Relaties
alle pijlers
Een beginnende relatie verpest met mijn gedrag :(
dinsdag 11 augustus 2020 20:33
Nooit gedacht dat ik ooit een viva-forum zou openen. Maar toch!
Ik zit met een kwestie. In april ben ik (via een datingsite) in contact gekomen met een man en na wat bellen zijn we gestart met daten in real-life. We hebben een fijne tijd gehad de maanden erna. Erg bijzonder: want beide zijn we geen types die snel verder daten met iemand. Beide zijn we begin 30. Ik kamp met verlatingsangst en ook wel bindingsangst (lekker complex
) en vond het de eerste paar dates leuk, maar daarna vond ik het doodeng. Ik leg uit angst vaak de nadruk op het negatieve. Ik leef vaak in het verleden of in de toekomst. Ik vind het lastig om te genieten in het moment en denk vaak: oe zal dit zou blijven of gaat ie er toch weer van door of kap ik het weer af uit angst voor het onbekende. Dat is voor een ander niet leuk.
Ik saboteerde eigenlijk het daten met mijn gedrag. Ik schaam mij dan ook voor mijn “bitchy” gedrag, mijn negativiteit
. Als iemand bij mij dicht bijkomt kan ik mij nog wel eens terugtrekken en als iemand juist emotioneel afstandelijk doet kan ik ook nog wel mij terugtrekken of denken: ‘Laat maar.’ 
of gedraag ik mij wat narcistisch.
Vier weken terug kreeg ik telefonisch door van hem dat hij niet de behoefte om nog een keer af te spreken. Hij vond onze belevingswerelden anders zijn, omdat als hij vroeg hoe ik het weekend had gevonden (waarin we samen waren geweest) ik eigen angst en ook uit angst voor zijn reactie even hetgeen benaderde wat negatief was (in juni/juli was het gekkenhuis op mijn werk). Ik uitte mijn teleurstelling over het dumpen en hij gaf wel aan dat de deur op een kier stond De eerste 2 seconden was ik opgelucht dat hij het uit maken: ik hoefde immers niet meer bang te zijn. Hetgeen waar ik bang voor weg, was immers toch al gebeurd… Ik ben er de weken erna continu aan blijven denken. Tijdens het eindgesprek toen heb ik durven vertellen wat ik voelde en daar schrok die wel van: waarom kwam ik er zo laat mee dat ik hem echt heel leuk vond? Hij gaf aan dat zijn deur op een kier stond. Hij heeft 2,5 week na het afkappen zijn datingprofiel weer geactiveerd. Hij is een man dus ik verwacht dat hij er klaar mee was op het moment dat hij de beslissing. In het verleden dacht ik bij een soortgelijke situatie: "graag of niet" of juist; "oké, ik ga aan mezelf werken om dit patroon niet bij een volgende date-situatie te herhalen". Dit keer ben ik echt bijzonder gek op iemand, onze karakters matchen en aan daten met een ander in de toekomst moet ik ook totaal niet denken!
In mijn omgeving sta ik bekend als nuchter en down-to-earth. Ik wil graag op een manier de stoute schoenen aan en toch laten merken of hem in ieder geval nog 1x zien om uitleggen waar mijn stomme gedrag vandaan kwam. Wat zouden jullie voor een manier of methode adviseren? Alvast dank voor jullie tips 
Ik zit met een kwestie. In april ben ik (via een datingsite) in contact gekomen met een man en na wat bellen zijn we gestart met daten in real-life. We hebben een fijne tijd gehad de maanden erna. Erg bijzonder: want beide zijn we geen types die snel verder daten met iemand. Beide zijn we begin 30. Ik kamp met verlatingsangst en ook wel bindingsangst (lekker complex
) en vond het de eerste paar dates leuk, maar daarna vond ik het doodeng. Ik leg uit angst vaak de nadruk op het negatieve. Ik leef vaak in het verleden of in de toekomst. Ik vind het lastig om te genieten in het moment en denk vaak: oe zal dit zou blijven of gaat ie er toch weer van door of kap ik het weer af uit angst voor het onbekende. Dat is voor een ander niet leuk. Ik saboteerde eigenlijk het daten met mijn gedrag. Ik schaam mij dan ook voor mijn “bitchy” gedrag, mijn negativiteit
. Als iemand bij mij dicht bijkomt kan ik mij nog wel eens terugtrekken en als iemand juist emotioneel afstandelijk doet kan ik ook nog wel mij terugtrekken of denken: ‘Laat maar.’ of gedraag ik mij wat narcistisch. Vier weken terug kreeg ik telefonisch door van hem dat hij niet de behoefte om nog een keer af te spreken. Hij vond onze belevingswerelden anders zijn, omdat als hij vroeg hoe ik het weekend had gevonden (waarin we samen waren geweest) ik eigen angst en ook uit angst voor zijn reactie even hetgeen benaderde wat negatief was (in juni/juli was het gekkenhuis op mijn werk). Ik uitte mijn teleurstelling over het dumpen en hij gaf wel aan dat de deur op een kier stond De eerste 2 seconden was ik opgelucht dat hij het uit maken: ik hoefde immers niet meer bang te zijn. Hetgeen waar ik bang voor weg, was immers toch al gebeurd… Ik ben er de weken erna continu aan blijven denken. Tijdens het eindgesprek toen heb ik durven vertellen wat ik voelde en daar schrok die wel van: waarom kwam ik er zo laat mee dat ik hem echt heel leuk vond? Hij gaf aan dat zijn deur op een kier stond. Hij heeft 2,5 week na het afkappen zijn datingprofiel weer geactiveerd. Hij is een man dus ik verwacht dat hij er klaar mee was op het moment dat hij de beslissing. In het verleden dacht ik bij een soortgelijke situatie: "graag of niet" of juist; "oké, ik ga aan mezelf werken om dit patroon niet bij een volgende date-situatie te herhalen". Dit keer ben ik echt bijzonder gek op iemand, onze karakters matchen en aan daten met een ander in de toekomst moet ik ook totaal niet denken!
In mijn omgeving sta ik bekend als nuchter en down-to-earth. Ik wil graag op een manier de stoute schoenen aan en toch laten merken of hem in ieder geval nog 1x zien om uitleggen waar mijn stomme gedrag vandaan kwam. Wat zouden jullie voor een manier of methode adviseren? Alvast dank voor jullie tips
anoniem_643dad76b6434 wijzigde dit bericht op 11-08-2020 20:40
Reden: typfout
Reden: typfout
1.23% gewijzigd
woensdag 12 augustus 2020 07:39
Niet doen. Het is simpel weg onmogelijk dat jij in 2,5 week zo veel hebt geleerd dat je je wel op een gezonde manier kan gedragen. De oplossing ligt niet bij het blijven aantrekken en afstoten van deze man.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 12 augustus 2020 07:41
Dus nu hij zijn profiel weer geactiveerd heeft en duidelijk niet meer beschikbaar is voor jou, wil jij hem een berichtje sturen?
Je zit dus nog vol in hetzelfde patroon.
Het leven is een stuk leuker als je in staat bent om aardig te zijn tegen mensen die je leuk vindt. Is voor die mensen ook fijn.
Je zit dus nog vol in hetzelfde patroon.
Het leven is een stuk leuker als je in staat bent om aardig te zijn tegen mensen die je leuk vindt. Is voor die mensen ook fijn.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 12 augustus 2020 09:40
Dank voor de heldere en duidelijke feedback. Ik zit inderdaad al een tijdje in therapie. Ik had mij al voor genomen om pas te daten als ik in de afrondende fase van die therapie zit. Ik heb lang op de wachtlijst gestaan (zowel voor de intake als voor de start van de behandeling) en het is een therapie van 1u per de week die wel 2 jaar duurt dus om nou bij elkaar 4 jaar niet te daten terwijl ik al aardig op leeftijd ben vond ik net iets te lang. Van het voorjaar ging het wel aardig goed met mij en had ik al wat geleerd dus ik dacht maybe kan ik het al, maar helaas was het nog te vroeg voor mij. Dank voor de goede adviezen
anoniem_643dad76b6434 wijzigde dit bericht op 12-08-2020 09:45
Reden: Volledigheid.
Reden: Volledigheid.
44.31% gewijzigd
woensdag 12 augustus 2020 10:59
Ik vind het juist niet te vroeg om te daten. Van daten leer je ongelooflijk veel ook wbt jouw verlatingsangst.
Ander gedrag inzetten en niet handelen vanuit je impulsen.
TO ik heb zelf ook verlatingsangst (gehad) en heb de afgelopen jaren zo ontzettend veel opgelost, verwerkt en geleerd uit vertrouwen en liefde te handelen ipv uit angst. En dat allemaal door te daten en vallen en op te staan.
Op dit moment heb ik bijna 4 maanden een relatie en weet ik mijn verlatingsangst te communiceren zonder hem verantwoordelijk te maken, gevoelens en behoeften te communiceren en merk ik dat verlatingsangst niet echt een issue meer is. De bevestiging en veiligheid voel ik nu in mijzelf en haal ik niet bij hem.
Jouw relatie die je hebt gehad is een mooie spiegel van waar je nu staat. Je hebt niks verpest, wees lief voor jezelf. Je bent lerende, je werkt aan jezelf en komt je angsten onder ogen. Moedig!
Die angst daar kan je echt niks aan doen! Het is mega rot en verdrietig voor je dat je het hebt.
Het enige waar je wat aan kan doen is je gedrag. Leer te voelen, leer gevoelens en behoeften communiceren ipv te schoppen en iemand van je af te duwen uit angst. Leer je angst te omarmen en dat jij goed bent zoals je bent.
Je zit in therapie nu, dus deze stappen zijn gezet. Mooie zelfliefde die je jezelf gunt.
En laat niemand je ooit vertellen dat het te vroeg is om ook maar iets te doen. Doe waar je behoefte aan hebt
Ander gedrag inzetten en niet handelen vanuit je impulsen.
TO ik heb zelf ook verlatingsangst (gehad) en heb de afgelopen jaren zo ontzettend veel opgelost, verwerkt en geleerd uit vertrouwen en liefde te handelen ipv uit angst. En dat allemaal door te daten en vallen en op te staan.
Op dit moment heb ik bijna 4 maanden een relatie en weet ik mijn verlatingsangst te communiceren zonder hem verantwoordelijk te maken, gevoelens en behoeften te communiceren en merk ik dat verlatingsangst niet echt een issue meer is. De bevestiging en veiligheid voel ik nu in mijzelf en haal ik niet bij hem.
Jouw relatie die je hebt gehad is een mooie spiegel van waar je nu staat. Je hebt niks verpest, wees lief voor jezelf. Je bent lerende, je werkt aan jezelf en komt je angsten onder ogen. Moedig!
Die angst daar kan je echt niks aan doen! Het is mega rot en verdrietig voor je dat je het hebt.
Het enige waar je wat aan kan doen is je gedrag. Leer te voelen, leer gevoelens en behoeften communiceren ipv te schoppen en iemand van je af te duwen uit angst. Leer je angst te omarmen en dat jij goed bent zoals je bent.
Je zit in therapie nu, dus deze stappen zijn gezet. Mooie zelfliefde die je jezelf gunt.
En laat niemand je ooit vertellen dat het te vroeg is om ook maar iets te doen. Doe waar je behoefte aan hebt
woensdag 12 augustus 2020 11:31
Ik neem aan dat je deze date ervaring met je therapeut gaat bespreken? Aangezien je juist voor dit probleem naar een therapeut gaat (je verlatingsangst/bindingsangst).
En ik ben het totaal niet eens met de vorige spreker, je kan wel degelijk nog niet toe zijn aan iets. Je behoeftes, zeker bij verlatingsangst, zijn niet altijd de juiste raadgevers. Maar het is natuurlijk ook geen ramp en eventueel iets waarmee je kan werken in therapie.
En ik ben het totaal niet eens met de vorige spreker, je kan wel degelijk nog niet toe zijn aan iets. Je behoeftes, zeker bij verlatingsangst, zijn niet altijd de juiste raadgevers. Maar het is natuurlijk ook geen ramp en eventueel iets waarmee je kan werken in therapie.
woensdag 12 augustus 2020 11:45
Daar kan ze dan in therapie achterkomen welke behoeften 'gezond' zijn en niet voortkomen uit angst. Als je er niet mee in aanraking komt, kom je er ook nooit achter.Whateffa schreef: ↑12-08-2020 11:31Ik neem aan dat je deze date ervaring met je therapeut gaat bespreken? Aangezien je juist voor dit probleem naar een therapeut gaat (je verlatingsangst/bindingsangst).
En ik ben het totaal niet eens met de vorige spreker, je kan wel degelijk nog niet toe zijn aan iets. Je behoeftes, zeker bij verlatingsangst, zijn niet altijd de juiste raadgevers. Maar het is natuurlijk ook geen ramp en eventueel iets waarmee je kan werken in therapie.
En als zijzelf ergens niet aan toe is, is dat goed en eigen keuze.
Zo werkt het voor iedereen weer anders.
woensdag 12 augustus 2020 12:21
In het bijzonder dank voor je uitgebreide reactie. Jouw verhaal en begrip geven (extra) hoop voor mijn toekomst!Qiyara schreef: ↑12-08-2020 10:59Ik vind het juist niet te vroeg om te daten. Van daten leer je ongelooflijk veel ook wbt jouw verlatingsangst.
Ander gedrag inzetten en niet handelen vanuit je impulsen.
TO ik heb zelf ook verlatingsangst (gehad) en heb de afgelopen jaren zo ontzettend veel opgelost, verwerkt en geleerd uit vertrouwen en liefde te handelen ipv uit angst. En dat allemaal door te daten en vallen en op te staan.
Op dit moment heb ik bijna 4 maanden een relatie en weet ik mijn verlatingsangst te communiceren zonder hem verantwoordelijk te maken, gevoelens en behoeften te communiceren en merk ik dat verlatingsangst niet echt een issue meer is. De bevestiging en veiligheid voel ik nu in mijzelf en haal ik niet bij hem.
Jouw relatie die je hebt gehad is een mooie spiegel van waar je nu staat. Je hebt niks verpest, wees lief voor jezelf. Je bent lerende, je werkt aan jezelf en komt je angsten onder ogen. Moedig!
Die angst daar kan je echt niks aan doen! Het is mega rot en verdrietig voor je dat je het hebt.
Het enige waar je wat aan kan doen is je gedrag. Leer te voelen, leer gevoelens en behoeften communiceren ipv te schoppen en iemand van je af te duwen uit angst. Leer je angst te omarmen en dat jij goed bent zoals je bent.
Je zit in therapie nu, dus deze stappen zijn gezet. Mooie zelfliefde die je jezelf gunt.
En laat niemand je ooit vertellen dat het te vroeg is om ook maar iets te doen. Doe waar je behoefte aan hebt
woensdag 12 augustus 2020 12:23
woensdag 12 augustus 2020 12:24
Mijn OP is inderdaad wat warrig. Mengelmoes tussen volledigheidsdrang en toch niet te lang willen maken (wat niet gelukt is
. De eerste paar dates was ik best leuk en oke. Daarna vond ik het eng en spannend en heb ik mij onaardig, narrig en negatief gedraag. Dit soms omdat hij wat afstandelijk bleef en dit gedrag i.c.m. terugtrekken/vermijden heb ik soms getoond als hij te dichtbij kwam (emotioneel gezien).
woensdag 12 augustus 2020 12:24
Dank voor je wijze woorden! Je hebt gelijk.lolapaloeza schreef: ↑12-08-2020 07:41Dus nu hij zijn profiel weer geactiveerd heeft en duidelijk niet meer beschikbaar is voor jou, wil jij hem een berichtje sturen?
Je zit dus nog vol in hetzelfde patroon.
Het leven is een stuk leuker als je in staat bent om aardig te zijn tegen mensen die je leuk vindt. Is voor die mensen ook fijn.
woensdag 12 augustus 2020 12:26
Dank voor je wijze woorden. Inderdaad een relatie (ik begin er niet vaak aan) wil ik te graag. Misschien ook door mijn leeftijd. Ik kan niet van de ander verwachten dat hij mij helpt om de angst de baas te zijn. Dat moet ik inderdaad zelf bij de kop pakken. Het heeft jaren geduurd, maar ik heb nu de hoop en het vertrouwen dat ik in de toekomst (stap voor stap) ga kunnen
woensdag 12 augustus 2020 12:29
woensdag 12 augustus 2020 12:32
Ik denk dat je het onderwerp relaties nu in moet gaan brengen in therapie. Want dáár loop je nu tegenaan. En dat is waar je nu echt gemotiveerd mee aan de slag wil gaan. Succes!roosmar schreef: ↑12-08-2020 12:26Dank voor je wijze woorden. Inderdaad een relatie (ik begin er niet vaak aan) wil ik te graag. Misschien ook door mijn leeftijd. Ik kan niet van de ander verwachten dat hij mij helpt om de angst de baas te zijn. Dat moet ik inderdaad zelf bij de kop pakken. Het heeft jaren geduurd, maar ik heb nu de hoop en het vertrouwen dat ik in de toekomst (stap voor stap) ga kunnen
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
