Psyche
alle pijlers
Vrouw, mama én depressief
zaterdag 16 februari 2019 16:17
Ik ben voor de derde keer depressief. De eerste keer was toen ik een jaar of twintig was, ruim een jaar na de geboorte van onze tweede dochter, zwaar overspannen geweest, in 2015 weer een depressie en nu opnieuw. Therapieën hebben mij destijds geholpen en ook medicijnen. Nu is het zwarter dan de nacht en is mijn medicatie verhoogd en ben ik aangemeld voor psychiatrische hulp.
Ik ben niet zozeer op zoek naar gesprekken of oplossingen voor mijn depressie. Maar ik vraag me af hoe anderen het aan hun kind(eren) hebben verteld. De onze zitten in de midden/bovenbouw van de basisschool en ik vind het vreselijk moeilijk om hen uit te leggen wat er is. Mijn man en ik zeggen nu dat ik niet lekker in mijn vel zit, maar onze kinderen hebben heel goed door dat dit niet zomaar een klein dipje is...
Tips en ideeën zijn van harte welkom!
Ik ben niet zozeer op zoek naar gesprekken of oplossingen voor mijn depressie. Maar ik vraag me af hoe anderen het aan hun kind(eren) hebben verteld. De onze zitten in de midden/bovenbouw van de basisschool en ik vind het vreselijk moeilijk om hen uit te leggen wat er is. Mijn man en ik zeggen nu dat ik niet lekker in mijn vel zit, maar onze kinderen hebben heel goed door dat dit niet zomaar een klein dipje is...
Tips en ideeën zijn van harte welkom!
zaterdag 16 februari 2019 18:44
Jullie hebben vast wel gemerkt dat ik ..... * insert symptomen *. Dit komt doordat ik ziek ben, deze ziekte noemen we depressie. Als jullie merken dat ik .... * insert symptomen die effect op hen hebben * dan hoop ik dat jullie weten dat dit niets te maken heeft met dat jullie iets fout doen, maar dat dit door de depressie komt. Gelukkig krijg ik nu hulp en hoop ik dat het snel weer beter zal gaan, ik ga mijn uiterste best doen om hier weer uit te komen.
Zoiets?
Zoiets?
zaterdag 16 februari 2019 18:45
Deze site werd vandaag trouwens toevallig geadverteerd via Facebook: https://kopopouders.nl/site/
zaterdag 16 februari 2019 18:54
Wat zou je allemaal willen vertellen dan?Hoopvolzoekende schreef: ↑16-02-2019 18:17Ik vind the black dog nog best heftig. Heb deze inderdaad wel gebruikt voor familie.
Hoe hebben anderen dat verteld thuis?
Ik zou het kort en zakelijk houden en eventuele vragen eerlijk, maar gecontroleerd, beantwoorden.
zaterdag 16 februari 2019 18:55
Ik heb de jongsten (<10) destijds verteld dat ik heel moe was en vaak verdrietig. De oudste (toen 10-11) wel verteld dat het depressie heette met uitleg, muv doodsgedachten. Dat kan je je kinderen namelijk nooit vertellen vind ik. En blijven vertellen dat je je zo voelt door ziekte en dat dat helemaal niet hun schuld is of jouw schuld. Dit werkte voor mijn kinderen. Ze zien me al geruime tijd weer als moeder die er ‘vanzelsprekend’ voor ze is. Het gaat voorbij...
zaterdag 16 februari 2019 19:04
Dankjewel, is dat ook hoe je het zelf verteld hebt?snorriemorrie schreef: ↑16-02-2019 18:44Jullie hebben vast wel gemerkt dat ik ..... * insert symptomen *. Dit komt doordat ik ziek ben, deze ziekte noemen we depressie. Als jullie merken dat ik .... * insert symptomen die effect op hen hebben * dan hoop ik dat jullie weten dat dit niets te maken heeft met dat jullie iets fout doen, maar dat dit door de depressie komt. Gelukkig krijg ik nu hulp en hoop ik dat het snel weer beter zal gaan, ik ga mijn uiterste best doen om hier weer uit te komen.
Zoiets?
zaterdag 16 februari 2019 19:37
Mijn zoontje is 5 en ik heb PMDD, dus ik heb het wel iets anders vertelt, maar ik ben er wel heel erg open over geweest op aanraden van het consultatiebureau, omdat (jonge) kinderen heel snel denken dat alles hun schuld is
zaterdag 16 februari 2019 19:42
zondag 17 februari 2019 12:51
Die angst is bij mij heel groot. Helemaal nu het de derde keer is ben ik bang dat ik er nooit meer af kom...Mandy81 schreef: ↑16-02-2019 19:42Ik wil je heel veel sterkte toewensen! En alle kracht om er weer bovenop te komen.
Ik heb zelf een postnatale depressie gehad (en eerder toch ook wel iets wat toch wel zeer sterk leek op een lichte depressie). Ik ben altijd heel bang voor het moment dat het weer terug zou kunnen komen.
