Relaties
alle pijlers
Droom volgen, maar man wil niet mee
maandag 17 juni 2019 19:59
Om maar even bij het begin te beginnen. Ik ben altijd al heel gevoelig geweest en heb mijn leven altijd laten leiden door alles wat op mijn pad kwam. Ik zit niet vast aan een plaats, spullen of mensen. Ik geloof erin dat alles al vast staat en dat je alleen maar mee hoeft te bewegen voor het beste resultaat. Niet altijd makkelijk, maar het heeft me wel altijd heel veel moois gebracht.
Een aantal jaar geleden heb ik dit leven losgelaten, ik dacht dat het tijd was om me te settelen en een meer "normaal' leven te gaan leiden. In die tijd heb ik ook mijn man leren kennen. '
We hebben een huis gekocht, getrouwd, kinderen gekregen, super burgerlijk en zeker. Ik dacht dat ik het goed voor elkaar had.
Maar ik werd steeds ongelukkiger, ik voelde me eenzaam en gevangen in het leven. Mijn levensboot was vastgelopen.
Later zijn we verhuisd en daardoor ben ik gaan beseffen dat ik mezelf helemaal was kwijt geraakt. Beetje bij beetje heb ik mezelf weer terug gevonden. Ik kan weer genieten van het leven. Mijn boot is weer in beweging. Maar die boot wil zo hard varen, zo hard als hij dat vroeger gedaan heeft, alleen mijn man is het anker.
De ene na de andere mogelijkheid om het leven nog beter te kunnen maken dient zich aan. Voor ons als gezin. Het is tijd om verder te gaan. Vroeger had ik alles met beide handen aangegrepen. Maar mijn man zit zo vast als een huis.
Hij is is eigenlijk net als ik ben, heel diep van binnen. Daarom ben ik ook zo gek op hem. Maar hij zit zo vast in alles wat 'hoort'. Hij durft daar niet uit te stappen. Hij weet dat ook wel, maar hij heeft niet de kracht om het te doen. Liever praat hij nergens over, werkt vooral veel en loopt gewoon lekker mee in de moderne tredmolen.
Ik heb niets met geld, ik leef het liefst zo goedkoop mogelijk, met zoveel mogelijk tijd met elkaar als gezin, zelfvoorzienend, met de natuur, met dieren. Dat ligt op mijn hart, de mogelijkheden zijn er (ook financieel), maar.... het is te 'niet normaal'
Het maakt me verdrietig, ik voel zo'n strijd. Ik hou van mijn man, ik wil hem echt nooit verlaten. We zouden ook zo goed bij elkaar passen als hij zijn bagage kan loslaten. Maar tegelijkertijd kan ik dit niet van hem verlangen. Het lukt me ook steeds minder goed om het leven te leiden dat mij ongelukkig maakt. Soms voelt het echt alsof ik dan maar moet wachten tot het leven voorbij is. Moet ik mijn dromen opgeven...? Of moet ik ervoor knokken...? Maar hoe dan...?
Een aantal jaar geleden heb ik dit leven losgelaten, ik dacht dat het tijd was om me te settelen en een meer "normaal' leven te gaan leiden. In die tijd heb ik ook mijn man leren kennen. '
We hebben een huis gekocht, getrouwd, kinderen gekregen, super burgerlijk en zeker. Ik dacht dat ik het goed voor elkaar had.
Maar ik werd steeds ongelukkiger, ik voelde me eenzaam en gevangen in het leven. Mijn levensboot was vastgelopen.
Later zijn we verhuisd en daardoor ben ik gaan beseffen dat ik mezelf helemaal was kwijt geraakt. Beetje bij beetje heb ik mezelf weer terug gevonden. Ik kan weer genieten van het leven. Mijn boot is weer in beweging. Maar die boot wil zo hard varen, zo hard als hij dat vroeger gedaan heeft, alleen mijn man is het anker.
De ene na de andere mogelijkheid om het leven nog beter te kunnen maken dient zich aan. Voor ons als gezin. Het is tijd om verder te gaan. Vroeger had ik alles met beide handen aangegrepen. Maar mijn man zit zo vast als een huis.
Hij is is eigenlijk net als ik ben, heel diep van binnen. Daarom ben ik ook zo gek op hem. Maar hij zit zo vast in alles wat 'hoort'. Hij durft daar niet uit te stappen. Hij weet dat ook wel, maar hij heeft niet de kracht om het te doen. Liever praat hij nergens over, werkt vooral veel en loopt gewoon lekker mee in de moderne tredmolen.
Ik heb niets met geld, ik leef het liefst zo goedkoop mogelijk, met zoveel mogelijk tijd met elkaar als gezin, zelfvoorzienend, met de natuur, met dieren. Dat ligt op mijn hart, de mogelijkheden zijn er (ook financieel), maar.... het is te 'niet normaal'
Het maakt me verdrietig, ik voel zo'n strijd. Ik hou van mijn man, ik wil hem echt nooit verlaten. We zouden ook zo goed bij elkaar passen als hij zijn bagage kan loslaten. Maar tegelijkertijd kan ik dit niet van hem verlangen. Het lukt me ook steeds minder goed om het leven te leiden dat mij ongelukkig maakt. Soms voelt het echt alsof ik dan maar moet wachten tot het leven voorbij is. Moet ik mijn dromen opgeven...? Of moet ik ervoor knokken...? Maar hoe dan...?
dinsdag 18 juni 2019 10:28
Houd toch op, dit zijn helemaal geen normale realistische ideeën voor als je een gezin hebt. En die eerste zin van je dat is pas onzin, want ik heb dat niet geschreven. Dan begrijp je teksten niet zo goed.
dinsdag 18 juni 2019 11:10
Ze wil een boerderijtje, dat is alles. Kinderen kunnen prima daar een beetje rondscharrelen, terwijl TO in haar tuintje werkt en haar man naar zijn werk gaat (hoeft niet 80 uur per week, kan ook prima 40, want TO stelt geen hoge eisen aan materiële zaken).
Wat is daar precies zo pessimistisch aan?
dinsdag 18 juni 2019 11:21
Wat een onzin blaat je weer.
TO heeft makkelijk te 'willen' en roept wel dat zij ook wil gaan werken als man minder werkt. Voeg de daad bij het woord. Als start naar dat 'nieuwe' leven. Zoek een baan, verdien je eigen centen en regel de boel thuis ipv naar je man te wijzen als schuldige voor jouw onbevredigende leven. Je bent zelf meegedobberd naar de situatie zoals die nu is. Pak een keer zelf een roeispaan op en kijk hoe je dat bevalt.
En als TO dit niks vindt, kan ze nog altijd op zoek gaan naar dat boerderijtje op de Dam. Dat is namelijk net zo realistisch als de 'Leven van het land en de dieren'-droom.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 18 juni 2019 11:24
Maya85 schreef: ↑18-06-2019 11:10Ze wil een boerderijtje, dat is alles. Kinderen kunnen prima daar een beetje rondscharrelen, terwijl TO in haar tuintje werkt en haar man naar zijn werk gaat (hoeft niet 80 uur per week, kan ook prima 40, want TO stelt geen hoge eisen aan materiële zaken).
Wat is daar precies zo pessimistisch aan?
Ze heeft geen middelen om een boerderijtje te willen en met in de tuin scharrelen komt er ook niet genoeg brood op tafel. En man mag dan elke dag file rijden om de centen binnen te brengen? Sure, daar tekent hij voor!
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 18 juni 2019 11:27
Je werkt niet en hebt tijd op overschot om deze fantasietjes op te bouwen.
Misschien is je man iets realistischer over de financiële aspecten van je plan.
Ben al eens echt met hem rond tafel gaan zitten om dit te bespreken? Laat zijn baan het toe om minder te werken? Heb je voorgesteld om zelf ook te gaan werken om dit inkomensverlies op te vangen? Heb je ook maar enige ervaring met dieren en een tuin?
Misschien is je man iets realistischer over de financiële aspecten van je plan.
Ben al eens echt met hem rond tafel gaan zitten om dit te bespreken? Laat zijn baan het toe om minder te werken? Heb je voorgesteld om zelf ook te gaan werken om dit inkomensverlies op te vangen? Heb je ook maar enige ervaring met dieren en een tuin?
dinsdag 18 juni 2019 11:34
Zeg dit dan in plaats van over boten te ouwenelen. Hier kan bijna iedereen ten minste zich een voorstelling bij maken.Julieve schreef: ↑17-06-2019 20:38Oh nee. Het is inderdaad een heel vaag verhaal. Zo ingewikkeld is het helemaal niet.
Ik wil eigenlijk gewoon de stad verlaten, op een betaalbaar boerderijtje gaan wonen. Met een moestuin, wat dieren... De kinderen gewoon naar een normale school, net als nu. Ik zou het wel super fijn vinden als mijn man wat minder gaat werken (ipb 6 dagen per week) zodat we meer tijd door kunnen brengen als gezin.
Ik ben niet zo goed in schrijven, maar ik ben niet heel zweverig hoor.
dinsdag 18 juni 2019 11:43
Wat is dit nou voor een gekke reactie to? Waarom ga je niet gewoon terug werken? Dan zal je man wel moeten overleggen met jou over de taakverdeling. Je hóeft een ontstane taakverdeling niet in stand te houden omdat die er nu eenmaal is. En als jij werkt, ben je je misschien ook wat minder aan het vervelen. Want zo klinkt het eerder in mijn oren. Je bent blijkbaar de hele dag thuis met twee kindjes en wil graag boerinnetje spelen, zonder dat er noodzaak is tot boerinnen werk. Want boerinnen waren/zijn nooit vrij, maar werkten van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Het klinkt meer alsof jij in die grote boerenkeuken koekjes wil bakken, terwijl je kinderen buiten rondscharrelen met de kipjes en geitjes. En dan trek je daarna je mooie jurkje aan en ga je met je vriendinnen wijntjes drinken in die grote boerenkeuken.Lievejetje schreef: ↑17-06-2019 21:33Jij hebt vást wel een goed advies om alles 50/50 te verdelen én daarnaast tijd zat om te forummen/koekjes bakken/ moestuin verzorgen/ huishouden/ wijn drinken met vriendinnen/ wielrennen/ ravotten in de speeltuin/100 uur per week te werken
Wist je trouwens dat boerderijen tegenwoordig erg veel geld kosten? Daar moet je erg hard voor werken en/of een goede baan voor hebben. Want anders zijn ze niet te betalen. Dus wie gaat dat (burgelijke) leven dan sponsoren als je koekjes aan het bakken bent?
dinsdag 18 juni 2019 11:43
Ze heeft zelf altijd gewerkt, alleen de laatste jaren niet omdat haar kinderen klein zijn en haar man 0,0 van de zorg op zich neemt. Een kind van 5 en 3 verzorgen dat is meer werk dan een fulltime baan.
Ik ben het wel met je eens dat ze zelf actie moet ondernemen. TO: zoek een baan en vertel je man dat hij meer thuis moet zijn om voor zijn kinderen te zorgen. In die volgorde.
Je hebt jezelf behoorlijk afhankelijk gemaakt door te stoppen met werken.
, kun je gelijk sparen voor dat boerderijtje.
dinsdag 18 juni 2019 14:00
Dat vind ik ook echt een gekke opmerking. Want dat ideaal beeld kost JUIST heel veel geld. Boerderijtjes zijn duur. Dieren houden en verzorgen kost veel geld. En genoeg kunnen moestuinen om je gezin van te laten eten kost op zo'n kleine schaal gek genoeg meer tijd en geld dan het kost in de winkel. En wat denk je van twee auto's nodig hebben als je achteraf woont? Of ga je door storm en hagel met een peuter en een kleuter 10 km. fietsen naar de dichtsbijzijnde school? Dan heb je dus twee auto's voor de deur nodig.
Met andere woorden, je ambieert een hele dure levensstijl terwijl je zegt niets met geld te hebben. Ik denk dat je in de realiteit moet komen TO. Het thuis zijn heeft voor jou de deur opengezet naar een ideale sprookjeswereld.
dinsdag 18 juni 2019 14:09
Valt wel mee, dat ligt er maar net aan waar je woont. Er zijn zat boerderijtjes die je voor een klein prijsje kunt kopen in Nederland, alleen zit je dan niet in de randstad, maar dit zal TO vast niet erg vinden met haar avontuurlijke inslag.diyer schreef: ↑18-06-2019 14:00Dat vind ik ook echt een gekke opmerking. Want dat ideaal beeld kost JUIST heel veel geld. Boerderijtjes zijn duur. Dieren houden en verzorgen kost veel geld. En genoeg kunnen moestuinen om je gezin van te laten eten kost op zo'n kleine schaal gek genoeg meer tijd en geld dan het kost in de winkel. En wat denk je van twee auto's nodig hebben als je achteraf woont? Of ga je door storm en hagel met een peuter en een kleuter 10 km. fietsen naar de dichtsbijzijnde school? Dan heb je dus twee auto's voor de deur nodig.
Met andere woorden, je ambieert een hele dure levensstijl terwijl je zegt niets met geld te hebben. Ik denk dat je in de realiteit moet komen TO. Het thuis zijn heeft voor jou de deur opengezet naar een ideale sprookjeswereld.
En als TO dichtbij ergens gaat werken, of niet werkt zoals nu dan is een tweede auto niet nodig. Dus waarom het dan duur zou moeten zijn?
dinsdag 18 juni 2019 14:15
Nou dat is tegenwoordig ook niet meer of je moet ergens in Groningen of aan de grens met Duitsland gaan zitten of het is totaal vervallen. Laten dat nu vaak net de plekken zijn waar er ook minder banen zijn. En onderhoud is duur van zo’n spul en je hebt er veel werk aan.Maya85 schreef: ↑18-06-2019 14:09Valt wel mee, dat ligt er maar net aan waar je woont. Er zijn zat boerderijtjes die je voor een klein prijsje kunt kopen in Nederland, alleen zit je dan niet in de randstad, maar dit zal TO vast niet erg vinden met haar avontuurlijke inslag.
En als TO dichtbij ergens gaat werken, of niet werkt zoals nu dan is een tweede auto niet nodig. Dus waarom het dan duur zou moeten zijn?
dinsdag 18 juni 2019 14:18
Eens met Diyer. Een niet te duur boerderijtje is vaak alleen te vinden op plekken waar nou niet bepaald veel werkgelegenheid is. Zo'n woning heeft vaak veel onderhoud nodig (een opknappertje?).
Die zin van Diyer over dat het vele thuiszitten de deur openzet naar het fantaseren over een sprookjeswereld vind ik de spijker op zijn kop. Misschien de lasten (werkdruk) eens wat beter verdelen? Het valt me op dat de dromers over een vrij leventje zich vaak laten onderhouden door anderen en dan hard roepen dat geld niet belangrijk is.
TO, je man en jij kunnen misschien best dichter bij elkaar komen, maar bespreek het dan realistisch en laat die boot buiten het verhaal.
Die zin van Diyer over dat het vele thuiszitten de deur openzet naar het fantaseren over een sprookjeswereld vind ik de spijker op zijn kop. Misschien de lasten (werkdruk) eens wat beter verdelen? Het valt me op dat de dromers over een vrij leventje zich vaak laten onderhouden door anderen en dan hard roepen dat geld niet belangrijk is.
TO, je man en jij kunnen misschien best dichter bij elkaar komen, maar bespreek het dan realistisch en laat die boot buiten het verhaal.
dinsdag 18 juni 2019 14:21
dinsdag 18 juni 2019 14:22
En de man van TO? Hoe komt hij op zijn werk?Maya85 schreef: ↑18-06-2019 14:09Valt wel mee, dat ligt er maar net aan waar je woont. Er zijn zat boerderijtjes die je voor een klein prijsje kunt kopen in Nederland, alleen zit je dan niet in de randstad, maar dit zal TO vast niet erg vinden met haar avontuurlijke inslag.
En als TO dichtbij ergens gaat werken, of niet werkt zoals nu dan is een tweede auto niet nodig. Dus waarom het dan duur zou moeten zijn?
TO werkt niet, maar waar moeten de kinderen naar school?
Kun je niet je huidige woonomgeving leuker maken, TO? En je man bewegen om minder te gaan werken? Kleine stapjes.
dinsdag 18 juni 2019 14:31
Half Nederland ambieert zo’n Instagram lifestyle. Als het echt zo betaalbaar was dan stonden mensen niet massaal in de rij voor een inschrijving in een Vinex-wijk. De enige betaalbare boerderijtjes met voldoende grond om een moestuin aan te leggen waarvan je vier mensen kunt voorzien van voldoende groente en fruit, zijn te vinden in gebieden waar de rest van Nederland massaal uit wegtrekt. Vanwege aardbevingen, geen banen, verdwijnen van scholen en andere voorzieningen en k-u-t verbindingen qua OV.Maya85 schreef: ↑18-06-2019 14:09Valt wel mee, dat ligt er maar net aan waar je woont. Er zijn zat boerderijtjes die je voor een klein prijsje kunt kopen in Nederland, alleen zit je dan niet in de randstad, maar dit zal TO vast niet erg vinden met haar avontuurlijke inslag.
En als TO dichtbij ergens gaat werken, of niet werkt zoals nu dan is een tweede auto niet nodig. Dus waarom het dan duur zou moeten zijn?
En zelfs om zo’n afgeleefde keet warm te stoken, voorzien van stromend water en elektriciteit, heb je toch een inkomen nodig. Daarnaast maak je hogere kosten om op het werk te komen want woonachtig in een uithoek, degelijke fietsen (later ook voor de kinderen want alles is minimaal op 10 km afstand) en vooral heel veel tijd kwijt om twee kinderen de eerste jaren overal naartoe te brengen (zwemles, school, sport, speelafspraakjes, hobby). En dan heb je nog geen emmer verf gekocht om de afgeleefde keet enigszins naar de 21e eeuw te brengen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 18 juni 2019 14:32
Met de auto toch? Dan is 1 auto genoeg. Mij lijkt de verdeling 30-30 trouwens veel relaxter dan hoe TO het nu heeft geregeld, die man is nauwelijks thuis, alle zorg komt op haar neer
dinsdag 18 juni 2019 14:36
Een beetje werknemer betaalt de reiskosten wel hoor. En TO kan gewoon weer gaan werken, dan hebben ze nog meer geld, straks zeker als haar jongste ook naar school gaat. Ik zou niet weten waarom ze dan niet wat meer buiten kunnen gaan wonen. Zo onvoorstelbaar is dat nu ook weer niet.lemoos2 schreef: ↑18-06-2019 14:31Half Nederland ambieert zo’n Instagram lifestyle. Als het echt zo betaalbaar was dan stonden mensen niet massaal in de rij voor een inschrijving in een Vinex-wijk. De enige betaalbare boerderijtjes met voldoende grond om een moestuin aan te leggen waarvan je vier mensen kunt voorzien van voldoende groente en fruit, zijn te vinden in gebieden waar de rest van Nederland massaal uit wegtrekt. Vanwege aardbevingen, geen banen, verdwijnen van scholen en andere voorzieningen en k-u-t verbindingen qua OV.
En zelfs om zo’n afgeleefde keet warm te stoken, voorzien van stromend water en elektriciteit, heb je toch een inkomen nodig. Daarnaast maak je hogere kosten om op het werk te komen want woonachtig in een uithoek, degelijke fietsen (later ook voor de kinderen want alles is minimaal op 10 km afstand) en vooral heel veel tijd kwijt om twee kinderen de eerste jaren overal naartoe te brengen (zwemles, school, sport, speelafspraakjes, hobby). En dan heb je nog geen emmer verf gekocht om de afgeleefde keet enigszins naar de 21e eeuw te brengen.
dinsdag 18 juni 2019 14:43
2lemoos2 schreef: ↑18-06-2019 14:31Half Nederland ambieert zo’n Instagram lifestyle. Als het echt zo betaalbaar was dan stonden mensen niet massaal in de rij voor een inschrijving in een Vinex-wijk. De enige betaalbare boerderijtjes met voldoende grond om een moestuin aan te leggen waarvan je vier mensen kunt voorzien van voldoende groente en fruit, zijn te vinden in gebieden waar de rest van Nederland massaal uit wegtrekt. Vanwege aardbevingen, geen banen, verdwijnen van scholen en andere voorzieningen en k-u-t verbindingen qua OV.
En zelfs om zo’n afgeleefde keet warm te stoken, voorzien van stromend water en elektriciteit, heb je toch een inkomen nodig. Daarnaast maak je hogere kosten om op het werk te komen want woonachtig in een uithoek, degelijke fietsen (later ook voor de kinderen want alles is minimaal op 10 km afstand) en vooral heel veel tijd kwijt om twee kinderen de eerste jaren overal naartoe te brengen (zwemles, school, sport, speelafspraakjes, hobby). En dan heb je nog geen emmer verf gekocht om de afgeleefde keet enigszins naar de 21e eeuw te brengen.
dinsdag 18 juni 2019 14:57
Dit!Hetismogelijk schreef: ↑17-06-2019 22:25Ik zou beginnen met concreet maken wat jij wilt. Wil je werken? Tijd voor een hobby? Een moestuin? Cursus? Dagjes weg met het gezin?
En daarna een gesprek aan gaan met je man. Ik wil graag ... daarvoor heb ik nodig van jou dat je ...
Kleine realistische doelen natuurlijk, waar het voor hem ook duidelijk is wat je van hem verwacht. Dus niet 'meer tijd als gezin' maar wel '3 keer per week samen aan tafel eten'.
Weet je nog wel waar je zelf van houdt? Wat je leuk vindt? Waar je blij van wordt?
Je bent niet blij met hoe het nu gaat en dus ga je dromen. Je begint in je OP over een vast geroest leven, uit het burgerlijke willen, groots en meeslepend. In je tweede post gaat het om een boerderijtje, weg uit de stad. En uiteindelijk concludeer je dat wat je het liefste wilt, is meer tijd van/met je man. Begin daarmee! En dan volgens bovenstaande strategie.
Welke realistische oplossing zou jou op korte termijn al wat vrolijker maken? En wat heb je daarvoor van je man nodig? Stap voor stap. Begin bijv. met die volkstuin. Maakt die je blij, dan kun je nadenken over een grotere tuin of een boerderij. Maar misschien wordt je er helemaal niet blij van, zo lang je man 6 dagen per week werkt en jij je 99% verantwoordelijk voelt voor de kinderen. Misschien wil je veel liever samen met je man voor een tomatenplant zorgen dan in je eentje voor de kinderen + een boerderij.
Kijk eerst eens wat je in je huidige leefomgeving wil veranderen om je blijer te voelen, voordat je een verhuizing op poten zet. Ik snap wel dat je man dat niet meteen ok vindt.
dinsdag 18 juni 2019 15:00
Uit je OP proef ik vooral dat je man vooral met je mee moet bewegen om jou te verzadigen in je geluk.
Maar uiteindelijk zit je met z’n tweetjes in een relatie. En dan vind ik het veel als je vraagt om een nieuwe woonplaats, de mogelijkheid om zelfvoorzienend te leven en je man er meer moet zijn, terwijl dit alles nog geld kost ook.
Niets mis met dromen, ik heb ze ook. Maar realistisch zijn ze niet allemaal. Voor de realistische dromen maak ik tijd vrij en zitten verweven in mijn dagelijkse leven en daar werk ik dagelijks aan. Maar die cabin, midden in de natuur (die waar niemand anders mag verblijven en een tweede huis is waar ik de ene na de andere roman schrijf, duh![😉]()
), tja, dat blijft bij dromen. In ieder geval tot ik de loterij win.
Zijn er mogelijkheden om iets meer het gevoel van vrijheid te krijgen? Die genoemde volkstuin, een cursus, of stappen die je kunt nemen naar die droom, die ook samengaan met je dagelijkse leven?
Maar uiteindelijk zit je met z’n tweetjes in een relatie. En dan vind ik het veel als je vraagt om een nieuwe woonplaats, de mogelijkheid om zelfvoorzienend te leven en je man er meer moet zijn, terwijl dit alles nog geld kost ook.
Niets mis met dromen, ik heb ze ook. Maar realistisch zijn ze niet allemaal. Voor de realistische dromen maak ik tijd vrij en zitten verweven in mijn dagelijkse leven en daar werk ik dagelijks aan. Maar die cabin, midden in de natuur (die waar niemand anders mag verblijven en een tweede huis is waar ik de ene na de andere roman schrijf, duh
), tja, dat blijft bij dromen. In ieder geval tot ik de loterij win. Zijn er mogelijkheden om iets meer het gevoel van vrijheid te krijgen? Die genoemde volkstuin, een cursus, of stappen die je kunt nemen naar die droom, die ook samengaan met je dagelijkse leven?
precies zeg gewoon wat je bedoeld.
dinsdag 18 juni 2019 15:21
Maya85 schreef: ↑18-06-2019 14:36Een beetje werknemer betaalt de reiskosten wel hoor. En TO kan gewoon weer gaan werken, dan hebben ze nog meer geld, straks zeker als haar jongste ook naar school gaat. Ik zou niet weten waarom ze dan niet wat meer buiten kunnen gaan wonen. Zo onvoorstelbaar is dat nu ook weer niet.
Het is gewoon een dure wens.
Ik denk dat er veel mensen zijn die deze wens koesteren en daar ook nog een soort van idealistische levensstijl bij verzinnen om het een picture perfect te maken hun hoofd.
En is het niet dat boerderijtje, dan is het wel gite in Frankrijk, of wellicht dat kasteel zoals tv-programma’s je laten zien dat dat zelfs een optie kan zijn.
Maar dit soort wensen zijn gewoon moeilijk of niet te verwezenlijken zonder een flinke zak met geld.
Daarnaast brengt een gezin ook verantwoordelijkheden met zich mee, er zijn idd mensen die daar heel makkelijk mee om kunnen gaan en hun kids van de ene uithoek naar de andere slepen om allerlei dromen te gaan najagen, maar ik weet niet of je dan ook wenst je hele gezin gelukkig te houden of alleen jezelf.
Zelfvoorzienend zijn betekent ook gewoon een heleboel investeren alvorens je tot deze levensstijl kan komen. Dat volstaat niet met een paar wortels in je tuin en een appelboom, je eigen compostbak en een zelf geknutselde windmolen.
Leven kost gewoon geld en het gros leeft om een dak boven het hoofd te hebben , brood op de plank, en in je vrije tijd te kunnen genieten van wat je ermee verzint te doen.
Wat ik zelf heb geleerd van leven in dat “ keurslijf” is dat er nog een hoop te halen valt in de situatie waarin je in zit.
Je hebt geen groot stuk grond nodig om wat te moestuinieren , lijkt je dat leuk dan begin gewoon met de ruimte die je wel hebt.
Wil je bewuster gaan leven ( want daar gaat zelfvoorzienend eigenlijk over) dan kan dat ook in je rijtjes huis, leer te gaan besparen, afval te scheiden, vermijd zoveel mogelijk verpakkingen in de supermarkt ,vang je regenwater op, ga bewuster eten, fiets langs de tuinders om daar je appels etc te kopen, struin de kringloop af voor kleding of ga oude meubels nieuw leven in blazen, bouw je eigen pizza oven in de tuin, ga buiten koken boven een houtvuurtje.
Overigens niet allemaal mijn cup of tea, ik vind enkel in de grond wroeten en als dank drie goede tomaten kunnen plukken leuk.
Is meer bezigheidstherapie
Ik zou absoluut ook vrijer willen wonen, al prijs ik mij al gelukkig dat ik met 100 stappen op de dijk sta of tussen de weilanden waar ik ff diep kan ademhalen.
Ik denk dat de wens van to meer zegt over vast zitten in hoe het binnen haar gezin gaat en wat haar rol en die van haar man daar in is.
Ik snap dat wel, soms voel je je ongelukkig in wat het is dat je niet meer kan zien dat er nog genoeg te veranderen en te halen valt in je huidige situatie.
