Relaties
alle pijlers
Als ‘masculiene’ vrouw minder aantrekkelijkvoor veel man
maandag 5 april 2021 12:59
Hoi iedereen,
Ik worstel een beetje met een vraag. Laat ik voorop stellen dat ik dit topic niet seksistisch/generaliserend of stigmatiserend bedoel! Ik wil geen stereotypes neerzetten of mensen kwetsen, maar het lijkt me fijn om er gewoon openlijk de discussie over aan te gaan.
Over het algemeen word ik gezien als een wat ‘masculiene’/mannelijke vrouw qua karakter. Ik heb mij zelf ook nooit een hele typische ‘vrouw’ gevoeld in de zin van dat ik hield van zachtaardigheid, zorgen, gezelligheid. Qua kleding kies ik voor stoerdere kleding. In jurkjes en met make-up op, voel ik me ERG ongemakkelijk en niet lekker in mijn vel. Bijna als een soort transseksueel. Hoewel ik mezelf wel enigszins identificeer met het zijn van een vrouw, merk ik dat ik volgens sommige mensen wat ‘typisch’ vrouwelijke karaktereigenschappen ontbeer.
Ik ben erg assertief, soms noemen mensen mij ‘fel’, ben direct en kan goed overweg met mannen, maar ook met vrouwen. Ik hou echter wel van eerlijke, directe en wat ‘hardere’ vrouwen en wordt enigszins geïntimideerd door hele vrouwelijke, zachtaardige vrouwen. Ik voel mij dan altijd tekort schieten en sociaal onhandig, net alsof ik een andere taal spreek. Ik heb een tijdje ook gedacht dat ik misschien lesbisch zou zijn, en nog twijfel ik wel eens aan mijn geaardheid. Maar ik denk uiteindelijk dat ik gelukkiger in een relatie met een man zal zijn , dan met een vrouw.
Tot zover, want nu kom ik bij een bepaald punt aan: ik merk dat sommige mannen die in mij geinteresseerd raken op basis van uiterlijk (wat best vrouwelijk en meisjesachtig is), uiteindelijk zeggen dat ze moeite hebben met bepaalde karaktereigenschappen van mij. Dat ik de neiging heb veel mijn eigen weg te gaan, dat ik me niet ‘kwetsbaar’ genoeg opstel, dat ik geen tot weinig onzekerheden met ze deel en dat ik wel erg veel met mijn werk bezig ben. Dit is dan vaak een verrassing voor mij, want ik ben gewoon lekker mijzelf.
Ik heb het gevoel dat ik, als mannen mij echt leren kennen, geen aantrekkelijke optie voor hen ben. Als ik hen wel probeer tegemoet te komen (door me ‘kwetsbaarder’ op te stellen, lekker voor ze te koken, meer te proberen te doen aan ‘gezelligheid’) dan voel ik me echter enorm ongemakkelijk. Ik heb wel 1 lange en succesvolle relatie gehad, maar dit was met een echt hele nuchtere man.
Kan het zo zijn dat mannen nou eenmaal niet echt gaan voor vrouwen als ik, op de lange termijn? Ik ben geen zorgzame vrouw (wel voor mijn kind, maar niet echt voor een partner), heb een wat lage stem en ben ook niet geneigd om de hele tijd complimenten te geven of ‘gezelligheid’ te creëren. Als ik iets romantisch moet regelen voel ik me super ongemakkelijk. Misschien ben ik, voor een vrouw zijnde, gemiddeld genomen wat harder. Als ik kijk hoe sommige vrouwen zich gedragen bij hun geliefde (superlief, hoger praten, veel knuffelen) dan twijfel ik aan mezelf. Maar als ik verliefd ben, kan ik juist ook zachter worden.
Hoe zien jullie dit en wat is jullie ervaring?
Ik worstel een beetje met een vraag. Laat ik voorop stellen dat ik dit topic niet seksistisch/generaliserend of stigmatiserend bedoel! Ik wil geen stereotypes neerzetten of mensen kwetsen, maar het lijkt me fijn om er gewoon openlijk de discussie over aan te gaan.
Over het algemeen word ik gezien als een wat ‘masculiene’/mannelijke vrouw qua karakter. Ik heb mij zelf ook nooit een hele typische ‘vrouw’ gevoeld in de zin van dat ik hield van zachtaardigheid, zorgen, gezelligheid. Qua kleding kies ik voor stoerdere kleding. In jurkjes en met make-up op, voel ik me ERG ongemakkelijk en niet lekker in mijn vel. Bijna als een soort transseksueel. Hoewel ik mezelf wel enigszins identificeer met het zijn van een vrouw, merk ik dat ik volgens sommige mensen wat ‘typisch’ vrouwelijke karaktereigenschappen ontbeer.
Ik ben erg assertief, soms noemen mensen mij ‘fel’, ben direct en kan goed overweg met mannen, maar ook met vrouwen. Ik hou echter wel van eerlijke, directe en wat ‘hardere’ vrouwen en wordt enigszins geïntimideerd door hele vrouwelijke, zachtaardige vrouwen. Ik voel mij dan altijd tekort schieten en sociaal onhandig, net alsof ik een andere taal spreek. Ik heb een tijdje ook gedacht dat ik misschien lesbisch zou zijn, en nog twijfel ik wel eens aan mijn geaardheid. Maar ik denk uiteindelijk dat ik gelukkiger in een relatie met een man zal zijn , dan met een vrouw.
Tot zover, want nu kom ik bij een bepaald punt aan: ik merk dat sommige mannen die in mij geinteresseerd raken op basis van uiterlijk (wat best vrouwelijk en meisjesachtig is), uiteindelijk zeggen dat ze moeite hebben met bepaalde karaktereigenschappen van mij. Dat ik de neiging heb veel mijn eigen weg te gaan, dat ik me niet ‘kwetsbaar’ genoeg opstel, dat ik geen tot weinig onzekerheden met ze deel en dat ik wel erg veel met mijn werk bezig ben. Dit is dan vaak een verrassing voor mij, want ik ben gewoon lekker mijzelf.
Ik heb het gevoel dat ik, als mannen mij echt leren kennen, geen aantrekkelijke optie voor hen ben. Als ik hen wel probeer tegemoet te komen (door me ‘kwetsbaarder’ op te stellen, lekker voor ze te koken, meer te proberen te doen aan ‘gezelligheid’) dan voel ik me echter enorm ongemakkelijk. Ik heb wel 1 lange en succesvolle relatie gehad, maar dit was met een echt hele nuchtere man.
Kan het zo zijn dat mannen nou eenmaal niet echt gaan voor vrouwen als ik, op de lange termijn? Ik ben geen zorgzame vrouw (wel voor mijn kind, maar niet echt voor een partner), heb een wat lage stem en ben ook niet geneigd om de hele tijd complimenten te geven of ‘gezelligheid’ te creëren. Als ik iets romantisch moet regelen voel ik me super ongemakkelijk. Misschien ben ik, voor een vrouw zijnde, gemiddeld genomen wat harder. Als ik kijk hoe sommige vrouwen zich gedragen bij hun geliefde (superlief, hoger praten, veel knuffelen) dan twijfel ik aan mezelf. Maar als ik verliefd ben, kan ik juist ook zachter worden.
Hoe zien jullie dit en wat is jullie ervaring?
pottertjebamboe wijzigde dit bericht op 05-04-2021 13:04
5.84% gewijzigd
zondag 11 april 2021 15:12
Tijdje geleden ze ook weer gelezen. Echt vreselijk ouderwets. Dat was wel de versie van 30 jaar geleden. Hopelijk is de taal ondertussen eens aangepast zodat het leesbaarder is. Sowieso vond ik de eerste delen nooit leuk, toen hij echt nog klein was. Verschrikkelijk figuur, want hij bedoelde het allemaal zo goed.In_Tenebris schreef: ↑11-04-2021 14:36Ik las de eerste woorden en dacht dat je ging zeggen dat ik ze wel mocht hebbenIk weet niet of ik ze nog leuk zou vinden. Ik was ook altijd gek op Pietje Bell, maar toen ik een tijdje terug een stukje las viel het tegen.
Eigenlijk... zie ik dat ook zo.In_Tenebris schreef: ↑11-04-2021 07:10[...] Ik zie ook iets als opmerkingen maken over de manier waarop iemand zit gewoon als teken van achterstand bij die mensen. Ik heb er ook verder nooit last van gehad.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zondag 11 april 2021 15:17
Vrienden van me hebben een jongen en een meisje. Het zijn hele vooruitstrevende mensen op het gebied van gelijkheid van mannen en vrouwen. De dochter loopt het liefst in roze kleding met glitters en het jongetje vind vooral machines leuk en auto's. Dat wordt echt op geen enkele manier gestimuleerd thuis. Ze kijken ook niet veel televisie of films. Ik denk niet dat je alles onder aangeleerd kan scharen. Het was ook zeker geen probleem geweest als de interesses andersom waren geweest. Als een kind iets leuk vind moet je dat niet in een hokje plaatsen.
zondag 11 april 2021 15:33
dianaf schreef: ↑11-04-2021 15:12Tijdje geleden ze ook weer gelezen. Echt vreselijk ouderwets. Dat was wel de versie van 30 jaar geleden. Hopelijk is de taal ondertussen eens aangepast zodat het leesbaarder is. Sowieso vond ik de eerste delen nooit leuk, toen hij echt nog klein was. Verschrikkelijk figuur, want hij bedoelde het allemaal zo goed.
Eigenlijk... zie ik dat ook zo.
De taal van 30 jaar geleden is niet het grootste probleem, dat vind ik zelfs wel leuk. Het hele plaatje is onherkenbaar voor kinderen van nu en ook toen ik kind was had je geen kelders waar je een clubhuis van kon maken. Ik kon echt jaloers zijn op alle leuke dingen die hij deed. Toen ik het later las vond ik dat alles er een beetje te dik bovenop lag qua karakters. Als kind vond ik dat smullen. Ik vond het alleen minder leuk toen hij ouder werd. Ik kreeg iedere donderdag een pocket als mijn moeder boodschappen had gedaan bij de Albert Heijn en die las ik dan achter elkaar uit.
zondag 11 april 2021 15:38
Tegenwoordig ben ik ook dol op jurkjes en hoge hakken. Ik moet wel bekennen dat ik heel veel broeken draag. Ga niet zonder make up de deur uit, en niet zonder parfum.In_Tenebris schreef: ↑11-04-2021 15:17Vrienden van me hebben een jongen en een meisje. Het zijn hele vooruitstrevende mensen op het gebied van gelijkheid van mannen en vrouwen. De dochter loopt het liefst in roze kleding met glitters en het jongetje vind vooral machines leuk en auto's. Dat wordt echt op geen enkele manier gestimuleerd thuis. Ze kijken ook niet veel televisie of films. Ik denk niet dat je alles onder aangeleerd kan scharen. Het was ook zeker geen probleem geweest als de interesses andersom waren geweest. Als een kind iets leuk vind moet je dat niet in een hokje plaatsen.
Mijn kinderen mochten zelf kiezen, en meestal hielden ze toch het meeste van typische jongensdingen, zoals je verwacht bij jongens. Hoewel ik denk dat veel dingen die worden gezien als typisch voor jongens gewoon de leukste dingen zijn.
Maar goed, had ik een dochter die van roze glittertjes hield, dan vond ik dat ook best.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 11 april 2021 15:49
Kinderen spiegelen zich natuurlijk ook aan andere kinderen en wat ze op tv zien of ze passen zich aan na de zoveelste subtiele of minder subtiele opmerking.
En dat begint al vanaf babyleeftijd dus dan denk je dat het hun eigen keus is als ze een kleuter zijn, maar er zijn al vele manipulaties aan vooraf gegaan.
En dat begint al vanaf babyleeftijd dus dan denk je dat het hun eigen keus is als ze een kleuter zijn, maar er zijn al vele manipulaties aan vooraf gegaan.
