Psyche
alle pijlers
Was kinderen opsluiten vroeger normaal?
woensdag 8 mei 2024 03:51
Ik herinner me opeens dat mijn siblings en ik toen we klein waren regelmatig opgesloten werden op onze kamers. So wie so in de nacht, 1 van mijn siblings so wie so ook regelmatig overdag. Dit was dan met een kettingkje met schuifje (zoals je vaak als extra bescherming ziet op de voordeur) op de slaapkamerdeuren en op de deur naar de hal met de kinderslaapkamers - mijn ouders sliepen op een compleet andere plek in het huis.
Ik ben geboren begin jaren negentig, en vraag me eigenlijk af of dit gangbaar was in die tijd?
Ik ben geboren begin jaren negentig, en vraag me eigenlijk af of dit gangbaar was in die tijd?
woensdag 8 mei 2024 04:22
Wel weken op mijn kamer moeten zitten. Alleen naar school, kerk en dat soort dingen . Ook eten op mijn kamer. Maar kon er wel gewoon uit om naar wc te gaan. Ik was 13- 16 en ben van 71.
Of het normaal was, dat denk ik niet.
Wat was de reden?
Bij mij straf. Niets extreemste gedaan hoor, dat durfde ik niet eens. Gewoon omdat ik een vervelend naar kind was volgens mijn ouders en zo hadden ze tenminste geen last van mij.
Ja, het was niet fijn maar aan de andere kant gaf het ook rust. Ik had wel een grote en mooie kamer.
Of het normaal was, dat denk ik niet.
Wat was de reden?
Bij mij straf. Niets extreemste gedaan hoor, dat durfde ik niet eens. Gewoon omdat ik een vervelend naar kind was volgens mijn ouders en zo hadden ze tenminste geen last van mij.
Ja, het was niet fijn maar aan de andere kant gaf het ook rust. Ik had wel een grote en mooie kamer.
Loslaten is de hoop opgeven op een beter verleden. # omdenken
woensdag 8 mei 2024 04:35
Ik weet niet wat de reden was. Dit was trouwens wel echt als jonge kinderen. Avond en nacht denk ik zodat we niet naar ze toe konden komen en konden storen? Ik kon me uit mijn kamer wurmen, maar zat dan vast op de overloop. Ik kan me herinneren dat ik in het donker achter die deur stond, te luisteren naar het geluid van de tv, maar niet durfde te roepen. Volgens mij ben ik toen daar op de grond gaan slapen omdat ik ook niet meer terug naar mijn kamer kon.
Overdag zal wel voor straf zijn geweest. Ik weet vooral dat ik sibling regelmatig een kleerhanger aangaf in de deurspleet zodat die eruit kon breken.
Overdag zal wel voor straf zijn geweest. Ik weet vooral dat ik sibling regelmatig een kleerhanger aangaf in de deurspleet zodat die eruit kon breken.
woensdag 8 mei 2024 05:20
Ik ben van ‘75 en nee, dat hebben mijn ouders nooit gedaan. Ik ken ook werkelijk niemand van mijn leeftijdsgenoten bij wie dat gebeurde. Ik vind het ook belachelijk, ongeacht de reden en onveilig om zoiets te doen, als er iets gebeurt zit je opgesloten in je kamer en kun je geen kant op. Niet echt een staaltje goed en verantwoord ouderschap wat mij betreft. Als kind moet je er op kunnen vertrouwen dat je altijd bij je ouders terecht kunt, ook ‘s nachts.
Bovendien was ik zo’n kind dat dan wel uit het raam klom als ik er per se uit wilde, mijn vader had me geleerd hoe ik dat moest doen in geval van brand oid.
Onze oudste is van 2000 en geen haar op mijn hoofd die er ooit over gedacht heeft de kinderen op te sluiten in hun kamers.
Bovendien was ik zo’n kind dat dan wel uit het raam klom als ik er per se uit wilde, mijn vader had me geleerd hoe ik dat moest doen in geval van brand oid.
Onze oudste is van 2000 en geen haar op mijn hoofd die er ooit over gedacht heeft de kinderen op te sluiten in hun kamers.
woensdag 8 mei 2024 05:39
Bij mij en mijn broers en zussen is het absoluut nooit gebeurd.
Tegenwoordig past mijn moeder wel eens op mijn jongste neefje, en bij hem draait ze s'avonds of s'middags voor het middagdutje, wél de deur op slot.
Omdat hij steeds zijn bedje weet uit te klimmen en naar beneden wil.
Ik heb mijn moeder al gewaarschuwd dat ze het slaapkamerraam dan ook maar flink in de sloten moet zetten, want die doerak is ondernemend genoeg om dan maar uit het raam te klimmen.
Ik vind het onverantwoord, en opgesloten zitten is daarbij ook gewoon heel naar en kan heel beangstigend zijn.
Tegenwoordig past mijn moeder wel eens op mijn jongste neefje, en bij hem draait ze s'avonds of s'middags voor het middagdutje, wél de deur op slot.
Omdat hij steeds zijn bedje weet uit te klimmen en naar beneden wil.
Ik heb mijn moeder al gewaarschuwd dat ze het slaapkamerraam dan ook maar flink in de sloten moet zetten, want die doerak is ondernemend genoeg om dan maar uit het raam te klimmen.
Ik vind het onverantwoord, en opgesloten zitten is daarbij ook gewoon heel naar en kan heel beangstigend zijn.
woensdag 8 mei 2024 05:45
Ik ben ook van jaren ‘90 en nee, zeker niet herkenbaar. Lijkt me ook nogal onveilig als er iets gebeurt. Het is misschien vergelijkbaar met klink omhoog zetten (wat wel veel gebeurt, ook niet bij ons overigens) maar vind het wel een heftige maatregel. Als je niet durfde te roepen en dan maar op de overloop sliep, hoe was de band met je ouders dan?
woensdag 8 mei 2024 05:57
woensdag 8 mei 2024 06:01
woensdag 8 mei 2024 06:16
Mijn ouders hebben dit 1 keer gedaan. Mijn broer, “69, was nogal een avonturier en ging stiekem zijn slaapkamer uit en dan op pad ipv slapen.
Enkele dagen dagen ontstond er een grote brand in huis. Allemaal op tijd gered maar wel besef dat als haakje toen op deur zat, broer niet zelf zijn kamer had uit gekund.
Dus in nieuwe huis kwamen absoluut geen haakjes en werd en niemand meer opgesloten.
Enkele dagen dagen ontstond er een grote brand in huis. Allemaal op tijd gered maar wel besef dat als haakje toen op deur zat, broer niet zelf zijn kamer had uit gekund.
Dus in nieuwe huis kwamen absoluut geen haakjes en werd en niemand meer opgesloten.
woensdag 8 mei 2024 06:26
Hoe heb je het ervaren TO? Is dit erg negatief of traumatisch voor je geweest?
Hier staat de klink van peuter omhoog zodat hij zelf zijn deur niet open kan maken. Voorheen was dat niet het geval, en dan stond hij op de gekste tijdstippen in onze kamer. Consequent terugleggen bleek geen oplossing te bieden. Het maakte de nachten voor iedereen erg onrustig. Nu hij er zelf niet meer uit kan blijft hij op zijn kamer als hij snachts even wakker wordt en gaat dan gewoon weer slapen. Als zijn slaap schaap aangaat ‘s ochtends roept hij ons & dan maken wij de deur open. Dus, ik denk dat ik je vraag positief moet beantwoorden. Ons kind word tijdens het slapen “opgesloten”.
Hier staat de klink van peuter omhoog zodat hij zelf zijn deur niet open kan maken. Voorheen was dat niet het geval, en dan stond hij op de gekste tijdstippen in onze kamer. Consequent terugleggen bleek geen oplossing te bieden. Het maakte de nachten voor iedereen erg onrustig. Nu hij er zelf niet meer uit kan blijft hij op zijn kamer als hij snachts even wakker wordt en gaat dan gewoon weer slapen. Als zijn slaap schaap aangaat ‘s ochtends roept hij ons & dan maken wij de deur open. Dus, ik denk dat ik je vraag positief moet beantwoorden. Ons kind word tijdens het slapen “opgesloten”.
woensdag 8 mei 2024 06:38
woensdag 8 mei 2024 06:53
Bij ons nooit gebeurd, onze kamers konden niet eens op slot.
Ik weet dat mijn moeder soms oppaste voor een buurvrouw, dan waren de oudste kinderen bij ons en lag de jongste in z'n eigen bed met een babyfoon, opgesloten. Volgens mij vond mijn moeder het heel naar maar was dit hoe de buurvrouw het wilde.
Ik weet dat mijn moeder soms oppaste voor een buurvrouw, dan waren de oudste kinderen bij ons en lag de jongste in z'n eigen bed met een babyfoon, opgesloten. Volgens mij vond mijn moeder het heel naar maar was dit hoe de buurvrouw het wilde.
woensdag 8 mei 2024 06:57
Oh wat vreselijk zeg.LiquidoNarcotic schreef: ↑08-05-2024 06:01Ik kom uit de 80’s en wij werden vroeger thuis in de nacht opgesloten in onze kamers. Zodat we niet te vroeg naar onze ouders gingen was het idee geloof ik. Zodra we wakker werden begonnen we ‘mag ik er uit?’ te jammeren tot we er uit mochten
Hier gelukkig nooit opgesloten in mijn kamer, maar mijn sibling werd als baby wel eens s nachts in een skipak in de kinderwagen in de bijkeuken geparkeerd als er teveel gekrijst werd en dat wordt nog wel eens lachend als anekdote bovengehaald.
woensdag 8 mei 2024 07:00
Hier idem.
Wel was het volkomen helder dat we na bedtijd onze slaapkamer niet meer uit mochten. Op straffe van
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 8 mei 2024 07:05
Dit. Dat was dan geen straf maar gewoon dat je niet in de weg kon lopen.LiquidoNarcotic schreef: ↑08-05-2024 06:01Ik kom uit de 80’s en wij werden vroeger thuis in de nacht opgesloten in onze kamers. Zodat we niet te vroeg naar onze ouders gingen was het idee geloof ik. Zodra we wakker werden begonnen we ‘mag ik er uit?’ te jammeren tot we er uit mochten
En de straf was in de meterkast te worden opgesloten. Daar kon je alleen in staan. Een staancel. In het donker met alleen die knipperende lichtjes.
TO
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
woensdag 8 mei 2024 07:15
Ik heb het meegemaakt bij een pleeggezin waar ik verbleef, dan deden ze s avonds een haakje op de deur. Deur kon wel op een kier, maar je kon er niet uit en s ochtends als ik wakker werd, was het haakje er alweer af.
Ik was toen een jaar of 4/5 (jaren ‘80). Ik denk dat dat was op te voorkomen dat ik s nachts van mijn kamer af kwam.
We waren ook met meer kinderen op verschillende kamers, denk dat ze ook niet wilden dat we bij elkaar op de kamer gingen zitten.
Ik moet ook bekennen dat ik toen een keer in mijn prullenbak heb gepoept….. omdat ik mijn kamer niet af kon, maar ik durfde ook niet te roepen.
Verder nooit echt als traumatisch ervaren ofzo. Moest er aan denken door dit stuk. Heb het verder zelf nooit bij mijn eigen kinderen gedaan.
Bedenk mij nu dat het idd wel gevaarlijk was geweest bij brand oid….
Ik was toen een jaar of 4/5 (jaren ‘80). Ik denk dat dat was op te voorkomen dat ik s nachts van mijn kamer af kwam.
We waren ook met meer kinderen op verschillende kamers, denk dat ze ook niet wilden dat we bij elkaar op de kamer gingen zitten.
Ik moet ook bekennen dat ik toen een keer in mijn prullenbak heb gepoept….. omdat ik mijn kamer niet af kon, maar ik durfde ook niet te roepen.
Verder nooit echt als traumatisch ervaren ofzo. Moest er aan denken door dit stuk. Heb het verder zelf nooit bij mijn eigen kinderen gedaan.
Bedenk mij nu dat het idd wel gevaarlijk was geweest bij brand oid….
woensdag 8 mei 2024 07:20
woensdag 8 mei 2024 07:39
Ik kom uit begin jaren 70.
We kregen wel straf dat je op je kamer moest zitten en inderdaad ook wekenlang, ook daar eten want je moeder wilde je gewoon niet zien, maar geen slot.
Dat was ook wel bij andere kinderen, ik weet dat ik dan voor het raam aan een buurjongetje liet zien wat ik moest eten en hij daar ook zat met een bordje.
En dan te hard lachen omdat we dan kots etc gebaren maakten, en boze moeders weer speechen en dat dan weer nadoen.
en met rooie koppen van het ingehouden lachen staan voor het raam.
En als we elkaar dan buiten tegenkwamen deden we net of we elkaar niet kenden.
Mijn vriendinnetje, daar aten ze vaak uit de frituur maar als zij straf had moest ze op haar kamer als enige sperciebonen uit een pot met ketchup en brood met ham eten. Elke strafdag hetzelfde, haar moeder kocht dat er speciaal voor zodat dat altijd in huis was.
Haar broer kreeg in dat geval witte bonen met tomatensaus en een boterham.
Vonden ze helemaal niet erg want dat vonden ze lekker.
Een vriendinnetje van mij haar ouders gingen weleens een avondje uit en die deden dan de kamers op een schuifje dicht, lieten de voordeur open staan (leek wel dicht maar kon je openduwen) en gingen dan het huis uit.
Maar dat vond iedereen heel raar. Die ouders waren een beetje hippie achtig dus die hadden schijt, en bleven het gewoon doen.
We kregen wel straf dat je op je kamer moest zitten en inderdaad ook wekenlang, ook daar eten want je moeder wilde je gewoon niet zien, maar geen slot.
Dat was ook wel bij andere kinderen, ik weet dat ik dan voor het raam aan een buurjongetje liet zien wat ik moest eten en hij daar ook zat met een bordje.
En dan te hard lachen omdat we dan kots etc gebaren maakten, en boze moeders weer speechen en dat dan weer nadoen.
en met rooie koppen van het ingehouden lachen staan voor het raam.
En als we elkaar dan buiten tegenkwamen deden we net of we elkaar niet kenden.
Mijn vriendinnetje, daar aten ze vaak uit de frituur maar als zij straf had moest ze op haar kamer als enige sperciebonen uit een pot met ketchup en brood met ham eten. Elke strafdag hetzelfde, haar moeder kocht dat er speciaal voor zodat dat altijd in huis was.
Haar broer kreeg in dat geval witte bonen met tomatensaus en een boterham.
Vonden ze helemaal niet erg want dat vonden ze lekker.
Een vriendinnetje van mij haar ouders gingen weleens een avondje uit en die deden dan de kamers op een schuifje dicht, lieten de voordeur open staan (leek wel dicht maar kon je openduwen) en gingen dan het huis uit.
Maar dat vond iedereen heel raar. Die ouders waren een beetje hippie achtig dus die hadden schijt, en bleven het gewoon doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
