Relaties
alle pijlers
Ben ik terecht geïrriteerd/boos?
woensdag 27 januari 2021 18:49
Hallo allemaal,
Ik weet niet zo goed wat ik vinden moet, dus hier even mijn verhaal.
Als ik een gesprek heb met mijn vriend, raak ik vaak erg snel geïrriteerd, vaak om zijn mening, die hij vaak roept zonder echt te weten hoe de vork in de steel zit, en sommige dingen waar hij over klaagt, maar wel wat aan kan doen of zich overheen moet zetten. Hier een paar voorbeelden betreft vandaag:
Mijn vader heeft misschien longkanker, hij heeft hiervoor scans gehad en een bronchoscopie. De uitslag hiervan weten we pas binnen 3 week. (Nu nog 1-2 week) Gelijk vind hij hier iets van, dat het te lang duurt, je een nummertje bent, dat het belachelijk is. Wat ik mij heb laten vertellen is dat er meerdere artsen (ook vanuit andere ziekenhuizen) met elkaar moeten overleggen over de vervolgbehandeling en diagnose. Ik kan me eigenlijk best goed voorstellen dat het zo lang moet duren. Het is niet niks.
Ander voorbeeld betreft Corona. Hij is heel stellig dat hij de vaccinatie niet neemt als het verplicht word, want ‘hij laat zich niets verplichten’. Vraagt mij dan vervolgens wat ik er van vind,
Maar ik vind eigenlijk nog helemaal niks Ik weet niet wat het vaccin doet, dat weet niemand. En ik vind het wel heel ver gaan om nu al te roepen de vaccinatie niet te nemen en er ook maar al van alles van te moeten vinden.
Een pakketje van PostNL van Ali express staat al 2 dagen op de PostNL app als ‘word morgen bezorgt tussen 10-14’ ook hier vind hij van alles van, en ik heb zoiets van: waar maak je je in godsnaam toch druk over? (Dit gebeurt vaak)
Of de bezorgstatus van ali express zelf.
Hij bestelt er regelmatig, maar altijd is het dezelfde klaagzang over dat de bezorgstatus niet klopt, of dat het langer duurt dan er staat, hij ergert zich er kapot aan. Maar je zou toch onderhand wel moeten leren dat je nooit van die bezorgstatus op aan kunt?
Verder klaagt hij eigenlijk altijd over hetzelfde:
Er vergeet altijd wel iemand iets op zijn werk wat hem tijd kost (begrijpelijk, maar bijna elke dag zeurt hij hierover). Overigens werkte hij vandaag maar van 8-15 met zeker dik een uur pauze tussendoor, maar wel zeuren.
Of: hij is net thuis, realiseert zich dat hij sigaretten vergeten is te kopen, klaagt daar dan over. (Hij heeft een bezorgbaan, kan voor na en tijdens werk gewoon langs de pomp of winkel).
Ik kan hier zo slecht tegen. Ik reageer altijd hetzelfde, geïrriteerd, of ik ga er niet meer op in. Ik heb zelfs aangegeven dat ik hem erg negatief vind en ik het niet leuk vind om met hem te praten.
Is dit raar? Mist er iets aan mij dat ik hier niet mee kan omgaan?
Ik heb dit ook aan gegeven waar hem (voor mij) de schoen wringt.
Hij voelt zich erg aangevallen, op z’n teentjes getrapt, en denkt dat hij vanaf nu nooit meer iets mag zeggen.
Wat vinden jullie?
Ik weet niet zo goed wat ik vinden moet, dus hier even mijn verhaal.
Als ik een gesprek heb met mijn vriend, raak ik vaak erg snel geïrriteerd, vaak om zijn mening, die hij vaak roept zonder echt te weten hoe de vork in de steel zit, en sommige dingen waar hij over klaagt, maar wel wat aan kan doen of zich overheen moet zetten. Hier een paar voorbeelden betreft vandaag:
Mijn vader heeft misschien longkanker, hij heeft hiervoor scans gehad en een bronchoscopie. De uitslag hiervan weten we pas binnen 3 week. (Nu nog 1-2 week) Gelijk vind hij hier iets van, dat het te lang duurt, je een nummertje bent, dat het belachelijk is. Wat ik mij heb laten vertellen is dat er meerdere artsen (ook vanuit andere ziekenhuizen) met elkaar moeten overleggen over de vervolgbehandeling en diagnose. Ik kan me eigenlijk best goed voorstellen dat het zo lang moet duren. Het is niet niks.
Ander voorbeeld betreft Corona. Hij is heel stellig dat hij de vaccinatie niet neemt als het verplicht word, want ‘hij laat zich niets verplichten’. Vraagt mij dan vervolgens wat ik er van vind,
Maar ik vind eigenlijk nog helemaal niks Ik weet niet wat het vaccin doet, dat weet niemand. En ik vind het wel heel ver gaan om nu al te roepen de vaccinatie niet te nemen en er ook maar al van alles van te moeten vinden.
Een pakketje van PostNL van Ali express staat al 2 dagen op de PostNL app als ‘word morgen bezorgt tussen 10-14’ ook hier vind hij van alles van, en ik heb zoiets van: waar maak je je in godsnaam toch druk over? (Dit gebeurt vaak)
Of de bezorgstatus van ali express zelf.
Hij bestelt er regelmatig, maar altijd is het dezelfde klaagzang over dat de bezorgstatus niet klopt, of dat het langer duurt dan er staat, hij ergert zich er kapot aan. Maar je zou toch onderhand wel moeten leren dat je nooit van die bezorgstatus op aan kunt?
Verder klaagt hij eigenlijk altijd over hetzelfde:
Er vergeet altijd wel iemand iets op zijn werk wat hem tijd kost (begrijpelijk, maar bijna elke dag zeurt hij hierover). Overigens werkte hij vandaag maar van 8-15 met zeker dik een uur pauze tussendoor, maar wel zeuren.
Of: hij is net thuis, realiseert zich dat hij sigaretten vergeten is te kopen, klaagt daar dan over. (Hij heeft een bezorgbaan, kan voor na en tijdens werk gewoon langs de pomp of winkel).
Ik kan hier zo slecht tegen. Ik reageer altijd hetzelfde, geïrriteerd, of ik ga er niet meer op in. Ik heb zelfs aangegeven dat ik hem erg negatief vind en ik het niet leuk vind om met hem te praten.
Is dit raar? Mist er iets aan mij dat ik hier niet mee kan omgaan?
Ik heb dit ook aan gegeven waar hem (voor mij) de schoen wringt.
Hij voelt zich erg aangevallen, op z’n teentjes getrapt, en denkt dat hij vanaf nu nooit meer iets mag zeggen.
Wat vinden jullie?
kokosnootaap wijzigde dit bericht op 27-01-2021 18:50
Reden: Onduidelijkheden
Reden: Onduidelijkheden
1.15% gewijzigd
woensdag 27 januari 2021 19:31
Ik heb vorig jaar een vriendschap verbroken om deze negativiteit. Het zoog me helemaal leeg. Het laatste jaar zag ik zo op tegen onze bezoekjes.
Ik merk dat ik er in mee ben gegaan, onbewust. Nu het contact er niet meer is, voel ik me zoveel lichter en positiever.
Nooit meer! Ik wil positieve mensen in mijn leven.
Ik merk dat ik er in mee ben gegaan, onbewust. Nu het contact er niet meer is, voel ik me zoveel lichter en positiever.
Nooit meer! Ik wil positieve mensen in mijn leven.
woensdag 27 januari 2021 19:43
En lukt dat ook in Corona tijd die positieve mensen om je heen te houden?apestaartje30 schreef: ↑27-01-2021 19:31Ik heb vorig jaar een vriendschap verbroken om deze negativiteit. Het zoog me helemaal leeg. Het laatste jaar zag ik zo op tegen onze bezoekjes.
Ik merk dat ik er in mee ben gegaan, onbewust. Nu het contact er niet meer is, voel ik me zoveel lichter en positiever.
Nooit meer! Ik wil positieve mensen in mijn leven.
woensdag 27 januari 2021 19:44
Hier wel. Bij jou niet?Led-lampje schreef: ↑27-01-2021 19:43En lukt dat ook in Corona tijd die positieve mensen om je heen te houden?
woensdag 27 januari 2021 19:50
Led-lampje schreef: ↑27-01-2021 19:43En lukt dat ook in Corona tijd die positieve mensen om je heen te houden?
Juist in moeilijke tijden heb je iemand nodig die niet ook nog eens over elk onbelangrijk dingetje gaat zitten klagen. Dat is niet vol te houden. Een mens heeft ook af en toe wat optimisme nodig.
Of, als het echt niet lukt om iets positiefs te zeggen, hou dan je mond.
woensdag 27 januari 2021 19:53
Ik weet inderdaad hoe hij is. Boos of geïrriteerd worden heeft geen zin.
Het is denk ik ook meer dat er niet naar mij word geluisterd, hij niet naar zichzelf probeert te kijken, hij gewoon schijt heeft aan wat ik er van vind en hoe ik me hierbij voel. Dus enigszins wel bewust, lijkt mij.
woensdag 27 januari 2021 19:53
ik merk om me heen vooral een houding van:RikM schreef: ↑27-01-2021 19:50Juist in moeilijke tijden heb je iemand nodig die niet ook nog eens over elk onbelangrijk dingetje gaat zitten klagen. Dat is niet vol te houden. Een mens heeft ook af en toe wat optimisme nodig.
Of, als het echt niet lukt om iets positiefs te zeggen, hou dan je mond.
Het is saai, het duurt lang, maar hé! dat hebben we allemaal, dus iemand nog iets te lachen?
woensdag 27 januari 2021 19:55
Of je vraagt aan hem wat hij van je verwacht als hij zo moppert. Wil hij even zijn verhaal kwijt of wil hij dat je hem helpt? Hij gaat in de slachtofferrol zitten en jij gaat daar tegenin.
Je kunt hem helpen door hem vragen te stellen. Dus hij moppert over sigaretten vergeten. Jij zegt; o, vervelend. En nu? Leg steeds het 'probleem' met een vraag bij hem terug.
Bijv met je vader: Je kunt dan zeggen; ik vind het ook lastig dat we zo lang in onzekerheid zitten. Hoe lang had jij dan gedacht dat het zou duren? Zo moet hij serieus nadenken over het alternatief ipv dat hij de kans krijgt op alleen maar gal te spuwen.
Je kunt hem helpen door hem vragen te stellen. Dus hij moppert over sigaretten vergeten. Jij zegt; o, vervelend. En nu? Leg steeds het 'probleem' met een vraag bij hem terug.
Bijv met je vader: Je kunt dan zeggen; ik vind het ook lastig dat we zo lang in onzekerheid zitten. Hoe lang had jij dan gedacht dat het zou duren? Zo moet hij serieus nadenken over het alternatief ipv dat hij de kans krijgt op alleen maar gal te spuwen.
woensdag 27 januari 2021 19:56
Ik heb dat geprobeerd, maar ik kan dit geduld na een poos niet meer opbrengen. Hetzelfde gedrag blijft.Sportschoen schreef: ↑27-01-2021 19:46Vraag hem naar de leuke dingen. Waar heb je vandaag om kunnen lachen? Kwam je nog iets geks tegen onderweg?
Klop er effe wat lucht in en verbaas je alleen als hij weer terug in het negatieve gaat (huh, was dit leuk dan?) uiteraard met een knipoog
Hij verwacht vaak ook dat ik moet reageren op bijv sigaretten vergeten te kopen.
Ik zeg vaak hetzelfde, of niks.
Hij verwacht dan een nieuw of ander antwoord ofzo.
woensdag 27 januari 2021 19:57
zeg hij dat? of is dat een aanname van jou?Kokosnootaap schreef: ↑27-01-2021 19:56Ik heb dat geprobeerd, maar ik kan dit geduld na een poos niet meer opbrengen. Hetzelfde gedrag blijft.
Hij verwacht vaak ook dat ik moet reageren op bijv sigaretten vergeten te kopen.
Ik zeg vaak hetzelfde, of niks.
Hij verwacht dan een nieuw of ander antwoord ofzo.
Kan zijn, dat als jij niet antwoordt, hij denkt, dat je hem niet gehoord hebt?
woensdag 27 januari 2021 20:05
Wat is er leuk aan hem?Kokosnootaap schreef: ↑27-01-2021 19:56Ik heb dat geprobeerd, maar ik kan dit geduld na een poos niet meer opbrengen. Hetzelfde gedrag blijft.
Hij verwacht vaak ook dat ik moet reageren op bijv sigaretten vergeten te kopen.
Ik zeg vaak hetzelfde, of niks.
Hij verwacht dan een nieuw of ander antwoord ofzo.
woensdag 27 januari 2021 20:05
Een aanname van mij. Hij moet namelijk dan weer altijd tegen mij in gaan als ik zeg wat ik er van vind (ga dan voor, na, tijdens je werk naar de winkel voor sigaretten). Verwacht wel altijd een antwoord, maar ik verander niet van gedachten betreft dat.
Ik antwoord niet omdat ik hier al vaker wat over heb gezegd, er tegenin word gegaan. Altijd hetzelfde. Ik heb geen zin om hier elke keer hetzelfde over te moeten zeggen.
Niet over alles, maar ik word er wel moe van dus ik probeer het bijna niet meer.
Ook herhaal ik vaker dat hij niet zo snel conclusies of meningen moet vormen zonder ze eigenlijk te onderbouwen.
Ik probeer wat dit betreft vaak een spiegel voor te houden.
woensdag 27 januari 2021 20:05
Zoals jij hem beschrijft, komt hij op mij over als een soort primaat. Die iets NU wil en als dat niet gebeurd, gaat zuigen en mopperen (als een soort kleuter). Maar er zullen toch ook wel leuke kanten aan hem zijn? Focus jij zelf niet iets teveel op het negatieve momenteel?
Je vriend en jij kunnen samen gedachte oefeningen doen. Bij irritaties, 3 keer diep in- en uitademen. En noem iedere dag 3 dingen op waar je dankbaar of blij voor was. Het zal niet zo zuur zijn dat hij geen 3 dingen zou kunnen bedenken...
Je vriend en jij kunnen samen gedachte oefeningen doen. Bij irritaties, 3 keer diep in- en uitademen. En noem iedere dag 3 dingen op waar je dankbaar of blij voor was. Het zal niet zo zuur zijn dat hij geen 3 dingen zou kunnen bedenken...