Wel of niet bij euthanasie zijn

24-05-2019 12:14 384 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder heeft euthanasie gevraagd en de arts is akkoord gegaan. Ze wacht nu op een plekje in een hospice en zodra ze daar is kan het snel zijn. Nu had ik vanmorgen mijn tante aan de telefoon en zij vroeg of ik bij de euthanasie aanwezig wil zijn. Pfff...helemaal niet over nagedacht.

Mijn moeder en ik hebben geen goede band met elkaar, ik zou dus echt niet weten wat zij zou willen. Ik denk ook niet dat ze kenbaar gaat maken wat ze wel of niet wil. En wat wil ik? Ik heb echt geen idee. Ik ben een vrij emotioneel persoon en weet echt niet of ik hier mee om kan gaan. Maar ik krijg liever spijt van iets dat ik heb gedaan, dan spijt van iets dat ik niet heb gedaan. Ik kan het nooit meer terugdraaien als ik het niet doe.

Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Wat raden jullie aan?
https://www.nu.nl/gezondheid/5910429/is ... ouden.html

Daantje, ik lees al even mee, ook je vorige topic. Bijgevoegd artikel vind ik verhelderend. Misschien heb jij er ook iets aan.

Sterkte de komende tijd.
Alle reacties Link kopieren
Daantje1970 schreef:
24-05-2019 12:50
Dat klopt, haar vriend is er wel, maar die is ook al 74. Ze kreeg nu al wel 2 keer thuiszorg, maar dat is te weinig.
Waarom zorg jij dan niet (deels) voor haar? Ik denk dat dit waardevoller is en meer voldoening geeft voor beide dan aan haar bed zitten als ze vertrekt. Sowieso betreft het nog maar een korte periode.
Alle reacties Link kopieren
Ksenija schreef:
31-05-2019 19:43
Waarom zorg jij dan niet (deels) voor haar? Ik denk dat dit waardevoller is en meer voldoening geeft voor beide dan aan haar bed zitten als ze vertrekt. Sowieso betreft het nog maar een korte periode.
Dat gaat wegens omstandigheden (die ik hier niet ga uitleggen) niet. Daarbij wil ze dat ook niet. Ze wil niet dat bekenden voor haar zorgen, alleen haar partner.
daantje1970 wijzigde dit bericht op 31-05-2019 20:32
11.50% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
HolyGirl schreef:
31-05-2019 19:37
https://www.nu.nl/gezondheid/5910429/is ... ouden.html

Daantje, ik lees al even mee, ook je vorige topic. Bijgevoegd artikel vind ik verhelderend. Misschien heb jij er ook iets aan.

Sterkte de komende tijd.
Dank je wel, daar heb ik zeker wat aan.
Alle reacties Link kopieren
Daantje1970 schreef:
31-05-2019 20:29
Dat gaat wegens omstandigheden (die ik hier niet ga uitleggen) niet. Daarbij wil ze dat ook niet. Ze wil niet dat bekenden voor haar zorgen, alleen haar partner.
Makkelijk standaard antwoord, wegens omstandigheden. Kan me niet voorstellen dat je niet wat hulp kunt bieden. Niet perse dat je haar verzorgd, maar je kunt toch wel iets over hebben voor je moeder? Helpen in het huishouden, bijvoorbeeld. Geloof er ook niets van dat ze dit niet zou willen, eerlijk gezegd. Het is nooit gebeurd dus ja, dan blijft de afstand zo groot. Sneu voor haar, zeg. Eigenlijk voor beide.
Alle reacties Link kopieren
Goh...en jij denkt dat je kan oordelen over de relatie tussen en mijn moeder? Wie denk jij dat je bent?1? En niet geloven dat ze het zou willen? Ze wil geen bezoek van andere mensen dan directe familie. Schoonfamilie niet, stiefkinderen niet, 2 vriendinnen niet, Hulp wil je alleen van haar partner, niet van vriendinnen, zus en schoonzus en kinderen.

Daarbij huishouden gebeurde toch al nooit, dus dat is nu ook niet nodig.

Ik wil je hierbij vragen je nergens meer mee te bemoeien.
Alle reacties Link kopieren
Het is nergens voor nodig je zo agressief op te stellen, omdat je het niet eens bent met mij. Het is een forum, dan kan je dit verwachten.

Jij bent toch directe familie? Directer kan niet.

Dat je aangeeft dat het huishouden toch al nooit gebeurde en nu dus ook niet hoeft is griezelig om te lezen. Dus je hebt haar altijd in de rotzooi laten zitten, wat ook nog eens slecht is voor de gezondheid? Ongelofelijk.
Alle reacties Link kopieren
Dit bedoel ik, je praat over iets waar je totaal niks van afweet en je leest ook niet.

Dat huishouden wordt al jaren niet gedaan, ook niet toen zij nog jong was. Eigenlijk maar mondjesmaat. Dus nee, ik heb haar niet in de rotzooi laten zitten, zij laten zichzelf in de rotzooi zitten. Als zij daar gelukkig mee zijn, prima, maar mijn ding is het niet.

Ze wil WEL bezoek van directe familie, maar GEEN hulp. Daar zit verschil in.

En je hoeft het echt niet met mijn eens te zijn, maar je komt aan met dingen alsof je er alles van weet, terwijl je niks weet, Een mening hebben is 1, maar met dingen aankomen die totaal niet waar zijn is 2, Nu ga ik jou blokkeren, zodat ik niks meer van jou zie.
Alle reacties Link kopieren
Daantje, het is dus toch gevraagd.
Wat ze al zei in haar daden, is nu dus in woorden tot uitdrukking gebracht.

Ik lees zo de tussenliggende reacties, nu alleen op je OP reagerend.

Mijn oom is per euthanasie overleden. Uitbehandeld. Hij is gestorven in het bijzijn van zijn broer en schoonzus, kinderen en de dokter en de assistent. Het ging heel vredig en berustend. Iedereen kon afscheid nemen en veel geluk in het hiernamaals wensen. Ze stonden er allemaal liefdevol omheen en oom is rustig heen gegaan.

Ik denk dat je het je moeder echt ronduit moet vragen. Wie wil je bij het moment hebben mam? En hoe wil je het moment, als je mocht kiezen, laten verlopen? En als ze het (opnieuw) niet kan zeggen, kijk dan opnieuw naar haar daden.

Doodgaan is heel intiem, net als geboren worden. Waar de een iedereen om het bed wil hebben bij geboorte en dood, zo kan de ander het alleen met de noodzakelijkste mensen benodigd. Of helemaal alleen. Sterkte Daantje!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Bijgelezen.
Over je vriend wil ik het volgende kwijt:
Hij staat op de momenten dat zij thuis is 24 uur per dag 7 dagen per week 'aan'. Net zoals jonge ouders met hele kleine kinderen de hele dag en de hele nacht paraat staan. Je hebt altijd een oor op scherp voor het geval je wakker moet worden en moet helpen.

Niet rustig en loom wakker worden, je nog eens om kunnen draaien. Nee, wakker worden en meteen kijken of ze er nog is, of alles nog in orde is en je nog niet hoeft te helpen.

Dat psychische stuk is loeizwaar. Je hebt nooit je aandacht voor jezelf, maar altijd (ook in je slaap) voor de helft voor de ander. Daarom kan ik me indenken dat hij er niet is in de tijd dat jij er bent. Dat hij dan kan uitblazen en even kan bijtanken. Even niet alert hoeft te zijn, 'aan' te staan.

Oordeel niet te hard over hem, hij doet wat hij kan, maar hij moet het wel vol kunnen houden.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Hallo Daantje,

Ik heb tot nu toe meegelezen, maar ik vroeg me iets af. Is het ook mogelijk om het euthanasietraject al op te starten met als doel thuis te sterven? Dus dat je moeder alleen naar huis gaat voor de euthanasie?

Jullie hoeven dan niet te wachten op plek in het hospice en de partner van je moeder hoeft niet dagen voor haar te zorgen.
Alle reacties Link kopieren
Hij wil dus niet dat ze thuis sterft. Ik snap zijn kant wel, natuurlijk snap ik dat. Aan de andere kant vind ik dat hij ook in haar belang moet denken. Zij ligt daar nu maar in haar eentje te wachten totdat het zover is. Dat is toch onmenselijk?

Ik ga vanavond vragen aan hem het nogmaals te overwegen. En dan overweeg ik nog om haar gewoon naar huis te brengen, het is tenslotte ook haar huis.

En anders zal ze wat verder weg naar een hospice moeten gaan. Dat wilde hij ook niet, want dat zou te ver weg zijn voor hem. Ik heb het gevoel dat hij nu alles om hem laat draaien en niet om haar,
Alle reacties Link kopieren
Net de vriend van mijn moeder gesproken en als de arts akkoord gaat mag ze naar huis. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant is dat wel het begin van de rest. Mijn moeder schrok er ook wel even van, zij beseft natuurlijk ook dat het dan opeens snel gaat. Dus heb bij haar aangegeven dat ze zelf alsnog kan beslissen om niet naar huis te gaan. Als ze wel wil dan kan het, als ze niet wil dan kan dat ook. Maar dit is wel een hele opluchting.
Alle reacties Link kopieren
Ksenija schreef:
01-06-2019 10:05
Dat je aangeeft dat het huishouden toch al nooit gebeurde en nu dus ook niet hoeft is griezelig om te lezen. Dus je hebt haar altijd in de rotzooi laten zitten, wat ook nog eens slecht is voor de gezondheid? Ongelofelijk.
Je doet net alsof het aan TO is om het huishouden van haar moeder op orde te brengen en te houden.

Wij hebben ook een familielid die we “in de rotzooi laten zitten”. We zouden het graag anders zien en zijn ook graag bereid om daarbij te helpen, maar als een volwassen Nederlander structureel alle hulp weigert, dan kun en mag je - ook als familie - daar helemaal niets aan doen.

Bovendien is verwaarlozing van de leefomgeving vaak een gevolg van (ernstige) psychische problematiek. Dat los je dus ook niet op door de symptomen (vies huis) te bestrijden, maar door de onderliggende psychische problemen aan te pakken. En ook die hulp kan in Nederland niet opgedrongen worden.
Alle reacties Link kopieren
Daantje1970 schreef:
01-06-2019 16:41
Net de vriend van mijn moeder gesproken en als de arts akkoord gaat mag ze naar huis. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant is dat wel het begin van de rest. Mijn moeder schrok er ook wel even van, zij beseft natuurlijk ook dat het dan opeens snel gaat. Dus heb bij haar aangegeven dat ze zelf alsnog kan beslissen om niet naar huis te gaan. Als ze wel wil dan kan het, als ze niet wil dan kan dat ook. Maar dit is wel een hele opluchting.
Wat een fijn bericht weer. Nu kan je moeder in elk geval zelf de keuze maken.
Alle reacties Link kopieren
Ja echt heel fijn. Ik ben zelf nu ook opeens een stuk rustiger. Natuurlijk is er het besef dat als ze naar huis gaat het allemaal erg snel kan gaan en natuurlijk maakt me dat verdrietig. Maar als zij het wil dan is dat het belangrijkste.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat er nu in ieder geval mogelijkheden zijn thuis. En dan is het inderdaad aan jullie om nu te beslissen hoe of wat. Als de arts akkoord is gegaan tenminste.

Neem aan dat jullie daar wel met alles worden bijgestaan?
Kan ook zijn dat die vriend nog niet klaar is voor een afscheid en daarom de situaties dwarsboomt die het einde voor je moeder kunnen versnellen.
Alle reacties Link kopieren
Vanessakusje1987 schreef:
03-06-2019 07:55
Fijn dat er nu in ieder geval mogelijkheden zijn thuis. En dan is het inderdaad aan jullie om nu te beslissen hoe of wat. Als de arts akkoord is gegaan tenminste.

Neem aan dat jullie daar wel met alles worden bijgestaan?
Bijgestaan door wie? Ik word door niemand bijgestaan. Geeft niet, met mij komt het wel goed.
Alle reacties Link kopieren
kintsugi schreef:
03-06-2019 09:57
Kan ook zijn dat die vriend nog niet klaar is voor een afscheid en daarom de situaties dwarsboomt die het einde voor je moeder kunnen versnellen.
Vriend van mijn moeder is al akkoord gegaan. Het is nu wachten op akkoord van de arts en wat mijn moeder echt wil.
Alle reacties Link kopieren
Rond het overlijden van mijn moeder was er ook een hele ingewikkelde situatie. Wij wilden dat ze naar het hospice ging en zij wilde zelf niet. Thuis was eigenlijk een onhoudbare situatie. Uiteindelijk is ze thuis gestorven.

De huisarts en thuiszorg hebben hier toen heel veel in gedaan. Ik heb ook een ingewikkelde band met mijn ouders en ik heb me zelf buiten het hele traject gehouden. Uiteindelijk heb ik contact gehad met de huisarts en thuiszorg omdat de situatie uit de hand dreigde te lopen. Zij konden dit prima zelf regelen zonder dat ik me er tegenaan hoefde te bemoeien en hebben dit ook zo aangegeven bij mij. Ik hoefde alleen op bezoek te komen, moeilijke gesprekken en de situatie houdbaar houden deden zij.

Ik denk dat vanessa dit ook bedoeld met ondersteuning. Bij ons kon de verzorging de situatie veel beter inschatten dan ik. Misschien is het een idee om eens contact met hen te leggen.
Alle reacties Link kopieren
Bij de mensen die ik ken is er vanuit t zkh een heel traject opgestart met ondersteunende mensen voor de directe familie. Er werden ook vragen gesteld met wat kunnen we doen om het zo makkelijk mogelijk te maken, waar hebben jullie nog hulp bij nodig om te regelen etc etc. Maar misschien is dit per stad verstillend ofzo. (ook psy hulp werd geboden)
Alle reacties Link kopieren
Daantje1970 schreef:
03-06-2019 10:20
Bijgestaan door wie? Ik word door niemand bijgestaan. Geeft niet, met mij komt het wel goed.

Vergis je niet, die klap kan na afloop best eens hard komen als je nu niet goed op je zelf let. Echt, aan de ene kant is het prijzenswaardig dat je jezelf zo opzij zet voor je moeder met wie je een slechte relatie hebt, maar vergis je niet in de impact. Je hebt ook de verantwoordelijkheid om goed voor jezelf te zorgen. En soms is dat 'nee' zeggen, hulp inroepen, of ergens op de rem gaan staan.
Alle reacties Link kopieren
Nou het gaat allemaal weer anders. Ten eerste kan ze niet naar huis, want ze heeft weer diarree. Woensdag hoort ze of er een plekje vrij is in een verpleeghuis.

De huisarts is inmiddels niet meer akkoord met euthanasie. Wekenlang is ze akkoord en nu roept ze opeens dat ze niet naar de gevangenis wil. Ik heb haar 10 minuten gezien een paar weken terug en na 20 seconden mocht ik haar al niet. Nu al helemaal niet. Ik kan haar nu niet bellen, want ze werkt niet op dinsdag.

Wel heb ik contact gehad met de zorgregisseur omdat ik een afspraak wil met de behandeld arts. De vriend van mijn moeder wist de naam niet, dus moet ik het via de zorgregisseur doen. Zij geeft het door aan het secretariaat en ik word gebeld om een afspraak te maken. Ik hoop dat dat snel kan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven