(Alleenzijn en) gelukkig zijn met jezelf, deel VII

Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?

Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.

Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.

Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!

Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.

De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.

Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV

Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V

Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041

Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.

Houd me vast - Dr Sue Johnson

Liefdesbang- Hannah Cuppen

Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.

Wat goed dat je naar die lezingen gaat, Zand, inspirerende mensen idd en heel bijzonder om daarbij te zijn, lijkt me.
Ben zelf oa naar Deepak geweest toen hij in Nederland was, vond ik ook heel indrukwekkend.
Van die mensen die verder kunnen denken dan wie ook.
Met Byron Katie's gedachtengoed ben ik niet zo bekend eigenlijk, ik dacht dat zij iig tot nadenken aanzet door eea om te draaien en of het wel klopt wat je denkt oid?

Geniet van je vakantie, je hebt mooie dagen uitgezocht, afgelopen dagen en komende dagen dacht ik ook lekker strandweer!


Hoe zou het met Amy, Nicci, Dais enz gaan?
Pb's werken nog steeds niet..

Wat erg, Cloud, sterkte!
Dat zal best de nodige impact op jou ook hebben, zeker omdat je hem een paar keer ontmoet hebt en dus persoonlijk een beetje kent.
Het zijn vaak de meest creatieve en gevoelige mensen die tot zo'n wanhoopsdaad komen, en toch zoveel moois in zich hebben en gecreeerd hebben, maar even gevoelig voor de schaduwkanten van zichzelf en hun eigen bestaan, blijkbaar.
Blijft ontzettend triest als je bedenkt hoe die knop zo omgaat dat iemand dat als enige verlossing ziet, al kan het ook een soort kortsluiting zijn, een momentopname, chemisch defect, je weet niet wat er in iemand omgaat die dat doet, en misschien wel met een gevoel van opluchting "eruit stapt", dat het genoeg is geweest, voor hem het leven klaar was, af.
voor jou, het is nauwelijks voorstelbaar, en dat moet je dan denk ik ook maar niet proberen je voor te stellen of al te hard in in te leven.

Hier ga ik ook nogal wat drukte tegemoet, zonder "normaal" ritme en ik ben er ook niet goed in, zeker niet als alles tegelijk moet of zou moeten. Opletten dat ik niet in de stress kom daardoor, want dan weet ik niet waar te beginnen en komt er juist weinig uit mijn handen. Beetje stress kan goed zijn, word je iha alert van en kun je bergen verzetten, zolang het niet "geleefd worden" is en ik ook nog aan mezelf en (gezonde) ontspanning toe kom.

Ook al is het voor een paar weken en weet je dat je daarna weer rustiger aan kunt doen, haasten en (tijds)druk zijn voor mij niet bepaald stimulerende factoren.
Zo zal ik bijv moeten kiezen tussen ergens blijven slapen (niet mijn eigen plekje & ff bij mezelf kunnen "bijtanken", terwijl ik dan al hele (lange) dagen met anderen om me heen zal zijn, of meer reistijd en autorijden, dus minder tijd om bij te tanken, te ontspannen en te slapen. Ik neig naar het laatste, maar ook nog autorijden kan me ook juist "nekken" voor en na zulke dagen (veel staan), dus tja, het is dan kiezen uit 2 mindere opties.

Ben al blij als we overdag dan genoeg hulp hebben en om beurten de broodnodige pauzes kunnen nemen. Scheelt dat het werk op zich echt leuk zal zijn en ik ben net weer in wat betere conditie qua rug en benen (door paar dagen hutje, zwemmen enzo), en dat wil ik wel zo zien te houden, misschien maar ff elke dag gaan zwemmen hier ook, vooraf, om in zo goed mogelijke condiitie te blijven ook. Hoe ik dat ga doen tijdens die weken weet ik nog niet, dan zal daar weinig tijd voor zijn en bij stukje wandelen en oefeningen in het gras blijven of zo. Of liggend in het gras naar de wolken kijken en helemaal ontspannen.
Yoga en meditatie hadden uitkomst kunnen brengen, al blijft het natuurlijk zaak om oorzaken te weten en niet te dweilen met de kraan open.

Probleem is dat ik de oorzaken niet (precies) weet, en daar lastig op in te spelen is dan, ik probeer vanalles: van aangemeten zooltjes tot wisselen van schoenen en (thuis) op blote voeten lopen, meer afwisseling tussen staan, zitten en bewegen, fietsen, oefeningen, zwemmen, maar het lijkt zo willekeurig waarom ik de ene dag meer last of juist geen last heb, dat het moeilijk is om daar een patroon in te herkennen.

Gisteren massage(tje) gekregen met drukpunten, heel anders dan de sportmasseur doet en dat lijkt me wel te helpen (als ik dat effect dus niet om zeep help)

Hoe dan ook een hele uitdaging, als ik me niet gek laat maken, haha!
Want 1 ding is zeker: als ik relaxt ben, verminderen de klachten, dus is er zeker een samenhang met de mind en moet ik het niet alleen in het fysieke zoeken, en zorgen dat het leuk-uitdagend blijft.
Drukte vind ik helemaal niet erg, ook al gaat dat met pieken en dalen, zolang je die drukte maar niet als "druk op" ervaart en jezelf niet voorbij holt.

Nee, sinds Alice ging vasten en die periode ook niet zou forummen heb ik ook niks meer gehoord, geen idee hoe het haar (en anderen) vergaat.
En misschien is het ook wel ff ergens goed voor dat ieder (meer) in eigen leven bezig is met eigen leven, en de uitdagingen daarin, focus naar binnen gericht, geldt ook voor mijzelf dus.

Ik heb volgens mij ook last van hormonen, overgang of zo, ik dacht altijd dat ik nergens last van had, ook bijv nooit PMS gehad oid, maar nu is het nogal wisselend in wat er opborrelt als ik alleen met mezelf ben, maar hoe dan ook zijn dat imo aanwijzingen om naar te luisteren en zo mogelijk iets mee/aan te doen.

IN het water voel ik me als een vis in het water, zo heerlijk vrij en licht, soort mediterend ook soms met drijven en het water je laten "dragen", met je oren in het water de buitenwereld ff buitensluiten en met open ogen naar de lucht en wolken en vliegtuigen kijken, alles over je heen laten komen, dat is iig 1 van de snelste manieren om tot (innerlijke en fysieke) rust te komen, malle is: bewegingloos (bij drijven): ontspannen lijf en lage ademhaling, heerlijk hoor!

Zulke manieren zijn op het droge ook te leren natuurlijk, als je daar maar tijd voor vrijmaakt en het ook doét, he.
Op eoa manier lukt dat zoveel makkelijker buitenshuis bij hutje, omdat je daar gewoon in het gras kan liggen met je handdoekje, en thuis bijv vindt dat je eerst de vloer een beurt zou moeten geven voor je je matje neerlegt, of de was er ondertussen wel in kan gooien of wat dan ook wat ook allemaal "eigenlijk nog zou moeten" (en nooit een einde aan lijkt te komen, zeker niet zolang je nog (net) niet klaar bent met verbouwen en dat deels van mij(n aandeel) afhangt nu).

Zal blij zijn als dat iig achter de rug is, zodat ik niet steeds (iets anders) hoef (weg) te "schuiven" met prioriteiten stellen, en dan iets anders "verwaarloos", omdat je maar 1 ding tegelijk kan doen, he.
Forummen betekende voor mij altijd (een van de vormen voor) ontspanning, maar werd een gewoonte op zich al, dus voor mij is het wel goed dat ik andere manieren heb gevonden (en nog naar nieuwe erbij zoek) die meer op mezelf dan anderen gericht zijn of daar minstens een beter evenwicht in vormen.

Nu maar eens aan de slag, iedereen een

Intussen werk aan het doen (al voor die ene grote opdracht die snel dichterbij komt) met héle chille muziek op (vind ik zelf), van die jam-sessies (denk ik, dat dat zo heet), en dat doet zoveel goed voor je humeur alleen al, haha, als je dansend je werk kunt doen

Buren aan de ene kant zijn op vakantie en buurvrouw aan de andere kant is er ook niet, dus lekker hard met mijn 100 Watt boxen, daar kan ik dus zó blij van worden!

Gaan we zeker doen, Daisy!
Fijn om even van je te horen, en dat het goed gaat, ook workwise, pb doet het niet, he!
Ik denk ook regelmatig aan jou en anderen bij wie ik me betrokken voel via dit topic (en/of irl), hoe bevalt het wonen in je eigen huissie?!

Thanks voor de link, Zand!
Ben je nog vakantie aan het vieren?
Hier komende weken mega-druk en dat blijft wennen voor mij, ik houd niet van gestress en haasten, of er dan juist veel of weinig uit je handen komt, ik vind het geen prettige staat om in te zijn en dan dichtbij jezelf zien te blijven.
Ik probeer buiten stress te blijven door gewoon te doen wat er te doen is, niet uit te stellen maar meteen, zodat dat ook weer gebeurd is en van de to-do-lijst af kan.

Het druk hebben is overigens niet synoniem aan stressy voor mij, tis wel interessant hoe verschillend mensen zijn onder druk (en ook de overeenkomsten dan weer)..
Om dat in constructieve zin te gebruiken en daar juist energie en aktie uit te halen is en blijft soms de uitdaging (voor mij althans).
Jezelf niet druk máken dus, dan kun je bergen verzetten!

Dan heb ik nog te maken met een partner in zaken, dat is soms fijn en heeft soms ook zijn nadelen, jij moet dan wel alles alleen doen en uitvogelen, maar wij hebben toch rekening te houden met elkaars ideeen, eigenheden en verschillen in visies. Dat kan ook botsen als je allebei vrij sterke overtuigingen hebt en je niet overal hetzelfde over denkt of in staat.
Net als bij elke relaitie is dat soms (ook zakelijk) een hele krachtmeting, haha, zeker als je allebei een sterke eigen wil hebt en privé ook close bent.

Ik kan zelf dan wel met gemak 10000 "adviezen" geven vanaf de zijlijn, maar in eigen leven vind ik het ook best soms lastig om te weten wat "het goede' dan is (volgens mij) en daar standvastig in te blijven, als ik ergens vrij zeker van ben. Ik sta altijd open voor andere ideeen of richtingen, maar tis wel belangrijk dat de koppen globaal dezelfde kant op staan. ipv mijn gelijk halen of dan maar de ander gelijk te geven, als ik daar niet achter sta of (van binnen) niet in geloof.
Ik maak natuurlijk ook niet altijd de "juiste" inschatting, blijft soms in jouw en onze business afhankelijk van meerdere factoren, he, soms is eea te voorzien na een tijdje (patroon in zien) maar soms ook niet.
Voor zover dat kan ben ik graag voorbereid, en zijn sommige dingen te voorzien en te ondervangen, sommige ook niet.
Hoewel je veel kunt leren door (eigen) ondervinding en ervaring, loop ik liever niet eerst tegen eea aan wat te voorzien is, ik vind dat geen fijne manier om dingen te leren, waar dan ook in, dus ook niet in werk, als dat vooraf (deels) in te schatten/ reeel te verwachten is.

Eigen onderneming vergt best wat, dat is ook de uitdaging eraan, n gelukkig ben ik helemaaaal niet eigenwijs, hahaha

Ben ff van mijn stuk: vriend heeft zijn moeder (mijn dementerende buurvrouw) vanochtend dood aangetroffen.
Hij komt elke ochtend en was gealarmeerd toen de gordijnen nog dicht waren: ze is altijd heel vroeg wakker.
Voor haar is het denk ik perfect dat ze gewoon rustig is gaan slapen en niet meer wakker geworden.
Vorige week nog in een helder moment nog met haar over dood gepraat, dat ik geloof dat ze dan weer samen met haar man zou zijn, ik hoop dat dat haar een beetje geruststelde, van haar hoefde het ook niet meer, hoewel ze lichamelijk nog goed leek.

Nu kijk ik steeds naar haar huis, dat deed ik de laatste tijd natuurljik vaak, omdat wij als buren haar in de gaten hielden, praatje maakten, eten brachten en zo heeft ze toch tot het laatst lekker in eigen huis kunnen wonen. Dat is heel mooi en ik denk dat haar eea bespaard is gebleven, oa een verder aftakelingsproces, opgenomen worden tzt op een gesloten afdeling en wie weet wat nog meer.
Ik had het niet verwacht, ook al had ze gisteren pillen gekregen ivm wat hartklachten, maar gisteravond voelde ze zich weer goed.

Het is wennen, die lege tuin, waar ze dag in dag uit als het maar even kon in het zonnetje uitgetekend kon worden, haar manier om bij de buurt betrokken te zijn en te zien wat er in de straat gebeurde. Andere buurvrouw die haar hielp is precies met haar gezin op vakantie, ik was druk en veel weg en er gebeurde niet zoveel momenteel in de straat, al hadden we een straatbbq in het vooruitzicht.
Ik zou graag naar de begrafenis gaan, maar tis de vraag of dat gaat lukken, dan is dat event volop bezig.
Ik mocht haar graag en zal het dagelijkse praatje en koffietje en soms wat eten brengen en haar glunderende koppie daarbij zelfs missen, ben er toch door ontdaan, merk ik. Moet nog een beetje landen, geloof ik.

Mijn eigen moeder vanmiddag weer gebeld en die is weer ziek, verzwakt en knapt maar niet op, is weer erger geworden zelfs.
Ben de hele week op pad, en als ik thuis ben voorbereiden, maar ik ga toch morgen naar haar toe, ik wil niet dat er zoveel tijd tussen zit, zus en ik zitten al zo op afstand en de rest is op vakantie, dat lijkt me te eenzaampjes als je al zwakjes en ziek bent.
Kan weinig voor haar doen, ze heeft geen eetlust at all, daardoor + in combinatie met bepaalde klachten komt ze ook vanalles tekort aan voedingsstoffen, ze heeft nog maar weinig puf zelfs om te bellen.

Dus hier ook eea vrij onverwachts aan de knikker, gelukkig vandaag wel aardig wat werk verzet, want de tijd begint te dringen.

Iedereen fijn weekend, al schijnt het zonnetje er niet in te zitten als ik de weersvoorspellingen zo bezie.
Hopelijk komende week dan wel volop

Ik vind mijn moeder behoorlijk verzwakt, ze gelooft zelf niet meer zo in haar herstel na maanden van ziekzijn en dan weer pijn en nu die zwakte.
Ze was blij dat ik spontaan naar haar toe was gekomen, maar zo moe dat ze tijdens het praten (zij aan het woord) gewoon knikkebollend haar ogen niet kan openhouden.
Ze had (weer) een zwaar tekort aan eea en slikt dat nu weer bij, en dat verklaart deze zwakte ook.
Toch vind ik eea alarmerend en ze eet ook nauwelijks ik had dan ook een voorraadje simpele gezonde dingen meegenomen, die geen bereiding behoeven en ze kan pakken naar behoefte.

Dan nog: als je geen énkele trek hebt en maar minimaal eet ontstaat een (zwaar) tekort aan allerlei stoffen en kóm je ook niet op krachten. Ik/wij kan/kunnen niet veel meer doen dan zorgen dat er vanalles in huis is, kan het moeilijk afdwingen.
En op afstand al helemaal niet.
Geen puf om iets op te warmen en bedlegerig, zag er ook weer zo mega-broos uit, ik houd mijn hart vast.
En op deze manier hoeft het van haar ook niet zo hard meer, met zo weinig energie en (vanuit de verzorging) zo de nadruk op ziek en medicijnen, en weinig om naar uit te kijken, te moe om te bellen of voor bezoek..

Ik ben er niet gerust op en zo ga je dan weer weg.
Haar ingestopt en over de bol geaaid, veel meer kun je niet doen?!
Ze is altijd positief geweest, met geloof in beterschap, maar het duurt nu langer en ik heb nu het idee dat alles haar nu te veel wordt, ze niet meer gelooft dat haar krachten terugkeren en het wel best vindt ook (of gewoon te moe om zich nog érgens druk om te maken).
En dat mág ook op die leeftijd, behalve als het je eigen moeder is, he.

Verder vanavond geschreven aan de vriend wiens moeder net overleden is, en dat ie bij me terecht kan als ie wil.
Ik hoop dat ie er wat steun aan heeft.
Ik wil graag naar de begrafenis, al valt dat midden in dat voor ons belangrijke event en wordt dat nog lastig te regelen.
Hopelijk lukt het toch!
Nu gauw slapen, morgen weer een (kleiner) evenement, gelukkig niet zo vroeg beginnen, wil toch wel een fit zijn!

Alice, welkom terug.
Fijn om te lezen dat je een vriend hebt, dat wilde je ook zo graag, super dus!
Behalve dat hij lief is, ben jij ook echt verliefd?
Onzekerheid maakt veel onnodig stuk, zeker als je daarbij zelf gaat invullen voor een ander.
En je hoeft die eigen onzekerheid ook niet altijd te uiten, he, als je weet dat dat iets is wat in jou zit en niet door hem komt.
Hier zul je zelf mee moeten dealen dus, met en zonder relatie.

Daisy: dank voor het vragen, ja moeder gaat gelukkig weer wat beter mbv medicijnen. Dat was recent precies zo, maar zodra ze stopt daarmee omdat het op peil is gaat het blijkbaar snel weer bergafwaarts en ze eet weinig (en weinig met voedingswaarde) dus dan krijgt (en houdt) ze dat niet genoeg binnen, dus hoe dat nu verder moet?

Ben zelf 5 dagen op pad voor werk, maar schoonzus woont dichterbij en neemt het ff van ons over.
Dat is wel heel fijn!
Zometeen begrafenis van overbuurvrouw, en dan meteen door.

Het is wel weer onhandig geregeld op dat event met (heeeeeel ver weg!) parkeren, ook voor wie daar dus professioneel moet zijn, en ook al had ik een vooruitziende blik en vouwfiets geregeld, met tillen van dat zware ding in de auto heb ik een verkeerde beweging gemaakt en mijn (rechter!)arm overbelast.
Bij het terugtillen 's avonds nog veel meer felle pijn.
Eindelijk geen last van rug (dat heeft ff wat gekost en nog) hebben we dít weer.
Heb een tijd een tenniselleboog gehad links en dit voelt precies zo, maar dan rechts, scherpe pijn en geen kracht met knijpen enzo, en dat kan in mijn werk echt echt echt niet!!
En tis nog maar het begin, gisteren nog vrij rustig opstarten, maar het echte zware moet nog komen (weekend), dus ik hoop maar dat het meevalt (en ik het voor elkaar krijg om dichterbij te parkeren want dit slaat helemaal nergens op! En moet ik dat zware ding er elke dag in en uit tillen)?
Baal er echt enórm van.

Nu eerst afscheid nemen van buurvrouw, en dan zien we het wel.

Alvast fijn weekend jij!
Hopelijk wordt het lekker weer!

Na vanochtend een topdagje erachteraan gedraaid en -nog belangrijker- helemaal leuk, chille sfeer en dito mensen, helemaal mijn muziek , 1e rangs uitzicht, deel uitmaken van zoiets blijft bijzonder!
Tis dat je gewoon ergens moét stoppen op zo'n avond, dus net pas terug, het zijn lange dagen!
Zo fijn met tevreden klanten en gezelligheid, dan kun je blíjven doorgaan!
Nu ff relaxen, morgen weer een dag!

Dit is wat het hebben van een vriend en verliefdheid bij jou oproept, Alice: onzekerheid.
Dat zal bij elke vriend/relatie zo blijven, omdat dat jóuw mechanisme is.
Dit speelt elke keer bij jou op, of het nu iets wordt of niet.
Ergens kun je niet geloven dat het beantwoord wordt en dat het goed gaat/bijft gaan.
Dat is omdat je in eigen basis twijfelt of je wel goed genoeg bent voor diegene.

Dat ga je dan soort van uittesten en daarmee jaag je hem vroeg of laat weg, want dat (bevestiging vragen en alsmaar aandacht moeten van hem om te kunnen blijven geloven dat je wél goed genoeg bent) is onaantrekkelijk gedrag.

Je kunt dat voor jezelf blijven goedpraten met dat dat niks geeft en is zoals je bent en iedereen dat soort onzekerheid heeft in het begin, feit blijft dat dit je blijft achtervolgen als die basis niet verandert.
Het is eerder imo angstig(e hechting) dan onzekerheid, waardoor je op en neer gaat tussen bindingsangst (wil ik dat wel, heb ik daar wel zin in) en verlatingsangst (overtuigd dat hij er vroeg of laat mee kapt en steeds bewijs nodig hebben van niet).

Het brengt een grote a-relaxtheid in je relatie.
Dat zijn mechanismen in je basis waar je niet zomaar zelf vanaf komt door zelfvertrouwen te kweken in periodes dat je single bent.
Zonder therapie kán je dat zelf op eigen houtje volgens mij niet zomaar veranderen, ook niet door je dat voor te nemen of in te moeten houden, je zit hier jezelf met name mee in de weg.

Het wordt op die manier een selffulfilling prophecy, want het zal bij de ander hetzelfde opwekken: je brengt er twijfel in en de ander gaat dan ook bindingsangst krijgen, die vindt dat "gedoe".
Als je elkaar eenmaal hebt gevonden hoort daar op een gegeven moment het gevoel bij dat het wel goed zit, vertrouwen in elkaar en in de relatie. En dat krijg je alleen als het "gewoon" lekker loopt en zonder dit soort twijfels en onzekerheden en springerige emoties tussen wel en niet geloven in de relatie.

Btw: tis ook een zwaar weekje, veel te weinig slaap en lange dagen maken.
Ik lag nog zo lekker en moet ff opstarten en alweer weg!
Laters!
Fijn weekend allemaal