Wat te doen met racistische vader

22-04-2018 23:22 27 berichten
Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. Hoe harder ik me tegen racisme verzet, hoe harder hij schreeuwt dat je alles mag zeggen onder het mom vrijheids van menings uiting. Dat andere rechten heb boeit hem niet. ''Fuck the law'' zegt ie dan.
ik weet het echt niet meer. Het doet mij persoonlijk veel pijn met wat hij zegt.
Alle reacties Link kopieren
Is hij al naar de dokter geweest?
We should have each other with cream.
catskin schreef:
22-04-2018 23:25
Is hij al naar de dokter geweest?
Serieus?
Alle reacties Link kopieren
Negeer hem. Ga op jezelf wonen.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
whitewolves schreef:
22-04-2018 23:26
Serieus?
Natuurlijk serieus, hij is niet in orde.
We should have each other with cream.
Madeliefjees schreef:
22-04-2018 23:28
Negeer hem. Ga op jezelf wonen.
Ik woon al lang op mijzelf.
Negeren zou beteken geen vader-dochter relatie meer hebben?
Alle reacties Link kopieren
Mijn oma had er ook een handje van, heb haar toen genegeerd/niet meer opgezocht. Op een gegeven moment hoorde ik via familieleden dat ze mijn man toch wel lief/behulpzaam etc vond, maar kort daarna was ze overleden.

Als het je vader is, zou ik nog een laatste keer met hem proberen te praten en anders ook maar negeren tot hij inziet hoe hij bezig is. Succes :redrose:
Nowadays people know the price of everything and the value of nothing.
Ga eens met hem in gesprek en wees nieuwsgierig zonder te oordelen. Vraag hem waar die ideeën vandaan komen en vooral, vraag hem eens waarom hij kwaad is op één of meerdere bevolkingsgroepen in dit land.
Je hoeft nadat hij zijn hart gelucht heeft geen begrip te hebben, maar dan weet je in ieder geval hoe de vork in de steel zit en heel misschien heeft hij daarna ook oor voor hetgeen jij denkt en vindt.
Cateautje schreef:
22-04-2018 23:42
Ga eens met hem in gesprek en wees nieuwsgierig zonder te oordelen. Vraag hem waar die ideeën vandaan komen en vooral, vraag hem eens waarom hij kwaad is op één of meerdere bevolkingsgroepen in dit land.
Je hoeft nadat hij zijn hart gelucht heeft geen begrip te hebben, maar dan weet je in ieder geval hoe de vork in de steel zit en heel misschien heeft hij daarna ook oor voor hetgeen jij denkt en vindt.
Dat zou wellicht kunnen werken. Allouwel ik ook bang ben dat hij eindeloos door gaat draven en zich op gaat fokken. Ik heb het wel al meerdere keren geprobeerd wat uiteindelijk uitliep op niets.
Ergens wil hij ze ook niks aan doen maar aan de andere kant is hij zo kwaad door het onrecht wat hem/mij is aangedaan. Ik begrijp zijn gevoel van onrecht echt en is ook terecht. Wanneer het alleen over andere gaan, die niets te maken hebben met de situatie voelt hij de zelfde haat.
Zijn discirimnerende gedachten vind ik weer een stuk moeilijk er te achter halen waar die vandaan komt.
Je kan niet met hem over politiek praten, dan lijkt er een soort stroomversnelling van opgebouwde frustratie te ontluiken.
Hij lijkt zowiezo een tijdbom vol frustratie. Irriteert hij zich aan de buurtkat. Kat weg.
Vertel ik hem over een kat die in onze achtertuin poept. Word dan grappend verteld hoe makkelijk je het probleen oplost als er geen kat is.

Ik ben echt bang dat hij ooit, vol frustatie de verkeerde mensen boos maakt. Of de grens niet meer ziet. Voor mijzelf wil ik dit niet, voor hem wil ik dit niet en ook voor de mensen die hij pijn doet met zijn opmerkingen/opvattingen. Die verdienen dit allemaal niet.
whitewolves schreef:
23-04-2018 00:00
Dat zou wellicht kunnen werken. Allouwel ik ook bang ben dat hij eindeloos door gaat draven en zich op gaat fokken. Ik heb het wel al meerdere keren geprobeerd wat uiteindelijk uitliep op niets.
Ergens wil hij ze ook niks aan doen maar aan de andere kant is hij zo kwaad door het onrecht wat hem/mij is aangedaan. Ik begrijp zijn gevoel van onrecht echt en is ook terecht. Wanneer het alleen over andere gaan, die niets te maken hebben met de situatie voelt hij de zelfde haat.
Zijn discirimnerende gedachten vind ik weer een stuk moeilijk er te achter halen waar die vandaan komt.
Je kan niet met hem over politiek praten, dan lijkt er een soort stroomversnelling van opgebouwde frustratie te ontluiken.
Hij lijkt zowiezo een tijdbom vol frustratie. Irriteert hij zich aan de buurtkat. Kat weg.
Vertel ik hem over een kat die in onze achtertuin poept. Word dan grappend verteld hoe makkelijk je het probleen oplost als er geen kat is.

Ik ben echt bang dat hij ooit, vol frustatie de verkeerde mensen boos maakt. Of de grens niet meer ziet. Voor mijzelf wil ik dit niet, voor hem wil ik dit niet en ook voor de mensen die hij pijn doet met zijn opmerkingen/opvattingen. Die verdienen dit allemaal niet.

Is die kat dan weg door zijn toedoen?
Het is je vader. Bij familie waar je een relatie mee wilt houden is het verstandig precaire onderwerpen te vermijden. Gaat prima hoor, gewoon niet op ingaan of zeggen dat je het er niet over wilt hebben.
Alle reacties Link kopieren
Zulke mensen zijn verschrikkelijk!
Wat je kan doen is hem duidelijk maken dat je niet gediend bent van zijn uitspraken. Als hij zegt: het is een vrij land met vrijheid van meningsuiting. Kun je daar op in spelen. Geef aan dat hij áltijd een mening heeft. Altijd negatief is en zeg dat hij echt geen leuk persoon is hierom. Hij zal wel zeggen dat het hem niks doet. Maar dat zal hij wel doen. Nadien pas. Maar volgens mij praat niemand hem ook tegen? Waarom zou je je grens niet mogen aangeven en vertellen dat hij geen leuk persoon is hierdoor.
Helpt dat niet, negeren.. Contact minderen? Dit kost zoveel energie, dat niemand hier blij van wordt. En waar je niet blij van wordt moet je niet om je heen hebben zeg ik altijd.
Bam!!!!
Alle reacties Link kopieren
"...''Fuck the law'' zegt ie dan...."
"...Vertel ik hem over een kat die in onze achtertuin poept. Word dan grappend verteld hoe makkelijk je het probleen oplost als er geen kat is...."

Als er geen kat is, dan is er toch ook geen probleem dat opgelost moet worden?

Fuck the law....in welk verband zegt hij dit bijvoorbeeld?
Alle reacties Link kopieren
whitewolves schreef:
23-04-2018 00:00
Dat zou wellicht kunnen werken. Allouwel ik ook bang ben dat hij eindeloos door gaat draven en zich op gaat fokken. Ik heb het wel al meerdere keren geprobeerd wat uiteindelijk uitliep op niets.
Ergens wil hij ze ook niks aan doen maar aan de andere kant is hij zo kwaad door het onrecht wat hem/mij is aangedaan. Ik begrijp zijn gevoel van onrecht echt en is ook terecht. Wanneer het alleen over andere gaan, die niets te maken hebben met de situatie voelt hij de zelfde haat.
Zijn discirimnerende gedachten vind ik weer een stuk moeilijk er te achter halen waar die vandaan komt.
Je kan niet met hem over politiek praten, dan lijkt er een soort stroomversnelling van opgebouwde frustratie te ontluiken.
Hij lijkt zowiezo een tijdbom vol frustratie. Irriteert hij zich aan de buurtkat. Kat weg.
Vertel ik hem over een kat die in onze achtertuin poept. Word dan grappend verteld hoe makkelijk je het probleen oplost als er geen kat is.

Ik ben echt bang dat hij ooit, vol frustatie de verkeerde mensen boos maakt. Of de grens niet meer ziet. Voor mijzelf wil ik dit niet, voor hem wil ik dit niet en ook voor de mensen die hij pijn doet met zijn opmerkingen/opvattingen. Die verdienen dit allemaal niet.
Dit heeft op zich niet veel met racisme te maken. Je vader lijkt een intolerante man an sich. Gediplomeerd slachtoffer en de hele wereld heeft het gedaan. De buitenlanders, de politiek, de moffen, de ambtenaren, de linkse rakkers, de buurtkat.

Hoezo is hem onrecht aan gedaan en is daarom zijn frustratie terecht?

Zijn houding is verzuurd. Wat een ander dan ook misdaan heeft, je niet over misstanden heen kunnen zetten is een probleem in jezelf, niet de schuld van de rest van de wereld.

Je doet hier niet veel aan, behalve een spiegel voor houden.
Jeetje pa, doe eens even gezellig.
Zit je al weer te schelden, wie heeft het nu weer misdaan?
Sorry pa, geen zin in een gesprek over politiek want jij zit je alleen maar op te fokken.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring met familieleden die dit doen is dat je beter over iets anders kunt beginnen dan de onderwerpen waarover de persoon in kwestie een bijzondere mening heeft. Dan maar een oppervlakkig(e) gesprek/relatie met je vader. En bovendien; ik snap dat je je vader wilt steunen, maar je gaat er zelf aan onderdoor als die manier van steun (het eens zijn met hem) over jouw grenzen gaat. Praat hij trouwens over alles zo zuur?
Alle reacties Link kopieren
Je kan niemand dwingen zijn voorkeur te veranderen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Als ik iemand niet aangenaam vind praten dan ga ik weg.

Als iemand de wet overschrijdt dan kan je hem aanklagen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
gisteren was er een topic over een racistische opa en die moesten we maar laten praten en van genieten zolang hij er nog was.....
ik herken dit wel. ook bij mijn vader. ik zeg gewoon dat ik niet met hem wil praten als hij zo begint. maar ik woon op mijzelf dus ik ga gewoon weg als het me niet zint...
ik herken vooral dat over “ het onrecht dat hem is aangedaan” als ik hem op de kast wil krijgen zeg ik wel eens dat hij altijd een keuze heeft, en het hem vrij staat om ergens anders een betere situatie te zoeken. maar dat doe ik alleen als ik het echt zat ben. vaak maakt hij ook opmerkingen als we ergens zijn. ik schaam me dan kapot!
Don't cry, buy a bag and move on.
whitewolves schreef:
23-04-2018 00:00
Dat zou wellicht kunnen werken. Allouwel ik ook bang ben dat hij eindeloos door gaat draven en zich op gaat fokken. Ik heb het wel al meerdere keren geprobeerd wat uiteindelijk uitliep op niets.
Ergens wil hij ze ook niks aan doen maar aan de andere kant is hij zo kwaad door het onrecht wat hem/mij is aangedaan. Ik begrijp zijn gevoel van onrecht echt en is ook terecht. Wanneer het alleen over andere gaan, die niets te maken hebben met de situatie voelt hij de zelfde haat.
Zijn discirimnerende gedachten vind ik weer een stuk moeilijk er te achter halen waar die vandaan komt.
Je kan niet met hem over politiek praten, dan lijkt er een soort stroomversnelling van opgebouwde frustratie te ontluiken.
Hij lijkt zowiezo een tijdbom vol frustratie. Irriteert hij zich aan de buurtkat. Kat weg.
Vertel ik hem over een kat die in onze achtertuin poept. Word dan grappend verteld hoe makkelijk je het probleen oplost als er geen kat is.

Ik ben echt bang dat hij ooit, vol frustatie de verkeerde mensen boos maakt. Of de grens niet meer ziet. Voor mijzelf wil ik dit niet, voor hem wil ik dit niet en ook voor de mensen die hij pijn doet met zijn opmerkingen/opvattingen. Die verdienen dit allemaal niet.
Maar is het probleem dan niet zijn onverwerkte pijn/trauma?

In het algemeen: ik heb heel andere opvattingen dan mijn ouders, ik bedoel onze politieke overtuiging kan bijna niet verder uit elkaar liggen. Ook zijn zij erg religieus en ik niet.

Maar ja, waar we het allemaal wel over eens zijn is dat familie alles is en je dat boven de rest stelt.
strikjemetstippels schreef:
23-04-2018 10:59
Maar is het probleem dan niet zijn onverwerkte pijn/trauma?

In het algemeen: ik heb heel andere opvattingen dan mijn ouders, ik bedoel onze politieke overtuiging kan bijna niet verder uit elkaar liggen. Ook zijn zij erg religieus en ik niet.

Maar ja, waar we het allemaal wel over eens zijn is dat familie alles is en je dat boven de rest stelt.
Daar zijn we het triest genoeg niet unaniem over eens en daar sta ik van te kijken. Heb er wat moeite mee dat er mensen zijn die principes stellen boven de liefde voor hun (groot)ouders. Sowieso principes boven liefde stellen geeft voor mij aan dat je het allemaal niet echt begrijpt en je prioriteiten niet op een rijtje hebt.
Cateautje schreef:
23-04-2018 11:06
Daar zijn we het triest genoeg niet unaniem over eens en daar sta ik van te kijken. Heb er wat moeite mee dat er mensen zijn die principes stellen boven de liefde voor hun (groot)ouders. Sowieso principes boven liefde stellen geeft voor mij aan dat je het allemaal niet echt begrijpt en je prioriteiten niet op een rijtje hebt.
Ja ik sta daar eerlijk gezegd ook vaak van te kijken. Ik denk niet dat er iets is dat mijn familie kan doen waar door ik ze niet meer wil zien, ja misschien kinderverkrachting of zo. En dan nog weet ik dat niet zeker.
Cateautje schreef:
23-04-2018 11:06
Daar zijn we het triest genoeg niet unaniem over eens en daar sta ik van te kijken. Heb er wat moeite mee dat er mensen zijn die principes stellen boven de liefde voor hun (groot)ouders. Sowieso principes boven liefde stellen geeft voor mij aan dat je het allemaal niet echt begrijpt en je prioriteiten niet op een rijtje hebt.
Liefde komt in alle soorten en maten, net als principes. Voordat iemand principes stelt boven familie zal er vast wel een deuk in de liefdesrelatie zijn gaan zitten.
VariousVirtues schreef:
23-04-2018 11:32
Liefde komt in alle soorten en maten, net als principes. Voordat iemand principes stelt boven familie zal er vast wel een deuk in de liefdesrelatie zijn gaan zitten.
Kan me voorstellen dat die principes daar de oorzaak van zijn.
Alle reacties Link kopieren
naar mijn idee loopt de relatie ook een deuk op als een van de twee altijd een sterke mening uit, over iets waarvan hij of zij weet dat dit tegen de borst van de ander stuit. racistische opmerkingen beledigen mij aangezien (in mijn geval) mijn vader niet de enige geliefde in mijn omgeving is. dus hij weet dat hij mij (en vrienden en naasten) beledigd en gaat er gewoon mee door. dat getuigt niet van wederzijds respect ook omdat we het meerdere malen besproken hebben waarom ik zijn mening niet deel.
Dus ja dan loopt de relatie een deuk op, maar dat heeft meerdere redenen dan mijn principes.
en ik ben zeker ook bang dat hij de verkeerde mensen treft en hen boos maakt met alle gevolgen van dien.
Don't cry, buy a bag and move on.
Alle reacties Link kopieren
daenerys79 schreef:
23-04-2018 11:58
naar mijn idee loopt de relatie ook een deuk op als een van de twee altijd een sterke mening uit, over iets waarvan hij of zij weet dat dit tegen de borst van de ander stuit. racistische opmerkingen beledigen mij aangezien (in mijn geval) mijn vader niet de enige geliefde in mijn omgeving is. dus hij weet dat hij mij (en vrienden en naasten) beledigd en gaat er gewoon mee door. dat getuigt niet van wederzijds respect ook omdat we het meerdere malen besproken hebben waarom ik zijn mening niet deel.
Dus ja dan loopt de relatie een deuk op, maar dat heeft meerdere redenen dan mijn principes.
en ik ben zeker ook bang dat hij de verkeerde mensen treft en hen boos maakt met alle gevolgen van dien.
Dit. Ik hou van familie maar niet als ze mij of degene waar ik van hou niet weten te respecteren; ik hou toch echt meer van mezelf.

Ik geloof dat het onvoorwaardelijk vasthouden aan het idee van “familie” en “liefde” ervoor zorgt dat heel veel mensen zich diep van binnen heel erg ongelukkig voelen, omdat ze niet zichzelf mogen/kunnen zijn.
Nowadays people know the price of everything and the value of nothing.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven