
Help... wat kan ik hier mee?
dinsdag 22 juli 2025 om 20:03
Ik zie dat het iets meer dan een jaar geleden is dat ik een ander topic heb geopend... zelfde vrouw.. zelfde relatie.. heel andere situatie. Hoewel... heel anders..
Ik had dit verhaal ook met een ander account getypt. En vreemd om te zien hoe 'up and down' het gaat. Dit maakt het voor mij echt abracadabra. Hopelijk kan er iemand wat voor mij vertalen.
Lang verhaal kort: mijn vrouw is haar 'gevoel' voor mij kwijt. Ze houdt nog van me.. maar dan meer als een vriend. De seks is niet bestaand en echte intimiteit is lastig. Soms een knuffel, maar dat initiatief moet eigenlijk bijna altijd van mij komen. Hoewel ik vanmorgen wel een knuffel kreeg, al vraag ik mij af of dit niet meer uit gewoonte was.
Het lange verhaal iets minder kort: Wij zijn sinds een paar weken verhuisd naar een nieuwe woning. Wij zijn: mijn vrouw, twee kinderen en 'ik zeg de gek'. De huizenjacht was hectisch maar telkens was mijn vrouw heel duidelijk: wat doen we het toch goed he!? Je bent niet alleen mijn beste vriend enz. enz. Een paar weken voor onze verhuizing was zij zo zeker van haar zaak: we moesten maar eens een tattoo nemen; niet per se dezelfde, maar wel iets wat 'bij elkaar hoort' (en op zich ook compleet is.. dus geen puzzelstukje ofzo).
Maar nu... we zijn een paar weken geleden verhuisd en in een gesprek is naar voren gekomen dat zij zich tijdens de verhuizing erg alleen voelde. Voor een deel kan ik daar inkomen: ik moest gewoon werken en we zijn verhuisd tijdens een van de meest hectische periodes op mijn werk. Ik kon dus een paar dagen vrij krijgen, maar heel veel heeft mijn vrouw met haar vader gedaan. Nu is het ook niet zo dat ik een kluswonder ben, maar... slopen en spullen sjouwen kan ik wel. Nu heeft zij zich tijdens deze periode erg aan mij geïrriteerd. In haar optiek was ik te makkelijk en heeft zij de kar moeten trekken. Ik denk dat de waarheid iets genuanceerder ligt, maar daar gaat het nu niet om.
Ik merkte de afgelopen tijd steeds meer afstand. En ja hoor! De spreekwoordelijke aap kwam uit de mouw. Ze voelt zich absoluut niet meer tot mij aangetrokken. Waar het precies zit.. dat weet ze niet (of wil ze niet zeggen), maar het zit er nu niet in. Het is na dit gesprek zo erg dat zij eigenlijk niet meer met een kus of knuffel de deur uitgaat. Het is niet onvriendelijk en er is geen ruzie. Maar we zijn nu eigenlijk meer huisgenoten.
Ik merk aan mezelf dat ik niet op deze manier verder zou willen. Kijk.. een tijdelijke dip hoort erbij en daar kan ik ook echt mee leven. Maar ik ben echt heel erg bang dat dit het nieuwe normaal gaat worden. En daar zitten we dan... Ik snap er niets van;
Ik had dit verhaal ook met een ander account getypt. En vreemd om te zien hoe 'up and down' het gaat. Dit maakt het voor mij echt abracadabra. Hopelijk kan er iemand wat voor mij vertalen.
Lang verhaal kort: mijn vrouw is haar 'gevoel' voor mij kwijt. Ze houdt nog van me.. maar dan meer als een vriend. De seks is niet bestaand en echte intimiteit is lastig. Soms een knuffel, maar dat initiatief moet eigenlijk bijna altijd van mij komen. Hoewel ik vanmorgen wel een knuffel kreeg, al vraag ik mij af of dit niet meer uit gewoonte was.
Het lange verhaal iets minder kort: Wij zijn sinds een paar weken verhuisd naar een nieuwe woning. Wij zijn: mijn vrouw, twee kinderen en 'ik zeg de gek'. De huizenjacht was hectisch maar telkens was mijn vrouw heel duidelijk: wat doen we het toch goed he!? Je bent niet alleen mijn beste vriend enz. enz. Een paar weken voor onze verhuizing was zij zo zeker van haar zaak: we moesten maar eens een tattoo nemen; niet per se dezelfde, maar wel iets wat 'bij elkaar hoort' (en op zich ook compleet is.. dus geen puzzelstukje ofzo).
Maar nu... we zijn een paar weken geleden verhuisd en in een gesprek is naar voren gekomen dat zij zich tijdens de verhuizing erg alleen voelde. Voor een deel kan ik daar inkomen: ik moest gewoon werken en we zijn verhuisd tijdens een van de meest hectische periodes op mijn werk. Ik kon dus een paar dagen vrij krijgen, maar heel veel heeft mijn vrouw met haar vader gedaan. Nu is het ook niet zo dat ik een kluswonder ben, maar... slopen en spullen sjouwen kan ik wel. Nu heeft zij zich tijdens deze periode erg aan mij geïrriteerd. In haar optiek was ik te makkelijk en heeft zij de kar moeten trekken. Ik denk dat de waarheid iets genuanceerder ligt, maar daar gaat het nu niet om.
Ik merkte de afgelopen tijd steeds meer afstand. En ja hoor! De spreekwoordelijke aap kwam uit de mouw. Ze voelt zich absoluut niet meer tot mij aangetrokken. Waar het precies zit.. dat weet ze niet (of wil ze niet zeggen), maar het zit er nu niet in. Het is na dit gesprek zo erg dat zij eigenlijk niet meer met een kus of knuffel de deur uitgaat. Het is niet onvriendelijk en er is geen ruzie. Maar we zijn nu eigenlijk meer huisgenoten.
Ik merk aan mezelf dat ik niet op deze manier verder zou willen. Kijk.. een tijdelijke dip hoort erbij en daar kan ik ook echt mee leven. Maar ik ben echt heel erg bang dat dit het nieuwe normaal gaat worden. En daar zitten we dan... Ik snap er niets van;
dinsdag 22 juli 2025 om 20:41
Haha.. dank! Ik snap dat het zo lijkt als je mijn tekst leest. Dat is wellicht ook het eenzijdige van een topic. En nee... dat is het natuurlijk niet. Het gaat ook echt wel weer om het samen-zijn. En dat voelt nu erg koud. En het team-zijn, dat is nu wat zo lastig lijkt.
En voorbij gaan aan haar wensen. Wellicht is dat ook mijn oproep. Het enige wat ik dan krijg is: nou.. je bent al tien jaar lang een chaoot en het lijkt alsof ik samenleef met een dronken piraat ipv met een man. Maar ik krijg er maar geen vat op. Ineens is 'alles kut'.
En voorbij gaan aan haar wensen. Wellicht is dat ook mijn oproep. Het enige wat ik dan krijg is: nou.. je bent al tien jaar lang een chaoot en het lijkt alsof ik samenleef met een dronken piraat ipv met een man. Maar ik krijg er maar geen vat op. Ineens is 'alles kut'.
dinsdag 22 juli 2025 om 21:30
dinsdag 22 juli 2025 om 21:31
Dit klinkt als een tamelijk gewone relatiedip. Kan gebeuren, zeker als er zoiets als een verhuizing speelt, én jullie relatie was daarvoor al niet fantastisch. Dan kan zo’n verhuizing - lees: jouw gebrek aan energie en inzet - voor haar aanvoelen als nóg een tegenvaller, waardoor ze zich aan alles gaat ergeren en het niet meer ziet zitten.
Oplossing: een beetje je best doen voor haar en zorgen dat ze weer blij met je is. Zo werkt het toch in relaties?
Oplossing: een beetje je best doen voor haar en zorgen dat ze weer blij met je is. Zo werkt het toch in relaties?
dinsdag 22 juli 2025 om 22:02
Als je op de situatie reflecteert vind je dan dat ze gelijk heeft? Zo ja, aan de slag.
Maar het is onzin om maar als vanzelfsprekend te accepteren dat ze gelijk heeft en het aan jou ligt. Schuldigen aanwijzen heeft zelden zin in een relatie.
Kom op voor jezelf, laat je niet in de hoek drukken van schuldige die zich moet bewijzen om weer in de gratie te worden toegelaten. Gedraag je als een gelijkwaardige partner die verantwoordelijkheid voor de relatie neemt EN van haar verwacht.
Maar het is onzin om maar als vanzelfsprekend te accepteren dat ze gelijk heeft en het aan jou ligt. Schuldigen aanwijzen heeft zelden zin in een relatie.
Kom op voor jezelf, laat je niet in de hoek drukken van schuldige die zich moet bewijzen om weer in de gratie te worden toegelaten. Gedraag je als een gelijkwaardige partner die verantwoordelijkheid voor de relatie neemt EN van haar verwacht.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
dinsdag 22 juli 2025 om 22:02
Snap je, waarom ze je zo ziet? Zit er een kern van waarheid in?
Zoals je haar ook grootdeels voor de verhuizing op liet draaien?
(Ik ga nog even je andere topic lezen, geeft vast meer inzicht)
dinsdag 22 juli 2025 om 22:05
Precies dit.MyLittlePony schreef: ↑22-07-2025 22:02Als je op de situatie reflecteert vind je dan dat ze gelijk heeft? Zo ja, aan de slag.
Maar het is onzin om maar als vanzelfsprekend te accepteren dat ze gelijk heeft en het aan jou ligt. Schuldigen aanwijzen heeft zelden zin in een relatie.
Kom op voor jezelf, laat je niet in de hoek drukken van schuldige die zich moet bewijzen om weer in de gratie te worden toegelaten. Gedraag je als een gelijkwaardige partner die verantwoordelijkheid voor de relatie neemt EN van haar verwacht.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
dinsdag 22 juli 2025 om 22:06
Ik neem aan dat het een gezamenlijke keuze was, die verhuizing en het ook altijd duidelijk is geweest dat TO geen vrij kon nemen en hij dus weinig actief kon bijdragen.Lila-Linda schreef: ↑22-07-2025 22:02Snap je, waarom ze je zo ziet? Zit er een kern van waarheid in?
Zoals je haar ook grootdeels voor de verhuizing op liet draaien?
(Ik ga nog even je andere topic lezen, geeft vast meer inzicht)
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
dinsdag 22 juli 2025 om 22:27
Tja, ik denk dan weer dat er nog enorm veel werk voorafgaand aan een verhuizing is. Met planning. Met vast de schuur/zolder inpakken. Met regelshit rondom contracten en abonnementen. En dat even geen vrij kunnen nemen je niet ontslaat van verantwoordelijkheid.
Maar dat is gissen. Net als dat mensen soms even tijd nodig hebben om te wennen en niet direct lekker in hun vel zitten in een nieuw huis/op een nieuwe plek.
Hoe dan ook, zij is afgeknapt en TO wuift de redenen waarom een beetje weg en wil “gewoon” weer terug naar (veel) vroeger. En een ding weet ik wel zeker; wegwuiven van gevoelens helpt nooit om nader tot elkaar te komen.
Maar dat is gissen. Net als dat mensen soms even tijd nodig hebben om te wennen en niet direct lekker in hun vel zitten in een nieuw huis/op een nieuwe plek.
Hoe dan ook, zij is afgeknapt en TO wuift de redenen waarom een beetje weg en wil “gewoon” weer terug naar (veel) vroeger. En een ding weet ik wel zeker; wegwuiven van gevoelens helpt nooit om nader tot elkaar te komen.
woensdag 23 juli 2025 om 09:06
woensdag 23 juli 2025 om 09:27
Waarom koop je dan nog een nieuw huis samen?Lalaloepsie schreef: ↑23-07-2025 06:27Jouw beide topics net gelezen: volgens mij is jouw vrouw al uitgecheckt.
Levensgenieter

woensdag 23 juli 2025 om 09:38
Voor veel mensen is de angst voor verandering groter, dan de pijn van bij elkaar blijven
woensdag 23 juli 2025 om 09:38
Dit. (Ook terug gelezen)Lila-Linda schreef: ↑22-07-2025 22:09Oke, terug gelezen
Je had vorig jaar al weg moeten gaan en dat huis was een slecht idee
woensdag 23 juli 2025 om 09:53
Zij zou zo ook niet verder moeten willen maar lijkt de bal bij jou neer te leggen. Samenleven als vriend met een chaotische dronken piraat spoort ook niet namelijk.Begvd123 schreef: ↑22-07-2025 20:03mijn vrouw is haar 'gevoel' voor mij kwijt. Ze houdt nog van me.. maar dan meer als een vriend. De seks is niet bestaand en echte intimiteit is lastig.
Ze voelt zich absoluut niet meer tot mij aangetrokken.
Ik merk aan mezelf dat ik niet op deze manier verder zou willen.
je bent al tien jaar lang een chaoot en het lijkt alsof ik samenleef met een dronken piraat ipv met een man.
Ga het gesprek aan dat dít in ieder geval geen situatie is waar jij mee kan leven en of er mogelijkheden zijn waar jullie elkaar weer kunnen vinden. Misschien relatietherapie, misschien gewoon zelf veel praten en afspraken maken. Maar trek een grens, want zo is het voor jou niet leefbaar en als ze van je houdt zou dat toch alle alarmbellen moeten doen afgaan.
woensdag 23 juli 2025 om 10:08
woensdag 23 juli 2025 om 10:15
yepPioen00 schreef: ↑23-07-2025 09:53Zij zou zo ook niet verder moeten willen maar lijkt de bal bij jou neer te leggen. Samenleven als vriend met een chaotische dronken piraat spoort ook niet namelijk.
Ga het gesprek aan dat dít in ieder geval geen situatie is waar jij mee kan leven en of er mogelijkheden zijn waar jullie elkaar weer kunnen vinden. Misschien relatietherapie, misschien gewoon zelf veel praten en afspraken maken. Maar trek een grens, want zo is het voor jou niet leefbaar en als ze van je houdt zou dat toch alle alarmbellen moeten doen afgaan.
Ik zou hen vooral beiden apart therapie aanraden.
Hij, omdat hij blijkbaar een chaotisch dronken piraat is
Zij, omdat ze zichzelf gunt daarmee te moeten leven (was haar vader ook een chaotische dronken piraat?)
woensdag 23 juli 2025 om 10:54
Wellicht omdat er in het nieuwe huis ruimte is voor eigen slaapkamers? Zodat ze samen voor de kinderen kunnen zorgen zonder samen te hoeven slapen?
Therapie lijkt me voor hun beide in ieder geval geen overbodige luxe.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in