Relaties
alle pijlers
Cultuurbotsingen ouders en vriendin
vrijdag 7 december 2018 00:23
Hallo lieve mensen,
Ik heet Simon en ben een jongen van 24 jaar en ik heb een probleempje ofja een issue waar ik inmiddels al een half jaar mee rondloop. Ik heb een superleuke Nederlandse vriendin. Ik ben zo dol op haar en smoorverliefd en zij ook op mij zoals ze dat aangeeft. We hebben een geweldige relatie en al onze kennissen in Amsterdam geven aan dat ze ons een heel leuk stel vinden, alleen speelt er iets wat ik al verwachtte. Ik kom uit een Syrisch gezin waarbij mijn ouders een Nederlandse meid niet echt goedkeuren/accepteren voor mij... ze willen per se dat ik een Syrische meid als vriendin neem omdat het 'makkelijker' en beter is.... vooroordelen tot de max en eigenlijk glasheldere discriminatie maar goed.... ik heb haar ouders ontmoet en ze zijn simpelweg dol op mij, maar zij heeft mijn ouders nog niet ontmoet omdat mijn ouders dit niet willen... ook samen slapen of samen weekenden weg is not done in de Syrische cultuur waarbij men nog niet getrouwd is, ook dit aspect begint te botsen in onze relatie... ik wil ook niet telkens moeten liegen als ik bij mn vriendin wil slapen, dan moet ik weer zeggen dat ik bij een vriend ben ofzo... ik woon helaas nog thuis en denk er al langer over om uit huis te gaan, ik kan niet eens koken of voor mezelf zorgen als 24 jarige, omdat mijn ouders simpelweg alles voor me deden en ik als koning behandeld ben... ik heb een parttime baan en zit in de laatste jaar van de Master op de VU.... als ik zeg van ik ben ongelukkig ik ga et huis uit krijg ik teksten als: is dit jouw bedankje voor alles wat wij 24 jaar voor je gedaan hebben? Ik ben simpelweg bang om uit de comfort zone te stappen en mn familie kwijt te raken maar aan de andere kant, mn vriendin is zo geweldig dat ik haar niet kwijt wil. Los van me vriendin zullen ze dit altijd bij elke meid doen waar ik een relatie mee krijg...
Als ik bij mn vriendin ben ben ik gespannen, want mn vader kan elk moment een appje sturen, als mn vader een appje stuurt stijgt spontaan mijn hartslag en word ik nerveus..
Ik denk dat het leven te kort is om op deze manier te blijven leven. Ik weet het even niet meer en ik denk ik vraag advies aan jullie... super bedankt voor jullie antwoorden!
Ik heet Simon en ben een jongen van 24 jaar en ik heb een probleempje ofja een issue waar ik inmiddels al een half jaar mee rondloop. Ik heb een superleuke Nederlandse vriendin. Ik ben zo dol op haar en smoorverliefd en zij ook op mij zoals ze dat aangeeft. We hebben een geweldige relatie en al onze kennissen in Amsterdam geven aan dat ze ons een heel leuk stel vinden, alleen speelt er iets wat ik al verwachtte. Ik kom uit een Syrisch gezin waarbij mijn ouders een Nederlandse meid niet echt goedkeuren/accepteren voor mij... ze willen per se dat ik een Syrische meid als vriendin neem omdat het 'makkelijker' en beter is.... vooroordelen tot de max en eigenlijk glasheldere discriminatie maar goed.... ik heb haar ouders ontmoet en ze zijn simpelweg dol op mij, maar zij heeft mijn ouders nog niet ontmoet omdat mijn ouders dit niet willen... ook samen slapen of samen weekenden weg is not done in de Syrische cultuur waarbij men nog niet getrouwd is, ook dit aspect begint te botsen in onze relatie... ik wil ook niet telkens moeten liegen als ik bij mn vriendin wil slapen, dan moet ik weer zeggen dat ik bij een vriend ben ofzo... ik woon helaas nog thuis en denk er al langer over om uit huis te gaan, ik kan niet eens koken of voor mezelf zorgen als 24 jarige, omdat mijn ouders simpelweg alles voor me deden en ik als koning behandeld ben... ik heb een parttime baan en zit in de laatste jaar van de Master op de VU.... als ik zeg van ik ben ongelukkig ik ga et huis uit krijg ik teksten als: is dit jouw bedankje voor alles wat wij 24 jaar voor je gedaan hebben? Ik ben simpelweg bang om uit de comfort zone te stappen en mn familie kwijt te raken maar aan de andere kant, mn vriendin is zo geweldig dat ik haar niet kwijt wil. Los van me vriendin zullen ze dit altijd bij elke meid doen waar ik een relatie mee krijg...
Als ik bij mn vriendin ben ben ik gespannen, want mn vader kan elk moment een appje sturen, als mn vader een appje stuurt stijgt spontaan mijn hartslag en word ik nerveus..
Ik denk dat het leven te kort is om op deze manier te blijven leven. Ik weet het even niet meer en ik denk ik vraag advies aan jullie... super bedankt voor jullie antwoorden!
zondag 9 december 2018 17:06
Niks extreems aan. Ik zou mijn dochter ook bij een Syriër weghouden. Wat is daar mis mee? Kun je best een goede vent zijn, maar toch zou ik het niet goedkeuren. Doen jouw ouder immers ook niet voor een HollandseSimonmir schreef: ↑08-12-2018 14:03Wow! Jij bent wel heel extreem ofniet? Ten eerste heb ik aangegeven dat ik heel erg verliefd op mn vriendim ben en dat ik haar helemaal geweldig vind en dat ik alles doe om deze situatie te redden en dat ik tussen 2 fronten zit. Nu kom jij met een domme opmerking dat je er alles aan zou doen om haar weg te krijgen bij mij. Ik zit hier nota bene te vragen aan jullie om advies hoe ik deze situatie zo goed mogelijk kan oplossen. Zou ik dat doen als ik zo een slechte vent was? Heb jij mijn stuk wel gelezen voor je begon met typen?
zondag 9 december 2018 17:50
Stampertje12 schreef: ↑09-12-2018 14:42Je slaat de spijker op zijn kop met die middelste zin. Jij ziet dit als een feit, ik zie dat als een feit. En zo zien ouders van TO het ook als een feit.
Ik zeg nergens dat dit zo zou moeten zijn en dat dit goed is, dus die dubbele moraal waar je het over hebt slaat als een tang op een varken. Ik probeer duidelijk te maken hoe moeilijk discussies in zo'n situatie kunnen zijn omdat beide partijen een andere 'waarheid' zien. Je kunt in zo'n geval heel moeilijk met harde argumenten aankomen.
Net zoals je met iemand die zwaar christelijk is niet kunt gaan betogen dat zijn of haar god niet bestaat en dat dit inmiddels wel behoorlijk feitelijk te onderbouwen is. Dat werkt niet omdat iemand dat zo als waarheid ziet dat die ieder argument waar je mee aankomt op een andere manier uitlegt om maar de eigen waarheid in tact te houden.
Hou maar op met rechtpraten.
Dit gaat helemaal niet over TO’s ouders, dit gaat over TO zelf die zegt verliefd te zijn maar ondertussen zijn discriminerende ouders goed praat.
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
zondag 9 december 2018 18:16
Gelukkig ben je enigszins tot inkeer gekomen. Je hebt je post aangepast maar eerder wenste je nog geen woorden vuil te maken aan mijn reactie en bedankte je een forummer die zei dat ik er helemaal niks van snapte.
En hoe ingewikkeld het ook allemaal is, ik hoop dat je voor de liefde kiest en je ouders gaan zich er vanzelf wel bij neerleggen. Hun principes gaan toch niet tussen hen en hun zoon staan, hoop ik.
Ik wens je veel geluk en wijsheid!
zondag 9 december 2018 19:29
Tsja, als je geen goede argumenten hebt, laat dan zo'n regel met "hou maar op met rechtpraten" gewoon weg...
Ik heb twee pogingen gedaan om het aan je uit te leggen, maar blijkbaar kun je niet inzien dat er verschillende inzichten bestaan in deze wereld waarvan er een aantal niet overeen komen met die van jou.
zondag 9 december 2018 23:42
Wordt wel degelijk gebruikt als parameter. Kun je onzin vinden, maar toch is het zo. Niet intergreren betekent in je eigen culturele bubbel blijven, dus ook niet huwen met andere mensen van andere afkomst.Ksenija schreef: ↑09-12-2018 17:04Het is wel realistisch. Er zijn Syrische vrouwen te vinden, hoor.
En integratie heeft geen reet met gemengde huwelijken te maken. Wat een onzin! Zou wat zijn, zeg. Dat dit de parameter is voor of je geïntegreerd bent of niet. De keuze van een levenspartner is nog altijd niet aan de staat.
maandag 10 december 2018 00:06
maandag 10 december 2018 00:07
Ik praat helemaal niets goed. Ik zeg toch dat dit fout is maar dat ik er wel op een goeie manier probeer om te gaan aangezien het wel mijn ouders zijn... als ik ze goed praat wat doe ik dan op dit forum?
maandag 10 december 2018 00:07
Het enige wat ik mij afvraag als ik jouw tekst lees is, hoe kan het dat je in je laatste jaar van je master zit. Maar goed, sorry daarvoor.
Ik heb enige ervaring met cultuurverschillen in een relatie en wat ik in jouw situatie zou doen is zelf stilstaan bij wat jou gelukkig kan maken. Aan de ene kant jouw ouders die iets van jou verwachten en die je misschien niet teleur wil stellen, omdat familie en vooral je ouders waarschijnlijk belangrijk voor je zijn. En aan de andere kant je eigen geluk en keuzes die je maakt, waarvan je nu nog niet kan voorspellen of het een keus is die 'het waard is om je ouders pijn in het hart voor te bezorgen'. Ik ben persoonlijk van mening, met alle genoemde belemmeringen in acht genomen, dat je beter kunt kiezen waar je zelf gelukkig van wordt (ook al is dat maar voor dat moment), ipv maar blijven doen wat je ouders verwachten. Je leeft maar een keer, it better be good. Je hoeft ze niet meteen een hartstilstand te bezorgen, maar kan ook beginnen met uit huis gaan en zelfstandig worden. Ten eerste hebben ze wat minder zicht op wat je doet, maar het siert je denk ik ook dat je voor jezelf kan zorgen. Dan zie je de rest dan wel weer. En verder veel praten met je vriendin over hoe het zit?
Ik heb enige ervaring met cultuurverschillen in een relatie en wat ik in jouw situatie zou doen is zelf stilstaan bij wat jou gelukkig kan maken. Aan de ene kant jouw ouders die iets van jou verwachten en die je misschien niet teleur wil stellen, omdat familie en vooral je ouders waarschijnlijk belangrijk voor je zijn. En aan de andere kant je eigen geluk en keuzes die je maakt, waarvan je nu nog niet kan voorspellen of het een keus is die 'het waard is om je ouders pijn in het hart voor te bezorgen'. Ik ben persoonlijk van mening, met alle genoemde belemmeringen in acht genomen, dat je beter kunt kiezen waar je zelf gelukkig van wordt (ook al is dat maar voor dat moment), ipv maar blijven doen wat je ouders verwachten. Je leeft maar een keer, it better be good. Je hoeft ze niet meteen een hartstilstand te bezorgen, maar kan ook beginnen met uit huis gaan en zelfstandig worden. Ten eerste hebben ze wat minder zicht op wat je doet, maar het siert je denk ik ook dat je voor jezelf kan zorgen. Dan zie je de rest dan wel weer. En verder veel praten met je vriendin over hoe het zit?
anoniem_338613 wijzigde dit bericht op 10-12-2018 00:27
0.61% gewijzigd
maandag 10 december 2018 00:10
Ik had je post nog eens goed gelezen en zag dat jij inderdaad gelijk had, jouw argumenten waren sterker dan de mijne dus geef je gelijk bij deze ! Thanks voor je reactieZhy schreef: ↑09-12-2018 18:16Gelukkig ben je enigszins tot inkeer gekomen. Je hebt je post aangepast maar eerder wenste je nog geen woorden vuil te maken aan mijn reactie en bedankte je een forummer die zei dat ik er helemaal niks van snapte.
En hoe ingewikkeld het ook allemaal is, ik hoop dat je voor de liefde kiest en je ouders gaan zich er vanzelf wel bij neerleggen. Hun principes gaan toch niet tussen hen en hun zoon staan, hoop ik.
Ik wens je veel geluk en wijsheid!
maandag 10 december 2018 00:12
maandag 10 december 2018 00:12
Thanks voor je reactie al weet ik niet of die eerste zin nou een sneer of een compliment in mijn richting isBebis schreef: ↑10-12-2018 00:07Het enige wat ik mij afvraag als ik jouw tekst lees is, hoe kan het dat je in je laatste jaar van je master zit. Maar goed, sorry daarvoor.
Ik heb enige ervaring met cultuurverschillen in een relatie en wat ik in jouw situatie zou doen is zelf stilstaan bij wat jou gelukkig kan maken. Aan de ene kant jouw ouders die iets van jou verwachten en die je misschien niet teleur wil stellen, omdat familie en vooral je ouders belangrijk voor je zijn. En aan de andere kant je eigen geluk en keuzes die je maakt, waarvan je nu nog niet kan voorspellen of het een keus is die 'het waard is om je ouders pijn in het hart voor te bezorgen'. Ik ben persoonlijk van mening, met alle genoemde belemmeringen in acht genomen, dat je beter kunt kiezen waar je zelf gelukkig van wordt (ook al is dat maar voor dat moment), ipv maar blijven doen wat je ouders verwachten. Je leeft maar een keer, it better be good. Je hoeft ze niet meteen een hartstilstand te bezorgen, maar kan ook beginnen met uit huis gaan en zelfstandig worden. Ten eerste hebben ze wat minder zicht op wat je doet, maar het siert je denk ik ook dat je voor jezelf kan zorgen. Dan zie je de rest dan wel weer. En verder veel praten met je vriendin over hoe het zit?
maandag 10 december 2018 00:14
Dat is inderdaad waar maar goed tijd om degene te zijn die ertegen opstaat I guess xdBebis schreef: ↑10-12-2018 00:12Het is inderdaad eigenlijk vette discriminatie, maar ik ken zo veel mensen uit verschillende culturen die liever met hun eigen 'ras' gaan of dit voor hun kinderen wensen. Zo ook Nederlanders. Ik denk dat het met onwetendheid te maken heeft maar vaak ook religie of culturele regels.
maandag 10 december 2018 00:21
Maak kennis met het fenomeen wij-cultuur vs ik-cultuur. Hello to a world of different people. De wereld bestaat uit meer dan alleen Nederland. Hoef je niet mee eens te zijn.
Ziek dat er culturen bestaan waar je zo gemanipuleerd wordt door je ouders/familie. Bah. Dat zijn ouders teleurgesteld raken is hun probleem. Daar heeft TO niks mee te maken. Het gaat niet om een strafbaar feit dat hij pleegt ofzo. Brr.
maandag 10 december 2018 01:21
Ik heb wat reacties gelezen. De adviezen om familie te verlaten...
Zo simpel is het niet. Jullie stellen niet voor hoe sommige culturen de andere afkeren. Neerkijken is het niet, gewone afkeer, dat kan ook perfect tussen Ierse katholieken en protestanten of tussen voormalige Joegoslaviërs.
Mijn ouders wilden ook ideaal een landgenote voor mij, iemand met 'gezamenlijke culturele codes'. Nu woon ik in het Westen, het gaat al goed als het een vrouw zou zijn. Maar toen ik jong was en een Tataarse vriendin had, was ik gewaarschuwd: "Dat is jouw keuze, maar de culturele verschillen zijn niet te negeren".
Simon, jij zal sowieso een lang gesprek met jouw ouders hebben. Misschien meermaals. Als het serieus is, zullen zij dat op termijn aanvaarden, jij bent niet de eerste en zeker niet de laatste in zo'n situatie. En voor een Syrisch meisje met een Nederlandse vriend zou het nog lastiger zijn.
Zo simpel is het niet. Jullie stellen niet voor hoe sommige culturen de andere afkeren. Neerkijken is het niet, gewone afkeer, dat kan ook perfect tussen Ierse katholieken en protestanten of tussen voormalige Joegoslaviërs.
Mijn ouders wilden ook ideaal een landgenote voor mij, iemand met 'gezamenlijke culturele codes'. Nu woon ik in het Westen, het gaat al goed als het een vrouw zou zijn. Maar toen ik jong was en een Tataarse vriendin had, was ik gewaarschuwd: "Dat is jouw keuze, maar de culturele verschillen zijn niet te negeren".
Simon, jij zal sowieso een lang gesprek met jouw ouders hebben. Misschien meermaals. Als het serieus is, zullen zij dat op termijn aanvaarden, jij bent niet de eerste en zeker niet de laatste in zo'n situatie. En voor een Syrisch meisje met een Nederlandse vriend zou het nog lastiger zijn.
maandag 10 december 2018 07:57
Het kromme vind ik wel dat mensen met andere afkomst -als het zo uitkomt- zichzelf een Nederlander noemen en het stom vinden dat er altijd naar hun afkomst wordt gevraagd, ze zich gediscrimineerd voelen want ze zijn toch ook gewoon een Nederlander etc. Maar anderzijds vinden ze zichzelf blijkbaar helemaal niet Nederlands als het erop aankomt te trouwen want dat moet gewoon met iemand van de eigen groep. En maken ze dus ook het onderscheid in afkomst. Toch dubbel.
maandag 10 december 2018 07:58
Uh nee ik zou mijn kind helemaal niet weghouden bij een Syriër. Mijn kind mag ten eerste zelf kiezen, en ten tweede zou ik die Syriër gewoon willen leren kennen. Hangt van de persoon af, als ie mijn kind maar goed behandeld.
maandag 10 december 2018 08:02
Daarom botst het ook gewoon, zoveel culturen in 1 land. De onderlinge samenhang verdwijnt als er geen gedeelde achtergrond is, geen gedeelte geschiedenis, geen gezamelijke normen en waarden. Daarom ben ik ook tegen bijv islamitische basisscholen of ander religieus onderwijs, waarbij men in zijn eigen bubbel blijft.Bebis schreef: ↑10-12-2018 00:12Het is inderdaad eigenlijk vette discriminatie, maar ik ken zo veel mensen uit verschillende culturen die liever met hun eigen 'ras' gaan of dit voor hun kinderen wensen. Zo ook Nederlanders. Ik denk dat het met onwetendheid te maken heeft maar vaak ook religie of culturele regels.
maandag 10 december 2018 19:41
Afkeer is nog erger dan minachten. Niks gewoons aan wat mij betreft.Texx82 schreef: ↑10-12-2018 01:21Ik heb wat reacties gelezen. De adviezen om familie te verlaten...
Zo simpel is het niet. Jullie stellen niet voor hoe sommige culturen de andere afkeren. Neerkijken is het niet, gewone afkeer, dat kan ook perfect tussen Ierse katholieken en protestanten of tussen voormalige Joegoslaviërs.
Mijn ouders wilden ook ideaal een landgenote voor mij, iemand met 'gezamenlijke culturele codes'. Nu woon ik in het Westen, het gaat al goed als het een vrouw zou zijn. Maar toen ik jong was en een Tataarse vriendin had, was ik gewaarschuwd: "Dat is jouw keuze, maar de culturele verschillen zijn niet te negeren".
Simon, jij zal sowieso een lang gesprek met jouw ouders hebben. Misschien meermaals. Als het serieus is, zullen zij dat op termijn aanvaarden, jij bent niet de eerste en zeker niet de laatste in zo'n situatie. En voor een Syrisch meisje met een Nederlandse vriend zou het nog lastiger zijn.
Het kan toch niet zo zijn dat men zoveel afkeer voelt tegen de bevolking van het land waar je opgevangen bent toen je moest vluchten voor de oorlog?
Verdraagzaamheid is waar het aan ontbreekt tegenwoordig.
dinsdag 11 december 2018 09:03
Heel bijzonder inderdaad.Zhy schreef: ↑10-12-2018 19:41Afkeer is nog erger dan minachten. Niks gewoons aan wat mij betreft.
Het kan toch niet zo zijn dat men zoveel afkeer voelt tegen de bevolking van het land waar je opgevangen bent toen je moest vluchten voor de oorlog?
Verdraagzaamheid is waar het aan ontbreekt tegenwoordig.
dinsdag 11 december 2018 09:40
Ja, en jouw Nederlanders in het buitenland nemen een naam van die land aan.appelientjex schreef: ↑10-12-2018 21:49Chinezen nemen allemaal een tweede, westerse naam wanneer zij emigreren of in het buitenland gaan wonen/werken.
dinsdag 11 december 2018 18:37
“Mijn” Nederlanders? Ben jij zelfs soms geen Nederlander? En voor mijn part neemt een Nederlander een Chinese naam als ie in China gaat wonen. Snap niet wat dat met afkomst verloochenen te maken heeft.
