Dagje Maastricht verpest

Ik heb hier meerdere topics geopend over dezelfde man. Ik hoop op een onpartijdige reactie. Dus niet eerst mijn berichtgeschiedenis lezen en dan reageren, maar eerst reageren aub.

Ik was met mijn (ex) vriend laatst naar Maastricht geweest. Eerst wat achtergrondinfo: we doen/deden heel veel samen. Intimiteit was beetje op achtergrond geraakt (het was alleen handwerk). Dit komt omdat ik denk dat hij me nooit echt vertrouwt, onbewust zet ik me dan af. Als je me niet vertrouwt, wil ik dat niet meer met je doen. Op voorwaarde dat je me wel met respect behandelt. Dit was voor hem nog meer reden om te geloven dat ik dan met iemand ander seks heb. Maar gekke is dat hij op momenten dan wel weer zegt dat ik aseksueel ben. Dus dan niet uitgaat van ontrouw.

Ik moet zeggen dat ik door zijn gedrag seks associeer met iets lelijks. Ik voel me ontbetrouwbaar, slecht etc. Hij is de enige in mijn leven met wie ik seks heb gehad trouwens. Dit heeft hij nooit geloofd.

Even terug naar maastricht. Ik was echt in een hele goede bui, hij was al meer kribbig. En zei in de auto al, en we gaan rond 2 of 3 uur weer terug? Ik dacht dat hij een grapje maakte. Als je 2,5 uur rijdt naar maastricht en er om 12 u bent, ga je niet om 3 uur weer weg.

Hij merkte daar nog op dat ik echt naar mijn zin had en dat hij het leuk vond om te zien.

Rond 3 uur zochten we een wc en ik keek om me heen.
Opeens maakte hij weer die opmerking, waarvan hij weet dat ik er een gruwelijke hekel aan heb. Al 6 jaar lang. Hij zei op een irritant toontje... owww had je een momentje met hem, je was aan het flirten! En eerlijk waar, ik zag die gast niet eens. Ik keek langs winkels om te zien waar we naar wc mochten. Dus ik ontkende en hij zei dat hij weet wat hij zag, hij bleef gek genoeg hierop inhaken het komende uur. Tijdens het eten van een wafel kwam hij er weer op terug. Dat hij nu weet wat mijn type is etc, tattoo etc. Terwijl ik altijd zeg dat ik tattoos heel lelijk vind. Dus ik weer ontkennen. Op een gegeven moment stak ik mijn arm in zijn arm en hij zei heel dramatisch ga weg en ik zag een monumentje in de stad en wilde lezen wat er op stond en hij zei weer. Zullen we terug naar die man?? Misschien kunnen we hem.vinden. Nou toen werd ik echt gek. Ik zei dat hij had beloofd niet meer zo te doen!!! Hij zei dat ik loog en dat ik.moest erkennen dat ik die man knap vond.

Ik begon te mokken, ik had het helemaal gehad en dan blijf ik stil, in gedachten verzonken en boos. Toen probeerde hij het soort van goed te maken, maar ik was helemaal uit mijn doen.

Op een gegeven moment dacht ik bij mezelf. Zoekt hij nou ruzie? Wil hij weg? Het was tenslotte al 3 uur. Ik werd paranoide. Hij weigerde sorry te zeggen. Haalde oude koeien uit de sloot en dat ik kon oprotten omdat ik zo lang boos bleef om zoiets.

Op een gegeven moment zei hij wat maakt het uit wat jij doet. We hebben toch geen relatie.
Ik begon te analyseren, waarom zei hij eerder op de dag of ik een scharrel had?

Hij pakte de autosleutels. In de 2,5 uur durende rit zeiden we niks tegen elkaar. Toen hij me afzette, vroeg hij poeslief of ik de kleerhangers in zn auto nog wilde hebben. Ik zei nee en daarna had ik hem overal geblokkeerd. Ik.kon het niet meer. Na 6 naar lang denk ik nu. Wtf? Ik ben op, ben ik gebruikt? Heb ik iets ergs gedaan tegen hem? Weer een dag verpest. Ik weet het niet meer. Houdt hij zo erg van me dat hij zo jaloers is? Bang om me kwijt te raken? Zijn broer gaat scheiden van zijn vrouw en komt in de woonplaats wonen waar hij woont. Ik merk dat hij me nu minder nodig heeft, omdat hij nu meer contact met zijn familie heeft
Dat vind ik ook zo lullig. Dus je deed al die jaren al die activiteiten met mij en nu kan ik wegwezen? Hij doet ook altijd zijn broer na. Dus nu zijn broer single is en kan hij het ook zijn. Nu zegt hij geen sorry, hij heeft me nu ook gelaten. Voel me gewoon in de war. Dom, weet niet wat goed en fout is nu. Sorry voor.mn lelijke getyp, heb geen energie om het goed te typen.