Psyche
alle pijlers
Zo sneu. Moe naar een verzorgingstehuis en heel veel zorgen
maandag 9 november 2020 13:04
Het is niet meer te doen voor mij, ma is dement en gaat steeds sneller achteruit, ze belt 20 keer per dag, voornamelijk om me uit te schelden en te dreigen ‘er een eind aan te maken’ als ik niet meteen kom. Maar dat deed ze vroeger al toen ik nog jong was.
Ik weet het, het is de ziekte. Douchen, eten koken, dat kan ze niet meer en daar is hulp bij thuis. De andere dagen doe ik zelf.Ze vorige week van de slapende lijst afgehaald en op de actieve lijst gezet. Er waren nog drie wachtenden voor haar. Kortom nog een paar maandjes. Nu ben ik net gebeld dat er plek is. Maar eerst moet er iemand van CIZ langskomen en ma moet officieel toestemming geven. Wat ze niet gaat doen vermoed ook de casemanager. Ook die en de dames die moe verzorgen vinden het de hoogste tijd. We wilden dit niet in Corona tijd, maar de situatie is nu echt onhoudbaar geworden. We wilden het in het voorjaar al, maar toen brak Corona uit en was het voor mij ook onbespreekbaar. Maar nog langer wachten gaat niet meer. Het enige wat ik nog doe is werken, 20 keer ma spreken op een dag en elke vrije minuut daar heen. Ik ben gewoon helemaal op. Fysiek en mentaal. Mijn moeder is ze al heel lang niet meer. Die ben ik al een tijdje kwijt. Een gesprek voeren is niet mogelijk en zij is nu het kind en ik de volwassene.
Geeft ze geen toestemming moet er dus plaatsvervangende toestemming komen van de rechter en dan wordt ze dus met een ambulance heengebracht, kunnen ze zelfs de deur forceren en mogen ze in het uiterste geval moe in de handboeien slaan. Het is daarnaast een heel fijn huis, maar door Corona mag ze nu even niet eigen meubeltjes meenemen. Die mogen na corona weer. Ze komt dus in een vreemde omgeving zonder vertrouwde spulletjes. Wat ik ook sneu vindt.
Enfin, vanmiddag dus eerst het gesprek met de CIZ persoon en de casemanager. Hopelijk gaat ma overstag. Heeft iemand ook wel eens in een situatie gezeten dat de persoon die echt hulp en zorg nodig heeft niet wil en hoe ging dat?
Gatverdarrie, ik zit er echt even mee in mijn maag. Het gaat ineens zo snel en ik weet ook dat dit haar laatste ‘plekje’ zal zijn. Ben er echt even misselijk van.
Ik weet het, het is de ziekte. Douchen, eten koken, dat kan ze niet meer en daar is hulp bij thuis. De andere dagen doe ik zelf.Ze vorige week van de slapende lijst afgehaald en op de actieve lijst gezet. Er waren nog drie wachtenden voor haar. Kortom nog een paar maandjes. Nu ben ik net gebeld dat er plek is. Maar eerst moet er iemand van CIZ langskomen en ma moet officieel toestemming geven. Wat ze niet gaat doen vermoed ook de casemanager. Ook die en de dames die moe verzorgen vinden het de hoogste tijd. We wilden dit niet in Corona tijd, maar de situatie is nu echt onhoudbaar geworden. We wilden het in het voorjaar al, maar toen brak Corona uit en was het voor mij ook onbespreekbaar. Maar nog langer wachten gaat niet meer. Het enige wat ik nog doe is werken, 20 keer ma spreken op een dag en elke vrije minuut daar heen. Ik ben gewoon helemaal op. Fysiek en mentaal. Mijn moeder is ze al heel lang niet meer. Die ben ik al een tijdje kwijt. Een gesprek voeren is niet mogelijk en zij is nu het kind en ik de volwassene.
Geeft ze geen toestemming moet er dus plaatsvervangende toestemming komen van de rechter en dan wordt ze dus met een ambulance heengebracht, kunnen ze zelfs de deur forceren en mogen ze in het uiterste geval moe in de handboeien slaan. Het is daarnaast een heel fijn huis, maar door Corona mag ze nu even niet eigen meubeltjes meenemen. Die mogen na corona weer. Ze komt dus in een vreemde omgeving zonder vertrouwde spulletjes. Wat ik ook sneu vindt.
Enfin, vanmiddag dus eerst het gesprek met de CIZ persoon en de casemanager. Hopelijk gaat ma overstag. Heeft iemand ook wel eens in een situatie gezeten dat de persoon die echt hulp en zorg nodig heeft niet wil en hoe ging dat?
Gatverdarrie, ik zit er echt even mee in mijn maag. Het gaat ineens zo snel en ik weet ook dat dit haar laatste ‘plekje’ zal zijn. Ben er echt even misselijk van.
buzziebee wijzigde dit bericht op 09-11-2020 13:10
9.40% gewijzigd
maandag 9 november 2020 20:29
maandag 9 november 2020 20:30
Zo is het bij ons ook gegaan. Oma wilde echt niet naar een tehuis maar kon zichzelf al enkele jaren niet verzorgen. Met huishoudelijke hulp, thuiszorg, tafeltje dekje en veel hulp van haar kinderen is ze zo lang mogelijk thuis gebleven maar ze verzorgde zichzelf onvoldoende. Idd ook veel telefoontjes, geen 20 op een dag gelukkig. Maar wel altijd dingen waarvoor 'we' moesten komen.Baileyslife schreef: ↑09-11-2020 13:39Gedwongen opname hoeft niet altijd ambulance te betekenen.
Ik weet natuurlijk niet hoe goed/slecht het cognitieve functioneren van je moeder is, maar iemand kan haar ook meenemen naar die afdeling zonder dat daar direct politie en ambulance bij komt kijken.
Soms neemt familie iemand mee om daar koffie te gaan drinken, waarbij uiteindelijk iemand niet meer mee terugkomt.
Ook dat is geen makkelijk proces overigens, zeker niet als je moeder ook nog veel wel onthoud.
Uiteindelijk is ze gedwongen opgenomen en hebben een oom en tante haar meegenomen 'naar de fysiotherapeut' en haar naar verpleeghuis gebracht. Er was geen andere optie maar ze heeft niet zelf haar spullen kunnen pakken en niet bewust afscheid van haar huis kunnen nemen. Dat had ze ook niet aangekund... maar het is wel vervelend.
Twee neven zijn er achteraan gekomen met haar spullen. Vervelend maar er was eigenlijk geen andere optie.
Ambulance is dus niet per se nodig. Alleen als iemand van de familie haar brengt, kan ze misschien boos blijven. En diegene kan zich ook schuldig voelen.
Je kunt méér.
maandag 9 november 2020 20:32
CIZ is al bij mijn ouders geweest en mijn moeder heeft toestemming gegeven voor eventuele opname.BuzzieBee schreef: ↑09-11-2020 20:20Nee je krijgt dan een indicatie, met die indicatie kun je bijvoorbeeld thuiszorg krijgen EN kun je iemand op de wachtlijst zetten. Als echter het moment van opname daar is MOET de ouder letterlijk nog toestemming geven in een persoonlijk gesprek met een CIZ medewerker. Moe staat al 2 jaar ingeschreven op de slapende lijst van het verzorgingstehuis. Nu ging ze dus naar de actieve lijst en dan komt CIZ weer voor de toestemming van de oudere in dit geval. Wil ze dat niet dan zal CIZ informatie inwinnen bij de huisarts en hetmverzorgende personeel zoals de casemanager en de thuiszorgenden. Dan kan CIZ dir via de Burgemeester van de gemeente doen, OF in het naarste geval via de rechtbank. Het is nogal complex
Zij staat dan al direct op de "actieve " lijst.
Wachttijd nog steeds 1,5 tot 2 jaar.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
maandag 9 november 2020 20:32
Dankje!BuzzieBee schreef: ↑09-11-2020 20:29https://www.ciz.nl/over-ciz/over-het-ciz
Daar staat het wat duidelijker
maandag 9 november 2020 20:36
Heftig. Alleen jij kan als mantelzorger beslissen hoever je kunt gaan.
Als het op is is het op.
Mijn moeder stelt de opname van mijn vader nog uit, ivm Corona, maar bij ons ook al lang de rek er uit. Vader kan niet meer praten, zwaar dement, Parkinson en mijn moeder doet de zorg. Tijdens eerste golf de thuiszorg niet langs laten komen, maar nu tijdens tweede golf kan ze het niet meer alleen. Nu tillift thuis en hulp. Met alle risico’s in het rode gebied. Wij wonen te ver om veel te helpen. Dat wil ze ook niet. Zij wil zo graag dat hij thuis blijft wonen.
Hier ook telefoontjes uit het niets van mijn moeder. Met alles stress er bij. Tijdens mijn werk. Dat dat plots kan komen, levert al stress op. Je hebt het niet in de hand.
Dit is niet hoe je wil dat het eindigen gaat.
Maar jij weet later dat je er alles aan hebt gedaan.
En dat is belangrijk om zelf goed door te kunnen.
Veel sterkte.
Als het op is is het op.
Mijn moeder stelt de opname van mijn vader nog uit, ivm Corona, maar bij ons ook al lang de rek er uit. Vader kan niet meer praten, zwaar dement, Parkinson en mijn moeder doet de zorg. Tijdens eerste golf de thuiszorg niet langs laten komen, maar nu tijdens tweede golf kan ze het niet meer alleen. Nu tillift thuis en hulp. Met alle risico’s in het rode gebied. Wij wonen te ver om veel te helpen. Dat wil ze ook niet. Zij wil zo graag dat hij thuis blijft wonen.
Hier ook telefoontjes uit het niets van mijn moeder. Met alles stress er bij. Tijdens mijn werk. Dat dat plots kan komen, levert al stress op. Je hebt het niet in de hand.
Dit is niet hoe je wil dat het eindigen gaat.
Maar jij weet later dat je er alles aan hebt gedaan.
En dat is belangrijk om zelf goed door te kunnen.
Veel sterkte.
dinsdag 10 november 2020 08:41
Vandaag voor het middaguur is D-Day en is er een video call met ons, de Casemanager die bij ons is en een dame van CIZ (die inbelt dus).... Vandaag moet ze dus toestemming geven officieel.
Gisterenavond begreep ma helaas al helemaal niet meer wat er gezegd was. Ze is er nu van overtuigd dat ze deze week haar huis moet verkopen en op zoek moet gaan naar aan ander koophuis :-S. Ofwel, er is dus werkelijk niets blijven hangen van het gesprek met de Casemanager van gisteren. Ook was ze weer eens boos. Ze was er heilig van overtuigd dat mijn zusje langs was geweest maar die is helemaal niet geweest. Wij hebben allemaal camera's beneden hangen zodat we ook op afstand kunnen monitoren (of ze niet gevallen is e.d.), Ze had zo'n noodknop om haar nek maar die verstopt ze ook telkens en dan weet ze die (net als al haar sleutels) ook niet meer te vinden dus was dat geen optie meer.
En nu dan. Nu wil ze naar Leiden verhuizen. Daar is ze ooit geboren en daar 'kent ze iedereen nog'. Not, iedereen daar in de straat waar ze kind was is dood uiteraard of verhuist. Maar hey, ze is er vorige week nog geweest met de trein (ze weet niet hoe een treinreis werkt en ziet ook nog maar 20%. Maar dat is dus nu wat ze wil. Het huis verkopen en dan haar ouderlijk huis van toen ze kind was opeisen om daar te gaan wonen. Immers, dat is HAAR huis. Wat niet zo is, toen opa en oma daar weggingen hebben ze het verkocht en zijn ze naar Den Bosch verhuist. Het pad waar moe destijds woonde is inmiddels al 18 keer verkocht en nu een studentenhuisje. zucht.... Gaat er dus niet in.
Gisterenavond begreep ma helaas al helemaal niet meer wat er gezegd was. Ze is er nu van overtuigd dat ze deze week haar huis moet verkopen en op zoek moet gaan naar aan ander koophuis :-S. Ofwel, er is dus werkelijk niets blijven hangen van het gesprek met de Casemanager van gisteren. Ook was ze weer eens boos. Ze was er heilig van overtuigd dat mijn zusje langs was geweest maar die is helemaal niet geweest. Wij hebben allemaal camera's beneden hangen zodat we ook op afstand kunnen monitoren (of ze niet gevallen is e.d.), Ze had zo'n noodknop om haar nek maar die verstopt ze ook telkens en dan weet ze die (net als al haar sleutels) ook niet meer te vinden dus was dat geen optie meer.
En nu dan. Nu wil ze naar Leiden verhuizen. Daar is ze ooit geboren en daar 'kent ze iedereen nog'. Not, iedereen daar in de straat waar ze kind was is dood uiteraard of verhuist. Maar hey, ze is er vorige week nog geweest met de trein (ze weet niet hoe een treinreis werkt en ziet ook nog maar 20%. Maar dat is dus nu wat ze wil. Het huis verkopen en dan haar ouderlijk huis van toen ze kind was opeisen om daar te gaan wonen. Immers, dat is HAAR huis. Wat niet zo is, toen opa en oma daar weggingen hebben ze het verkocht en zijn ze naar Den Bosch verhuist. Het pad waar moe destijds woonde is inmiddels al 18 keer verkocht en nu een studentenhuisje. zucht.... Gaat er dus niet in.
dinsdag 10 november 2020 09:00
Hier ervaring met schoonmoeder. Begin van dit jaar is er nieuwe wetgeving ingegaan en helaas waren we dus een van de eerste waar dit op mocht worden uitgeprobeerd. Dus ik kan aangeven waar wij tegenaan zijn gelopen.
De eerste vraag is of je als vertegenwoordiger van je moeder instemt met het onderzoek. Dat is dus nog geen instemming voor opname. Zo nee, dan wordt meteen het traject naar de rechter ingezet.
CIZ komt langs voor de indicatie en start van het onderzoek, en die moeten vragen of ze naar het verpleeghuis wil. Er wordt onderzocht of ze inderdaad niet meer thuis kan blijven wonen met onder andere een bezoek van een geriater. Als je moeder instemd met opname en de geriater het advies geeft dat het nodig is, dan wordt ze gewoon opgenomen. Als ze niet instemd of jullie niet instemmen met het onderzoek, dan moet een rechter beslissen of ze wel of niet gedwongen wordt opgenomen. Dus inclusief advocaat die wordt toegewezen. Rechter doet vrijwel direct uitspraak.
De eerste vraag is of je als vertegenwoordiger van je moeder instemt met het onderzoek. Dat is dus nog geen instemming voor opname. Zo nee, dan wordt meteen het traject naar de rechter ingezet.
CIZ komt langs voor de indicatie en start van het onderzoek, en die moeten vragen of ze naar het verpleeghuis wil. Er wordt onderzocht of ze inderdaad niet meer thuis kan blijven wonen met onder andere een bezoek van een geriater. Als je moeder instemd met opname en de geriater het advies geeft dat het nodig is, dan wordt ze gewoon opgenomen. Als ze niet instemd of jullie niet instemmen met het onderzoek, dan moet een rechter beslissen of ze wel of niet gedwongen wordt opgenomen. Dus inclusief advocaat die wordt toegewezen. Rechter doet vrijwel direct uitspraak.
dinsdag 10 november 2020 11:16
Dat klopt 327. Uiteraard stemmen we in met een onderzoek en bij de Geriater is ze ook al meermaals geweest. Dit was nog voor de nieuwe regelgeving. Dat was nodig omdat haar indicatie verhoogd moest worden ivm de (vele) extra thuiszorg die benodigd was.
Het is werkelijk een 'project' op zich dit hele gebeuren.
Het is werkelijk een 'project' op zich dit hele gebeuren.
dinsdag 10 november 2020 11:21
Ik heb wel een 'logboekje' bijgehouden, maar ik vermoed niet dat ze daar naar kijken. Voor de hond naar mijn zusje ging werd ze regelmatig door het beestje gebeten. Die snapte haar echt niet meer. Zo gaf ze bijvoorbeeld haar antibiotica pillen aan de hond omdat die een keer een beetje mank liep :-S. Dus moest er drie keer per dag een verpleegkundige komen die erop toe zag dat ze haar antibiotica nam. Wilde ze niet, ze dacht echt dat ik wel even drie keer per dag heen en weer zou komen om dat te doen. Gaf ze de hond geen eten meer omdat er muizen in de keuken waren volgens haar, en die kwamen op het hondenvoer af dus kreeg het beestje niets meer te eten. Echt, soms kan ik er wel eens om lachen achteraf, En feitelijk kun je ook niet anders. Maar man man man wat een kutziekte is dit.
Overigens aan mijn zusjes heb ik geen drol. Die zien het liefst dat ik mijn huis op geef, bij moe intrek en haar verzorg tot de dood. Moe zit namelijk lekker in de slappe was dus haar eigen bijdrage aan het tehuis is behoorlijk groot. Ik daar inwonend kost namelijk ' niks van de toekomstige erfenis.....'
Geloof mij.... dat wordt echt mijn dood. Ik zou gillend gek worden. Van die twee hoef ik dus echt geen moer te verwachten. Gelukkig vinden die alles prima. voornamelijk dat het 'snel' gebeurd en het 'huis leeg kan' (lees, pakken wat je pakken kan, die zijn nu al dingen 'aan het verdelen' in de familie app. Het mens WOONT gewoon nog thuis.... stelletje haaien). Ze vergaten alleen even dat het huis verkocht moet worden maar dat het geld gewoon van ma is en ze daar niet aan kunnen komen. Die dachten werkelijk dat als ma overleed zij recht hadden op een deel van haar vermogen. Niet dus. Dat heeft ma toen ze nog helder was wel allemaal prima geregeld gelukkig.
Overigens aan mijn zusjes heb ik geen drol. Die zien het liefst dat ik mijn huis op geef, bij moe intrek en haar verzorg tot de dood. Moe zit namelijk lekker in de slappe was dus haar eigen bijdrage aan het tehuis is behoorlijk groot. Ik daar inwonend kost namelijk ' niks van de toekomstige erfenis.....'
Geloof mij.... dat wordt echt mijn dood. Ik zou gillend gek worden. Van die twee hoef ik dus echt geen moer te verwachten. Gelukkig vinden die alles prima. voornamelijk dat het 'snel' gebeurd en het 'huis leeg kan' (lees, pakken wat je pakken kan, die zijn nu al dingen 'aan het verdelen' in de familie app. Het mens WOONT gewoon nog thuis.... stelletje haaien). Ze vergaten alleen even dat het huis verkocht moet worden maar dat het geld gewoon van ma is en ze daar niet aan kunnen komen. Die dachten werkelijk dat als ma overleed zij recht hadden op een deel van haar vermogen. Niet dus. Dat heeft ma toen ze nog helder was wel allemaal prima geregeld gelukkig.
buzziebee wijzigde dit bericht op 10-11-2020 12:36
5.18% gewijzigd
dinsdag 10 november 2020 12:35
Ik denk (maar ik ben geen expert) dat die nieuwe regels er zijn gekomen zodat je niet zomaar ' moeder even ' weg kunt stoppen' als dat je beter uit komt. En ik snap het ook hoor. Maar heel vaak is het met dementerende ouderen zo dat ze compleet niet meer in staat zijn om dit soort enorm levensveranderende beslissingen te maken. Ze vinden zichzelf namelijk nog hartstikke helder en vinden het allemaal maar onzin.Moon-Alisa schreef: ↑10-11-2020 09:35Ik wist niet van de nieuwe wetgeving. Wat ik over oma vertelde is langer geleden dus hier niet meer van toepassing.
dinsdag 10 november 2020 12:52
Het was vooral bedoeld om de patiënt meer mogelijkheden te geven en is meer voor psychiatrische gevallen bedoeld dan ouderen met dementie. Moeilijk inderdaad, zeker omdat in ons geval mijn schoonmoeder een half uur later het hele gesprek met de rechter bv al weer was vergeten, maar wij natuurlijk niet.BuzzieBee schreef: ↑10-11-2020 12:35Ik denk (maar ik ben geen expert) dat die nieuwe regels er zijn gekomen zodat je niet zomaar ' moeder even ' weg kunt stoppen' als dat je beter uit komt. En ik snap het ook hoor. Maar heel vaak is het met dementerende ouderen zo dat ze compleet niet meer in staat zijn om dit soort enorm levensveranderende beslissingen te maken. Ze vinden zichzelf namelijk nog hartstikke helder en vinden het allemaal maar onzin.
dinsdag 10 november 2020 12:57
Zeker, vond het een behoorlijk traject, ook met wat er van ons als familie werd verwacht. Alles bij elkaar heeft het toch een paar maanden geduurd. En dus een behoorlijk aantal gesprekken waar we bij zijn geweest.BuzzieBee schreef: ↑10-11-2020 11:16Dat klopt 327. Uiteraard stemmen we in met een onderzoek en bij de Geriater is ze ook al meermaals geweest. Dit was nog voor de nieuwe regelgeving. Dat was nodig omdat haar indicatie verhoogd moest worden ivm de (vele) extra thuiszorg die benodigd was.
Het is werkelijk een 'project' op zich dit hele gebeuren.
dinsdag 10 november 2020 13:19
Vergeet niet dat door de dementie de "boekenkast" in haar hoofd wordt leeg getrokken. Last in, first out. Ze gaat steeds verder terug naar de vroegste herinneringen. Misschien is het leuk om een poster te maken met oude foto's van Leiden (uit de tijd dat zij daar woonde), haar huis daar, de belangrijkste gebouwen. Heb dat zelf gedaan voor mijn ouder toen er plots plek vrij kwam. In mijn geval heb ik een collage, formaat A0, gemaakt en laten afdrukken met familiefoto's. In het huis van mijn ouder hadden ze Illi TV, daar heb ik een lange, persoonlijke, slide-show voor gemaakt met allerhande foto's en een muzieklijst. Misschien is er in het huis bij je moeder ook zoiets?BuzzieBee schreef: ↑10-11-2020 08:41Vandaag voor het middaguur is D-Day en is er een video call met ons, de Casemanager die bij ons is en een dame van CIZ (die inbelt dus).... Vandaag moet ze dus toestemming geven officieel.
Gisterenavond begreep ma helaas al helemaal niet meer wat er gezegd was. Ze is er nu van overtuigd dat ze deze week haar huis moet verkopen en op zoek moet gaan naar aan ander koophuis :-S. Ofwel, er is dus werkelijk niets blijven hangen van het gesprek met de Casemanager van gisteren. Ook was ze weer eens boos. Ze was er heilig van overtuigd dat mijn zusje langs was geweest maar die is helemaal niet geweest. Wij hebben allemaal camera's beneden hangen zodat we ook op afstand kunnen monitoren (of ze niet gevallen is e.d.), Ze had zo'n noodknop om haar nek maar die verstopt ze ook telkens en dan weet ze die (net als al haar sleutels) ook niet meer te vinden dus was dat geen optie meer.
En nu dan. Nu wil ze naar Leiden verhuizen. Daar is ze ooit geboren en daar 'kent ze iedereen nog'. Not, iedereen daar in de straat waar ze kind was is dood uiteraard of verhuist. Maar hey, ze is er vorige week nog geweest met de trein (ze weet niet hoe een treinreis werkt en ziet ook nog maar 20%. Maar dat is dus nu wat ze wil. Het huis verkopen en dan haar ouderlijk huis van toen ze kind was opeisen om daar te gaan wonen. Immers, dat is HAAR huis. Wat niet zo is, toen opa en oma daar weggingen hebben ze het verkocht en zijn ze naar Den Bosch verhuist. Het pad waar moe destijds woonde is inmiddels al 18 keer verkocht en nu een studentenhuisje. zucht.... Gaat er dus niet in.
En misschien is het wel fijn als er al wat bekende spullen staan in haar kamer als ze daar arriveert.
"De cursus rietdekken is afgelast".
"Riet is ziek"
"Riet is ziek"
dinsdag 10 november 2020 13:56
Eens met Tickel.
Wij hebben op de deuren van onze bewoners een foto van ze geplakt zodat ze weten dat die kamer van hun is. En dan geen foto van nu maar van pakweg een jaar of 40 geleden toen ze nog jong waren. Veel mensen herkennen zichzelf niet meer hoe ze er nu uit zien namelijk.
Wij hebben op de deuren van onze bewoners een foto van ze geplakt zodat ze weten dat die kamer van hun is. En dan geen foto van nu maar van pakweg een jaar of 40 geleden toen ze nog jong waren. Veel mensen herkennen zichzelf niet meer hoe ze er nu uit zien namelijk.
Niemand is onmisbaar
dinsdag 10 november 2020 14:03
Dat willen we ook doen Bojoti en Tickel! We zitten een beetje gebonden aan de Corona regels, want liever hadden we natuurlijk haar 'lekkere stoel' meegenomen maar dat mag even niet, dus houden we die even achter. We mogen wel e.e.a aan de muur hangen enzo. Dus wordt dat een mooie foto van haar hondje. Wat schilderijtjes die ze zelf heeft gehaakt. Haar eigengemaakte houten bos met tulpen die chronisch op de tafel staat. Dat soort kleine dingen mogen gelukkig wel.
Dat ze iig iets van herkenning heeft.
Er staat een bed maar dat is een eenpersoonsbed en moe heeft een tweepersoonsbed en een tweepersoonsdekbed. Ze adviseerden lekker haar eigen dekbed mee te nemen maar dat kan dus niet. Wel haar eigen kussen enzo.
Ik ben echt zo superblij met jullie hulp. Ik merk dat ik er daardoor ook wat positiever en prettiger in sta. Ik weet dat ze bij hele lieve verzorgers terecht komt die als geen ander weten om te gaan met mensen met dementie. En ik merk dat ik zelf wat moeite heb met 'los laten'.
Ik heb ook besloten (en daar zitten ze om te springen) om daar ook wat vrijwilligerswerk te gaan doen. Kopje koffie schenken, praatjes maken, een spelletje spelen e.d. Zodat ik toch betrokken ben en blijf met het reilen en zeilen van deze organisatie. Ze krijgen een 9.4 als score dus diep in mijn hart weet ik dat ze prima terecht komt. Ik hoop ook dat ik zelf ook een beetje begeleid wordt door de medewerkers daar, want verdorie, niet alleen mijn moeder, maar ook ik heb die begeleiding echt wel nodig.
Dat ze iig iets van herkenning heeft.
Er staat een bed maar dat is een eenpersoonsbed en moe heeft een tweepersoonsbed en een tweepersoonsdekbed. Ze adviseerden lekker haar eigen dekbed mee te nemen maar dat kan dus niet. Wel haar eigen kussen enzo.
Ik ben echt zo superblij met jullie hulp. Ik merk dat ik er daardoor ook wat positiever en prettiger in sta. Ik weet dat ze bij hele lieve verzorgers terecht komt die als geen ander weten om te gaan met mensen met dementie. En ik merk dat ik zelf wat moeite heb met 'los laten'.
Ik heb ook besloten (en daar zitten ze om te springen) om daar ook wat vrijwilligerswerk te gaan doen. Kopje koffie schenken, praatjes maken, een spelletje spelen e.d. Zodat ik toch betrokken ben en blijf met het reilen en zeilen van deze organisatie. Ze krijgen een 9.4 als score dus diep in mijn hart weet ik dat ze prima terecht komt. Ik hoop ook dat ik zelf ook een beetje begeleid wordt door de medewerkers daar, want verdorie, niet alleen mijn moeder, maar ook ik heb die begeleiding echt wel nodig.
buzziebee wijzigde dit bericht op 10-11-2020 14:10
0.13% gewijzigd
dinsdag 10 november 2020 14:06
En dan toch heb ik de brok in de keel hoog zitten. Ik weet dat ze bij 'jullie' meer dan prima en thuis is. Lieve mensen, de juiste zorg, altijd iemand voor een praatje, een hand op haar arm etc. Maar ook voor mij is het een van de laatste stukjes 'afscheid' wat ik neem. En dat doet gewoon verdomd zeer.
dinsdag 10 november 2020 14:15
En ik ben momenteel echt blij met jullie allemaal hoor! Ik voelde me ook echt niet beledigd door Redbulletje. Ik snap waar het vandaan komt en ik was daar ook niet boos over! Zelf zou ik namelijk als het mij zou overkomen hopen dat er eerder een einde aan komt dan dat ik word zoals ma. Ik heb dus ook niet gestaft in deze. Alleen gaat deze denkwijze voor moe niet op in deze.
dinsdag 10 november 2020 14:27
Wat lief dat je dat allemaal zegt. Vergeet niet dat je (tenminste bij ons) ook terecht kunt met vragen en een gesprek dat je het zo verdomd moeilijk vindt. Dat snappen wij heus!! En die gesprekken hebben wij regelmatig en luchten vaak heel erg op, voor jou dan he.
Dus niet mee blijven lopen want we kunnen natuurlijk geen gedachten lezen, al zou dat wel heel makkelijk zijn
Dus niet mee blijven lopen want we kunnen natuurlijk geen gedachten lezen, al zou dat wel heel makkelijk zijn
Niemand is onmisbaar
