Relaties
alle pijlers
Eenzaamheid doordat iedereen gezin heeft + corona
zondag 21 februari 2021 17:20
Ik merk doordat vrienden een jong gezin hebben het contact erg eenzijdig is geworden. Voor corona van alles geprobeerd om sociale contacten uit te breiden ,redelijk gelukt alleen veel contacten zijn verwaterd door de lockdown.
Zijn er andere 30ers wie ervaring hebben met vriendschappen die verwateren doordat anderen een gezin gestart zijn? Ik merk dat ik me erg eenzaam voel en heb op verenigingen geprobeerd om kennissen te vragen mee te gaan naar gezamenlijke evenementen (zelfde hobby/cursus) maar ik merk dat stelletjes altijd samengaan en kom er niet echt tussen. (Pre corona)
Ik begrijp dat er tijdens de lockdown voor ons allemaal weinig mogelijkheden zijn. Probeer elke dag naar het werk een uur te wandelen maar het alleen zijn begint op te breken. Ik hoop dat anderen tips hebben hoe ik contacten uit kan breiden van kennis naar vriendschap. Heb nu 3 lieve vriendinnen, ben hier ontzettend dankbaar voor maar vraag me soms wel af hoe mijn leven eruit ziet als iedereen een gezin heeft. Ben blij voor kennissen/vrienden met gezin dat ze hun geluk gevonden hebben maar vind het steeds moeilijker om alleen te zijn. Voor corona ging ik 2 - 3 in de week naar de sportschool en volgde daarnaast een cursus om onder de mensen te zijn en even wat leuks te hebben op een doordeweekse avond. Op deze manier hield ik mezelf altijd bezig maar in de weekenden overvalt de eenzaamheid me zo.
Zijn er andere 30ers wie ervaring hebben met vriendschappen die verwateren doordat anderen een gezin gestart zijn? Ik merk dat ik me erg eenzaam voel en heb op verenigingen geprobeerd om kennissen te vragen mee te gaan naar gezamenlijke evenementen (zelfde hobby/cursus) maar ik merk dat stelletjes altijd samengaan en kom er niet echt tussen. (Pre corona)
Ik begrijp dat er tijdens de lockdown voor ons allemaal weinig mogelijkheden zijn. Probeer elke dag naar het werk een uur te wandelen maar het alleen zijn begint op te breken. Ik hoop dat anderen tips hebben hoe ik contacten uit kan breiden van kennis naar vriendschap. Heb nu 3 lieve vriendinnen, ben hier ontzettend dankbaar voor maar vraag me soms wel af hoe mijn leven eruit ziet als iedereen een gezin heeft. Ben blij voor kennissen/vrienden met gezin dat ze hun geluk gevonden hebben maar vind het steeds moeilijker om alleen te zijn. Voor corona ging ik 2 - 3 in de week naar de sportschool en volgde daarnaast een cursus om onder de mensen te zijn en even wat leuks te hebben op een doordeweekse avond. Op deze manier hield ik mezelf altijd bezig maar in de weekenden overvalt de eenzaamheid me zo.
maandag 22 februari 2021 15:12
Heel goed, TO. Wat meer initiatief nemen dan de ander is een 'small price to pay' voor meer gezelligheid.
En het is ook helemaal niet erg om je vriendinnen er af en toe op te wijzen, dat er vanuit hen weinig komt. Hun situatie is zodanig anders dan die van jou, dat ze er zich maar weinig bij voor kunnen stellen waarschijnlijk, dat jij je 's avonds na je werk en in het weekend behoorlijk verveelt.
En het is ook helemaal niet erg om je vriendinnen er af en toe op te wijzen, dat er vanuit hen weinig komt. Hun situatie is zodanig anders dan die van jou, dat ze er zich maar weinig bij voor kunnen stellen waarschijnlijk, dat jij je 's avonds na je werk en in het weekend behoorlijk verveelt.
maandag 22 februari 2021 15:13
@Misspiglet ik denk dat het leven gewoon zo is, iedereen is druk met werk, vrienden, relatie, familie e.d. ik moet er aan wennen dat dingen veranderen naarmate ik ouder word. Ik kan me voorstellen dat je je op zulke momenten buitengesloten voelt. Je vrienden bedoelen het vast niet verkeerd, heb je al eens geprobeerd het gesprek een andere draai te geven of aangegeven dat je ook weleens behoefte hebt aan andere gespreksstof? Ik zelf probeer altijd belangstellend te zijn (ook als iets me niet interesseert vraag ik veel door waardoor mensen miss denken dat het me toch interesseert) 
maandag 22 februari 2021 19:58
Ja, nieuwe vrienden maken kost ontzettend veel tijd en energie. Toch doe ik overal altijd wel contacten op waarvan er een aantal tot een vriendschap uitbloeien. Ik heb vrienden uit m’n middelbare schooltijd, m’n studietijd, en bij bijna elke baan waar ik heb gewerkt heb ik het contact met één van mijn collega’s kunnen uitbouwen. Maar ook ontzettend veel mensen uit het oog verloren natuurlijk. Maar ik heb ook na m’n 30e zeker nog wel vriendschappen opgedaan.Lattemacciato44 schreef: ↑22-02-2021 15:01@Novaviva ja merk nu al dat ik me ietsje beter voel omdat het steeds langer licht blijft. Gekke vraag misschiej maar waar heb jij de laatste jaren nieuwe vrienden gemaakt? Ik sta altijd wel voor nieuwe vrienden open maar ik ben introvert dus het duurt even voordat ik mezelf durf te laten zien bij nieuwe mensen.
Maar het duurt heel lang voor mensen je vrienden zijn. Bijvoorbeeld; ik zat bij een hardloopgroep. Wekelijks training. In het begin ken je nauwelijks namen. Maar gaandeweg leer je mensen kennen. Je praat eens wat met mensen tijdens de oefeningen. Dan stelt er iemand eens voor om eens buiten de training met een aantal om te gaan hardlopen. Leuk, maar nog lang geen vriendschap, vervolgens is er misschien iemand waar je iets meer mee klikt, en je gaan hardlopen en een koffie erna. En zo filtert dat zich langzaam uit totdat je ook los van het hardlopen met elkaar omgaat. Daar kan zo een jaar overheen gaan.
Ik ben qua contacten vrij opportunistisch en ik doe aan kansenspreiding. Niet iedereen waar ik wat mee onderneem is een echt goede vriend/vriendin of weet heel veel persoonlijke dingen over mij. Maar soms is wil of kan je beste vriendin niet naar dat concert of naar die tentoonstelling. Dan is het fijn als je voor zoiets af kunt spreken met de bredere kennissenkring. Nee, ik weet niet van iedereen hoeveel broers en zussen ze hebben. Maar je doet wat sociaals en het legt minder druk op je diepere vriendschappen, je bent dan minder afhankelijk van die ene vriendin die nu minder tijd heeft wegens, pas geboren kind, nieuwe baan/relatie of zieke moeder.
Daarom fijn dat je met collega gaat wandelen. Het is contact en je onderneemt wat. Dat voelt al fijn.
En nee, daten valt daar wat mij betreft weer niet onder. Dat kost weer een heel ander soort energie, en daar kun je je juist ook eenzamer van gaan voelen. Natuurlijk ook goed om te daten. Maar tegen eenzaamheid is het geen middel.
dinsdag 23 februari 2021 00:23
Het begint mij ook een beetje naar de keel te grijpen afgelopen drie weken in een keer. Daarvoor vond ik het wel prima en het alleen zijn ging al die tijd ook wel redelijk goed. Maar ik ben er helemaal klaar mee. Elke dag alleen door brengen, alleen een wandeling maken doe ik laatste drie weken ook zuchtend elke keer weer hetzelfde blokje. Ik heb er allemaal niet echt meer zin in mijn levens lust is een beetje weg. Voor Corona ging ik met mensen naar de kroeg of ontmoette veel mensen daar, alleen ze hebben allemaal een relatie en willen niet 1 op 1 met mij afspreken. Heb een paar keer een voorstel gedaan om met iemand af te spreken, maar niemand wilde.
Het valt me idd op dat mensen met een gezin of in een relatie in hun eigen bubbel zitten. Heb het gevoel dat ik er niet echt toe doe ofzo een enorm rot gevoel. Ik houd het alleen zijn niet veel langer meer vol. In de buurt woont ook geen een alleenstaande alleen ik zou zo blij zijn als er op straat keer praatje met mij gemaakt zou worden ofzo, maar mensen willen snel weer naar gezin. Hoop dat alles snel over is en ik weer lekker naar de kroeg kan en iedereen weer kan zien en deze tijd kan vergeten de eenzaamheid en dat niemand met mij 1 op 1 af wil spreken.
Het valt me idd op dat mensen met een gezin of in een relatie in hun eigen bubbel zitten. Heb het gevoel dat ik er niet echt toe doe ofzo een enorm rot gevoel. Ik houd het alleen zijn niet veel langer meer vol. In de buurt woont ook geen een alleenstaande alleen ik zou zo blij zijn als er op straat keer praatje met mij gemaakt zou worden ofzo, maar mensen willen snel weer naar gezin. Hoop dat alles snel over is en ik weer lekker naar de kroeg kan en iedereen weer kan zien en deze tijd kan vergeten de eenzaamheid en dat niemand met mij 1 op 1 af wil spreken.
dinsdag 23 februari 2021 11:29
Alles zo herkenbaar. Ik doe ook niet aan die online dingen maar gewoon 1 op 1 in real life. Hetzelfde met het thuiswerken zalig vinden. Ik heb ook echt geen zin om straks weer n paar dagen terug naar kantoor te gaan. Jouw stukje had het mijne kunnen zijn.novaviva schreef: ↑22-02-2021 11:56Online borrels of andere vormen van videobellen doe ik niet. Ik vind er gewoon geen reet aan en blijkbaar draait mijn behoefte aan contact daar niet om. Ik heb ook geen knuffelcontact of iets dergelijks. Ik spreek gewoon meer 1 op 1 af dan in groepsverband, dat is alles. Ik mis vooral cafés en spontane dingen.
Ik werk sinds maart thuis, maar ik vind het heerlijk. Heb leuke collega’s, maar ik vind het zalig om gewoon met laptop in bed rustig op te starten. Ik kijk zelfs op tegen weer naar kantoor gaan. Ik ben echt een raar geval volgens mij.
dinsdag 23 februari 2021 14:13
Zalig hè. Lig nu weer languit op de bank stukken uit te werken. Nog geen kip gesproken vandaag. Heerlijk.
woensdag 24 februari 2021 08:54
Oh lekker is dat he? Hier ook, in normale weken spreek ik ze alleen op woensdagochtend in de wekelijkse update meeting en verder niet. Lekker eigen muziek thuis aan, koffietje erbij, en inderdaad soms lekker op de bank of in de tuin.
Geen gezeur aan je hoofd, geen drukke luidruchtige kantoortuin of stresskippen in de buurt...... Als het aan mij lag zou ik dit wel fulltime voor altijd willen
Succes ook weer !
