Doorstart relatie na vreemdgaan partner?

15-04-2021 11:40 149 berichten
Graag zou ik jullie vragen om mee te denken.

Ik ben er pas achter gekomen dat mijn partner al een paar maanden vreemdgaat. Hij had het net met haar 'uitgemaakt' en besloten dat hij mij toch leuker vond... en toen kwam ik er dus achter..
Ik was een soort van verbijsterd/vernederd/woedend. En ik had het totaal niet aan zien komen/niet verwacht. Een paar jaar geleden ging hij ook al eens vreemd (toen ook zelf ontdekt) en na veel moeite/energie/hulp weer samengekomen. Alleen ik had toen wel 1 voornemen gemaakt, dit nooit meer, ik laat me niet meer zo vernederen.
Ik kan me op dit moment werkelijk niet voorstellen dat we hier uit gaan komen. Ik ben nature echter heel vergevingsgezind, vaak een handige eigenschap, maar nu niet denk ik. Hij heeft heel veel spijt en hoopt dat ik de deur niet definitief dichtgooi. Ik heb tijd voor bezinning gevraagd. Wie is er samengebleven na zoiets, en hoe heb je dat gedaan?

(de enige reden dat ik hier nu over nadenk is vanwege het feit dat we kinderen/pleegkinderen hebben en dat ik me heel erg verantwoordelijk voel voor het effect van mijn keuze op hun leven)
Alle reacties Link kopieren
Een vreemdganger én een wappie (gezien je andere berichten), ik zou het wel weten...
Alle reacties Link kopieren
Ahh... dat is klote. Zeker omdat het de tweede keer is. :hug:

Een paar dingen om te overdenken:
- Hij heeft dezelfde verantwoordelijkheden als jij, maar toch nam hij het risico.
- Het is al de tweede keer. En beiden keren ben jij er achter gekomen.
- Als hij haar wel leuker had gevonden, had hij jou dan gewoon achtergelaten? Met de kinderen?
- Blijkbaar vindt hij iets niet goed in jullie relatie, maar hij gaat liever kijken of hij dat wel bij een ander kan vinden, dan dat hij het met jou bespreekt?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Uh nog een keer?! :O
Waar zit zijn verstand? In zijn l*l??
Nee, zou ik niet doen of kunnen, ook niet met kinderen.
Maar jij moet doen wat jij wilt en kunt uiteraard.
Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Is dit het voorbeeld wat je aan je kinderen wilt geven?
Hoeveel laatste kansen gaan er nog komen?
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste gedachte is:
neem aparte slaapkamers. En ga apart wonen als het in huis niet meer gezellig is.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.

Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
dianaf schreef:
15-04-2021 11:46
Ahh... dat is klote. Zeker omdat het de tweede keer is. :hug:

Een paar dingen om te overdenken:
- Hij heeft dezelfde verantwoordelijkheden als jij, maar toch nam hij het risico.
- Het is al de tweede keer. En beiden keren ben jij er achter gekomen.
- Als hij haar wel leuker had gevonden, had hij jou dan gewoon achtergelaten? Met de kinderen?
- Blijkbaar vindt hij iets niet goed in jullie relatie, maar hij gaat liever kijken of hij dat wel bij een ander kan vinden, dan dat hij het met jou bespreekt?
+100
En mijn toevoeging: rennen!
Totaal respectloos en geef je kinderen en pleegkinderen het goede voorbeeld dat je moet kiezen voor je eigen geluk en niet blijft hangen. Worden zij ook echt niet gelukkig van.
Weggaan.
Alle reacties Link kopieren
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 11:40

En ik had het totaal niet aan zien komen/niet verwacht. Een paar jaar geleden ging hij ook al eens vreemd (toen ook zelf ontdekt) en na veel moeite/energie/hulp weer samengekomen. Alleen ik had toen wel 1 voornemen gemaakt, dit nooit meer, ik laat me niet meer zo vernederen.
Euhhh? Die snap ik niet.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
Dus hij gaat af en toe op proef om te kijken of het ergens anders beter is..

Weggaan dus.
Alle reacties Link kopieren
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 11:40
[...] een paar maanden vreemdgaat.
Is ook niet een eenmalig slippertje dus...
Niet dat het uitmaakt, want dit zou sowieso al exit zijn, voor mij.
Hij zit nu veel bij zijn broer, die weet er van. Die vindt hem op dit moment ook een l.l maar biedt hem wel onderdak.
Ivm de kinderen is hij er wel op sommige dagen, maar we wisselen elkaar vooral af.

ik heb vanmiddag wat afspraken voor de kinderen, maar ik zal tussendoor proberen te reageren.
De enige optie om met deze partner een doorstart te maken, is te accepteren dat hij vreemd gaat. De vorige keer was duidelijk geen eenmalige fout. Kun je dat? Accepteren dat jij alleen voor hem nooit voldoende zult zijn?


dianaf schreef:
15-04-2021 11:46
Ahh... dat is klote. Zeker omdat het de tweede keer is. :hug:

Een paar dingen om te overdenken:
- Hij heeft dezelfde verantwoordelijkheden als jij, maar toch nam hij het risico.
- Het is al de tweede keer. En beiden keren ben jij er achter gekomen.
- Als hij haar wel leuker had gevonden, had hij jou dan gewoon achtergelaten? Met de kinderen?
- Blijkbaar vindt hij iets niet goed in jullie relatie, maar hij gaat liever kijken of hij dat wel bij een ander kan vinden, dan dat hij het met jou bespreekt?

Heel goede vragen van Dianaf. Waarom ben jíj wel zo verantwoordelijk en hij niet?
Het klinkt alsof hij alleen spijt heeft dat het uitgekomen is.
Als julle zoveel moeite hebben gedaan om over zijn eerste bedriegerij heen te komen en hij doet het daarna weer, dan kun je ervan uitgaan dat hij dit blijft doen. Hij vindt zijn eigen plezier belangrijker dan jou of jouw gevoelens. Waarom zou je dat willen accepteren? Vind je jezelf niet meer waard?
Alle reacties Link kopieren
Als hij haar wel leuker had gevonden dan had hij jou ook zomaar met kinderen en al achter gelaten en wellicht gaat er nog een 3e keer komen en vindt hij die andere dame dan wel leuker en doet hij dat alsnog....

Ik zou de eer aan mezelf houden en er een streep onder zetten hoe moeilijk dat ook is met kinderen erbij.

Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger. Ik heb het gezien met mijn ex ene maal vreemd gegaan, ik heb hem vergeven, toen heeft hij het nogmaals gedaan en zijn we uit elkaar gegaan. Inmiddels is de vrouw waar hij na mij mee is geweest ook van hem af omdat hij ook bij haar vreemd is gegaan. Het is de aard van het beestje dat gaat niet veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Tja... één keer kun je nog als een vergissing zien. Maar een tweede keer, en dat al maanden lang?

Lijkt me ook vreselijk om zo'n beslissing te moeten nemen als er kinderen bij betrokken zijn.
For whom the bell tolls
Alle reacties Link kopieren
Ik zou voor jezelf kiezen. Ook als dat betekent dat het een scheiding wordt.
Hij behandelt je behoorlijk respectloos. Het klinkt niet alsof je gelukkig met hem gaat worden.

Het blijft jouw keuze maar ik denk dat het je alleen maar pijn gaat opleveren. Heel veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben meerdere keren bedrogen door mijn ex-partner. Steeds kwam ik erachter maar ik ben nooit achter de details gekomen, hoelang en wat precies wel/niet. Ik had ook kinderen, ik heb steeds doorgezet voor de kinderen want ik wilde hen een gelukkige jeugd geven en geen gebroken gezin. Wat ik voor het gemak vergat was dat ik mijzelf wegcijferde, steeds opnieuw de vernedering had en het verdriet. En dat alles voor het huisje-boompje-beestje ideaal. En de hoop dat hij wel van mij hield.

Na de laatste keer ben ik ingestort, zijn wij in relatietherapie gegaan. Toen hij bij de 2 sessie uitsprak, dat hij nog wel dingen aan mij leuk vond en dat hij hoopte dat door de therapie het houden van weer terug zou komen. Die raakte mij zo hard, dat ik toen zei, dan stopt het hier, daar ga ik niet meer op wachten. Wij waren 18 jaar bij elkaar.

Ik denk dat je mijn advies wel tussen de regels door leest. Het is verdrietig voor de kinderen, maar nog verdrietiger voor jou. Hij blijft hun vader maar hij hoeft niet jouw partner te blijven. Het is voor jou nu de vraag ben jij op dit moment sterk genoeg om die stap te zetten of moet je daar nog even mee wachten. Jouw partner verandert niet, jij kan wel veranderen en gelukkiger worden dan je nu bent. Maar alles op zijn tijd. En het is geen schande om toch nog door te gaan. Zorg alleen dat je zelf niet te veel beschadigd raakt. :hug:
Ik doe mijn best
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft niet met hem verder he? Je hoeft het niet nog een keer te proberen
Je mag dit echt als breekpunt zien
Alle reacties Link kopieren
AeonOfWinter schreef:
15-04-2021 11:51
Euhhh? Die snap ik niet.
Sommigen maken een eenmalige fout. Dus dan denk je dat je er samen uit bent gekomen en dat het niet meer zal gebeuren.
EHV1981 schreef:
15-04-2021 11:52
Dus hij gaat af en toe op proef om te kijken of het ergens anders beter is..

Weggaan dus.

Ik zou mij nu ook wel afvragen welke andere keren ik gemist heb.

To, ik denk wel dat als je er samen uit wilt komen, je moet accepteren dat hij nu eenmaal vreemd wil gaan. En eventueel bij die ander blijft plakken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Volg je eigen gevoel ! Wij weten niet wat jou gevolgen zijn als je de punt zou zetten met mogelijk een huis financieel etc. Ik wens je sterkte want dit is erg pijnlijk voor je
Alle reacties Link kopieren
Vanwege de kinderen vind ik geen goede reden om jezelf en anderen deze vraag te stellen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Ja, het mag. En dit kun je prima verantwoorden naar alle mensen die jij in jouw ogen dupeert. Hij maakt opnieuw deze keuze en riskeert de toekomst als gezin. Jij hebt hem een keer vergeven (en zelfs dat was je aan niemand verplicht) maar bij een tweede keer mag dat echt anders zijn.
Eigenwaarde, houden van jezelf, vasthouden aan je grenzen, acties en consequenties.

Als je dit weer accepteert, waar ligt dan de grens? Word niet die kikker in het warme water.

:hug:
Alle reacties Link kopieren
Je moet alleen een doorstart maken als je accepteert dat dit niet de laatste keer zal zijn dat hij het buiten de deur doet. Als je daar niet 100% achter kunt staan heeft het echt geen zin.
Alle reacties Link kopieren
Helaas een hele bekende situatie, bij mij heeft het drie langdurige (allemaal minimaal een jaar) geduurd voordat ik er een punt achter heb gezet.
(Of eigenlijk nu mee bezig ben, zit er midden in).

Mijn ex vindt dat het allemaal mijn schuld is dat wij uit elkaar gaan, omdat ik hem niet een kans wil geven om het goed te maken.
En dat ik de kinderen ongelukkig ga maken zo ect.

Voor nu is het allemaal compleet ruk, maar ik blijf mezelf maar voorhouden dat van deze situatie ik sowieso niet gelukkig wordt en dat ik hem nooit zou kunnen vertrouwen. En dat de kinderen ook niks hebben aan ouders die ruzie maken en verdrietig zijn. Dus de toekomst is onzeker, maar zal zeker beter worden dan dat het was!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven