Relaties
alle pijlers
Als het gevoel weg is
zondag 26 juni 2022 00:26
En je weet eigenlijk dat het ook niet meer terugkomt zoals het was.
Hoe maak je dan de keuze om uit elkaar te gaan.
Na een relatie van ruim 25 jaar ontstonden er 6 jaar geleden kleine scheurtjes.
Een lichtelijk jaloerse echtgenoot die later heel onzeker bleek te zijn veranderende in een achterdochtige man.
Zeker toen ik een andere carrière kreeg en mezelf door ontwikkelde werd de jaloezie erger.
Er is de afgelopen tijd heel veel gebeurd.
Jaloezie sloeg om in heftige achterdocht.
Mijn man was ervan overtuigd dat ik een ander had , en ruim 8 maanden heb ik mezelf moeten verdedigen voor iets wat er niet was.
Ik heb lang gehoord dat ik een naïeve vrouw ben die niet inziet hoe mannen naar me kijken.
Uitjes met vriendinnen werden me niet meer gegund , boze reacties als ik op de kalender schreef dat ik een hapje ging eten met collega’s. 4 weken geleden ging ik met klasgenoten lunchen. Toen ik dat vertelde werd hij kwaad , hoe ik het in m’n hoofd haalde om op een schooldag ergens anders te eten. En , hij wist zeker dat ik daar met ‘hem’ had gezeten.
Ik heb gezegd dat hij hulp moest gaan zoeken , want dit is geen leven en op deze manier wil ik niet verder.
Hij is tot inkeer gekomen, zoekt hulp. Ziet heel goed in dat hij helemaal fout zit.
Maar de glans is er vanaf.
Hij smeekt haast of ik hem een kans wil geven om te veranderen.
Maar hij heeft zoveel kapot gemaakt.
Hij doet z’n best. En toch merk ik nog steeds dat hij opmerkingen maakt die herleiden naar jaloers gedrag. Het kan ook niet zomaar over zijn.
Hij weet dat m’n gevoel weg is , zegt steeds, al duurt het een half jaar of misschien wel 2 jaar , we moeten ervoor gaan. Hij gelooft dat er diep van binnen nog gevoel moet zijn voor hem. Ik kan het niet meer vinden.
Ik wil helemaal geen 2 jaar wachten.
Ik voel aan alles dat ik niet meer met hem als partner verder wil.
Er hangt geen nare sfeer in huis , we praten veel , lachen samen . Hij geeft me de ruimte om weg te gaan met vriendinnen, het voelt voor mij als mosterd na de maaltijd.
Ik vind het moeilijk om het laatste stukje hoop dat hij heeft hem te ontnemen. Hij zit ontiegelijk in de knoei met zichzelf.
Ik weet niet goed hoe dit aan te pakken.
Hoe maak je dan de keuze om uit elkaar te gaan.
Na een relatie van ruim 25 jaar ontstonden er 6 jaar geleden kleine scheurtjes.
Een lichtelijk jaloerse echtgenoot die later heel onzeker bleek te zijn veranderende in een achterdochtige man.
Zeker toen ik een andere carrière kreeg en mezelf door ontwikkelde werd de jaloezie erger.
Er is de afgelopen tijd heel veel gebeurd.
Jaloezie sloeg om in heftige achterdocht.
Mijn man was ervan overtuigd dat ik een ander had , en ruim 8 maanden heb ik mezelf moeten verdedigen voor iets wat er niet was.
Ik heb lang gehoord dat ik een naïeve vrouw ben die niet inziet hoe mannen naar me kijken.
Uitjes met vriendinnen werden me niet meer gegund , boze reacties als ik op de kalender schreef dat ik een hapje ging eten met collega’s. 4 weken geleden ging ik met klasgenoten lunchen. Toen ik dat vertelde werd hij kwaad , hoe ik het in m’n hoofd haalde om op een schooldag ergens anders te eten. En , hij wist zeker dat ik daar met ‘hem’ had gezeten.
Ik heb gezegd dat hij hulp moest gaan zoeken , want dit is geen leven en op deze manier wil ik niet verder.
Hij is tot inkeer gekomen, zoekt hulp. Ziet heel goed in dat hij helemaal fout zit.
Maar de glans is er vanaf.
Hij smeekt haast of ik hem een kans wil geven om te veranderen.
Maar hij heeft zoveel kapot gemaakt.
Hij doet z’n best. En toch merk ik nog steeds dat hij opmerkingen maakt die herleiden naar jaloers gedrag. Het kan ook niet zomaar over zijn.
Hij weet dat m’n gevoel weg is , zegt steeds, al duurt het een half jaar of misschien wel 2 jaar , we moeten ervoor gaan. Hij gelooft dat er diep van binnen nog gevoel moet zijn voor hem. Ik kan het niet meer vinden.
Ik wil helemaal geen 2 jaar wachten.
Ik voel aan alles dat ik niet meer met hem als partner verder wil.
Er hangt geen nare sfeer in huis , we praten veel , lachen samen . Hij geeft me de ruimte om weg te gaan met vriendinnen, het voelt voor mij als mosterd na de maaltijd.
Ik vind het moeilijk om het laatste stukje hoop dat hij heeft hem te ontnemen. Hij zit ontiegelijk in de knoei met zichzelf.
Ik weet niet goed hoe dit aan te pakken.
zondag 26 juni 2022 00:48
Hij had zijn bizarre gedrag al jaren eerder aan moeten pakken.
Genoeg is genoeg. Dat bleek in je vorige topic al. Alles leuk en aardig, maar het was natuurlijk niet alleen onzekerheid he. Hij trok het niet dat jij floreerde. Niet alleen jaloezie dus, maar afgunst. Hij vertrouwde op jouw afhankelijkheid van hem als de basis van jullie relatie en toen dat plots veranderde, werd hij vals, straffend en controlerend. Geen vertrouwen in jou en jullie liefde.
Ik snap wel dat de liefde weg is en hoe pijnlijk dat ook is; het is zijn eigen schuld. . Als ik jou was zou ik stoppen met proberen. Pleister eraf en mijn vrijheid tegemoet.
Oh, ga je deze OP ook weer wissen?
zondag 26 juni 2022 00:52
Je hebt gelijk , ik weet het.K0koro schreef: ↑26-06-2022 00:48Hij had zijn bizarre gedrag al jaren eerder aan moeten pakken.
Genoeg is genoeg. Dat bleek in je vorige topic al. Alles leuk en aardig, maar het was natuurlijk niet alleen onzekerheid he. Hij trok het niet dat jij floreerde. Niet alleen jaloezie dus, maar afgunst. Hij vertrouwde op jouw afhankelijkheid van hem als de basis van jullie relatie en toen dat plots veranderde, werd hij vals, straffend en controlerend. Geen vertrouwen in jou en jullie liefde.
Ik snap wel dat de liefde weg is en hoe pijnlijk dat ook is; het is zijn eigen schuld. . Als ik jou was zou ik stoppen met proberen. Pleister eraf en mijn vrijheid tegemoet.
Oh, ga je deze OP ook weer wissen?
zondag 26 juni 2022 01:00
Mijn ex kon ook extreem controlerend zijn en nog heel veel meer.
Je gevoel voor hem is weg, in mijn ervaring brak er telkens een stukje af en dat kwam never nooit meer terug. Twijfel niet aan jezelf, volg je eigen gevoel dat zit echt goed.
Ik ben nu 3 jaar bij m'n ex weg, hij is nog net zo achterdochtig en controlerend en manipulerend als dat hij was tijdens ons huwelijk. Ik moest vertrouwen hebben en wat geduld. Sommige dingen veranderen niet
Je gevoel voor hem is weg, in mijn ervaring brak er telkens een stukje af en dat kwam never nooit meer terug. Twijfel niet aan jezelf, volg je eigen gevoel dat zit echt goed.
Ik ben nu 3 jaar bij m'n ex weg, hij is nog net zo achterdochtig en controlerend en manipulerend als dat hij was tijdens ons huwelijk. Ik moest vertrouwen hebben en wat geduld. Sommige dingen veranderen niet
zondag 26 juni 2022 01:34
Handelen naar de kennis die je hebt is het moeilijkste stuk van dit proces. Uiteindelijk zul je wel moeten. Aan jou dus hoe lang er valse hoop speelt voor jullie beiden.
Sterkte!
zondag 26 juni 2022 06:18
ZuurSnoepje schreef: ↑26-06-2022 02:31Ik zou dit niet onder je huidige username schrijven. Laura L. uit 1976 is nogal herkenbaar..
[/quote
Dit is een andere naam als waar ik anders onder schrijf. Volledig veilig en over nagedacht
zondag 26 juni 2022 08:07
Vóór ik mijn huidige man leerde kennen heb ik ook een tijd een relatie gehad met iemand die zich ook zo kon gedragen Laura.
Alles leek koek en ei totdat ik een andere baan kreeg en daarin kon, en wilde doorgroeien.
Vond hij allemaal niet nodig en ik deed het o.a voor aandacht, om iets voor te stellen (vooral tegenover mannen) ik had natuurlijk géén idee waar dat op sloeg maar volgens hem zag ik dit bij mezelf niet, maar straalde ik dat wel uit...?
Toen ik samen met nog een paar collega's tot de gelukkige behoorden die naar een 2 daagse training in België mochten (dus inclusief een overnachting) was hij fel tegen. Verontwaardigd zelfs. Hij vond het onnodig, ongepast. Ik hoorde gewoon s'avonds terug naar huis te komen. Daar overnachten was vast om de vrijgezel uit te hangen. Sowieso vond hij die training onzin. Alsof dat aan hem was om te beoordelen
Ik ben gegaan en daar heeft hij me weken lang voor gestraft. Me negeren, op bed blijven liggen etc.
Een simpele afscheidsborrel voor een collega vond hij zelfs al bezwaarlijk, ongepast en ik had vast een dubbele agenda.
Toen ik op een keer meedeelde dat ik een periode weer s'avonds bijscholing wilde gaan volgen zei hij: "je wilt het ook écht kapot maken tussen ons hé?"
Niet te geloven dat ik dit zo lang heb gepikt van deze creep!! Dat jaloerse, afgunstige, misselijke, zielige, argwanende, sneue en gekrenkte gedrag.
En waarover???
Dit soort mensen maken je doodongelukkig. Daar ben ik van overtuigd.
Alles leek koek en ei totdat ik een andere baan kreeg en daarin kon, en wilde doorgroeien.
Vond hij allemaal niet nodig en ik deed het o.a voor aandacht, om iets voor te stellen (vooral tegenover mannen) ik had natuurlijk géén idee waar dat op sloeg maar volgens hem zag ik dit bij mezelf niet, maar straalde ik dat wel uit...?
Toen ik samen met nog een paar collega's tot de gelukkige behoorden die naar een 2 daagse training in België mochten (dus inclusief een overnachting) was hij fel tegen. Verontwaardigd zelfs. Hij vond het onnodig, ongepast. Ik hoorde gewoon s'avonds terug naar huis te komen. Daar overnachten was vast om de vrijgezel uit te hangen. Sowieso vond hij die training onzin. Alsof dat aan hem was om te beoordelen
Ik ben gegaan en daar heeft hij me weken lang voor gestraft. Me negeren, op bed blijven liggen etc.
Een simpele afscheidsborrel voor een collega vond hij zelfs al bezwaarlijk, ongepast en ik had vast een dubbele agenda.
Toen ik op een keer meedeelde dat ik een periode weer s'avonds bijscholing wilde gaan volgen zei hij: "je wilt het ook écht kapot maken tussen ons hé?"
Niet te geloven dat ik dit zo lang heb gepikt van deze creep!! Dat jaloerse, afgunstige, misselijke, zielige, argwanende, sneue en gekrenkte gedrag.
En waarover???
Dit soort mensen maken je doodongelukkig. Daar ben ik van overtuigd.
pindakaasjes wijzigde dit bericht op 26-06-2022 08:08
2.94% gewijzigd
zondag 26 juni 2022 08:07
Dit. Ik herinner me je vorige topic ook nog. Ik geloof eerlijk gezegd ook niet dat hij echt gaat veranderen. Voor eventjes wellicht, en dan vervalt hij weer in oude patronen. Jullie hebben geen kinderen? Ik zou er denk ik echt een punt achter zetten als ik jou was.K0koro schreef: ↑26-06-2022 00:48Hij had zijn bizarre gedrag al jaren eerder aan moeten pakken.
Genoeg is genoeg. Dat bleek in je vorige topic al. Alles leuk en aardig, maar het was natuurlijk niet alleen onzekerheid he. Hij trok het niet dat jij floreerde. Niet alleen jaloezie dus, maar afgunst. Hij vertrouwde op jouw afhankelijkheid van hem als de basis van jullie relatie en toen dat plots veranderde, werd hij vals, straffend en controlerend. Geen vertrouwen in jou en jullie liefde.
Ik snap wel dat de liefde weg is en hoe pijnlijk dat ook is; het is zijn eigen schuld. . Als ik jou was zou ik stoppen met proberen. Pleister eraf en mijn vrijheid tegemoet.
Oh, ga je deze OP ook weer wissen?
zondag 26 juni 2022 08:18
Ze zegt zelf dat hij tot inkeer is gekomen en hulp zoekt...Bbubbels schreef: ↑26-06-2022 08:07Dit. Ik herinner me je vorige topic ook nog. Ik geloof eerlijk gezegd ook niet dat hij echt gaat veranderen. Voor eventjes wellicht, en dan vervalt hij weer in oude patronen. Jullie hebben geen kinderen? Ik zou er denk ik echt een punt achter zetten als ik jou was.
zondag 26 juni 2022 08:25
Hmm… ja ik twijfel toch echt bij dit soort controlerende types over de oprechtheid van dat soort acties. Hij zal zich wel realiseren dat hulp nu het minste is wat hij moet gaan zoeken om de relatie te redden. TO kan dat natuurlijk afwachten, ik heb er alleen wel een hard hoofd in.Westerpaviljoen schreef: ↑26-06-2022 08:18Ze zegt zelf dat hij tot inkeer is gekomen en hulp zoekt...
zondag 26 juni 2022 08:43
Ja dat klopt. De vraag is of de verandering duurzaam jaof neeBbubbels schreef: ↑26-06-2022 08:25Hmm… ja ik twijfel toch echt bij dit soort controlerende types over de oprechtheid van dat soort acties. Hij zal zich wel realiseren dat hulp nu het minste is wat hij moet gaan zoeken om de relatie te redden. TO kan dat natuurlijk afwachten, ik heb er alleen wel een hard hoofd in.
zondag 26 juni 2022 09:22
En hoe diep de barsten en scheuren zijn. Jarenlange kleinering maakt je kapot.Westerpaviljoen schreef: ↑26-06-2022 08:43Ja dat klopt. De vraag is of de verandering duurzaam jaof nee
Wat maakt het uit of hij duurzaam gaat veranderen? Het gaat hier om To en hoe zij zich voelt na alles. Het heeft al jaren om die kleuter gedraaid. En nu To er doorheen zit gaat hij weer huilen en miepen en moet het wéér om zijn gevoelens gaan. Achteraf kiek ie een koe in de konte.
To je bent niets verplicht aan hem. Jij mag voor jezelf kiezen. Je bent niet geboren met als doel naar zijn pijpen te dansen. Mooi dat hij wil veranderen, maar ook jij mag veranderen en voor jezelf kiezen.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
zondag 26 juni 2022 09:34
Na een relatie van ruim 25 jaar ontstonden er 6 jaar geleden kleine scheurtjes. Een lichtelijk jaloerse echtgenoot die later heel onzeker bleek te zijn veranderende in een achterdochtige man. Zeker toen ik een andere carrière kreeg en mezelf door ontwikkelde werd de jaloezie erger.
Hij is tot inkeer gekomen, zoekt hulp. Ziet heel goed in dat hij helemaal fout zit. Maar de glans is er vanaf.
Hij smeekt haast of ik hem een kans wil geven om te veranderen. Maar hij heeft zoveel kapot gemaakt.
Hij weet dat m’n gevoel weg is , zegt steeds, al duurt het een half jaar of misschien wel 2 jaar , we moeten ervoor gaan. Hij gelooft dat er diep van binnen nog gevoel moet zijn voor hem. Ik kan het niet meer vinden.
Ik wil helemaal geen 2 jaar wachten.
Het is dus 6 jaar geleden begonnen met problematisch te worden? Ik snap dat hij een hoop kapot heeft gemaakt, wat ik dan niet snap is dat als mensen dat in je vorige topic aangeven en je adviseren er een punt achter te zetten jij gaat sneren met 'internethelden'. En nu ineens is het forum weer goed genoeg? Beetje lullig acties.
Maar hij zoekt dus hulp en je ziet vooruitgang, bovendien is de sfeer tussen jullie nu goed. Als er kinderen in het spel zijn (daar lijkt het sterk op aangezien je het over een 'schooldag' hebt) zou ik er niet nu al een punt achter zetten. Geef het dan nog tijd, kijk hoe hij het oppakt met de hulp die hij gezocht heeft, ga door met grenzen stellen en kijk of je weer verbinding kunt vinden. Je hoeft geen twee jaar te wachten maar met kinderen in het spel vind ik dat je wel moet afwachten hoe het zich de komende tijd ontwikkelt.
zondag 26 juni 2022 09:43
Wat erg.Pindakaasjes schreef: ↑26-06-2022 08:07Toen ik op een keer meedeelde dat ik een periode weer s'avonds bijscholing wilde gaan volgen zei hij: "je wilt het ook écht kapot maken tussen ons hé?"
zondag 26 juni 2022 10:17
Wat zei je? "De enige die het kapotmaakt ben jij?!"Pindakaasjes schreef: ↑26-06-2022 08:07Toen ik op een keer meedeelde dat ik een periode weer s'avonds bijscholing wilde gaan volgen zei hij: "je wilt het ook écht kapot maken tussen ons hé?"
Ik had ook zo'n ex. Zei regelmatig afspraken af of gaf me "negeerstraf", en als ik dan iets anders ging doen was het "jij kunt mij niet zien maar wel anderen! Je ligt zeker dadelijk met die ander op de wc (m/v maakte niet eens uit)!!" liep ook nog eens steeds op te scheppen hoe gewild hij wel niet was, zelfs zijn lesbische collega glibberde van de stoel af ls hij er was. (??)
Oh en ik deed altijd alles verkeerd, maakte alles kapot enz.
En toen het uit was ging hij iedereen vertellen dat ik lesbisch was (...nee hoor, ik vind allebei leuk maar dat wist ik toen niet eens)
zondag 26 juni 2022 10:19
LauraL1976 schreef: ↑26-06-2022 00:26.
Ik voel aan alles dat ik niet meer met hem als partner verder wil.
Ik vind het moeilijk om het laatste stukje hoop dat hij heeft hem te ontnemen.
Begin eens met jezelf op één te zetten.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 26 juni 2022 10:52
Wel heel sterk dat je toch je eigen agenda bleef volgen en toch ging naar de trainingen. Vreselijk zulke mannen heb helaas ook met zo'n exemplaar een relatie gehad.Pindakaasjes schreef: ↑26-06-2022 08:07Vóór ik mijn huidige man leerde kennen heb ik ook een tijd een relatie gehad met iemand die zich ook zo kon gedragen Laura.
Alles leek koek en ei totdat ik een andere baan kreeg en daarin kon, en wilde doorgroeien.
Vond hij allemaal niet nodig en ik deed het o.a voor aandacht, om iets voor te stellen (vooral tegenover mannen) ik had natuurlijk géén idee waar dat op sloeg maar volgens hem zag ik dit bij mezelf niet, maar straalde ik dat wel uit...?
Toen ik samen met nog een paar collega's tot de gelukkige behoorden die naar een 2 daagse training in België mochten (dus inclusief een overnachting) was hij fel tegen. Verontwaardigd zelfs. Hij vond het onnodig, ongepast. Ik hoorde gewoon s'avonds terug naar huis te komen. Daar overnachten was vast om de vrijgezel uit te hangen. Sowieso vond hij die training onzin. Alsof dat aan hem was om te beoordelen
Ik ben gegaan en daar heeft hij me weken lang voor gestraft. Me negeren, op bed blijven liggen etc.
Een simpele afscheidsborrel voor een collega vond hij zelfs al bezwaarlijk, ongepast en ik had vast een dubbele agenda.
Toen ik op een keer meedeelde dat ik een periode weer s'avonds bijscholing wilde gaan volgen zei hij: "je wilt het ook écht kapot maken tussen ons hé?"
Niet te geloven dat ik dit zo lang heb gepikt van deze creep!! Dat jaloerse, afgunstige, misselijke, zielige, argwanende, sneue en gekrenkte gedrag.
En waarover???
Dit soort mensen maken je doodongelukkig. Daar ben ik van overtuigd.
sjaantje37 wijzigde dit bericht op 26-06-2022 10:56
0.23% gewijzigd
zondag 26 juni 2022 10:56
Maar als de liefde weg is bij TO voor deze man dan kan je proberen wat je wilt. Soms zijn dingen zodanig beschadigd dat het ook niet meer te lijmen valt. Hoe hij zijn best ook doet. Het is wel TO die deze ellende jarenlang heeft moeten ondergaan. Als iets vreselijk is, is je te moeten verdedigen voor dingen die je niet hebt gedaan. Dit zal TO bakken vol met energie gekost hebben, het is duidelijk dat TO niet mag groeien of ontwikkelen van haar man want dan wordt hij jaloers. Hij gunt het haar niet.S-Groot schreef: ↑26-06-2022 09:34Het is dus 6 jaar geleden begonnen met problematisch te worden? Ik snap dat hij een hoop kapot heeft gemaakt, wat ik dan niet snap is dat als mensen dat in je vorige topic aangeven en je adviseren er een punt achter te zetten jij gaat sneren met 'internethelden'. En nu ineens is het forum weer goed genoeg? Beetje lullig acties.
Maar hij zoekt dus hulp en je ziet vooruitgang, bovendien is de sfeer tussen jullie nu goed. Als er kinderen in het spel zijn (daar lijkt het sterk op aangezien je het over een 'schooldag' hebt) zou ik er niet nu al een punt achter zetten. Geef het dan nog tijd, kijk hoe hij het oppakt met de hulp die hij gezocht heeft, ga door met grenzen stellen en kijk of je weer verbinding kunt vinden. Je hoeft geen twee jaar te wachten maar met kinderen in het spel vind ik dat je wel moet afwachten hoe het zich de komende tijd ontwikkelt.
zondag 26 juni 2022 11:01
Ik heb toevallig gisteren mijn relatie verbroken, dat knipperde al een tijdje maar liep steeds vast omdat hij mij afkraakte. Heel subtiel en als ik daar wat van zei dan vond hij het zelf onschuldig maar wel rot voor mij dat ik mij daardoor zo voelde. Maar hij ging elke keer weer door.
Ik schrok ook van mezelf hoe ik mij ging gedragen. ik voelde mij steeds kleiner worden.
Het moment dat hij mijn schoenmaat ging bekritiseren dat ik voor een vrouw toch wel hele grote voeten heb, ik heb maat 39 toen was ik in een keer helemaal klaar met hem. Ik voelde mij ook echt lelijk en dik als ik naast hem liep. Weg ermee.
Het voelt als een grote opluchting.
Ik schrok ook van mezelf hoe ik mij ging gedragen. ik voelde mij steeds kleiner worden.
Het moment dat hij mijn schoenmaat ging bekritiseren dat ik voor een vrouw toch wel hele grote voeten heb, ik heb maat 39 toen was ik in een keer helemaal klaar met hem. Ik voelde mij ook echt lelijk en dik als ik naast hem liep. Weg ermee.
Het voelt als een grote opluchting.
zondag 26 juni 2022 11:02
Goed gedaan!Sjaantje37 schreef: ↑26-06-2022 11:01Ik heb toevallig gisteren mijn relatie verbroken, dat knipperde al een tijdje maar liep steeds vast omdat hij mij afkraakte. Heel subtiel en als ik daar wat van zei dan vond hij het zelf onschuldig maar wel rot voor mij dat ik mij daardoor zo voelde. Maar hij ging elke keer weer door.
Ik schrok ook van mezelf hoe ik mij ging gedragen. ik voelde mij steeds kleiner worden.
Het moment dat hij mijn schoenmaat ging bekritiseren dat ik voor een vrouw toch wel hele grote voeten heb, ik heb maat 39 toen was ik in een keer helemaal klaar met hem. Ik voelde mij ook echt lelijk en dik als ik naast hem liep. Weg ermee.
Het voelt als een grote opluchting.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
