Relaties
alle pijlers
Gekwetst door mijn beste vriendin
maandag 17 januari 2022 15:09
Hello ladies,
Ik ben normaliter niet zo van het online hulp of suggesties zoeken, maar ik ben ten einde raad.
Ik ken mijn beste vriendin al jaren. Hoewel ze altijd al een sterkte mening heeft gehad (wat ik in veel opzichten waardeer) wordt het me de laatste tijd te hard.
Ik ben een paar jaar geleden gescheiden waar ik behoorlijk wat moeite mee heb gehad. Naast haar steun heb ik therapie gevolgd, wat me uit de shit heeft getrokken. Ik heb onlangs een nieuwe baan aangenomen, wat helaas totaal niet aan mijn verwachtingen voldoet. Dus ben ik op zoektocht naar iets anders.
Vriendin vroeg vorige week hoe mijn nieuwe baan me bevalt. Nadat ik aangaf niet blij te zijn met mijn nieuwe aanwinst en rustig aan op zoek ben naar iets anders, ontplofte ze bijna. Waarom had ik haar niet meteen verteld dat ik hier gigantisch mee zit? (dat doe ik niet, ik baal ja, maar het is het einde van de wereld niet) Ik zou meer moeite moeten doen, ik gaf veel te snel op, ik was onverantwoordelijk bezig enzovoorts. Met klapperende oren heb ik haar aangehoord. Uiteindelijk heb ik aangegeven dat ze prima mag vinden wat ze wil, maar dat ik achter mijn eigen keuze sta (waarom zou ik in een ongelukkige werksituatie willen blijven hangen, terwijl de banen nu voor het oprapen liggen) en liever het onderwerp zou willen laten rusten. Ze ratelde maar door. Na een lange avond ben ik met een misselijk gevoel en verdrietig naar huis gegaan.
Ze gaf aan dat ik haar altijd alles kan vertellen, maar kennelijk alleen als ze dan haar ongezouten en keiharde bijna dwingende mening kan geven (wat zij ziet als advies). Ik had immers nooit naar haar mening gevraagd. Wel heb ik aangegeven dat haar mening me een nerveus gevoel geeft en verdrietig doet, alsof mijn keuzes verkeerd zijn. Dit is zeker niet de eerste keer. Hierop antwoordde ze dat ze vond dat ik maar weer in therapie moest omdat ik kennelijk mijn emoties niet op orde heb en of ik niet zo tekeer tegen haar wilde gaan. Dat voelde voor mij als een omgekeerde wereld. Mijn gevoel werd compleet aan de kant geschoven en afgedaan alsof ik een onvoorspelbare, losse geest ben.
Ik probeer haar te begrijpen, niet te veroordelen. Ik probeer er ook geen wedstrijd van te maken, want in mijn ogen is iedereen gelijk en mag je doen waar jij je goed bij voelt, zolang de andere partij maar wordt gesteund en gerespecteerd. Heeft iemand hier ervaring mee, of tips? Hoe ga je het beste met zo'n situatie om?
Liefs,
Ik ben normaliter niet zo van het online hulp of suggesties zoeken, maar ik ben ten einde raad.
Ik ken mijn beste vriendin al jaren. Hoewel ze altijd al een sterkte mening heeft gehad (wat ik in veel opzichten waardeer) wordt het me de laatste tijd te hard.
Ik ben een paar jaar geleden gescheiden waar ik behoorlijk wat moeite mee heb gehad. Naast haar steun heb ik therapie gevolgd, wat me uit de shit heeft getrokken. Ik heb onlangs een nieuwe baan aangenomen, wat helaas totaal niet aan mijn verwachtingen voldoet. Dus ben ik op zoektocht naar iets anders.
Vriendin vroeg vorige week hoe mijn nieuwe baan me bevalt. Nadat ik aangaf niet blij te zijn met mijn nieuwe aanwinst en rustig aan op zoek ben naar iets anders, ontplofte ze bijna. Waarom had ik haar niet meteen verteld dat ik hier gigantisch mee zit? (dat doe ik niet, ik baal ja, maar het is het einde van de wereld niet) Ik zou meer moeite moeten doen, ik gaf veel te snel op, ik was onverantwoordelijk bezig enzovoorts. Met klapperende oren heb ik haar aangehoord. Uiteindelijk heb ik aangegeven dat ze prima mag vinden wat ze wil, maar dat ik achter mijn eigen keuze sta (waarom zou ik in een ongelukkige werksituatie willen blijven hangen, terwijl de banen nu voor het oprapen liggen) en liever het onderwerp zou willen laten rusten. Ze ratelde maar door. Na een lange avond ben ik met een misselijk gevoel en verdrietig naar huis gegaan.
Ze gaf aan dat ik haar altijd alles kan vertellen, maar kennelijk alleen als ze dan haar ongezouten en keiharde bijna dwingende mening kan geven (wat zij ziet als advies). Ik had immers nooit naar haar mening gevraagd. Wel heb ik aangegeven dat haar mening me een nerveus gevoel geeft en verdrietig doet, alsof mijn keuzes verkeerd zijn. Dit is zeker niet de eerste keer. Hierop antwoordde ze dat ze vond dat ik maar weer in therapie moest omdat ik kennelijk mijn emoties niet op orde heb en of ik niet zo tekeer tegen haar wilde gaan. Dat voelde voor mij als een omgekeerde wereld. Mijn gevoel werd compleet aan de kant geschoven en afgedaan alsof ik een onvoorspelbare, losse geest ben.
Ik probeer haar te begrijpen, niet te veroordelen. Ik probeer er ook geen wedstrijd van te maken, want in mijn ogen is iedereen gelijk en mag je doen waar jij je goed bij voelt, zolang de andere partij maar wordt gesteund en gerespecteerd. Heeft iemand hier ervaring mee, of tips? Hoe ga je het beste met zo'n situatie om?
Liefs,
maandag 17 januari 2022 15:20
Niet. Ik ga niet met dat soort mensen om. Lijkt me heel vermoeiend. Prima om iemand een keer een spiegel voor te houden, maar dit klinkt niet als dat.
Ik zou haar heel duidelijk maken wat jullie gesprek met jou gedaan heeft en het contact op een lager pitje zetten. Het leven is te kort om je met negativiteit te omringen.
Ik zou haar heel duidelijk maken wat jullie gesprek met jou gedaan heeft en het contact op een lager pitje zetten. Het leven is te kort om je met negativiteit te omringen.
maandag 17 januari 2022 15:21
Oei. Moeilijk. Zit ze zelf ergens mee op het moment? Iets waardoor ze misschien niet zo goed in haar vel zit als anders?
Als het alleen over dit specifieke onderwerp gaat, dan kun je nog kijken hoe het gaat als je dit onderwerp niet meer ter sprake brengt. En als zij dat doet, van onderwerp veranderen. Desnoods door erbij te zeggen: Truus, ik heb het hier liever niet over, de vorige keer dat we het hierover hadden was geen prettig gesprek.
Als het alleen over dit specifieke onderwerp gaat, dan kun je nog kijken hoe het gaat als je dit onderwerp niet meer ter sprake brengt. En als zij dat doet, van onderwerp veranderen. Desnoods door erbij te zeggen: Truus, ik heb het hier liever niet over, de vorige keer dat we het hierover hadden was geen prettig gesprek.
maandag 17 januari 2022 15:23
Dit klinkt niet bepaald als een gelijkwaardige vriendschap. Zijn jullie misschien onderweg uit elkaar gegroeid? Soms gebeurt dan onbewust terwijl levens te ver uit elkaar zijn gaan lopen. Je gaat je dan steeds meer aan elkaar ergeren wat erin kan resulteren dat je de ander ongevraagd je (harde/ongezouten) mening geeft omdat je je aan bepaalde karaktereigenschappen van je vriendin bent gaan ergeren. Ik zeg niet dat dit bij jullie het geval hoeft te zijn, maar het kan een teken zijn dat de vriendschap eigenlijk over de houdbaarheidsdatum is.
maandag 17 januari 2022 15:36
maandag 17 januari 2022 15:38
Wel heb ik aangegeven dat haar mening me een nerveus gevoel geeft en verdrietig doet, alsof mijn keuzes verkeerd zijn. Dit is zeker niet de eerste keer.Jufjoke schreef: ↑17-01-2022 15:21Oei. Moeilijk. Zit ze zelf ergens mee op het moment? Iets waardoor ze misschien niet zo goed in haar vel zit als anders?
Als het alleen over dit specifieke onderwerp gaat, dan kun je nog kijken hoe het gaat als je dit onderwerp niet meer ter sprake brengt. En als zij dat doet, van onderwerp veranderen. Desnoods door erbij te zeggen: Truus, ik heb het hier liever niet over, de vorige keer dat we het hierover hadden was geen prettig gesprek.
maandag 17 januari 2022 15:46
Dat denk ik ook. Zulke mensen veranderen moeilijk; dus tis of blijven aangeven en vermoeid de vriendschap voortzetten of er afstand van nemen.
maandag 17 januari 2022 15:59
Ik heb ook ooit zo een keer op een vriendin gereageerd, inhoudelijk sta ik er nog achter maar ik ben goed door het stof gegaan. Want ze had inderdaad niet om advies gevraagd en mijn toon was te hard. Zij heeft mij nog nooit op die manier aangesproken dus ik moest echt toegeven dat ik echt fout zat, al was mijn bedoeling goed.
Gelukkig heeft ze me vergeven.
Ik zou dus zeggen: blijf bij jezelf, wellicht kan je vriendschap hier door groeien. Maar geef niet toe. Ze zat wel echt fout en heeft een grens overschreden vind ik. Zij moet eraan wennen dat jij nu niet meer op haar leunt, als je dat nog wil tenminste.
Gelukkig heeft ze me vergeven.
Ik zou dus zeggen: blijf bij jezelf, wellicht kan je vriendschap hier door groeien. Maar geef niet toe. Ze zat wel echt fout en heeft een grens overschreden vind ik. Zij moet eraan wennen dat jij nu niet meer op haar leunt, als je dat nog wil tenminste.
maandag 17 januari 2022 16:04
Eens.Surebaby schreef: ↑17-01-2022 15:59Ik heb ook ooit zo een keer op een vriendin gereageerd, inhoudelijk sta ik er nog achter maar ik ben goed door het stof gegaan. Want ze had inderdaad niet om advies gevraagd en mijn toon was te hard. Zij heeft mij nog nooit op die manier aangesproken dus ik moest echt toegeven dat ik echt fout zat, al was mijn bedoeling goed.
Gelukkig heeft ze me vergeven.
Ik zou dus zeggen: blijf bij jezelf, wellicht kan je vriendschap hier door groeien. Maar geef niet toe. Ze zat wel echt fout en heeft een grens overschreden vind ik. Zij moet eraan wennen dat jij nu niet meer op haar leunt, als je dat nog wil tenminste.
Ik heb dit zelf ook op mijn geweten en zou ook zeggen TO, goed dat je hebt aangegeven hoe je je voelt en dat je er niet van gediend bent dat ze je ongevraagde meningen en adviezen geeft. Geef haar een kans om dit te laten bezinken, hopelijk kan ze er iets mee en komt ze erop terug. Dat kan zeker iets positiefs teweegbrengen.
maandag 17 januari 2022 16:14
Vriendin of niet, niemand heeft recht op jouw vraag om advies.
Daarnaast vind ik het heel naar dat ze suggereert dat je maar weer in therapie moet.
Ik blijf altijd ver weg van dit soort manipulatieve dwingelanden die zichzelf tot onmisbare hulpverlener van hun vriendenkring hebben gebombardeerd en die hun voldoening lijken te halen uit jouw "schreeuw om hulp".
Dan kunnen ze jou helpen en voelen ze zichzelf daardoor weer beter en kloppen de machtsverhoudingen weer.
Feit dat ze zo heftig reageert is daarmee voor mij bijna een bevestiging van bovenstaande.
Want oh wee als je hen niet invliegt, dan voelen ze zich buitengesloten en zien ze dat je dingen op eigen kracht kunt....en dat laatste is nu net de bedoeling niet.
Daarnaast vind ik het heel naar dat ze suggereert dat je maar weer in therapie moet.
Ik blijf altijd ver weg van dit soort manipulatieve dwingelanden die zichzelf tot onmisbare hulpverlener van hun vriendenkring hebben gebombardeerd en die hun voldoening lijken te halen uit jouw "schreeuw om hulp".
Dan kunnen ze jou helpen en voelen ze zichzelf daardoor weer beter en kloppen de machtsverhoudingen weer.
Feit dat ze zo heftig reageert is daarmee voor mij bijna een bevestiging van bovenstaande.
Want oh wee als je hen niet invliegt, dan voelen ze zich buitengesloten en zien ze dat je dingen op eigen kracht kunt....en dat laatste is nu net de bedoeling niet.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 17 januari 2022 16:31
Speelt er iets in haar eigen leven waardoor zij zich op een vreemde manier afreageert?
Juist wel heel dapper om zo snel te durven toegeven dat iets niet bij je past en om ook weer om je heen te kijken.
Juist wel heel dapper om zo snel te durven toegeven dat iets niet bij je past en om ook weer om je heen te kijken.
viva-amber wijzigde dit bericht op 17-01-2022 18:15
0.50% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 17 januari 2022 17:04
maandag 17 januari 2022 17:06
Ieuw, enigzins kritisch mag een vriendin wel zijn maar blijf wel aansluiting zoeken bij want wenselijk is op dat moment, als iemand erdoor in zijn schulp kruipt, heb je feitelijk niets bereikt. Iedereen heeft het recht zijn eigen fouten te maken en op zijn eigen leerproces..... iets meer bescheidenheid raad ik haar aan.
Maar nog lastiger is dat als jij het aankaart ze zo defensief reageeert, dat vind ik het schokkende aan dit voorbeeld. Het is prima om mensen te ontgroeien, omring je vooral met mensen die je liefdevol spiegelen.
Maar nog lastiger is dat als jij het aankaart ze zo defensief reageeert, dat vind ik het schokkende aan dit voorbeeld. Het is prima om mensen te ontgroeien, omring je vooral met mensen die je liefdevol spiegelen.
maandag 17 januari 2022 17:10
Blijkbaar geniet je vriendin ervan dat ze jou raad en advies kan geven. Zolang je haar mening belangrijk vindt, zal ze zich gewaardeerd voelen. Nu heb je eens geen advies gevraagd en haar mening in vraag gesteld. Dat vind ze natuurlijk niet leuk . Haar ( onvervulde ) behoefte is dat er iemand naar haar luistert en haar mening belangrijk vindt. Als dat niet gebeurt gaat ze in afweer. Het is nu belangrijk om te kijken naar jouw gevoel. Je kan je nu focussen op haar, maar dat is weg gaan van jouw gevoel. Dat gevoel kan je iets vertellen en dat mag er volledig zijn.
maandag 17 januari 2022 17:17
Waarom zou je haar trouwens alleen begrijpen en niet veroordelen? Je mag toch gewoon voor jezelf vinden dat je dit gedrag klote vindt en dat je hier niet op zit te wachten? Je hoeft niet altijd maar eindeloos begrip voor een ander te hebben, soms gaat iemand gewoon over je grens.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 17 januari 2022 17:38
Ik kan advies waarderen als ik erom vraag of als een vriendin dat een beetje neutraal zonder al te zware lading brengt. Maar ongevraagd totaal van leer trekken en jou dan vervolgens degene noemen die maar weer terug in therapie moet, vind ik heel onveilig gedrag. Daarmee zegt ze eigenlijk dat haar manier van reageren ok is en dat jij niet ok doet. Als ze dat vaker doet, zou dat voor mij reden zijn om me uit het contact terug te trekken, zeker omdat je het alleens hebt aangegeven.
Sommige mensen kunnen de neiging hebben om anderen makkelijk te bekritiseren, want dan voelen ze zichzelf beter. Probeer bij jezelf te blijven. Hoe kijk JIJ naar jezelf? Ik heb het idee dat je eigenlijk prima tevreden bent met hoe je het doet. Je hebt je leven weer een beetje terug op orde na je scheiding, hebt weer een baan en wil graag met de huidige arbeidsmarkt een leukere baan. En waarom zou je ook niet? En dat vind je van jezelf begrijpelijk en prima. Blijf maar lekker bij jezelf. Want jij klinkt niet alsof je een probleem hebt met jezelf dus laat dat ook zeker niet aanpraten. Deze geflipte reactie hoort bij haar, niet bij jou.
