ik wil alleen reizen, maar mijn ouders staan er niet achter

02-12-2019 14:42 104 berichten
Beste lezers,
Momenteel ben ik bezig met het afronden van mijn bachelor.
Ik ben 22 jaar (bijna 23) en woon al 3,5 jaar op kamers.
Vanaf februari heb ik een tussenhalfjaar, voordat ik in september zal beginnen aan een premaster. In dit halfjaar zou ik graag mijn Engels willen verbeteren en dan met name het spreken.
Ik zit met een paar opties in mijn hoofd die ik zou kunnen/willen doen, maar ik loop tegen een aantal problemen aan.
De eerste optie is dat ik aupair wordt, maar dat is mijn huisgenootje momenteel aan het doen in Australië en ik wil haar niet het gevoel geven dat ik haar nadoe. Zeker omdat dit voor haar ook een moment is dat ze iets in haar eentje doet, zonder mensen van thuis. Maar au pair zou wel een goede optie zijn, omdat je daarbij actief bezig bent met Engels zonder dat je geld uitgeeft aan een taalcursus.
De tweede optie, een taalcursus, vind ik echt heel erg duur.
De derde optie is gaan reizen, maar hierbij loop ik tegen mijn ouders aan. Mijn moeder begint namelijk al snel te paniekeren als het gaat om alleen reizen. Ze is ervan overtuigd dat ik dan in hostels enge mannen zal ontmoeten die me zullen volgen en me te grazen zullen nemen... :fieuw: Ze is dus fel tegen alleen reizen en maakt het voor mij erg moeilijk om dat toch te gaan doen, omdat ze ook benadrukt hoe erg ze zal lijden als ik dat wel zou doen.
De vierde optie is om met een groepsreis mee te gaan, maar dat lijkt me toch minder leuk en dan voel ik me toch een beetje een loser dat ik dat moet doen en niet alleen kan gaan. (heeft iemand ervaring met groepsreizen in zuid-oost azie?)
De vijfde optie is dat ik ontwikkelingshulp zou gaan doen. Hier zou mijn moeder wel achterstaan, mits het goed georganiseerd is. Echter heb ik hier zelf mijn twijfels bij, omdat ik niet zeker weet in hoeverre je de plaatselijke bevolking hier daadwerkelijk bij helpt. Bovendien wil ik iets doen waar mijn Engels echt van op vooruit gaat.
Conclusie: ik heb nog niet echt een concreet plan en wil dat wel snel gaan maken. Het liefste wil ik twee/drie maanden weg, vanaf februari. Ik wil graag naar een plek waar het lekker weer is. Even de winter ontlopen. B)
Heeft iemand een idee wat ik zou kunnen gaan doen?
Thanks voor de reacties! :)
Alle reacties Link kopieren
Stampertje12 schreef:
03-12-2019 12:35
Leuk in theorie.

In praktijk trek je het meeste op met backpackers uit je eigen land als je ergens voor een langere tijd bent. Is logisch: je moet nieuwe mensen leren vertrouwen die je nauwelijks kent, dezelfde nationaliteit hebben is dan een flinke hulp.

En de mensen die uit andere landen komen spreken in veel gevallen net zo gebrekkig Engels als jezelf doet... Bovendien is het aantal gespreksonderwerpen ook behoorlijk gelimiteerd.

Want Amerikanen, Canadezen, Britten, Australiërs, Nieuw-Zeelander etc reizen niet?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Installeer Zello, een walkie talkie app waar heel veel Engelse groepen zijn. Je kan praten over van alles. En er zijn genoeg mensen die daar zitten om hun Engels te verbeteren.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ga lekker als au-pair werken!
Maakt helemaal niet uit dat je huisgenoot dit ook doet.
Het komt jou juist heel goed uit op dit moment, je wil je engels verbeteren.
Dus....ga een au pair baan zoeken in Australie.
Het land is hartstikke groot dus als je huisgenoot in Sydney zit kan jij wel naar Melbourne of Perth gaan.
Doen hoor

Voel je ook niet schuldig. Leg uit dat het gewoon hartstikke aansluit bij je leven nou en dat je wel gek zou zijn om dat te laten schieten
:daisy:
Alle reacties Link kopieren
Voor Australie heb je een visum nodig en een working holiday visum kost geld, maar is ook doodzonde om alleen voor paar maanden gebruik van te maken. Ik zou minimaal een half jaar gaan. Er zijn echt genoeg mensen die een au pair zoeken hier (ook Nederlanders trouwens) en dat is echt de beste manier om Engels te leren: van kinderen. Die verbeteren je boerenkool Engels wel zonder dat je je rot over voelt.

Overigens zou ik het sowieso doen! Niks ergers dan jong overlijden en eigenlijk alleen maar hebt lopen leren en in de pas lopen. Straks heb je vast werk, een partner, een kind, een koophuis... Nu is de perfecte tijd ervoor.
Alle reacties Link kopieren
Als je nu thuisblijft vanwege je moeder, zal ze bij andere dingen ook gaan proberen om je op haar manier te beinvloeden. Maak een realistisch plan voor jezelf. En ja misschien krijg je een keer heimwee, misschien gaat er een keer wat mis. Maar laat niet je moeder bepalen of je wel of niet gaat.

Ik zou wel goed nadenken of je een meer of minder ontwikkeld land kiest. En welk klimaat je prettig vindt. Misschien advies vragen van bekenden die al wat reiservaring hebben.
Je kunt méér.
SteunEndeToeverlaet schreef:
03-12-2019 23:27
Ik denk eigenlijk dat jij helemaal niet moet gaan.

Jouw angst dat je huisgenootje zich na-geaapt zal voelen, is al genoeg reden om een goed idee opzij te zetten.
Je weet wel, jouw huisgenootje doet natuurlijk niemand na. Zij heeft 'au-pair' zelf uitgevonden. Ze heeft het idee totáál niet van een nicht, kennis of vriendin.

En de angst dat je ouders ongerustheid voelen, is al voldoende om een wereldreis af te blazen.

Nee, ik denk inderdaad dat jouw ouders gelijk hebben: sommige mensen kunnen beter thuis blijven.
Wat kort door de bocht dit. Ik heb nog niks daadwerkelijk opzij gezet of afgeblazen, dus misschien kan je dit soort nutteloze reacties beter voor je houden.
Alle reacties Link kopieren
kusjegeraldine schreef:
04-12-2019 08:17
Wat kort door de bocht dit. Ik heb nog niks daadwerkelijk opzij gezet of afgeblazen, dus misschien kan je dit soort nutteloze reacties beter voor je houden.
Volgens mij was die sarcastisch. Denk vooral vanuit jezelf, niet vanuit huisgenoten of familie.
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
kusjegeraldine schreef:
04-12-2019 08:17
Wat kort door de bocht dit. Ik heb nog niks daadwerkelijk opzij gezet of afgeblazen, dus misschien kan je dit soort nutteloze reacties beter voor je houden.
Idd sarcastisch. Wel grappig dat je nu pittig reageert, doe dat ook bij je ouders/ huisgenootje /etc. ;-)
Alle reacties Link kopieren
Waar komen die 2 maanden vandaan? TO kan toch van februari t/m augustus op reis?
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
fairy1 schreef:
04-12-2019 08:27
Idd sarcastisch. Wel grappig dat je nu pittig reageert, doe dat ook bij je ouders/ huisgenootje /etc. ;-)
Haha, precies wat ik bedoelde! Dank je wel!
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Stampertje12 schreef:
03-12-2019 12:35
Leuk in theorie.

In praktijk trek je het meeste op met backpackers uit je eigen land als je ergens voor een langere tijd bent. Is logisch: je moet nieuwe mensen leren vertrouwen die je nauwelijks kent, dezelfde nationaliteit hebben is dan een flinke hulp.

En de mensen die uit andere landen komen spreken in veel gevallen net zo gebrekkig Engels als jezelf doet... Bovendien is het aantal gespreksonderwerpen ook behoorlijk gelimiteerd.

Hahahahaha. Grapjas.

Ik trok echt amper op met Nederlanders.

TO, ik heb nog niet alles gelezen. Maar je klinkt erg onvolwassen. Who cares about na-apen. Ga gewoon doen wat je zelf leuk vindt.
Alle reacties Link kopieren
TO je wilt vast niet met ruzie vertrekken als je voor het eerst solo voor een paar maanden naar het (verre) buitenland gaat. Dus ik zou eerst laten zien dat ik het wel alleen kan door bijvoorbeeld een lang weekend of midweek naar Rome of Parijs of zo te gaan, en te slapen in een hostel. Is voor je zelf ook fijn trouwens. Vervolgens uitzoeken waar je precies naar toe wilt en een goed reisplan maken en dit aan je ouders voorleggen, dan lijkt het voor hen ook niet een wild onbezonnen plan. Blijf met je moeder in gesprek hierover, leg uit dat het tegenwoordig heel normaal is om als meisje alleen de wereld over te trekken.
Verder misschien een idee om een reis te boeken bij Trekamerica. Ze verzorgen kampeervakanties en trekken door heel Amerika. Het zijn meestal personen die alleen reizen en van jouw leeftijd, en last but not least, je kunt er Engels spreken.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
Alle reacties Link kopieren
Phineas schreef:
02-12-2019 14:52
Ik zou me niet zoveel aantrekken van anderen. Als het je leuk lijkt om aupair te zijn, dan moet je dat gewoon doen. Hetzelfde geldt voor alleen reizen.

Verder is werk of stage in het buitenland misschien een optie? In het toerisme moet toch wel wat te vinden zijn.
Precies dit. Ik zou je niet laten tegenhouden omdat je huisgenootje dit doet en je denkt dat je haar nadoet.
Misschien voelt ze zich wel vereerd dat ze jou heeft geïnspireerd. Ik zou alleen niet naar dezelfde omgeving als haar gaan dan.

Je kan ook eens kijken naar een ESC (european solidarity corps) project.
kusjegeraldine schreef:
03-12-2019 20:02
Bedankt voor alle reacties!
Het heeft me doen inzien dat ik inderdaad moet doen wat ik zelf wil doen. Ik zal hierbij wel een confrontatie met mijn ouders aan moeten gaan en kreeg net al een appje dat ze niet blij zijn met mijn plotseling ingelaste tussen halfjaar. Ik weet dat het gedrag van mijn ouders voortkomt uit liefde en dat dat helaas wat beschermend uitpakt. Vandaar dat ik het ook heel lastig vind om hier tegenin te gaan. Ik wil de mensen waar ik om geef geen pijn doen.
Je doet je ouders pijn als je volwassen wordt?
Een beetje relativeren zou je (en je ouders) goed doen.
Ik kende ook iemand wiens ouders er faliekant op tegen waren dat ze zou gaan reizen. Ze ging toch. Er mocht thuis niet over gepraat worden, als het toch ter sprake kwam, werden de ouders gelijk chagrijnig.

Uiteindelijk zijn haar ouders haar met veel morren komen opzoeken en daarna zo enthousiast over dat land dat ze nog twee keer geweest zijn.

Mijn eigen ouders waren gelukkig heel supportive en hielpen met de aanschaffen etc die ik moest doen. Hele andere ervaring.

Maar wat ik wil zeggen: die ouders draaien wel weer bij. Nu ben je vrij en blij en kun je gaan. Ga dan ook gewoon.

Ik zou trouwens gaan reizen en niet in een ander land bij andermans kinderen poepbroeken verschonen en snottebellen afvegen. Dat gedoe komt later weer, als je 30 wordt.

In Guatemala of Peru kun je relatief goedkoop een talencursus doen en daarna verder reizen. Of je doet nog wat vrijwilligerswerk.

Voor twee à drie maanden zou ik daarvoor wel zo'n 4000 euro reserveren.
kusjegeraldine schreef:
03-12-2019 20:02
Bedankt voor alle reacties!
Het heeft me doen inzien dat ik inderdaad moet doen wat ik zelf wil doen. Ik zal hierbij wel een confrontatie met mijn ouders aan moeten gaan en kreeg net al een appje dat ze niet blij zijn met mijn plotseling ingelaste tussen halfjaar. Ik weet dat het gedrag van mijn ouders voortkomt uit liefde en dat dat helaas wat beschermend uitpakt. Vandaar dat ik het ook heel lastig vind om hier tegenin te gaan. Ik wil de mensen waar ik om geef geen pijn doen.
Je bent nu nog jong genoeg om niet helemaal door te lopen in vastgeroeste patronen met je ouders, dus ik zou je kans nu grijpen, voor iets wat relatief niet zo heel belangrijk is. Dat bespaart je straks mogelijk een hoop gedoe met partnerkeuze, huis kopen en opvoeding van je kinderen.

Je ouders houden van je, maar zoals ze nu met je om gaan is voor jou niet gezond. Ik zou je grenzen aan gaan geven en gaan doen wat jij belangrijk vindt.
Alle reacties Link kopieren
Je moeder vind dit vast ook niks als je straks 40 bent en zulke plannen op tafel gooit. Ze heeft zelf ws geen ervaring in ongeorganiseerd reizen. Neem haar worries weg door haar te laten zien wat je allemaal gaat regelen voor je mooie reis en beloof regelmatig te laten weten waar je uithangt en wat je doet. Of beter, download een reisapp zoals polarsteps zodat ze je kan volgen. Moeders zal zelf moeten dealen met haar bezorgdheid en dit niet op jou projecteren. Jee, je woont al dik drie jaar op jezelf! Succes ;)
Alle reacties Link kopieren
Come on, 50 jaar geleden hadden vrouwen van jouw leeftijd al hele gezinnen die ze draaiend hielden en waren mannen van jouw leeftijd kostwinner voor een vrouw en een paar koters. Dus jemig, een paar maanden op vakantie moet toch wel te doen zijn in vergelijking?
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Soms moet je gewoon doen wat je zelf wil en niet naar je ouders luisteren. Dat hoort bij volwassen worden.

Ik vond en vind het ook nog steeds lastig mijn kinderen los te laten. Maar wil je ze niet kwijtraken dan is dat precies wat je moet doen. Jouw ouders moeten dat blijkbaar nog leren.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me heel goed voorstellen dat je ouders bezorgd zijn maar dat moet jou er niet van weerhouden je eigen leven te leiden en je eigen dromen na te streven.

Mijn 18 jarige dochter heeft deze zomer voor het eerst alleen gereisd (wel met een vriendin samen). Ze heeft 5 weken in Japan gereisd met een rugzak. Ik was uiteraard heel bezorgd en vond het echt moeilijk maar vond het tegelijk ook heel erg knap van haar. Het heeft haar zoveel zelfstandiger en volwassener gemaakt, ben super trots op haar! Ik vond het op sommige momenten echt erg moeilijk om haar los te laten maar het heeft ons allebei goed gedaan en vertrouwen gegeven.

Gewoon je hart volgen en doen waar je van droomt, je ouders zullen zich realiseren dat je weer levend terug komt en er dan steeds meer vertrouwen in krijgen en je meer los kunnen laten!
Alle reacties Link kopieren
Als je maar niet naar een of ander apenland gaat waar je straks in de struiken wordt gevonden.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het echt niet normaal dat je ouders zich nog zo’n zorgen maken als je 22 bent. Ik liep op m’n 19e alleen in New York en dat was toen je nog naar internetcafés moest om in contact te blijven.

Een Engelse talencursus zal duur zijn omdat het landen zijn waar de kosten voor levensonderhoud hoog zijn.

Au pair lijkt me een goede optie, zou me niet zon zorgen maken om wat huisgenoot denkt. Zo doe je nou eenmaal ideeen op. Zolang je niet in dezelfde plaats gaat zitten zie ik t probleem niet.

Of anders een stage in t buitenland of een working holiday?
Hello, can you hear me?
Alle reacties Link kopieren
Een taal leer je het best als je omgaat met native speakers. Of mensen die de taal vrijwel als een native spreken.
Een groepsreis hoeft daarmee niet af te vallen omdat je die ook via een lokale organisatie kan boeken. Er gaan bijvoorbeeld Nederlands georganiseerde reizen door Zuidelijk Afrika, maar ook Afrikaans georganiseerde reizen, waar het gezelschap veel internationaler is. Is alleen wel prijzig, van de andere kant zie je veel.

Ontwikkelingswerk is veel discussie over maar als je een goede organisatie (kleine organisatie) treft hoeft het echt niet slecht te zijn en heeft de lokale bevolking echt wel iets aan wat je doet. Is alleen via internet moeilijk te zien welke oke zijn en welke niet.

Zelf rondreizen is super! Dan kan je ook langer blijven plakken op plekken en als het ergens goed voelt op je eigen manier de lokale bevolking helpen of niet, dat zie je dan daar wel.

Een talencursus is wel een goede om gewoontes in een land te leren kennen, dat hoef je geen half jaar te doen. Je kan het ook als begin van je reis zien, waarna je, als je je veilig voelt in het land zelf verder reist.

Au pair, als je echt voor kinderen wilt zorgen zou ik dat gewoon doen. Hangt een beetje van het gezin af of je veel van het land kan zien. Wat betreft je huisgenoot, geen zorgen over maken, iedereen maakt zijn eigen keuzes....
Daarbij zijn er meer Engelstalige landen dan alleen Australie.

Enne, de kans om dit half jaar zo weg te gaan komt niet snel weer terug. Straks als je afgestudeerd bent en gaat werken zit je vast aan een baan en is het de vraag of je ooit nog zo lang weg kunt. Gewoon doen dus, hier ben je ook in staat om voor jezelf te zorgen dus dat zal in het buitenland ook wel lukken. Daar geldt over het algemeen, net als hier, zolang je je gezonde verstand gebruikt zal je niet zo snel iets overkomen en aangereden worden kan je hier ook..
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
tbh ik zou in Nederland blijven en een half jaar super veel werken zodat je kan sparen.
Alle reacties Link kopieren
Ghè mama kan zoveel vinden. Gaan.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven