Vriendschappen lijken van een kant te komen

19-08-2018 08:59 34 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen,

Graag wou ik mijn verhaal kwijt en misschien heeft iemand hier met hetzelfde gevoel gezeten.
Mijn vriend en ik zijn altijd de initiatiefnemers om af te spreken. Toen we dachten we laten het zelf eens zitten kijken hoe lang het duurt, dan waren we 4 maanden verder zonder wat te horen en dachten we laten we toch maar weer zelf wat afspreken. Nu hebben we in 2 maanden tijd 2 keer bij ons afgesproken en dat werd afgezegd, een keer geprobeerd met iemand af te spreken waarbij we alleen terug kregen dat het nu niet uit kwam maar ook niet dat ze dan zelf met een datum voor later komen. Ik denk weleens dat als we zouden verhuizen naar het buitenland het heel erg lang zou kunnen duren voor iemand het doorheeft. Natuurlijk hoef je elkaar niet wekelijks te berichten of bij elkaar langs, maar eens in de zoveel maanden zou het wel leuk zijn als iemand ons vraagt hoe het is of iets dergelijks. We hebben het weleens gezegd maar dan krijg je terug dat ze er gewoon niet aan denken, wat ook best zo zou kunnen zijn? En dat ze het wel altijd heel gezellig vinden als we elkaar weer zien.
Het is ook nog best lastig nieuwe vriendschappen te maken merk ik. Op het werk heb ik niet veel leeftijdsgenoten. En voor mijn zus geldt hetzelfde, sterker nog als ik haar stuur wanneer het uit komt stuurt ze dat het niet uitkomt want ze moet werken en dan heb ik er niet eens een dag bij opgegeven zodat ze alle keus heeft.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar.
Man en ik zijn nu elkaars beste vrienden dan maar geworden.
Ik heb nog een paar " losse" vriendinnen die ik af en toe zie. Maar alle " echte " vrienden zijn er niet meer.
Blijkbaar waren die vrienden dus niet zulke goede vrienden als ik dacht.
Zo loopt het gewoon in het leven. Vriendschappen verwateren, je gaat verschillende levens leiden.
Sommige mensen maken makkelijk nieuwe vrienden. Wij steken niet zo in elkaar.
Dus nu zijn we dan maar elkaars beste vrienden geworden. Dat maakt wel dat we , ondanks dat we soms problemen hebben, nu al bijna 35 jaar samen zijn.
Vriendschap is ( naast de liefde die er uiteraard ook is) een ijzersterke basis voor een relatie.
lientje69 wijzigde dit bericht op 19-08-2018 09:20
Reden: Stomme spelfout
0.15% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Dat is hier ook hoor, we doen ook heel graag dingen samen. We hebben ook een hond dus toevallig zei ik van de week nog gelukkig heb ik mijn beste vrienden altijd bij me. Maar toch zou het leuk zijn om mensen te kennen waarmee het een beetje over een weer zou gaan.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar helaas en ik ben hier ook best verdrietig over. Geen tips maar ik weet wat je bedoelt. :-(
Ik zou dat geen vrienden noemen.
Heb je wel op een andere manier contact behalve afspreken? Ik bedoel heb je wel app-contact, 1 op 1 of een in een groep?
Alle reacties Link kopieren
Laatig. Ik herken het wel bij sommige vrienden. Bij anderen gelukkig helemaal niet. Ik doe het zelf ook moet ik toegeven.. losse vriendinnen die verder wegwonen heb ik ook allemaal laten verwatereb. Het is gewoon niet te combineren met mijn huidige levensfase.. kan het zijn dat je vrienden en jullie niet meer zo in dezelfde levensfase zitten?
Hebben jullie geen vrienden los van elkaar?
Alle reacties Link kopieren
Stelletjes vriendschappen kunnen ook best lastig zijn, dan moet je én hem én haar maar net leuk vinden.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020

Alle reacties Link kopieren
@tijdschriftenverslindster dan heb ik helemaal geen vrienden :shame: dat klinkt wel heel confronterend

Op 1 na zijn de vrienden los van elkaar ook zo qua initiatief.

Zelf probeer ik ze inderdaad ook te appen, maar ook dat is meestal kort contact of dan stopt het weer even en dan neem ik ook weer het initiatief om te vragen hoe het gaat.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
Heel herkenbaar,. Ik ben de enige die single is en ik merk dat dat het ook moeilijker maakt.

Maanden geleden een vriendin gevraagd of ze mee uit eten wilde omdat ik zin had om ergens wat te gaan eten en had vriendin al een tijdje niet meer gezien. Nee ze kon niet want ging wat leuks doen met vriend. Prima, kan gebeuren. Ze zou nog kijken wanneer ze wel kon maar niks meer van gehoord.
3 weken geleden werd ik op Facebook bij een evenement getagd: "Klinkt leuk, echt iets voor jou!" dus ik reageer met "Leuk! Ga je mee?". Ze moest met haar vriend overleggen en had er eigenlijk geen geld voor... nog niks gehoord.

Ik snap dat als je een vriend hebt je even moet overleggen, je daar ook leuke dingen mee wil doen en dat je een keer geen geld hebt maar ondertussen zie ik wel op haar facebook dat ze een drankje gaat doen met andere vriendinnen of gezellig een dagje gaat shoppen met iemand. Allemaal prima maar toch ook een beetje kwetsend als je iemand al maanden niet hebt gezien omdat men steeds niet kan.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat ik een van die mensen ben die het contact van de anderen laat komen.
Ik heb een viertal goede vrienden waar ik actief contact mee hou. Alle 'vrienden' daarbuiten zijn geen prioriteit (dit klinkt misschien een beetje cru). Mijn leven is drukker dan ik het zou willen, dus moet selectief zijn met mn tijd. Ik heb een paar vrienden (buiten dat viertal) die koste wat kost contact met me willen houden en regelmatig willen afspreken en vaak appen. Als we afspreken is het wel gezellig enzo, maar ik had eigenlijk net zo graag iets anders gedaan. Ik zeg ook eerlijk dat ik het lastig vind om zoveel vriendschappen te onderhouden en dat andere dingen voorgaan. Eigenlijk wil ik die 'vriendschappen' dood laten bloeden (letterlijk verbreken vind ik ook zo'n groot ding). Alleen geven zij me die kans daar niet voor.

Misschien ben jij net een vriendschap te veel voor bepaalde mensen. Dat wil niet zeggen dat jij geen onwijs leuk persoon bent, maar dat ze gewoon al een hoop andere waardevolle dingen in hun leven hebben.
Alle reacties Link kopieren
Jammer. Ik spreek mijn vrienden bijna elke dag. Misschien eens andere vrienden zoeken
Alle reacties Link kopieren
Dat klinkt inderdaad wel heel cru, want dan zouden ze op een na allemaal van ons af willen.

Misschien is ergens in een hutje in the middle of nowhere nog zo'n slecht idee niet, hoef ik hier ook niet om te balen. :hihi:
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
Alle reacties Link kopieren
@blondie dat proberen we wel, maar dat is nog niet zo makkelijk. Of dan merk je al gauw weer dat het van een kant komt en bij nieuwe mensen steek ik daar dan ook maar niet teveel moeite in als je dan al merkt dat het weer van een kant gaat zijn of als ik wat concreets probeer af te spreken maar je krijgt er niet echt wat op terug.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
Wat ik in mijn geval ook minder vind: Toen die vriendin en ik allebei single waren spraken we toch minimaal 1x in de maand af. Ze had toen niet veel vrienden en ik ook niet dus hadden we vooral lol met elkaar (we zaten ook op een lijn). Maar sinds die vriend heeft ze dus via die vriend een hoop nieuwe mensen leren kennen. Heel leuk voor haar en gun het haar ook maar soms denk ik dan ook wel eens van "nu ben ik vast niet meer goed genoeg". Terwijl we echt jaren veel lol met elkaar gehad hebben en veel lief en leed gedeeld hebben.
anoniem_647dc71738af4 wijzigde dit bericht op 19-08-2018 10:34
0.19% gewijzigd
Het lijkt me lastig om allemaal losse vriendschappen te hebben. Ik heb een paar vriendengroepen waarmee we regelmatig als groep afspreken. Verders is het bij ons ook meer een zoete inval. Mensen die een beetje in de buurt wonen komen gewoon aanwaaien. Dat gaat niet allemaal volgens afspraak met borrelnootjes en kaasplankje. :-)
Alle reacties Link kopieren
Wat jij schrijft herken ik wel maar ik heb daar helemaal geen last van...
ik heb een aantal vriendinnen die ik jaren en jaren heb. Soms spreken/zien we elkaar maanden niet. Onze levens zijn druk met werken, gezin, familie en alles eromheen. Toch weten we van elkaar dat als het nodig is we er zijn. Midden in de nacht als het nodig is. En veel mensen zeggen dat maar als puntje bij paaltje komt is dat niet zo, bij deze vriendinnen is het echt zo. We zijn er als het nodig is. Hebben verder niet de bevestiging nodig dat het “goed” zit door elkaar veel te zien.
Sommige periodes zien we elkaar enorm vaak, andere tijden dus maanden niet.
Ik weet dat bijvoorbeeld 1 vriendin wel heel vaak afspreekt met andere mensen. En dat is prima.. ik weet namelijk gewoon dat onze vriendschap heel diep gaat en we elkaar niet hoeven te zien om dat bevestigt te krijgen.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar wel. Ik merk vooral de laatste 1.5 jaar dat vriendschappen erg veranderd zijn. 2 Vriendinnen met wie ik best veel omging spreek ik nooit meer. 1 kreeg een vriend en bij een ander ging ik van de ene op andere dag een soort van op de negeer.

Of mensen zullen inderdaad kijken wanneer ze kunnen, maar daar hoor ik dan niets meer van. Iedereen heeft het druk inderdaad. Vergeleken een aantal jaren geleden is mijn sociale leven best ingrijpend veranderd. En daar baal ik soms best van. Nieuwe vriendschappen komen niet echt van de grond. Jammer. Ik heb wel wat stapmaatjes, oppervlakkig maar wel oké.

Het is helaas niet anders. Ik heb wel een aantal vriendinnen. En ik weet dat ik daar als het nodig is op kan rekenen. Maar echt veel mensen on leuke dingen mee te doen heb ik helaas niet.
Alle reacties Link kopieren
Aan de ene kant herken ik het wel, dat je harder moet werken om vriendschappen in stand te houden. En dan gebeurt het soms dat je elkaar lang niet spreekt omdat je gewoon druk bent met je eigen leven. Ik heb dat met een vriendin van me, we spreken elkaar soms 3 maanden niet en dan zetten we echt even alles op alles om elkaar te zien. En dan is het super gezellig en beloven we dat we niet meer zo lang wachten... nou en dan gebeurt het gewoon weer.

Ik merk wel dat het heel anders is dan vroeger, toen zag ik mijn vriendinnen gewoon dagelijks. Dat is voorbij en dat vind ik soms wel erg jammer. Eigenlijk zie ik alleen de moeders van school vaak en dat worden wel een soort van vriendschappen.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
Kit_Kat schreef:
19-08-2018 10:02
Ik denk dat ik een van die mensen ben die het contact van de anderen laat komen.
Ik heb een viertal goede vrienden waar ik actief contact mee hou. Alle 'vrienden' daarbuiten zijn geen prioriteit (dit klinkt misschien een beetje cru). Mijn leven is drukker dan ik het zou willen, dus moet selectief zijn met mn tijd. Ik heb een paar vrienden (buiten dat viertal) die koste wat kost contact met me willen houden en regelmatig willen afspreken en vaak appen. Als we afspreken is het wel gezellig enzo, maar ik had eigenlijk net zo graag iets anders gedaan. Ik zeg ook eerlijk dat ik het lastig vind om zoveel vriendschappen te onderhouden en dat andere dingen voorgaan. Eigenlijk wil ik die 'vriendschappen' dood laten bloeden (letterlijk verbreken vind ik ook zo'n groot ding). Alleen geven zij me die kans daar niet voor.

Misschien ben jij net een vriendschap te veel voor bepaalde mensen. Dat wil niet zeggen dat jij geen onwijs leuk persoon bent, maar dat ze gewoon al een hoop andere waardevolle dingen in hun leven hebben.
Je kunt iets altijd laten doodbloeden... Geef jij geen dubbele signalen naar ze? Wil je nu wel/niet afspreken? Ik heb zelf ook zo’n vriendin als jij denk ik. Voor de andere partij is het ook niet leuk wanneer iemand zich zo opstelt. Altijd net wanneer ik denk, ik neem geen initiatief meer, dan kan er opeens toch afgesproken worden en klinken er loze kreten als volgende keer niet zo lang laten duren. Zij is ook iemand die tig mensen om zich heen heeft. Ik voel me soms dan ook slechts een nummer. Ik begrijp dat soort mensen nooit zo goed. Met zo veel mensen heb je voor weinig mensen echt tijd. Maak dan wat keuzes.
Ik ga bij die vriendin geen initiatief meer nemen. Wanneer jij stopt met afspreken met die mensen krijgen zij meer tijd om anderen te leren kennen die het wel oprecht leuk vinden om hen te zien.
Heel herkenbaar.

Als ik niets doe, kan ik er vrij zeker van zijn dat ik 6 maanden tot een jaar later misschien weer eens wat van iemand hoor.
Het leukste zijn de mensen die dan altijd tegen mij zeggen van 'Ja, maar je moet de ander ook eens wat initiatief gunnen en contact met jou op laten nemen.'
'Ja, maar dan gebeurt er dus helemaal niets.' Is mijn antwoord dan.

Het helpt inderdaad niet dat al m'n 'vrienden' (ik twijfel wel eens) inmiddels allemaal een partner hebben.
Daarnaast hebben al die vrienden een zoveel rijker sociaal leven dan ik dat er amper tijd is. Ik heb elk weekend (teveel) tijd, maar vrienden kunnen nooit 'want we hebben al dit/dat'.
Als ze zeggen over 2 maanden of zo nog eens te proberen, is het vaak hetzelfde liedje.

Het heeft z'n voordelen bij vlagen, want je kan dan nog eens een wildvreemde buitenlandse dame op de bus ontmoeten die er bij dezelfde halte uit moet als jij, aan de praat raken en voor de dag erop voorstellen erop uit te trekken, zonder dat je daar je eigen sociale leven voor overhoop moet gooien.
'Leuk' om te horen dat zij ook een problematisch sociaal leven heeft waardoor dat een band schept en ze graag nog eens op die basis met mij op stap zou willen. Ik heb nog steeds contact met haar, maar helaas woont ze bepaald niet om de hoek...
Alle reacties Link kopieren
Dat herken ik best wel. Als ik iemand uitnodig dan is het meteen ja leuk, maar doe ik dat niet dan krijg ik hooguit een kerstkaartje.

Ik heb wel een vermoeden hoor. Ik ben altijd moe en heb altijd wel ergens pijn zodat ik strompel, hink, hoofdpijn heb, mijn nek niet meer kan bewegen, niet meer kan kauwen e.d. Er is altijd wat. Dus dus alles kost me inspanning en ik denk dus dat ik dat weleens heb laten merken, waardoor ze misschien dachten dat ze minder welkom waren. Wat in zekere zin ook wel waar is omdat het soms tegenvalt om te zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft.

Dus dan speelt men op veilig en wacht op een uitnodiging. Heel ingewikkeld ligt dat. Ik vind het wel goed hoor.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren
Viva2018 schreef:
19-08-2018 11:29
Je kunt iets altijd laten doodbloeden... Geef jij geen dubbele signalen naar ze? Wil je nu wel/niet afspreken? Ik heb zelf ook zo’n vriendin als jij denk ik. Voor de andere partij is het ook niet leuk wanneer iemand zich zo opstelt. Altijd net wanneer ik denk, ik neem geen initiatief meer, dan kan er opeens toch afgesproken worden en klinken er loze kreten als volgende keer niet zo lang laten duren. Zij is ook iemand die tig mensen om zich heen heeft. Ik voel me soms dan ook slechts een nummer. Ik begrijp dat soort mensen nooit zo goed. Met zo veel mensen heb je voor weinig mensen echt tijd. Maak dan wat keuzes.
Ik ga bij die vriendin geen initiatief meer nemen. Wanneer jij stopt met afspreken met die mensen krijgen zij meer tijd om anderen te leren kennen die het wel oprecht leuk vinden om hen te zien.
Ik ben geen persoon met tig vriendschappen, daar hou ik ook niet van. (: Ik kan er net vier bijhouden, en dat is precies de reden waarom ik weinig af kan spreken met de 'vrienden' die daar bovenop komen. Mensen waar ik geen initiatief bij toon, blijven me toch heel het jaar door appen (en daar reageer ik gewoon op). Ik sla alle uitnodigingen af tenzij ik echt tijd heb, dus 1 of 2 keer per jaar in een vakantie. Het zijn mensen die ik hier en daar wel eens tegenkom.
Dat we elkaar sneller weer moeten zien, zal ik nooit zeggen. Ik snap dat het niet leuk is voor de andere partij, maar het is nog steeds hun keuze of ze met mij (en mijn manier van leven) om willen blijven gaan.
Kit_Kat schreef:
19-08-2018 13:07
Ik ben geen persoon met tig vriendschappen, daar hou ik ook niet van. (: Ik kan er net vier bijhouden, en dat is precies de reden waarom ik weinig af kan spreken met de 'vrienden' die daar bovenop komen. Mensen waar ik geen initiatief bij toon, blijven me toch heel het jaar door appen (en daar reageer ik gewoon op). Ik sla alle uitnodigingen af tenzij ik echt tijd heb, dus 1 of 2 keer per jaar in een vakantie. Het zijn mensen die ik hier en daar wel eens tegenkom.
Dat we elkaar sneller weer moeten zien, zal ik nooit zeggen. Ik snap dat het niet leuk is voor de andere partij, maar het is nog steeds hun keuze of ze met mij (en mijn manier van leven) om willen blijven gaan.
Je verhaal klinkt een beetje dubbel... Je zegt dat je het wil laten doodbloeden, maar blijft toch appen en afspreken? Wanneer je het wilt laten doodbloeden reageer je gewoon steeds minder op de app en spreek je niet meer af. Niet zo moeilijk toch?
Kihei schreef:
19-08-2018 08:59
Goedemorgen,

Graag wou ik mijn verhaal kwijt en misschien heeft iemand hier met hetzelfde gevoel gezeten.
Mijn vriend en ik zijn altijd de initiatiefnemers om af te spreken. Toen we dachten we laten het zelf eens zitten kijken hoe lang het duurt, dan waren we 4 maanden verder zonder wat te horen en dachten we laten we toch maar weer zelf wat afspreken. Nu hebben we in 2 maanden tijd 2 keer bij ons afgesproken en dat werd afgezegd, een keer geprobeerd met iemand af te spreken waarbij we alleen terug kregen dat het nu niet uit kwam maar ook niet dat ze dan zelf met een datum voor later komen. Ik denk weleens dat als we zouden verhuizen naar het buitenland het heel erg lang zou kunnen duren voor iemand het doorheeft. Natuurlijk hoef je elkaar niet wekelijks te berichten of bij elkaar langs, maar eens in de zoveel maanden zou het wel leuk zijn als iemand ons vraagt hoe het is of iets dergelijks. We hebben het weleens gezegd maar dan krijg je terug dat ze er gewoon niet aan denken, wat ook best zo zou kunnen zijn? En dat ze het wel altijd heel gezellig vinden als we elkaar weer zien.
Het is ook nog best lastig nieuwe vriendschappen te maken merk ik. Op het werk heb ik niet veel leeftijdsgenoten. En voor mijn zus geldt hetzelfde, sterker nog als ik haar stuur wanneer het uit komt stuurt ze dat het niet uitkomt want ze moet werken en dan heb ik er niet eens een dag bij opgegeven zodat ze alle keus heeft.
Vervelende situatie. Vriendschap zou een beetje in balans moeten zijn. Dus de ene keer nodigt de een uit en de andere keer de ander. Misschien zijn jullie niet hun prioriteit en ligt hun prioriteit bij anderen?

Ik herken het wel hoor. Ik had een groepje meiden met wie ik wel eens afsprak (meer kennissen dan vrienden, dat ervaarde ik zelf ook zo). Ik heb nog een paar keer initiatief genomen om met de groep af te spreken. En dan is iedereen meteen enthousiast en wordt er een datum geprikt. Maar als ik geen voorstel doe om af te spreken gebeurt er niks. Kwam laatst nog een van die meiden tegen, zij enthousiast, we moeten weer eens afspreken met de groep en dan kunnen we dit en dit doen. Ik, ja, leuk. En vervolgens gebeurt er niks?... ik begrijp dat niet, dan doet iemand heel enthousiast en heeft ideeen om wat te doen, maar initiatief tonen ho maar. Ik neem nu ook geen initiatief meer. Dus het zal wel doodbloeden. Maakt me ook niet echt uit, het zijn maar kennissen. Maar ik verbaas me wel hoe het gaat?
anoniem_365704 wijzigde dit bericht op 19-08-2018 13:28
8.73% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven