Relaties
alle pijlers
Erkenning wel of niet afdwingen?
woensdag 26 december 2018 21:15
Ik hoop dat jullie hier eens je ongezouten mening over kunnen geven. Want ik weet gewoon niet waar ik goed aan doe.
Moet ik de erkenning van mijn kindje afdwingen bij een ex die de kleine wel wil zien maar niet wil erkennen. Er is wel alimentatie via een advocaat berekend en door de rechtbank bekrachtigd.
Even wat achtergrond info tussen de streepjes:
———
Inmiddels 6 jaar geleden ben ik in een soort onvoorstelbare relatie beland. Hij een stuk ouder dan ik, ik toen nog student. Hij gescheiden, werkzaam bij defensie en vader van een paar tieners, ik was toen 25 hij begin 50.
Bijzonder, maar was zo klaar met elke keer mislukte relaties met leeftijdgenoten dat ik dacht we geven het een kans.
Ik heb nooit vraagtekens gezet bij zijn beschikbaarheid voor een relatie, hij was vaak bij me en bleef dan ook logeren. Zelf was hij gestationeerd op een kazerne, daar heb ik het wel eens met kennissen die daar ook woonde over gesproken en die kende hem en wisten dat hij hier vaak verbleef.
Na 1,5 jaar bleek ik onbedoeld ineens zwanger. (Leermoment: lees altijd de bijsluiter ook als de dokter zegt dat het medicijn geen effect op de pil heeft) Ik was compleet in shock en nadat ik de eerst schok te boven was een echo laten maken om te kijken hoe of wat. Deze echo was leeg en even terug rekenend wanneer mn laatste keer seks was geweest moest ik toen al zeker 8 weken zwanger zijn geweest. Kwam dus goed weg dacht ik, de natuur lost het voor me op.
Het ziekenhuis gaf aan dat het voor mijn lijf beter was om de miskraam af te wachten tot tenminste 12 weken. Dit gebeurde niet en zo kwam ik er bij de controle echo om de miskraam op gang te helpen achter dat ik al bijna 3 maanden zwanger was.
Na enorm veel wikken en wegen en afspraken bij Fiom en een abortuskliniek besloten het kindje te houden. Een 2de trimester abortus is niet niks en ivm mijn sluimerende kinderwens, prima inkomen, huis en behulpzame familie was de arts van mening dat ik niet in een noodsituatie verkeerde en daarbij ook te veel twijfelende. En dit is voor een late abortus wel een vereiste.
Rond de 35 weken zwangerschap, toen ik de erkenning wilde regelen met mijn ex, kwam ik er achter dat hij nog getrouwd was. Ons kind is nooit erkend want dat wilde hij ineens niet meer.
Inmiddels is het kindje 4 geweest. En ziet mijn ex hem eens per 2 weken een paar uur. Dit wil hij graag, ons kind ook en ik denk echt dat ik er goed aan doe om de connectie in elk geval soort van warm te houden.
————-
Nu is het zo dat mijn familie al sinds de geboorte enorm zit te pushen dat ik de erkenning afdwing. Maar heb dit nooit gedaan omdat ik vind dat een vader een kind moet erkennen omdat hij dat wil, niet omdat iemand hem dwingt. Alleen de tijd dat ik er zelf nog Invloed op heb begint op te raken nu het kind richting de 5 jaar gaat. Erna is het voor mij als moeder niet meer mogelijk om die vervangende toestemming aan de rechtbank te vragen.
Zijn familie is overigens niet op de hoogte van de kleine. Ik vind dat mijn ex verandwoordeklijk is voor deze enorme leugenachtige bende en ik heb alle brokken aan mijn kant zo goed en zo kwaad als mogelijk bij elkaar geraapt. Ik zou ook nooit moedwillig een affaire aangaan, van getrouwde mannen blijf je af en voor bijvrouw voel ik me echt te goed. Het is een situatie waar ik nooit om gevraagd heb en daarbij kwam ik pas achter het huwelijk toen ik bijna aan het eind van de zwangerschap zat. Tot die tijd heeft mn ex altijd aangegeven het kindje te willen erkennen.
Moet ik de erkenning van mijn kindje afdwingen bij een ex die de kleine wel wil zien maar niet wil erkennen. Er is wel alimentatie via een advocaat berekend en door de rechtbank bekrachtigd.
Even wat achtergrond info tussen de streepjes:
———
Inmiddels 6 jaar geleden ben ik in een soort onvoorstelbare relatie beland. Hij een stuk ouder dan ik, ik toen nog student. Hij gescheiden, werkzaam bij defensie en vader van een paar tieners, ik was toen 25 hij begin 50.
Bijzonder, maar was zo klaar met elke keer mislukte relaties met leeftijdgenoten dat ik dacht we geven het een kans.
Ik heb nooit vraagtekens gezet bij zijn beschikbaarheid voor een relatie, hij was vaak bij me en bleef dan ook logeren. Zelf was hij gestationeerd op een kazerne, daar heb ik het wel eens met kennissen die daar ook woonde over gesproken en die kende hem en wisten dat hij hier vaak verbleef.
Na 1,5 jaar bleek ik onbedoeld ineens zwanger. (Leermoment: lees altijd de bijsluiter ook als de dokter zegt dat het medicijn geen effect op de pil heeft) Ik was compleet in shock en nadat ik de eerst schok te boven was een echo laten maken om te kijken hoe of wat. Deze echo was leeg en even terug rekenend wanneer mn laatste keer seks was geweest moest ik toen al zeker 8 weken zwanger zijn geweest. Kwam dus goed weg dacht ik, de natuur lost het voor me op.
Het ziekenhuis gaf aan dat het voor mijn lijf beter was om de miskraam af te wachten tot tenminste 12 weken. Dit gebeurde niet en zo kwam ik er bij de controle echo om de miskraam op gang te helpen achter dat ik al bijna 3 maanden zwanger was.
Na enorm veel wikken en wegen en afspraken bij Fiom en een abortuskliniek besloten het kindje te houden. Een 2de trimester abortus is niet niks en ivm mijn sluimerende kinderwens, prima inkomen, huis en behulpzame familie was de arts van mening dat ik niet in een noodsituatie verkeerde en daarbij ook te veel twijfelende. En dit is voor een late abortus wel een vereiste.
Rond de 35 weken zwangerschap, toen ik de erkenning wilde regelen met mijn ex, kwam ik er achter dat hij nog getrouwd was. Ons kind is nooit erkend want dat wilde hij ineens niet meer.
Inmiddels is het kindje 4 geweest. En ziet mijn ex hem eens per 2 weken een paar uur. Dit wil hij graag, ons kind ook en ik denk echt dat ik er goed aan doe om de connectie in elk geval soort van warm te houden.
————-
Nu is het zo dat mijn familie al sinds de geboorte enorm zit te pushen dat ik de erkenning afdwing. Maar heb dit nooit gedaan omdat ik vind dat een vader een kind moet erkennen omdat hij dat wil, niet omdat iemand hem dwingt. Alleen de tijd dat ik er zelf nog Invloed op heb begint op te raken nu het kind richting de 5 jaar gaat. Erna is het voor mij als moeder niet meer mogelijk om die vervangende toestemming aan de rechtbank te vragen.
Zijn familie is overigens niet op de hoogte van de kleine. Ik vind dat mijn ex verandwoordeklijk is voor deze enorme leugenachtige bende en ik heb alle brokken aan mijn kant zo goed en zo kwaad als mogelijk bij elkaar geraapt. Ik zou ook nooit moedwillig een affaire aangaan, van getrouwde mannen blijf je af en voor bijvrouw voel ik me echt te goed. Het is een situatie waar ik nooit om gevraagd heb en daarbij kwam ik pas achter het huwelijk toen ik bijna aan het eind van de zwangerschap zat. Tot die tijd heeft mn ex altijd aangegeven het kindje te willen erkennen.
donderdag 14 februari 2019 17:50
En daarmee benadeelt hij wel zijn jongste kind! Hoe moet dit later voor hem voelen als hij zich dat gaat beseffen. Ik vind dat je uitstekend op komt voor de belangen van je zoon!Kusjesvoorallemaal schreef: ↑14-02-2019 16:58Je verwoord elke keer heel goed hoe ik ernaar probeer te kijken. De enige reden voor mijn ex om het niet te willen doen is dat hij zn kinderen bij zijn vrouw niet wil benadelen. Dat is in elk geval wat hij nu zegt.
Wat ik er nog aan toe wil voegen is dat ik denk dat zijn vrouw echt wel weet wat voor schuinsmarcheerder haar man is. Wellicht dat het niet eens veel verandert binnen de familieverhoudingen. Híj is bang voor gedonder wat hij waarschijnlijk wel vaker heeft gehad.
Ik ken ook zo’n type vader van nabij.......
donderdag 14 februari 2019 18:26
Nou, inderdaad.
Zelf kan ik niet meer naar Spoorloos kijken sinds ik persoonlijk betrokken ben geraakt in een dergelijke situatie. Want nadat mensen elkaar geëmotioneerd in de armen vallen voor een groot publiek en er wordt ingezoomd op omhelzingen en tranen, moet het eigenlijk allemaal nog beginnen. En het loopt lang niet altijd goed af. Ik vind het een zeer voyeuristisch programma.
Neemt allemaal niet weg dat het ontzettend belangrijk is voor mensen om te weten waar ze vandaan komen. Ik snap de opmerkingen over de andere kinderen van de ex ook totaal niet. In mijn visie is het juist ook zeer in hun belang om te weten dat ze een halfbroertje hebben.
donderdag 14 februari 2019 18:57
Je hoeft je in elkgeval niet rot te voellen of je af te vragen of ze wel of niet op een jonger kind zitten te wachten of niet, ook niet tenaanzien van zijn vrouw.
Degene die dat zou moeten voelen boeide het ook niet toen hij wat met jou begon en een kind met je kreeg.
Laat je geen valse verantwoordelijkheids gevoel aanpraten maar blijf vooral voor je kind opkomen.
Degene die dat zou moeten voelen boeide het ook niet toen hij wat met jou begon en een kind met je kreeg.
Laat je geen valse verantwoordelijkheids gevoel aanpraten maar blijf vooral voor je kind opkomen.
donderdag 14 februari 2019 19:01
Maar de zoon van TO weet wie zijn vader is. En de kinderen verwekt met sperma van Jan Karbaat gaan ook niet officieel zijn kinderen zijn. Dus voor weten waar je vandaan komt voegt een officiële erkenning in dit geval niets toe. Ik vind ook niet dat TO de vader zijn kind niet moet laten erkennen, ik zie alleen niet hoe en waarom een officiële erkenning er voor gaat zorgen dat er openheid komt. Ook met die erkenning kan kind van TO vaders geheimpje blijven totaan zijn dood.
donderdag 14 februari 2019 19:38
forumfossiel schreef: ↑14-02-2019 19:01Maar de zoon van TO weet wie zijn vader is. En de kinderen verwekt met sperma van Jan Karbaat gaan ook niet officieel zijn kinderen zijn. Dus voor weten waar je vandaan komt voegt een officiële erkenning in dit geval niets toe. Ik vind ook niet dat TO de vader zijn kind niet moet laten erkennen, ik zie alleen niet hoe en waarom een officiële erkenning er voor gaat zorgen dat er openheid komt. Ook met die erkenning kan kind van TO vaders geheimpje blijven totaan zijn dood.
Nou ja, dat denk ik dus ook.
donderdag 14 februari 2019 19:42
Ja en, to wil het goed geregeld hebben voor haar kind en daar houd erkenning op papier ook in en zoals ze al zei geeft dat bij overlijden van vader ook recht op de wezen wetforumfossiel schreef: ↑14-02-2019 19:01Maar de zoon van TO weet wie zijn vader is. En de kinderen verwekt met sperma van Jan Karbaat gaan ook niet officieel zijn kinderen zijn. Dus voor weten waar je vandaan komt voegt een officiële erkenning in dit geval niets toe. Ik vind ook niet dat TO de vader zijn kind niet moet laten erkennen, ik zie alleen niet hoe en waarom een officiële erkenning er voor gaat zorgen dat er openheid komt. Ook met die erkenning kan kind van TO vaders geheimpje blijven totaan zijn dood.
Als vader het geheim wil houden dan doet hij dat toch fijn.
donderdag 14 februari 2019 19:47
Helaas, de halfwezen uitkering bestaat niet meer.
https://financieel.infonu.nl/geld/11501 ... -2019.html
https://financieel.infonu.nl/geld/11501 ... -2019.html
donderdag 14 februari 2019 20:09
Ik begin me oprecht af te vragen of zijn vrouw niets weet. Als hij jou zoveel geld kan geven iedere maand al jaren, dan lijkt me dat ze wel eens vraagt waar dat elke maand heengaat?Kusjesvoorallemaal schreef: ↑14-02-2019 16:55Alimentatie is al geregeld en betaald hij al vanaf het begin. Staat in mn OP
En absoluut geeft dit de mogelijkheid oo extra dingen. Zoon komt wat dat betreft echt niks te kort. Doen regelmatig leuke dingen. Er is geld voor af en toe uit eten of een uitstapje naar de dierentuin. Hij heeft mooie kleertjes en ben niet veroordeeld tot de marktplaatspakketten om zo maar te zeggen.
En kind is al snel duurder dan je verwacht. Maar het maakt ook mogelijk dat ik 4 i.p.v. 5 dagen werk.
Wat dat betreft heeft mijn ex de dingen wel netjes geregeld met mij. Maar dat betekend niet dat de overige dingen nu ook eens geregeld moeten worden.
Als jij er een dag minder door kunt werken, is het toch een opvallen bedrag, zou ik denken.
donderdag 14 februari 2019 20:10
Eensforumfossiel schreef: ↑14-02-2019 19:01Maar de zoon van TO weet wie zijn vader is. En de kinderen verwekt met sperma van Jan Karbaat gaan ook niet officieel zijn kinderen zijn. Dus voor weten waar je vandaan komt voegt een officiële erkenning in dit geval niets toe. Ik vind ook niet dat TO de vader zijn kind niet moet laten erkennen, ik zie alleen niet hoe en waarom een officiële erkenning er voor gaat zorgen dat er openheid komt. Ook met die erkenning kan kind van TO vaders geheimpje blijven totaan zijn dood.
donderdag 14 februari 2019 20:12
Nou jammer dan maar dat wil niet zeggen dat to dan maar de boel de boel moet latenthe_Wicked_Witch schreef: ↑14-02-2019 19:47Helaas, de halfwezen uitkering bestaat niet meer.
https://financieel.infonu.nl/geld/11501 ... -2019.html
lijkt wel of jij er een probleem mee hebt als het kind op papier erkent word.
donderdag 14 februari 2019 20:14
En als je goed had gelezen had je nu geweten dat het rondje google helemaal niet nodig was geweest het gaat to nl niet om een erfenis.the_Wicked_Witch schreef: ↑14-02-2019 19:54En als ik even een rondje google doe zijn er ook constructies waarin je een kind via juridische handigheidjes wel degelijk kunt onterven.
donderdag 14 februari 2019 20:14
1keer is genoegthe_Wicked_Witch schreef: ↑14-02-2019 19:54En als ik even een rondje google doe zijn er ook constructies waarin je een kind via juridische handigheidjes wel degelijk kunt onterven.
donderdag 14 februari 2019 20:39
Vlinder1963 schreef: ↑14-02-2019 20:12Nou jammer dan maar dat wil niet zeggen dat to dan maar de boel de boel moet laten
lijkt wel of jij er een probleem mee hebt als het kind op papier erkent word.
Nee hoor, ik snap best dat TO die erkenning wil. Ik vraag me alleen af of ze er daadwerkelijk wat mee opschiet.
donderdag 14 februari 2019 21:04
Dat is gelukkig het positieve verschil met de situatie met mijn vriendin en haar kind, zij heeft er nooit zo’n drama van gemaakt! Kind heeft vader tot haar 13e wekelijks gezien en wist al vanaf jongere leeftijd hoe de vork in steel zat (voor kinds begrippen) en mijn vriendin is daar super relaxt mee omgegaan. Heeft kind verteld hoe het zat als zij vragen had, al was het in Jip en Janneke taal en kind is er al die ook super relaxed mee omgegaan. Ja, ook zonder officiële erkenning.Kusjesvoorallemaal schreef: ↑14-02-2019 16:10
Het kan heel positief uitpakken maar het kan ook heel negatief uitpakken. In een positief geval mist iedereen niet teveel tijd uit elkaar leven. In een negatief geval is mijn zoon nu nog te jong om al het drama echt mee te krijgen.
Drama werk je altijd nog zelf in de hand of niet.
donderdag 14 februari 2019 21:14
De kans dat dit ooit uit gaat komen is erg groot. Het lijkt mij alleen dubbel zo pijnlijk als dit uitkomt na vaders dood. Je hebt geen kans om vragen te stellen, om boos te zijn en om het daarna een plekje te geven. En dan heb ik het nu voornamelijk over zijn gezin. Die na zijn dood vast wel ergens bewijs van het leven van hun broertje gaan vinden.
Waar ik erg benieuwd naar ben is wat bijvoorbeeld een kinder psycholoog zou adviseren. Wat is nou echt in het belang van het kind. Is oppervlakkig contact in het geheim beter dan mogelijke familie ruzies? En een vader en zussen/broers die je mogelijk keihard afwijzen? Ik zou het echt niet weten. Ik denk alleen wel dat überhaupt contact met vader en broers en zussen de beste optie zijn. En ik persoonlijk had mijn broertje met open armen ontvangen. Maar helaas is niet iedereen zo. Ik zou eens advies in winnen bij een psycholoog.
Waar ik erg benieuwd naar ben is wat bijvoorbeeld een kinder psycholoog zou adviseren. Wat is nou echt in het belang van het kind. Is oppervlakkig contact in het geheim beter dan mogelijke familie ruzies? En een vader en zussen/broers die je mogelijk keihard afwijzen? Ik zou het echt niet weten. Ik denk alleen wel dat überhaupt contact met vader en broers en zussen de beste optie zijn. En ik persoonlijk had mijn broertje met open armen ontvangen. Maar helaas is niet iedereen zo. Ik zou eens advies in winnen bij een psycholoog.
donderdag 14 februari 2019 22:06
TO, ik vind echt dat je het juiste besluit hebt benomen. Ja, ook wanneer dat uiteindelijk zal betekenen dat er straks geen contact is meer tussen vader en zoon.
We hebben het hier over een man die naast zijn gezin een dubbelleven leidt en daar tot nu toe mee wegkomt. Tegenover mezelf zou ik daar misschien nog mee kunnen leven, maar no way dat ik mijn kind zijn dirty little secret zou laten zijn. Het gaat je niet om geld, maar het is ook niet meer dan normaal dat hij financieel bijdraagt aan de opvoeding van zijn bloedeigen zoon.
En als zijn gezin straks gekwetst zal worden: dat is heel vervelend, maar dat komt door ZIJN acties. Jij bent daar niet verantwoordelijk voor. Bovendien gaat het geluk van je eigen kind altijd voor. Het is toch niet zo dat hun geluk boven het geluk van je eigen zoon gaat?
En voor de pleiters van het broze contact tussen vader en kind dat er tot nu toe was... Het kan niet anders dan dat dat uiteindelijk tot ellende leidt in deze vorm. Hoe ouder het kind wordt, hoe pijnlijker het voor hem wordt om de achtergestelde, verstopte zoon te zijn. En ook hoe pijnlijker het wordt wanneer het vroeg of laat uitkomt (en het komt uit, helemaal gezien de mogelijkheden men nu via internet heeft).
Ik wordt gewoon ook een beetje plaatsvervangend boos wanneer ik dit lees. Misschien omdat ik mijn eigen vader niet ken en mijn moeder me nooit heeft willen vertellen wie hij was en hij ook nooit moeite voor me heeft gedaan. Ik weet het, het is een totaal andere situatie, maar ik herinner me altijd het gevoel van schaamte en de sluier van geheimzinnigheid dat er over mijn afkomst hing. En ik denk dat je gerust kunt zeggen dat me dat nadelig heeft beïnvloed.
We hebben het hier over een man die naast zijn gezin een dubbelleven leidt en daar tot nu toe mee wegkomt. Tegenover mezelf zou ik daar misschien nog mee kunnen leven, maar no way dat ik mijn kind zijn dirty little secret zou laten zijn. Het gaat je niet om geld, maar het is ook niet meer dan normaal dat hij financieel bijdraagt aan de opvoeding van zijn bloedeigen zoon.
En als zijn gezin straks gekwetst zal worden: dat is heel vervelend, maar dat komt door ZIJN acties. Jij bent daar niet verantwoordelijk voor. Bovendien gaat het geluk van je eigen kind altijd voor. Het is toch niet zo dat hun geluk boven het geluk van je eigen zoon gaat?
En voor de pleiters van het broze contact tussen vader en kind dat er tot nu toe was... Het kan niet anders dan dat dat uiteindelijk tot ellende leidt in deze vorm. Hoe ouder het kind wordt, hoe pijnlijker het voor hem wordt om de achtergestelde, verstopte zoon te zijn. En ook hoe pijnlijker het wordt wanneer het vroeg of laat uitkomt (en het komt uit, helemaal gezien de mogelijkheden men nu via internet heeft).
Ik wordt gewoon ook een beetje plaatsvervangend boos wanneer ik dit lees. Misschien omdat ik mijn eigen vader niet ken en mijn moeder me nooit heeft willen vertellen wie hij was en hij ook nooit moeite voor me heeft gedaan. Ik weet het, het is een totaal andere situatie, maar ik herinner me altijd het gevoel van schaamte en de sluier van geheimzinnigheid dat er over mijn afkomst hing. En ik denk dat je gerust kunt zeggen dat me dat nadelig heeft beïnvloed.
♥
donderdag 14 februari 2019 23:30
Dus vader heeft tot het kind 13 was elke week zijn dochter gezien en toen van het een op het andere moment de stekker eruit getrokken omdat zijn vrouw niet wilde dat er contact was. Ik snap echt oprecht niet hoe je dat een positieve wending kan vinden. Dan heb ik veel liever dat het nu uitkomt nu zoon nog jong is. Stel dat hij hem dan echt niet meer wil zien is dat zo. Maar ineens nooit meer contact hebben met je tienerdochter omdat je vrouw het niet wil is in mijn ogen cru.loisnvt schreef: ↑14-02-2019 21:04Dat is gelukkig het positieve verschil met de situatie met mijn vriendin en haar kind, zij heeft er nooit zo’n drama van gemaakt! Kind heeft vader tot haar 13e wekelijks gezien en wist al vanaf jongere leeftijd hoe de vork in steel zat (voor kinds begrippen) en mijn vriendin is daar super relaxt mee omgegaan. Heeft kind verteld hoe het zat als zij vragen had, al was het in Jip en Janneke taal en kind is er al die ook super relaxed mee omgegaan. Ja, ook zonder officiële erkenning.
Drama werk je altijd nog zelf in de hand of niet.
Ik ben totaal niet uit op drama. Ik zou willen dat alles voor alle partijen zo vredig mogelijk verloopt.
donderdag 14 februari 2019 23:34
Ja ik denk ook niet dat er tzt een erfenis is. Mijn ex heeft hier geen Google voor nodig hij is accountant. Ik ga er dus zelfs vanuit dat er zeker geen erfenis is voor zoon maar daar gaat het toch ook niet om.the_Wicked_Witch schreef: ↑14-02-2019 19:54En als ik even een rondje google doe zijn er ook constructies waarin je een kind via juridische handigheidjes wel degelijk kunt onterven.
Verder is hij ex militair en zit er in zijn pensioenfonds wel een constructie als hij komt te overlijden en zoon is nog minderjarig. Overigens is daar geen erkenning voor nodig want zelf stiefkinderen kunnen daar aanspraak op maken.
anoniem_380590 wijzigde dit bericht op 14-02-2019 23:40
0.15% gewijzigd
donderdag 14 februari 2019 23:39
Jawel ik heb alle reden om aan te nemen dat zijn vrouw wel weet dat dat hij affaires heeft gehad.Parallella schreef: ↑14-02-2019 20:09Ik begin me oprecht af te vragen of zijn vrouw niets weet. Als hij jou zoveel geld kan geven iedere maand al jaren, dan lijkt me dat ze wel eens vraagt waar dat elke maand heengaat?
Als jij er een dag minder door kunt werken, is het toch een opvallen bedrag, zou ik denken.
Ik denk niet dat het geld opvalt. Hij betaald het vanuit zijn zakelijke rekening. Dus die paarhonderd euro waar het om gaat zal niet direct op het budget drukken. Krijg ook de indruk dat zijn toko behoorlijk goed loopt.
donderdag 14 februari 2019 23:42
Dit vind ik wel heel erg om te lezen. Dit zou ik mijn zoon echt nooit aan willen doen. Ik heb ook altijd foto’s en filmpjes gemaakt van zoon en ex samen. Dan heeft hij in elk geval beeld van hun samen en kan hij zien dat zn vader er toch een beetje voor hem was.Jillian69 schreef: ↑14-02-2019 22:06TO, ik vind echt dat je het juiste besluit hebt benomen. Ja, ook wanneer dat uiteindelijk zal betekenen dat er straks geen contact is meer tussen vader en zoon.
....willen vertellen wie hij was en hij ook nooit moeite voor me heeft gedaan. Ik weet het, het is een totaal andere situatie, maar ik herinner me altijd het gevoel van schaamte en de sluier van geheimzinnigheid dat er over mijn afkomst hing. En ik denk dat je gerust kunt zeggen dat me dat nadelig heeft beïnvloed.
vrijdag 15 februari 2019 08:37
Als ik jou zo lees, gaat het erom dat "hij ermee wegkomt" . Daar gaat dit toch niet om? Dit gaat erom of erkenning het in het belang van het kind is. En daarnaast, hij betaalt al voor zijn kind en hij zag het kind al regelmatig, daar gaat dit ook niet om. Jij projecteert volgens mij heel erg jouw ervaring. Jammer.Jillian69 schreef: ↑14-02-2019 22:06TO, ik vind echt dat je het juiste besluit hebt benomen. Ja, ook wanneer dat uiteindelijk zal betekenen dat er straks geen contact is meer tussen vader en zoon.
We hebben het hier over een man die naast zijn gezin een dubbelleven leidt en daar tot nu toe mee wegkomt. Tegenover mezelf zou ik daar misschien nog mee kunnen leven, maar no way dat ik mijn kind zijn dirty little secret zou laten zijn. Het gaat je niet om geld, maar het is ook niet meer dan normaal dat hij financieel bijdraagt aan de opvoeding van zijn bloedeigen zoon.
En als zijn gezin straks gekwetst zal worden: dat is heel vervelend, maar dat komt door ZIJN acties. Jij bent daar niet verantwoordelijk voor. Bovendien gaat het geluk van je eigen kind altijd voor. Het is toch niet zo dat hun geluk boven het geluk van je eigen zoon gaat?
En voor de pleiters van het broze contact tussen vader en kind dat er tot nu toe was... Het kan niet anders dan dat dat uiteindelijk tot ellende leidt in deze vorm. Hoe ouder het kind wordt, hoe pijnlijker het voor hem wordt om de achtergestelde, verstopte zoon te zijn. En ook hoe pijnlijker het wordt wanneer het vroeg of laat uitkomt (en het komt uit, helemaal gezien de mogelijkheden men nu via internet heeft).
Ik wordt gewoon ook een beetje plaatsvervangend boos wanneer ik dit lees. Misschien omdat ik mijn eigen vader niet ken en mijn moeder me nooit heeft willen vertellen wie hij was en hij ook nooit moeite voor me heeft gedaan. Ik weet het, het is een totaal andere situatie, maar ik herinner me altijd het gevoel van schaamte en de sluier van geheimzinnigheid dat er over mijn afkomst hing. En ik denk dat je gerust kunt zeggen dat me dat nadelig heeft beïnvloed.
vrijdag 15 februari 2019 09:43
Ik denk dat iedereen die hier uit eigen ervaring reageert, deels de eigen ervaring projecteert. Voor mij bijvoorbeeld rakelt dit topic ook nogal wat op.Parallella schreef: ↑15-02-2019 08:37Als ik jou zo lees, gaat het erom dat "hij ermee wegkomt" . Daar gaat dit toch niet om? Dit gaat erom of erkenning het in het belang van het kind is. En daarnaast, hij betaalt al voor zijn kind en hij zag het kind al regelmatig, daar gaat dit ook niet om. Jij projecteert volgens mij heel erg jouw ervaring. Jammer.
Dat jij dat jammer noemt vind ik jammer. TO is volgens mij snugger genoeg om er die dingen uit te halen waar ze wat aan heeft voor haar situatie.
vrijdag 15 februari 2019 09:46
Misschien heb ik het wat verkeerd verwoord, maar dit is niet hoe ik het zie; een soort jacht op iemand die naar mijn mening zijn leven niet leidt zoals ik zou goedkeuren. Nee, ik denk juist puur vanuit het kind. Als ouder zijnde vind ik het onvoorstelbaar dat iemand een kind op de wereld zet en daar geen verantwoordelijkheid voor neemt. Want dat doe je door het weg te houden van de helft van zijn familie en het maar eens per twee weken te bezoeken. En door het geheim te houden voor de meeste mensen in zijn leven. Ik heb geen issue met het dubbelleven dat hij leidt, zijn probleem, maar met het verdoezelen van een kind en het onrecht dat het kind daarmee wordt aangedaan.Parallella schreef: ↑15-02-2019 08:37Als ik jou zo lees, gaat het erom dat "hij ermee wegkomt" . Daar gaat dit toch niet om? Dit gaat erom of erkenning het in het belang van het kind is. En daarnaast, hij betaalt al voor zijn kind en hij zag het kind al regelmatig, daar gaat dit ook niet om. Jij projecteert volgens mij heel erg jouw ervaring. Jammer.
En ja, ik zal vast projecteren, vanuit eigen ervaringen en gevoelens. Zoals de meesten in dit topic dat doen.
♥
vrijdag 15 februari 2019 10:57
Ik ben het met je eens mbt het onrecht wat het kind wordt aangedaan door het geheim te houden. Ik zie alleen nog steeds niet hoe een door TO bij de rechter afgedwongen erkenning dat gaat veranderen. Erkenning kun je misschien afdwingen, maar dat een verwekker zich ook echt als vader gaat gedragen helaas niet. Dis mijn vraag aan TO: wat zou je willen bereiken met erkenning, en wat is jouw worst case scenario? En in het kader van weten waar je vandaan komt voor kind: als je je vader 1x per twee welen ziet, ookal is dat stiekem, is dat dan beter of slechter dan een naam op een officiële akte van een man die je op je 4e voor het laatst gezien hebt?
