Relaties
alle pijlers
Daten van mannen 30-40, om moedeloos van te worden
maandag 13 juli 2020 21:08
Dag dames,
Kort geleden is een relatie die eigenlijk (dacht ik) heel goed liep, vrij plots en lullig verbroken door mijn ex omdat ik tijdens een meningsverchil behoorlijk voor mezelf opkwam ( mijn mening gegeven, maar niet gescholden of hem beledigd) en hij verder het gevoel had dat ik ‘teveel mijn eigen koers vaarde’ in onze relatie. Na afloop kreeg ik nog een hele app vol zaken die hij niet leuk vond, waaronder commentaar op hoe ik mijn werk uitvoer, de vriendschappen die ik heb etc. Nadien ben ik geblokkeerd en heb ik niks meer gehoord.
De zoveelste teleurstelling sinds ik, na de breuk van een lange liefde, weer ben gaan daten. Tot op heden heb ik gewoon geen succes in de liefde. Ik dacht met deze man het getroffen te hebben maar voel me nu als vuilnis aan de kant gezet. Hiervoor heb ik wel wat gedate en een korte relatie gehad met iemand die enorme bindingsangst had, me ontzettend claimde en heel labiel bleek te zijn. Daarvoor wel iets gedronken en soms gescharreld met mannen, maar wat mij opviel was dat ze geen van allen echt hun leven op orde hadden of ‘volwassen ‘ waren. Sommigen woonden nog bij hun ouders, anderen waren na 12 jaar studie nog niet afgestudeerd. Een andere had wederom bindingsangst en een ander gediagnosticeerd narcisme. Let wel, de meeste mannen leerde ik kennen via Tinder of een datingsite.
Nu ik weer vrijgezel ben heb ik echt een afkeer van het daten gekregen merk ik.. Ik heb er zo’n hard hoofd in dat ik ooit weer iemand ga treffen die bij me past en met wie ik een leuke, fijne en stabiele relatie op kan bouwen. Ik word er bijna moedeloos van. Het lijkt wel of alle leuke, ‘normale’ mannen in mijn leeftijdscategorie allemaal al een relatie hebben en ik alleen de mannen tegenkom waar dus iets ‘mee is’. Is dit herkenbaar, of doe ik iets waardoor ik deze types aantrek? Ik moet wel zeggen dat ik niet heel makkelijk ben, en ook best kritisch. Ligt het daar aan?
Of is het tegenwoordig erg lastig om iemand te vinden waar het langdurig mee lukt? Ik wil en durf bijna niet meer nieuwe mannen te leren kennen en krijg een enorme knoop in mijn maag als ik er aan denk. De tranen kunnen me soms ook in de ogen springen als ik er aan denk.
Kort geleden is een relatie die eigenlijk (dacht ik) heel goed liep, vrij plots en lullig verbroken door mijn ex omdat ik tijdens een meningsverchil behoorlijk voor mezelf opkwam ( mijn mening gegeven, maar niet gescholden of hem beledigd) en hij verder het gevoel had dat ik ‘teveel mijn eigen koers vaarde’ in onze relatie. Na afloop kreeg ik nog een hele app vol zaken die hij niet leuk vond, waaronder commentaar op hoe ik mijn werk uitvoer, de vriendschappen die ik heb etc. Nadien ben ik geblokkeerd en heb ik niks meer gehoord.
De zoveelste teleurstelling sinds ik, na de breuk van een lange liefde, weer ben gaan daten. Tot op heden heb ik gewoon geen succes in de liefde. Ik dacht met deze man het getroffen te hebben maar voel me nu als vuilnis aan de kant gezet. Hiervoor heb ik wel wat gedate en een korte relatie gehad met iemand die enorme bindingsangst had, me ontzettend claimde en heel labiel bleek te zijn. Daarvoor wel iets gedronken en soms gescharreld met mannen, maar wat mij opviel was dat ze geen van allen echt hun leven op orde hadden of ‘volwassen ‘ waren. Sommigen woonden nog bij hun ouders, anderen waren na 12 jaar studie nog niet afgestudeerd. Een andere had wederom bindingsangst en een ander gediagnosticeerd narcisme. Let wel, de meeste mannen leerde ik kennen via Tinder of een datingsite.
Nu ik weer vrijgezel ben heb ik echt een afkeer van het daten gekregen merk ik.. Ik heb er zo’n hard hoofd in dat ik ooit weer iemand ga treffen die bij me past en met wie ik een leuke, fijne en stabiele relatie op kan bouwen. Ik word er bijna moedeloos van. Het lijkt wel of alle leuke, ‘normale’ mannen in mijn leeftijdscategorie allemaal al een relatie hebben en ik alleen de mannen tegenkom waar dus iets ‘mee is’. Is dit herkenbaar, of doe ik iets waardoor ik deze types aantrek? Ik moet wel zeggen dat ik niet heel makkelijk ben, en ook best kritisch. Ligt het daar aan?
Of is het tegenwoordig erg lastig om iemand te vinden waar het langdurig mee lukt? Ik wil en durf bijna niet meer nieuwe mannen te leren kennen en krijg een enorme knoop in mijn maag als ik er aan denk. De tranen kunnen me soms ook in de ogen springen als ik er aan denk.
dinsdag 14 juli 2020 14:48
Waar zijn toch al die vrouwen met F.Nightingale-syndroom gebleven? Nog niet zo heel lang geleden kon je gewoon een botte hork zijn waarna ze zwijmelend naar je blanke pit gingen graven. En vervolgens kwamen ze hier koppig mijn slechte gewoontes verdraaien naar goeie bedoelingen (ik maar denken dat ik gewoon mijn bek aan het houden was, bleek ik goed te kunnen luisteren).
Wanneer is dat veranderd en waarom heeft niemand mij iets verteld?
dinsdag 14 juli 2020 15:12
OP: ik ben eind twintig gescheiden, en heb toen een paar jaar gedate in deze leeftijdscategorie. Ik heb een andere ervaring, maar zoals wel blijkt uit de vorige post waarschijnlijk ook andere verwachtingen. Van mij hoefde iemands leven niet op de rails (instagram-waardig) te zijn. Dat was het mijne ook niet, en nu nog steeds speel ik soms 's avonds urenlang Fortnite terwijl mijn dreumes met resten paprika chips in zijn haar het huiswerk van mijn leerlingen aan de kat voert. Slechte dates of nare verrassingen heb ik nooit gehad. Wel liefjes in de bijstand, of met een verleden in de seks-industrie, of met een baan aan de Zuidas (ha), en wat waren ze allemaal leuk, boeiend en lief - gewoon niet de juiste op het juiste moment.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het aan jou ligt. Ik heb meerdere vriendinnen die echt heel moeizaam aan de man / vrouw gekomen zijn, zelfs een paar die nog steeds ongewild single zijn, terwijl ze ontzettend tof, zelfstandig, intelligent en knap zijn. In vergelijking met hen ben ik vooral makkelijk, of misschien wel gemakzuchtig. Ik zocht mensen uit met wie ik fijn kon praten, lachen en vrijen, en de rest geloofde ik wel. Wat niet betekent dat ik niet getrouwd ben met de leukste vrouw van de wereld, maar dat is pure mazzel.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het aan jou ligt. Ik heb meerdere vriendinnen die echt heel moeizaam aan de man / vrouw gekomen zijn, zelfs een paar die nog steeds ongewild single zijn, terwijl ze ontzettend tof, zelfstandig, intelligent en knap zijn. In vergelijking met hen ben ik vooral makkelijk, of misschien wel gemakzuchtig. Ik zocht mensen uit met wie ik fijn kon praten, lachen en vrijen, en de rest geloofde ik wel. Wat niet betekent dat ik niet getrouwd ben met de leukste vrouw van de wereld, maar dat is pure mazzel.
dinsdag 14 juli 2020 19:11
Shit, TS heeft gelijk. Het ziet ernaar uit dat mijn ideale vrouw al van de markt af is.
dinsdag 14 juli 2020 19:24
-Shifty- schreef: ↑14-07-2020 14:48Waar zijn toch al die vrouwen met F.Nightingale-syndroom gebleven? Nog niet zo heel lang geleden kon je gewoon een botte hork zijn waarna ze zwijmelend naar je blanke pit gingen graven. En vervolgens kwamen ze hier koppig mijn slechte gewoontes verdraaien naar goeie bedoelingen (ik maar denken dat ik gewoon mijn bek aan het houden was, bleek ik goed te kunnen luisteren).
Wanneer is dat veranderd en waarom heeft niemand mij iets verteld?
dinsdag 14 juli 2020 19:29
Het is een complot van de vrouwtjes tegen jou en 5G natuurlijk.-Shifty- schreef: ↑14-07-2020 14:48Waar zijn toch al die vrouwen met F.Nightingale-syndroom gebleven? Nog niet zo heel lang geleden kon je gewoon een botte hork zijn waarna ze zwijmelend naar je blanke pit gingen graven. En vervolgens kwamen ze hier koppig mijn slechte gewoontes verdraaien naar goeie bedoelingen (ik maar denken dat ik gewoon mijn bek aan het houden was, bleek ik goed te kunnen luisteren).
Wanneer is dat veranderd en waarom heeft niemand mij iets verteld?
Ik had jou op negeer maar door de quotes las ik het. Op aktueel ben jij simpelweg een full blown racist. Doe niet alsof wij hier gek zijn.
dinsdag 14 juli 2020 23:23
Isabella98765 schreef: ↑14-07-2020 13:29Ik zit zelf in de leeftijdscategorie 45 - 55 jaar. Als ik in gedachten twintig stelletjes (m/v) af ga die ik redelijk goed ken qua karakter, moet ik eerlijk toegeven dat er daar meer leuke, aantrekkelijke, zelfstandige,, stabiele, lieve vrouwen tussen zitten dan mannen. Op de een of andere manier lijkt het dus inderdaad of er minder leuke, aantrekkelijke, zelfstandige, stabiele, lieve mannen rondlopen op deze aarde dan vrouwen.... Daarnaast is zeker mijn ervaring dat je de mannen die wel relatiemateriaal zijn eerder buiten Amsterdam, dan in Amsterdam tegen komt. Verklaren kan ik dat niet, maar het is wel mijn ervaring. Misschien omdat een stad als Amsterdam ook mannen aan trekt die lekker losjes willen leven. En als ze een vaste relatie hebben kopen ze een huis buiten de stad met hun partner. Ik denk dat je de meeste kans op de datingmarkt maakt bij mannen die uit een stabiele relatie komen, en weer 'fris' de markt zijn.. Wel nadat ze al even een jaartje hebben kunnen fladderen.
Amsterdam (met echt een overschot aan leuke vrouwen) is volgens mij hopeloos om een leuke man aan de haak te slaan. Alleen maar zelfingenomen lapzwansen.
dinsdag 14 juli 2020 23:36
Ik heb een dergelijk bericht gepost enkele jaren geleden. Ik was ook heel bang. Maar toch gebeurde het, best wel onverwachts. Zowel de situatie als de man. Wie weet kom jij ook nog iemand tegen. Actief (online) daten zou ik trouwens ook niet meer doen, zou mijn relatie op de klippen lopen..
woensdag 15 juli 2020 00:28
woensdag 15 juli 2020 00:35
woensdag 15 juli 2020 00:45
Meeste mannen interesseer dat een stuk minder dan de meeste vrouwen. Adelaide hierboven legt het goed uit. Petje af trouwens dat je in je eentje twee kinderen groot brengt.
woensdag 15 juli 2020 00:48
woensdag 15 juli 2020 00:48
VesperLynd schreef: ↑14-07-2020 10:26terwijl vrijgezelle mannen (een deel) het huis laten verslonzen,
Je bent vrijgezel en getrouwd?
Gelukkig ben ik al getrouwd.
woensdag 15 juli 2020 00:59
Ptss, hier ook. Kinderen kan ik niet baren. Paniekaanvallen, soms slechte periodes. Toch viel die ene voor mij. Een psycholoog zelfs. Ik dacht ook nooit dat het wat zou worden. Ik snap wel dat je eerst wat dingen op orde wil hebben, maar vergis je niet. Je bent altijd een vangst voor iemand. Jij verdiend net zo goed liefde hoor.
woensdag 15 juli 2020 04:58
Ik ben 4,5 jaar single na een lange relatie. Ben al eind 30. Het is heel herkenbaar wat je zegt. Ik begeef me niet op datingsapps of datingsites. Volgens mij is dat een en al ellende. Alleen mannen die zich terugtrekken of wat mankeren. Ik date eigenlijk helemaal niet. Even ook geen behoefte aan. Natuurlijk wil je niet je hele leven lang single blíjven. Maar op een stuk door te daten met flierefluiters of weggooiers is juist tijdverspilling. Idd gewoon verwachtingen hebben en zien waar het schip strandt.
woensdag 15 juli 2020 06:28
Hij bedoelt dat hij al die “onaantrekkelijke” vrijgezelle mannen dingen als getrouwde man ook doet.
En dus geen relatiemateriaal is, maar gelukkig hoeft dat ook niet meer.
woensdag 15 juli 2020 06:36
Toen ik eind 30 was werd ik ineens weer vrijgezel. Voor het eerst sinds mijn 20ste.
Was best een schok. Ineens ontmoette niemand elkaar meer gewoon in de kroeg, zoals het hoort.
Nadat ik even de tijd had genomen om bij te komen, kwam ik toch ook op een punt dat ik weer om me heen begon te kijken. Dus ik op een datingsite ingeschreven, wat een armoe. Ik woon ook nog eens in een kleine plaats in the middle of nowhere (buitenland) dus het schoot echt niet op.
Uiteindelijk heb ik me ontmoedigd eens aangemeld bij zo'n hele foute sex-dating site, omdat ik dacht: "Nou, als er dan niets te daten valt, valt er misschien wel wat te neuken".
Deze site was internationaal, en al vrij snel raakte ik daar in gesprek met een vent die 3000 km verderop woonde, en helemaal niet zo'n fout type was als ik daar had verwacht.
Het is nu 8 jaar later, en we wonen alweer ruim 6 jaar samen.
Ik ga hier echt niet zitten beweren dat jullie allemaal eens moeten gaan zoeken op de meest foute site die je vinden kunt, maar ik zeg wel dat je toch vaak iemand tegenkomt waar je hem niet verwacht, en als je besluit te stoppen met daten wil dat zeker niet betekenen dat je dus ook nooit meer iemand tegenkomt.
Succes, ik heb een aantal vriendinnen die ook wat af tinderen, en ofschoon ik geniet van de verhalen zie ik wel dat het niet meevalt.
Was best een schok. Ineens ontmoette niemand elkaar meer gewoon in de kroeg, zoals het hoort.
Nadat ik even de tijd had genomen om bij te komen, kwam ik toch ook op een punt dat ik weer om me heen begon te kijken. Dus ik op een datingsite ingeschreven, wat een armoe. Ik woon ook nog eens in een kleine plaats in the middle of nowhere (buitenland) dus het schoot echt niet op.
Uiteindelijk heb ik me ontmoedigd eens aangemeld bij zo'n hele foute sex-dating site, omdat ik dacht: "Nou, als er dan niets te daten valt, valt er misschien wel wat te neuken".
Deze site was internationaal, en al vrij snel raakte ik daar in gesprek met een vent die 3000 km verderop woonde, en helemaal niet zo'n fout type was als ik daar had verwacht.
Het is nu 8 jaar later, en we wonen alweer ruim 6 jaar samen.
Ik ga hier echt niet zitten beweren dat jullie allemaal eens moeten gaan zoeken op de meest foute site die je vinden kunt, maar ik zeg wel dat je toch vaak iemand tegenkomt waar je hem niet verwacht, en als je besluit te stoppen met daten wil dat zeker niet betekenen dat je dus ook nooit meer iemand tegenkomt.
Succes, ik heb een aantal vriendinnen die ook wat af tinderen, en ofschoon ik geniet van de verhalen zie ik wel dat het niet meevalt.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
woensdag 15 juli 2020 07:12
Haha wat een onzin zeg. Maar goed misschien kom je je droomman tegen in de rij bij de kassa van de supermarkt.NacB schreef: ↑15-07-2020 04:58Ik ben 4,5 jaar single na een lange relatie. Ben al eind 30. Het is heel herkenbaar wat je zegt. Ik begeef me niet op datingsapps of datingsites. Volgens mij is dat een en al ellende. Alleen mannen die zich terugtrekken of wat mankeren. Ik date eigenlijk helemaal niet. Even ook geen behoefte aan. Natuurlijk wil je niet je hele leven lang single blíjven. Maar op een stuk door te daten met flierefluiters of weggooiers is juist tijdverspilling. Idd gewoon verwachtingen hebben en zien waar het schip strandt.
Het zal je nog verbazen hoeveel serieuze mannen er op Tinder zitten. Het gaat vooral om je eigen instelling. Als jij duidelijk bent dag je date om een relatie te vinden haakt een heel groot deel zelf al af hoor. Maar als je tegen elke man zegt gewoon een beetje plezier maken en we zien wel waar het schip strandt, ja dan hou je de flierefluiters zeker over.
woensdag 15 juli 2020 09:45
Zo dus.
Ik ben biseksueel, en nu met een vrouw uiteindelijk (weer) getrouwd, maar heb redelijk in balans gedate.
