Relaties
alle pijlers
Grootouders die voor baby willen zorgen
dinsdag 8 november 2016 12:25
Even een topic om wat advies in te winnen.
Wat details vooraf:
- Eind januari krijg ik mijn eerste kindje. De kans zit erin dat dit kindje enig kind zal blijven, daar zijn we nog niet helemaal over uit. Dat speelt helaas ook mee in deze discussie.
- Man en ik wonen in een ruim appartement, maar we hebben maar ruime 2 slaapkamers. De babykamer is dus tevens de logeerkamer.
- Mijn ouders wonen op ruim 2 uur afstand.
Mijn moeder verheugt zich al vanaf het moment dat ze weet dat ik zwanger ben op de kraamtijd. Ze wil hier logeren om te helpen met de baby. Ik ben daar nooit zo op ingegaan, het leek mij een discussie die wel gevoerd kon worden als de tijd daar was. Mijn moeder is zich er echter steeds meer op aan het verheugen, ze ziet al helemaal voor zich hoe zij voor het kindje kan zorgen alsof ze zelf een nieuwe baby krijgt. Feit is dat ze mij eigenlijk gewoon het gevoel geeft dat ik de draagmoeder ben en zij de echte moeder van het kind. Ze keurt ook mijn hele zwangerschap al alles af wat ik doe en laat, zij weet het allemaal beter en zij zal wel even vertellen hoe het moet. Omdat de afstand groot genoeg is ga ik lekker mijn eigen gang tijdens de zwangerschap en schijnbaar doe ik toch iets goed. De baby en ik zijn beide kerngezond.
Inmiddels is de babykamer klaar en man en ik zijn het er over eens dat mijn moeder hier gewoon niet kan logeren, de ruimte is er gewoon niet groot genoeg voor. Ja, we hebben een tweepersoonslogeerbed (opklapbaar) dat we normaal wel kunnen gebruiken, maar met de kraamhulp en ik die waarschijnlijk iets minder mobiel zal zijn, zien we het niet zitten om de helft van de babykamer vol bed te hebben staan. Ik heb dus al eens voorzichtig bij mijn moeder laten vallen dat slapen er gewoon niet inzit als de baby er net is. Zij vindt het geen probleem, de baby slaapt toch in een co-sleeper? Dus zij kan mooi de babykamer inpalmen. Maar, de babykamer bevat natuurlijk wel de commode, het badje, alle spulletjes voor de baby, etc. Ze wilde niet naar me luisteren, zij is al moeder en zij weet wat het beste is voor mij en de baby.
Gisteren vertelde ze me dat ze heel enthousiast is, ze verheugt zich er al helemaal op om een pasgeborene te mogen badderen, verschonen, aankleden, ermee frutselen. Het was zo erg dat ik achteraf tegen mijn man zei dat het me verbaasde dat ze niet opperde dat ik maar moest gaan kolven zodat ze ook de voedingen voor haar rekening kon nemen. Voor mijn man was de maat vol, hij zei dat als ze denkt dat ze de zorg van de baby volledig op zich mag nemen, het beter is als ze gewoon een paar keer per week langskomt en niet blijft slapen. Vooral ook omdat mijn vader inmiddels ook wil blijven slapen, en 2 logees plus een pasgeboren baby is mij gewoon teveel. Ik ga er van uit dat ik een normale bevalling heb en dat ik dus geen weken aan mijn bed gekluisterd zit. Daarbij, ik wil ook gewoon zelf voor mijn baby zorgen. Het is toch ook mijn kind?
Nou moet ik erbij vertellen dat de band tussen mij en mijn ouders op zijn zachtst gezegd gespannen is. Er zijn nogal wat dingen voorgevallen in mijn eigen jeugd waar ik het nu niet over wil hebben, maar die me wel het gevoel geven dat mijn ouders dit kindje zien als een mogelijkheid om goed te maken wat ze toen niet goed gedaan hebben. Alleen denk ik, mijn baby is mijn kans om een goede moeder te worden, niet de herkansing van mijn moeder om aan mij te bewijzen dat ze wel een goede moeder kan zijn.
Om een lang verhaal kort te maken. Ik wil zeker mijn ouders het contact met hun kleinkind niet ontzeggen, ze zijn wat mij betreft ook meer dan welkom om 2 of 3 keer per week langs te komen. Als ze ook maar weer vertrekken na een paar uur. Nu zie ik zelf ook wel in dat de afstand groot is en dat zo'n regeling erg snel naar 1 keer per week zal gaan, om daarna snel nog minder te worden. Ik begrijp de irritatie van mijn moeder dus wel. Maar, is het echt zo egoïstisch van mij om te zeggen dat ik me ook verheug op onze tijd als nieuw gezinnetje? Een kraamtijd met hulp, mijn lieve man, ons kleine kindje, bezoek dat ook weer vertrekt na verloop van tijd?
Als we in een groot huis woonden zou de situatie natuurlijk anders zijn, dan zouden we ook niet zo op elkaars lip zitten. Maar de situatie is niet zo. We hebben niet zo heel veel ruimte over nu alle babyspullen op hun plaats staan en ik heb ook gewoon geen zin in de constante spanning van met teveel mensen in een te kleine ruimte, bovenop de geboorte van de kleine.
Mijn moeder is niet voor rede vatbaar. Zij heeft het zo in haar hoofd en zij zal wel voor de kleine zorgen zodat ik kan herstellen en rusten. Ja, ik weet dat dit goed bedoeld is allemaal. Maar toch zou ik graag advies willen over hoe ik het aan kan pakken om haar duidelijk te maken dat dit niet gaat werken. Een rustig gesprek rond de tafel heb ik al geprobeerd, toen werd mij meteen verweten dat ik altijd alleen maar aan mezelf denk en dat ik haar de rechten op een kleinkind afneem. Wat dus helemaal mijn bedoeling niet is, maar ze is nog steeds boos omdat we niet dichterbij zijn komen wonen toen ze dat van mij vroeg. Dat is een ander lang verhaal en staat ook niet ter discussie, wij voelen ons goed waar we nu wonen en willen hier ook blijven.
Het spijt me voor mijn lange verhaal. Ik wil ook zeker geen ouderruzie uitlokken, ik wil dit gewoon op een volwassen en rustige manier oplossen. Dat lijkt me beter voor zowel mezelf als mijn kindje. Maar hoe blijf ik volwassen en rustig als mijn moeder zich zo onredelijk gedraagt dat ze me alleen maar kan verwijten dat ik haar het enige afneem dat haar leven nu op dit moment een beetje kleur geeft?
Wat details vooraf:
- Eind januari krijg ik mijn eerste kindje. De kans zit erin dat dit kindje enig kind zal blijven, daar zijn we nog niet helemaal over uit. Dat speelt helaas ook mee in deze discussie.
- Man en ik wonen in een ruim appartement, maar we hebben maar ruime 2 slaapkamers. De babykamer is dus tevens de logeerkamer.
- Mijn ouders wonen op ruim 2 uur afstand.
Mijn moeder verheugt zich al vanaf het moment dat ze weet dat ik zwanger ben op de kraamtijd. Ze wil hier logeren om te helpen met de baby. Ik ben daar nooit zo op ingegaan, het leek mij een discussie die wel gevoerd kon worden als de tijd daar was. Mijn moeder is zich er echter steeds meer op aan het verheugen, ze ziet al helemaal voor zich hoe zij voor het kindje kan zorgen alsof ze zelf een nieuwe baby krijgt. Feit is dat ze mij eigenlijk gewoon het gevoel geeft dat ik de draagmoeder ben en zij de echte moeder van het kind. Ze keurt ook mijn hele zwangerschap al alles af wat ik doe en laat, zij weet het allemaal beter en zij zal wel even vertellen hoe het moet. Omdat de afstand groot genoeg is ga ik lekker mijn eigen gang tijdens de zwangerschap en schijnbaar doe ik toch iets goed. De baby en ik zijn beide kerngezond.
Inmiddels is de babykamer klaar en man en ik zijn het er over eens dat mijn moeder hier gewoon niet kan logeren, de ruimte is er gewoon niet groot genoeg voor. Ja, we hebben een tweepersoonslogeerbed (opklapbaar) dat we normaal wel kunnen gebruiken, maar met de kraamhulp en ik die waarschijnlijk iets minder mobiel zal zijn, zien we het niet zitten om de helft van de babykamer vol bed te hebben staan. Ik heb dus al eens voorzichtig bij mijn moeder laten vallen dat slapen er gewoon niet inzit als de baby er net is. Zij vindt het geen probleem, de baby slaapt toch in een co-sleeper? Dus zij kan mooi de babykamer inpalmen. Maar, de babykamer bevat natuurlijk wel de commode, het badje, alle spulletjes voor de baby, etc. Ze wilde niet naar me luisteren, zij is al moeder en zij weet wat het beste is voor mij en de baby.
Gisteren vertelde ze me dat ze heel enthousiast is, ze verheugt zich er al helemaal op om een pasgeborene te mogen badderen, verschonen, aankleden, ermee frutselen. Het was zo erg dat ik achteraf tegen mijn man zei dat het me verbaasde dat ze niet opperde dat ik maar moest gaan kolven zodat ze ook de voedingen voor haar rekening kon nemen. Voor mijn man was de maat vol, hij zei dat als ze denkt dat ze de zorg van de baby volledig op zich mag nemen, het beter is als ze gewoon een paar keer per week langskomt en niet blijft slapen. Vooral ook omdat mijn vader inmiddels ook wil blijven slapen, en 2 logees plus een pasgeboren baby is mij gewoon teveel. Ik ga er van uit dat ik een normale bevalling heb en dat ik dus geen weken aan mijn bed gekluisterd zit. Daarbij, ik wil ook gewoon zelf voor mijn baby zorgen. Het is toch ook mijn kind?
Nou moet ik erbij vertellen dat de band tussen mij en mijn ouders op zijn zachtst gezegd gespannen is. Er zijn nogal wat dingen voorgevallen in mijn eigen jeugd waar ik het nu niet over wil hebben, maar die me wel het gevoel geven dat mijn ouders dit kindje zien als een mogelijkheid om goed te maken wat ze toen niet goed gedaan hebben. Alleen denk ik, mijn baby is mijn kans om een goede moeder te worden, niet de herkansing van mijn moeder om aan mij te bewijzen dat ze wel een goede moeder kan zijn.
Om een lang verhaal kort te maken. Ik wil zeker mijn ouders het contact met hun kleinkind niet ontzeggen, ze zijn wat mij betreft ook meer dan welkom om 2 of 3 keer per week langs te komen. Als ze ook maar weer vertrekken na een paar uur. Nu zie ik zelf ook wel in dat de afstand groot is en dat zo'n regeling erg snel naar 1 keer per week zal gaan, om daarna snel nog minder te worden. Ik begrijp de irritatie van mijn moeder dus wel. Maar, is het echt zo egoïstisch van mij om te zeggen dat ik me ook verheug op onze tijd als nieuw gezinnetje? Een kraamtijd met hulp, mijn lieve man, ons kleine kindje, bezoek dat ook weer vertrekt na verloop van tijd?
Als we in een groot huis woonden zou de situatie natuurlijk anders zijn, dan zouden we ook niet zo op elkaars lip zitten. Maar de situatie is niet zo. We hebben niet zo heel veel ruimte over nu alle babyspullen op hun plaats staan en ik heb ook gewoon geen zin in de constante spanning van met teveel mensen in een te kleine ruimte, bovenop de geboorte van de kleine.
Mijn moeder is niet voor rede vatbaar. Zij heeft het zo in haar hoofd en zij zal wel voor de kleine zorgen zodat ik kan herstellen en rusten. Ja, ik weet dat dit goed bedoeld is allemaal. Maar toch zou ik graag advies willen over hoe ik het aan kan pakken om haar duidelijk te maken dat dit niet gaat werken. Een rustig gesprek rond de tafel heb ik al geprobeerd, toen werd mij meteen verweten dat ik altijd alleen maar aan mezelf denk en dat ik haar de rechten op een kleinkind afneem. Wat dus helemaal mijn bedoeling niet is, maar ze is nog steeds boos omdat we niet dichterbij zijn komen wonen toen ze dat van mij vroeg. Dat is een ander lang verhaal en staat ook niet ter discussie, wij voelen ons goed waar we nu wonen en willen hier ook blijven.
Het spijt me voor mijn lange verhaal. Ik wil ook zeker geen ouderruzie uitlokken, ik wil dit gewoon op een volwassen en rustige manier oplossen. Dat lijkt me beter voor zowel mezelf als mijn kindje. Maar hoe blijf ik volwassen en rustig als mijn moeder zich zo onredelijk gedraagt dat ze me alleen maar kan verwijten dat ik haar het enige afneem dat haar leven nu op dit moment een beetje kleur geeft?
dinsdag 8 november 2016 13:20
quote:Jibba schreef op 08 november 2016 @ 12:55:
Zoals hier al veelvuldig gezegd wordt: Ga zo snel mogelijk het gesprek aan met je moeder om haar duidelijk te maken wat je van haar verwacht en wat ze van jou mag verwachten. Als je het niet aandurft, neem dan je man mee en laat hem duidelijk zeggen waar het op staat.
Want ik geef je op een briefje: als de baby er straks is, heb jij niet meer dit engelengeduld met je moeder en dan is er geheid dikke ruzie. Op dit moment ben jij alleen nog hun dochter maar straks ben je zelf moeder en moeders (zeker kersverse) kunnen nogal eens leeuwinnengedrag vertonen als het gaat om hun baby. Jij gaat dan echt niet accepteren dat jouw moeder zo over jou heen walst en de baby opeist. Om te voorkomen dat je haar straks krijsend je huis uit jaagt, is het echt beter om de zaken nu heel helder en duidelijk uiteen te zetten.
Ik wens je een goede bevalling en een hele fijne kraamtijd toe!Dit begint eerlijk gezegd een steeds reëler beeld te worden
Zoals hier al veelvuldig gezegd wordt: Ga zo snel mogelijk het gesprek aan met je moeder om haar duidelijk te maken wat je van haar verwacht en wat ze van jou mag verwachten. Als je het niet aandurft, neem dan je man mee en laat hem duidelijk zeggen waar het op staat.
Want ik geef je op een briefje: als de baby er straks is, heb jij niet meer dit engelengeduld met je moeder en dan is er geheid dikke ruzie. Op dit moment ben jij alleen nog hun dochter maar straks ben je zelf moeder en moeders (zeker kersverse) kunnen nogal eens leeuwinnengedrag vertonen als het gaat om hun baby. Jij gaat dan echt niet accepteren dat jouw moeder zo over jou heen walst en de baby opeist. Om te voorkomen dat je haar straks krijsend je huis uit jaagt, is het echt beter om de zaken nu heel helder en duidelijk uiteen te zetten.
Ik wens je een goede bevalling en een hele fijne kraamtijd toe!Dit begint eerlijk gezegd een steeds reëler beeld te worden
dinsdag 8 november 2016 13:22
Ook in een groter huis zou ik echt geen logés willen in de kraamweek, of zelfs in de eerste maanden met baby. Heel duidelijk je grenzen aangeven, en fijn als je inderdaad een kordate kraamverzorgster hebt die ze er na een uur weer uit bonjourt. Maar goed, na de kraamweek zal je dat echt (met je man) zelf moeten doen, dus wees heel duidelijk over je grenzen. Wat een rotsituatie!
dinsdag 8 november 2016 13:23
quote:toiletrol schreef op 08 november 2016 @ 12:57:
[...]
Formuleer eens wat je het liefst zou willen dat je ouders doen?
Hoe vaak / hoe lang / wanneer zou je willen dat ze er zijn?
Ik zou het liefst willen dat ze zich beperken tot 2 maal per week en dan max 2 a 3 uurtjes per dag.
En dat ze dan, zeker die eerste weken, het badje, de verzorging, het aankleden/voorlezen/in bed leggen/ weet ik veel wat, allemaal aan mij en mijn man overlaten en alleen even komen knuffelen met de baby.
(Duidelijk kan ik het niet maken)
[...]
Formuleer eens wat je het liefst zou willen dat je ouders doen?
Hoe vaak / hoe lang / wanneer zou je willen dat ze er zijn?
Ik zou het liefst willen dat ze zich beperken tot 2 maal per week en dan max 2 a 3 uurtjes per dag.
En dat ze dan, zeker die eerste weken, het badje, de verzorging, het aankleden/voorlezen/in bed leggen/ weet ik veel wat, allemaal aan mij en mijn man overlaten en alleen even komen knuffelen met de baby.
(Duidelijk kan ik het niet maken)
dinsdag 8 november 2016 13:23
quote:catherinah schreef op 08 november 2016 @ 12:41:
Ik vind het heel fijn om jullie reacties te lezen, dat geeft me toch meer zelfvertrouwen dat ik helemaal niet egoïstisch ben maar dat het heel normaal is dat ik dit niet zie zitten.
Vanmiddag heb ik mijn eerste gesprek met de kraamhulp, ik zal het er ook eens met haar over hebben en dan toch weer rond de tafel met mijn ouders. Normaal gesproken ben ik niet zo moeilijk in het stellen van grenzen en het op afstand houden van mijn moeder, maar ik wil niet dat mijn kind uiteindelijk de dupe zal worden van deze hele situatie. Mijn ouders zijn nogal zwart-wit. Zo van, als je ons nu afwijst hoef je in de toekomst ook niet meer op hulp te rekenen. Maar ik wil wel dat mijn kind uiteindelijk een goede band met de grootouders kan hebben.
Hebben jullie nog tips hoe ik dat gesprek aanpak?
Je kind wordt niet de dupe hoor.
Mijn kind wist al op 10-jarige leeftijd uit te leggen waarom ze afstand houdt van oma. Had ik dat maar gesnapt op 10-jarige leeftijd. Mijn moeder duwt ook tegen mijn grenzen. En omdat ik dat zo lang toeliet, is het moeilijk om daar vanaf te komen.
En ja, in de verhalen van mijn moeder lijkt ze mijn neefjes en nichtjes leuker te vinden dan mijn kinderen. Die verhalen houdt ze tegen mij, niet tegen mijn kinderen. Maar mijn kinderen hebben haarfijn in de gaten dat oma zich opdringt en willen dat helemaal niet.
Ik vind het heel fijn om jullie reacties te lezen, dat geeft me toch meer zelfvertrouwen dat ik helemaal niet egoïstisch ben maar dat het heel normaal is dat ik dit niet zie zitten.
Vanmiddag heb ik mijn eerste gesprek met de kraamhulp, ik zal het er ook eens met haar over hebben en dan toch weer rond de tafel met mijn ouders. Normaal gesproken ben ik niet zo moeilijk in het stellen van grenzen en het op afstand houden van mijn moeder, maar ik wil niet dat mijn kind uiteindelijk de dupe zal worden van deze hele situatie. Mijn ouders zijn nogal zwart-wit. Zo van, als je ons nu afwijst hoef je in de toekomst ook niet meer op hulp te rekenen. Maar ik wil wel dat mijn kind uiteindelijk een goede band met de grootouders kan hebben.
Hebben jullie nog tips hoe ik dat gesprek aanpak?
Je kind wordt niet de dupe hoor.
Mijn kind wist al op 10-jarige leeftijd uit te leggen waarom ze afstand houdt van oma. Had ik dat maar gesnapt op 10-jarige leeftijd. Mijn moeder duwt ook tegen mijn grenzen. En omdat ik dat zo lang toeliet, is het moeilijk om daar vanaf te komen.
En ja, in de verhalen van mijn moeder lijkt ze mijn neefjes en nichtjes leuker te vinden dan mijn kinderen. Die verhalen houdt ze tegen mij, niet tegen mijn kinderen. Maar mijn kinderen hebben haarfijn in de gaten dat oma zich opdringt en willen dat helemaal niet.
dinsdag 8 november 2016 13:25
quote:Chevron schreef op 08 november 2016 @ 13:06:
Je moeder heeft babyrabies. Ik zou haar nog geen vinger geven, voor je het weet neemt ze alles over. Laat haar eenmaal per week een uur komen en kijk het vandaar uit aan.
En dat zeg je gewoon heel duidelijk, man en ik hebben geen behoefte aan meer bezoek dan eenmaal per week een uur. Daarnaast zijn wij de ouders en bepalen wij hoe de baby wordt opgevoed op alle gebieden. Ongevraagd advies en onderhuidse steken worden niet getolereerd.
En als ze vraagt waarom is het antwoord omdat wij dat zo willen. Dreigt ze met wegblijven dan lekker laten gaan, prima.
Echt accepteer geen bullshit meer van haar.
En als je lotgenoten zoekt https://m.reddit.com/r/JUSTNOMIL/
Staat vol met verhalen van dit soort (schoon)moeders
Dank je, dit is een goede!
Ik ga ook zeker eens op die site kijken, bedankt voor de tip.
Je moeder heeft babyrabies. Ik zou haar nog geen vinger geven, voor je het weet neemt ze alles over. Laat haar eenmaal per week een uur komen en kijk het vandaar uit aan.
En dat zeg je gewoon heel duidelijk, man en ik hebben geen behoefte aan meer bezoek dan eenmaal per week een uur. Daarnaast zijn wij de ouders en bepalen wij hoe de baby wordt opgevoed op alle gebieden. Ongevraagd advies en onderhuidse steken worden niet getolereerd.
En als ze vraagt waarom is het antwoord omdat wij dat zo willen. Dreigt ze met wegblijven dan lekker laten gaan, prima.
Echt accepteer geen bullshit meer van haar.
En als je lotgenoten zoekt https://m.reddit.com/r/JUSTNOMIL/
Staat vol met verhalen van dit soort (schoon)moeders
Dank je, dit is een goede!
Ik ga ook zeker eens op die site kijken, bedankt voor de tip.
dinsdag 8 november 2016 13:27
Heel snel duidelijk zijn: ik wil niet dat jullie komen logeren.
Zeker de kraamtijd is een bijzonder intieme tijd die je als gezin wilt beleven. Ik heb een goed band met (schoon)ouders maar had ze nooit in de kraamtijd te logeren willen hebben en dat begrijpen zij heel goed.
Wees nu duidelijk anders zit je er in je kraamtijd mee en dat wil je echt niet.
Zeker de kraamtijd is een bijzonder intieme tijd die je als gezin wilt beleven. Ik heb een goed band met (schoon)ouders maar had ze nooit in de kraamtijd te logeren willen hebben en dat begrijpen zij heel goed.
Wees nu duidelijk anders zit je er in je kraamtijd mee en dat wil je echt niet.
dinsdag 8 november 2016 13:27
quote:saintjeisanoniem schreef op 08 november 2016 @ 13:09:
[...]
Waarom heb je het steeds over de kraamverzorgster? Die is na een week weer weg en ook na die tijd zijn er duidelijke grenzen nodig. Kom voor jezelf op en leg dit probleem niet bij haar neer maar los het zelf op. En natuurlijk begrijp ik best wel wat je bedoeld want een standvastige kraamverzorgster kan aangeven wanneer het tijd is om te rusten en de visite beter naar huis kan gaan. Maar ik denk dat er in deze situatie maar 1 iemand is die hier een einde aan kan breien, en dat ben je toch echt zelf. Volgens mij zijn je ouders anders nog in staat om bij de plaatselijke Mac te zitten wachten tot het rust uurtje voorbij is en weer voor de deur te staan. Of ze gaan in discussie met de kraamverzorgster. Nog erger...
Wees duidelijk en stel grenzen. Dat is alles wat je nu moet doen.
Ken je mijn vader soms? Dat is precies wat hij zal doen.
Juist daarom ben ik ook blij dat ik dit topic heb geopend, jullie helpen me om over dit soort dingen na te denken omdat ik het nu eindelijk eens uitschrijf en moet nadenken over een werkende oplossing.
[...]
Waarom heb je het steeds over de kraamverzorgster? Die is na een week weer weg en ook na die tijd zijn er duidelijke grenzen nodig. Kom voor jezelf op en leg dit probleem niet bij haar neer maar los het zelf op. En natuurlijk begrijp ik best wel wat je bedoeld want een standvastige kraamverzorgster kan aangeven wanneer het tijd is om te rusten en de visite beter naar huis kan gaan. Maar ik denk dat er in deze situatie maar 1 iemand is die hier een einde aan kan breien, en dat ben je toch echt zelf. Volgens mij zijn je ouders anders nog in staat om bij de plaatselijke Mac te zitten wachten tot het rust uurtje voorbij is en weer voor de deur te staan. Of ze gaan in discussie met de kraamverzorgster. Nog erger...
Wees duidelijk en stel grenzen. Dat is alles wat je nu moet doen.
Ken je mijn vader soms? Dat is precies wat hij zal doen.
Juist daarom ben ik ook blij dat ik dit topic heb geopend, jullie helpen me om over dit soort dingen na te denken omdat ik het nu eindelijk eens uitschrijf en moet nadenken over een werkende oplossing.
dinsdag 8 november 2016 13:28
Ga alsjeblieft niet schipperen met argumenten als: "Het is moeilijk om een bed in de babykamer te zetten." Daar gaat ze dan vast over meedenken om de situatie toch verder naar haar hand te zetten. Als je een lieve, makkelijke supermoeder had, was een bed in de babykamer vast wel overkomelijk geweest.
Zeg gewoon waar het op staat: na een bevalling moet jij inderdaad bijkomen, en daarvoor wil je geen mensen in je huis te logeren. Je moeder klinkt als een geval dat graag haar zin krijgt. Steek geen energie in allemaal inhoudelijke argumenten, want dan geef je alleen maar ruimte voor "Ja maar als...". Als het haar echt zou gaan om jouw herstel, zou ze zelf wel snappen dat zij en jouw vader niet moeten komen logeren. En wees inderdaad tijdig duidelijk, want iedere meter die je niet afbakent, is voor haar alvast "gewonnen". Dingen terugdraaien waar zij al van uit is gedaan, is altijd moeilijker dan vooraf begrenzen. Heel veel sterkte.
Mijn moeder komt hier ook maar weinig omdat ik wel dingen in je post herken...
Zeg gewoon waar het op staat: na een bevalling moet jij inderdaad bijkomen, en daarvoor wil je geen mensen in je huis te logeren. Je moeder klinkt als een geval dat graag haar zin krijgt. Steek geen energie in allemaal inhoudelijke argumenten, want dan geef je alleen maar ruimte voor "Ja maar als...". Als het haar echt zou gaan om jouw herstel, zou ze zelf wel snappen dat zij en jouw vader niet moeten komen logeren. En wees inderdaad tijdig duidelijk, want iedere meter die je niet afbakent, is voor haar alvast "gewonnen". Dingen terugdraaien waar zij al van uit is gedaan, is altijd moeilijker dan vooraf begrenzen. Heel veel sterkte.
Mijn moeder komt hier ook maar weinig omdat ik wel dingen in je post herken...
dinsdag 8 november 2016 13:28
Wij hadden trouwens bezoektijden op de geboortekaartjes gezet. Dus van zo laat tot zo laat mag bezoek komen. Het verzoek om vooraf even te bellen zoals, volgens mij de meeste doen, zou waarschijnlijk geen success hebben gehad door mensen die zichzelf niet bij de 'bellers' vinden horen.
Als er gezellige mensen op bezoek waren en het eind van bezoekuur in zicht kwam, vertelde ik gewoon met welke reden de tijden op de kaartjes stonden en zij dus best nog wat mochten blijven.
Als er gezellige mensen op bezoek waren en het eind van bezoekuur in zicht kwam, vertelde ik gewoon met welke reden de tijden op de kaartjes stonden en zij dus best nog wat mochten blijven.
dinsdag 8 november 2016 13:28
quote:catherinah schreef op 08 november 2016 @ 13:23:
[...]
Ik zou het liefst willen dat ze zich beperken tot 2 maal per week en dan max 2 a 3 uurtjes per dag.
En dat ze dan, zeker die eerste weken, het badje, de verzorging, het aankleden/voorlezen/in bed leggen/ weet ik veel wat, allemaal aan mij en mijn man overlaten en alleen even komen knuffelen met de baby.
(Duidelijk kan ik het niet maken)
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.
[...]
Ik zou het liefst willen dat ze zich beperken tot 2 maal per week en dan max 2 a 3 uurtjes per dag.
En dat ze dan, zeker die eerste weken, het badje, de verzorging, het aankleden/voorlezen/in bed leggen/ weet ik veel wat, allemaal aan mij en mijn man overlaten en alleen even komen knuffelen met de baby.
(Duidelijk kan ik het niet maken)
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.
dinsdag 8 november 2016 13:29
quote:catherinah schreef op 08 november 2016 @ 13:23:
[...]
Ik zou het liefst willen dat ze zich beperken tot 2 maal per week en dan max 2 a 3 uurtjes per dag.
En dat ze dan, zeker die eerste weken, het badje, de verzorging, het aankleden/voorlezen/in bed leggen/ weet ik veel wat, allemaal aan mij en mijn man overlaten en alleen even komen knuffelen met de baby.
(Duidelijk kan ik het niet maken)
Ik zou vooral niet gaan bespreken wat je niet wilt, maar wat je wel wilt dan houd je het positief. Ik zou je ouders uitnodigen op de momenten die jij wilt met begin- en eindtijd.
Veel kers verse oma's vinden een baby in bad doen heel geweldig. Ik zou de oma wel zo'n moment gunnen, maar inderdaad op afspraak.
Band met mijn ouders is heel anders, mijn moeder kwam elke dag langs een ging ook weer weg. Nooit last van gehad, dus toen kinderen drie weken of zo waren kwam ze ze inderdaad wel eens in bad doen.
[...]
Ik zou het liefst willen dat ze zich beperken tot 2 maal per week en dan max 2 a 3 uurtjes per dag.
En dat ze dan, zeker die eerste weken, het badje, de verzorging, het aankleden/voorlezen/in bed leggen/ weet ik veel wat, allemaal aan mij en mijn man overlaten en alleen even komen knuffelen met de baby.
(Duidelijk kan ik het niet maken)
Ik zou vooral niet gaan bespreken wat je niet wilt, maar wat je wel wilt dan houd je het positief. Ik zou je ouders uitnodigen op de momenten die jij wilt met begin- en eindtijd.
Veel kers verse oma's vinden een baby in bad doen heel geweldig. Ik zou de oma wel zo'n moment gunnen, maar inderdaad op afspraak.
Band met mijn ouders is heel anders, mijn moeder kwam elke dag langs een ging ook weer weg. Nooit last van gehad, dus toen kinderen drie weken of zo waren kwam ze ze inderdaad wel eens in bad doen.
dinsdag 8 november 2016 13:29
Het klinkt alsof je alles voor jezelf redelijk goed op een rijtje begint te krijgen, caterinah! Fijn! Schrijf inderdaad met je man op wat jullie eisen en wensen zijn, en deel je moeder (desnoods per mail of brief) mede hoe jullie het voor je zien; als je 't schriftelijk doet is het altijd duidelijk, kan ze het teruglezen als ze je verkeerd begrepen heeft, en gaat ze niet direct in verweer- of verwijtmodus.
dinsdag 8 november 2016 13:32
Ik sluit me aan bij de rest. Grenzen stellen. Dat van dat hotel of B&B zou ik ook niet voorstellen, want dan zit ze alsnog de hele dag bij je en dat wil je duidelijk niet.
Als je ouders hierom besluiten om het contact helemaal te verbreken (waar ik niet vanuit zou gaan, want daar hebben ze zichzelf ook mee, dan zijn ze alles kwijt wat ze willen, maar goed, stel) dan moet je je ook niet schuldig voelen, want dat is dan hun keuze en hun verantwoordelijkheid.
Juist in je kraamtijd kan je niet allerlei onrust gebruiken. Ik hoop dat je een kraamverzorgster krijgt die je grenzen voor je bewaakt. Maar je moet het ook zelf doen.
Als je ouders hierom besluiten om het contact helemaal te verbreken (waar ik niet vanuit zou gaan, want daar hebben ze zichzelf ook mee, dan zijn ze alles kwijt wat ze willen, maar goed, stel) dan moet je je ook niet schuldig voelen, want dat is dan hun keuze en hun verantwoordelijkheid.
Juist in je kraamtijd kan je niet allerlei onrust gebruiken. Ik hoop dat je een kraamverzorgster krijgt die je grenzen voor je bewaakt. Maar je moet het ook zelf doen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 8 november 2016 13:32
quote:lilalinda schreef op 08 november 2016 @ 12:29:
Jouw leven, jouw baby, jouw regels.
Trek je grenzen, doe het NU! voor de baby er is.
Bel haar even, en bespreek verwachtingen: Logeren kan niet, 2x per week langskomen is prima
Dit. Verder geen woorden aan vuil maken. Jij gedraagt je normaal en volwassen, als zij dat niet kan. Jammer. Jullie zijn de ouders en dus beslissen.
En ik geef je groot gelijk. De kraamtijd moet fijn zijn voor jou, je man en kind.
Jouw leven, jouw baby, jouw regels.
Trek je grenzen, doe het NU! voor de baby er is.
Bel haar even, en bespreek verwachtingen: Logeren kan niet, 2x per week langskomen is prima
Dit. Verder geen woorden aan vuil maken. Jij gedraagt je normaal en volwassen, als zij dat niet kan. Jammer. Jullie zijn de ouders en dus beslissen.
En ik geef je groot gelijk. De kraamtijd moet fijn zijn voor jou, je man en kind.
dinsdag 8 november 2016 13:34
quote:pamelacourson schreef op 08 november 2016 @ 13:28:
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.Eens!
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.Eens!
dinsdag 8 november 2016 13:35
quote:pamelacourson schreef op 08 november 2016 @ 13:28:
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.Waarom? Omdat ze dat zo wil, hoeft ze toch niet uit te leggen. Ik vind dat best veel dingen onderhandelbaar zijn en mensen moeten elkaar een beetje tegemoet komen, maar niet bij kinderen en zeker niet bij babies.
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.Waarom? Omdat ze dat zo wil, hoeft ze toch niet uit te leggen. Ik vind dat best veel dingen onderhandelbaar zijn en mensen moeten elkaar een beetje tegemoet komen, maar niet bij kinderen en zeker niet bij babies.
dinsdag 8 november 2016 13:37
quote:pamelacourson schreef op 08 november 2016 @ 13:28:
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.zoals ik TO lees, komt ze haar ouders al haar hele leven tegemoet en is het nooit goed genoeg. Mag ze dan alsjeblieft met haar eigen kind haar eigen grenzen aangeven?
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.zoals ik TO lees, komt ze haar ouders al haar hele leven tegemoet en is het nooit goed genoeg. Mag ze dan alsjeblieft met haar eigen kind haar eigen grenzen aangeven?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 8 november 2016 13:38
quote:pamelacourson schreef op 08 november 2016 @ 13:28:
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.Normaal gesproken zou ze best mogen tutten met de baby, zoveel te wil. Maar nu, zeker na die ruzie van gisteren, ben ik even niet in staat om daar zo tolerant over te denken.
[...]
Ik weet natuurlijk niet wat jij allemaal hebt meegemaakt met je ouders en ik vind je moeders geclaim ook echt niet kunnen, maar je zou ze zelf ook wel een beetje tegemoet kunnen komen.
Waarom mag je moeder in de kraamweek bijvoorbeeld niet een keer de baby in bad doen, aankleden of in bed leggen? Ik vind zelf mijn ouders toch wel een stuk specialer dan de gewone kraamvisite. Logeren of de hele dag rondhangen hoeft echt niet, maar laat haar een beetje tutten met de baby.Normaal gesproken zou ze best mogen tutten met de baby, zoveel te wil. Maar nu, zeker na die ruzie van gisteren, ben ik even niet in staat om daar zo tolerant over te denken.
dinsdag 8 november 2016 13:43
quote:catherinah schreef op 08 november 2016 @ 13:38:
[...]
Normaal gesproken zou ze best mogen tutten met de baby, zoveel te wil. Maar nu, zeker na die ruzie van gisteren, ben ik even niet in staat om daar zo tolerant over te denken.
Het is makkelijker gunsten te verlenen na goed gedrag dan gunsten intrekken na slecht gedrag. Bij het eerste is er blijdschap bij het tweede is er gezeik dat het eerst wel mocht waarom nu niet meer, blah blah blah.
Kijk het aan respecteert ze je grenzen dan kun je na een maand altijd vragen of ze een flesje wil geven.
Oh en als ze het heeft over HAAR BABY, en dat gaat ze vast doen, wijs dan naar jezelf en ze ik ben hier. Jouw baby haar kleinkind, groot verschil.
[...]
Normaal gesproken zou ze best mogen tutten met de baby, zoveel te wil. Maar nu, zeker na die ruzie van gisteren, ben ik even niet in staat om daar zo tolerant over te denken.
Het is makkelijker gunsten te verlenen na goed gedrag dan gunsten intrekken na slecht gedrag. Bij het eerste is er blijdschap bij het tweede is er gezeik dat het eerst wel mocht waarom nu niet meer, blah blah blah.
Kijk het aan respecteert ze je grenzen dan kun je na een maand altijd vragen of ze een flesje wil geven.
Oh en als ze het heeft over HAAR BABY, en dat gaat ze vast doen, wijs dan naar jezelf en ze ik ben hier. Jouw baby haar kleinkind, groot verschil.
dinsdag 8 november 2016 13:44
quote:sssssst schreef op 08 november 2016 @ 13:29:
[...]
Ik zou vooral niet gaan bespreken wat je niet wilt, maar wat je wel wilt dan houd je het positief. Ik zou je ouders uitnodigen op de momenten die jij wilt met begin- en eindtijd.
Veel kers verse oma's vinden een baby in bad doen heel geweldig. Ik zou de oma wel zo'n moment gunnen, maar inderdaad op afspraak.
Band met mijn ouders is heel anders, mijn moeder kwam elke dag langs een ging ook weer weg. Nooit last van gehad, dus toen kinderen drie weken of zo waren kwam ze ze inderdaad wel eens in bad doen.
Nee nee, dan is het pasgeborene er al af aan het gaan. Ze wil naar huis na 2 weken omdat het dan een "gewone" baby is geworden en niet meer dat pasgeborene heeft. Ja, dat zei ze gisteren letterlijk zo.
Vandaar dat ik zo hard ben als ik het er nu over heb. Tot gisteren vond ik ook dat ze best mocht helpen met het badje, verschonen en al die dingen. Maar na het gesprek van gisteren heb ik echt het het gevoel overgehouden, pardon? Dus een baby is alleen de eerste weken leuk en daarna, als het schattige er een beetje af is, mag ik ervoor zorgen?
[...]
Ik zou vooral niet gaan bespreken wat je niet wilt, maar wat je wel wilt dan houd je het positief. Ik zou je ouders uitnodigen op de momenten die jij wilt met begin- en eindtijd.
Veel kers verse oma's vinden een baby in bad doen heel geweldig. Ik zou de oma wel zo'n moment gunnen, maar inderdaad op afspraak.
Band met mijn ouders is heel anders, mijn moeder kwam elke dag langs een ging ook weer weg. Nooit last van gehad, dus toen kinderen drie weken of zo waren kwam ze ze inderdaad wel eens in bad doen.
Nee nee, dan is het pasgeborene er al af aan het gaan. Ze wil naar huis na 2 weken omdat het dan een "gewone" baby is geworden en niet meer dat pasgeborene heeft. Ja, dat zei ze gisteren letterlijk zo.
Vandaar dat ik zo hard ben als ik het er nu over heb. Tot gisteren vond ik ook dat ze best mocht helpen met het badje, verschonen en al die dingen. Maar na het gesprek van gisteren heb ik echt het het gevoel overgehouden, pardon? Dus een baby is alleen de eerste weken leuk en daarna, als het schattige er een beetje af is, mag ik ervoor zorgen?
dinsdag 8 november 2016 13:45
quote:catherinah schreef op 08 november 2016 @ 13:44:
[...]
Nee nee, dan is het pasgeborene er al af aan het gaan. Ze wil naar huis na 2 weken omdat het dan een "gewone" baby is geworden en niet meer dat pasgeborene heeft. Ja, dat zei ze gisteren letterlijk zo.
Vandaar dat ik zo hard ben als ik het er nu over heb. Tot gisteren vond ik ook dat ze best mocht helpen met het badje, verschonen en al die dingen. Maar na het gesprek van gisteren heb ik echt het het gevoel overgehouden, pardon? Dus een baby is alleen de eerste weken leuk en daarna, als het schattige er een beetje af is, mag ik ervoor zorgen?Zo zeg, die zag mijn baby de eerste maanden niet! Wat een uitspraak zeg.
[...]
Nee nee, dan is het pasgeborene er al af aan het gaan. Ze wil naar huis na 2 weken omdat het dan een "gewone" baby is geworden en niet meer dat pasgeborene heeft. Ja, dat zei ze gisteren letterlijk zo.
Vandaar dat ik zo hard ben als ik het er nu over heb. Tot gisteren vond ik ook dat ze best mocht helpen met het badje, verschonen en al die dingen. Maar na het gesprek van gisteren heb ik echt het het gevoel overgehouden, pardon? Dus een baby is alleen de eerste weken leuk en daarna, als het schattige er een beetje af is, mag ik ervoor zorgen?Zo zeg, die zag mijn baby de eerste maanden niet! Wat een uitspraak zeg.
