ze willen zich op een bepaalde manier gedragen, en dat kost energie.

Dus dan betekent het moment dat ze alleen zijn, ontspanning. Pfftt. Lekker eindelijk doen wat ik zelf wil. Niet meer hoeven opzitten en pootjes geven.
Dat hoeft niet.
Ik heb ass en ben een verschrikkelijk sociaal dier. Vind het heerlijk om tijd door te brengen met vrienden bijvoorbeeld. En toch kost me dat altijd meer energie dan alleen zijn. Ik moet me na veel sociale momenten echt even alleen in huis opsluiten om ter ontprikkelen, hoe leuk ik dat ook vind.

@TO ik vind zelf ov juist fijner dan de auto, omdat ik dan niet hoef op te letten. Wel heb ik standaard een paar goede oordoppen bij zodat ik mijn omgeving wat kan dempen en het me dus minder energie kost. Misschien ook iets voor jou?
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
Alle reacties Link kopieren
Hier ook herkenbaar, ik ben ook introvert. Tegenwoordig heb ik het geaccepteerd: ik plan nooit twee dagen achter elkaar een sociale activiteit en zorg ervoor dat ik eigen vervoer heb zodat ik naar huis kan als ik wil. In de trein zitten mensen met hun geluiden veel te snel in mijn bubbel dus ik neen altijd een koptelefoon en een boek mee. Je kunt na een treinreis ook eerst even een kwartiertje op een bankje zitten buiten het station, misscfien helpt dat?
Alle reacties Link kopieren
Hebben de meeste mensen hier geen last van? Ik vind 2 uur met iemand afspreken ook wel de max eigenlijk.
Intotheunknown schreef:
31-10-2020 07:42
Hebben de meeste mensen hier geen last van? Ik vind 2 uur met iemand afspreken ook wel de max eigenlijk.
Nee, niet per se de meeste mensen.
Wel veel meer mensen dan alleen jij of TO of ik. ;-)
Grappig, ik wilde hier onlangs zelf een topic over openen. Maar dan meer in de context dat ik moeite heb met 1 op 1 sociale contacten. Bijvoorbeeld zoals nu in de lockdown ben ik altijd alleen. Mensen om me heen (zus en ouders) zeggen dan vaak : ''Hoezo nodig je niet eens iemand bij je thuis uit, om voor te koken?'', maar dat vermoeit me enorm. Dan zit je uren met iemand in je huis, zonder dat je op pad kunt. Dat vind ik uitputtend.

Herkenbaar dus. Van de zomer op vriendenweekend. Die gaan dan na het diner een spelletje spelen. Ik doe ook mee, en vind het leuk. Maar als we om 19:00 starten, dan ben ik om 23:00 echt klaar ermee. Mijn stoel zit niet meer lekker, ik word onrustig, heb geen zin meer om te praten. Dan trek ik me terug. Maar de rest is er dan pas om 02:00 klaar mee. Hoe houden ze het vol, denk ik dan.

Evenals dat we op zondag altijd bij m'n ouders eten. Nu mijn zussen een relatie hebben, is het een hele tafel vol. Ik vind even natafelen wel gezellig, maar soms blijven ze nog wel drie uur aan tafel zitten. Vind ik echt veel te vermoeiend / lang.
Overigens denk ik wel dat het te maken heeft met de ''mweh'' status, waarin ik nu al een aantal jaren zit.

Soms heb ik een energie-piek, zoals laatst toen een mooie meid die ik in het echt ken mij had gematcht op tinder. Dan voel ik mij energiek en blij, en dan kan ik het ook in sociaal opzicht veel langer volhouden. Het is daarom denk ik toch een soort invloed van een niet optimale state of mind.
Ik ben extravert en heb geen add of adhd maar chronische zenuwpijnklachten en rugklachten . Daarnaast ook ook restschade na een paar ernstige depressies. Ik raak van alles overprikkeld. En moet echt heel erg mijn best doen om rust te plannen en alles in balans te houden, anders helemaal afgedraaid en kans op nieuwe depressies. En vaak resulteert veel sociale dingen ook meer pijn, namelijk andere stoelen, veel staan, verder lopen. Enz.


Ben gegaan van iemand die elke dag heerlijk onder de mensen kon naar totaal afgedraaid zijn na 1 uur verjaardag of kroeg.

Voor corona plande ik dus bewust dingen zo dat ik daarna een dag of 2 kon bijtrekken. Soms langer als het iets speciaals was of langer duurde dan paar uurtjes.

En dat betekend ook dat ik heel bewust kies wat ik wel en niet de last waard vind. Dus een kinderverjaardag van vrienden van man laat ik, hij gaat dan zonder mij. Maar een eerste concert met oudste dochter of het kinderfeestje van mijn jongste, daar heb ik wel alle drama achteraf voor over.

Sommige mensen vinden dat niet leuk en moeilijk en ik voelde me echt schuldig maar nu niet meer.
Ik heb er ook last van. Energiemanagement is dan heel belangrijk, en je grenzen kunnen bewaken tov anderen én jezelf.
Van tevoren met jezelf afspreken dat je niet blijft hangen voor het eten. Als je een lange afspraak hebt waar je zin in hebt voor en na tijd inplannen om op te laden. Zelf controle hebben over het vervoer.
Ik ga ook liever naar een ander dan dat ik zelf gasten heb. Behalve dat je van tevoren ook vaak bezig bent met het eten of huishouden ofzo, kan niet iedereen waarderen als je ze de deur uit bonjourt, terwijl je wel zelf kunt bepalen wanneer je weggaat als je ergens anders bent.

Overigens kan ik de meeste mensen in mijn leven ondertussen wel de deur uit bonjouren of ik ga gewoon naar bed terwijl man verder entertaint. :)
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook, ik heb bij sommigen het gevoel dat ik veel moeten praten, om het gesprek niet te laten doodbloeden. En dat kost mij veel energie. Als de ander leuk kan vertellen en ik kan luisteren, heb ik daar minder last van :)
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren
Jupiter1995 schreef:
31-10-2020 00:14
Heb je dit bij iedereen of vooral bij specifieke mensen?

Ik merk zelf wel dat ik bij sommige mensen heel moe en chagrijnig word. :P In dat geval zou de oplossing redelijk simpel zijn.

Ik ben hier zelf ook achtergekomen :-D
Vooral bij één specifiek persoon had ik vaak koppijn en een vermoeid gevoel als ik met haar had afgesproken.
Ik trek al 25 jaar met haar op en dat doe je niet als je iemand geen prettig persoon vind lijkt me..
Maar ik ben er wel achter dat een paar uurtjes per keer met haar genoeg is, dus daar let ik tegenwoordig dan ook op.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook wel. De laatste tijd heb ik er een stuk minder last van en dat komt denk ik doordat ik door Corona een soort uitgeklede versie beleef van mijn sociale leven en dat bevalt me wel: nu zie ik alleen nog de mensen die ik écht graag wil zien, en alle sociale contacten die onder de noemer 'verplichtingen' vielen heb ik eigenlijk niet meer (grootschalige feesten, verre familieleden, kringverjaardagen etc.). Ik zie alleen nog de mensen met wie ik het makkelijk vind om samen te zijn, voor wie ik niet het gevoel heb dat ik mijn best moet doen. De les die ik hieruit heb geleerd is: zolang ik niet té veel sociale afspraken heb kan ik van die sociale activiteiten erg genieten, maar als ik te veel dingen plan word ik er ongelukkig van. Dus ik hoop dat ik ook ná Corona het voor mekaar krijg om prioriteiten te blijven stellen.

Wat ook scheelt: voorheen werkte ik vier lange dagen en voelde ik me na elke werkdag echt uitgewrongen en had ik mijn vrije dagen nodig om bij te komen. Inmiddels werk ik hetzelfde aantal uren in vijf kortere dagen en dat maakt zo'n groot verschil. Ik voel me aan het eind van de werkdag nog gewoon een mens in plaats van een vaatdoekje. Dat maakt dat ik veel meer energie voor en zin in sociale contacten heb.
Herkenbaar, ik ben ook introvert. Grote groepen kosten mij zeer veel moeite. In kleine groepjes of 1op1 is beter. Maar dan nog kan ik niet meerdere sociale afspraken op 1 dag plannen naast het dagelijkse leven. Ik ben hier ook pas later achter gekomen want ik dacht ook dat ik altijd door moest gaan.

Verjaardagen/schoonfamilie bezoeken zijn voor mij super intens. Vond het ook altijd lastig om weg te gaan of er te aarden. Het word wel iets beter naar mate ik ouder word omdat ik dus nu beter mijn grenzen bewaak.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben juist extravert, maar die feestjes waarbij je met 50 man ingeblikt in een te kleine huiskamer zit, die slurpen bij mij ook energie hoor!
Ik hou ontzettend van gezelligheid, maar het kan me absoluut te druk zijn.
Dan raak ik inderdaad overprikkeld. Dus ik denk dat het helemaal niet meteen naar introvert zijn, of ADHD, ADD, of wat dan ook verwezen hoeft te worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven