Relaties
alle pijlers
Geen contact met familie, oma zojuist overleden
zondag 16 februari 2020 01:21
Weet niet wat ik hiermee wil. Misschien even mijn hart luchten en wie weet zijn er mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Ruim een jaar geleden het contact met mijn hele familie, op twee personen na, verbroken. Er is veel voorgevallen, en vele pogingen gedaan om toch in contact te blijven, maar uiteindelijk besloten om voor mijzelf te kiezen en daar heb ik geen moment spijt van gehad.
Bij het nemen van die beslissing, realiseerde ik mij dat er mensen kunnen sterven, en dat ik daarmee zal moeten kunnen dealen. Je weet nooit wanneer iemand overlijdt, en oma was bijvoorbeeld al op leeftijd. Ik was er een soort van klaar voor voor wanneer ik dat nieuws zou horen. En dat was net: oma is net overleden. Met haar had ik ook geen contact meer.
Dit hebben de twee familieleden met wie ik nog contact heb mij net verteld. Mijn ouders hebben laten weten via hen dat zij willen dat ik ze bel. Daar heb ik 0,0 behoefte aan.
Het is een situatie waar geen draaiboek voor is. Ik wil geen contact leggen, ik wil niemand van hen zien. Ik ga dus ook niet naar de begrafenis. Ik was voorbereid en had mezelf van tevoren niks "verboden". Dacht zelfs regelmatig dat wanneer het zo ver zou zijn, ik vanzelf behoefte zou krijgen aan contact. Maar dat is er gewoon niet.
Iemand ervaring hiermee? Of tips? Al heb ik niet echt een vraag gesteld.....
Ruim een jaar geleden het contact met mijn hele familie, op twee personen na, verbroken. Er is veel voorgevallen, en vele pogingen gedaan om toch in contact te blijven, maar uiteindelijk besloten om voor mijzelf te kiezen en daar heb ik geen moment spijt van gehad.
Bij het nemen van die beslissing, realiseerde ik mij dat er mensen kunnen sterven, en dat ik daarmee zal moeten kunnen dealen. Je weet nooit wanneer iemand overlijdt, en oma was bijvoorbeeld al op leeftijd. Ik was er een soort van klaar voor voor wanneer ik dat nieuws zou horen. En dat was net: oma is net overleden. Met haar had ik ook geen contact meer.
Dit hebben de twee familieleden met wie ik nog contact heb mij net verteld. Mijn ouders hebben laten weten via hen dat zij willen dat ik ze bel. Daar heb ik 0,0 behoefte aan.
Het is een situatie waar geen draaiboek voor is. Ik wil geen contact leggen, ik wil niemand van hen zien. Ik ga dus ook niet naar de begrafenis. Ik was voorbereid en had mezelf van tevoren niks "verboden". Dacht zelfs regelmatig dat wanneer het zo ver zou zijn, ik vanzelf behoefte zou krijgen aan contact. Maar dat is er gewoon niet.
Iemand ervaring hiermee? Of tips? Al heb ik niet echt een vraag gesteld.....
zondag 16 februari 2020 02:10
Enigszins herkenbaar. Toen er bij ons iemand overleed binnen de "tak" waarmee geen contact is hebben mijn man en ik een kaart gestuurd naar de nabestaanden. Gewoon een nette kaart waarop stond "namens ons gezin gecondoleerd met het verlies van Pietje" en dat was het. Voor ons was daarmee klaar.
Gecondoleerd met je oma.
Gecondoleerd met je oma.
mater_matuta wijzigde dit bericht op 16-02-2020 02:15
11.60% gewijzigd
zondag 16 februari 2020 02:11
Hier hetzelfde verhaal. Geen contact met mijn moeders kant, ook totaal geen behoefte aan. Toen ik te horen kreeg dat mijn oma was overleden heb ik ook geen contact gezocht. Ik ben later naar haar begraafplaats geweest en bloemen neergelegd, en dat doe ik zo nu en dan nog steeds, niet veel Maximaal twee keer per jaar.
Gecondoleerd met je oma.
Gecondoleerd met je oma.
'I don't need an inspirational quote. I Just need coffee.
zondag 16 februari 2020 02:18
Geen ervaring maar maak wel zijdelings hetzelfde mee. Bij mij nog niemand overleden maar dat gaat natuurlijk ook gebeuren.
Ik denk dat 1987 jouw geboortedatum is? Ik ga er maar even van uit dat jouw ouders niet snappen waarom jij gebroken hebt. In dat licht gezien missen ze jou op dit moment natuurlijk. Dit soort momenten telt samenzijn altijd heel erg. Je bent volwassen en kunt jouw eigen beslissingen nemen dus je hoeft geen contact met ze op te nemen. Ik zou ze wel een kaartje sturen. Denk dat ze daar toch troost uithalen en dat kunnen ze nu best gebruiken. Voor later is het denk ik ook wat rustiger voor jezelf als jij hen toch niet helemaal ontkent hebt. Een beetje warrig misschien wat ik hier zo schrijf maar kan het niet duidelijker omschrijven.
Jij toch ook veel sterkte met het verlies.
Ik denk dat 1987 jouw geboortedatum is? Ik ga er maar even van uit dat jouw ouders niet snappen waarom jij gebroken hebt. In dat licht gezien missen ze jou op dit moment natuurlijk. Dit soort momenten telt samenzijn altijd heel erg. Je bent volwassen en kunt jouw eigen beslissingen nemen dus je hoeft geen contact met ze op te nemen. Ik zou ze wel een kaartje sturen. Denk dat ze daar toch troost uithalen en dat kunnen ze nu best gebruiken. Voor later is het denk ik ook wat rustiger voor jezelf als jij hen toch niet helemaal ontkent hebt. Een beetje warrig misschien wat ik hier zo schrijf maar kan het niet duidelijker omschrijven.
Jij toch ook veel sterkte met het verlies.
zondag 16 februari 2020 02:32
Als je een kaart/bericht van overlijden toegestuurd krijgt, kun je een condoleance kaart sturen naar het genoemde correspondentieadres.
Afscheid nemen van je oma kun je op je eigen moment en manier doen.
Wanneer je ouders dit overlijden zien als reden of aanleiding om contact met jou te hebben, dan kunnen zij toch dat initiatief nemen?
Een verzoek (of moet je het eerder zien als een soort instructie?) via derden lijkt mij vreemd; daar zou ik geloof ik niet op in gaan.
Afscheid nemen van je oma kun je op je eigen moment en manier doen.
Wanneer je ouders dit overlijden zien als reden of aanleiding om contact met jou te hebben, dan kunnen zij toch dat initiatief nemen?
Een verzoek (of moet je het eerder zien als een soort instructie?) via derden lijkt mij vreemd; daar zou ik geloof ik niet op in gaan.
zondag 16 februari 2020 02:37
Ja herkenbaar.
Ik heb dit al 2x meegemaakt, ook geen contact met een deel van mijn familie. Het blijft moeilijk.
Ik heb er een moment bij stil gestaan, een dag verdriet van gehad.
Ook al kies je ervoor om geen contact meer te hebben, het doet wel pijn als dat contact er nooit meer zal zijn. Het is dan definitief.
Ik was vooral daar verdrietig om, het zal nooit meer anders zijn. Ook al zou ik dat ook niet willen, maar toch...
Ik heb dit al 2x meegemaakt, ook geen contact met een deel van mijn familie. Het blijft moeilijk.
Ik heb er een moment bij stil gestaan, een dag verdriet van gehad.
Ook al kies je ervoor om geen contact meer te hebben, het doet wel pijn als dat contact er nooit meer zal zijn. Het is dan definitief.
Ik was vooral daar verdrietig om, het zal nooit meer anders zijn. Ook al zou ik dat ook niet willen, maar toch...
zondag 16 februari 2020 06:09
Dit. Vooral dat laatste, erg vreemd. Sterkte TO.Gebruna schreef: ↑16-02-2020 02:32Als je een kaart/bericht van overlijden toegestuurd krijgt, kun je een condoleance kaart sturen naar het genoemde correspondentieadres.
Afscheid nemen van je oma kun je op je eigen moment en manier doen.
Wanneer je ouders dit overlijden zien als reden of aanleiding om contact met jou te hebben, dan kunnen zij toch dat initiatief nemen?
Een verzoek (of moet je het eerder zien als een soort instructie?) via derden lijkt mij vreemd; daar zou ik geloof ik niet op in gaan.
zondag 16 februari 2020 06:37
Lastige situatie. Ik ken het binnen mijn eigen familie (gezin)niet en kan me ook niet indenken dat dit ooit zou gebeuren, zelf gisteren nog met zusje over gehad. Omdat er sinds kort ook tussen een tante, neven en schoondochters onenigheid heerst, en waarom? Ook binnen de familie van een vriendin heerst onenigheid met een broer, deze woont notabene naast haar moeder waar ook geen contact mee is al enige jaren. Zo jammer en ook verschrikkelijk lijkt mij. Nee ik kan je alleen maar condoleren met oma en sterkte wensen en hopelijk komt het ooit nog goed tussen jou en je familie.
zondag 16 februari 2020 07:38
Of je wil contact of niet. Ik lees dat je dit niet wenst, dus zoek geen contact. Het is nu niet omdat iemand gestorven is dat je oorspronkelijke redenen om het contact te verbreken niet meer van tel zijn.
Mijn vader had ook geen contact met de helft van zijn familie. Als er iemand stierf waren ze er ook als de kippen bij om op zijn gemoed te werken. Best is om alles te negeren en doen wat jij zelf wil.
Mijn vader had ook geen contact met de helft van zijn familie. Als er iemand stierf waren ze er ook als de kippen bij om op zijn gemoed te werken. Best is om alles te negeren en doen wat jij zelf wil.
zondag 16 februari 2020 07:43
Je moet doen waar jij behoefte aan hebt.
Als jij er geen behoefte aan hebt om je ouders te bellen, dan doe je dat niet. Zeker niet op zo'n rare manier.
Want wat zou je ze moeten zeggen?
Zou het kunnen dat ze ineens willen dat je voor het plaatje ook op de begrafenis komt of zo? Maar daar zou ik me dan niet voor lenen.
Als jij er geen behoefte aan hebt om je ouders te bellen, dan doe je dat niet. Zeker niet op zo'n rare manier.
Want wat zou je ze moeten zeggen?
Zou het kunnen dat ze ineens willen dat je voor het plaatje ook op de begrafenis komt of zo? Maar daar zou ik me dan niet voor lenen.
zondag 16 februari 2020 08:15
Gebruna schreef: ↑16-02-2020 02:32Wanneer je ouders dit overlijden zien als reden of aanleiding om contact met jou te hebben, dan kunnen zij toch dat initiatief nemen?
Een verzoek (of moet je het eerder zien als een soort instructie?) via derden lijkt mij vreemd; daar zou ik geloof ik niet op in gaan.
Het kan natuurlijk ook zijn dat haar ouders
de wens van TO respecteren en daarom niet rechtstreeks contact met haar zoeken, maar dat zij haar op deze manier toch duidelijk willen maken dat de deur evengoed voor haar open staat.
Ook voor de ouders zal deze situatie er eentje zijn die ze niet eerder hebben meegemaakt, en als de relatie zo verstoord is, dan is het altijd lastig (zo niet onmogelijk) om aan de verwachtingen van de ander te voldoen. Laat je niks horen, dan sluit je buiten en vergroot je de afstand. Laat je wel wat horen , dan respecteer je de ander haar wensen niet. Laat je viavia wat horen, dan had je het rechtstreeks moeten doen...
En misschien zijn het wel gewoon vreselijke mensen, want die verwijdering is er natuurlijk niet voor niks. Maar het lijkt mij toch niet dat wij hier met onze reacties nog even wat extra olie op het vuur moeten gooien. De situatie is voor TO zo al lastig en ingewikkeld genoeg.
zondag 16 februari 2020 08:19
@TO
Je hebt jouw besluit al genomen. Je wil hen niet bellen en je wil de uitvaart niet bijwonen. Dit besluit heb je eigenlijk al eerder genomen toen je afstand van jouw familie nam, en door het overlijden van oma verandert daarin voor jou niks. En als dat voor jou zo voelt, dan zou ik daar ook naar handelen.
Wel zou je inderdaad dat kaartje kunnen overwegen. Maar of dat bij je past of goed voelt, zul je zelf moeten beslissen.
Sterkte!
Je hebt jouw besluit al genomen. Je wil hen niet bellen en je wil de uitvaart niet bijwonen. Dit besluit heb je eigenlijk al eerder genomen toen je afstand van jouw familie nam, en door het overlijden van oma verandert daarin voor jou niks. En als dat voor jou zo voelt, dan zou ik daar ook naar handelen.
Wel zou je inderdaad dat kaartje kunnen overwegen. Maar of dat bij je past of goed voelt, zul je zelf moeten beslissen.
Sterkte!
zondag 16 februari 2020 08:20
Gecondoleerd TO.
Bij mij zit deze situatie eraan te komen.
Ook ik heb geen contact meer met mijn moeder. Daar heb ik mijn eigen redenen voor en sinds dat ik het contact heb verbroken sta ik ook veel fijner in het leven. Het contact met de familie (zowel moeder als vaderskant) was al jaren niks. Vond ik niet erg want zijn ook geen leuke mensen.
Met mijn 'oma' was er wel contact. Ik typ 'oma' want ze is er in mijn jeugd nooit voor me geweest en zetten andere mensen boven mij. Haar keuze maar van een echte oma was er geen sprake. In mijn jong volwassen leven heeft ze een poging gedaan om een oma te zijn en heb ik zoals dat van mij verwacht werd elk jaar een maand lang voor haar gezorgd (moeder deed dat maar was altijd 1 maand per jaar weg) en ging ik af en toe langs. Na het verbroken contact met mijn moeder ook nog gedaan maar achteraf kreeg ik allerlei verhalen te horen die totaal verdraaid waren. Voor mij was dat de druppel. Nooit meer wat gehoord na die maand dus ook dat was voor mij klaar.
2 maanden terug kreeg ik pb's via fb van een oud vriendin die opeens met mn moeder omgaat (
) met een zielig verhaal ed. En daarbij ook de mededeling dat het slecht gaat met mn oma. Pissig was ik.... het bemoeien via derden. Vervolgens is er om mijn nummer gevraagd via een gezamenlijke kennis. ZIj heeft het aan mij gevraagd en mijn antw was nee. Geen behoefte aan. Jammer vr mn oma maar voor mij echt geen reden om opeens wel contact te zoeken.
Ik heb geen tips voor je, maar blijf bij je onderbuik gevoel. Die zit bijna altijd goed! Sterkte met je verlies.
Bij mij zit deze situatie eraan te komen.
Ook ik heb geen contact meer met mijn moeder. Daar heb ik mijn eigen redenen voor en sinds dat ik het contact heb verbroken sta ik ook veel fijner in het leven. Het contact met de familie (zowel moeder als vaderskant) was al jaren niks. Vond ik niet erg want zijn ook geen leuke mensen.
Met mijn 'oma' was er wel contact. Ik typ 'oma' want ze is er in mijn jeugd nooit voor me geweest en zetten andere mensen boven mij. Haar keuze maar van een echte oma was er geen sprake. In mijn jong volwassen leven heeft ze een poging gedaan om een oma te zijn en heb ik zoals dat van mij verwacht werd elk jaar een maand lang voor haar gezorgd (moeder deed dat maar was altijd 1 maand per jaar weg) en ging ik af en toe langs. Na het verbroken contact met mijn moeder ook nog gedaan maar achteraf kreeg ik allerlei verhalen te horen die totaal verdraaid waren. Voor mij was dat de druppel. Nooit meer wat gehoord na die maand dus ook dat was voor mij klaar.
2 maanden terug kreeg ik pb's via fb van een oud vriendin die opeens met mn moeder omgaat (
) met een zielig verhaal ed. En daarbij ook de mededeling dat het slecht gaat met mn oma. Pissig was ik.... het bemoeien via derden. Vervolgens is er om mijn nummer gevraagd via een gezamenlijke kennis. ZIj heeft het aan mij gevraagd en mijn antw was nee. Geen behoefte aan. Jammer vr mn oma maar voor mij echt geen reden om opeens wel contact te zoeken. Ik heb geen tips voor je, maar blijf bij je onderbuik gevoel. Die zit bijna altijd goed! Sterkte met je verlies.
zondag 16 februari 2020 08:52
Als je nu weloverwogen een besluit neemt denk ik niet dat je later spijt krijgt. Dus doe het bewust, en doe wat voor jou goed is.
Daar zitten natuurlijk grenzen aan, je moet niet altijd alleen voor jezelf gaan, maar je bent wel de belangrijkste persoon in jouw leven en daar moet hij goed voor zorgen. Enige nuance is er altijd.
Dat levert dan misschien een kaartje op.
Gecondoleerd.
Ik vind het voordeel van een uitvaart dat je met gelijkgestemden afscheid kan nemen. De tijd ligt vast en het is geaccepteerd dat je op korte termijn er iets mee moet, je krijgt ruimte om afscheid te nemen van je omgeving.
Als je niet samen met andere mensen afscheid wil nemen zou je zelf stil kunnen staan. Dat kan heel verdrietig zijn, maar dat hoort denk ik wel. Aan de andere kant moet het er toch uit.
Sterkte
Daar zitten natuurlijk grenzen aan, je moet niet altijd alleen voor jezelf gaan, maar je bent wel de belangrijkste persoon in jouw leven en daar moet hij goed voor zorgen. Enige nuance is er altijd.
Dat levert dan misschien een kaartje op.
Gecondoleerd.
Ik vind het voordeel van een uitvaart dat je met gelijkgestemden afscheid kan nemen. De tijd ligt vast en het is geaccepteerd dat je op korte termijn er iets mee moet, je krijgt ruimte om afscheid te nemen van je omgeving.
Als je niet samen met andere mensen afscheid wil nemen zou je zelf stil kunnen staan. Dat kan heel verdrietig zijn, maar dat hoort denk ik wel. Aan de andere kant moet het er toch uit.
Sterkte
zondag 16 februari 2020 09:18
Bedankt voor de lieve reacties en condoleances.
De reden van het verzoeken om te bellen is omdat zij geen contact met mij kunnen opnemen. Zij bleven herhaaldelijk contact zoeken, waardoor ik uiteindelijk mijn nummer heb veranderd. Toevallig moest ik ook verhuizen in die tijd, en heb de mensen in mijn omgeving gevraagd om mijn gegevens niet te delen.
De reden dat zij willen dat ik bel is omdat zij mij weer in mijn oude rol willen hebben: de persoon die troost, sterk is en alles regelt en overneemt. En zoals iemand al zei: voor het perfecte plaatje. Ik weet dat er tot nu toe steeds gelogen is over mijn afwezigheid. In deze situatie zal mijn afwezigheid nog meer opvallen. Dat vind ik erg sneu voor hun, en zou willen dat het anders was, maar ik ben moe van het schikken ten koste van mijzelf. Als ik namelijk eerlijk naar mezelf kijk dan zou dat de reden zijn om te gaan voor mij, om hun mijn door anderen opgemerkte afwezigheid te besparen. Is dat een zin? Ik hoop dat het duidelijk maakt wat ik bedoel.
Een kaartje voel ik ook totaal niks voor en hun kennende zullen ze er alleen maar teleurgesteld op reageren. Alsof ik mezelf er makkelijk van af heb gebracht. En wat nog erger zou zijn is als zij het weer gaan gebruiken om contact te leggen. En daar moet ik zó niet aan denken.
De afkeer die ik voor ze voel overheerst, en kan daardoor niet eens denken aan het overlijden zelf. Mijn verdriet zal een plekje krijgen, al heb ik voor mezelf al veel eerder afscheid genomen van mijn oma.
Sorry als ik nu erg warrig praat. Ik heb erg slecht geslapen, en heb nu knallende hoofdpijn. Ik heb alle reacties gelezen.
De reden van het verzoeken om te bellen is omdat zij geen contact met mij kunnen opnemen. Zij bleven herhaaldelijk contact zoeken, waardoor ik uiteindelijk mijn nummer heb veranderd. Toevallig moest ik ook verhuizen in die tijd, en heb de mensen in mijn omgeving gevraagd om mijn gegevens niet te delen.
De reden dat zij willen dat ik bel is omdat zij mij weer in mijn oude rol willen hebben: de persoon die troost, sterk is en alles regelt en overneemt. En zoals iemand al zei: voor het perfecte plaatje. Ik weet dat er tot nu toe steeds gelogen is over mijn afwezigheid. In deze situatie zal mijn afwezigheid nog meer opvallen. Dat vind ik erg sneu voor hun, en zou willen dat het anders was, maar ik ben moe van het schikken ten koste van mijzelf. Als ik namelijk eerlijk naar mezelf kijk dan zou dat de reden zijn om te gaan voor mij, om hun mijn door anderen opgemerkte afwezigheid te besparen. Is dat een zin? Ik hoop dat het duidelijk maakt wat ik bedoel.
Een kaartje voel ik ook totaal niks voor en hun kennende zullen ze er alleen maar teleurgesteld op reageren. Alsof ik mezelf er makkelijk van af heb gebracht. En wat nog erger zou zijn is als zij het weer gaan gebruiken om contact te leggen. En daar moet ik zó niet aan denken.
De afkeer die ik voor ze voel overheerst, en kan daardoor niet eens denken aan het overlijden zelf. Mijn verdriet zal een plekje krijgen, al heb ik voor mezelf al veel eerder afscheid genomen van mijn oma.
Sorry als ik nu erg warrig praat. Ik heb erg slecht geslapen, en heb nu knallende hoofdpijn. Ik heb alle reacties gelezen.
zondag 16 februari 2020 09:22
Dankjewel voor de condoleance. Ik begrijp jouw reactie niet helemaal. Vraag je nu waarom er onenigheid heerst in jouw familie of waarom ik gebroken heb met mijn familie?Cinderella76 schreef: ↑16-02-2020 06:37Lastige situatie. Ik ken het binnen mijn eigen familie (gezin)niet en kan me ook niet indenken dat dit ooit zou gebeuren, zelf gisteren nog met zusje over gehad. Omdat er sinds kort ook tussen een tante, neven en schoondochters onenigheid heerst, en waarom? Ook binnen de familie van een vriendin heerst onenigheid met een broer, deze woont notabene naast haar moeder waar ook geen contact mee is al enige jaren. Zo jammer en ook verschrikkelijk lijkt mij. Nee ik kan je alleen maar condoleren met oma en sterkte wensen en hopelijk komt het ooit nog goed tussen jou en je familie.
Het is duidelijk dat jij niet voor zo'n keus hebt hoeven staan. Ik hoop dat je je realiseert hoe erg jij dan boft.
zondag 16 februari 2020 09:34
zondag 16 februari 2020 09:38
Er is inderdaad veel voorgevallen, en heb sinds kort pas rust. Met moeite voor elkaar gekregen. Dankjewel voor je begrip.Geronimo2 schreef: ↑16-02-2020 09:34Niet doen dus, voordat iemand besluit om zijn ouders niet meer te zien is vaak al te veel gebeurd, laat een moeizaam genomen besluit niet van je afnemen door emotionele druk. De reactie van Cinderella moet je gewoon schrappen, te weinig meegemaakt en weinig inlevingsvermogen.
zondag 16 februari 2020 09:41
Ook zo'n verdrietige situatie. Heel herkenbaar.Globe83 schreef: ↑16-02-2020 08:20Gecondoleerd TO.
Bij mij zit deze situatie eraan te komen.
Ook ik heb geen contact meer met mijn moeder. Daar heb ik mijn eigen redenen voor en sinds dat ik het contact heb verbroken sta ik ook veel fijner in het leven. Het contact met de familie (zowel moeder als vaderskant) was al jaren niks. Vond ik niet erg want zijn ook geen leuke mensen.
Met mijn 'oma' was er wel contact. Ik typ 'oma' want ze is er in mijn jeugd nooit voor me geweest en zetten andere mensen boven mij. Haar keuze maar van een echte oma was er geen sprake. In mijn jong volwassen leven heeft ze een poging gedaan om een oma te zijn en heb ik zoals dat van mij verwacht werd elk jaar een maand lang voor haar gezorgd (moeder deed dat maar was altijd 1 maand per jaar weg) en ging ik af en toe langs. Na het verbroken contact met mijn moeder ook nog gedaan maar achteraf kreeg ik allerlei verhalen te horen die totaal verdraaid waren. Voor mij was dat de druppel. Nooit meer wat gehoord na die maand dus ook dat was voor mij klaar.
2 maanden terug kreeg ik pb's via fb van een oud vriendin die opeens met mn moeder omgaat (
Ik heb geen tips voor je, maar blijf bij je onderbuik gevoel. Die zit bijna altijd goed! Sterkte met je verlies.
Mijn moeder heeft ook vele pogingen gedaan via allerlei mensen. Ik werd ook pissig, dus heel begrijpelijk. Dat mensen zo over je grenzen blijven denderen.
Heeft die vriendin nog steeds contact met je moeder?
zondag 16 februari 2020 09:42
Cinderella76 schreef: ↑16-02-2020 06:37Lastige situatie. Ik ken het binnen mijn eigen familie (gezin)niet en kan me ook niet indenken dat dit ooit zou gebeuren, zelf gisteren nog met zusje over gehad. Omdat er sinds kort ook tussen een tante, neven en schoondochters onenigheid heerst, en waarom? Ook binnen de familie van een vriendin heerst onenigheid met een broer, deze woont notabene naast haar moeder waar ook geen contact mee is al enige jaren. Zo jammer en ook verschrikkelijk lijkt mij. Nee ik kan je alleen maar condoleren met oma en sterkte wensen en hopelijk komt het ooit nog goed tussen jou en je familie.
Het ís goed tussen TO en haar familie. Soms is het beter om geen contact te hebben. Je kunt nu eenmaal niet met iedereen een goede band hebben. Jij hebt vast ook mensen in je leven gehad met wie je botste en met wie het beter is geen contact te hebben. Bij TO (en bij heel veel mensen) is dat toevallig een familielid. Een bloedband betekent niet automatisch een goede band.
zondag 16 februari 2020 10:09
Wij hebben al een tijdje iemand in de familie die met het grootste deel van de familie heeft gebroken, dus ik snap je situatie. Zoiets doe je niet zomaar. Jij hebt een hele grote (en weloverwogen) beslissing genomen. Jou terug willen trekken in de familie is dan niet eerlijk. Afstand geeft jou rust; bewaar die afstand. Zet 'm op!
zondag 16 februari 2020 10:13
Ohhhjaaaaaaa en hoe! Dikke maten! Grap is dat onze laatste ruzie (de druppel) juist over haar ging. Had al jaren geen contact met haar (erg toxic persoon) Dus ze mogen het samen lekker uitzoeken. De enige persoon die contact heeft met ons beide houdt drzelf er ook buiten. En zij snapt mijn beslissing ook goed. Het is gewoon dat zo'n berichtje nog steeds mijn wereld op de kop zet. Gelukkig tegenwoordig maar kort.Midnightbutterfly87 schreef: ↑16-02-2020 09:41Ook zo'n verdrietige situatie. Heel herkenbaar.
Mijn moeder heeft ook vele pogingen gedaan via allerlei mensen. Ik werd ook pissig, dus heel begrijpelijk. Dat mensen zo over je grenzen blijven denderen.
Heeft die vriendin nog steeds contact met je moeder?
Blijf bij je eigen gevoel. Het zijn jouw keuzes en je hebt eigenlijk met 'niemand' wat te maken. Vooral het stuk dat het dan voor de buitenwereld is... bah! Doe waar jij behoefte aan hebt. En als dat helemaal niks is, ook goed!
zondag 16 februari 2020 10:30
Sneu of niet, dat is niet jouw zorg.Midnightbutterfly87 schreef: ↑16-02-2020 09:18Bedankt voor de lieve reacties en condoleances.
De reden van het verzoeken om te bellen is omdat zij geen contact met mij kunnen opnemen. Zij bleven herhaaldelijk contact zoeken, waardoor ik uiteindelijk mijn nummer heb veranderd. Toevallig moest ik ook verhuizen in die tijd, en heb de mensen in mijn omgeving gevraagd om mijn gegevens niet te delen.
De reden dat zij willen dat ik bel is omdat zij mij weer in mijn oude rol willen hebben: de persoon die troost, sterk is en alles regelt en overneemt. En zoals iemand al zei: voor het perfecte plaatje. Ik weet dat er tot nu toe steeds gelogen is over mijn afwezigheid. In deze situatie zal mijn afwezigheid nog meer opvallen. Dat vind ik erg sneu voor hun, en zou willen dat het anders was, maar ik ben moe van het schikken ten koste van mijzelf. Als ik namelijk eerlijk naar mezelf kijk dan zou dat de reden zijn om te gaan voor mij, om hun mijn door anderen opgemerkte afwezigheid te besparen. Is dat een zin? Ik hoop dat het duidelijk maakt wat ik bedoel.
Een kaartje voel ik ook totaal niks voor en hun kennende zullen ze er alleen maar teleurgesteld op reageren. Alsof ik mezelf er makkelijk van af heb gebracht. En wat nog erger zou zijn is als zij het weer gaan gebruiken om contact te leggen. En daar moet ik zó niet aan denken.
De afkeer die ik voor ze voel overheerst, en kan daardoor niet eens denken aan het overlijden zelf. Mijn verdriet zal een plekje krijgen, al heb ik voor mezelf al veel eerder afscheid genomen van mijn oma.
Sorry als ik nu erg warrig praat. Ik heb erg slecht geslapen, en heb nu knallende hoofdpijn. Ik heb alle reacties gelezen.
Jij hebt niet voor niets het contact verbroken.
zondag 16 februari 2020 10:31
Hier ook geen contact met (inmiddels ex) schoonfamilie. Toen er iemand aan die kant overleed, was dat iemand met wie wij wel contact hadden.
We zijn dan ook naar zijn begrafenis geweest. Je gaat om afscheid te nemen van de persoon die is overleden, dat daar dan mensen zitten die je al lang niet meer gezien en gesproken heb vond ik bijzaak.
We zijn dan ook naar zijn begrafenis geweest. Je gaat om afscheid te nemen van de persoon die is overleden, dat daar dan mensen zitten die je al lang niet meer gezien en gesproken heb vond ik bijzaak.
zondag 16 februari 2020 10:44
Gecondoleerd
Dat je nu je rust hebt gevonden, maakt duidelijk dat het verbreken van het contact voor jou de juiste beslissing was. Hou dat zo.
Je schrijft dat je eventueel nog zou willen gaan om je familie te besparen dat ze vragen krijgen over je afwezigheid. Heel lief van je, maar niet jouw verantwoordelijkheid. Zij zien de rest van jullie familie nog, dus zij hadden zelf eerder kunnen vertellen over jullie verbroken contact. Dat hebben ze niet gedaan, terwijl ze hadden kunnen weten dat ze vroeg of laat vragen zouden krijgen. Helaas is dat nu onder verdrietige omstandigheden. Dat ze hierover hebben gezwegen, moeten ze zelf oplossen. Ze kunnen niet van jou verwachten dat jij nu ineens op komt draven om net als hun te doen of er niks aan de hand is.
Dat je nu je rust hebt gevonden, maakt duidelijk dat het verbreken van het contact voor jou de juiste beslissing was. Hou dat zo.
Je schrijft dat je eventueel nog zou willen gaan om je familie te besparen dat ze vragen krijgen over je afwezigheid. Heel lief van je, maar niet jouw verantwoordelijkheid. Zij zien de rest van jullie familie nog, dus zij hadden zelf eerder kunnen vertellen over jullie verbroken contact. Dat hebben ze niet gedaan, terwijl ze hadden kunnen weten dat ze vroeg of laat vragen zouden krijgen. Helaas is dat nu onder verdrietige omstandigheden. Dat ze hierover hebben gezwegen, moeten ze zelf oplossen. Ze kunnen niet van jou verwachten dat jij nu ineens op komt draven om net als hun te doen of er niks aan de hand is.
