Psyche
alle pijlers
Wel of niet bij euthanasie zijn
vrijdag 24 mei 2019 12:14
Mijn moeder heeft euthanasie gevraagd en de arts is akkoord gegaan. Ze wacht nu op een plekje in een hospice en zodra ze daar is kan het snel zijn. Nu had ik vanmorgen mijn tante aan de telefoon en zij vroeg of ik bij de euthanasie aanwezig wil zijn. Pfff...helemaal niet over nagedacht.
Mijn moeder en ik hebben geen goede band met elkaar, ik zou dus echt niet weten wat zij zou willen. Ik denk ook niet dat ze kenbaar gaat maken wat ze wel of niet wil. En wat wil ik? Ik heb echt geen idee. Ik ben een vrij emotioneel persoon en weet echt niet of ik hier mee om kan gaan. Maar ik krijg liever spijt van iets dat ik heb gedaan, dan spijt van iets dat ik niet heb gedaan. Ik kan het nooit meer terugdraaien als ik het niet doe.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Wat raden jullie aan?
Mijn moeder en ik hebben geen goede band met elkaar, ik zou dus echt niet weten wat zij zou willen. Ik denk ook niet dat ze kenbaar gaat maken wat ze wel of niet wil. En wat wil ik? Ik heb echt geen idee. Ik ben een vrij emotioneel persoon en weet echt niet of ik hier mee om kan gaan. Maar ik krijg liever spijt van iets dat ik heb gedaan, dan spijt van iets dat ik niet heb gedaan. Ik kan het nooit meer terugdraaien als ik het niet doe.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Wat raden jullie aan?
maandag 27 mei 2019 16:13
Eens met Pergamon.
Ik heb het idee dat je het gesprek eerder uitstelt omdat je er tegenop ziet, dan dat de omstandigheden er nog niet geschikt voor zijn.
Wacht niet te lang met dit gesprek Daantje. Je weet niet hoe het in de nabije toekomst gaat verlopen en dat kan wel eens heel anders zijn dan dat je voor ogen hebt.
Het zal je rust geven als je dit besproken hebt en er wederzijds duidelijkheid over is.
Ik heb het idee dat je het gesprek eerder uitstelt omdat je er tegenop ziet, dan dat de omstandigheden er nog niet geschikt voor zijn.
Wacht niet te lang met dit gesprek Daantje. Je weet niet hoe het in de nabije toekomst gaat verlopen en dat kan wel eens heel anders zijn dan dat je voor ogen hebt.
Het zal je rust geven als je dit besproken hebt en er wederzijds duidelijkheid over is.
maandag 27 mei 2019 16:24
Daantje1970 schreef: ↑27-05-2019 15:57Aangezien het nu nog niet aan de orde is, het kan nog wel weken duren (als ze dat al redt), ga ik het nu nog niet bespreken.
Je weet niet hoe het gaat, je weet niet hoe zwakker ze wordt, je weet niet of je morgen gebeld wordt dat er plek is. Wat je wel weet, is dat haar wensen duidelijk zijn. Die kan je nu, JUIST nu bespreken, terwijl het moment gevoelsmatig nog niet daar is. Echt ik heb het meegemaakt, ik ken de situatie en de moeilijkheden van zo'n gesprek en ik wil je echt nogmaals met klem verzoeken dit niet voor je uit te schuiven of te bagitaliseren.
maandag 27 mei 2019 16:40
Ik stel het gesprek niet uit omdat ik er tegenop zie. Afgelopen zaterdag hebben we een gedeelte van haar wensen besproken, ik ga niet alles tegelijk doen. Voorlopig is er totaal nog geen plek. Ik heb er zelfs eentje gezien met een wachtlijst van 45 mensen echt niet normaal. Mocht er eind deze week een plek vrijkomen, dan moeten er eerst nog 2 artsen bijkomen, de huisarts is er deze week niet.
maandag 27 mei 2019 16:47
Je richt je nu op het hospice, maar je vergeet dat de gezondheid van je moeder heel broos is en je geen garantie hebt dat je, op een later te kiezen tijdstip, nog gelegenheid hebt om dit gesprek te voeren.
Natuurlijk is het jouw keuze, maar ook hier geldt: als de kans verkeken is, is er geen herkansing.
Natuurlijk is het jouw keuze, maar ook hier geldt: als de kans verkeken is, is er geen herkansing.
maandag 27 mei 2019 18:07
Er wel of niet bij zijn is tweeledig in mijn optiek.
Wat wil jij? Dat is aan jou om te bepalen. Ik zou zelf neigen naar liever spijt van erbij zijn dan spijt van het “missen”.
Maar het gaat om het overlijden van je moeder en het is aan haar om te bepalen wie zij er al dan niet bij wil hebben. En als ze besluit om niks meer te eten en te drinken kan het met een broze gezondheid soms ook snel gaan. En wat wil ze dan, dat je erbij bent als ze op het punt staat te overlijden?
Wat ik bedoel is dat het overlijden niet per se door euthanasie zal plaatsvinden. Daarom lijkt het mij belangrijk om het zsm met haar te bespreken. Expliciet zou ik dat doen.
Veel sterkte.
Wat wil jij? Dat is aan jou om te bepalen. Ik zou zelf neigen naar liever spijt van erbij zijn dan spijt van het “missen”.
Maar het gaat om het overlijden van je moeder en het is aan haar om te bepalen wie zij er al dan niet bij wil hebben. En als ze besluit om niks meer te eten en te drinken kan het met een broze gezondheid soms ook snel gaan. En wat wil ze dan, dat je erbij bent als ze op het punt staat te overlijden?
Wat ik bedoel is dat het overlijden niet per se door euthanasie zal plaatsvinden. Daarom lijkt het mij belangrijk om het zsm met haar te bespreken. Expliciet zou ik dat doen.
Veel sterkte.
maandag 27 mei 2019 20:03
Ik was bij de euthanasie van mijn oma. Zij was mij heel dierbaar en zij wilde mij er ook bij hebben. Ik heb het puur voor haar gedaan. Ik vond het vreselijk (los van het verdriet natuurlijk) en had er liever niet bij willen zijn. Voor sommige mensen heeft het toegevoegde waarde, voor mij niet. Mocht zo'n situatie zich ooit weer voordoen zou ik het voor de persoon in kwestie wel doen, maar ik zou er voor mijzelf nooit voor kiezen denk ik.
Heel veel sterkte toegewenst!
Heel veel sterkte toegewenst!
donderdag 30 mei 2019 19:47
Gisteren dan de vraag gesteld. Haar vriend had het ook al gevraagd, maar ze weet het nog niet, Ik heb gezegd dat als ik het zou zijn, dat ik het niet alleen zou willen doen, maar dat het helemaal aan haar is. Ze denkt er in ieder geval wel over na,
Gek genoeg hebben we nu veel gepraat over dingen waar we normaal niet praten. Ze zei zelfs dat ze een lieve dochter heeft en toen ik wegging zei ze dat ze van me hield. Dat heb ik dus echt nog nooit gehoord. Ik heb er een goed gevoel bij,
Vandaag ben ik samen met mijn tante geweest en weer goed gepraat met elkaar. Blijkt nu dat ze al 5 dagen geen diarree heeft en dat ze het wachten zat is. Mijn tante vroeg waarom ze dan niet naar huis wilde gaan, dan kan daar het traject gestart worden. Mijn moeder zei dat ze dat wel wilde maar dat vriend dat niet wilde, hij kan de zorg niet aan. Nou sorry hoor, maar ze kan 12 uur per dag thuiszorg krijgen. Het enige wat hij dan moet doen ik met haar meelopen naar de wc zodat ze niet valt en eens wat water of thee voor haar inschenken en misschien een schaaltje vla of soep maken. Nou als je dat al teveel vindt.
Morgen hebben ze een gesprek met de psycholoog en ik hoop dat die dan zegt dat thuis beter is. Als de arts dan maandag akkoord gaat dan er weer en hooglaagbed aangevraagd worden en een rollater en misschien een rolstoel. Dan kan ze in haar eigen omgeving liggen, met de kat en de hond erbij. Dat lijkt mij een stuk fijner voor haar. En dan kan ze in alle rust bepalen hoe nu verder.
Gek genoeg hebben we nu veel gepraat over dingen waar we normaal niet praten. Ze zei zelfs dat ze een lieve dochter heeft en toen ik wegging zei ze dat ze van me hield. Dat heb ik dus echt nog nooit gehoord. Ik heb er een goed gevoel bij,
Vandaag ben ik samen met mijn tante geweest en weer goed gepraat met elkaar. Blijkt nu dat ze al 5 dagen geen diarree heeft en dat ze het wachten zat is. Mijn tante vroeg waarom ze dan niet naar huis wilde gaan, dan kan daar het traject gestart worden. Mijn moeder zei dat ze dat wel wilde maar dat vriend dat niet wilde, hij kan de zorg niet aan. Nou sorry hoor, maar ze kan 12 uur per dag thuiszorg krijgen. Het enige wat hij dan moet doen ik met haar meelopen naar de wc zodat ze niet valt en eens wat water of thee voor haar inschenken en misschien een schaaltje vla of soep maken. Nou als je dat al teveel vindt.
Morgen hebben ze een gesprek met de psycholoog en ik hoop dat die dan zegt dat thuis beter is. Als de arts dan maandag akkoord gaat dan er weer en hooglaagbed aangevraagd worden en een rollater en misschien een rolstoel. Dan kan ze in haar eigen omgeving liggen, met de kat en de hond erbij. Dat lijkt mij een stuk fijner voor haar. En dan kan ze in alle rust bepalen hoe nu verder.
donderdag 30 mei 2019 20:10
Fijn dat je toch nog een gesprek met je moeder kon hebben.
Je geeft eerder al aan dat ze bijvoorbeeld ook verschoond moet worden. Thuiszorg kan inderdaad 12 uur per dag komen als ze ook daadwerkelijk iets te doen hebben, niet altijd alleen om te waken (daar zijn evt. vrijwilligers voor). Als iemand nog wel naar het toilet kan lopen, ga je echt geen twaalf uur thuiszorg krijgen, dan ben je nog niet 'slecht' genoeg. Bijv. https://www.zilverenkruis.nl/zorgaanbie ... zorg.aspx
Je hebt alle drukte in huis van mensen die nog langs willen komen en dan toch ook wel graag wat willen drinken, iedere keer weer je huis fatsoeneren voordat er iemand komt, etc.
Naar huis gaan is inderdaad een optie, maar denk er wel goed over na. Voor je moeder zou het fijn zijn als het lukt, als dit is wat ze graag wil.
Er vanuit gaande dat je moeder niet van de ene op de andere dag niet meer wakker wordt, kan het echt nog wel weken gaan duren. Ik vind het nogal wat om van haar vriend te verwachten dat hij er de hele dag voor haar moet zijn. Als partner doe je dat vast met liefde, maar vergeet niet dat het een hele belasting is voor iemand die zelf ook geen 20 meer is. Hij geeft nu al aan dat hij het niet aan kan, luister daar dan ook naar. Neem eventueel zelf of met je familie de uren voor je rekening dat de thuiszorg er niet is.Daantje1970 schreef: ↑30-05-2019 19:47Nou sorry hoor, maar ze kan 12 uur per dag thuiszorg krijgen. Het enige wat hij dan moet doen ik met haar meelopen naar de wc zodat ze niet valt en eens wat water of thee voor haar inschenken en misschien een schaaltje vla of soep maken. Nou als je dat al teveel vindt.
Je geeft eerder al aan dat ze bijvoorbeeld ook verschoond moet worden. Thuiszorg kan inderdaad 12 uur per dag komen als ze ook daadwerkelijk iets te doen hebben, niet altijd alleen om te waken (daar zijn evt. vrijwilligers voor). Als iemand nog wel naar het toilet kan lopen, ga je echt geen twaalf uur thuiszorg krijgen, dan ben je nog niet 'slecht' genoeg. Bijv. https://www.zilverenkruis.nl/zorgaanbie ... zorg.aspx
Je hebt alle drukte in huis van mensen die nog langs willen komen en dan toch ook wel graag wat willen drinken, iedere keer weer je huis fatsoeneren voordat er iemand komt, etc.
Naar huis gaan is inderdaad een optie, maar denk er wel goed over na. Voor je moeder zou het fijn zijn als het lukt, als dit is wat ze graag wil.
donderdag 30 mei 2019 20:19
Wat ontzettend fijn dat je onverwacht toch nog zulke mooie woorden van je moeder mocht horen 
En voor wat betreft de vriend; probeer niet te hard te oordelen. Misschien is hij gewoon bang voor alles wat er komen gaat? Het is niet alleen af en toe even meelopen maar het toilet, maar ook de 24/7 bezorgdheid, het continu op elkaars lip zitten, de angst dat de situatie heel snel weer kan omslaan, misschien wel angst om haar op een dag dood aan te treffen. Niet iedereen is sterk genoeg om daarmee om te kunnen gaan.
En voor wat betreft de vriend; probeer niet te hard te oordelen. Misschien is hij gewoon bang voor alles wat er komen gaat? Het is niet alleen af en toe even meelopen maar het toilet, maar ook de 24/7 bezorgdheid, het continu op elkaars lip zitten, de angst dat de situatie heel snel weer kan omslaan, misschien wel angst om haar op een dag dood aan te treffen. Niet iedereen is sterk genoeg om daarmee om te kunnen gaan.
donderdag 30 mei 2019 20:24
@huisduif
Sorry maar als je zou lezen, dan zou je ten eerste lezen dat ze geen diarree meer heeft en dus niet meer een paar keer per dag verschoond hoeft te worden. Thuiszorg zou er dan alleen zijn voor 's morgens omkleden en wassen en 's avonds omkleden (kan maximaal 12 uur per dag, maar als het niet nodig is dan hoeft dat niet). Verder zou de vriend van mijn moeder niet veel meer hoeven te doen. Hij hoeft er ook niet heel de dag te zijn, ik kan ook daar zitten en met haar praten. Of ik dat nou in het zorghotel doe of bij hun thuis.
Ook is er geen kans dat het weken gaat duren, aangezien ze dan, zodra ze thuis zou zijn, het euthanasietraject kan starten. De behandelend arts is akkoord, de huisarts is akkoord, dan moet er nog een scen-arts bijkomen en er moet aan nog een paar voorwaarden voldaan worden. Maar dan kan het snel gaan, dat gaat geen weken meer duren.
Ze wil alleen bezoek van directe familie. Dat zijn mijn vriend en ik dan en mijn broertje en tante (1 keer in de 2 weken). Mijn andere oom en tante zitten in het buitenland en komen pas terug als zij willen. Verder wil mijn moeder geen bezoek, dus veel aanloop is er niet, dus ook geen mensen die wat willen drinken.
Sorry maar als je zou lezen, dan zou je ten eerste lezen dat ze geen diarree meer heeft en dus niet meer een paar keer per dag verschoond hoeft te worden. Thuiszorg zou er dan alleen zijn voor 's morgens omkleden en wassen en 's avonds omkleden (kan maximaal 12 uur per dag, maar als het niet nodig is dan hoeft dat niet). Verder zou de vriend van mijn moeder niet veel meer hoeven te doen. Hij hoeft er ook niet heel de dag te zijn, ik kan ook daar zitten en met haar praten. Of ik dat nou in het zorghotel doe of bij hun thuis.
Ook is er geen kans dat het weken gaat duren, aangezien ze dan, zodra ze thuis zou zijn, het euthanasietraject kan starten. De behandelend arts is akkoord, de huisarts is akkoord, dan moet er nog een scen-arts bijkomen en er moet aan nog een paar voorwaarden voldaan worden. Maar dan kan het snel gaan, dat gaat geen weken meer duren.
Ze wil alleen bezoek van directe familie. Dat zijn mijn vriend en ik dan en mijn broertje en tante (1 keer in de 2 weken). Mijn andere oom en tante zitten in het buitenland en komen pas terug als zij willen. Verder wil mijn moeder geen bezoek, dus veel aanloop is er niet, dus ook geen mensen die wat willen drinken.
donderdag 30 mei 2019 20:26
Dat misschien niet, maar wat zij nu wil is even belangrijker. Zij ligt nu 24 uur per dag in bed. Op de dagen dat ik er ben, komt hij niet en als hij komt is het hooguit een uurtje. Ik snap dat hij verdriet heeft en dat hij het ook moeilijk heeft, maar zij is nu belangrijker. Nu ligt ze te wachten op een plek in een hospice, wat nog weken kan duren. Ze is zelfs al oxazepam aan het opsparen. Nou daar wordt je ook niet vrolijk van.Nummer*Zoveel schreef: ↑30-05-2019 20:19Wat ontzettend fijn dat je onverwacht toch nog zulke mooie woorden van je moeder mocht horen
En voor wat betreft de vriend; probeer niet te hard te oordelen. Misschien is hij gewoon bang voor alles wat er komen gaat? Het is niet alleen af en toe even meelopen maar het toilet, maar ook de 24/7 bezorgdheid, het continu op elkaars lip zitten, de angst dat de situatie heel snel weer kan omslaan, misschien wel angst om haar op een dag dood aan te treffen. Niet iedereen is sterk genoeg om daarmee om te kunnen gaan.
donderdag 30 mei 2019 23:52
Ik begrijp jouw frustratie en machteloosheid, maar probeer dit niet te projecteren op de vriend van je moeder. Je kan niet voor een ander bepalen of iemand deze (met name emotioneel heftige) zorg aan kan. Ik voelde deze frustratie ook naar mijn broertje, die gewoon zijn eigen ding bleef doen terwijl ik (met mijn pasgeboren baby) 2 keer per dag naar mijn moeder 'moest'. Achteraf gezien was dit meer een uiting van dat ik niet goed genoeg voor mezelf zorgde dan dat hij iets verkeerd deed. Ik lees hier meerdere keren dat het niet om jouw belangen gaat maar om die van je moeder. Kan het zijn dat je daardoor een beetje aan je eigen grenzen voorbij gaat? En dat je het de vriend van je moeder kwalijk neemt dat hij jou hierin niet ontlast?Daantje1970 schreef: ↑30-05-2019 20:26Dat misschien niet, maar wat zij nu wil is even belangrijker. Zij ligt nu 24 uur per dag in bed. Op de dagen dat ik er ben, komt hij niet en als hij komt is het hooguit een uurtje. Ik snap dat hij verdriet heeft en dat hij het ook moeilijk heeft, maar zij is nu belangrijker. Nu ligt ze te wachten op een plek in een hospice, wat nog weken kan duren. Ze is zelfs al oxazepam aan het opsparen. Nou daar wordt je ook niet vrolijk van.
En dan even praktisch: wij hebben toen (twee keer) 24uurs zorg gekregen via http://www.pgbteamwork.nl/zorg-en-diens ... /24uurzorg. Geregeld door de transferverpleegkundige in het ziekenhuis. Deze was echt gespecialiseerd in dit soort processen (artsen en verpleging hadden als gezegd dat het dan een hospice moest worden). Mijn ouders kregen een indicatie voor deze zorg omdat de verwachting was dat ze binnen drie maanden zouden overlijden. Net als bij een hospice dus. Indicatie werd geregeld via de wijkverpleegkundige. Misschien zou je die nog kunnen benaderen voor overleg?
vrijdag 31 mei 2019 07:44
Weet je welke zorgindicatie ze heeft? Dat is waarschijnlijk een zzp pakket uit de wlz gezien haar zorgvraag en feit dat ze in het zorghotel verblijft.Daantje1970 schreef: ↑30-05-2019 20:24@huisduif
Sorry maar als je zou lezen, dan zou je ten eerste lezen dat ze geen diarree meer heeft en dus niet meer een paar keer per dag verschoond hoeft te worden. Thuiszorg zou er dan alleen zijn voor 's morgens omkleden en wassen en 's avonds omkleden (kan maximaal 12 uur per dag, maar als het niet nodig is dan hoeft dat niet). Verder zou de vriend van mijn moeder niet veel meer hoeven te doen. Hij hoeft er ook niet heel de dag te zijn, ik kan ook daar zitten en met haar praten. Of ik dat nou in het zorghotel doe of bij hun thuis.
Ook is er geen kans dat het weken gaat duren, aangezien ze dan, zodra ze thuis zou zijn, het euthanasietraject kan starten. De behandelend arts is akkoord, de huisarts is akkoord, dan moet er nog een scen-arts bijkomen en er moet aan nog een paar voorwaarden voldaan worden. Maar dan kan het snel gaan, dat gaat geen weken meer duren.
Ze wil alleen bezoek van directe familie. Dat zijn mijn vriend en ik dan en mijn broertje en tante (1 keer in de 2 weken). Mijn andere oom en tante zitten in het buitenland en komen pas terug als zij willen. Verder wil mijn moeder geen bezoek, dus veel aanloop is er niet, dus ook geen mensen die wat willen drinken.
Je zou deze kunnen omzetten in het pgb zzp thuis. Je kunt thuiszorg inhuren . Let wel, er is momenteel nauwelijks capaciteit bij de thuiszorg, dit is een landelijk probleem.
Het overige deel zou je jezelf in kunnen huren als mantelzorger evt samen met je tante om zo voor je moeder te kunnen zorgen.
Zou dat een mogelijkheid voor jullie zijn?
Op die manier is ze idd lekker thuis bij haar diertjes en kan het euthanasietraject starten. Ik denk als je dit zou kunnen en willen organiseren dit het allerfijnste voor je moeder zou zijn. Nog veel belangrijker dan de vraag wel of niet aanwezig te zijn bij de uiteindelijke euthanasie
Veel sterkte en wijsheid gewenst.
vrijdag 31 mei 2019 08:16
Op deze manier zorg ik momenteel voor mn moedertje. Ze is terminaal en was opgenomen in verpleeghuis waar ze zó eenzaam en verdrietig was. Ik had geen moment rust in mijn hoofd daardoor.
Eerst goed voorwerk gedaan en overleg gehad met thuiszorg, met haar huisarts en praktijkondersteuner, familie en natuurlijk ons gezin.
Het is enorm fijn om zo voor haar te zorgen en zien hoe ze geniet weer van kleine dagelijkse dingen; een vers bosje bloemen halen, lekker eten, het gezinsleven, de dieren etc. Iedereen in ons gezin helpt mee. Mijn puber jongens zorgen met veel liefde mee voor haar, niets is ze teveel.
We lachen wat af samen tijdens de AdL en zij met verhalen komt over ons vroeger, over haar zorgen , over onze poepluiers . Ook mooie gesprekken over vroeger, over haar leven. Maar ook over wat ze nog zou willen nu voordat ze sterft en we hebben een lijstje met wensen die we aan het 'afwerken' zijn.
Simpele dingen als nog keertje daar een ijsje halen bij dat speciale ijstentje, langs plekjes waar ze heeft gewoond, oude foto's bekijken, naar de kapper etc.
En soms over haar naderende overlijden, hoe ze daar in staat en wat belangrijk hierin voor haar is.
Deze tijd samen is intensief maar ook zo bijzonder dierbaar
Ik heb mijn meeste werkzaamheden overgedragen en huur mijzelf deels in als mantelzorger. Hierdoor heb ik alle tijd voor haar en vangt dit ook stukje inkomensverlies op.
Mocht je vragen hebben kan je me altijd een berichtje sturen.
Eerst goed voorwerk gedaan en overleg gehad met thuiszorg, met haar huisarts en praktijkondersteuner, familie en natuurlijk ons gezin.
Het is enorm fijn om zo voor haar te zorgen en zien hoe ze geniet weer van kleine dagelijkse dingen; een vers bosje bloemen halen, lekker eten, het gezinsleven, de dieren etc. Iedereen in ons gezin helpt mee. Mijn puber jongens zorgen met veel liefde mee voor haar, niets is ze teveel.
We lachen wat af samen tijdens de AdL en zij met verhalen komt over ons vroeger, over haar zorgen , over onze poepluiers . Ook mooie gesprekken over vroeger, over haar leven. Maar ook over wat ze nog zou willen nu voordat ze sterft en we hebben een lijstje met wensen die we aan het 'afwerken' zijn.
Simpele dingen als nog keertje daar een ijsje halen bij dat speciale ijstentje, langs plekjes waar ze heeft gewoond, oude foto's bekijken, naar de kapper etc.
En soms over haar naderende overlijden, hoe ze daar in staat en wat belangrijk hierin voor haar is.
Deze tijd samen is intensief maar ook zo bijzonder dierbaar
Ik heb mijn meeste werkzaamheden overgedragen en huur mijzelf deels in als mantelzorger. Hierdoor heb ik alle tijd voor haar en vangt dit ook stukje inkomensverlies op.
Mocht je vragen hebben kan je me altijd een berichtje sturen.
vrijdag 31 mei 2019 10:24
Ik heb geen idee welke zorgindicatie ze heeft, ik word daar buiten gelaten. Thuiszorg heeft ze al eerder gehad. Is in haar woonplaats geen probleem, geen wachttijd. Ze wil niet dat bekenden voor haar zorgen, daar is ze net zo stellig in als dat ze geen bezoek wil._Monti_ schreef: ↑31-05-2019 07:44Weet je welke zorgindicatie ze heeft? Dat is waarschijnlijk een zzp pakket uit de wlz gezien haar zorgvraag en feit dat ze in het zorghotel verblijft.
Je zou deze kunnen omzetten in het pgb zzp thuis. Je kunt thuiszorg inhuren . Let wel, er is momenteel nauwelijks capaciteit bij de thuiszorg, dit is een landelijk probleem.
Het overige deel zou je jezelf in kunnen huren als mantelzorger evt samen met je tante om zo voor je moeder te kunnen zorgen.
Zou dat een mogelijkheid voor jullie zijn?
Op die manier is ze idd lekker thuis bij haar diertjes en kan het euthanasietraject starten. Ik denk als je dit zou kunnen en willen organiseren dit het allerfijnste voor je moeder zou zijn. Nog veel belangrijker dan de vraag wel of niet aanwezig te zijn bij de uiteindelijke euthanasie
Veel sterkte en wijsheid gewenst.
vrijdag 31 mei 2019 10:25
Heel verdrietig dit, maar tegelijk ook erg mooi. Dat gaat bij ons echter nooit gebeuren. Wens je veel sterkte._Monti_ schreef: ↑31-05-2019 08:16Op deze manier zorg ik momenteel voor mn moedertje. Ze is terminaal en was opgenomen in verpleeghuis waar ze zó eenzaam en verdrietig was. Ik had geen moment rust in mijn hoofd daardoor.
Eerst goed voorwerk gedaan en overleg gehad met thuiszorg, met haar huisarts en praktijkondersteuner, familie en natuurlijk ons gezin.
Het is enorm fijn om zo voor haar te zorgen en zien hoe ze geniet weer van kleine dagelijkse dingen; een vers bosje bloemen halen, lekker eten, het gezinsleven, de dieren etc. Iedereen in ons gezin helpt mee. Mijn puber jongens zorgen met veel liefde mee voor haar, niets is ze teveel.
We lachen wat af samen tijdens de AdL en zij met verhalen komt over ons vroeger, over haar zorgen , over onze poepluiers . Ook mooie gesprekken over vroeger, over haar leven. Maar ook over wat ze nog zou willen nu voordat ze sterft en we hebben een lijstje met wensen die we aan het 'afwerken' zijn.
Simpele dingen als nog keertje daar een ijsje halen bij dat speciale ijstentje, langs plekjes waar ze heeft gewoond, oude foto's bekijken, naar de kapper etc.
En soms over haar naderende overlijden, hoe ze daar in staat en wat belangrijk hierin voor haar is.
Deze tijd samen is intensief maar ook zo bijzonder dierbaar
Ik heb mijn meeste werkzaamheden overgedragen en huur mijzelf deels in als mantelzorger. Hierdoor heb ik alle tijd voor haar en vangt dit ook stukje inkomensverlies op.
Mocht je vragen hebben kan je me altijd een berichtje sturen.
vrijdag 31 mei 2019 11:37
Ik ken de vriend van je moeder niet maar als ik jouw berichten zo lees en voor waarheid aanneem is het een Lul.
Kom op, het gaat geen weken duren en zoals ik het nu lees valt er weinig te zorgen, bovendien als iemand je dierbaar is doe je dat gewoon nu lees ik het alsof je moeder last is dat is niet normaal.
Als een traject thuis wordt opgestart is het ook een kwestie van akkoord krijgen een een dag prikken. Klinkt heel hard maar dit kan toch gewoon, de oplossing zijn, moet ie maar meewerken hoor. Ik goede en zware tijden is het toch.
Ik hoop toch dat het thuis kan als er op korte termijn geen hospice plek is en dat het allemaal mooi kan gaan.
Fijn dat jullie steeds beter kunnen praten!
Kom op, het gaat geen weken duren en zoals ik het nu lees valt er weinig te zorgen, bovendien als iemand je dierbaar is doe je dat gewoon nu lees ik het alsof je moeder last is dat is niet normaal.
Als een traject thuis wordt opgestart is het ook een kwestie van akkoord krijgen een een dag prikken. Klinkt heel hard maar dit kan toch gewoon, de oplossing zijn, moet ie maar meewerken hoor. Ik goede en zware tijden is het toch.
Ik hoop toch dat het thuis kan als er op korte termijn geen hospice plek is en dat het allemaal mooi kan gaan.
Fijn dat jullie steeds beter kunnen praten!
vrijdag 31 mei 2019 11:56
Dan is er toch geen probleem haar naar huis te halen? Overleg met thuiszorg of de indicatie afdoende is en wat zij kunnen aanbieden aan zorg, dan heb je duidelijkheid.Daantje1970 schreef: ↑31-05-2019 10:24Ik heb geen idee welke zorgindicatie ze heeft, ik word daar buiten gelaten. Thuiszorg heeft ze al eerder gehad. Is in haar woonplaats geen probleem, geen wachttijd. Ze wil niet dat bekenden voor haar zorgen, daar is ze net zo stellig in als dat ze geen bezoek wil.
vrijdag 31 mei 2019 15:01
Hij is geen lul, hij is hartstikke aardig en als je hem nodig hebt staat ie altijd voor je klaar. Alleen hij is wel een beetje simpel, maar daar kan hij niks aan doen. Het is nu jammer dat hij zijn problemen en verdriet niet opzij kan zetten. Als hij bij mijn moeder is, zit hij te klagen dat hij zo moe is (wat natuurlijk helemaal logisch is, alleen je hoeft het niet constant te zeggen) en te zuchten en constant op zijn horloge te kijken. Dat is voor mijn moeder helemaal niet leuk. Ik ben ook moe, maar als bij mijn moeder op bezoek ben zet ik dat opzij. Vandaag zit ik alleen maar op de bank. Ik doe niks alleen maar series kijken en af en toe even slapen. Zo laad ik me weer op voor morgen. Maar dat doet iedereen op een andere manier natuurlijk.Vanessakusje1987 schreef: ↑31-05-2019 11:37Ik ken de vriend van je moeder niet maar als ik jouw berichten zo lees en voor waarheid aanneem is het een Lul.
Kom op, het gaat geen weken duren en zoals ik het nu lees valt er weinig te zorgen, bovendien als iemand je dierbaar is doe je dat gewoon nu lees ik het alsof je moeder last is dat is niet normaal.
Als een traject thuis wordt opgestart is het ook een kwestie van akkoord krijgen een een dag prikken. Klinkt heel hard maar dit kan toch gewoon, de oplossing zijn, moet ie maar meewerken hoor. Ik goede en zware tijden is het toch.
Ik hoop toch dat het thuis kan als er op korte termijn geen hospice plek is en dat het allemaal mooi kan gaan.
Fijn dat jullie steeds beter kunnen praten!
Toen mijn moeder nog een paar keer per dag een diarree-aanval had snap ik dat hij het vreselijk vond om haar te helpen. Hij heeft het wel gedaan, ik weet niet of ik het zou kunnen. Nu zou dat niet meer hoeven, want ze heeft het niet meer. Dus dan lijkt mij de situatie anders. Ik hoop dat ze met de psycholoog vanmorgen goed hebben kunnen praten, Ze hebben allebei niks met psychologen, maar praten met een buitenstaander lijkt me wel beter nu,
Ik hoop zo dat hij het toch goed vindt en dat de arts dan maandag ook akkoord gaat, want ik denk dat ze gekke dingen gaat doen als ze daar nog langer moet blijven liggen.
vrijdag 31 mei 2019 15:02
Dat overleg zal de vriend van mijn moeder moeten doen. Vorige keer was het ook binnen een dag geregeld, ik ga er vanuit dat dat nu ook goed gaat komen,
vrijdag 31 mei 2019 18:10
Ze wonen samen?Daantje1970 schreef: ↑31-05-2019 15:02Dat overleg zal de vriend van mijn moeder moeten doen. Vorige keer was het ook binnen een dag geregeld, ik ga er vanuit dat dat nu ook goed gaat komen,
