Relaties
alle pijlers
Eerste liefde weer tegengekomen, maar was misschien te snel?
vrijdag 1 augustus 2008 om 13:58
Op mijn 14e had mijn eerste vriendje, dat duurde maar 2 maanden. Maar had door die eerste ervaring ook natuurlijk veel indruk gemaakt.
In de jaren erna van mijn 14e tot mijn 20e ongeveer zochten hij en ik elkaar altijd op. We kwamen elkaar dan weer tegen, en dan belde hij weer. Er was tussen ons steeds die aantrekkingskracht. Dan ging het na verloop van tijd weer over, omdat we niet wisten hoe we met elkaar om moesten gaan.
2 jaar geleden kwam ik hem weer tegen, na een lange tijd. Een toevallige ontmoeting. En we hebben even kort gekletst. En weer voelde ik die aantrekkingskracht.
Tot vorig jaar hij ineens een berichtje stuurde via Hyves hoe het met mij ging. We bleken toevallig weer allebei vrij te zijn. Net eigenlijk. Heel toevallig.
Terwijl ik nog 2 maanden bij mijn ex op een huis aan het wachten was , heb ik dit keer veel liefdesverklaringen van hem gehad. Hij was heel serieus al heel snel over voorstellen aan familie, over samenwonen praten. (wat mij dan nog erg benauwde zo snel al) En hij was heel open in wat hij voelde. En dat gaf mij dit keer wel vertrouwen dat ik hem geloofde.
Toen ik net dacht: nu ben ik verliefd! Ik wil het rustig aandoen, maar oke, ik ga ervoor. Toen zei hij: je komt nu wel ineens heel dichtbij...
En een week later zei hij dat hij toch niet toe was aan een relatie.
Vanaf dat moment is hij dichtgeklapt. We zouden elkaar blijven zien en contact houden, dat wilde hij ook graag. Maar zijn openheid was helemaal weg.
Hij praatte alleen nog maar over hele algemene dingen.
Het contact ging ontzettend stroef. En ik zat ook niet lekker in mijn vel nog na alle gebeurtenissen met mijn ex. Ik reageerde ook niet altijd even goed.
Uiteindelijk is nu het contact verbroken. Maar ik blijf zitten met de vraag of het nu allemaal echt was.
Sinds een paar weken zit hij dag en nacht online op Hyves. En ik begin me nu af te vragen of het allemaal echt was. Ik was er zo zeker van dat dit keer het tussen ons goed zou gaan. Vooral omdat hij eerst gezegd had dat hij ook altijd aan mij gedacht had.
Nu laat ik hem maar helemaal met rust. Al doet het wel pijn.
Nu is het toch een lang verhaal geworden. Maar mijn vraag is eigenlijk, is het werkelijk dat hij toch een tijdje single wil zijn, is hij bang of op mij afgeknapt.
In de jaren erna van mijn 14e tot mijn 20e ongeveer zochten hij en ik elkaar altijd op. We kwamen elkaar dan weer tegen, en dan belde hij weer. Er was tussen ons steeds die aantrekkingskracht. Dan ging het na verloop van tijd weer over, omdat we niet wisten hoe we met elkaar om moesten gaan.
2 jaar geleden kwam ik hem weer tegen, na een lange tijd. Een toevallige ontmoeting. En we hebben even kort gekletst. En weer voelde ik die aantrekkingskracht.
Tot vorig jaar hij ineens een berichtje stuurde via Hyves hoe het met mij ging. We bleken toevallig weer allebei vrij te zijn. Net eigenlijk. Heel toevallig.
Terwijl ik nog 2 maanden bij mijn ex op een huis aan het wachten was , heb ik dit keer veel liefdesverklaringen van hem gehad. Hij was heel serieus al heel snel over voorstellen aan familie, over samenwonen praten. (wat mij dan nog erg benauwde zo snel al) En hij was heel open in wat hij voelde. En dat gaf mij dit keer wel vertrouwen dat ik hem geloofde.
Toen ik net dacht: nu ben ik verliefd! Ik wil het rustig aandoen, maar oke, ik ga ervoor. Toen zei hij: je komt nu wel ineens heel dichtbij...
En een week later zei hij dat hij toch niet toe was aan een relatie.
Vanaf dat moment is hij dichtgeklapt. We zouden elkaar blijven zien en contact houden, dat wilde hij ook graag. Maar zijn openheid was helemaal weg.
Hij praatte alleen nog maar over hele algemene dingen.
Het contact ging ontzettend stroef. En ik zat ook niet lekker in mijn vel nog na alle gebeurtenissen met mijn ex. Ik reageerde ook niet altijd even goed.
Uiteindelijk is nu het contact verbroken. Maar ik blijf zitten met de vraag of het nu allemaal echt was.
Sinds een paar weken zit hij dag en nacht online op Hyves. En ik begin me nu af te vragen of het allemaal echt was. Ik was er zo zeker van dat dit keer het tussen ons goed zou gaan. Vooral omdat hij eerst gezegd had dat hij ook altijd aan mij gedacht had.
Nu laat ik hem maar helemaal met rust. Al doet het wel pijn.
Nu is het toch een lang verhaal geworden. Maar mijn vraag is eigenlijk, is het werkelijk dat hij toch een tijdje single wil zijn, is hij bang of op mij afgeknapt.
anoniem_70681 wijzigde dit bericht op 01-08-2008 14:17
Reden: verhaal was te lang
Reden: verhaal was te lang
% gewijzigd
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:00
Vind het wel knap dat je hem nu helemaal met rust laat. Beter zo. Lijkt me veel erger om speelbal te zijn van zijn tegenstrijdige signalen. Cliché, maar gevalletje bindingsangst?!
En is die aantrekkingskracht niet juist een gevolg van dat je vroeger ooit kort zo verliefd was? Dat je toch beiden nieuwsgierig blijft hoe het zou kunnen zijn geweest? Dat die oude liefde weer opvlamt, terwijl 'ie er helemaal niet zou zijn als je elkaar nu voor het eerst zou tegenkomen?!
Ik speculeer maar wat hoor...
Ik moet denken aan een ex van heeeel vroeger, was nog wel jonger dan 14 volgens mij, die kwam ik dus een jaar geleden weer tegen op een reunie, en we konden weer zo goed met elkaar opschieten, net als vroeger, ook al waren we toen nog echt kinderen. Heel maf gevoel. Hebben toen nog een tijdje heen en weer gemaild, was best spannend, want we voelden allebei vreemd genoeg een soort 'jij was toch eigenlijk van mij' gevoel. Terwijl ik wist dat we inmiddels zo anders waren geworden door de tijd heen, zou nooit gaan werken.
En is die aantrekkingskracht niet juist een gevolg van dat je vroeger ooit kort zo verliefd was? Dat je toch beiden nieuwsgierig blijft hoe het zou kunnen zijn geweest? Dat die oude liefde weer opvlamt, terwijl 'ie er helemaal niet zou zijn als je elkaar nu voor het eerst zou tegenkomen?!
Ik speculeer maar wat hoor...
Ik moet denken aan een ex van heeeel vroeger, was nog wel jonger dan 14 volgens mij, die kwam ik dus een jaar geleden weer tegen op een reunie, en we konden weer zo goed met elkaar opschieten, net als vroeger, ook al waren we toen nog echt kinderen. Heel maf gevoel. Hebben toen nog een tijdje heen en weer gemaild, was best spannend, want we voelden allebei vreemd genoeg een soort 'jij was toch eigenlijk van mij' gevoel. Terwijl ik wist dat we inmiddels zo anders waren geworden door de tijd heen, zou nooit gaan werken.
zaterdag 2 augustus 2008 om 03:19
Geloof hem niet meer zo omdat hij zo vaak online is dus en ik vermoedens heb. Erg handig dat Hyves.
Maar bedankt voor jullie antwoorden.
Met rust laten gaat al 'makkelijker' omdat ik denk dat ik voor schut sta als ik contact op ga nemen met hem.
Wel vreemd, binnen een paar weken tijd. Wilde hij nog single zijn en nu mssn wel met iemand weer contact.
Dus daarom twijfel ik.
Maar bedankt voor jullie antwoorden.
Met rust laten gaat al 'makkelijker' omdat ik denk dat ik voor schut sta als ik contact op ga nemen met hem.
Wel vreemd, binnen een paar weken tijd. Wilde hij nog single zijn en nu mssn wel met iemand weer contact.
Dus daarom twijfel ik.
