Relaties
alle pijlers
alweer een topic over verliefdheid op een getrouwde man
zaterdag 9 november 2019 11:04
Hoi allen,
ik lees al even mee op viva maar heb nu een nieuw profiel gemaakt omdat ik me heel erg schaam voor wat ik nu ga zeggen:
Ik ben verliefd op een getrouwde man.
Even de situatie uitgelegd, ik ben single. Ik ben niet op zoek naar een relatie en geniet gewoon van de vrije tijd en de vrijheid.
Ik heb een sport die ik redelijk intensief beoefen. Door deze sport ben ik vorig jaar op een plaats terechtgekomen waar een goede trainer komt, daar kan hij meerdere mensen begeleiden die telkens een uur training krijgehn. De trainer komt van de andere kant van het land, maar 1x om de paar weken komt hij tot onze streken naar plaats X.
De allereerste keer dat ik op plaats X was, zag ik hem. Ik kende hem van vroeger als kind, toen ik 13 was, was hij mijn eerste crush. Ik was toen veel te timide om iets te zeggen of doen en hij wisselde snel van school waardoor ik hem dus niet meer zag.
Nu zag ik hem terug op plaats X, hij zegt onmiddellijk tegen me: heb ik niet bij jou in de klas gezeten? waarop een superleuk gesprek volgt. Ik leerde die dag ook direct zijn prachtige vrouw kennen en zijn mooie kindje.
Ik voelde direct dat ik van mijn sokken was geblazen, dat gebeurt me 1x om de 7 jaar. En nu jammergenoeg met hem. Na een paar keer komen trainen ben ik op plaats X gestopt omdat ik veel te veel uitkeek om hem te zien, teveel bezig was met mijn uiterlijk om toch maar zo leuk mogelijk te zijn, teveel bezig was met wat ik zou zeggen. Ergens denk ik dat ik toch wel een hoog "verliefde tiener" gehalte had.
Omdat hij getrouwd is en ik dat echt niet ok vind om daar tussen te komen ben ik gestopt op plaats X, ik weet dat tijd die gevoelens wel oplost. Zo gezegd zo gedaan. Ik begon hem langzaam te vergeten.
En sinds gisteren werkt hij op een terrein buiten net naast mijn werk, dat wil zeggen dat ik hem elke dag kan zien. Gisteren liep ik argeloos naar mijn auto toen ik plots mijn naam hoorde en hem zag zwaaien vanuit zijn tijdelijke werkplek. Ik zwaaide terug met waarschijnlijk een mega grijns op mijn gezicht.
Gisteren avond zat ik weer de hele avond aan hem te denken en dit moet echt stoppen maar ik heb geen controle over die gedachten en gevoelens.
Viva-people: zeg me wat een vreselijke bitch ik ben om die gevoelens te hebben en geef me tips hoe ik hem/dit zo snel mogelijk kan vergeten.
ps ik ben bijna 40, echt veel te volwassen om me zoals een tiener te gedragen. HELP
ik lees al even mee op viva maar heb nu een nieuw profiel gemaakt omdat ik me heel erg schaam voor wat ik nu ga zeggen:
Ik ben verliefd op een getrouwde man.
Even de situatie uitgelegd, ik ben single. Ik ben niet op zoek naar een relatie en geniet gewoon van de vrije tijd en de vrijheid.
Ik heb een sport die ik redelijk intensief beoefen. Door deze sport ben ik vorig jaar op een plaats terechtgekomen waar een goede trainer komt, daar kan hij meerdere mensen begeleiden die telkens een uur training krijgehn. De trainer komt van de andere kant van het land, maar 1x om de paar weken komt hij tot onze streken naar plaats X.
De allereerste keer dat ik op plaats X was, zag ik hem. Ik kende hem van vroeger als kind, toen ik 13 was, was hij mijn eerste crush. Ik was toen veel te timide om iets te zeggen of doen en hij wisselde snel van school waardoor ik hem dus niet meer zag.
Nu zag ik hem terug op plaats X, hij zegt onmiddellijk tegen me: heb ik niet bij jou in de klas gezeten? waarop een superleuk gesprek volgt. Ik leerde die dag ook direct zijn prachtige vrouw kennen en zijn mooie kindje.
Ik voelde direct dat ik van mijn sokken was geblazen, dat gebeurt me 1x om de 7 jaar. En nu jammergenoeg met hem. Na een paar keer komen trainen ben ik op plaats X gestopt omdat ik veel te veel uitkeek om hem te zien, teveel bezig was met mijn uiterlijk om toch maar zo leuk mogelijk te zijn, teveel bezig was met wat ik zou zeggen. Ergens denk ik dat ik toch wel een hoog "verliefde tiener" gehalte had.
Omdat hij getrouwd is en ik dat echt niet ok vind om daar tussen te komen ben ik gestopt op plaats X, ik weet dat tijd die gevoelens wel oplost. Zo gezegd zo gedaan. Ik begon hem langzaam te vergeten.
En sinds gisteren werkt hij op een terrein buiten net naast mijn werk, dat wil zeggen dat ik hem elke dag kan zien. Gisteren liep ik argeloos naar mijn auto toen ik plots mijn naam hoorde en hem zag zwaaien vanuit zijn tijdelijke werkplek. Ik zwaaide terug met waarschijnlijk een mega grijns op mijn gezicht.
Gisteren avond zat ik weer de hele avond aan hem te denken en dit moet echt stoppen maar ik heb geen controle over die gedachten en gevoelens.
Viva-people: zeg me wat een vreselijke bitch ik ben om die gevoelens te hebben en geef me tips hoe ik hem/dit zo snel mogelijk kan vergeten.
ps ik ben bijna 40, echt veel te volwassen om me zoals een tiener te gedragen. HELP
zaterdag 9 november 2019 13:49
zaterdag 9 november 2019 13:51
Vooral voor jou zelf lastig om die gevoelens te hebben want de kans dat hij hetzelfde voor jou voelt is natuurlijk uiterst klein. Dus het enige wat je kan doen is hem zoveel mogelijk uit de weg gaan en dan slijten die gevoelens vanzelf wel weer. Het beste zou sowieso zijn als je je kan focussen op een andere leuke man. Dus kijk om je heen en stel je open voor een leuke vrijgezel.
zaterdag 9 november 2019 13:59
Eens. Je mag best van je verliefdheid genieten, maar in dit geval kan je er helaas niets mee. Zoek afleiding in wat je altijd al graag deed en probeer zo min mogelijk contact met hem te hebben zodat die gevoelens kunnen uitdoven.
Antoine de Saint-Exupéry: "Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants (mais peu d'entre elles s'en souviennent)."
zaterdag 9 november 2019 14:58
Of hij is een klootzak.pamelacourson schreef: ↑09-11-2019 14:16Aan verliefd zijn kun je niets doen, maar doe er absoluut niets mee. Dan ben je uiteraard wél een vreselijke bitch.
zaterdag 9 november 2019 17:24
Herkenbaar tot op zekere hoogte. Het beste werkt om je ergens in te storten, keihard te gaan werken of tennissen oid ( met leuke ongetrouwde mannen ). Kortom een omgeving vinden voor een goede vervanger.
Voor mij heeft chocola eten werkelijk nog nooit ene moer geholpen en een avondje bioscoop ook niet.
Voor mij heeft chocola eten werkelijk nog nooit ene moer geholpen en een avondje bioscoop ook niet.
.
zondag 10 november 2019 12:05
Goede adviezen, maaarrrr veel heb ik al geprobeerd en helpt niet.
Die van die hormonen was wel goed, maar je kan je hersenen niet "tricken" door te denken dat het maar de chemie is van je bloed.
Over het wederzijds zijn heb ik geen idee en dat wil ik zo houden, stel dat ik zou weten dat hij mij ook leuk vind zo ik misschien meer lef krijgen, dus beter dat ik denk dat hij me gewoon wel een sportgenoot vind die ook erg veel van die sport houd.
Ik zat vroeger samen in de cafetaria met een paar sporters en de trainer en toen heb ik hem wel leren kennen, ik vind hem alleen maar leuker hoe beter ik hem ken.
Hij is altijd erg vriendelijk en open, maar ik haal er niet uit dat hij mij leuker vind dat een andere medesporter.
Ik heb wel hem eens een gesprek horen voeren over iemand anders die zijn vrouw bedroog en hij vond dat vreselijk, dus hij zal zeker zelf ook niet zoiets doet. Wat hem alleen maar nog meer fantastisch maakt. En dat is ook de reden dat ik zoveel wegblijf van hem.
Hij heeft me al spontaan een bericht gestuurd maar ons gesprek ging louter over de sport en zou zijn vrouw gerust mogen lezen.
Ik ben al 7 jaar single, al veel gedate maar nooit een man tegengekomen waar ik leuk met kan kletsen en me ook fysisch aangetrokken voel.
Meestal geef ik gewoon eerlijk toe na een paar dates dat de vonk er niet is.
Chocolade eten doe ik, guess what, helpt niet ...
Me intensief bezig houden met iets anders zoals mijn sport helpt ook niet aangezien ik dan weer kansen heb hem tegen te komen en dat de sport me dus nu aan hem doet denken.
Hoe lang hij nog gaat bezig zijn naast mijn werk weet ik niet, minimum maanden misschien zelfs een jaar. Maar hij is er niet elke dag dus hopelijk zie ik hem nu niet meer en kan mijn gevoel wegzakken.
Ik ga maar eens een spannend boek halen uit de bib, dan is zijn mijn gedachten toch al even bezig ...
Die van die hormonen was wel goed, maar je kan je hersenen niet "tricken" door te denken dat het maar de chemie is van je bloed.
Over het wederzijds zijn heb ik geen idee en dat wil ik zo houden, stel dat ik zou weten dat hij mij ook leuk vind zo ik misschien meer lef krijgen, dus beter dat ik denk dat hij me gewoon wel een sportgenoot vind die ook erg veel van die sport houd.
Ik zat vroeger samen in de cafetaria met een paar sporters en de trainer en toen heb ik hem wel leren kennen, ik vind hem alleen maar leuker hoe beter ik hem ken.
Hij is altijd erg vriendelijk en open, maar ik haal er niet uit dat hij mij leuker vind dat een andere medesporter.
Ik heb wel hem eens een gesprek horen voeren over iemand anders die zijn vrouw bedroog en hij vond dat vreselijk, dus hij zal zeker zelf ook niet zoiets doet. Wat hem alleen maar nog meer fantastisch maakt. En dat is ook de reden dat ik zoveel wegblijf van hem.
Hij heeft me al spontaan een bericht gestuurd maar ons gesprek ging louter over de sport en zou zijn vrouw gerust mogen lezen.
Ik ben al 7 jaar single, al veel gedate maar nooit een man tegengekomen waar ik leuk met kan kletsen en me ook fysisch aangetrokken voel.
Meestal geef ik gewoon eerlijk toe na een paar dates dat de vonk er niet is.
Chocolade eten doe ik, guess what, helpt niet ...
Me intensief bezig houden met iets anders zoals mijn sport helpt ook niet aangezien ik dan weer kansen heb hem tegen te komen en dat de sport me dus nu aan hem doet denken.
Hoe lang hij nog gaat bezig zijn naast mijn werk weet ik niet, minimum maanden misschien zelfs een jaar. Maar hij is er niet elke dag dus hopelijk zie ik hem nu niet meer en kan mijn gevoel wegzakken.
Ik ga maar eens een spannend boek halen uit de bib, dan is zijn mijn gedachten toch al even bezig ...
maandag 25 mei 2020 14:22
even een update.
In januari heb ik een leuke man leren kennen waar ik nu een relatie met heb, het gaat allemaal niet snel en we houden het casual maar het voelt wel fijn. Ik vind hem knap slim en leuk. Heel soms denk ik zelfs aan een toekomst met hem.
Omdat ik al sinds mijn "nieuw lief" weinig tot niet meer heb gedacht aan de getrouwde man dacht ik dat het wel ok was om opnieuw te gaan trainen op die plaats.
In eerste instantie was dat ook zo, ik kwam toe en hij was aan het trainen. Ik keek niet naar hem en had daar ook geen behoefte aan. Daarna kwam mijn training. Na de trainingen zat iedereen gezellig samen (op een afstandje van 1,5m) en hij kwam naast mij zitten. Het duurde niet lang of we waren in een superleuk gesprek waaruit blijkt dat we ongelofelijk veel gemeen hebben. Zelfde sport met tot in de details zelfde smaak voor een niche in onze sport, muzieksmaak (echt zot want ik heb een vreemde smaak, totaal niet modern), zelfde "verslavingen", het voelde zo goed en naturel aan. Ik ben dan snel naar huis gegaan en voel me opnieuw dik schuldig. Hij heeft nog steeds zijn leuke vrouw en ik mijn leuk nieuw lief.
En nu ... weer wegblijven? Iedereen was zo enthousiast dat ik terug was.
ps ik heb niet geflirt, hij ook niet, de gesprekken waren over neutrale onderwerpen maar er werd veel gelachen en het voelde zoooooo leuk en goed
In januari heb ik een leuke man leren kennen waar ik nu een relatie met heb, het gaat allemaal niet snel en we houden het casual maar het voelt wel fijn. Ik vind hem knap slim en leuk. Heel soms denk ik zelfs aan een toekomst met hem.
Omdat ik al sinds mijn "nieuw lief" weinig tot niet meer heb gedacht aan de getrouwde man dacht ik dat het wel ok was om opnieuw te gaan trainen op die plaats.
In eerste instantie was dat ook zo, ik kwam toe en hij was aan het trainen. Ik keek niet naar hem en had daar ook geen behoefte aan. Daarna kwam mijn training. Na de trainingen zat iedereen gezellig samen (op een afstandje van 1,5m) en hij kwam naast mij zitten. Het duurde niet lang of we waren in een superleuk gesprek waaruit blijkt dat we ongelofelijk veel gemeen hebben. Zelfde sport met tot in de details zelfde smaak voor een niche in onze sport, muzieksmaak (echt zot want ik heb een vreemde smaak, totaal niet modern), zelfde "verslavingen", het voelde zo goed en naturel aan. Ik ben dan snel naar huis gegaan en voel me opnieuw dik schuldig. Hij heeft nog steeds zijn leuke vrouw en ik mijn leuk nieuw lief.
En nu ... weer wegblijven? Iedereen was zo enthousiast dat ik terug was.
ps ik heb niet geflirt, hij ook niet, de gesprekken waren over neutrale onderwerpen maar er werd veel gelachen en het voelde zoooooo leuk en goed
maandag 25 mei 2020 17:32
hij heeft een vrouw. Back off!Vicky_B schreef: ↑25-05-2020 14:22even een update.
In januari heb ik een leuke man leren kennen waar ik nu een relatie met heb, het gaat allemaal niet snel en we houden het casual maar het voelt wel fijn. Ik vind hem knap slim en leuk. Heel soms denk ik zelfs aan een toekomst met hem.
Omdat ik al sinds mijn "nieuw lief" weinig tot niet meer heb gedacht aan de getrouwde man dacht ik dat het wel ok was om opnieuw te gaan trainen op die plaats.
In eerste instantie was dat ook zo, ik kwam toe en hij was aan het trainen. Ik keek niet naar hem en had daar ook geen behoefte aan. Daarna kwam mijn training. Na de trainingen zat iedereen gezellig samen (op een afstandje van 1,5m) en hij kwam naast mij zitten. Het duurde niet lang of we waren in een superleuk gesprek waaruit blijkt dat we ongelofelijk veel gemeen hebben. Zelfde sport met tot in de details zelfde smaak voor een niche in onze sport, muzieksmaak (echt zot want ik heb een vreemde smaak, totaal niet modern), zelfde "verslavingen", het voelde zo goed en naturel aan. Ik ben dan snel naar huis gegaan en voel me opnieuw dik schuldig. Hij heeft nog steeds zijn leuke vrouw en ik mijn leuk nieuw lief.
En nu ... weer wegblijven? Iedereen was zo enthousiast dat ik terug was.
ps ik heb niet geflirt, hij ook niet, de gesprekken waren over neutrale onderwerpen maar er werd veel gelachen en het voelde zoooooo leuk en goed
woensdag 27 mei 2020 11:16
Gisteren avond zat ik te denken aan een soort afscheid van hem te nemen, zijn naam op een papiertje te schrijven en het in brand te steken bij wijze van afsluiting. ik dacht eraan weer weg te blijven, niet meer naar de trainingen te komen en te focussen op de toekomst met mijn nieuwe vriend. Als er tijd en afstand genoeg tussen ons is denk ik niet meer aan hem.
Net op dat moment dat ik vrij intensief aan hem aan het denken was krijg ik een bericht van hem. Een foto met een nieuw leuk ding voor de trainingen. Neutraal dus. Ik heb gisteren avond lang getwijfeld of ik ging antwoorden en besloten om het toen niet te doen.
Vandaag met wat tijd tussen toch een bericht gestuurd om hem te feliciteren met het nieuwe ding. Ook neutraal dus, nu hopen dat hij me niet meer stuurt. Ik doe mijn best om niet aan hem te denken en ik ga wegblijven maar het is zoooo moeilijk om mijn gedachten op 1 lijn te krijgen en niet aan hem te denken of meer te denken van het neutrale bericht dat hij me stuurde.
ps, ik heb geen contact opgenomen, ik heb enkel neutraal geantwoord. Nu laat ik het erbij en blijf ik weer weg van de trainingen.
Net op dat moment dat ik vrij intensief aan hem aan het denken was krijg ik een bericht van hem. Een foto met een nieuw leuk ding voor de trainingen. Neutraal dus. Ik heb gisteren avond lang getwijfeld of ik ging antwoorden en besloten om het toen niet te doen.
Vandaag met wat tijd tussen toch een bericht gestuurd om hem te feliciteren met het nieuwe ding. Ook neutraal dus, nu hopen dat hij me niet meer stuurt. Ik doe mijn best om niet aan hem te denken en ik ga wegblijven maar het is zoooo moeilijk om mijn gedachten op 1 lijn te krijgen en niet aan hem te denken of meer te denken van het neutrale bericht dat hij me stuurde.
ps, ik heb geen contact opgenomen, ik heb enkel neutraal geantwoord. Nu laat ik het erbij en blijf ik weer weg van de trainingen.
