Beste vriendin in goede tijden, maar in slechte....Wat nu?

01-08-2020 09:47 132 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve Viva dames,

Mijn beste vriendin en ik zijn al bevriend sinds de eerste klas van de middelbare school.
We waren altijd al hecht en praatten veel. Maar ik begin steeds teleurgestelder in haar te raken en vraag me af of ze me wel echt steunt.

Nu is het zo dat ik onlangs ben ontslagen vanwege Corona. Een enorme klap, ik had net promotie gemaakt, ik zou een vast contract krijgen, had het ontzettend naar mijn zin... Na mijn ontslag ben ik in een dip geraakt. Ik miste mijn werk ontzettend en in een klap stond mijn leven op z'n kop. Ik was altijd vrolijk, zelfverzekerd, sociaal. Maar de laatste tijd daalde mijn energie naar een dieptepunt, voelde ik me steeds verdrietig en had mijn eigenwaarde een duik gemaakt waar je u tegen zegt. Niks voor mij, maar de waarheid helaas....

Nu heb ik het idee dat ik niet bij mijn beste vriendin terecht kan, in tegendeel: door haar acties en (gebrek aan) woorden voel ik me nog onzekerder.
Toen ik net ontslagen was en mijn verdriet wilde delen, zei mijn vriendin dat ze het daar niet over wilde hebben in de groep en niet te lang een op een, het was namelijk niet "leuk" of "gezellig" en ze wilde het alleen hebben over dingen die haar energie gaven. We hebben daar enorm ruzie over gehad, ik was extreem teleurgesteld. Het voelde alsof ik een gebroken hart had, na al die teleurstelling kwam dit er ook nog bij.
Een paar dagen later belde ze me op dat ze zich enorm schuldig voelde en dat het haar onwijs speet, dit was natuurlijk een waardeloze actie van een beste vriendin. Ik was blij dat ze belde en we hebben het uitgepraat.

Maar nu merk ik weer gebrek aan steun. Ik zat altijd goed in mijn vel, was geen flirt maar wel altijd redelijk tevreden over mijn uiterlijk. Nu is dat ook compleet verdwenen, ik weet niet waarom maar ik denk door het dipje na mijn ontslag.

Ik voelde me laatst erg onzeker over mijn uiterlijk en over mannen. Ik zei dat tegen haar. Zulke dingen zeg ik nooit, maar ik had behoefte aan een peptalk, wat lieve woorden. Maar ze reageerde erg lauwtjes. Verder geen leuke woorden, niets. Toen ik aangaf dat ik eigenlijk alleen even een peptalk nodig had zei ze dat ze me niet anders behandelde dan eerst en dat ik in een dip zat. Dat ze me nooit veel complimentjes had gegeven.

Mijn vriendin is nooit erg complimenteus geweest, dat is waar, maar dat stoorde mij toen al. Er kon nooit een leuke opmerking vanaf, maar ze wilde graag zelf wel in het middelpunt staan (een dresscode geven en expres een andere kleur aandoen, dat soort dingen) Ik heb mezelf maar een keer eerder zo onzeker gevoeld. Al mijn vriendinnen reageerden lief en begripvol, maar mijn beste vriendin zei bits: 'je bent knap, oke'. Ze kreeg het bijna d'r strot niet uit en ze klonk nogal geïrriteerd. Ik schrok daar behoorlijk van. Dat is niet de reactie die je van een vriendin kan verwachten en mijn twijfels waren oprecht. Dan geef je iemand toch even een steuntje in de rug?

Maar: over zichzelf is mijn vriendin wel erg complimenteus. Ze zegt regelmatig dat ze er erg goed uitziet, dat 'iedereen' naar haar kijkt op straat, dat soort dingen. Ik vind dat juist leuk aan haar en geef haar graag complimenten, ik zie dan hoe ze opfleurt. Maar naar mij toe is ze behoorlijk terughoudend en droog. Toen ik haar dat aangaf in ons gesprek dat ik het juist leuk vind hoeveel girlpower ze naar zichzelf geeft en ik haar veel complimenteer maar teleurgesteld was dat ze het niet echt girlpower terug leek te geven, bleef het dus bij 'je hebt nu een dip, zo ben je niet en ik heb niks veranderd'. Ik snapte er niks van. Dus als iemand een extraatje nodig hebt weiger je iets liefs je strot uit te duwen?

Ik begin me steeds meer aan haar te ergeren en vraag me af wat haar probleem is. Toen we bijvoorbeeld samen uitgingen toen ze net single was (en ik ook) wilde ik dansen en lol hebben met mijn vriendin , maar ze werd werd enorm knorrig toen ik dat voorstelde, terwijl het een danskroeg was, alsof ze me probeerde tegen te houden. Toen ik matches had op een datingsapp zei ze dat ik niet 'iedereen moest aanklikken he' terwijl ik juist enorm kieskeurig ben. Ik ben haar gedrag helemaal zat. Ik heb het al met haar besproken allemaal, maar er lijkt geen schot in te zitten.

Wat is nou het probleem? En wat kan ik nou het beste doen?
daantje234 wijzigde dit bericht op 01-08-2020 10:16
6.40% gewijzigd
Vriendschappen veranderen, vriend(inn)en groeien soms gewoon uit elkaar. Dit was een prima vriendschap op de middelbare school, maar nu hebben jullie verschillende behoeften en past het niet meer. Dat is verder niet erg, zo gaat het gewoon met sommige vriendschappen.
Je kunt nu hartstikke negatief over haar blijven doen, maar daar gaat je dip niet van over. Zoek andere contacten die beter matchen bij wat jij nu nodig hebt, daar heb je meer aan.
Murrmurr schreef:
01-08-2020 12:02
Dan zal ze verder niet veel vrienden hebben want ze zet haar neer als een asociale, egocentrische, zeer ijdele meid die de hele tijd wil praten over hoe geweldig ze is.
De kans dat je als volwassene hetzelfde in het leven staat als 13-jarige is vrij klein. Veel van dat soort vriendschappen is gebaseerd op nostalgie en gewoonte.

Ik heb nog veel vriendschappen van de middelbare school, maar er zijn ook ontzettend veel mensen afgevallen. Die blijken dan als volwassene toch een andere kijk op zaken te hebben dan ik. Je weet van jezelf als kind ook nog niet wat je als volwassene belangrijk vindt.
Ik hecht trouwens ook aan mooi-weer-vriendschappen. Je hebt ook mensen nodig met wie je gewoon leuke dingen kunt doen, als je beste vriendin niet van festivals of het strand houdt en jij wil dat wel graag bijvoorbeeld. Ik ben voor kansen spreiden in mijn vriendschappen. Je kunt nooit alle aspecten in één vriendschap vinden. Ik let er ook op dat ik niet steeds bij dezelfde met dezelfde problemen aan kom zetten.

Misschien ben ik te berekenend, maar ik ben single en dan moet je echt oppassen met die dingen, omdat je anders al snel de neiging hebt dingen die anderen met een partner bespreken allemaal bij een vriendin neer te leggen.
Alle reacties Link kopieren
Wat het probleem van jouw vriendin is weet niemand. Jij hebt andere verwachtingen van vriendschappen en van haar. Deze wil en/of kan zij jou niet geven.

Ik denk dat jij jezelf moet afvragen of jij nog tijd en energie in deze vriendschap wil steken omdat je keer op keer teleurgesteld wordt.

Misschien wordt het tijd om oude vriendschappen los te laten en nieuwe vriendschappen aan te gaan.

En ik zou eens nadenken over professionele hulp. Want dit gaat volgens mij niet alleen over je ontslag en je vriendin.
Het lijkt nou niet bepaald of het ooit een leuke vriendschap is geweest, maar TO blijft het vriendschap noemen en verlangen dat haar vriendin zichzelf vormt naar de wensen van TO omdat ze 'vriendinnen' zijn. Maar de vraag is misschien wat er de laatste tijd veranderd is, TO of haar vriendin.

TO zit in een dip en overziet niet wat ze doet of TO zit te wachten op een vriendin die er nooit geweest is. Als het tweede niet aan de orde is zou ik toch eens even wat professionele hulp zoeken en ondertussen jezelf niet isoleren door deze verantwoording bij je omgeving neer te leggen.
MarindaH schreef:
01-08-2020 10:31
Vreemde reacties staan hiertussen...

Ik denk dat je vriendin niet het beste met je voorheeft. Ze vindt zichzelf belangrijker. Dit is altijd zo geweest, maar waarschijnlijk viel het minder op toen jij je top voelde. Nu je haar op een andere manier nodig hebt, blijkt ze dit niet te kunnen.

Dus doe wat zij ook doet: ga met mensen om van wie je energie krijgt en die je goed laten voelen over jezelf. Dat zijn vrienden.
Helemaal eens met dit.

Bij uitzonderlijke fases in je leven mag je echt wel extra steun verwachten, zeker als je dat zo uitgesproken hebt aangegeven.
Alle reacties Link kopieren
Luci_Morgenster schreef:
01-08-2020 11:48
Alsof jij niet onwijs voorspelbaar reageert in elk topic.

Wat zit jij toch op me te hakken steeds de laatste tijd. Vind je dat gewoon lekker of heb ik je iets misdaan?
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
diyer schreef:
01-08-2020 12:03
Idd typisch Viva en kan wat mij betreft bij de grote stapel zuur wijvenvenijn.
Als ik een vriendin heb die niet lekker in haar vel zit geef ik haar met alle plezier van de wereld complimenten. Welgemeend overigens. Het kan op een moment van dip in je leven écht fijn zijn om even van een lief ander te horen dat je echt nog steeds leuk en lief bent en er prima uitziet. Daar heb je imo vriendinnen voor. Dus negeer de onvolwassen reacties die zich dat niet kunnen inbeelden. Dan weet je meteen dat je ook met een grote boog om hen heen kunt lopen 😉

Verder vind ik het vervelend voor je to. Maar het is helaas niet anders dat je wellicht je beeld van deze vriendin moet bijstellen. Soms kom je daar idd pas achter als je zelf in een mindere periode zit. Veel mensen weten wel hoe ze het leven kunnen vieren. Maar op het moment dat daar een kink inkomt, zijn ze hopeloos onhandig en egoïstisch.
Die kan dan ook mee op de stapel zuur wijvenvenijn.

OT:
Eens met de mensen die schrijven dat met name jeugdvriendschappen nogal veranderen. Je weet nu dat jij niet uit die vriendschap haalt wat je er van had verwacht. Dan is het gewoon oké om die relatie te herzien en te investeren in andere contacten.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Als dit je beste vriendin is, hoe beroerd zijn de rest van je vriend(inn)en dan wel niet?
"een dresscode aangeven en expres een andere kleur aandoen, dat soort dingen"

Jullie zijn volwassen vrouwen??
Alle reacties Link kopieren
hannaa46 schreef:
01-08-2020 14:09
"een dresscode aangeven en expres een andere kleur aandoen, dat soort dingen"

Jullie zijn volwassen vrouwen??
TO kent vriendin sinds de brugklas, en zag een keer eerder '10 jaar' staan. Dus ik denk dat ze 22 zijn.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
01-08-2020 10:20
Zij is wie ze altijd was, jij lijkt te zijn veranderd.
Jij geeft haar wat jij zelf wil hebben en dat past ook bij je, maar zij is nooit zo geweest.
Mijn lieve vriendin zat tig jaar geleden ook klem. Ik ben niet vriendinnerig, we waren altijd met 3 bevriend en de andere 2 waren altijd samen en bleven bij elkaar logeren, en ik kwam erbij en ging weer.
Ineens was dit anders, vriendin 2 viel uit.
en moest er bij mij gelogeerd worden, werd het allemaal fysieker en elke dag bellen en ingewikkeld gedoe.
Mijn opluchting was echt enorm toen ze andere vriendinnen kreeg net wie er veel geknuffeld kon worden en die elke dag wilden bellen.
We zijn nu nog vriendinnen omdat we respect hebben voor elkaar en wie we zijn. Ik vind het heel begrijpelijk dat zij veel zoekt bij vriendinnen, zij vind het fijn dat ik stabiel ben maar wel veel ruimte nodig heb.
Jij klinkt zelf niet als een leuke vriendin to. Complimenten geef je omdat je iets leuk vindt, niet omdat je ook iets terug wil.
Ik vind wel dat je een punt hebt over hoe ze reageerde op het verlies van je baan maar het gedoe over uiterlijk enzo, ik denk dat het duidelijk is dat zij hier niet zo van is.
Dank je wel voor je reactie! Ik moet wel iets ophelderen, mijn complimenten zijn namelijk altijd oprecht niet omdat ik iets 'terug wil'.
Dat zou wel wat zijn....
Daantje234 schreef:
01-08-2020 14:44
Dank je wel voor je reactie! Ik moet wel iets ophelderen, mijn complimenten zijn namelijk altijd oprecht niet omdat ik iets 'terug wil'.
Dat zou wel wat zijn....

Goed van je. Dan ligt dus duidelijk alles aan je 'vriendin'. En dan zijn we daar dus wel uit. En nu?
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties.

Ik moet het allemaal even op een rijtje zetten voor mezelf.
Ik heb dit nog nooit eerder gehad en zal zelf moeten uitzoeken hoe ik dat ga oplossen.

Zoals ik al eerder zei vis ik nooit om complimenten en ben ik juist altijd terughoudend hierin en blij met mezelf. Het punt was dat de 2x in mijn leven dat ik dit heb gedaan (1x 10 jaar terug en 1x nu) ik dus een vervelend gevoel er aan overhoud als ik dit met mijn vriendin bespreek. Dat betekent dus niet dat ik dit constant doe, integendeel, haha.

Ik vind het zelf ook niet leuk en ben in de war. Waarom reageer ik nu zo? En waarom maakt het me nu ineens wel uit? (Uiterlijk etc).
Maar ik vind het wel belangrijk om te noemen dat onzekerheid van alle tijden is en niet alleen af te schrijven aan 'puberaliteit'. Als puber was ik 99 procent van de tijd super zeker van mezelf. Dit is voor het eerst in mijn leven dat ik twijfel. Dat maakt je niet ineens minder 'vrouw', ik ken genoeg dames die er last van hebben en dat is ook geen ramp. Iedereen kan dit overkomen.

Maar dat was niet helemaal de intentie van mijn tekst. De kern is dat ik me rot voel en dat ik daar nu aan 2 kanten tegenaan loop.

Allereerst bij mezelf, omdat ik nu ook wel merk dat ik anders reageer. Ik probeer houvast te zoeken bij anderen nu en dat is wel iets waar ik aan wil werken. Ik merk dat ik ineens onzeker ben over alles, zelfs de dingen die er eerst niet toe deden voor mij. Het is alsof mijn hele basis wankel is geworden.

Maar daarnaast loop ik ook tegen de reacties van mijn vriendin aan. Ik weet dat ik zelf niet perfect ben op dit moment, maar ik vind haar reactie nog steeds teleurstellend. Ze hoeft me niet te overladen met geforceerde complimenten, dat is niet mijn punt, het gaat erom dat ze weinig empathie toont, zelfs als ik dit aangeef nodig te hebben, al helemaal omdat ik dit vrijwel nooit doe. Veel van mijn andere vriendinnen zitten toch anders in elkaar en zouden dat niet doen, bij wie ik me wel kwetsbaar kan opstellen zonder negativiteit, dus misschien moet ik inderdaad mijn 'relatiestatus' (haha) met haar overwegen. Hoe diepgaand het nou echt is en niet meer een "idee" van elkaar waar we beiden niet aan kunnen voldoen. Of ze niet meer 'een vriendin' is in plaats van een 'beste vriendin', daardoor maak ik met misschien wel veel belangrijker dan het is :)
daantje234 wijzigde dit bericht op 01-08-2020 15:14
Reden: typfoutje
0.34% gewijzigd
Je weet niets leuks over je beste vriendin te vertellen.
Zelfs voor een vriendinnenstatus (dus zonder "beste") komt dit niet eens in de buurt.
Volgens mij concludeer je dat je zelf niet goed in je vel zit, dat je niet goed overziet waar dit in zit, wat er speelt en hoe je hiermee om moet gaan.

Theoretisch kan je gelijk hebben dat je vriendin hier ook niet goed mee om gaat, maar in elk geval ligt daar de oplossing van je probleem niet. Jij zit zelf niet goed in je vel.

Dit topic gaat wat jou betreft over je vriendin, maar wat mij betreft over jou. Hoe jouw vriendin hier in staat is bijzaak. En het is ook zeker niet onwaarschijnlijk dat jouw beeld over je vriendin vertekend is, juist omdat je niet lekker in je vel zit.
Ik krijg niet de indruk dat jouw vriendin erg veel om je geeft.
Geeft niet hoor, want volgens mij is dat bij vrouwen onderling best vaak het geval.
Maar ik zou niet meer in haar investeren als ik jou was.
Zelf appte ik laatst een vriendin die ik al een paar maanden niet gezien had, of ze tijd had voor een drankje. Kreeg ik terug: te druk met werk en zo.

Doeiiii dan, graag of niet hoor. :bye:
Alle reacties Link kopieren
Daantje234 schreef:
01-08-2020 15:09
Bedankt voor jullie reacties.

Ik moet het allemaal even op een rijtje zetten voor mezelf.
Ik heb dit nog nooit eerder gehad en zal zelf moeten uitzoeken hoe ik dat ga oplossen.

Zoals ik al eerder zei vis ik nooit om complimenten en ben ik juist altijd terughoudend hierin en blij met mezelf. Het punt was dat de 2x in mijn leven dat ik dit heb gedaan (1x 10 jaar terug en 1x nu) ik dus een vervelend gevoel er aan overhoud als ik dit met mijn vriendin bespreek. Dat betekent dus niet dat ik dit constant doe, integendeel, haha.

Ik vind het zelf ook niet leuk en ben in de war. Waarom reageer ik nu zo? En waarom maakt het me nu ineens wel uit? (Uiterlijk etc).
Maar ik vind het wel belangrijk om te noemen dat onzekerheid van alle tijden is en niet alleen af te schrijven aan 'puberaliteit'. Als puber was ik 99 procent van de tijd super zeker van mezelf. Dit is voor het eerst in mijn leven dat ik twijfel. Dat maakt je niet ineens minder 'vrouw', ik ken genoeg dames die er last van hebben en dat is ook geen ramp. Iedereen kan dit overkomen.

Maar dat was niet helemaal de intentie van mijn tekst. De kern is dat ik me rot voel en dat ik daar nu aan 2 kanten tegenaan loop.

Allereerst bij mezelf, omdat ik nu ook wel merk dat ik anders reageer. Ik probeer houvast te zoeken bij anderen nu en dat is wel iets waar ik aan wil werken. Ik merk dat ik ineens onzeker ben over alles, zelfs de dingen die er eerst niet toe deden voor mij. Het is alsof mijn hele basis wankel is geworden.

Maar daarnaast loop ik ook tegen de reacties van mijn vriendin aan. Ik weet dat ik zelf niet perfect ben op dit moment, maar ik vind haar reactie nog steeds teleurstellend. Ze hoeft me niet te overladen met geforceerde complimenten, dat is niet mijn punt, het gaat erom dat ze weinig empathie toont, zelfs als ik dit aangeef nodig te hebben, al helemaal omdat ik dit vrijwel nooit doe. Veel van mijn andere vriendinnen zitten toch anders in elkaar en zouden dat niet doen, bij wie ik me wel kwetsbaar kan opstellen zonder negativiteit, dus misschien moet ik inderdaad mijn 'relatiestatus' (haha) met haar overwegen. Hoe diepgaand het nou echt is en niet meer een "idee" van elkaar waar we beiden niet aan kunnen voldoen. Of ze niet meer 'een vriendin' is in plaats van een 'beste vriendin', daardoor maak ik met misschien wel veel belangrijker dan het is :)

Het is ook een klap, om ineens je werk kwijt te zijn. Dat doet wat me je, dat is niet gek. Dat je daar onzeker van wordt ook niet. Heel logisch zelfs! Bij mijn beste vriendin weet ik dat ik met alles terechtkan. Fijne berichten en doffe ellende. We steunen elkaar, waar we kunnen. In mijn ogen is het dus niet gek om dat te verwachten van een vriend/vriendin. Niet vanwege de verwachting, maar gewoon omdat je zo in het leven staat! En het daar ook om draait, er voor elkaar zijn.

Deze vriendschap kan misschien beter even op een laag pitje. Misschien komt het terug, misschien niet. De tijd zal het leren. Maqr weet in ieder geval dat jij niet gek bent :hug:
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
MarindaH schreef:
01-08-2020 15:33
Het is ook een klap, om ineens je werk kwijt te zijn. Dat doet wat me je, dat is niet gek. Dat je daar onzeker van wordt ook niet. Heel logisch zelfs! Bij mijn beste vriendin weet ik dat ik met alles terechtkan. Fijne berichten en doffe ellende. We steunen elkaar, waar we kunnen. In mijn ogen is het dus niet gek om dat te verwachten van een vriend/vriendin. Niet vanwege de verwachting, maar gewoon omdat je zo in het leven staat! En het daar ook om draait, er voor elkaar zijn.

Deze vriendschap kan misschien beter even op een laag pitje. Misschien komt het terug, misschien niet. De tijd zal het leren. Maqr weet in ieder geval dat jij niet gek bent :hug:
Dank je wel voor je lieve reacties (had de ander ook al gelezen, hihi). <3
Reflectie wordt ook schromelijk overschat als iemand niet wil spiegelen natuurlijk hihi <3
Alle reacties Link kopieren
-Shifty- schreef:
01-08-2020 16:58
Reflectie wordt ook schromelijk overschat als iemand niet wil spiegelen natuurlijk hihi <3
Ik snap niet zo goed wat je hiermee bedoelt?
Daantje234 schreef:
01-08-2020 15:09
Bedankt voor jullie reacties.

Zoals ik al eerder zei vis ik nooit om complimenten en ben ik juist altijd terughoudend hierin en blij met mezelf. Het punt was dat de 2x in mijn leven dat ik dit heb gedaan (1x 10 jaar terug en 1x nu) ik dus een vervelend gevoel er aan overhoud als ik dit met mijn vriendin bespreek. Dat betekent dus niet dat ik dit constant doe, integendeel, haha.

Ze hoeft me niet te overladen met geforceerde complimenten, dat is niet mijn punt, het gaat erom dat ze weinig empathie toont, zelfs als ik dit aangeef nodig te hebben, al helemaal omdat ik dit vrijwel nooit doe.
Voor mij was je verhaal helder hoor. Ik weet niet waarom anderen er zo'n negatieve draai aangaven alsof je altijd maar zit te vissen om complimenten en bevestiging. Zo kwam het bij mij nooit over.
Ik denk dat je conclusie idd moet zijn dat deze vriendin iig niet de vriendin is naar wie je moet kijken als je wat steun kunt gebruiken. Ze wil duidelijk de leuke dingen van de relatie en niet de minder leuke. Aan jou of je daar genoegen mee kunt nemen of dat je het los laat.
Daantje234 schreef:
01-08-2020 09:56
Dank je wel voor je reactie ^^ Dat doe ik eigenlijk nooit. maar als ik het dan eens vraag (dit is dus 2x gebeurd in 10 jaar) dan krijg ik zo een reactie... Ik vind het moeilijk om nu nog steunend te blijven en lief naar haar toe.
Je klinkt anders wel erg afhankelijk en "needy" Jouw dip zuigt misschien te veel energie. Altijd maar moeten bevestigen is enorm zuigerig.
Alle reacties Link kopieren
Niq schreef:
01-08-2020 09:53
Misschien vraag je teveel bevestiging?
Laat dat misschien maar weg..wat gezuig.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
strings-attached schreef:
01-08-2020 17:31
Je klinkt anders wel erg afhankelijk en "needy" Jouw dip zuigt misschien te veel energie. Altijd maar moeten bevestigen is enorm zuigerig.
Hoi! Volgens mij heb je het niet helemaal goed gelezen. Ik vraag dit namelijk nooit...behalve deze ene keer en 10 (!!) jaar geleden dus "altijd maar moeten bevestigen" klopt totaal niet. Zou wel fijn zijn als je mijn woorden niet verdraait :)
daantje234 wijzigde dit bericht op 01-08-2020 18:02
5.06% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven