actieve/passieve partner combinatie

12-02-2019 13:00 57 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vroeg mij n.a.v. een ander topic het volgende af.

Het valt mij regelmatig op dat er sprake lijkt te zijn van een combinatie in relaties van een actieve partner en een (meer) passieve partner. Hiermee bedoel ik dat 1 partner (voornamelijk/hoofdzakelijk) gaat over het nemen van beslissingen en dat de ander (voornamelijk/hoofdzakelijk) volgt. Hierbij kun je denken aan kleine beslissingen zoals het kiezen van het avondeten, vakantie, interieur etc. Als ook grote beslissingen met betrekking tot wonen, huishouden, kinderen krijgen etc.

Dit kan m.i. leiden tot de situatie waarbij de ene partner het gevoel krijgt aan een dood paard te trekken en de andere partner door al dat trekken nog passiever wordt.

Ik ben mij er terdege van bewust dat bovenstaande situatie erg zwart wit is geschetst, er zijn natuurlijk meerdere combinaties van persoonlijkheden in relaties mogelijk. Toch ben ik benieuwd of anderen de bovenstaande situatie herkennen (of dat dit enkel iets zegt over mij en mijn directe omgeving ;) ). Advies om met deze dynamiek wat gezonder om te gaan, is ook van harte welkom. Ik kan mij namelijk soms ergeren aan de passiviteit van mijn partner en ik ben mij er van bewust dat ergeren de situatie niet gaat verbeteren, maar wat dan wel?
Alle reacties Link kopieren
Situaties verbeteren vaak enorm door te stoppen met je ergeren.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
Mijn partner is denk ik ook een stuk passiever. Het grootste deel van de tijd maak ik me er niet druk om, je ergeren is voor een groot deel ook een keuze.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het niet. Wel zijn mijn man en ik op verschillende gebieden wat meer actief en passief. Met sommige dingen neem ik het voortouw, met andere hij. Een goede balans volgens mij.

TO, het enige wat je kunt doen, is het expliciet benoemen. Ik was nogal laks met bepaalde dingen en zag toen mijn man er wat van zei ook wel in dat er iets moest veranderen. Dat is toen wel flink verbeterd.
Alle reacties Link kopieren
Mijn partner is passiever dan ik, maar het gevoel wat jij beschrijft over aan een dood paard trekken herken ik totaal niet. Hij neemt absoluut ook beslissingen en ook initiatief, alleen wat minder vaak dan ik. En als ik er behoefte aan heb dat hij iets bepaalds doet, of ergens over nadenkt, kan ik m dat ook gewoon vragen.
Ik heb losgelaten dat hij net zo actief zou moeten zijn als ik, en kan juist erg genieten van de rust waar hij mij in mee kan trekken. En ik erger me heus nog wel ns als ik heel hard heb gewerkt en hij lekker een dagje heeft genikst, maar dat hou ik of bij mezelf, of ik probeer te vinden waar ik me dan aan erger wat wél veranderbaar is, en vraag m dan om bijvoorbeeld nog wel effe de keuken op te ruimen ofzo. En dat doet-ie dan ook braaf :-)
Oftewel, wij hebben een heel goede modus gevonden. Maar we zijn dan ook wel erg goed in elkaar vrij laten denk ik, zo vindt hij er ook helemaal niks van dat ik soms een volle week of langer weg ben voor werk (en dan ook niks van me laat horen meestal) omdat hij weet dat ik heel gelukkig word van die project-bubbel. En ik dan als ik thuis kom ook weer heel gelukkig word van de rust en het samen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Het wordt volgens mij pas een probleem als je je ongenoegen ergens over ventileert en je partner doet daar verder niets mee. Mijn man doet de meeste dingen online, is de klusser. Ik ben van de boodschappen en de meeste huishoudklussen. Ik lap de ramen, hij doet het incidentele schilderwerk. Hij plakt behang ik smeer het in...ik ben wel de passieve in ons huwelijk trouwens.
die ik wilde bestaat al...
Mijn man is een lamme tak en ik heb iemand nodig die niet op elke slak zout legt :thumbsup:

Als ik eens niet tegen zijn lammigheid kan en het spiegel, raakt ie over de flos. Dan denkt ie dat er iets grondig mis is. Heel schattig.
Toevallig dat dit topic nu voorbij komt want dit is op het moment een heet hangijzer in mijn relatie. Hebben er de laatste tijd veel ruzies over.
Dat wil zeggen, hij is extreem passief en ik kan daar niet meer goed mee omgaan. En mensen zijn gewoon echt niet te veranderen heb ik wel gemerkt.
Alle reacties Link kopieren
Dat ben ik met jullie beiden eens, het is een stuk loslaten. Dat laatste vind ik moeilijk omdat er ook voor mij een stuk desinteresse vanuit zijn kant uit lijkt te spreken. Misschien is het in mijn geval ook niet zozeer het ontbrekende initiatief dat ik ergerlijk vind (ik ben daar misschien beter in of sneller dan mijn partner) maar meer de negatieve response op mijn initiatieven. Sterker nog, zelfs een negatief response vind ik niet het probleem. Het is een beetje het neerschieten van allerlei opties van mijn kant en dan zelf niet met een andere optie komen. Dit heeft met name betrekking op de alledaagse dingen: avondeten, filmpje pakken, vakantie kiezen. Echt heel vermoeiend en niet bepaald gezellig kan ik je zeggen.

Ik heb mij nu voorgenomen om de knoop zelf door te hakken als hij weer iets afschiet (zonder alternatief), we doen dan mijn optie. Vindt hij namelijk uiteindelijk ook prima en dat scheelt mij weer energie en negativiteit. Eens kijken of dat ergernissen scheelt :-)
Het gaat er mij niet zozeer om dat hij me moet verrassen met allemaal spontane acties, maar dat het veel over zijn karakter zegt. Zelf niets initieren, oppakken of verzinnen (en dat kan gaan over echt alles, kleding kopen, vakantie zoeken, spullen in huis, uitjes), dat komt voor mij gewoon een soort van 'doods' over. En ik vind het niet erg om de meer dominante of actieve van de twee te zijn, maar wel om een relatie te hebben met een persoon die uit zichzelf blijkbaar geen dingen verzint en vervolgens ook doet.
Alle reacties Link kopieren
attribuutje schreef:
12-02-2019 13:11
Het wordt volgens mij pas een probleem als je je ongenoegen ergens over ventileert en je partner doet daar verder niets mee. Mijn man doet de meeste dingen online, is de klusser. Ik ben van de boodschappen en de meeste huishoudklussen. Ik lap de ramen, hij doet het incidentele schilderwerk. Hij plakt behang ik smeer het in...ik ben wel de passieve in ons huwelijk trouwens.
Ik denk dat hier mijn ergernis in zit. Ik heb dit al vele malen met hem besproken. Ik vind het niet erg om het initiatief te nemen, ieder heeft zijn sterke kanten. Wat ik wel vervelend vind, is dat ik op een bepaald moment het gevoel krijg dat hij het niet leuk vindt om bezig te zijn met ons. Ook dit heb ik aangegeven. Hij vindt dit naar om te horen, het is niet zijn bedoeling. Maar er verandert niet echt iets. Dit vind ik lastig. Maar mijn aanpak om hiermee om te gaan, het trekken aan een dood paard, helpt natuurlijk niets en maakt het eerder erger dan beter.
Alle reacties Link kopieren
GlitterCupcake schreef:
12-02-2019 13:14
Mijn man is een lamme tak en ik heb iemand nodig die niet op elke slak zout legt :thumbsup:

Als ik eens niet tegen zijn lammigheid kan en het spiegel, raakt ie over de flos. Dan denkt ie dat er iets grondig mis is. Heel schattig.
:hihi:
Ehm er zit wel een verschil tussen TO en bijvoorbeeld RéginaFilange denk ik? TO haar man is negatief en die van RF is passief.
Alle reacties Link kopieren
RégineFilange schreef:
12-02-2019 13:23
Het gaat er mij niet zozeer om dat hij me moet verrassen met allemaal spontane acties, maar dat het veel over zijn karakter zegt. Zelf niets initieren, oppakken of verzinnen (en dat kan gaan over echt alles, kleding kopen, vakantie zoeken, spullen in huis, uitjes), dat komt voor mij gewoon een soort van 'doods' over. En ik vind het niet erg om de meer dominante of actieve van de twee te zijn, maar wel om een relatie te hebben met een persoon die uit zichzelf blijkbaar geen dingen verzint en vervolgens ook doet.
Dit snap ik echt heel goed. Het is prima als je elkaar aanvult, het is niet fijn als de verantwoordelijkheid/gezondheid van een hele relatie naar je gevoel bij jou komt te liggen. Tenminste, dat gevoel heb ik soms.
Alle reacties Link kopieren
Mensen doen vaak alsof zij graag een gelijkwaardige partner willen maar eigenlijk spelen zij liever de baas want anders gaat het niet naar hun zin of het zou weleens mis kunnen gaan. De touwtjes loslaten zit niet in hun systeem en afdwingen, commanderen en controleren wel.
viva-amber wijzigde dit bericht op 12-02-2019 13:42
1.28% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Mijn partner is druk en vrij passief, ik regel dus alles, van vakantie tot uitjes e.d. Hij vindt alles prima en leuk. Ik kan me er niet druk om maken

Ik moet ook zeggen dat ik andersom er niet tegen kan om verrast te worden e.d.
anoniem_245179 wijzigde dit bericht op 12-02-2019 13:39
21.16% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
GlitterCupcake schreef:
12-02-2019 13:29
Ehm er zit wel een verschil tussen TO en bijvoorbeeld RéginaFilange denk ik? TO haar man is negatief en die van RF is passief.

Je stipt hier wel een belangrijk punt aan GlitterCupcake. Mijn vriend weet dat hij snel in negativiteit kan blijven hangen. Misschien is hij meer negatief dan passief. Hij is namelijk wel erg actief in het huishouden en ook een hele harde werker. Maar hij is vrij negatief van aard en daarom misschien juist wat passiever. Ik ben juist behoorlijk positief ingesteld, deze positieve inslag zet mij aan tot actie. Dit heeft mij juist erg geholpen tijdens zeer moeilijke tijden. Misschien is het juist dat negatieve wat bij mij de ergernis triggert en minder het passieve.
Alle reacties Link kopieren
Opvallend: de reageerders (dit soort topics komt vaker voorbij), zijn altijd de actieven, met een slome duikelaar thuis.
Is het niet mogelijk, dat zij hun eigen aandeel overschatten en dat van hun partner onderschatten?
Whateffa schreef:
12-02-2019 13:37
Je stipt hier wel een belangrijk punt aan GlitterCupcake. Mijn vriend weet dat hij snel in negativiteit kan blijven hangen. Misschien is hij meer negatief dan passief. Hij is namelijk wel erg actief in het huishouden en ook een hele harde werker. Maar hij is vrij negatief van aard en daarom misschien juist wat passiever. Ik ben juist behoorlijk positief ingesteld, deze positieve inslag zet mij aan tot actie. Dit heeft mij juist erg geholpen tijdens zeer moeilijke tijden. Misschien is het juist dat negatieve wat bij mij de ergernis triggert en minder het passieve.


Ik zou hem eens een weekje gaan spiegelen, als ik jou was. Gewoon mopperen op zijn voorstellen, beetje azijnzeiken op leuke dingen die anderen (of hij zelf) meemaken en op álles ‘neh weet ik niet’ ‘oh ja kan ook’ of ‘wat wil jij?’ zeggen.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
12-02-2019 13:40
Opvallend: de reageerders (dit soort topics komt vaker voorbij), zijn altijd de actieven, met een slome duikelaar thuis.
Is het niet mogelijk, dat zij hun eigen aandeel overschatten en dat van hun partner onderschatten?
Of een slome duikelaar is te passief om zich druk te maken op een forum 😝
Alle reacties Link kopieren
Kort door de bocht : als je je ergert aan elkaar passen jullie niet bij elkaar.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
12-02-2019 13:33
Mensen doen vaak alsof zij graag een gelijkwaardige partner willen maar eigenlijk spelen zij liever de baas want anders gaat het niet naar hun zin of zo het weleens mis kunnen gaan. De touwtjes loslaten zit niet in hun systeem en afdwingen, commanderen en controleren wel.
Ik denk dat hier ook een kern van waarheid in zit (in mijn geval dan). Ik heb best wel veel meegemaakt vroeger, ik zat zelf als kind in een situatie van zeer weinig controle met een onveilige ouder. Ik heb hier uitgebreid therapie voor gehad, dit heeft wel echt een plek gekregen, maar je ontkomt nooit aan enige blijvende schade denk ik. Die touwtjes wil ik graag in handen houden, dus loslaten is bij mij de uitdaging.

In mijn vorige relatie was ik de afhankelijke partner, dit was niet gezond voor mij. Ik ben hier uit gestapt, een tijd daarna heb ik mijn huidige partner gevonden. Hier ben ik meer de dominante partner. Soms vind ik dit lastig, omdat mijn partner dus meer neigt naar passief en ik meer gelijkwaardigheid prettig zou vinden. Ik weet wel dat mensen niet veranderen, dit moet je ook niet willen. Ik ben wel zoekende naar een modus om hier mee om te gaan en zie de oplossing ook bij mij zelf. Wat laat ik los, wanneer ga ik meer de knoop doorhakken etc. Mijn partner heeft zoveel goede kanten die ik heel erg waardeer, maar ook kanten die mij confronteren met mijzelf en kanten die ik simpelweg niet altijd leuk vind. Ik vind het best lastig om daar mijn weg in te vinden.
Mijn man bedenkt ook nooit de normale zaken. Kleding, huis, koter, sociale contacten, cadeaus, verplichtingen, vakanties, etc, etc hij zal bijna nooit iets uit zichzelf aanbrengen. Het is maar goed dat ie is opgegroeid met verenigingen want anders zou hij geen vrienden hebben en geen hobby’s beoefenen.

Maar we hebben als regel dat we gaan doen wat één van ons voorstelt óf met iets beters komen. Én: niet mopperen/zuchten/met je ogen rollen als je dan ineens de ganse zaterdag op een poppenhuisbeurs staat omdat ík eigenlijk wel benieuwd was wat voor wereld dat is. Weet je niks beters? Dan klep houden en glimlachen.

Wat ik wel in de gaten hou is dat hij wel degelijk dingen wil. Bijvoorbeeld naar een bepaalde film of museumtentoonstelling. En ik zou daar makkelijk overheen kunnen zeilen met toffere plannen. Maar dan merk ik veel later pas dat hij er wel echt graag heen had gewild. Dus als ie dan eens iets bedenkt gaan we het ook doen :heart:

En ik ging er bij het samenwonen van uit dat hij geen drol gaf om de inrichting. Dus ik was loos gegaan en hij kwam toch met niks. Bleek ie een jaar later onze slaapkamer echt afgrijselijk te vinden :-?
Alle reacties Link kopieren
Paulapaula schreef:
12-02-2019 13:46
Kort door de bocht : als je je ergert aan elkaar passen jullie niet bij elkaar.
Het kan inderdaad zijn dat onze dynamiek niet goed bij elkaar past. Maar ik denk dat het ook met mijzelf te maken kan hebben, hoe ga ik om met mijn eigen grenzen en verantwoordelijkheden in de relatie, trek ik teveel naar mijzelf toe (touwtjes in handen houden), hoe communiceer ik enz. En dat zal ik altijd weer meenemen naar een andere relatie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven