He-le-maal kapot van liefdesverdriet na 12 jaar

02-04-2020 13:27 79 berichten
Ik moet het van me afschrijven, even wat dingen op een rijtje zetten.

Ik was 12 jaar samen met mijn jeugdliefde. We waren erg jong samen, elkaars eerste echte liefdes en sinds een jaar of 4 woonden we samen. We hebben veel meegemaakt, van sterfgevallen bloedverwanten en echtscheiding ouders, tot verslavingsgevallen in de directe familie - maar we konden altijd op elkaar terugvallen. We hebben verre reizen gemaakt en avonden voor de TV weggelachen. We zouden samen oud worden.

Althans, dat was het plan. De laatste twee jaar veranderde dat. Ik was bezig met mijn carrière en om een goede toekomst voor te bereiden. Ons droomhuis kopen en wie weet ooit aan kinderen beginnen. Huis boompje beestje zeg maar. Zij... kreeg steeds meer het idee hier niet klaar voor te zijn. Niet te weten wie ze was zonder mij, meer te willen ontdekken in het leven. Ze wilde niet meer fulltime werken. Had een hoop trauma's uit het verleden nog niet verwerkt dus ging in therapie, en daar werd steeds duidelijker dat er iets niet goed zat. Langzaam aan veranderde ze nog meer. Opeens ging het hard. Ze kreeg nieuwe vrienden waar ik me niet mee kon identificeren, ging naar feestjes zonder mij, vond sporten steeds belangrijker, ging heel erg geforceerd nog meer nieuwe vrienden maken, begon onschuldig met andere jongens te praten, zette een tatoeage terwijl d'r bankrekening leeg was en ze achterliep met de gezamenlijke rekening, ging vaker alleen met haar familie weg en deed dan heel overdreven alsof het leven geweldig was. Instagram was plotseling belangrijk.

In november hebben we voor het eerst gesproken over uit elkaar gaan omdat toekomsten niet meer matchten, en in januari wereldkundig gemaakt. We waren er allebei helemaal kapot van. Maar we hadden elkaar beloofd; we gaan elkaar hierdoor slepen! Als we het samen doen dan komen we er wel! In februari ging ze het huis uit naar een appartement. Ik heb haar nog geholpen met wat nieuwe meubels in elkaar zetten. Heb nog af en toe wat spullen overgehuisd in de weken erna. We hebben elkaar nog een keer of 2-3 gezien puur om even te praten.

We waren er nog steeds kapot van. Maar we deden het samen, we komen er wel. Veel huilen, veel herinneringen, veel verdriet. Maar het is beter zo; dat wisten we beide.

En toen kwam de mokerslag. Op Instagram een foto dat ze bij een andere jongen wakker was geworden. Niet met die jongen er op, maar iedereen begreep de hint. Toen ik dat zag brak letterlijk mijn hart. Ik voelde me zó slecht. Mijn gedachtes gingen alle kanten op.

Diegene die ik zo goed dacht te kennen, waar ik 12 jaar mee samen was, mijn maatje en mijn enige liefde, ... heeft het met een ander gedaan... vier weken nadat we uit elkaar waren. Terwijl wij elkaar nog aan het appen waren hoe moeilijk we het hadden. Terwijl ik nog niet eens aan een ander kon denken, terwijl ik me nog staande probeerde te houden. Terwijl ik de foto's van ons nog had hangen in de woonkamer.

Ik dacht dat ik me al kut voelde, maar toen werd het voor mij pikzwart. Zo had ik me nog nooit gevoeld. Waarom zo snel? Ben je er blij mee? Is dit wat je miste? Wilde je weten hoe het voelt om met een ander sex te hebben? Hoelang wilde je dit al? Je sluit 12 jaar af door het meteen daarna al met een ander te doen? Ik voel me boos, verdrietig en bedrogen. We zouden er toch samen doorheen komen? Om het nog erger te maken heb ik tegen haar gezegd hoe ik me daarbij voelde. Aan de hand van haar reactie kreeg ik zelfs de indruk dat het niet eens bij deze éne jongen was gebleven.

Met tranen in mijn ogen en een gebroken hart heb ik haar geblokkeerd op alles digitaal. Haar laatste spullen weggegooid, en alle foto's in huis weggehaald.

En daar zit je dan. Na 12 jaar. Familie en vrienden kan ik niet bezoeken vanwege Corona (ik woon net over de grens). Sportschool of een biertje drinken met een maat kan niet. Nieuwe hobby oppakken kan ook niet. ... En diegene waar je nog emotioneel afscheid van aan het nemen bent ligt te wippen met andere mannen! Daar heb ik het meeste moeite mee.

Ik ben er helemaal kapot van. Kan niet slapen, kan niet eten, mijn werk gaat op de automatische piloot. Ik ben boos omdat ze die foto op Instagram had gezet want ze kon weten dat ik dat zou zien.

Misschien kan iemand me helpen om wat dingen in perspectief te plaatsen. Of misschien heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Komt goed. Iedereen kent het gevoel van liefdesverdriet. Het is extreem. Toch leer je er uiteindelijk van, over jezelf, je grenzen, wat je wil in een relatie. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Overigens vind ik het nou wèl goed dat je hebt geholpen met verhuizen, meubels in elkaar gezetten enzo. Op zich is dat ook een goede stap tot afscheid, dat je elkaar een zetje geeft om alleen verder op weg te gaan. Ik zie dat om me heen ook wel, dan zijn er vaak kinder bij betrokken en die wonen dan ook in dat nieuwe huis.
Maar in jouw geval zonder kinderen in het spel kon jij dat opbrengen en dat spreekt voor je.

Maar nu de volgende stap moet je alleen doen.
Ieder gaat zijns weegs. Zij het hare, en jij het jouwe. Ben het eens met alle voorgangers hier die zeggen dat het beter is alle banden te verbreken. Dit is jouw route, die moet je alleen opgaan, wat zij doet of niet leidt alleen maar af.
De komende weken/maanden kunnen best een rollercoaster zijn van emoties, met alle kenmerken van rouw/afscheid die dan voorbij komen. Zou in die tijd wel wielrennen/fietsen/hardlopen/wandelen oppakken, of iets waar je zweet van op de rug krijgt, dat verzet de zinnen.
Je kunt wel afspreken met een goede vriend in het park trouwens, hij een bankje verder zittend, dat je even van je af kunt praten hoor.
EDIT: een landsgrens zit in de weg. Kan afspreken bij de landsgrens nog wel?

Dat gedoe met social media heb ik ook wel gezien en dat dat pijn kan doen. Diep adem halen en van je af laten glijden.
Alle reacties Link kopieren
Logisch dat je boos bent, je bent heel erg aan het externaliseren. Dus waarom doet zij dat, ze weet het toch etc.
Het maakt niet uit waarom ze iets wel of niet heeft gedaan. Zij doet dat anders dan jij, het is het meest waardevol om het te gaan los laten.
Maar ik kan me ook voorstellen dat je boos bent. Als man is het vaker makkelijk om boos te zijn ipv verdrietig. Dat is voor mannen makkelijker natuurlijk, boos zijn is een makkelijkere emotie voor mannen dan verdriet.
Dus laat vooral het waarom los, laat haar los. Ook al neukt ze het hele dorp, daar heb je geen invloed meer op.
Sjiek is het misschien niet, maar dat is gewoon haar manier en niet jouw manier.
'Happiness is only real when shared'.
To, je maakt er zelf iets van wat het niet is.

Rondneuken is voor veel mensen een prima afleiding. En dat zij dat doet wil niet zeggen dat ze dus jou weer vergeten is en niet ook nog pijn voelt.

En zelfs al is ze er wel overheen: fijn toch? Is verdriet een doel op zich? Lijkt mij niet.

Als jij straks 6 maanden rouwt om de relatie en zij maar een paar weken, zegt dat alleen maar iets over hoe jullie zijn. De een staat sneller weer op de benen dan de ander.

En niet meer op haar insta kijken. Je kan haar niet verwijten dat ze daar iets post waar jij je kut door gaat voelen. Het is misschien niet chic, maar jij moet daar gewoon niet kijken als je nog niet over haar heen bent.
Alle reacties Link kopieren
RikM schreef:
02-04-2020 13:54
Dus je gaat uit elkaar en dan ga je dat samen verwerken? Dat werkt niet hè. Neem afstand, en hou je niet bezig met wat zij allemaal doet en met wie, het gaat je niets aan. Richt je op je eigen leven en je eigen toekomst.

Sterkte, man. Liefdesverdriet is kut.
Nou, precies dit dus. Je maakt het uit. Hoe ga je dan elkaar daar doorheen slepen? Dat kan toch helemaal niet. Bij het uitmaken houden jullie als stel op te bestaan. En ja, dat kan lelijk zeer doen. Dat kan voelen alsof het nooit meer over gaat. Maar het gaat wél over. En je kunt jezelf daarbij enorm helpen of enorm hinderen. Helpen is: beseffen dat jullie geen stel meer zijn en dat daar een reden voor is. Helpen is contact afbreken of beperken tot het absoluut noodzakelijke. Helpen is je richten op jezelf, en niet op haar. Op je toekomst en niet op je verleden. Maar ook: jezelf de tijd gunnen om op een gezonde wijze dit te verwerken.
DS1971 schreef:
02-04-2020 17:35
To, je maakt er zelf iets van wat het niet is.

Rondneuken is voor veel mensen een prima afleiding. En dat zij dat doet wil niet zeggen dat ze dus jou weer vergeten is en niet ook nog pijn voelt.

En zelfs al is ze er wel overheen: fijn toch? Is verdriet een doel op zich? Lijkt mij niet.

Als jij straks 6 maanden rouwt om de relatie en zij maar een paar weken, zegt dat alleen maar iets over hoe jullie zijn. De een staat sneller weer op de benen dan de ander.

En niet meer op haar insta kijken. Je kan haar niet verwijten dat ze daar iets post waar jij je kut door gaat voelen. Het is misschien niet chic, maar jij moet daar gewoon niet kijken als je nog niet over haar heen bent.
Eens.
Zij was er al langer mee bezig, dus ook al verder in het proces.
Als je het zelf was geweest die de stekker eruit had getrokken dan was jij verder geweest en had waarschijnlijk al een ander in je bed gehad, dan had je ook gevonden dat je haar geen verantwoording verschuldigd bent want jullie hebben geen relatie meer.
Ben nou wel benieuwd wat jij dan wel een geschikte periode vindt om te wachten met seks met een ander? 6 weken? 3 maanden?
Of val je er zo over omdat je door Corona niet zelf een rebound kan opscharrelen?
Harde woorden misschien maar je kan haar niet kwalijk nemen dat ze door gaat met haar leven.
Alle reacties Link kopieren
Aah, vet kut voor je.
En juist de dingen die een beetje helpen, kun je nu niet doen.
Maar straks misschien wel!
Biertje met je maten, op stap, nieuwe mensen ontmoeten.
Sleep jezelf -klinkt makkelijker dan het is- er doorheen, kijk geen stomme films, ga thuis sporten en maak je hoofd leeg.

Komt goed, man. Over een jaar sta je er heel anders in.
Alle reacties Link kopieren
En blokkeer haar van alle social, is alleen maar vervelend om te zien.
Je bent uit elkaar, tijd om uit elkaar in de praktijk te brengen.
babbeleo schreef:
02-04-2020 16:05
Overigens vind ik het nou wèl goed dat je hebt geholpen met verhuizen, meubels in elkaar gezetten enzo. Op zich is dat ook een goede stap tot afscheid, dat je elkaar een zetje geeft om alleen verder op weg te gaan. Ik zie dat om me heen ook wel, dan zijn er vaak kinder bij betrokken en die wonen dan ook in dat nieuwe huis.
Maar in jouw geval zonder kinderen in het spel kon jij dat opbrengen en dat spreekt voor je.

Maar nu de volgende stap moet je alleen doen.
Ieder gaat zijns weegs. Zij het hare, en jij het jouwe. Ben het eens met alle voorgangers hier die zeggen dat het beter is alle banden te verbreken. Dit is jouw route, die moet je alleen opgaan, wat zij doet of niet leidt alleen maar af.
De komende weken/maanden kunnen best een rollercoaster zijn van emoties, met alle kenmerken van rouw/afscheid die dan voorbij komen. Zou in die tijd wel wielrennen/fietsen/hardlopen/wandelen oppakken, of iets waar je zweet van op de rug krijgt, dat verzet de zinnen.
Je kunt wel afspreken met een goede vriend in het park trouwens, hij een bankje verder zittend, dat je even van je af kunt praten hoor.
EDIT: een landsgrens zit in de weg. Kan afspreken bij de landsgrens nog wel?

Dat gedoe met social media heb ik ook wel gezien en dat dat pijn kan doen. Diep adem halen en van je af laten glijden.
Bedankt. Dat is ook fijn om te horen. Ik heb tot het bittere eind gedaan wat ik doe van iemand waar ik van hou. En da's niet gemakkelijk, met een gebroken hart en verborgen tranen allerlei zooi in elkaar schroeven. Dat viel me zwaarder dan ik dacht. Elke keer als ik die lift in haar appartementencomplex instapte brak m'n hart weer een beetje.

Ik heb ondertussen alle contact verbroken. Alles geblokkeerd, echt alles; Whatsapp, Instagram, Facebook. Ik heb haar dat ook verteld, en ook verteld waarom, en nog even gewacht op haar berichtje terug. Daarna alles dichtgezet.

Alle foto's, alle kleren, alles van haar weggedaan. Sommige dingen in een doos op zolder, sommige dingen in de kliko.

Vanochtend stond ik op en ik had zowaar gewoon wat uren geslapen. Ik stond vandaag op en het voelde een beetje als een kleine bevrijding. Vanaf vandaag gaat het om mij.

Nu kan ik hopelijk beter slapen. En beter slapen betekent meer energie. En meer energie betekent inderdaad wandelen, fietsen, inline skaten.

stellar schreef:
03-04-2020 09:56
Eens.
Zij was er al langer mee bezig, dus ook al verder in het proces.
Als je het zelf was geweest die de stekker eruit had getrokken dan was jij verder geweest en had waarschijnlijk al een ander in je bed gehad, dan had je ook gevonden dat je haar geen verantwoording verschuldigd bent want jullie hebben geen relatie meer.
Ben nou wel benieuwd wat jij dan wel een geschikte periode vindt om te wachten met seks met een ander? 6 weken? 3 maanden?
Of val je er zo over omdat je door Corona niet zelf een rebound kan opscharrelen?
Harde woorden misschien maar je kan haar niet kwalijk nemen dat ze door gaat met haar leven.
Een geschikte periode lijkt me bij elke relatie weer anders. Ik wil graag proberen uit te leggen waarom ik er moeite mee heb.

Ik heb haar gesteund in haar moeilijkste periodes. In echt pikzwarte dagen. Ik was er voor haar toen ze bij mij en mijn ouders kwam wonen (!) omdat haar drankverslaafde sociaalgestoorde ouders haar het leven onmogelijk maakten. Ik was er voor haar toen haar moeder overleed, ik hield haar vast toen ze het leven uit haar moeder zag wegvloeien. Toen we haar hond moesten laten inslapen midden in de nacht en alleen ik en mijn moeder bij haar waren terwijl haar eigen ouders in de kroeg zaten. Toen haar stiefvader halsoverkop het contact verbrak en naar het buitenland verhuisde. Toen ze niet wilde gaan studeren en haar ouders zeiden dat ze maar gewoon moest gaan werken, heb ik haar aangespoord om toch te gaan studeren en nu heeft ze haar droombaan daardoor. Ze heeft een heel erg turbulente jeugd gehad. Ik ben er echt op talloze momenten geweest toen ze aan het wankelen was. Er waren veel crises in haar leven en ik heb haar daar doorheen geholpen.

Mijn leven daarentegen was appeltje-eitje. Stabiele thuissituatie geen gebroken gezin, ouders die van me houden, kunnen studeren wat en waar ik wil, supervet werk gevonden, financieel gaat het erg goed en ik kom af en toe op prachtige plekken voor mijn werk. Ben als persoon gegroeid en ontwikkeld. Ze weet dus dat dit tot nu toe mijn eerste crisis is. We hebben het daar over gehad, dus ze is zich daarvan bewust.

En dat ze dan juist zo snel een Instagram post online zet, waarvan iedereen de hints begrijpt, dat doet me pijn. Terwijl ze weet dat ik echt in een diepe put zit. Terwijl we nog aan het appen waren, en aan het afspreken waren dat ik haar nog zou helpen met haar belastingaangifte, en dat we nog een keer zouden gaan wandelen. Terwijl ze wist dat ik niet naar mijn vrienden en familie kan gaan vanwege Corona. Als je dan een beetje respect hebt voor je ex-partner, dan zet je zoiets niet op Instagram. Neuk er dan op los maar zet het niet op het internet want je had kunnen weten dat je die persoon zou kwetsen die er 12 jaar lang voor je was. Die persoon die jou door talloze crises heeft geholpen zet je gewoon aan de kant wanneer hij voor het eerst wat hulp nodig heeft.

Als je samen afspreekt om elkaar erdoor te helpen, en als vrienden uit elkaar te gaan, dan doe je dat gewoon niet.

Ik weet dat ze het zo niet bedoelt. Ik weet dat ze het niet doet om mij te kwetsen. Maar uiteindelijk is dat wel wat er gebeurd is.

Ik ben nog niet toe aan een scharrel. Wel aan een borrel.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet hoe het over de grens is, maar aan deze kant van de grens kunnen mensen gewoon gaan wandelen in het bos en vrienden opzoeken.

Ik zou zeggen, bel een vriend en ga een wandeling maken in het bos.
Desnoods aan deze kant van de grens.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
Je spreekt af om vrienden te blijven maar dat lukt pas als je beide de breuk hebt verwerkt. Tot die tijd is het een ongelijkwaardige vriendschap en 9 van de 10 keer is er na het verwerken geen sprake meer van vriendschap, omdat die behoefte er gewoon niet is. Dat vrienden blijven is een manier om de pijn wat te verzachten.
Wat je allemaal voor haar hebt gedaan is hardstikke mooi natuurlijk maar liefde is geen ruilhandel, wat je geeft geef je omdat je dat op dat moment wil geven maar dat geeft je geen recht op hetzelfde op een later moment.
Ze is je wat dat betreft niks verschuldigd. Wat ze heeft gedaan is misschien niet netjes maar na je hele verhaal over haar kon je dat zien aankomen, ze komt niet bepaald stabiel over nml.
Verwijder haar socials, verwijder haar nummer en spreek met jezelf af dat je nu gewoon niks meer voor haar doet. Andersom werkt het nml ook zo, jij bent haar ook niks meer verschuldigd. Neem een borrel en als je dat wil nog een paar en laat haar los, als je echt zo’n leuke vent bent zoals je beschrijft komt er na alle rottigheid echt wel weer een leuk(er) meisje op je pad.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb, na heel lang niet meegeschreven te hebben op het forum, even ingelogd om hierop te kunnen reageren.

Allereerst: wat enorm klote dat je relatie over is. I've been there, het doet pijn in je ziel en het voelt alsof niets ooit meer fijn of leuk zal zijn.

Ik ken je vriendin natuurlijk niet, maar als buitenstaander kan ik zeggen dat (en wat hier al een paar keer gezegd is door een aantal mensen) ieder zijn eigen manier heeft van omgaan met een relatiebreuk. De één gaat op wereldreis, een ander duikt met de benen wijn de kroeg in en een derde sluit zich een maand of twee op in huis. Wat voor de één dan ook een haast onmogelijke manier van ergens mee omgaan lijkt, kan voor de ander perfect werken. En het is moeilijk om je dan in te leven in elkaar.

Toen mijn in de basis goede relatie na 5 jaar doodgebloed was, ondanks emmers met energie die ik erin had gestoken maar een partner had die nul moeite deed, gingen we ook als vrienden uit elkaar. Want dat waren we ook: goede vrienden. Ik was degene die het uitmaakte. Wij zouden mekaar er ook doorheen helpen. Maar het resultaat was dat ik toekeek hoe mijn nu ex partner weer terug veranderde in de bruisende, levenslustige en ondernemende man die hij was toen wij net een relatie kregen. En dat deed pijn. Wat nog veel meer pijn deed, was hoe hij toen iedere week een andere vrouw mee naar huis nam. Daar was hij helemaal het type niet voor, en hij 'hield nog steeds heel veel van mij', had hij gezegd. Terwijl onze relatie juist was gestrand o.a. doordat hij geen interesse meer toonde in onze intimiteit, en ook niet goed zag hoe dat een probleem was voor mij.

Afijn, wat ik daarmee wil zeggen: soms is een relatiebreuk een wake-up call. En dan gaan mensen 'gekke' dingen doen (in de zin van, dingen die ze voorheen nooit of zelden deden). Dat is niet om de ander te kwetsen, vaak is het meer een kreet van: Kijk eens hoe goed het met mij gaat!! Met mij is alles prima hoor!!

Houdt moed. Je exvriendin en jij zijn heel anders opgegroeid, en gaan nu logischerwijs ook heel anders met deze situatie om. Jullie zitten ook in een andere fase van dit proces.

Het is goed dat je haar op alles hebt geblokkeerd en al haar spullen hebt opgeborgen of weggegooid :) Dat is de eerste (misschien moeilijkste) stap.
suusje666 wijzigde dit bericht op 03-04-2020 12:25
Reden: Onvolledige zin
0.40% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hoi Mark,

Wat vervelend wat jij nu meemaakt, ik lees uit je posts dat dit de eerste keer is dat je het intense liefdesverdriet meemaakt. Ik ben twee maanden geleden ook gedumpt en zit verder in het rouwproces dan jij. Wellicht kun jij iets met mijn ervaringen die ik hieronder zal beschrijven;

1) Verbreek al het contact en blijf je daar aan houden
Het verbreken van al het contact is echt het aller belangrijkste en direct ook het aller moeilijkste. Je zult de neiging krijgen om toch contact met haar te zoeken, of via social media indirect contact met haar te hebben, of via vrienden of whatever. Dit moet je echt kosten wat het kost vermijden. Zie het als een verslaving want in feite ben je verslaafd. Stop met je verslaving te voeden. Na een tijd zul je merken dat het makkelijker gaat worden.

2) Ga niet op een seksjacht, datingsites of continu afleiding zoeken
Ik kreeg persoonlijk het advies om bovenop een nieuw iemand te gaan liggen en te gaan daten en mijn hele agenda vol te plannen. Dit heb ik ook gedaan, seks gehad met een ander. Gedate en in het begin ( toen het nog kon zonder corona ) plande ik mijn heeeele agenda vol met activiteiten. Dit werkt alleen tijdelijk en uiteindelijk averechts. Je gaat alles vergelijken en op het moment dat je wel alleen bent komt de klap keer op keer. Wat mij heel erg helpt is om juist alleen te zijn, je moet een weg vinden om zelf en alleen met de pijn om te gaan want daar pas begint het herstel. Rondneuken en daten en continu afleiding zijn dingen die je juist moet doen als je je goed voelt en niet wanneer je in je allerdiepste put zit.

3) Begrijp dat dit gevoel lang kan duren
In mijn omgeving werd gezegd; Ajoh met een maandje ben je weer de oude. Weet dat dit veel langer kan duren en accepteer dat. Praat over je gevoel met iemand die je vertrouwd.

4) Idealiseer de relatie niet
Persoonlijk weet ik ergens wel dat het al een tijd niet goed zat in de relatie ( jij ook wel ), maar toch lijkt het alsof je brein je wil naaien. Elke keer zie je alleen de "mooie momenten" maak een lijst voor jezelf met situaties die je k*t vond en eigenschappen die je k*t vond van haar. Wanneer je je slecht voelt kun je die lezen om je weer even te realiseren hoe het echt zat i.p.v. wat je brein je nu aan het vertellen is.

Over een jaar, of twee jaar, of drie jaar zul je kunnen terugkijken en je realiseren hoe trots jij op jezelf bent dat je deze pijn hebt overwonnen.

Sterkte kerel!
Alle reacties Link kopieren
Mark1989 schreef:
03-04-2020 11:49

Ik heb haar gesteund in haar moeilijkste periodes. In echt pikzwarte dagen. Ik was er voor haar toen ze bij mij en mijn ouders kwam wonen (!) omdat haar drankverslaafde sociaalgestoorde ouders haar het leven onmogelijk maakten. Ik was er voor haar toen haar moeder overleed, ik hield haar vast toen ze het leven uit haar moeder zag wegvloeien. Toen we haar hond moesten laten inslapen midden in de nacht en alleen ik en mijn moeder bij haar waren terwijl haar eigen ouders in de kroeg zaten. Toen haar stiefvader halsoverkop het contact verbrak en naar het buitenland verhuisde. Toen ze niet wilde gaan studeren en haar ouders zeiden dat ze maar gewoon moest gaan werken, heb ik haar aangespoord om toch te gaan studeren en nu heeft ze haar droombaan daardoor. Ze heeft een heel erg turbulente jeugd gehad. Ik ben er echt op talloze momenten geweest toen ze aan het wankelen was. Er waren veel crises in haar leven en ik heb haar daar doorheen geholpen.
Ho Mark, hier moet je toch een beetje voorzichtig worden in je manier van denken. Je lijkt hier bijna te willen zeggen: ik heb haar gesteund, ik heb haar gekneed, ik heb haar gemaakt, ze dankt alles aan mij en nu dankt ze mij af.
En dat is natuurlijk niet waar. Ongetwijfeld heb je haar gesteund. Jullie hadden immers een relatie. Was het andersom geweest, dan had ze jou gesteund. Zij heeft moeilijker omstandigheden gekend dan jij, maar daar kan ze zelf niet veel aan doen, wel?
Ik vind het je niet sieren, het verongelijkte 'zonder-mij-was-ze-nu-nergens'.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
03-04-2020 17:37
Ho Mark, hier moet je toch een beetje voorzichtig worden in je manier van denken. Je lijkt hier bijna te willen zeggen: ik heb haar gesteund, ik heb haar gekneed, ik heb haar gemaakt, ze dankt alles aan mij en nu dankt ze mij af.
En dat is natuurlijk niet waar. Ongetwijfeld heb je haar gesteund. Jullie hadden immers een relatie. Was het andersom geweest, dan had ze jou gesteund. Zij heeft moeilijker omstandigheden gekend dan jij, maar daar kan ze zelf niet veel aan doen, wel?
Ik vind het je niet sieren, het verongelijkte 'zonder-mij-was-ze-nu-nergens'.
Hier sluit ik me wel bij aan. Het is een vergissing om te denken dat iemand anders jou iets verplicht is of eenzelfde gebaar naar jou toe zou maken, omdat jij dat ook bij hen deed.
Jufjoke schreef:
03-04-2020 17:37
Ho Mark, hier moet je toch een beetje voorzichtig worden in je manier van denken. Je lijkt hier bijna te willen zeggen: ik heb haar gesteund, ik heb haar gekneed, ik heb haar gemaakt, ze dankt alles aan mij en nu dankt ze mij af.
En dat is natuurlijk niet waar. Ongetwijfeld heb je haar gesteund. Jullie hadden immers een relatie. Was het andersom geweest, dan had ze jou gesteund. Zij heeft moeilijker omstandigheden gekend dan jij, maar daar kan ze zelf niet veel aan doen, wel?
Ik vind het je niet sieren, het verongelijkte 'zonder-mij-was-ze-nu-nergens'.
Oh, zo bedoel ik het helemaal niet. Ik heb haar absoluut niet 'gemaakt' of 'gekneed' want dat heeft ze zelf gedaan. Wat ik bedoel is dat ik haar heb gesteund wanneer ze het nodig had. Tijdens periodes die echt heel, heel heftig waren. Ik was er voor haar wanneer ze echt diep in de put zat.

En daarom had ik niet verwacht dat ze na zo'n lange relatie al binnen vier weken notabene op Instagram zou duidelijk maken dat ze met een ander in bed is gedoken. Juist die ene keer in mijn leven waarin ik zelf voor het eerst echt in een put zit is ze er niet voor me (logisch, we zijn uit elkaar, dus dat is nogal begrijpelijk), maar doet ze iets om me nóg dieper in die put te laten glijden.

Want zeg nou zelf, moest dat nou? Zo'n Instagram post? Wat heb je eraan? Behalve dat je weet dat je één iemand héél erg veel pijn doet! Iemand die echt altijd voor je klaarstond en je 14 jaar lief heeft gehad.

Ik zou het zelf nooit doen.

Maar ik denk dat het voor nu het beste is om het gewoon te accepteren. Ik weet dat ik niet in deze modus kan blijven hangen, maar het is moeilijk om dit allemaal te behappen.
Male1996 schreef:
03-04-2020 17:27
Hoi Mark,

Wat vervelend wat jij nu meemaakt, ik lees uit je posts dat dit de eerste keer is dat je het intense liefdesverdriet meemaakt. Ik ben twee maanden geleden ook gedumpt en zit verder in het rouwproces dan jij. Wellicht kun jij iets met mijn ervaringen die ik hieronder zal beschrijven;

1) Verbreek al het contact en blijf je daar aan houden
Het verbreken van al het contact is echt het aller belangrijkste en direct ook het aller moeilijkste. Je zult de neiging krijgen om toch contact met haar te zoeken, of via social media indirect contact met haar te hebben, of via vrienden of whatever. Dit moet je echt kosten wat het kost vermijden. Zie het als een verslaving want in feite ben je verslaafd. Stop met je verslaving te voeden. Na een tijd zul je merken dat het makkelijker gaat worden.

2) Ga niet op een seksjacht, datingsites of continu afleiding zoeken
Ik kreeg persoonlijk het advies om bovenop een nieuw iemand te gaan liggen en te gaan daten en mijn hele agenda vol te plannen. Dit heb ik ook gedaan, seks gehad met een ander. Gedate en in het begin ( toen het nog kon zonder corona ) plande ik mijn heeeele agenda vol met activiteiten. Dit werkt alleen tijdelijk en uiteindelijk averechts. Je gaat alles vergelijken en op het moment dat je wel alleen bent komt de klap keer op keer. Wat mij heel erg helpt is om juist alleen te zijn, je moet een weg vinden om zelf en alleen met de pijn om te gaan want daar pas begint het herstel. Rondneuken en daten en continu afleiding zijn dingen die je juist moet doen als je je goed voelt en niet wanneer je in je allerdiepste put zit.

3) Begrijp dat dit gevoel lang kan duren
In mijn omgeving werd gezegd; Ajoh met een maandje ben je weer de oude. Weet dat dit veel langer kan duren en accepteer dat. Praat over je gevoel met iemand die je vertrouwd.

4) Idealiseer de relatie niet
Persoonlijk weet ik ergens wel dat het al een tijd niet goed zat in de relatie ( jij ook wel ), maar toch lijkt het alsof je brein je wil naaien. Elke keer zie je alleen de "mooie momenten" maak een lijst voor jezelf met situaties die je k*t vond en eigenschappen die je k*t vond van haar. Wanneer je je slecht voelt kun je die lezen om je weer even te realiseren hoe het echt zat i.p.v. wat je brein je nu aan het vertellen is.

Over een jaar, of twee jaar, of drie jaar zul je kunnen terugkijken en je realiseren hoe trots jij op jezelf bent dat je deze pijn hebt overwonnen.

Sterkte kerel!
Bedankt. Ik kan me in veel dingen die je schrijft erg goed vinden. Ik heb gelukkig wat vrienden waar ik heel goed mee kan praten op dit moment. Met sommige heb ik in jaren niet zoveel gesproken, het doet me goed dat ze nog voor me klaarstaan.

Ik hoop dat dit gevoel snel overgaat!

Ik wil vooruit. Ik wil niet blijven hangen in dit gevoel. Maar voorlopig blijft het bij slecht slapen, weinig eten, en nergens zin in hebben.
Alle reacties Link kopieren
Je moet leren wanneer het tijd is om los te laten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
"maar doet ze iets om me nóg dieper in die put te laten glijden."

Dit vond ik wel een belangrijke zin Mark. Zij doet namelijk niets om jou nog dieper in de put te laten glijden, dat doe je zelf! Jij volgde haar, jij keek naar haar story, jij had het contact niet verbroken. Alle "nieuwe" pijn die jij nu nog gaat voelen omtrent haar creëer je zelf.

Het is echt zaak om alles wat zij nu gaat doen, uitgaan, neuken, eventueel een nieuwe vriend als rebound. Dit alles los te zien van jullie verbinding en relatie met elkaar. Op youtube staan veel goede video's over "How dumpers behave" en "What is the dumper feeling" wellicht geeft dit wat meer inzicht in waar de dumper doorheen gaat. Dit heeft namelijk, zoals meerdere vrouwen hier al schreven, helemaal niets te maken met jou.

Het is nou eenmaal zo dat de dumper eerst door een "opluchting" fase gaat en het is dus echt zaak om zo ver en snel mogelijk los van haar te komen. Want geloof me, je wil niet weten wat zij nog meer gaat doen de aankomende tijd.
Het is ook een soort zelfmedelijden hè, wat je nu doet. Calimero-gedrag. Daar moet je echt zo snel mogelijk mee stoppen, want dat gaat je niet helpen.
Alle reacties Link kopieren
Ach Calimero gedrag hoort er toch ook een beetje bij? Zelfmedelijden is zo erg niet, dan ben je tenminste nog een beetje lief voor jezelf. Zolang je er maar weer uitkomt. TO zit nog maar in fase 1. Het is nog zo vers. Loslaten, je ex nieuwe liefde gunnen, acceptatie, dat is nog zo moeilijk. Het is afkicken, rouwen. Als TO over 5 jaar nog boos is en zich slachtoffer voelt is het een ander verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
03-04-2020 17:37
Ho Mark, hier moet je toch een beetje voorzichtig worden in je manier van denken. Je lijkt hier bijna te willen zeggen: ik heb haar gesteund, ik heb haar gekneed, ik heb haar gemaakt, ze dankt alles aan mij en nu dankt ze mij af.
En dat is natuurlijk niet waar. Ongetwijfeld heb je haar gesteund. Jullie hadden immers een relatie. Was het andersom geweest, dan had ze jou gesteund. Zij heeft moeilijker omstandigheden gekend dan jij, maar daar kan ze zelf niet veel aan doen, wel?
Ik vind het je niet sieren, het verongelijkte 'zonder-mij-was-ze-nu-nergens'.
.

Of de nog betere versie: https://www.youtube.com/watch?v=wMC6twFXlrw


Oftewel: leuk nummer, maar niet grijsdraaien: https://www.youtube.com/watch?v=kKZVTyBKhGU

Verder doe je het goed. Geef het tijd. En dan/daarnaast: Mark klaar? Tinderen maarrrr https://apps.apple.com/nl/app/tinder/id547702041

Ben je zo weer het heertje.
Male1996 schreef:
04-04-2020 14:39
"maar doet ze iets om me nóg dieper in die put te laten glijden."

Dit vond ik wel een belangrijke zin Mark. Zij doet namelijk niets om jou nog dieper in de put te laten glijden, dat doe je zelf! Jij volgde haar, jij keek naar haar story, jij had het contact niet verbroken. Alle "nieuwe" pijn die jij nu nog gaat voelen omtrent haar creëer je zelf.

Het is echt zaak om alles wat zij nu gaat doen, uitgaan, neuken, eventueel een nieuwe vriend als rebound. Dit alles los te zien van jullie verbinding en relatie met elkaar. Op youtube staan veel goede video's over "How dumpers behave" en "What is the dumper feeling" wellicht geeft dit wat meer inzicht in waar de dumper doorheen gaat. Dit heeft namelijk, zoals meerdere vrouwen hier al schreven, helemaal niets te maken met jou.

Het is nou eenmaal zo dat de dumper eerst door een "opluchting" fase gaat en het is dus echt zaak om zo ver en snel mogelijk los van haar te komen. Want geloof me, je wil niet weten wat zij nog meer gaat doen de aankomende tijd.
Goeie tip van je. Er staan veel van die break-up filmpjes op Youtube, nooit geweten!?

In die filmpjes komt ook duidelijk terug dat ze al langer met haar gevoelens heeft geworsteld (en dat klopt inderdaad) en dus al langer op een of andere manier aan het voorbereiden was.

Ze was emotioneel al langer vertrokken.

Toen ze het huis uit ging drong het nog niet helemaal tot mij door. Ik was nog bezig om het huis over te nemen, leren hoe ik thuis alle balletjes in de lucht houd, etc. Weer m'n draai vinden om in contact te komen met oude vrienden die me konden steunen.

Dus op een of andere manier drong het pas echt tot me binnen toen ze met die gast in bed dook. Het lijkt wel alsof het toen pas bij me binnen kwam dat we uit elkaar zijn en dat ik haar maar beter helemaal niet meer kan zien. Ook niet als vrienden. En dat mijn liefde en beste maatje gewoon zijn veranderd. En dat komt gewoon even hard aan.

Maar door het kijken van sommige van die filmpjes is er wel wat blijven hangen: het verleden ligt in het verleden en daar doe je niks aan. Ze was al veel eerder uitgecheckt dan ik en is nu schade aan het inhalen. Maar daar moet ik mij niet op focussen want ik ben niet meer met die persoon, en ik heb geen band meer met die persoon. Behalve wat vroeger was.

Maar het gaat nu om de toekomst,... MIJN toekomst. En ik worstel me er wel doorheen en kom er uiteindelijk sterker uit. En die schade? Die haal ik ook wel in. Maar op mijn eigen tempo en op mijn eigen manier.

Ik ga goed bedenken wat ik precies wil. En hoe ik aan mijzelf wil werken. Want dit is een uitgesproken kans om te groeien als persoon.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte op de eerste plaats ik weet heel goed hoe dat voelt. Ik kon alleen mijn gedachten los laten met af en toe een oxazepam te nemen dat vlakt je wat af. Naar een paar weken kon ik eindelijk weer normaal functioneren
Alle reacties Link kopieren
Mark1989 schreef:
05-04-2020 11:55
Goeie tip van je. Er staan veel van die break-up filmpjes op Youtube, nooit geweten!?

In die filmpjes komt ook duidelijk terug dat ze al langer met haar gevoelens heeft geworsteld (en dat klopt inderdaad) en dus al langer op een of andere manier aan het voorbereiden was.

Ze was emotioneel al langer vertrokken.

Toen ze het huis uit ging drong het nog niet helemaal tot mij door. Ik was nog bezig om het huis over te nemen, leren hoe ik thuis alle balletjes in de lucht houd, etc. Weer m'n draai vinden om in contact te komen met oude vrienden die me konden steunen.

Dus op een of andere manier drong het pas echt tot me binnen toen ze met die gast in bed dook. Het lijkt wel alsof het toen pas bij me binnen kwam dat we uit elkaar zijn en dat ik haar maar beter helemaal niet meer kan zien. Ook niet als vrienden. En dat mijn liefde en beste maatje gewoon zijn veranderd. En dat komt gewoon even hard aan.

Maar door het kijken van sommige van die filmpjes is er wel wat blijven hangen: het verleden ligt in het verleden en daar doe je niks aan. Ze was al veel eerder uitgecheckt dan ik en is nu schade aan het inhalen. Maar daar moet ik mij niet op focussen want ik ben niet meer met die persoon, en ik heb geen band meer met die persoon. Behalve wat vroeger was.

Maar het gaat nu om de toekomst,... MIJN toekomst. En ik worstel me er wel doorheen en kom er uiteindelijk sterker uit. En die schade? Die haal ik ook wel in. Maar op mijn eigen tempo en op mijn eigen manier.

Ik ga goed bedenken wat ik precies wil. En hoe ik aan mijzelf wil werken. Want dit is een uitgesproken kans om te groeien als persoon.
Mooie realisatie Mark, grote kans dat zij inderdaad weken, maanden, misschien wel twee jaar geleden al bezig was met de gedachte om de relatie te verbreken. Nu zij eindelijk de moed had verzameld om het ook daadwerkelijk uit te maken valt er een enorme last van haar schouders af en dat zie je nu dan terug in haar acties. Vrienden moet je echt niet willen zijn met je ex. Je wil toch niet haar mannelijke vriendin zijn terwijl zij opzoek gaat naar nieuwe mannen..

Je focust je nu heel erg op de toekomst, probeer het vooral dag voor dag te bekijken in het begin. Als tip zou ik je nog iets willen meegeven wat mij heel erg heeft geholpen tijdens mijn eerste break up waarbij mijn ex precies hetzelfde deed als die van jou. Stuur haar een bericht van;

Hey (....), de aankomende tijd moet ik belangrijke keuzes maken en ik heb tijd nodig om hier goed over na te denken. Ik zou het erg waarderen als je in deze tijd geen contact met mij zoekt. Ik neem contact met je op als ik hier klaar voor ben.

Op deze manier pak je de controle over jezelf terug i.p.v. het abrupte blokkeren. Na dit bericht neem je voor minimaal een jaar geen contact meer met haar op. Je moet iets creëren waar je je aan vast kunt houden in deze fase want je emoties zullen van hot naar her schieten.
Alle reacties Link kopieren
Ach wat een rotperiode voor je. Moeilijk, rauw, naar en eenzaam. Maar wel precies hoe dit soort dingen volgens mij (horen te) verlopen - op de Instagram-foto na dan... als een liefdevolle relatie hebt gehad, spreek je volgens mij vaker af dit samen te verwerken. Is ook wat je gewend bent en een hartstikke lieve toezegging van jullie allebei die je vast allebei meende op dat moment.

Helaas hoort bij het einde van een relatie - volgens mij - ook dat je even knalt. Dat je even echt afstand van elkaar neemt. En soms lukt dat alleen met een conflict(je), omdat je juist zoveel voor elkaar (hebt) betekend. Als je niet die afstand neemt, krijg je vaak heen en weer spelletjes en elkaar niet los kunnen laten. Daar kwets je elkaar pas écht mee en daar maak je alles kapot mee wat je met elkaar had.

Heb je nu weinig aan helaas. Ik denk wel dat het grootste onrecht wat je jezelf nu aan kunt doen, is de - ik denk verkeerde - conclusie trekken dat dit zou betekenen dat je niets/weinig voor haar betekende. Je trapt jezelf er mee naar beneden, terwijl je het al moeilijk hebt ;)

Misschien kiest ze voor het eerst voor zichzelf. Kunnen mensen in het begin een beetje egocentrisch van worden en niet nadenken voor ze iets op Instagram zetten. Heeft niks met jou te maken, doet volgens mij ook niks af aan wat jullie relatie voor haar betekende. Mag je nog steeds wel boos zijn, want afstand voelen is ook voor jou goed en makkelijker als je een beetje boos bent natuurlijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven