Relaties
alle pijlers
Even ten einde raad
donderdag 18 januari 2018 19:38
Ik heb het gevoel dat mijn vriend en ik (6 jaar relatie en beide midden 20 jaar) qua communicatie mijlenver van elkaar vandaan staan en ik zoek tips.
Mijn vriend zat om en nabij de 4 jaar in een baan waarbij hij soms weken van 60 tot 80 uur maakte. Er is in de organisatie géén sprake van een rooster als richtlijn, maar een constructie waarbij dagelijks gekeken werd naar de vraag hoe veel personeel er nodig is. En daar kwamen dan nog eventuele calamiteiten bovenop.
Betekent dus dat er onder ons geen goede afspraken konden worden gemaakt. Zodra deze wel gemaakt werden, was het 9 van de 10 keer zo dat de afspraken door zijn werk in het water vielen. Zelfs als hij aan zijn leidinggevende doorgaf dat hij die dag niet (langer) kon werken.
Dit begon enorm effect te hebben op onze relatie. Waarbij veel irritaties ontstonden. Vriend heeft een opjaagd gevoel alles uit zijn vrije tijd te halen, om er voor te zorgen dat er geen minuut, naar eigen zeggen, onnuttig besteed wordt (soort van 48 uur in 24 uur stoppen). Hierdoor gebeurt het vaker dat hij zich volledig focust op zaken die voor hem als ontspanning dienden en niet naar wat er buiten ontspanning ook gedaan moest worden. Terwijl ik goed begrijp dat hij die vrije tijd echt nodig heeft om tot rust te komen.
Echter resulteert het uiteindelijk dan dat we samen de huishoudelijke taken op het allerlaastste moment doen en wat voor mijzelf dan veel stress oplevert en quality time soms wordt vergeten. Dat laatste geeft me het gevoel dat we maar langs elkaar af leven. Terwijl we het zo leuk kunnen hebben op de momenten dat we iets leuks ondernemen. We proberen er dan wekelijks over te praten op een rustig moment hoe we dit anders moeten aanpakken en wat de valkuilen zijn, maar ontstaat dan een aanvaring i.p.v. een normaal gesprek. Vriend geeft aan dat ik hem te veel op de lip zit.
Ik parkeer het gesprek en geef aan er op een ander moment op terug te komen.
Inmiddels is vriend op zoek gegaan naar ander werk en zit hij in zijn proefperiode in een andere baan. Helaas blijft het opgejaagde gevoel nog een rol spelen.
Hij geeft aan dat hij denkt dat het opgejaagde gevoel en de aanvaringen naarmate de tijd vordert in een rustige baan vanzelf over zullen gaan. Maar ik gaf aan dat ik vermoed dat er een ander onderliggend probleem is op gebied van communicatie tussen ons, waar hij of wij samen eventueel met een derde over zouden kunnen praten. Dit weigert hij.
Ik heb aangegeven dat de stress door hele situatie aan mij vreet en ik dit jaar nog wil aankijken (particulier huurcontract eindigt einde dit jaar) en als er geen verbetering is, onze wegen zullen scheiden. Dit vindt hij niet leuk.
Iemand tips? Ik ben zelf even ten einde raad.
Mijn vriend zat om en nabij de 4 jaar in een baan waarbij hij soms weken van 60 tot 80 uur maakte. Er is in de organisatie géén sprake van een rooster als richtlijn, maar een constructie waarbij dagelijks gekeken werd naar de vraag hoe veel personeel er nodig is. En daar kwamen dan nog eventuele calamiteiten bovenop.
Betekent dus dat er onder ons geen goede afspraken konden worden gemaakt. Zodra deze wel gemaakt werden, was het 9 van de 10 keer zo dat de afspraken door zijn werk in het water vielen. Zelfs als hij aan zijn leidinggevende doorgaf dat hij die dag niet (langer) kon werken.
Dit begon enorm effect te hebben op onze relatie. Waarbij veel irritaties ontstonden. Vriend heeft een opjaagd gevoel alles uit zijn vrije tijd te halen, om er voor te zorgen dat er geen minuut, naar eigen zeggen, onnuttig besteed wordt (soort van 48 uur in 24 uur stoppen). Hierdoor gebeurt het vaker dat hij zich volledig focust op zaken die voor hem als ontspanning dienden en niet naar wat er buiten ontspanning ook gedaan moest worden. Terwijl ik goed begrijp dat hij die vrije tijd echt nodig heeft om tot rust te komen.
Echter resulteert het uiteindelijk dan dat we samen de huishoudelijke taken op het allerlaastste moment doen en wat voor mijzelf dan veel stress oplevert en quality time soms wordt vergeten. Dat laatste geeft me het gevoel dat we maar langs elkaar af leven. Terwijl we het zo leuk kunnen hebben op de momenten dat we iets leuks ondernemen. We proberen er dan wekelijks over te praten op een rustig moment hoe we dit anders moeten aanpakken en wat de valkuilen zijn, maar ontstaat dan een aanvaring i.p.v. een normaal gesprek. Vriend geeft aan dat ik hem te veel op de lip zit.
Ik parkeer het gesprek en geef aan er op een ander moment op terug te komen.
Inmiddels is vriend op zoek gegaan naar ander werk en zit hij in zijn proefperiode in een andere baan. Helaas blijft het opgejaagde gevoel nog een rol spelen.
Hij geeft aan dat hij denkt dat het opgejaagde gevoel en de aanvaringen naarmate de tijd vordert in een rustige baan vanzelf over zullen gaan. Maar ik gaf aan dat ik vermoed dat er een ander onderliggend probleem is op gebied van communicatie tussen ons, waar hij of wij samen eventueel met een derde over zouden kunnen praten. Dit weigert hij.
Ik heb aangegeven dat de stress door hele situatie aan mij vreet en ik dit jaar nog wil aankijken (particulier huurcontract eindigt einde dit jaar) en als er geen verbetering is, onze wegen zullen scheiden. Dit vindt hij niet leuk.
Iemand tips? Ik ben zelf even ten einde raad.
everything happens for a reason
donderdag 18 januari 2018 19:45
Hij moet inderdaad detoxen en daar gaat tijd inzitten. Ik speek uit ervaring.
Goed idee om dit jaar te nemen om weer tot elkaar te komen.
Maar geef dat de tijd. Sowieso is de eerste maand van nieuw werk ópnieuw stressvol en vermoeiend. Probeer eerst even goed voor jezelf te zorgen.
Ga over een maand weer eens voorzichtig om tafel. Maar op een leuke manier. Bijvoorbeeld een weekendje weg of lekker uit eten.
Goed idee om dit jaar te nemen om weer tot elkaar te komen.
Maar geef dat de tijd. Sowieso is de eerste maand van nieuw werk ópnieuw stressvol en vermoeiend. Probeer eerst even goed voor jezelf te zorgen.
Ga over een maand weer eens voorzichtig om tafel. Maar op een leuke manier. Bijvoorbeeld een weekendje weg of lekker uit eten.
donderdag 18 januari 2018 19:46
Ik lees niet dat het om huishouden gaat.Ana_Isabel2 schreef: ↑18-01-2018 19:43Wat zonde dat zoiets als het huishouden tussen jullie in staat.
Er is meer dan schoonmaken alleen aan het laten draaien van een huishouding of relatie.
donderdag 18 januari 2018 19:47
donderdag 18 januari 2018 19:50
Dit. Hij geeft zelf aan dat het nu snel anders gaat worden en probeert rust te vinden, en dan zet jij hem juist nu nog eens extra onder druk ? Geen hem die kans! Want hij heeft je ook al aangegeven dat je hem te dicht op zijn lip zit.
May the force be ever in your favor, Mr. Potter - Gandalf (The Chronicles of Narnia)
donderdag 18 januari 2018 19:50
Grappig hoe je een op dan kunt lezen
Ik lees dat haar vriend alleen maar dingen doet die hem ontspannen en verder niet de dingen doet die er in huis moet gebeuren of buitenshuis. Huishouden is natuurlijk heel breed.
donderdag 18 januari 2018 19:52
Zou ik ook gek van worden. Toen ik voorheen even veel werkte als mijn man en geen kinderen had, vond ik het huishouden echt geen prioriteit. We waren blij als we elkaar zagen.blijfgewoonbianca schreef: ↑18-01-2018 19:49Wekelijks praten over het huishouden ? Wat een feest, zeg.
Onze kinderen zijn onze redding geweest wat huishouden betreft
anoniem_361511 wijzigde dit bericht op 18-01-2018 19:53
15.49% gewijzigd
donderdag 18 januari 2018 19:52
Leg ik er te veel een vergrootglas op denken jullie? Misschien als ik dat niet doe dat er dan anders uitziet.
Ik werk zelf ook inderdaad. Ik ken het gevoel wel, maar heb mezelf voorgehouden dat wat ik niet af krijg in één dag, uit moet stellen. Dan spreek ik over hetgeen dat geen directe prioriteit heeft. Ik heb hem voorgesteld om een overzicht te maken wat wel snel gebeuren moet en wat nog kan wachten. En als dat gedaan is, hij met een fijn gevoel kan ontspannen. Heel ironisch schuift hij dit idee voor zich uit met 'kunnen we wel een keer doen'.
intothewild schreef: ↑18-01-2018 19:45Werk jij zelf, TO? Heb jij (n)ooit dit zelfde gevoel van "gehaastheid" ervaren?
Ik werk zelf ook inderdaad. Ik ken het gevoel wel, maar heb mezelf voorgehouden dat wat ik niet af krijg in één dag, uit moet stellen. Dan spreek ik over hetgeen dat geen directe prioriteit heeft. Ik heb hem voorgesteld om een overzicht te maken wat wel snel gebeuren moet en wat nog kan wachten. En als dat gedaan is, hij met een fijn gevoel kan ontspannen. Heel ironisch schuift hij dit idee voor zich uit met 'kunnen we wel een keer doen'.
everything happens for a reason
donderdag 18 januari 2018 19:53
Ik zie een soort lijstjes systeem op tafel liggen, afstrepen als je taak is gedaan.blijfgewoonbianca schreef: ↑18-01-2018 19:49Wekelijks praten over het huishouden ? Wat een feest, zeg.
donderdag 18 januari 2018 19:54
Noem eens concreet wat er gedaan moet worden?puntjeeee schreef: ↑18-01-2018 19:52Leg ik er te veel een vergrootglas op denken jullie? Misschien als ik dat niet doe dat er dan anders uitziet.
Ik werk zelf ook inderdaad. Ik ken het gevoel wel, maar heb mezelf voorgehouden dat wat ik niet af krijg in één dag, uit moet stellen. Dan spreek ik over hetgeen dat geen directe prioriteit heeft. Ik heb hem voorgesteld om een overzicht te maken wat wel snel gebeuren moet en wat nog kan wachten. En als dat gedaan is, hij met een fijn gevoel kan ontspannen. Heel ironisch schuift hij dit idee voor zich uit met 'kunnen we wel een keer doen'.
donderdag 18 januari 2018 19:54
Hier heb ik ook al over nagedacht en voorgelegd. Meer zodra we beiden in ons nieuwe werk gesetteld zijn en wat deze inkomsten doen in ons budget.
Dankje voor de tip in ieder geval.
everything happens for a reason
donderdag 18 januari 2018 19:56
Ben je perfectionistisch?puntjeeee schreef: ↑18-01-2018 19:52Leg ik er te veel een vergrootglas op denken jullie? Misschien als ik dat niet doe dat er dan anders uitziet.
Ik werk zelf ook inderdaad. Ik ken het gevoel wel, maar heb mezelf voorgehouden dat wat ik niet af krijg in één dag, uit moet stellen. Dan spreek ik over hetgeen dat geen directe prioriteit heeft. Ik heb hem voorgesteld om een overzicht te maken wat wel snel gebeuren moet en wat nog kan wachten. En als dat gedaan is, hij met een fijn gevoel kan ontspannen. Heel ironisch schuift hij dit idee voor zich uit met 'kunnen we wel een keer doen'.
donderdag 18 januari 2018 19:56
Graag gedaan. Nogmaals; het huishouden zwaar laten wegen binnen een relatie is zo zonde. Zeker als je gewoon een goede vent te pakken hebt.
donderdag 18 januari 2018 19:57
Dit zie je toch verkeerd. Er staat niet dat er wekelijks over huishouden wordt gepraat, maar wat ons bezighoudt en om te zorgen dat we op één lijn blijven. Kan voorkomen dat er wel eens iets uit het huishouden wordt besproken. Lijkt me niet meer dan logisch.blijfgewoonbianca schreef: ↑18-01-2018 19:49Wekelijks praten over het huishouden ? Wat een feest, zeg.
everything happens for a reason
donderdag 18 januari 2018 20:07
Bijvoorbeeld dat we beloofd hebben een familielid of kennis op te zoeken in een bepaald termijn.
Of stel dat er een brief in de bus valt waar hij dan contact over moet opnemen (omdat zij dat vragen of bezwaar wil maken) met het betreffende bedrijf en dat dat dan op het allerlaatste moment gebeurt (één uur voor de deadline). Als dat laatste dan gevolgen heeft of we €50,- of €200,- voor iets moeten betalen, dan is dat wel vervelend als je daar lang naar moet vragen of hij dat dan wil doen.
everything happens for a reason
donderdag 18 januari 2018 20:09
Ja, dat is vervelend inderdaad met name de bezoekjes die hij niet na komt . Het 2e probleem kun je ook zelf oplossen als het he te lang duurt.puntjeeee schreef: ↑18-01-2018 20:07Bijvoorbeeld dat we beloofd hebben een familielid of kennis op te zoeken in een bepaald termijn.
Of stel dat er een brief in de bus valt waar hij dan contact over moet opnemen (omdat zij dat vragen of bezwaar wil maken) met het betreffende bedrijf en dat dat dan op het allerlaatste moment gebeurt (één uur voor de deadline). Als dat laatste dan gevolgen heeft of we €50,- of €200,- voor iets moeten betalen, dan is dat wel vervelend als je daar lang naar moet vragen of hij dat dan wil doen.
