Relaties
alle pijlers
Grootouders en kleinkinderen
vrijdag 15 februari 2019 14:46
Mijn dochter (19) gaat binnenkort voor een half jaar naar het buitenland. Het leek haar daarom leuk om haar grootouders, mijn ouders, en wat andere familie uit te nodigen voor koffie en een taartje. Een klein afscheidsfeestje. Vervoer voor de grootouders is geregeld. Helaas is dat bij mijn vader totaal in het verkeerde keelgat geschoten dus ik had hem van de week in tranen aan de telefoon. Hij vindt dat kleinkinderen bij hun opa en oma op bezoek moeten gaan en niet andersom. Dat is normaal, en nu moeten zij weer op komen draven. Bovendien komen dag en tijdstip ze slecht uit omdat ze op zaterdag altijd vroeg eten en daar kan niet van worden afgeweken (vanwege koffievisite waar ook niet van kan worden afgeweken).
Dochter loopt daar inderdaad de deur niet plat (understatement), maar het zijn dan ook geen gezellige grootouders. Mijn vader is niet in staat om een wederkerig gesprek te voeren, grijpt iedere aanleiding aan om uit te wijden over zijn eigen belevenissen, of om kritiek te spuien op allerlei minderheden. Mijn moeder zit er vooral bij en eet taart. Toch wilde dochter graag afscheid nemen op haar manier, maar als het zo moet is ze er wel klaar mee (zegt ze, maar meent ze niet).
Zucht... ik zit zelf in kamp dochter. We wilden gewoon wat leuks doen, op onze manier ja, en dan levert het al dat gezeik op. Dochter is ook niet makkelijk in de omgang, maar heeft met de grootouders van vaders kant heel goed contact. Die hebben interesse in haar en haar bezigheden en vragen ook wel eens door na het ‘hoe gaat het op school?’ ‘Goed.’.
Hoe gaat het contact tussen grootouders en kleinkinderen, puberteit plus, in normale families?
Dochter loopt daar inderdaad de deur niet plat (understatement), maar het zijn dan ook geen gezellige grootouders. Mijn vader is niet in staat om een wederkerig gesprek te voeren, grijpt iedere aanleiding aan om uit te wijden over zijn eigen belevenissen, of om kritiek te spuien op allerlei minderheden. Mijn moeder zit er vooral bij en eet taart. Toch wilde dochter graag afscheid nemen op haar manier, maar als het zo moet is ze er wel klaar mee (zegt ze, maar meent ze niet).
Zucht... ik zit zelf in kamp dochter. We wilden gewoon wat leuks doen, op onze manier ja, en dan levert het al dat gezeik op. Dochter is ook niet makkelijk in de omgang, maar heeft met de grootouders van vaders kant heel goed contact. Die hebben interesse in haar en haar bezigheden en vragen ook wel eens door na het ‘hoe gaat het op school?’ ‘Goed.’.
Hoe gaat het contact tussen grootouders en kleinkinderen, puberteit plus, in normale families?
anoniem_228429 wijzigde dit bericht op 15-02-2019 14:49
0.52% gewijzigd
zaterdag 16 februari 2019 16:12
Wie schiet er iets mee op dat jij je bemoeit met de relatie tussen je volwassen dochter en haar opa?
Alleen jij, zodat je je weer als een goede dochter hebt gedragen? Oprechte vraag, geen sarcasme. Ik probeer te snappen waarom jij kant van opa kiest ten nadele van je dochter.
Alleen jij, zodat je je weer als een goede dochter hebt gedragen? Oprechte vraag, geen sarcasme. Ik probeer te snappen waarom jij kant van opa kiest ten nadele van je dochter.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 16 februari 2019 16:52
Dit dus.
En in de ogen van haar vader zal het waarschijnlijk toch nooit helemaal goed zijn. Ik voel aan mijn water dat die toch altijd wel weer iets te zeuren heeft.Doreia* schreef: ↑16-02-2019 16:12Wie schiet er iets mee op dat jij je bemoeit met de relatie tussen je volwassen dochter en haar opa?
Alleen jij, zodat je je weer als een goede dochter hebt gedragen? Oprechte vraag, geen sarcasme. Ik probeer te snappen waarom jij kant van opa kiest ten nadele van je dochter.
zaterdag 16 februari 2019 17:00
Kom op, laat wat ballen groeien en bel ze op met de mededeling dat je bij nader inzien de uitnodiging weer intrekt. Want als zij het er niet mee eens zijn, dan wil je niet eens dat ze komen. En je dochter organiseert dit feest, dus zij gaat over het programma.MinkeDeWit schreef: ↑15-02-2019 17:16Ok, nu voel ik me dus schuldig omdat ik het een uurtje heb vervroegd zodat ze nog om 17.00 uur kunnen gaan koken. Dochter was echt gepikeerd, en vond dat ik had moeten zeggen ‘graag of niet’. Mijn ouders komen wel, maar mijn vader vond het nodig om te zeggen dat ze het er eigenlijk niet mee eens zijn. Dochter gaat op verjaardagen namelijk na een tijdje naar haar kamer omdat ze er anders voor spek en bonen bij zit. Ik heb haar wel gezegd dat ze er tijdens het afscheidsfeestje de hele tijd bij moet blijven.
Geef het goede voorbeeld aan je dochter, zodat zij leert dat het okay is om je niet zo te laten behandelen.
zaterdag 16 februari 2019 19:14
Dat snap ik, maar in dit geval hoef je toch niet hemel en aarde te bewegen opdat opa en oma kunnen komen? Contact verbreken is het uiterste, maar je kan het ook laten gaan. Ze zijn uitgenodigd, maar kunnen niet omdat ze star zijn en hun ritueel niet kunnen en willen veranderen. Tja dat is dan hun keuze. Jammer voor hun. Veel zal je dochter er niet aan missen als ze niet komen.MinkeDeWit schreef: ↑16-02-2019 11:49Omdat het mijn ouders zijn en ze me ook weer niet zo slecht behandelen dat ik daarvoor het contact zou verbreken. Er zit ook wel een heel verhaal achter waardoor ze zo zijn geworden, en het is niet allemaal onwil. Naar de kinderen toe is het inderdaad lastig. Ik wil niet over hun grenzen denderen en met name de oudste heeft zich al op jonge leeftijd (ca 13) zoveel mogelijk onttrokken aan het hele familiegebeuren. In principe hoeft ze alleen maar mee naar opa en oma’s verjaardag en met Kerst. Nu ze volwassen is kan ik dat natuurlijk niet meer dwingen, maar dat probeer ik dan toch wel. Misschien fout.
De jongste probeert zelf nog wel eens contact te maken, stuurt eens een foto in de familie app e.d. Vaak krijgt ze dan ook de deksel op haar neus, want opa vindt veel dingen niet kunnen (belachelijk om op de foto te gaan met een zonnebril, dat soort idiote opmerkingen). Om dan vervolgens iets te zeggen als ‘Haha opa is ouderwets’).
zondag 17 februari 2019 00:37
Dit dus.. wordt leuk als je ouders mantelzorg van je nodig hebben straks..
Opa en oma zijn uitgenodigd, komen ze niet is dat hun probleem. En niet in bochten gaan wringen en moeilijk doen om dochter daar langs te laten komen.
zondag 17 februari 2019 00:46
Zo laat jij, je eigen kind ff vallen. Waarom steun je haar niet? Terecht dat ze gepikeerd is. Dat jij een bepaalde ‘rare’ omgang met je ouders hebt staat zij natuurlijk buiten. Het is haar feestje, ze zijn netjes uitgenodigt en je dendert keihard over je dochter heen omdat jij je weer eens moet schikken aan je ouders.MinkeDeWit schreef: ↑15-02-2019 17:16Ok, nu voel ik me dus schuldig omdat ik het een uurtje heb vervroegd zodat ze nog om 17.00 uur kunnen gaan koken. Dochter was echt gepikeerd, en vond dat ik had moeten zeggen ‘graag of niet’. Mijn ouders komen wel, maar mijn vader vond het nodig om te zeggen dat ze het er eigenlijk niet mee eens zijn. Dochter gaat op verjaardagen namelijk na een tijdje naar haar kamer omdat ze er anders voor spek en bonen bij zit. Ik heb haar wel gezegd dat ze er tijdens het afscheidsfeestje de hele tijd bij moet blijven.
Tja, het zal allemaal niet gaan veranderen, die mensen gaan niet meer veranderen op hun leeftijd. Ik geloof niet dat ik direct therapie nodig heb, maar soms vraag ik me dus wel af of ik nu degene ben die het verkeerd doet. Ik ben ook geen heel betrokken dochter. Ik doe hun administratie en belastingzaken, en mijn zusje is degene die ze af en toe uitnodigt om te komen eten. Ik ga er soms wel langs, maar dat levert mij eigenlijk weinig op qua gezelligheid. Ik drink koffie en hoor ze aan, en ben gestopt met teleurgesteld te zijn over hun gebrek aan interesse. Het is soms ook echt bizar. Mijn jongste doet wel eens een poging om iets te vertellen. Maar zelfs op een ‘ik ga op excursie naar Hier en Daar’, komt geen enkele vraag over het hoe of wat. Hij gaat over tot de orde van de dag, wat zijn rare buurman heeft gedaan of wat de dokter heeft gezegd, of begint over dat hij vroeger ook in Hier en Daar is geweest om iets heel belangrijks te doen voor zijn werk.
Ik neem aan dat je, je excuses gaat aanbieden aan je dochter?
zondag 17 februari 2019 12:03
Wat zijn er veel rigide mensen hier op het forum. Het gaat er toch helemaal niet om wie er gelijk heeft? Het verklaart wel waarom er zoveel familieruzies zijn. De ouders van TO zijn flink bejaard, op die leeftijd veranderen mensen niet meer. Dan kun je er voor kiezen om desondanks stug je eigen gelijk te willen halen, met als gevolg dat je contact misschien verstoord raakt, of je kunt er voor kiezen dat je je dochter leert dat het soms niet gaat om gelijk hebben.
zondag 17 februari 2019 13:37
+1 En ik zou hier ook nog eens goed over nadenken als ouder wat het op lange duur zegt tegen dochter. Dr komt misschien een dag dat ze je het heel erg kwalijk gaat nemen dit gedrag en dan?lisa_ schreef: ↑16-02-2019 08:27Ik vind dit echt niet Ok.
Je gaat over de grenzen van je dochter heen, (ook) jij respecteert haar niet.
Jij bepaalt dat het verplaatst oet worden, zonder overleg nog wel!
Ik zou het terugdraaien. Wat sneu voor je dochter dit. Jij zou haar moeten beschermen, niet op deze manier het gedrag van je vader goedkeuren, hij heeft toch deels zijn zin.
zondag 17 februari 2019 13:37
En wat doet opa precies in dit verhaal? Opa wenst niet zijn routine op te geven voor een tot ziens feest van zijn eigen kleindochter. De boodschappen en de warme prak zijn belangrijker. Het vervoer is al geregeld en nóg is het niet goed.cubicle schreef: ↑17-02-2019 12:03Wat zijn er veel rigide mensen hier op het forum. Het gaat er toch helemaal niet om wie er gelijk heeft? Het verklaart wel waarom er zoveel familieruzies zijn. De ouders van TO zijn flink bejaard, op die leeftijd veranderen mensen niet meer. Dan kun je er voor kiezen om desondanks stug je eigen gelijk te willen halen, met als gevolg dat je contact misschien verstoord raakt, of je kunt er voor kiezen dat je je dochter leert dat het soms niet gaat om gelijk hebben.
Ergens moet je een streep trekken. Als zij hun routine belangrijker vinden, moet je dat vooral serieus nemen. En dan zeggen dat het jammer is dat ze niet kunnen. Maar meer ook niet. Heeft niets te maken met rigide van kant van kleindochter, maar alles met kant van opa.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 17 februari 2019 16:47
Er is hier maar één rigide partij en dat is opa. Volgens mij doet (en heeft to gedaan) er alles aan om opa tevreden te stellen en zich aan zijn wensen aan te passen. En nog is/was niet genoeg voor opa. Dát is waarschijnlijk to valkuil maar daar heeft haar dochter geen boodschap aan. To staat er nu tussenin en kan het voor niemand meer goed doen. Het is niet rigide van to als ze nu achter haar dochter gaat staan en haar vader grenzen aangeeft. Inderdaad verandert opa niet meer maar het kan geen kwaad om eens een keer “nee” te zeggen. Als opa dat niet slikt, is dat jammer maar daar komt hij wel overheen. To hoeft geen ruzie te maken en al helemaal geen contact te verbreken maar alleen af en toe haar grenzen duidelijker aan te geven.cubicle schreef: ↑17-02-2019 12:03Wat zijn er veel rigide mensen hier op het forum. Het gaat er toch helemaal niet om wie er gelijk heeft? Het verklaart wel waarom er zoveel familieruzies zijn. De ouders van TO zijn flink bejaard, op die leeftijd veranderen mensen niet meer. Dan kun je er voor kiezen om desondanks stug je eigen gelijk te willen halen, met als gevolg dat je contact misschien verstoord raakt, of je kunt er voor kiezen dat je je dochter leert dat het soms niet gaat om gelijk hebben.
zondag 17 februari 2019 16:54
In TO’s posthistorie is te lezen dat de opa alcoholist is ook.
Tja weet je, iemand die zo narcisitisch is, zo ongezond is en niks terug geeft.. daar zou ik persoonlijk mijn kinderen voor beschermen, in plaats van buigen en draaien om de man tegen wil en dank met mijn kind in contact te houden (terwijl noch kind, noch opa daar behoefte aan heeft!).
TO klinkt nogal co-dependent, getuige ook haar andere topic waar ze in ongezonde situaties mensen probeert te ‘helpen’.
Tja weet je, iemand die zo narcisitisch is, zo ongezond is en niks terug geeft.. daar zou ik persoonlijk mijn kinderen voor beschermen, in plaats van buigen en draaien om de man tegen wil en dank met mijn kind in contact te houden (terwijl noch kind, noch opa daar behoefte aan heeft!).
TO klinkt nogal co-dependent, getuige ook haar andere topic waar ze in ongezonde situaties mensen probeert te ‘helpen’.
zondag 17 februari 2019 16:59
Dit dus. Er is een feestje omdat je dochter voor enige tijd weggaat en opa en oma, hoewel tijdig uitgenodigd, willen niet komen omdat ze hun wekelijkse koffievisite en gewoonte om vroeg te eten op zaterdag belangrijker vinden. Ik zou, als opa dat meldde per telefoon, zeggen: "Momentje, dan geef ik je kleindochter even aan de lijn, want het gaat om haar" en laat opa het dan maar uitleggen.Doreia* schreef: ↑15-02-2019 14:57Ben je trouwens bekend met de term 'flying monkeys'?
Zo wordt jij nu ingezet. Jij mag even doorbrieven aan je dochter dat opa het er niet mee eens is. Laat de man zelf contact opnemen met zijn kleindochter. Daar ga jij niet tussen zitten. Het is niet jouw probleem, maar van opa.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 17 februari 2019 17:24
Ik ook. Oudere mensen zijn over het algemeen redelijk inflexibel, wij zullen ook onze eigenaardigheden hebben rond die tijd alhoewel we nu denken van niet. Ik zou denken een middag door de zure appel heen bijten en dan weer business as usual. In het leven moet je wel vaker iets tegen je zin in doen.
zondag 17 februari 2019 17:39
*niet alles gelezen*
Je hebt er niks aan, maar het is heel herkenbaar. Het is een generatiedingetje. Opa en oma zullen ongeveer van dezelfde generatie zijn als mijn schoonmoeder (ergens richting de 80) en die leerden niet anders. Eert uw vader en uw moeder, ongeacht wat ze doen/willen/laten.
Vergelijkbare discussies hebben wij hier ook gevoerd. Als het aan mijn schoonmoeder lag zou ik stoppen met werken zodat ik haar wat vaker gezelschap kan houden en bij haar zou poetsen. Want dat deed zij ook voor haar moeder en schoonmoeder. Ze verwacht dat nu min of meer terug. Helaas, zonder mijn salaris zouden we nét rondkomen, maar niet echt relaxed meer kunnen slapen.
Het resultaat was overigens dat we een tijdlang het contact verbroken hebben. Mijn schoonouders wilden op vaderdag uit eten. Bij dat restaurant. Prima, maar doe dat dan tegen een uur of zes, dan hebben we nog wat van onze dag.
Kregen we een telefoontje, gereserveerd om twee uur in de middag. Want ´pap heeft vaderdag´. Waarop mijn man zei; ´ja, ik ook´.
Daarna hebben we ze niet meer gezien totdat mijn schoonvader stierf. Overigens naar wens van mijn man. Ik heb destijds Lon wel nog vaker daar afgezet zodat zij wel contact hield.
Schoonmoeder weet inmiddels beter dan commentaar leveren. Of beter; dat doet ze nog wel maar ze weet ook dat ze geen keus krijgt. Ik kan mijn leven niet inrichten naar haar behoeftes en we wonen ook niet, zoals zij vroeger met haar familie, in één straat. Dat zou het eventueel wel makkelijker maken natuurlijk.
Het gaat nu redelijk. Maar dat ging dus niet zonder slag of stoot.
Ik ben wel team dochter. De normale gang van zaken met een feestje is dat je er heen gaat, feestjes komen doorgaans niet allemaal bij jou langs.
Je hebt er niks aan, maar het is heel herkenbaar. Het is een generatiedingetje. Opa en oma zullen ongeveer van dezelfde generatie zijn als mijn schoonmoeder (ergens richting de 80) en die leerden niet anders. Eert uw vader en uw moeder, ongeacht wat ze doen/willen/laten.
Vergelijkbare discussies hebben wij hier ook gevoerd. Als het aan mijn schoonmoeder lag zou ik stoppen met werken zodat ik haar wat vaker gezelschap kan houden en bij haar zou poetsen. Want dat deed zij ook voor haar moeder en schoonmoeder. Ze verwacht dat nu min of meer terug. Helaas, zonder mijn salaris zouden we nét rondkomen, maar niet echt relaxed meer kunnen slapen.
Het resultaat was overigens dat we een tijdlang het contact verbroken hebben. Mijn schoonouders wilden op vaderdag uit eten. Bij dat restaurant. Prima, maar doe dat dan tegen een uur of zes, dan hebben we nog wat van onze dag.
Kregen we een telefoontje, gereserveerd om twee uur in de middag. Want ´pap heeft vaderdag´. Waarop mijn man zei; ´ja, ik ook´.
Daarna hebben we ze niet meer gezien totdat mijn schoonvader stierf. Overigens naar wens van mijn man. Ik heb destijds Lon wel nog vaker daar afgezet zodat zij wel contact hield.
Schoonmoeder weet inmiddels beter dan commentaar leveren. Of beter; dat doet ze nog wel maar ze weet ook dat ze geen keus krijgt. Ik kan mijn leven niet inrichten naar haar behoeftes en we wonen ook niet, zoals zij vroeger met haar familie, in één straat. Dat zou het eventueel wel makkelijker maken natuurlijk.
Het gaat nu redelijk. Maar dat ging dus niet zonder slag of stoot.
Ik ben wel team dochter. De normale gang van zaken met een feestje is dat je er heen gaat, feestjes komen doorgaans niet allemaal bij jou langs.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
